Humikab siya. Inaantok pa siya dahil malalim na ang gabi nang siya ay matulog. Yumukyok siya sa desk niya to take a nap when Anne poked her.
"What?" Naiinis na tanong niya.
Actually, ginabi sila ni Bryan ng pag-uusap tungkol sa mga bagay-bagay. Gusto pa nga sana nito na tumabi sa kanya sa pagtulog pero kandailing siya. Baka kung saan pa mapunta ang pagtabi nito sa kanya.
"HB ka? 'Wag gano'n. Ang ganda ng araw, oh," anito at ngumiti sa alapaap.
"Maganda ang araw ko. Ikaw lang ang sumira," aniya.
Napasimangot ito.
"Claire, ang hard mo talaga sa bestfriend natin. Ano'ng mero'n?" Puna ni Shaina na nakatingin lang sa kanila.
"Inaantok lang ako," maikli niyang tugon.
"Palagi ka namang inaantok, eh," nakalabing sabad ni Anne. "Anyway, I think I saw Louie yesterday at the park."
"As in Louie de Vera? 'Yung crush mo way back in third year?" Tanong ni Michelle. "Kailan pa siya nakabalik galing States?"
"Yup. Pero hindi ako sigurado kung siya nga talaga 'yon. Nakatalikod, eh," sabay kibit-balikat.
"Ibalik ang tamis ng pag-ibig," tukso ni Shaina.
"Heh! Nakamove-on na ko sa kanya, no."
"Well, bahala ka," ani Michelle.
"Besties, I have something to tell you," aniya. She decided to tell them about her and Bryan. No secrets allowed in their friendship so whether she like it or not, she still need to tell them.
"Ano 'yun?" Ani Shaina.
"Kilala n'yo si Kuya Bry?" Tanong niya. She hoped that they'll not judge her right away for having a relationship with her second-degree cousin.
"Yes," they answered.
"Well, w-we have a relationship," sabi niya at tiningnan at reaksiyon ng mga ito.
They are all silent for a moment before almost shout the word, "What?!" Nanlalaki ang mga mata.
"When?"
Where?"
"Why?"
"How?"
"Natikman mo na ba siya? Masarap ba siyang humalik?" Tanong ni Anne.
Napatingin silang tatlo dito at sabay itong binatukan nina Shaina at Michelle.
"Aray! Ano na naman ang ginawa ko? Parang natanong lang 'yun, eh," anito at hinimas ang batok.
"Tumahimik ka nga kung wala kang sasabihing matino!" Pinandilatan ito ni Shaina.
Anne just rolled her eyes and wrote something in her notebook.
Nagmamadaling pumasok si Sir Joseph at sinabing hindi sila magka-klase due to emergency meeting. Nagpaalam na rin ito pagkatapos magbigay ng assignment.
They went to canteen to buy some foods when Michelle noticed someone.
"OMG! Is that Louie?" Tanong ni Michelle as she pointed at someone.
Lumipad ang tingin nila sa lalaking itinuro nito. Louie's there. With a pretty girl beside him. They're talking happily like no one's watching them.
"Ang panget ng kasama niya."
"Hindi siya bagay kay Louie."
"Mangkukulam 'yan. Kinulam niya si Louie."
Tahimik lang si Anne. Waring hinuhulaan kung kaano-ano ni Louie ang babaeng kasama.
"Tara na nga. Starbucks tayo. Iinom mo na lang ang selos mo," ani Michelle at hinatak nito paalis sa canteen si Anne.
Dismissal time. Naghintay sila sa gate ng mga susundo sa kanila. Bryan called her and said he'll pick her up. Nakamasid lang sa kanya ang mga kaibigan. After seven minutes, a Vios car stopped in front of them. Bryan stepped out of his car and walked towards them. So handsome in his blue polo shirt which was tucked in in his slacks."Hi, Baby," he said then kissed her cheek.Tumikhim si Michelle. "Guys, nandito pa kami. Pwede mamaya n'yo na ituloy 'yang lambingan ninyo?"She blushed. "Ah, guys. Meet Kuya--este Bryan. My b-boyfriend," she said. Mababanaag ang pagmamalaki sa kanyang tinig."Hi! I'm Shaina.""Hello! I'm Michelle.""Hey, yo! Anne here.""Nice meeting you all," he smiled. "We gotta go. May dadaanan pa kami.""Oh, sige.""Bye!"Bryan opened the door for her on the passenger's seat, went inside th
"Hey, baby. You sleepy?" Tanong ni Bryan at pumasok sa kwarto niya.Kanina pa niya natapos ang binabasang pocketbook. Hindi lang siya dalawin ng antok. Ewan ba niya. 'Yan yata ang epekto ng romantic dinner with her boyfriend. Nakasandal lang siya sa headboard. Nag-iisip tungkol sa mga katangiang nagustuhan niya dito at tungkol sa pag-uusap nila ni Mac.Mac didn't know how much he made her happy for accepting their relationship."Hindi pa naman. Ikaw?""Same."Lumapit ito at umakyat sa kama niya. Umisod naman siya para tumabi ito sa pagkakasandal niya. Inakbayan siya nito and his other hand held her hand. As if he's afraid to lose her.What a sweet gesture."Ano'ng pinag-usapan ninyo ni Mac?"She looked at him and smiled. "Hindi naman pala siya nagalit. Nabigla lang daw siya. Well, can't blame him," aniya at humagikgik.
Kinabukasan walang pasok kasi holiday. Umuwi si Tita Nancy para magpalit ng damit at umalis din agad. Nagising siya ng alas-siete y media. Pumunta agad siya sa kwarto ni Bryan. Nakailang katok na siya pero hindi ito sumasagot kaya binuksan niya ang pinto and found nothing. The bed was fixed already which only means Bryan wasn't there anymore. Bumaba siya at pumunta sa kusina. Nandoon si Mac kumakain ng tinapay."Hey, you okay?" He probably noticed her swollen eyes."Sa'n si Bryan?" She asked instead. She's having a bad feeling about him not letting her know where he is right now."Umalis. Kanina pa. Bakit? 'Di ba nagpaalam sa'yo?" Tanong nito. Not even bothering to offer her what he's eating."Magtatanong ba ko kung alam ko?" Balik tanong niya."Ba't di siya nagpaalam sa'yo? Hindi naman yata kapani-paniwala yan. Nag-away ba kayo?"The scene between them last night flashed
"Ay, kabayong bakla!" Nagulat siya nang may mga brasong pumulupot sa beywang niya."Ako? Kabayong bakla?" Takang tanong naman nito.Natawa naman siya. Sobrang gwapo naman yata ni Bryan para maging kabayong bakla."Gabi na. Ano pa'ng ginagawa mo dito? Akala ko ba natulog ka na?" Sunud-sunod niyang tanong. She needs distraction. Umiinit na ang pakiramdam niya."Can't sleep," sabi nito.Naalarma siya nang maramdamang umakyat sa tiyan niya ang mga kamay nito at marahang humahaplos doon. Hinalikan din nito ang leeg niya. Napaliyad siya sa sesyasyong bumabalot sa kanya. First time niyang mag-init nang ganoon. Hindi pa ito nakontento at ipinasok na ang mga kamay sa suot niyang manipis na nighties."B-Bry," napapikit siya. Napamulat siya nang umakyat na sa dibdib niya ang mga kamay nito. "Bry," napalayo siya dito."What?" Naiinis nitong tanong. Tila hindi nagustuh
"Good afternoon po, Tita," bati ni Bryan sa Mama niya."Pasok kayo," niluwagan ng Mama niya ang pinto.They got inside and seated at the sofa."Honey, bumaba ka. Nandito sina Claire at Bryan," tawag nito sa Papa niyang nasa kwarto. "Kuha lang ako ng makakain," she added and left.'Di nagtagal ay bumaba ang Papa niya."Claire! I missed you!" He hugged her."I missed you too, Pa!"Humiwalay ito sa kanya. "Oh, Yan. Kumusta ka?" Baling ng Papa niya kay Bryan.Ngumiti naman ang huli. "Okay naman po ako, Tito. Kayo po?" Magalang nitong saad."Ah, okay lang. Gwapo pa rin," tumawa ito.Natawa naman si Bryan."Conceited ka pa rin pala, Pa," aniya.Tumawa ito. He looked younger than his real age when he laugh.Well, nasa genes lang 'yan.Lu
Kinabukasan ay gising na silang lahat. Kailangan nilang pumasok sa eskwelahan at trabaho. Magkakaharap silang lahat sa mesa.Masayang nagkukwento si Tita Nette tungkol sa seminar nito sa Tagaytay at sa lalaking nakilala nito doon. Parang hindi ito mauubusan ng mga kwento. Naaaliw naman sina Mac at Tita Nancy dito. Sila naman ni Bryan ay lihim na nagtitinginan. Lihim na nagpapakiramdaman. Tinatantiya kung may nakakahalata ba sa kanila."Ang tahimik n'yo yata, Claire, Yan?" Puna ni Tita Nancy.Napansin siguro nito na hindi sila sumasali sa usapan."Ha? Ah... Eh. M-May exam po kasi kami mamaya," nauutal na sagot niya.Nabigla kasi siya sa pagtanong nito kaya ayun, kandautal siya. Nagkibit-balikat lang si Bryan. Eh, ano pa ba ang aasahan nila dito?"Ah. Akala ko na de-virginized ka na," anito at parang batang humagikgik.Naibuga ni Mac ang kinakain kay T
Gustong lumubog ni Claire sa kinauupuan. Magkatabi sila ni Bryan sa pandalawahang sofa habang nakahawak ito sa kanyang kamay. Nakamata naman sa kanila ang kani-kanilang pamilya.Ibig namang matawa ni Bryan sa nakikita. Pero hindi dapat pagtawanan ang sitwasyong kinasusuungan nila ni Claire. Haharapin na nila ang konsekwensiya ng ginawa nila."Ano'ng pumasok sa mga kukute ninyo at may relasyon kayo?" Basag ni Tita Nelly sa katahimikang lumalamon sa kanila. Mariin ang pagkakasambit nito sa mga katagang binitawan.Nakayuko siya habang prente namang nakaupo si Bryan sa tabi niya."We love each other," sagot ni Bryan sa Mama nito.Alam niyang spoiled si Bryan sa Mama nito kaya hindi ito natatakot sa huli. Ganoon din sa Papa at Ate Lorainne nito. Gayunpaman, may respeto ito sa pamilya nito."You called this love?! Huh, Bryan? You called this love?" Alsa-boses na tanong ni Papa nito. Nanlilisik na rin ang mga mata nito.Kahit kailan ay hindi
Unang nagising si Claire kinabukasan at nanatiling nakayakap kay Bryan. Tila hindi pa handang umuwi sa kanila. May kahigpitan kasi ang pagkakayakap nito sa kanya. Napangiti siya. Hanggang ba sa pagtulog ay may inaalala pa rin ito? Nakakunot-noo ito kaya she straightened it slowly. He opened his eyes right away."What are you doing?" Tanong nito."Nakahiga. 'Di ba halata?" Pilosopong balik niya. Napangisi siya nang mag-poker face ito."What? Tama naman ang sagot ko, ah."Naka-poker face pa rin ito. She put her hands to the both side of his lips and squeezed it into a smile."Ayan! Ang gwapo mo na lalo, baby ko," parang batang saad niya.She needs to lighten their conversation dahil siguradong paglabas nila ng kwarto niya, hindi na katulad ng dati ang mangyayari.Bigla siya nitong hinalikan sa labi. Nanlaki ang mga mata niya at pilit kumawala dito pero maya-
Forbidden love is such a nonsensical word for me at first and yet it also gave me a great feeling for loving someone like him. I have learned to love him as my cousin way way back and now that he's adopted, my happiness reached another level. You wouldn't know how hard it is to hide your incest relationship from your family but if you really love someone, you'll get through anything. Even conquering the destiny's trials. She has been through a lot and doesn't give a damn for having made bad decisions because it molded her into what she is today.Kanina pa ni Claire pinagmamasdan si Bryan habang natutulog. They made love countless of times last night. Kaya alam niyang pagod talaga ito. Mabuti na lang at doon natulog si Nathan sa mga magulang niya. Malaya silang gawin ang anumang gusto nila.She caressed Bryan's face. "I wouldn't love anyone other than you."Ilang araw na niyang nahahalata ang masamang pakiramdam tuwing umaga. She would vomit but nothing will come
Umungol si Claire nang yakapin siya ni Bryan mula sa likod. God! It feels so good to be back in his arms again after a few weeks of being away from him. Sobra niyang na-miss ito at walang oras na hindi ito sumagi sa isip niya. Kahit kumakain o nagpapahangin sa terasa, lagi itong nakatambay sa isip niya.She flinched and automatically opened her eyes when she felt his tongue on her ear lobe making magic.Oh my God! This is not a dream! This is really happening! Bryan is beside me!"Bryan!" Nanlaki ang mga mata niya. She thought at first that it was just her imagination playing tricks on her until Bryan's hand made its way to her sensitive part.Bumangon ito at lumipat sa harap niya habang siya naman ay nanatiling nakatanga lang dito. Totoo na ba ito? Hindi lang panaginip o halusinasyon? Magkasama na ba talaga silang dalawa? Wala na bang hadlang sa pag-ibig nila? Baka namamalikmata na naman siya dahil sa sobrang pagka-miss dito.Ah, bahal
"Sabihin mo na kay Bryan ang totoo, Ma. He deserves to know the truth."Napahinto si Bryan sa akmang pagbaba sa hagdan nang mapadaan sa kwarto ng mga magulang nang marinig ang sinabi ni Lorraine. He stopped beside the door and eavesdropped."Ma, do you still want to see Bryan in that state? My gosh! Konti na lang at sa ospital na siya pupulutin dahil sa alak!" Bahagyang tumaas ang boses ni Lorraine na ipinagtaka niya. He had known Lorraine to be very sensitive and respectful to their parents.He barged in. He never saw her sister talked to their parents like that. Katulad niya, napuno na rin siguro ito sa Mama nila kaya kung anu-ano ang sinasabi."Ano ang totoo, Ma?" He asked.Her mother looked away and remained silent, not even bothering to have second thoughts."Ma, sabihin mo na kay Bryan!" Hysterical na sabi ng kapatid niya."Ano ang dapat kong malaman?" Tumingin siya kay Loraine na masama pa rin ang titig sa Mam
Dahan-dahang isinara ni Claire ang pinto ng kwarto ni Bryan. Mahimbing nang natutulog ang mag-ama niya. Sana nga ay magtagal pa ang ganitong pagtatagpo pero alam niya sa kanyang sarili na malapit na naman silang maghiwalay. Gagawa na naman siya ng desisyon na hindi ito kinukunsulta at batid niyang magagalit na ito nang tuluyan sa kanya. Gusto sana niyang makatabi ang mga ito kahit sa pagtulog na lang kaso may isang bahagi sa isip niya ang pumipigil sa kanya.Sa halip ay tumuloy siya sa dating tinutuluyang kwarto at humiga sa kama. It's been eight years. This room has been the only witness how they love and made love to each other. It was so full of sacred memories that's exclusively for her and Bryan. She was feeling so emotional she cried reminiscing the past. The way he smiled at her, winked at her, treat her like she was a fragile glass, joke around and even the way he simply speak, she remembered it all. It was carved already in her heart and no one can ever r
"Tulog na si Nathan?" Tanong ni Claire sa kanya paglabas niya ng kwarto. Tiningnan niya sa mga mata si Claire. Bahagya itong yumuko. Tama nga si Nathan. Sinugod naman siya ng konsensiya niya. Hindi naman talaga niya gustong saktan si Claire emotionally. Kusang nagtatampo lang siya sa tuwing naaalala niya ang ginawa nitong pagtatago sa anak nila. He could have been there for her when she needed something or whatever to satisfy her cravings. "Bakit namumula ang mga mata mo?" Umiwas ito ng tingin. "N-Napuwing lang ako." Tumayo ito at akmang papasok ng kwarto nang magsalita siya. "Huwag ka nang pumasok bukas. Biyernes naman. Naipagpaalam na kita kay Ricky. May pupuntahan tayo bukas." "Saan naman?" She asked back. Surely not to spend time together. "You will know when we get there. All you have to do is stay close."
NAGISING si Bryan sa haplos ng maliliit na kamay. He opened his eyes and saw his son smiling."Daddy, you fell asleep too? Mom and I already made you an afternoon breakfast," mahabang saad ng anak niya.Napangiti siya sa tinuran ng anak. Napakabibo nito magsalita na para bang matanda. Niyakap niya ito. "Nathan, do you want to live with me?""Of course, Dad!" Agad nitong sagot. "But won't you ask Mom too? She's outside."Umiling siya. "She wants to stay at your grandparent's house eh. Hindi daw niya gusto dito," aniya.He was angry at Claire for hiding his son from so why live with her too? He just wants his son.Oh really? You mean that? The little voice teased him.Nalungkot ang mukha ni Nathan. "I don't wanna be away from Mom, Dad. I love her very much. She tells me a story every night, makes me a good breakfast every day and k
Nagmamadaling umuwi ng bahay si Claire. Nagising siya sa text ng Mama niya na mainit daw si Nathan, parang lalagnatin. Hindi siya nagdalawang-isip na iwan si Bryan habang tulog. Hindi na rin siya nagpaalam.Pagdating niya sa bahay ay nag-aalalang mukha ng mga magulang ang sumalubong sa kanya."Ma, Pa, kumusta si Nathan?" Dumiretso siya sa kwarto nila at nakitang natutulog si Nathan."Okay na siya. Pinainom ko na rin ng gamot para hindi na lumala pa," sagot ng Mama niya.Tinabihan niya ang anak at niyakap ito."O, siya. Maiwan na namin kayo," anang Papa niya.Tumango siya. Dapat talaga hindi na lang siya nagpalipas ng oras sa hotel suite ni Bryan. Dapat umuwi na lang siya nang maaga. Hindi kasi siya sanay na wala sa tabi ni Nathan tuwing may dinaramdam ito."MOM, bili tayo ng airplane!" Turo ni Nathan.
"Claire! You came!" Masayang salubong ng boss niya sa kanya.Nangingiting humalik siya sa pisngi nito. "Happy birthday, boss!" She handed her gift. "Hi, Marian!"Nginitian siya ni Marian. Sa rooftop ng building ginaganap ang party. Lahat ay naka-formal attire."Claire, I reserved you a seat." Anang boss niya at tinuro ang bandang dulo. "Kumain ka nang marami ha?""Claire, ihahanap kita ng boyfriend," pilyang saad ni Marian.Natawa siya."Sira! Hindi ko kailangan ng boyfriend."Bumaling siya kay Boss Rick. "Thank you, boss! Happy birthday ulit!"Iniwan na siya ng mga ito para batiin ang ibang bisita. Tinungo naman niya ang mesang naka-reserve sa kanya. Dumaan ang isang lalake at humingi siya ng isang basong wine. She roamed her eyes. Looking for a particular person.Nandito na kaya siya?&nb
Parang wala sa sarili si Claire habang may sinasabi ang boss niya. She's still occupied of the thoughts between her and Bryan."Yo, Claire. Are you okay? Kanina ko pa napapansin na parang wala ka sa sarili mo.""H-Ha? A-Ano yun, boss?"Totoo naman ang sinabi ng boss niya. Nawawala talaga siya sa sarili niya. Hindi pa rin kasi mawala sa isip niya ang mga nangyari.Umiling ito. "Sabi ko na nga ba. Mabuti pa bumalik ka na lang sa kwarto mo. Padadalhan na lang kita ng lunch.""I'll take her to her room."Tumayo si Bryan at umagapay sa paglalakad niya.What a good timing!Pagpasok niya sa kwarto niya, pumasok din si Bryan. "Hindi mo ba talaga ako titigilan?""What?" Kunot-noong tanong nito.Tiningnan niya ito nang masama. "Huwag mo akong pagla