Tahlia POVMaagang-maaga pa lang nang araw na iyon ay ginising na ako ng malalakas na katok sa pinto ng kuwarto ko. Nakakainis kasi kasarapan pa ng tulog ko, puyat ako kagabi dahil tinapos ko ang pinapanuod kong fantasy series."Tahlia! Hoy, Tahlia, bumangon ka na nga diyan! Kakain na tayo," tawag ni Mama mula sa labas ng kuwarto koNapabuntong-hininga ako at agad na bumangon mula sa kama.“Opo, ayan na, gising na!” sagot ko habang napapairap.Naghilamos at nag-toothbrush muna ako sa banyo ko bago tuluyang bumaba.Pagkababa ko, nakita kong nasa dining area na si Papa, nakaupo sa head seat ng mahabang mesa, habang si Mama naman ay naghahain ng pagkain kasama ang mga kasambahay namin."Good morning, sweetheart," bati ni Papa habang iniinom ang kape niya."Good morning," sagot ko at saka na naupo sa tabi ni Mama.Habang kumakain kami, nagpalitan ng tingin si Mama at Papa bago nagsalita si Mama."Tahlia, pinapatawag tayo ng Lola Flordelisa mo. May mahalaga raw siyang announcement," sabi n
Zain POVMainit ang sikat ng araw, pero hindi iyon alintana ng mga tao sa loob ng bilyaran. Nagsisigawan ang ilan, nagsisipagtawanan at ang iba naman ay seryosong nakatuon sa laro nila. Tulad ng dati, nandito ako sa gilid, nag-aabang kung sino ang mag-uutos sa akin."Zain, pabili nga ng yelo at tatlong bote ng alak sa tindahan sa kanto."Kahit hindi ko pa natitingnan kung sino ang nagsabi, agad ko nang inabot ang perang iniabot sa akin. Kabisado ko na ang trabaho ko rito—utusan, tagabili, taga-abot ng sigarilyo at kung minsan, taga-score din kapag abala ang referee ng laro. Hindi kalakihan ang kita, pero mas mabuti na ito kaysa wala.Mabilis akong tumakbo palabas at tinungo ang tindahan. Nang mabili ko na ang yelo at alak, dali-dali akong bumalik sa bilyaran. Inabot ko na ang pinabibinili nung nag-utos sa akin at hindi na nag-abala pang ibalik ang sukli dahil ganoon naman talaga na nung una palang. Sa ganitong paraan ako kumikita—ang mga baryang natitira ay sa akin na napupunta.Pagba
Tahlia POVHalos isang linggo na akong nakabantay kay Axton sa ospital. Halos hindi na ako natutulog, hindi rin ako makakain nang maayos. Araw at gabi, inaabangan ko ang bawat galaw niya habang hinihintay ang kahit anong senyales na magigising siya mula sa coma.At ngayon, eto na ang araw na pinakahihintay ko.Unti-unting gumalaw ang mga daliri niya, kasabay ng mahinang paggalaw ng mata niya sa ilalim ng talukap nito. Napasubsob ako sa kamay niya, hindi ko mapigilang humagulgol sa sobrang tuwa."Axton…!" tinawag ko siya nang mahina habang mangiyak-ngiyak.Dahan-dahan siyang dumilat, kita ko ang pagkalito sa kanyang mata bago ito napuno ng pagod at lungkot."Tahlia…" mahina niyang tawag sa akin at doon tuluyang bumagsak ang luha ko.Dali-dali kong tinawag ang doktor at mga nurse. Lahat kami sa kwarto—ako, ang mga magulang niya at ang mga doktor—ay punong-puno ng pag-asa. Happy na kami kasi gising na siya. Halos lahat ay nakangiti niya pero kailangan niyang ma-test para malaman kung an
Tahlia POVBinuksan ko ang pinto ng condo ko at agad na pumasok si Zain, tinitingnan niya agad ang buong paligid na parang ngayon lang siya nakapasok sa ganitong klaseng lugar. Malinis, moderno at mahal ang bawat sulok nito kaya hindi na ako magtataka kung bakit parang manghang-mangha siya sa condo ko."Sit," utos ko at saka itinuro ang sofa. "We need to talk."Umupo siya, pero halata ang kaba sa katawan niya. Hindi ko alam kung kinakabahan siya dahil sa akin o dahil hindi pa rin siya makapaniwala na nandito siya ngayon.Kinuha ko ang isang folder sa mesa at ipinatong iyon sa harap niya. Kanina, habang nasa biyahe ako, inutusan ko ang secretary ko na igayak agad ang contract sa loob ng ten minutes kaya nakahanda na agad ang contract. "I need a groom."Napakunot ang noo niya. "Oo nga, nasabi mo na nga kanina sa highway.""Pilosopo,"bulong ko. I crossed my arms. "I need a husband. Not a real one—just a fake one."Nagtaas siya ng kilay. "Okay po," maikli niyang sagot. Lasing pa talaga a
Zain POVPinatay ni Tahlia ang engine ng sasakyan niya at lumingon sa akin bago bumaba."You'll stay here for the night. I have things to do, so I'll be sleeping at our mansion," sabi niya habang walang emosyon ang boses. Ang ganda niya talaga. Ang hot pa at putek, ang laki ata ng mga bundok niya sa harap.Hindi ko alam kung matutuwa ako o maiilang na ganito kaganda ang magiging peke kong asawa. Ibig sabihin ay maki-kiss ko siya sa lips kapag kinasal na kami? Sure ‘yon kasi ikakasal kami sa simbahan kasama ang lola at pamilya niya. Ngayon palang ay excited na ako.Bago siya tuluyang lumabas, lumingon siya muli sa akin at nagtaas ng kilay."And Zain," she said with a smirk, "there are CCTVs everywhere. So, if you try to steal anything, I’ll know."Napanganga ako. "Wow. You really think I’d do that?"She shrugged. "I don’t know you well enough to be sure. But I do know that money can tempt people."Napailing ako. "You’re unbelievable.""I know." She gave me one last look before closing
Zain POVMaaga pa lang ay gising na ako dahil pinag-alarm ako ni Tahlia. Ang saya nga kasi may magara at mamahalin akong cellphone ngayon. Siyempre, bigay din ito ni Tahlia para may contact siya sa akin. Sinabi ko kasi sa kaniya kahapon na di-keypad lang ang phone ko. Nakita ko nga na umirap at ngumuwi siya. Ang arte talaga, e.Kaya naman agad-agad ay binili niya ako ng cellphone. Ang nakakatuwa pa, magkapareho na kami ng cellphone ngayon. Bakit, kasi kailangan ko rin daw talagang magpanggap na mayaman din.Nakakasura nga kasi hindi ko agad natutunang gamitin ang ganitong kagara na cellphone.Ngayong araw ay sinundo niya ako sa bahay namin. Mamimili raw kasi kami ng mga magiging gamit ko bilang Zain na mayaman.At sa malaking mall kami nagpunta. Pero, hindi lang basta mall ito, kasi nasa pinakamalalaking mall kami sa buong bansa, may tatlong floors, luxury boutiques at mga mamahaling restaurant na ang presyo ng isang meal ay parang tatlong taon kong sahod sa pagiging kargador ko sa pa
Tahlia POVNauwi na sa bahay nila si Axton kaya naisipan kong galain siya pagkaapos kong asikasuhin ang baliw na si Zain.Ka-stress siyang kasama pero dahil kailangan ko siya para sa sampung bilyong piso, magtitiis ako.Pagdating ko sa bahay nila Axton ay tahimik.Dati, sa tuwing umuuwi siya galing sa ibang bansa, palaging puno ng sigla ang ganitong pagkakataon. Maglalakad siya palapit sa akin, yakap agad at may kasamang pilyong ngiti na para bang wala siyang ibang gustong makita kundi ako.Pero ngayon, bumungad sa akin ang reyalidad na kahit anong gawin namin, kahit anong dasal ang gawin ko, hindi na muling babalik ang dati.Nakita ko siyang naka-wheelchair sa sala, nakatingin sa bintana. Malalim ang iniisip.Hindi ko alam kung napansin niya akong pumasok.“Axton,” mahinang tawag ko sa kaniya.Dahan-dahan siyang napalingon sa akin..Isang matamlay na ngiti ang ibinigay niya sa akin. “You’re here.”Lumapit ako sa kanya habang pilit kong pinapakalma ang sarili ko na hindi maiyak kasi n
Zain POVMaaga akong nagising nang umagang iyon dahil sa sunod-sunod na pagtunog ng cellphone ko.Nagkakamot pa ako ng ulo nang sagutin ang tawag."Zain, get up. My driver is on the way to pick you up," malamig na sabi ni Tahlia sa kabilang linya. Ang aga-aga, masungit na boses na naman niya ang narinig ko.Napapikit ako. "Uh… what?""Get dressed properly. And don’t make him wait," dagdag pa niya bago tuluyang ibaba ang tawag.Napakurap-kurap na lang ako. Late na naman akong natulog kagabi, kaya hindi pa ako fully functional. Pero dahil mukhang seryoso si Tahlia, napabangon na lang ako kahit hindi ko alam kung ano na namang kasyosyalan ang gagawin namin ngayong araw.Maya maya lang, huminto ang isang mamahaling itim na sasakyan sa harap ng maliit naming bahay dito sa Garay Street. Pakiramdam ko tuloy, bagong recruit akong gangster na susunduin para sa isang mission.Bumaba ang isang driver na naka-black suit. Nakatayo siya doon na parang bodyguard sa action movies."Mr. Zain, let's go
Zain POVNnagising ako nang maramdaman kong wala na si Tahlia sa tabi ko. Natulog kaming gutom, hindi nagkikibuan at halos magkalayo sa kama.Agad akong lumingon sa tabi ko, pero wala na talaga siya. Hindi rin ako nakakarinig ng tunog ng shower mula sa banyo. Alam kong hindi ito maganda, na hanggang ngayon, hindi kami nagkikibuan. Hindi pa kami tuluyang mag-asawa pero may ganitong eksena na agad.Bumangon ako, naghilamos at bumaba sa dining area. Nasa lamesa pa ang breakfast na inihanda ni Manang, pero isa lang ang set ng plato. Wala si Tahlia. Napabuntong-hininga ako. Hindi ko na siya naabutan bago siya umalis papuntang trabaho. Hindi rin niya ako hinintay na mag-breakfast. Talagang seryosong galit siya.Alam kong hindi siya titigil hangga’t hindi ko sinasabi na wala na sina Calia sa bahay namin. At kung gusto kong bumalik sa dati ang lahat, kailangan kong gumawa ng paraan. At ngayong araw, aayusin ko na agad ito.Habang nag-aalmusal ako, agad kong tinawagan si Boyong. “Tol, kailanga
Zain POVPagdating ko sa Lux City, halos hindi na ako mapakali sa loob ng sasakyan. “Bilisan mo, please,” utos ko sa driver. Gusto ko nang makauwi sa loob ng dalawampung minuto, para kasing sasabog na ang dibdib ko sa kaba.Panay ang tingin ko sa phone ko at panay pa rin ang pagpapadala ni Tahlia ng message. Galit na galit na talaga siya sa akin. First time itong mangyari sa amin. Ngayon lang siya nagalit ng todo ng ganito simula nung maging kami na talaga. Ang mali ko lang, sa sobrang busy ko kanina at pag-aalala kina Calia, nawala sa loob ko na magsabi kay Tahlia na tutulungan lang namin ni mama sina Calia kasi nasunugan sila ng bahay, kawawa naman.Ang tanga ko kasi, ako talaga ang may mali rito.Pagkarating ko sa mansiyon, agad akong bumaba at tinakbo ang dining area. Naroon pa rin ang pagkain, halos hindi nagalaw. Napalunok ako ng laway, alam kong galit si Tahlia kasi mukhang matagal niya akong hinintay para lang sabay kaming mag-dinner.Tumakbo agad ako sa hagdanan at saka pumun
Zain POVPagdating ko sa Garay Street namin, madilim na ang paligid at tanging mga ilaw mula sa ilang poste ang nagbibigay ng liwanag sa buong paligid. Wala na ang apoy, mabuti naman, pero ang latak ng sunog ay nagkalat pa rin sa paligid. Grabe, ang itim na ng lahat, halos abo, natupok na kahoy at amoy ng nasunog na materyales ang sumalubong sa akin.Sa kabila ng lahat, mas hinanap ng mata ko si Calia.Nakita ko siya sa gilid, kasama ang mama ko, si Boyong at ang mama niya. Mukha silang pagod at tulala, lalo na si Calia na parang wala sa sarili habang yakap ng mahigpit ng mama niya.Paglapit ko, parang biglang nabuhayan si Calia. Tumakbo siya papunta sa akin at agad akong niyakap nang mahigpit na halos hindi na ako makahinga sa higpit ng yakap niya. Ramdam ko ang panginginig ng katawan niya, pati ang mainit na luhang tumatagos sa suot kong shirt.Grabe, kawawa naman si Calia. Ayokong nakikitang ganito siya kalungkot at katakot. Natatakot siya kasi wala na silang matutuluyan, walang-wa
Zain POVNasa opisina ako habang nakaupo sa harap ng desk habang tinitingnan ang ilang reports ng operations sa mall. Maayos naman ang takbo ng araw, this time wala ng trip si Tahlia, totoong work na talaga ito. Wala namang malaking problema, mga minor na issue lang sa ilang tindahan at isang sirang escalator na inaayos na rin. Pero sa kabila ng pagiging abala ko, hindi ko maiwasang mapansin ang sunod-sunod na pag-vibrate ng cellphone ko.Nakita kong si Boyong pala ang tumatawag.Tumayo ako at lumabas ng opisina. Pumunta ako sa pinakamalapit na restroom. Pagpasok ko roon, siniguro kong walang tao sa loob bago ko sinagot ang tawag niya.“Hello?” Mahinang sabi ko ng sagutin ko ang tawag ni Boyong.“Tol, tapos ko nang pakainin si Axton,” sagot ni Boyong.Napapikit ako sandali habang humuhugot ng hininga bago ako nagsalita ulit. “Kumusta siya?”“Medyo tahimik ngayon pero may mga oras na nagwawala. Sinasabi niyang pakawalan ko na siya, pero siyempre hindi ako nakikinig,” sagot ni Boyong ha
Zain POVNgayon na ang unang araw ko bilang operations manager sa mall ni Tahlia. First time kong magkakaroon ng ganitong trabaho kaya parang kabado na masaya na hindi ko ma-gets. Pero masaya ako kasi nandito naman palagi si Tahlia kapag nagwo-work ako. Ang maganda lang dito ay sabay kaming papasok palagi.Pagpasok ko sa building, ramdam ko agad ang lamig ng aircon na bumalot sa katawan ko. Isang malalim na hinga ang pinakawalan ko bago ako tuluyang naglakad patungo sa opisina ko sa second floor. Hindi pa man ako nakakarating, sinalubong na ako ng ilan sa mga empleyado.Nauna akong pumunta rito, si Tahlia ay may kinausap pang staff niya sa isang shop dito na may problema sa sales.“Good morning, Sir Zain!” bati ng isang security guard.“Good morning din,” sagot ko kasabay ng bahagyang pagtango.Pagdating ko sa opisina ko, bumungad sa akin ang isang maaliwalas at malinis na room. Malapad ang mesa at mayroong floor-to-ceiling windows na nagpapakita ng view ng buong mall. Hindi ito isang
Zain POVDumaan kami ni Tahlia sa isang malaking park na halos walang tao. Malawak ang lugar, tahimik at perpect para sa isang first-time driver na katulad ko. Alam kong hindi ito magiging madali, pero sa paraan ng pagtuturo ni Tahlia, parang may halong thrill at kaba ang buong experience. Kilala ko pa naman na mataray siya, baka kapag pamali-mali ako ay tarayan niya ako.“Okay, Zain. Before anything else, you need to understand the basics. Driving is not just about stepping on the gas and turning the wheel. It’s about control, awareness, and responsibility. Got it?” sabi ni Tahlia habang seryosong nakatitig sa akin.Tumango ako dahil na-gets ko naman agad ang pinipunto niya, kahit kalahati lang ng sinabi niya ang talagang na-absorb ko. Joke, na-gets ko naman talaga. Gusto ko lang kasing magmaneho agad, pero alam kong hindi ako makakalusot sa kaniya.“First, let’s talk about the pedals. The rightmost one is the accelerator, the middle is the brake, and if this were a manual car, there
Tahlia POVNagising ako nang hindi pa tumutunog ang alarm clock ko. Maaga pa at madilim pa rin sa labas. Ngunit may kung anong saya sa puso ko ngayong umaga. Napalingon ako sa tabi ko at nakita ko si Zain na mahimbing pang natutulog. Nakangiti akong bumangon, hinawi ang kumot at marahang hinaplos ang buhok niya.Hindi ako makapaniwala na sa isang iglap ay ganito na kami, nauwi na talaga sa seryosohan. At ngayon, nandito ako sa bahay nila, sa kuwarto ni Zain habang magkatabing natutulog.Pagdilat niya ay bigla itong ngumiti. “Good morning,” mahina niyang sabi habang paos pa ang boses.“Good morning, sleepyhead,’ sagot ko sabay dampi ng halik sa noo niya.Mabilis kaming bumangon at nag-ayos para sa jogging namin ngayong madaling-araw. Simple lang ang suot ko, leggings at oversized hoodie, habang si Zain naman ay naka-jogging pants at fitted shirt.Habang nag-aayos siya ng sintas ng sapatos niya, hindi ko maiwasang mapansin kung gaano siya ka-guwapo sa simpleng ayos lang. Parang anak may
Zain POVPagpasok namin sa mall ni Tahlia, agad akong nagtaka kasi hindi niya nabanggit na magsa-shopping kami. Pero mas lalo akong nagtaka nang hindi kami tumuloy sa shopping area o kahit sa isang restaurant. Sa halip, dire-diretso kaming umakyat sa executive floor kung saan naroon ang opisina ng may-ari. “Bakit tayo nandito?” tanong ko na sinusundan siya habang papasok sa isang malawak at magandang office. Napansin kong may pangalan niya sa may pinto.Ngumiti siya at tumayo sa harap ko. “I brought you here because I have a surprise for you,” sagot niya habang may halong saya ang boses niya.Nagtaas tuloy ako ng kilay. “Surprise? Para saan?”Umikot siya sa likod ng desk niya, kinuha ang isang sobre at iniabot sa akin. Nang buksan ko, isa pala iyong employment contract.“I want you to be part of my business, Zain,” seryoso niyang sabi. “I know you’re hardworking and responsible. I trust you, and I want you to help me manage this mall. You’ll be the Operations Manager.”Napatitig ako
Tahlia POVPagkalabas ng post ko sa social media, agad na dumagsa ang mga reactions at comments ng mga kakilala ko sa buhay. May mga bumati, may nagulat at may ilang nagtanong kung kailan ang kasal. Tiningnan ko ang singsing na nasa daliri ko at napangiti. Hindi ko inakalang darating ang araw na may magbibigay sa akin ng ganitong klase ng singsing. At first kong magkaroon ng singsing na mura pero love na love ko. Well, hindi man mahal ang presyo nito pero galing naman ito sa taong dumating sa buhay ko na hindi ko inaasahang seseryosohin ko.Matapos ang ilang minuto ng pagbabasa ko ng comments, tinabi ko na ang cellphone ko at naghanda nang umalis. Kailangan ko nang sunduin si Zain sa bahay nila sa Garay Street dahil nami-miss ko na ang bundol kong groom.Umaga palang ay katawagan ko na siya. Sinabi ko sa kaniya na susunduin ko siya at gusto ko ring gumala after nun. Sinabi pa niya na doon na ako mag-lunch kaya excited na rin ako. Ewan ko, nung magkaaminan kami ni Zain, parang nawala a