Sa sobrang galit ko gusto kong maghiganti sa kanila! Sa oras na magkaroon ako ng pagkakataon sa hinaharap, ipararanas ko sa kanila ang sakit na idinulot nila sa akin! Huminga ako nang malalim at nagpasya. Kalamado akong nagsalita kay Kuya. “Kuya Charles wala ka ng pakielam kung sino ang pinakasalan ko. Anyway, wala naman itong kinalaman sayo. Simula ngayong araw, tinatapos ko na ang pagiging magkapatid natin. Wala na akong Kuya. Wala na akong nakakatandang kapatid mag mula ngayon! Tandaan mo yan Charles!” Pagkasabi ko sa kaniya ng lahat ng yun, gumaan ang pakiramdam ko. “Sige na Charles, ngayong gabi ang unang gabi ng kasal ko, at sana naman irespeto niyo ang wedding night ko! Ayoko ng makipag-usap pa sayo! At wala ka ng ibang detalyeng makukuha sakin, kailangan ko pang bumalik sa piling ng asawa ko para sa aming baby time!”Hindi ko na hinintay na sumagot sa akin si Charles at pinatayan ko na siya ng telepono . Pag angat ko ng aking mukha ay narinig ko ang masaya at mapanuksong b
Naisip ko na tama naman si Hector. Mag-asawa naman kami, at nasa sarili naming bahay kami, kaya’t wala siyang dapat ipag-alala. “Sige, pero konti lang a…,” sagot ko kay Hector ng nakangiti. Kinuha ko ang baso na may red wine, kaunti kong tinikman ito at nagulat ako sa sarap ng lasa nito. “Wow… ang tamis nga aa…”“But you are more sweeter than that sweetie.”Nakita ko ang bahagyang pag arko ng mga labi ni Hector at napangiti, itinaas niya ang braso at malambing na hinaplos ang aking kamay, ang pagtatama ng aming baso ay lumikha ng malutong na tunog. Malapot kaming magka-titigan habang iniinom ang alak sa aming baso. “Happy Wedding … Mrs. Valderama”“Happy Wedding Hector”“You look so beautiful Anne…” nakangiti niyang sabi sa akin. Lalo siyang lumapit sa akin.Nailang ako panandalian “a… thank you Hector”. THIRD PERSON POVMuling lumagok si Anne mula sa basong may laman ng wine, kitang kita ang kasiyahan sa kaniyang mukha. Pero kahit na hindi pa siya nakakapag-inom ay alam niyang mama
“Anong ngyari ngayon? Bakit parang ang layo din ng loob niya sayo?” “Siguro kasi, paulit ulit na ganuon ang ngyayari sa amin. Lumilipas ang taon at ganun ang palaging sinasabi ni Mama sa kaniya kaya siguro tumatak nAnnen sa utak niya, sa sobrang kaka brain wash nila nagkaruon ng poot sakin ang mga kapatid ko. Kung anong rason nila? Hindi ko din alam!” Pilit na inabot sa akin ni Hector ang dalawang envelope kaya’t tinatanggap na din niya ito ng maluwag sa kaniyang puso “Okay lang Hector kung matawa ka sa naging reaksyon ko, sa totoo lang unang beses kong nakakapit ng sobreng pula sa mga kamay ko ng hindi kinukuha” Napatingin si Anne sa bulaklak na binigay ni Hector at muling nagpasalamat “saka sa pa-bulaklak mo, salamat..ngayon lang ako nakatanggap ng boquet of roses sa buong buhay ko” HECTOR VALDERAMASaglit akong natigilan. Nakakabilib talaga si Anne dahil malayo ang ugali niya sa pamilya niya. Nakaramdam ako ng awa sa asawa ko ng makita ko ang mamula mula niyang mata ng m
ANNE POVNang marinig ko iyon mula sa bibig ni Hector ay natuwa ako, sa wakas may isang taong handang makinig sa akin. Hindi ko inaasahan na maiintindihan niya ang nararamdaman ko . Sa totoo lang nuon, ilang beses ko ng kinukwento kay Vince ang tungkol sa ginagawa sakin ng pamilya ko, pero palagi lang sinasabi ni Vince na walang magulang na kayang tiiisin ang kaniyang anak, hindi daw naman masama kung minsan ay magkatampuhan ang mag-pa-pamilya , basta pag-usapan lang ang lahat at magiging maayos din ang lahat. Kaya nga iniwasan ko ng magkwento sa kaniya ng kahit na ano tungkol sa mga nangyayari sa akin. Nagulat na lang ako ng biglang haplusin ni Hector ang ulo ko. “May nasabi ba akong hindi tama?”Umiling lang ako. Suminghap ng malalim na hininga si Hector at muling nagsalita “Anne, asawa mo ko. Kung magkaproblema ka man , h’wag mong kakalimutan na nandito ako para sayo. Isang tawag mo lang dadating ako kagad sa tabi mo. Kahit na inutil na ako ngayon, may mga koneksyon pa rin naman
ANNE POVAng pagsiil ng isang maalab na halik ni Hector sa aking labi ang nagbigay ng kakaibang sensasyon sa akin. Naantig ang puso ko sa mga sinabi ni Hector. Kaya naman ng maghiwalay ang aming mga labi ay kinapitan ko ang kaniyang pisngi at tinitigan siya sa kaniyang mata. Isang matamis na halik ang aking pinakawalan, halik na walang pagtutol. Sa halik na iyon, naramdaman ko ang lahat ng emosyon niya, ang pagmamahal, ang pangako niyang hindi ako pababayaan, at ang lahat ng mga bagay na hindi niya kayang sabihin nang salita. Inilingkis ko ang aking kamay sa kaniyang leeg , hindi ako bibitaw ng basta basta sa kung ano mang meron kami ngayon ni Hector. Ang kaniyang kamay ay humahaplos sa aking batok pabalik sa aking leeg. Mas maalab, mas mainit at punong puno ng pagnanasa. Nilabanan ko ang bawat paglalaro ng kaniyang dila sa aking bibig. Hinayaan ko ang kaniyang mga kamay na gumapang at maglaro sa aking katawan. "ohhh Anne, init na init ka..." pagkasabi niya ay dahan dahan na niyan
Lumipat ang paghimas ng kamay ng aking asawa sa aking sus*, nilapit niya ang kaniyang labi at sinipsip ang aking batok. Nanayo ang balahibo sa aking katawan sa ginawang iyon ni Hector. Nakakabaliw, para akong nau-ulol at nasasabik sa mga susunod pa niyang gagawin. Hindi ko na naiwasang kapitan ang kaniyang ulo at nasabunutan iyon sa sarap. Sa pagkakataong ito ay mas mabilis at walang pakielam ang kaniyang ginawang pagbayo sa akin . Malalakas na ungol at tunog ng paghahampasan ng aming pawisang katawan ang maririnig sa loob ng aming kwarto. Tumagal iyon ng ilang minuto ,nilapit niya ng kaniyang mukha sa aking mukha. Malambing niya akong hinalikan. Hindi ko maiwasang hindi humanga sa tikas ng kaniyang nangingintab na katawan ng dahil sa pagtagakgak ng kaniyang pawis. "Lalabasan na ako…. ughhh…." malakas na sigaw niya kasabay ng pagtalsik ng kaniyang likido sa aking loob. Sabay kaming napahiga sa kama. Nang sumundo na araw, nagulat ako sa nakakatakot na titig ni Hector sa aking mukha,
"Okay." maiksi kong sagot, saglit akong napatalikod at palihim na napaawang ang bibig ko. nagbibiro ka ba? Siyempre mamahalin ang singsing na ito, dahil ito ang marka na magsasabi sa lahat na asawa kita!At ayokong tanggalin ito dahil gusto kong ipagsigawan sa mundo na akin ka na Anne, na ikaw ang legal kong asawa! Sigaw ng isip ko.“Sweetie, ihahatid ka na muna namin ni Renz sa eskwelahan saka ako didiretso sa office ko.”“Okay sige, salamat”Habang nasa byahe kami ay hiniling ni Anne kay Renz na biglang ihinto ang sasakyan sa supermarket na aming madadaanan. Ilang minuto siya sa loob at hindi nagtagal ay lumabas siya kapit ang isang kahon ng chocolate. “Hector, magbigay ka nitong chocolate sa mga kasamahan mo, para magdala ng swerte sa pagsasama natin” Sa katunayan, gumawa siya ng desisyon nang magpasya siyang isuot ang singsing sa paaralan. Ngayong may asawa na siya at tuluyan nang binitawan ang nakaraan, hindi na niya ito maitatago kung saan-saan. Siya na ang asawa ni Hector ngay
Pakiramdam ni Anne lahat ng tao sa loob ng faculty office ay may kaniya kaniya ng haka-haka sa kanilang isip. At dahil kilala ang pamilya Valderama ay makikita ang iba’t ibang pagka dismaya sa kanilang mga mukha. "Ano ba kayo?! Maganda kaya ang flash marriage!" biglang sigaw ng isa sa mga guro. “Oo nga, saka kung yung mas matanda kay Vince ang napang-asawa niya, ibig sabihin mas okay yun. Paniguradong mas maayos na yun inside and out dahil matured na ito.”“Oo nga, tignan niyo nga ang sing-sing ni Anne, hindi iyan ma-a-afford ng isang simpleng tao lang, diba?”“And that’s for sure, sino ba namang hindi su-swertehin pag si guro Anne ang pinakasalan, maganda, sexy, matalino at mabait”Totoo naman iyon, asaran ng mga lalaki sa campus nuon na si Anne ang pinaka maganda sa lahat ng guro. Madaming mga binatang kalalakihan ang gusto siyang yayain lumabas. At ang mga lalaking yun ay kasama din nila ngayon. Gayunpaman, nang maglaon, nang mabalitaan ng lahat na mayroon siyang fiance, ang an
Lumingon siya kina Mrs. Sanvictores at Mary.Tumango ang dalawa sa kanya, hudyat na handa na sila.Ilang saglit pa, isang tunog ng pagbukas ng kandado ang narinig.“Click.”Bumukas ang bakal na pinto ng detention center, at lumabas si Felyn na parang wala sa sarili.Magulo ang kanyang buhok, lukot ang kanyang suot na damit, at tila walang sigla ang kanyang mga mata habang naglalakad.Bago siya tuluyang lumabas, may sinabi pa ang isang staff ng detention center sa kanya.“Felyn, ngayong malaya ka na, sana naman ay maging mabuting tao ka na! Sumunod ka sa batas! Huwag mong balewalain ang isang paglabag. Kapag nilabag mo ulit ang batas, siguradong ipapadala ka ulit dito para sa administrative detention.”“Oh,” sagot ni Felyn nang walang emosyon, bago niya ibinaling ang tingin sa paligid, hinahanap kung sino ang sumundo sa kanya ang kanyang asawa ba? Si Elaine? O ang tatlo niyang anak na lalaki?Ngunit ang narinig lang niya ay ang sunod-sunod na pagbukas ng mga pinto ng sasakyan.Bang, b
HECTOR POVPagdating ng gabi ay bumalik na ako sa kwarto upang maligo.Pagkatapos kong maligo ay bumungad agad sa akin si Anne.Bago pa ako makapagsalita, hinila na niya ang sinturon ng kanyang windbreaker at itinali ito sa aking leeg.Napakagat ako sa loob ng pisngi at napatingin sa kanya, ang tinig ko ay bahagyang napaos. Hinila ko siya palapit at pinaupo sa aking kandungan. "Anne, sa tingin ko ay naging mabait naman ako ngayong araw. Wala naman akong maling sinabi, hindi ba? Maaari ko bang malaman kung bakit mo ako tinatali?"Hinila niya ang sinturon nang mas mahigpit, inilapit ako sa kanya, at saka niya ikinuskos ang kanyang ilong sa ilong ko. "Dahil gusto kitang itali rito, para hindi ka makaalis kahit saan."Napangiti ako at naalala ko ang plano niyang magkaanak kagabi. "Anne, mukhang hindi yata pwede. Kailangan kong pumunta sa study room at mag-overtime kasama si Renz ngayong gabi."Nakita kong nagbago agad ang ekspresyon niya hindi siya natuwa sa sinabi ko. Kaya agad niyang h
Natahimik ako sandali.Si Euleen? Halos sumabog na.Nang marinig ko ang salitang "baby ko" mula kay Hector, hindi ko napigilang umangat ang sulok ng aking labi. May kakaibang kilig na dumaloy sa katawan ko, at hindi ko namalayang nagpakita ako ng isang mahinhin at mahiyaing ekspresyon tulad ng isang babaeng lubos na inaalagaan.Sa kabilang banda, si Euleen naman ay mukhang aatakihin na sa puso.Binaba ko ang tawag at mabilis kong kinuha ang bag ko mula kay Euleen habang siya ay naiwang tulala pa rin, saka ako umalis na hindi man lang lumingon.Naiwan siyang nakatitig sa aking likuran, ang tingin niya ay halos magyelo sa sobrang lamig.Hindi niya inaasahan na si Hector ang lalaking kilala sa pagiging matigas at walang inuurungan ay may ganitong klaseng pagka sweet at may matinding pagpapahalaga sa babae.At ang mas masakit pa rito? Ang lahat ng ito ay para sa akin.Ako.Ako na labis niyang kinaiinisan.Paanong hindi siya magagalit nang ganoon na lang?THIRD PERSON POVSa puntong ito, l
Nagpatuloy pa ang doktor, pero hindi ko na masyadong narinig. Hindi nagtagal ay lumabas na ako ng examination room na lumulutang ang isip. Iniwan ko na silang dalawa.Pagkatapos ng ilang saglit, natagpuan ko ang sarili kong nasa harap na ng Shop. 21. Hindi ko alam kung paano ako napadpad dito, pero nandito na ako. Sa isang lugar na, ayon sa sabi-sabi ay gumagawa ng custom-made sexy lingerie.May kung anong init ang pumaitaas sa pisngi ko. Hindi ko alam kung ano ang nakapagtulak sa akin baka epekto ito ng kambal na anak ni Joana? Ng pangarap ko? Pero narito na ako.Paglabas ko, sakto namang may nakasalubong akong grupo ng mga taong pamilyar.Kaya napahinto ako. Pati sila ay natigilan.Nakita kong tinitigan ni Euleen ang sign ng tindahan, at agad na nagdilim ang mukha niya."Anne, huminto ka!" sigaw niya, may halong galit. "Hayop ka, anong ginagawa mo dito?"Napakuyom ako sa dala kong bag. Wala na akong kawala. Pero wala din akong pakielam sa kaniyaBiglang sumugod si Euleen at sapilita
Habang nagsasalita siya, nanlumo ang mga mata ni Joana "At... at sinabi din po ni Ate Anne na nag-aalala siya na kung ipa-abort ko ang bata, baka makaapekto ito sa aking kakayahang magka-anak sa hinaharap. Kuya Vince, natatakot po ako na baka wala na akong pagkakataon na maging ina." Gumalaw ang labi ko, pero hindi ko na itinuloy ang sasabihin ko. Alam kong ginagamit ako ni Joana. Pero totoo na may epekto ang abortion surgery sa mga kababaihan, at may mga pagkakataon na hindi na sila magkakaroon ng anak sa buong buhay nila. Mahirap para sa kanya na magdalang-tao, pero hindi ibig sabihin nun na gusto ko na walang anak ang lahat. Nang sandaling iyon, lumabas ang nurse at tinawag ang pangalan ni Joana "Joana, pumasok na po kayo para sa examination." Hinanap ni Joana ang kamay ko at nagsabi sa nurse: "kapatid ko! Gusto po ni Ate Anne na samahan ako." "Okay po. private hospital naman po ito. Pwede po ang asawa, sister, tatay at nanay mo ang sumama. Walang problema po." Sinabi ng n
Agad na binuksan ni Euleen ang kanyang mobile page at, tulad ng inaasahan, nakita niya ang pangalan at larawan ko sa column ng mga kandidato. Kitang-kita ang pagkagalit niya habang tinitingnan ito. "Ito... Paano nangyari 'to! Klaro namang..." Napansin ni Euleen na nasabi niya ang maling bagay at mabilis na tumahimik. Bumukas ang pinto ng elevator, pumasok ako at ngumiti kay Euleen. "Kapag nakita mo ako ulit, tandaan mong basahin ang pangalan ko nang baligtad." Tinutok ni Euleen ang kanyang mga paa sa sahig sa galit. "Huwag kang magmalaki! Hindi pa tiyak kung makakakyat ka pa sa campaign platform!" Habang sinasabi iyon, biglang iniwasan ni Euleen ang pinto ng elevator na magsasara, sabay tawa nang may pang-asar. "Anne, hindi ko talaga kayang paniwalaan na ang isang tao na ipinasok ang sarili niyang ina sa kulungan ay magpapartisipate sa election? "Maghintay ka lang, marami akong paraan para ipahiga ka at hindi ka makakapit man lang sa railings ng entablado. Masyado kang m
"Kaya, narito ako ngayon para lang itanong ito sa iyo. Kung ito ang paraan ng pamamahala ko, sang-ayon ka ba?" "Sang-ayon ako!" Kahit hindi pa alam ni Mrs. Sanvictores ang buong dahilan, mariin niyang sinabi, "Basta’t makakatulong ito sa foundation, susuportahan kita! Hindi lang suporta, kundi tutulungan pa kita kung sakaling may kaharapin kang problema." Napangiti ako. "Iyan ang gusto kong marinig, Mrs. Sanvictores." "Sa totoo lang, kung hindi ko magagawang pagandahin ang sistema sa loob, mas pipiliin ko pang huwag tumakbo bilang vice chairman. Dahil kung ganito lang din ang pamamalakad ng foundation, wala itong saysay para sa akin. Hindi ako narito para lang sa titulo. Hindi rin ako interesado sa larong pampulitika.” Tumingin ako kay Mrs. Sanvictores at ngumiti. "Ngayon... gagamitin ko na ang kapangyarihan at tulong mo." "Gusto kong hilingin sa asawa ng chairman na kuhanin ang aking election application mula sa basurahan." Pagkasabi ko noon, binuksan ko ang isang maikl
VINCE VALDERAMA Nakita kong bumalik sila Uncle Hector sa kanyang kwarto matapos gumawa ng kung anong bagay sa study room. Alam kong may itinatago siya. Mabilis at maingat ang mga kilos niya, na parang may lihim na ayaw ipaalam kaninuman. Nagpalitan kami ng tingin ni Joana na tila ba pareho kaming may iniisip may nangyayaring kakaiba, at kailangan naming malaman kung ano iyon. Bago ko pa man maisip kung paano ko iyon malalaman, bigla na lang umiyak si Joana. "Kuya, ngayon ko lang naintindihan... Mahal mo talaga si Ate Anne..sige na . susuko na ako..." Napatingin ako sa kanya. Totoo ba ang sinasabi niya? Sa loob ng maraming taon, hindi niya ako tinulungan?. Lagi siyang humaharang sa pagitan namin ni Anne at palagi siyang gumagawa ng paraan para paghiwalayin kami. Pero sa pagkakataong ito, parang may lungkot sa mga mata niya na hindi ko pa nakikita noon. "Handa kang tumulong sa akin at kay Anne?" tanong ko na puno ng pagdududa at pag-asa. "Oo, kuya. Tutulungan kita." Tumango siya
At parang sinadya ng tadhana, biglang bumukas ang pinto ng study room. Lumabas si Hector sakay ng kanyang wheelchair at narinig ang buong usapan. Tiningnan ni Anne si Vince na parang wala na siyang pag-asa rito. "Sige na nga," mabilis niyang kinuha ang regalo at papeles mula kay Joana. "Tatanggapin ko ito. Pero hindi kita pinapatawad, okay?!” Pagkatapos ay tinaas niya ang hawak na kahon at ngumiti nang matamis kay Vince. "O, ayan! Tinanggap ko na! Wala ka na sa puso ko. Hintayin mo na lang na magkaanak kami ni Uncle Hector, isang puting-puti at bilugang sanggol!" Joana: ... Vince: ... Walang sinayang na segundo si Anne at mabilis siyang lumapit kay Hector upang itulak ang kanyang wheelchair. Ngunit bago pa niya mahawakan ang hawakan ng upuan, narinig niya ang mahinang "hiss—" ni Hector. Napakunot ang kanyang noo nang makita niyang hawak ni Hector ang kanyang dibdib na tila ba may iniindang sakit. "Ano'ng nangyari?" Agad siyang lumuhod sa tabi nito at bakas ang pag-aalala sa