Sa kabilang dako, nakaupo si Jennie sa isang private room sa restaurant at nakikinig sa ulat mula sa bisita.Biglang kumislap ang kanyang mga mata!"Ang tinutukoy mo ba ay ang nag-iisang anak ng pamilya Rascal, si Joshua?""oo , siya nga." Tumango ang driver na si Kuya Batang, na may puting buhok sa kalahating ulo.Nag-handa si Jennie ng isang tasa ng juice at inilagay ito sa upuan sa tapat niya "Kuya Batang, umupo ka na. Hindi na tayo kailangang maging masyadong formal sa isa’t-isa."Si Kuya Batang ay isang bihasang tao na dinala ni Jennie mula sa pamilya ng kanyang ina. Siya ay nasa early fifties, kalmado at mahusay magtrabaho, kaya nakuha nito ang kanyang tiwala.Umupo si Kuya Batang, uminom siya ng kaunting juice, at nagtanong "Madam na curious lang ako, bakit mo biglang pinakuha sa akin ang tungkol kay Joshua?""Sinabi ng spy na ipinadala ko na pumunta sina Anne at si Hector sa sinehan at nakita nila ang ilang mga high school students, at dun na nagbago ang mukha ni Anne." Biglan
Dahan-dahang itininaas ni Joy ang sulok ng kanyang mga labi: "Sige. Pupuntahan ko si Aldrin para alamin ang kinaroroonan ni Hector. Elaine, hintayin mo na lang ang magandang balita ko." pagkasabi noon ay kumindat pa si Joy kay Elaine. Mataas ang pag-angat ng labi ni Elaine sa tuwa.Si Aldrin ay isang gangster na nakilala ni Joy sa isang nightclub.Sa pamamagitan niya, nalalaman ni Joy ang kinaroroonan ni Hector.Hahaha! Anne, tingnan na lang natin kung makakapagyabang ka pa sakin sa harapan ko sa hinaharap!Hindi ako naniniwala na mas magiging masaya ka kaysa sa akin!Samantala, buong araw na wala sa sarili si Anne.“Hi, oo nga pala bukas magkakaruon ako ng event para sa kompetisyon sa pinakamagagaling na titser sa Taytay National High School. ““Wow! Good news yan! Let’s celebrate misis ko!” “Hindi na!, gusto ko lang muna sanang magpahinga.” pagkasabi ni Anne kay Hector ay humalik siya sa pisngi ng asawa at dumiretso sa kaniyang kwarto at nagkulong. Malinaw na may tinatago si Anne
Pagdating sa presidential suite, agad na nagsagawa ng video conference si Hector kasama ang kanyang mga tauhan.Inilipat din online ang orihinal na negosasyon para sa Makati project.Dito, dalawang sunod-sunod na pagpupulong ang isinagawa niya—mula umaga hanggang hapon.Pagkatapos mismo ng huling pagpupulong, lumapit si Renz para mag-ulat."Hector, nakatanggap ako ng report, narito rin sina Kevin at Joy."Dumilim ang mga mata ni Hector.Tama nga ang desisyong sumama siya sa business trip ni Anne. Ngayon ay sigurado niyang may kakaibang nangyayari. "Pumunta rito si Kevin dahil si Jennie ang nagsabi sa kaniya na nandito si Anne. Hindi na nakakagulat iyon. Alamin kung sino ang nagkumpirma ng ating kinaroroonan kay Joy at bigyan siya ng leksyon.""Tapos na boss. Nang umamin ang taong iyon, sinabi niya na may mahalagang bagay na gustong gawin si Joy kay Hector. Ibinunyag lang niya ang lokasyon natin, wala ng iba!” "Mahalagang bagay?" Pinaglaruan ni Hector ang hawak niyang ballpen, wari'y
Habang sinasabi niya ito, inabot ni Joy ang kamay ni Hector, at tinatangka niyang haplusin ang likod nito.Ngunit bago pa man siya makalapit, agad na iniwas ni Hector ang kanyang kamay.Dumilim ang mga mata ni Joy at hindi niya naitago ang pagkadismaya sa kanyang mukha.Pero sa sumunod na sandali, isang room card ang itinulak sa kanyang harapan.Walang sinabi si Hector at agad siyang itinulak palayo ni Renz.Napatitig si Joy sa hotel room card na may nakasulat na 8-404 at agad na naexcite.Pagkatapos ng gabing ito, ilang minuto lang at makakabili na ako ng bagong bag!Pinulot niya ang room card at mari
Pagdating niya sa kanto, isang malaking kamay ang mabilis na sumaklob sa kanyang bibig."Ah--"Ang puso ni Anne ay nanginginig at napasigaw siya sa pagka-gulat.Ngunit ang tunog ay natakpan ng malaking kamay ng lalaki, at hindi ito nakalikha ng kahit anong ingay!Anong gagawin niya?Hinila siya ng lalaki papunta sa madilim na part ng building...Medyo nawalan na siya ng pag-asa.Gusto niyang manlaban, pero parang wala siyang lakas.Ngunit dahil sa isang dahilan, nang maghinay-hinay siya, naramdaman niyang pamilyar ang hininga ng lalaki.
Sa sumunod na sandali, dalawang patak ang narinig, na sinundan ng dagundong ng isang mabangis na aso."aw aw aw!"Kaagad na sumugod ito at ang bukung-bukong ni Kevin ay nakagat ng matatalas na ngipin ng aso."Aw! Aw!"Malakas na tumahol si General, pagkatapos ay binitawan at muling kumagat."Aw! Aw!"Paulit-ulit."Huwag kang gumalaw, sige ka gusto mo bang madurog ang buto mo? Ayaw ni General ng malikot!”
HECTOR VALDERAMA:"Ano talaga ang nangyari?" tumingin ako ng matalim kay Renz. Dahilan para mapasimangot siya, waring nag-iisip ng maganda salita kung paano niya ipapaliwanag ang lahat."Boss, napag-alaman kong hindi mabuting tao itong si Joshua. Ginagamit niya ang pangalan at kapangyarihan ng kaniyang pamilya para makapam-biktima ng mga kababaihan. Madami na siyang nahalay pero napatahimik ito ng pera. Kaya wala ni isang naglakas loob na mag complaint. Kundi sila bayaran ay tinatakot niya ang kaniyang biktima na papatayin sila pati na ang pamilya nila!” Lalong naningkit ang aking matatalas na mata , agad kong pinutol ang mga sasabihin pa ni Renz. "Hindi ko gustong marinig ang tungkol sa ibang babae. Ang gusto kong marinig ay ang pangyayari tungkol sa asawa ko."Nilunok ni Renz ang kanyang laway. "Wala pa kaming kompletong detalye. Pero nalaman ko na isang araw ay nasa magulong estado ang asawa mo at lumabas siya mula sa parehong hotel kasama si Joshua.Sa oras na iyon, nakitang sin
Alam kong matalino si Anne, kagaya ko ay hindi ako naniniwalang walang kinalaman si Teacher Trisha sa ginawa ni Joy!Common sense, kung talagang gusto niyang bigyan siya ng babala, bakit hindi niya ito sinabi kagabi kay Anne? Bakit kailangang hintayin ang umaga para sabihin ito? Kung kailan tapos na ang lahat.Pagkababa ni Anne sa cellphone niya ay tumingin siya sa akin at nagtanong, "Dumating ba si Joy para kausapin ka?""Oo." diretsahan kong sagot. Muling bumilis ang tibok ng puso ni Anne. "Wala ka bang gustong itanong sa akin?""Paano pala Hector kung may ibang taong humawak na sa akin?"Hindi ako sumagot sa kaniya, bagkus ay diretsahan akong tumingin sa kaniya, hindi ako nagpakita ng anumang klaseng ekspresyon."Anne, may gusto ka bang sabihin sa akin?"Bahagyang kinabahan si Anne. Kinuha niya ang baso ng gatas at uminom nang bahagya na parang nagmamadali. "Hindi ba sinabi na sa'yo ni Joy ang lahat ng dapat niyang sabihin?""Hindi. Gusto kong marinig ito mula sa'yo." Kalmado kon
Pagkatapos sabihin iyon, nagbuhos siya ng tubig para kay Anne at inayos ang kanyang higaan.Nahiya si Anne, at mabilis siyang pinigilan. "Mrs. Sanvictores, huwag na po, nakakahiya naman. Maayos naman po ako, magpahinga na din po kayo at malayo ang binyahe niyo. Na-appreciate ko talaga ang pagpunta niyo dito at pagpayag sa kahilingan ng asawa ko"Ngumiti lamang si Mrs. Sanvictores at inayos ang kama, nagpalit siya ng komportableng cotton pajama, at umupo sa tabi ng higaan."Sinabi ko na kay Hector na aalagaan kita, kaya hindi muna ako babalik."Pagkatapos ay binuksan niya ang kumot at kinawayan si Anne."Anne, halika rito. Matagal ko nang gusto magkaroon ng anak na babae. Ngayong gabi, pagbigyan mo na ako at matulog tayong magkatabi."Nagkaroon ng kakaibang pakiramdam sa puso ni Anne.Mula pagkabata ay hindi niya kailanman naranasang matulog katabi ang kanyang ina.Minsan, naiinggit siya kay Elaine tuwing nakikita niyang kasama ng kanyang ina sa paglabas o natutulog magkasama.Pero sa
Pagkasigaw niya ay agad siyang nagsisi at luminga-linga sa paligid. Sa kabutihang palad, walang ibang tao sa paligid.Habang mas pinag-iisipan niya ma lalong hindi niya matanggap ang katotohanan.Sa simula pa lang ay ayaw niyang ituloy ito dahil napakasimple ng maliit na klinika at parang isang ilegal na pasilidad na walang sapat na lisensya.Nagkaroon ng saglit na katahimikan sa kabilang linya bago muling nagsalita ang kanyang kapatid,"Inamin ng matanda sa pulisya na ginalaw ka niya habang… nasa ilalim ka ng anesthesia at walang malay… ang batang dinadala mo ngayon ay siya ang totoong ama.""Ano?!"Parang binagsakan ng mabigat na martilyo ang ulo ni Joana, at dahan-dahang bumagsak ang katawan niya sa dingding."Hindi… paano… paano ako mabubuntis ng anak ng matandang iyon… ugh… ugh…hindi ako makakapayag"Pakiramdam niya ay masusuka siya sa sobrang pandidiri habang iniisip ang matandang lalaking humawak sa kanyang katawan. Napahawak siya sa kanyang bibig at pilit pinipigilan ang saril
“Sumama na lang po kayo ng matiwasay" Mahigpit na sagot ng pulis. "Inamin na ng pekeng teacaher na nag-abot ng susi ng sasakyan kay Miss Anne na kayo mismo ang nag-utos sa kanya na ibigay ang sasakyang may sira ang preno kay Miss Anne."Mabilis na nanlamig at namutla ang mukha ni Jennie.Napatingin siya kay Henry , ngunit sa halip na proteksyon, tanging matinding pagkadismaya ang nakita niya sa mata nito.Mabilis siyang lumapit at hinawakan ang kamay ng asawa, nagmamadaling nagpatunay."Hindi! Mahal, maling paratang ito! Pakinggan mo ko! Mahal! Please pakinggan mo ang paliwanag ko!Wala akong kinalaman dito! Tinawagan ko pa nga sila habang nasa daan para pigilan sila sa paggawa nito!"Pero nang matapos niyang sabihin iyon, napagtanto niyang naibulgar niya ang sarili niyang lihim at agad na nanahimik.Dahan-dahang binuksan ni Henry ang mga daliri ni Jennie, isa-isa."Wala ka na talagang pag-asa! Jennie, anuman ang maging resulta ng paglilitis sayo, maghihiwalay na tayo. Magpapagawa na
Hindi pinansin ni Vince si Joana at diretsong tumingin kay Anne"Handang isugal ni Uncle Hector ang kanyang buhay para sa’yo. Anne, kaya ko rin yung gawin!"Kasabay ng kanyang sinabi ay bahagyang ngumiti si Vince sa isang malamlam at mapanuksong paraan."Pwede na ba akong makipagkumpetensya sa kanya nang patas ngayon?"Gulat na gulat si Joana sa kanyang narinig."Kuya! Ano bang sinasabi mo! Paano mo nagagawang sabihin ang mga bagay na 'yan sa harapan ko at ng anak natin!"Pakiramdam ni Joana ay labis siyang naagrabyado!Kitang-kita niyang isinugal ng kanyang sariling kasintahan ang buhay nito para sa ibang babae at ngayon, umaamin pa ito sa tunay niyang nararamdaman sa harapan niya!Malamig na tiningnan ni Vince si Joana at walang emosyon na sinabi"Kung ayaw mong makinig, edi umalis ka.Ikaw ay ina lang ng aking anak, 'yun lang.Joana, kahit sabihing bunti ka sa anak natin pero hindi mo kayang kontrolin ang damdamin ko."Kagigising pa lang ni Anne at nang makita ang nangyayari kaya s
Samantala, ang driver ng itim na sasakyan ay mabilis na lumabas, na duguan ang ulo, tumalon sa railing, at gumulong pababa sa bundok para makatakas.Sa kabila ng lahat, naligtas si Anne dahil sa pagkaka-yakap ni Hector na bahagyang may gasgas lamang sa katawan.Nang tuluyan siyang mahimasmasan, mahigpit niyang niyakap si Hector, punong-puno ng damdamin at pasasalamat dahil sa second life niya dahil dito. Mukhang puno ng emosyon at tensyon ang eksenang ito, lalo na sa pagitan nina Anne, Hector, at Vince. Ang matinding sakripisyo ni Hector upang iligtas si Anne ay nagpapakita ng kanyang matinding pagmamahal at dedikasyon. Gayunpaman, may misteryo pa ring bumabalot sa kanilang sitwasyon, lalo na sa mga taong maaaring nasa likod ng panganib na kanilang kinakaharap. Paulit-ulit na isinugal ng lalaking ito ang kanyang buhay upang iligtas siya, at labis itong nagpagalaw sa kanyang damdamin.Ngunit sa oras na iyon ay matindi rin ang tensyon sa buong katawan ni Anne. Dahan-dahan siyang bumu
Sunod-sunod na mga sasakyang pangkomersyal na may malalakas na busina sa bubong ang mabilis na lumagpas sa sasakyan ni Anne at tumuloy sa unahan niya.Biglang may nagsalita mula sa loudspeaker sa kaniyang harapan."Paunawa sa lahat ng motorista! May isang puting sasakyan na may plakang JA7568 sa likuran natin na may sira ang preno. Pakiusapan ang lahat na lumipat agad sa pangalawang linya para sa kaligtasan ng lahat.""Paunawa sa lahat ng motorista..."Kapwa napabuntong-hininga sina Anne at Joana, kahit papaano ay nabawasan ang kanilang kaba.Lumabas na kaya pala nandito ang mga sasakyang ito ay upang tumulong at linisin ang daan para sa kanila! Sa sandaling iyon, narinig nila ang mahinahon at matatag na tinig ni Hector mula sa speaker ng cellphone."Huwag kang matakot, paparating na ang mga tao ko mula sa sangay. Malapit na din akong dumating.""Ok hon," sagot ni Anne, ngunit nanatiling tensyonado ang kanyang katawan.Pagkalipas ng sampung minuto, naitaboy na ang mga sasakyan sa pa
"Pag-isipan mo ito nang mabuti. Nagpunta ako rito para sa isang business trip, at sakto namang nasa parehong van tayo papunta dito. Sakto rin na ang pupuntahan kong eskwelahan ay malapit sa ospital na pupuntahan mo.""At si Teacher Jeffrey? Bigla siyang nagkaroon ng sakit ng tiyan at ibinigay sa akin ang susi ng kotse... Hindi ba parang masyadong co-incidence ang lahat?"Nanlaki ang mata ni Joana."Gusto mo bang sabihin na may gustong patayin ka? Napahamak lang ako dahil sumakay ako sa kotse mo?"Napailing si Anne at tiningnan siya na para bang napaka-obvious ng sagot."Ayan na nga ang sinabi ko, hindi ba?"Habang nagsasalita, saglit niyang ibinaba ang tingin sa tiyan ni Joana."Sadyang pinaalis ng may gawa nito si Vince at iniwan kang mag-isa sa sasakyan ko... Natatakot akong baka ang tunay nilang pakay ay patayin ang batang dinadala mo."Namuti ang mukha ni Joana sa narinig."Huh? Si Tita Jennie?! Sinadya niyang sabihin kay Vince kagabi na may kaibigan siyang pumunta sa Batangas Hos
Nang makita niyang hindi pa rin pumapayag si Anne, tumingin siya rito na parang kawawang kuting."Makakaya mo bang iwanan ang isang buntis na may kambal sa gilid ng daan? Hindi ko pa kabisado ang lugar na ito, wala na rin si Kuya Vince.. Natatakot ako...""Manahimik ka! Joana, hindi ako lalaki, kaya hindi uubra sa akin ang ganyan mong paglalambing," inis na sagot ni Anne habang sumusulyap sa kanya. Alam niyang kung iwan niya ito at may mangyaring masama, siya ang masisisi, kaya napabuntong-hininga na lang siya."Sige, I-kabit mo na ang seatbelt mo!" dagdag niya nang may iritasyon. Mabilis namang sumilay ang tuwa sa mukha ni Joana at agad niyang isinara ang seatbelt.Sa biyahe ay nakangiting pinagmamasdan ni Joana si Anne."Ate Anne, ang galing-galing mo noong tumakbo ka bilang vice chairman. Sobrang hanga ako sa kung paano ka nag grow.""Ate Anne, gusto ko talaga na maging pamilya tayo at ituring kang Tita ko.""Pwede ba nating kalimutan ang mga hindi pagkakaunawaan noon at magkasun
Bumilis ang tibok ng puso ni Jennie at iniisip na baka nahuli siya. Gayunpaman ay pinapasok niya si Henry at pilit na nagpapanatili na kalmado saka nagtanong, "so , bakit ka nga nandito?"Huminga nang malalim si Henry at tiningnan siya nang may pag-aalangan. "Mag-impake ka. Pupunta ako sa Japan ngayon. Isasama kita para makita mo ang mga cherry blossom."Doon unang nagkita ang dalawa noon.Dahil sa maraming taon niyang pagtuon sa pag-aaral ng virus sa katawan ni Hector, napabayaan ni Henry ang kanyang pamilya. Sa totoo lang pakiramdam niya ay may pagkakasala siya sa nangyari sa pamilya niya.Gusto niyang isama si Jennie sa isang lakad at maipadama rito ang pagmamahal at maitama ang mga pagkakamali nito.Nanlaki ang mga mata ni Jennie sa pagka-gulat, at napangiti siya nang maluwang. "Henry, hintayin mo ako, maghahanda lang ako saglit.""Mm." Tumango si Henry .Maya-maya pa ay sabay na silang umalis.Sa kanilang biyahe na bumabalik sa kanilang alaala ng kabataan, kapwa sila nadala sa