"Hi, couz!" Nakangising bungad ng pinsan ni Claire sa kanya.
"Hi yourself," she rolled her eyes upward. "Asan ang libre ko?"
Napakamot ito ng ulo. "Eh, wala akong pera ngayon, couz."
She looked at him sharply. "Asan ang libre ko?" Ulit niya.
Bahaw itong tumawa bago naupo sa silyang nasa harapan niya. "Haay. Malaking pera na naman ang mawawala sa 'kin nito," eksaherado nitong kinapa ang sariling dibdib at nagdrama na parang inatake ito sa puso.
"Very funny, Mac. You're like a trash clown."
"Ang sama mo talaga, Claire. Will you please care for my feelings before saying that hurtful words of yours?"
She just shrugged her shoulders and called the waiter. She ordered the most expensive food, desserts and an apple juice. Nag-order na rin si Mac pero nakamaang ito nang tumingin sa kanya.
"What?" She asked.
"Seriously, couz. Gutom ka ba talaga o gusto mo lang ubusin ang pera ko?"
Again, she shrugged her shoulders.
"Haaay. Buhay parang life," sumandal ito at hinilot ang noo.
After 20 minutes of waiting, dumating na rin ang in-order nila and they started eating.
"Ginugulo ka pa rin ba ng latest ex mo?" She stressed the word 'latest' kasi umarte na naman siyang totoong girlfriend nito at kapalit niyon ay gagawin nito ang lahat ng gusto niya for two weeks.
Uminom muna ito ng tubig at nagpahid ng bibig. "Hindi na. Natakot yata sa'yo kaya hindi na muling ginulo ang mundo ko," natatawang sagot nito.
She eyed him. "Ano ba kasi ang pumasok sa isip mo at basta mo na lang itinapon ang babaeng 'yon?" Nababagot niyang tanong.
Nagkibit-balikat lamang ito. Hinintay siya nitong matapos at binayaran na ang bill bago siya inakay papunta sa sasakyan nito. He opened the door and let her sit and drove into his house.
Nasa kahabaan sila ng daan nang magsalita siya. "Hoy, sunduin mo 'ko bukas ng hapon pagkatapos ng klase ko, ah?"
"Tsk. Oo na."
"Any violent reaction?" Nakataas ang isang kilay na tanong niya.
"Wala."
"Mabuti."
He parked the car at the garage and opened the door for her.
"Claire!" Tili ng isang babae bago tumakbo at niyakap siya.
Tumatawang yumakap na rin siya sa babae. "Ang laki mo na, ah. May boyfriend ka na, ano?"
Camille blushed. "Tumigil ka nga diyan," anito at pinandilatan siya.
Tumawa siya. Kahit matanda sila ni Mac rito ng limang taon ay hindi sila nito tinatawag na ate at kuya.
"Tara na. Baka hinihintay na tayo sa loob," ani Mac.
They entered the house and went straight to dining room. Naroon si ate Lorainne at Tita Nelly.
"Hello po!" Bungad niya.
"Claire!" They both exclaimed and laugh.
Lumapit siya sa mga ito at humalik sa pisngi.
"Kumusta na, Claire?" Tita Nelly asked and seated again.
Umupo muna siya sa dulo ni Tita Nelly bago sumagot. "Oka--"
"Bangag pa rin po siya, Tita," si Mac ang sumagot.
Ate Lorainne laughed and said, "Ikaw rin naman Mac, ah."
"Ba't ikaw ang sumagot? Ikaw ba ang tinatanong? Ako ba ikaw?" Sansala niya. "Wala ka talagang kwenta pag sumagot."
Sasagot pa sana ito nang pumasok sa dining room sina Tita Nette at Tita Nancy.
"Oh, nandito na pala kayo. Kanina pa kayo, Claire?" Tanong ni Tita Nette.
"Kararating lang po namin, Tita."
They seated and looked around if who's still not there.
"Si Bryan? Tulog pa ba?" Tanong ni Tita Nancy.
'I'll check him out," aniya.
Lumabas siya ng dining room at dumiretso sa second floor kung saan naroon ang kwarto ni Kuya Bryan.
"Saan nga dito ang kwarto ni Kuya?" Tanong niya na para bang may kausap siya. "Oh, ayun."
Kumatok muna siya bago ipinasok sa siwang ang ulo. "Kuya, hi! Lunch na tayo."
He looked at her and smiled. "Hi Bhe! Nandito ka pala? Sige, pakisabing susunod na 'ko," anito at ibinalik sa computer ang atensyon.
"Sige po," she said and closed the door and got back to dining room. "Susunod daw po siya, Tita."
"Oh, ang batang 'yon talaga," naiiling na sabi ni Tita Nelly at akmang tatayo nang magsalita si Tita Nette.
"Hayaan mo na siya, 'te. Mabuti na 'yung computer niya ang ka-addict-kan niya kaysa namang droga."
"Oo nga, Ma," segunda ni ate Lorainne.
"Bababa naman 'yon pag ginutom, eh," sabi ni Camille.
Bryan entered the dining room and Tita Nelly said, "Upo ka na at nang makakain na tayo."
Bryan seated beside her.
"In the name of the Father, of the Son, and of the Holy Ghost," Tita Nette started. "Lord, let this food nourish us, heal us, energize us and put us all in good hands. Amen."
Kumakain na sila nang tumuno ang cellphone ni Mac. "Excuse me lang po," anito then disappeared in back door.
"Babae na naman siguro ni Mac 'yun," ani Camille.
"Ewan ko ba sa batang 'yun. Sabi ko huwag na munang mag-girlfriend but it seemed that he didn't listen," sabi ni Tita Nancy.
"'Yaan n'yo po, Ta. Pagsasabihan ko po ang lalaking 'yun," aniya.
"Mas nakikinig pa nga siya sa'yo kaysa sa 'min, eh," ani Tita Nette. "Ikaw yata ang nanay n'on."
Bryan laugh. "Siguro nga, Ta."
She glared at him. "Ang ganda at ang bata ko naman para maging nanay lang ng lalaking 'yun," ngumiti siya ng napaka-plastic.
Tumawa ulit si Kuya Bryan at ganoon din ang mga nakaupo. Pumasok na si Mac na nakabusangot at umupo.
"Sino 'yon?" Tita Nancy asked while drinking.
"Classmate ko lang po. Hindi pa daw niya ako mababayaran sa perang inutang niya. Wala pa naman akong pera ngayon," he explained but she knew that the last sentence was for her. Paano, mahigit Three thousand ang nagastos nito kanina sa mall para sa kanya.
Tumango-tango lang si Tita Nancy.
When they finished eating, they went to living room at ginawa ang nakagawian nila tuwing matatapos kumain. Movie Marathon! Tumabi siya kay Mac na may hawak na bowl ng chips.
"Sino 'yun?"
"Wala. Classmate ko," sagot nito pero nakabusangot pa rin.
"Sasabihin mo kung sino 'yun o sasabihin mo kung sino 'yun?" She has a serious look on her face.
"Si Rozelyn. Kinukulit ako na bumalik sa kanya. Eh, ayoko na, eh."
"Tsk. Tsk. Ba't ba maraming babae ang humahabol sa'yo eh, ang pangit mo naman?" Aniya na parang sarili lang ang kausap.
"Wow! Thanks for the compliment, couz!"
"You're welcome," she smiled sweetly.
Mac just rolled his eyes upward.
Nagtagal ang movie ng dalawang oras at nagpaalam na rin siya agad.
"Balik ka dito sa Saturday, Claire. Fiesta dito. Maghahanda kami," sabi ni Tita Nelly.
"Sige po."
"Ingat ka Claire ha?" Habol ni Tita Nette at Ate Lorainne.
"Sige po. Bye!" She waved her hand and entered the taxi.
SATURDAY. Fiesta sa lugar nina Tita Nancy kaya pupunta siya do'n. Hindi naman marami ang mga bisita nang dumating siya pero may mangilan-ngilan pang kumakain sa garden at loob ng bahay. Si ate Lorainne ang unang nakakita sa kanya at isinabit nito ang braso sa braso niya bago siya inakay papasok sa bahay diretso sa kitchen.
"Ba't ngayon ka lang? Kanina ka pa hinihintay ni Mac," wika nito.
"Eh, palagi naman akong hinihintay ng lalaking 'yon, eh." Ewan ba niya pero parang bubble gum si Mac kung dumikit sa kanya. "Nasaan na ba siya, ate?"
"Nasa itaas yata."
Kumukuha ng pagkain si Tita Nette nang mapansin siya. "Claire, help yourself na lang, ah? May darating pa kasing mga bisita kaya hindi ka muna namin maaasikaso."
"Okay lang po."
"Asarin mo muna si Mac para hindi ka mainip."
Tumawa siya. "Ay, baka umusok na naman ang bumbunan no'n," biro niya.
Tumawa naman ang kausap.
"Tulungan ko na po kayo," alok niya.
"Ay, huwag na. We can handle this. Kumain ka na lang at magpakabusog," anito at iniwan sila.
Ikinuha siya ni ate Lorainne ng plato at nilagyan ng Macaroni Salad at Black Forest Cake ang plato niya. She handed it to her and accepted it. "Kuha ka na lang ulit pag kulang pa 'yan, ah," anito at iniwan siya sa kitchen.
"Opo."
Pumunta siya sa taas at kumatok sa kwarto ni Kuya Bryan. "Kuya?"
"Pasok," anito.
Pumasok siya at umupo sa kama. Nakaupo sa gitna ng kama si Kuya Bryan at nanonood ng comedy-suspense movie. "Gusto mo, Kuya?" Alok niya.
Umiling ito. "Hindi ko pa nga nauubos ang hinatid dito ni Lorainne, eh."
"Panood din Kuya, ah?" Parang bata na paalam niya.
Tumawa ito at tumingin sa kanya. "Para kang others."
Panaka-naka silang nag-uusap tungkol sa pinapanood nang pumasok si Mac.
"Nandito ka lang pala. Kanina pa kita hinihintay. May sasabihin ako sa'yo."
"Palagi ka namang may sasabihin sa 'kin, eh," nakairap na gagad niya.
"Pagbigyan mo na 'yan, Bhe. May kabag, eh," patutsada ni Kuya Bry.
Tiningnan lang ito ni Mac nang matalim at tumawa si Kuya Bryan. They walked out of Kuya Bry's room and led her to his room.
"What is it?" Aniya.
"Rozelyn's here. Nagpumilit daw siyang sumama sabi ni Camille," nakatiim-bagang ito.
"Oh. Okay. I get it. Don't mind her," aniya at sumubo ng cake. "Hmm. Ang sarap alaga ng Black Foest. Walang kupas ang sarap."
Hinawakan ni Mac ang siko niya at pumunta sila sa kitchen. Madilim pa rin ang mukha nito.
"Hoy!" Itinabi niya sa mesa ang plato at hinawakan ang mukha nito. "Kalma ka lang, 'kay?"
Tumango naman ito.
Pinapagaan pa rin niya ang loob nito at nakahawak pa rin siya sa mukha nito nang pumasok ang tatlong babae including Camille.
Napa-"oh" ang dalawa at nagulat sila sa biglaang pagdating ng mga ito.
"M-may nasira yata tayong tagpo," naiilang na sabi ng nakayukong babae na walang iba kundi si Rozelyn. Napatingin si Mac dito.
"May nasira ba kami?" Nakataas ang isang kilay na tanong ni Camille.
"Ah, wala naman. We're just talking 'bout something," balewalang saad niya. "Sige, aalis na kami ni Mac," sabi niya at iniwan na nila ang mga ito.
"Claire? Okay ka na ba?" Sabay yugyog ni ate Lorainne sa braso niya. Umungol siya bago dumilat. "What time na ba, ate?" Tinakpan niya muna ang bibig bago humikab. Ngumiti ito. "Oras na para kumanta." Namilog ang mga mata niya. Nawala ang antok. "Talaga? Tara, tara!" Umalis siya ng kama at excited na kinuha ang braso ni ate Lorainne at lumabas na ng kwarto. Natawa namana ito sa kanya. "Nagyaya si Kuya Bry mo, eh. Pagbigyan na," nangingiting sabi nito. "First time kong maririnig si Kuya kung ganoon." "Yup kaya pili ka na ng song mo," she gave her the songbook. Umupo ito sa 'di kalayuang stool chair. While she still choosing her song, kumanta si Mac ng Before I Let You Go by Freestyle. First time din niyang narinig si Mac kumanta na parang may hugot. Sinabayan ito ni Kuya Bry at nabighani agad siya sa boses nito. Nanunuot sa kanyang katauhan ang boses
"Good morning, everybody!" Bungad niya sa kusina kung saan nag-uusap-usap sina Tita Nette at Tita Nancy habang nagkakape. Lumingon ang mga ito sa kanya."Gusto mo ng kape, Claire? Ipagtitimpla kita," alok ni Tita Nancy.Umupo siya sa isang stool. "Yes, tita. Please, thank you."Tumayo ito at ipinagtimpla siya."How's your sleep, Claire? Nakatulog ka ba nang maayos?" Tita Nette asked and sipped her coffee."Medyo lang, Ta. Hindi kasi ako maka get-over sa videoke namin kagabi. Masakit pa rin ang likod ko," aniya.Inilapag ni Tita Nancy ang tasa ng kape sa harap niya at bumalik sa pagkakaupo nito."Nakatulog ka kasi sa sofa kagabi kay siguro sumakit ang likod mo," sabi ni Tita Nancy."Oo nga pala." Napaisip siya. "Si Kuya Bry po ba ang bumuhat sa 'kin kagabi?""Ah, oo. Baka nga masakit din ang likod at mga braso no'n, eh. Bak
"Okay. Class dismissed," ani ng teacher niya.They stood up and got out of the classroom. Nakasabay rin niya ang ibang estudyante sa hallway."Best, tara gala," yaya ni Michelle."Tara, tara," sabat ni Anne."Sorry, bwesties. May susundo sa 'kin at 'di ako uuwi sa bahay. Kayo na lang," aniya.Alam na 'yun ng Mama niya kasi nagpaalam siya na doon muna tutuloy sa bahay nina Tita Nancy. Pumayag naman agad ito, para daw tumahimik muna ang bahay nila."Sino? Si Mac ba?" Nagniningning ang mga mata na tanong ni Anne. Crush nito ang pinsan niya kahit hindi ito pinapansin ni Mac."Oo. Bakit?" Tanong niya. Baka magpumilit na naman ito na sumama saan man sila magpunta kaya mabuti pang unahan na niya ito. "May date kami. Istorbo ka."Tumawa sina Michelle at Shaina.Sumimangot naman ito. "Ang damot mo talaga kay Mac."
Claire's lying on her bed. A while ago, Tita Nancy asked her if what happened to Mac. She's been torn between telling the truth and feeding her a lie. Surely, Mac wouldn't like it if she tell the true story. So, she told her that they're just having fun. Naniwala naman agad si Tita Nancy at nagsabing aalis na. Sasama nga sana siya kaso sabi nito ay babalik ito ng ospital.Someone knocked at her door. "Claire, I'm going now. Tell Mac to take medicine for his hangover.""Yes, Tita."Akmang aalis na ito nang may maalala. "And Bry's looking for you. Sige, bye," sabi nito at umalis na."What the f!" Tinatamad na tumayo siya at pumunta sa kwarto ni Kuya Bryan. Huminga muna siya nang malalim at humugot ng lakas ng loob. Sa totoo lang, hindi niya talaga alam kung paano na ito ngayon haharapin. "You can do it, Claire. Hinahanap ka lang niya. Hindi ka niya kakainin nang buhay," she convinced herself.
Humikab siya. Inaantok pa siya dahil malalim na ang gabi nang siya ay matulog. Yumukyok siya sa desk niya to take a nap when Anne poked her."What?" Naiinis na tanong niya.Actually, ginabi sila ni Bryan ng pag-uusap tungkol sa mga bagay-bagay. Gusto pa nga sana nito na tumabi sa kanya sa pagtulog pero kandailing siya. Baka kung saan pa mapunta ang pagtabi nito sa kanya."HB ka? 'Wag gano'n. Ang ganda ng araw, oh," anito at ngumiti sa alapaap."Maganda ang araw ko. Ikaw lang ang sumira," aniya.Napasimangot ito."Claire, ang hard mo talaga sa bestfriend natin. Ano'ng mero'n?" Puna ni Shaina na nakatingin lang sa kanila."Inaantok lang ako," maikli niyang tugon."Palagi ka namang inaantok, eh," nakalabing sabad ni Anne. "Anyway, I think I saw Louie yesterday at the park.""As in Louie de Vera? 'Yung crush mo way back in third year?" Tanong ni Michelle. "Kailan pa siya nakabalik galing States?""Yup. Pero hindi ako
Dismissal time. Naghintay sila sa gate ng mga susundo sa kanila. Bryan called her and said he'll pick her up. Nakamasid lang sa kanya ang mga kaibigan. After seven minutes, a Vios car stopped in front of them. Bryan stepped out of his car and walked towards them. So handsome in his blue polo shirt which was tucked in in his slacks."Hi, Baby," he said then kissed her cheek.Tumikhim si Michelle. "Guys, nandito pa kami. Pwede mamaya n'yo na ituloy 'yang lambingan ninyo?"She blushed. "Ah, guys. Meet Kuya--este Bryan. My b-boyfriend," she said. Mababanaag ang pagmamalaki sa kanyang tinig."Hi! I'm Shaina.""Hello! I'm Michelle.""Hey, yo! Anne here.""Nice meeting you all," he smiled. "We gotta go. May dadaanan pa kami.""Oh, sige.""Bye!"Bryan opened the door for her on the passenger's seat, went inside th
"Hey, baby. You sleepy?" Tanong ni Bryan at pumasok sa kwarto niya.Kanina pa niya natapos ang binabasang pocketbook. Hindi lang siya dalawin ng antok. Ewan ba niya. 'Yan yata ang epekto ng romantic dinner with her boyfriend. Nakasandal lang siya sa headboard. Nag-iisip tungkol sa mga katangiang nagustuhan niya dito at tungkol sa pag-uusap nila ni Mac.Mac didn't know how much he made her happy for accepting their relationship."Hindi pa naman. Ikaw?""Same."Lumapit ito at umakyat sa kama niya. Umisod naman siya para tumabi ito sa pagkakasandal niya. Inakbayan siya nito and his other hand held her hand. As if he's afraid to lose her.What a sweet gesture."Ano'ng pinag-usapan ninyo ni Mac?"She looked at him and smiled. "Hindi naman pala siya nagalit. Nabigla lang daw siya. Well, can't blame him," aniya at humagikgik.
Kinabukasan walang pasok kasi holiday. Umuwi si Tita Nancy para magpalit ng damit at umalis din agad. Nagising siya ng alas-siete y media. Pumunta agad siya sa kwarto ni Bryan. Nakailang katok na siya pero hindi ito sumasagot kaya binuksan niya ang pinto and found nothing. The bed was fixed already which only means Bryan wasn't there anymore. Bumaba siya at pumunta sa kusina. Nandoon si Mac kumakain ng tinapay."Hey, you okay?" He probably noticed her swollen eyes."Sa'n si Bryan?" She asked instead. She's having a bad feeling about him not letting her know where he is right now."Umalis. Kanina pa. Bakit? 'Di ba nagpaalam sa'yo?" Tanong nito. Not even bothering to offer her what he's eating."Magtatanong ba ko kung alam ko?" Balik tanong niya."Ba't di siya nagpaalam sa'yo? Hindi naman yata kapani-paniwala yan. Nag-away ba kayo?"The scene between them last night flashed
Forbidden love is such a nonsensical word for me at first and yet it also gave me a great feeling for loving someone like him. I have learned to love him as my cousin way way back and now that he's adopted, my happiness reached another level. You wouldn't know how hard it is to hide your incest relationship from your family but if you really love someone, you'll get through anything. Even conquering the destiny's trials. She has been through a lot and doesn't give a damn for having made bad decisions because it molded her into what she is today.Kanina pa ni Claire pinagmamasdan si Bryan habang natutulog. They made love countless of times last night. Kaya alam niyang pagod talaga ito. Mabuti na lang at doon natulog si Nathan sa mga magulang niya. Malaya silang gawin ang anumang gusto nila.She caressed Bryan's face. "I wouldn't love anyone other than you."Ilang araw na niyang nahahalata ang masamang pakiramdam tuwing umaga. She would vomit but nothing will come
Umungol si Claire nang yakapin siya ni Bryan mula sa likod. God! It feels so good to be back in his arms again after a few weeks of being away from him. Sobra niyang na-miss ito at walang oras na hindi ito sumagi sa isip niya. Kahit kumakain o nagpapahangin sa terasa, lagi itong nakatambay sa isip niya.She flinched and automatically opened her eyes when she felt his tongue on her ear lobe making magic.Oh my God! This is not a dream! This is really happening! Bryan is beside me!"Bryan!" Nanlaki ang mga mata niya. She thought at first that it was just her imagination playing tricks on her until Bryan's hand made its way to her sensitive part.Bumangon ito at lumipat sa harap niya habang siya naman ay nanatiling nakatanga lang dito. Totoo na ba ito? Hindi lang panaginip o halusinasyon? Magkasama na ba talaga silang dalawa? Wala na bang hadlang sa pag-ibig nila? Baka namamalikmata na naman siya dahil sa sobrang pagka-miss dito.Ah, bahal
"Sabihin mo na kay Bryan ang totoo, Ma. He deserves to know the truth."Napahinto si Bryan sa akmang pagbaba sa hagdan nang mapadaan sa kwarto ng mga magulang nang marinig ang sinabi ni Lorraine. He stopped beside the door and eavesdropped."Ma, do you still want to see Bryan in that state? My gosh! Konti na lang at sa ospital na siya pupulutin dahil sa alak!" Bahagyang tumaas ang boses ni Lorraine na ipinagtaka niya. He had known Lorraine to be very sensitive and respectful to their parents.He barged in. He never saw her sister talked to their parents like that. Katulad niya, napuno na rin siguro ito sa Mama nila kaya kung anu-ano ang sinasabi."Ano ang totoo, Ma?" He asked.Her mother looked away and remained silent, not even bothering to have second thoughts."Ma, sabihin mo na kay Bryan!" Hysterical na sabi ng kapatid niya."Ano ang dapat kong malaman?" Tumingin siya kay Loraine na masama pa rin ang titig sa Mam
Dahan-dahang isinara ni Claire ang pinto ng kwarto ni Bryan. Mahimbing nang natutulog ang mag-ama niya. Sana nga ay magtagal pa ang ganitong pagtatagpo pero alam niya sa kanyang sarili na malapit na naman silang maghiwalay. Gagawa na naman siya ng desisyon na hindi ito kinukunsulta at batid niyang magagalit na ito nang tuluyan sa kanya. Gusto sana niyang makatabi ang mga ito kahit sa pagtulog na lang kaso may isang bahagi sa isip niya ang pumipigil sa kanya.Sa halip ay tumuloy siya sa dating tinutuluyang kwarto at humiga sa kama. It's been eight years. This room has been the only witness how they love and made love to each other. It was so full of sacred memories that's exclusively for her and Bryan. She was feeling so emotional she cried reminiscing the past. The way he smiled at her, winked at her, treat her like she was a fragile glass, joke around and even the way he simply speak, she remembered it all. It was carved already in her heart and no one can ever r
"Tulog na si Nathan?" Tanong ni Claire sa kanya paglabas niya ng kwarto. Tiningnan niya sa mga mata si Claire. Bahagya itong yumuko. Tama nga si Nathan. Sinugod naman siya ng konsensiya niya. Hindi naman talaga niya gustong saktan si Claire emotionally. Kusang nagtatampo lang siya sa tuwing naaalala niya ang ginawa nitong pagtatago sa anak nila. He could have been there for her when she needed something or whatever to satisfy her cravings. "Bakit namumula ang mga mata mo?" Umiwas ito ng tingin. "N-Napuwing lang ako." Tumayo ito at akmang papasok ng kwarto nang magsalita siya. "Huwag ka nang pumasok bukas. Biyernes naman. Naipagpaalam na kita kay Ricky. May pupuntahan tayo bukas." "Saan naman?" She asked back. Surely not to spend time together. "You will know when we get there. All you have to do is stay close."
NAGISING si Bryan sa haplos ng maliliit na kamay. He opened his eyes and saw his son smiling."Daddy, you fell asleep too? Mom and I already made you an afternoon breakfast," mahabang saad ng anak niya.Napangiti siya sa tinuran ng anak. Napakabibo nito magsalita na para bang matanda. Niyakap niya ito. "Nathan, do you want to live with me?""Of course, Dad!" Agad nitong sagot. "But won't you ask Mom too? She's outside."Umiling siya. "She wants to stay at your grandparent's house eh. Hindi daw niya gusto dito," aniya.He was angry at Claire for hiding his son from so why live with her too? He just wants his son.Oh really? You mean that? The little voice teased him.Nalungkot ang mukha ni Nathan. "I don't wanna be away from Mom, Dad. I love her very much. She tells me a story every night, makes me a good breakfast every day and k
Nagmamadaling umuwi ng bahay si Claire. Nagising siya sa text ng Mama niya na mainit daw si Nathan, parang lalagnatin. Hindi siya nagdalawang-isip na iwan si Bryan habang tulog. Hindi na rin siya nagpaalam.Pagdating niya sa bahay ay nag-aalalang mukha ng mga magulang ang sumalubong sa kanya."Ma, Pa, kumusta si Nathan?" Dumiretso siya sa kwarto nila at nakitang natutulog si Nathan."Okay na siya. Pinainom ko na rin ng gamot para hindi na lumala pa," sagot ng Mama niya.Tinabihan niya ang anak at niyakap ito."O, siya. Maiwan na namin kayo," anang Papa niya.Tumango siya. Dapat talaga hindi na lang siya nagpalipas ng oras sa hotel suite ni Bryan. Dapat umuwi na lang siya nang maaga. Hindi kasi siya sanay na wala sa tabi ni Nathan tuwing may dinaramdam ito."MOM, bili tayo ng airplane!" Turo ni Nathan.
"Claire! You came!" Masayang salubong ng boss niya sa kanya.Nangingiting humalik siya sa pisngi nito. "Happy birthday, boss!" She handed her gift. "Hi, Marian!"Nginitian siya ni Marian. Sa rooftop ng building ginaganap ang party. Lahat ay naka-formal attire."Claire, I reserved you a seat." Anang boss niya at tinuro ang bandang dulo. "Kumain ka nang marami ha?""Claire, ihahanap kita ng boyfriend," pilyang saad ni Marian.Natawa siya."Sira! Hindi ko kailangan ng boyfriend."Bumaling siya kay Boss Rick. "Thank you, boss! Happy birthday ulit!"Iniwan na siya ng mga ito para batiin ang ibang bisita. Tinungo naman niya ang mesang naka-reserve sa kanya. Dumaan ang isang lalake at humingi siya ng isang basong wine. She roamed her eyes. Looking for a particular person.Nandito na kaya siya?&nb
Parang wala sa sarili si Claire habang may sinasabi ang boss niya. She's still occupied of the thoughts between her and Bryan."Yo, Claire. Are you okay? Kanina ko pa napapansin na parang wala ka sa sarili mo.""H-Ha? A-Ano yun, boss?"Totoo naman ang sinabi ng boss niya. Nawawala talaga siya sa sarili niya. Hindi pa rin kasi mawala sa isip niya ang mga nangyari.Umiling ito. "Sabi ko na nga ba. Mabuti pa bumalik ka na lang sa kwarto mo. Padadalhan na lang kita ng lunch.""I'll take her to her room."Tumayo si Bryan at umagapay sa paglalakad niya.What a good timing!Pagpasok niya sa kwarto niya, pumasok din si Bryan. "Hindi mo ba talaga ako titigilan?""What?" Kunot-noong tanong nito.Tiningnan niya ito nang masama. "Huwag mo akong pagla