NAZLI LEIN ALCANTARAAfter a minutes dumating na nga si Kyle at papasok na siya according to kuya guard dahil siya na ang naatasang mag park sa kotse nito.Kami naman ay nag stick sa plano. Nagtago lang kami at pinatay ang mga ilaw para isipin niya na walang tao sa mansion. Basta prepare na kami sa pagtaas mamaya sa birthday banner niya. Si Kuya Marlon naman ang bahala sa confetti at kay nay Flor naman sa cake.Ramdam ko talaga na corny ito para sa kanya pero bahala na diyan total si sir Evan naman ang may pakana nito."NAY FLOR?" tawag niya kay nanay pero wala siyang narinig na sagot. Hindi niya pinansin at nagtuloy siya sa taas kung saan ang kwarto niya, siguro magshoshower at magbibihis yun. Naku! baka matagalan pa kami dito na magtago.After a couple of minutes, bumaba siyang muli. Hay sa wakas!"NAZLI?" tawag niya sa akin. Pigil ang tawa ko pati na ata ang paghinga ko."LET'S GO. 123" senyas ni sir Evan na pasimuno ng lahat."HAPPY BIRTHDAY KYLE!!!" sigaw naming lahat sabay ta
STEVEN KYLE DE LAVIDAFu*k! Fu*ck! Galit ako! Hindi dahil kay Nazli kundi sa sarili ko!Bakit ko siya pinaiyak? Damn you self!No! ayaw kong iwasan niya ako. I wont let that happen! Hindi ko alam ang gagawin ko kapag tuluyan na niya akong iwasan. Ngayon pa na tuluyang ng nahulog ang loob ko sa kanya? Hell no!Gusto ko siyang habulin at yakapin pero para akong sinaksak ng punyal in a million times nang sabihin niya sa akin na ginagamit ko lang siya? Ganun ba ang tingin niya? Ganun ba ang pakiramdam niya sa lahat ng pinapakita kong effort and sweetness to her? Hindi niya alam na nababaliw na ako dahil sa kanya?! Woah!Gusto kong sapakin si Ryan ngayon! Urrgghh! Napasabunot ako sa sarili kong buhok lalo ng maala ko ang mukha niya na umiiyak ng dahil sa akin."KYLE WHAT HAPPENED?" tanon ni Evan upon entering to my room."SHE LEFT, AND I DONT KNOW WHAT TO DO EVAN" gulong tanong ko. I felt I'm useless! I make her sad and cry! What the f*ck!Ngumiti lang siya, as if may nakakatawa sa sinabi
NAZLI LEIN ALCANTARAGamit ang isa ko pang kamay, hinila ko kaunti ang damit ni Kyle at naramdaman niya iyon kaya napalingon siya sa akin. Gusto ko lang naman sabihin na kumalma siya. Bumaling ang tingin niya kay Ryan pero mahigpit parin ang pagkahawak niya sa aking kamay. Ryan smirked while staring us and then he smiled."WALA AKONG SASABIHIN KYLE. ALAM MO SA SARILI MO" tila nang aasar pa nitong sagot. Susugurin sana ni Kyle pero pinigilan ko."KYLE" mahinang tawag ko sa kanya."I'M SORRY" mahina ding sabi niya pero sapat na iyon para marinig ko at napangiti ako."OKAY I HAVE TO GO FIRST KYLE. ENJOY YOUR MOMENT." ngiting paalam ni Ryan at mula sa likod ni Kyle kita ko ang pagtaas-baba ng kanyang balikat."BETTER NOT TO COME BACK HERE ANYMORE" pahabol naman ni Kyle na mas lalo kong hinila ang t-shirt niya. Timang talaga ito! Aalis na nga yung tao, hahamunin pa!Akala ko babalikan siya ni Ryan pero kumaway lang siya ng nakakaloko at umalis na."F*CK!" mariing mura niya. Hanggang sa nari
NAZLI LEIN ALCANTARAGamit ang isa ko pang kamay, hinila ko kaunti ang damit ni Kyle at naramdaman niya iyon kaya napalingon siya sa akin. Gusto ko lang naman sabihin na kumalma siya. Bumaling ang tingin niya kay Ryan pero mahigpit parin ang pagkahawak niya sa aking kamay. Ryan smirked while staring us and then he smiled."WALA AKONG SASABIHIN KYLE. ALAM MO SA SARILI MO" tila nang aasar pa nitong sagot. Susugurin sana ni Kyle pero pinigilan ko."KYLE" mahinang tawag ko sa kanya."I'M SORRY" mahina ding sabi niya pero sapat na iyon para marinig ko at napangiti ako."OKAY I HAVE TO GO FIRST KYLE. ENJOY YOUR MOMENT." ngiting paalam ni Ryan at mula sa likod ni Kyle kita ko ang pagtaas-baba ng kanyang balikat."BETTER NOT TO COME BACK HERE ANYMORE" pahabol naman ni Kyle na mas lalo kong hinila ang t-shirt niya. Timang talaga ito! Aalis na nga yung tao, hahamunin pa!Akala ko babalikan siya ni Ryan pero kumaway lang siya ng nakakaloko at umalis na."F*CK!" mariing mura niya. Hanggang sa nari
NAZLI LEIN ALCANTARAMaya-maya ay naramdaman ko na kung may anong pumasok sa pagkababae ko and I felt stingy of pain. Yes masakit! Linabas-masok niya ang kanyang daliri sa loob ko at pabilis ng pabilis hanggang sa unti-unti naring nawawala ang sakit at napapalitan na ng sarap."KYLE! OHH! I'M COMING!" hindi ko na mapigilan at ramdam ko na lalabasan na talaga ako. Napapalakas na din ang ungol ko.Nakapasok pa ang kanyang daliri ng linabasan ako at hinugot niya ito at mamasa-masa pa at walang sabi-sabing dinilaan niya ito. Oh sh*t! Ang hot niya! bakit ganun!?Ramdam ko na ang katigasan niya sa baba ko at tila sinasadya pa niya itong ipadama sa akin. Napalunok ako sa sarili kong laway nang makita ko sa kanya. Umiigting sa katigasan. Malaki siya. Kakayanin ko kaya yan? Akala ko ipapasok na niya pero hindi pa pala! waaa!Muli niyang dinilaan ang buo kong katawan. Napasabunot ako sa kanyang buhok nag muli niyang angkinin ang aking dilag. Gulong-gulo na rin siguro."ARE YOU READY BABE?" ma
STEVEN KYLLE DE LAVIDAHindi ko maipaliwanag ang saya ko ngayon! Ngayon lamang ako nakaramdam ng tunay na saya. Masaya ako hindi dahil ako ang unang lalake sa buhay ni Nazli kundi masaya ako kasi mahal ko na siya.Oo, mahal ko na nga siya at gusto ko mahalin niya rin ako tulad ng pagmamahal ko sa kanya pero hindi ko naman siya madaliin na mahalin niya din ako. It takes time but I'm willing to wait lalo na't may girlfriend pa ako. Sorry to Sandra, alam kong mali ang aking ginagawa pero hindi ko talaga maiwasan na mahalin ko si Nazli.Sorry dahil hindi ko masuklihan ang pagmamahal na inaasahan sa akin ni Sandra pero kailanman hindi ko hahayaang mawala sa akin si Nazli. No and never! I will take all the risk for Nazli.Hindi ko naman biro ang pagyaya ko kay Nazli ng kasal. Totoo yun, bukal sa puso ko na sabihin ang katagang iyon pero alam ko din na nagulat siya sa biglaang pagsabi ko tungkol sa kasal."KYLE, HUWAG MONG GAWING BIRO YAN" malungkot niyang sagot sa sinabi ko."WHAT IF I'M NOT
STEVEN KYLE DE LAVIDATwo weeks na ako dito sa US. Inayos ko lahat ng pwedeng ayusin, mula sa pagpanaw ni mommy, mga business namin dito at kay Sandra and by afternoon uuwi na ako sa Pilipinas with Sandra.Napag-usapan namin ni William na isasama ko pag-uwi sa Pilipinas si Sandra dahil yun ang kahilingan ni Sandra. Napag alaman ko din kasi na she is three weeks pregnant. Nagulat man ako sa mga nangyari sa kanya pero on my other part okay rin, at least hindi masakit sa part ko dahil tulad din sa kanya nagmahal din ako ng iba at si Nazli yun na naghihintay sa akin.Hindi pa masyadong okay ang relationship nina Sandra at William dahilan narin sa mataas ang pride ni Sandra at laging pinapakinggan lahat ng sinasabi ng kanyang mommy na si tita Cindy."KYLE, I'M SORRY BUT, IT IS OKAY FOR YOU NA KASAMA MO AKO SA PAG-UWI?" tanong ni Sandra habang nag-aayos ng kanyang mga gamit."OF COURSE! BASTA AS SOON AS POSSIBLE, AYUSIN MO ANG RELATIONSHIP NIYO NI WILLIAM" seryoso kong sagot at sumimangot s
NAZLI LEIN ALCANTARATwo weeks ng walang kontak sa akin si Kyle. Nag aalala ako para sa kanya lalo nung malaman ko na ang mommy niya ang pinunta niya doon. I want to comfort her pero alam ko na kasama niya ngayon ang fiance niya. Bigla akong nalungkot para sa sarili ko.Sabi ko naman saiyo Nazli na huwag ka dapat umasa sa mga kagaya niya dahil sa bandang huli ay masasaktan ka lang pero paano? Masaya ako sa kanya eh? Namimiss ko narin siya. Hayyst! ano ba yan?Masaya ako kapag kinakamusta ako ni Sir Evan, tinatawagan niya ako at pinapapunta sa mansion para bisitahin ko sina nanay Flor dahil yun daw ang bilin sa kanya ni Kyle. Haysstt! Buti pa si sir Evan may time sa akin samantalang siya wala! Nakakainis!Nazli? How many times do I have to tell you na may fiance na siya at malamang sa malamang, fiance niya ang kasama niya ngayon. Yan ang mahirap saiyo minsan Nazli masyado kang nagpapaniwala sa sarili mong paniniwala. Nababaliw na ako!Hindi ko maiwasan na isipin silang magkasama ngayon.