Chapter Five

"Haayy!" Pabagsak akong umupo sa malambot na sofa sa may garden ng bahay ni Leilani.

Dito ako dumiretso pagkatapos kong pumirma ng kontrata. Honestly, hanggang ngayon nagdadalawang-isip ako kung tama ba ang ginawa ko. Am I even thinking? Just because of my interest with a guy?

Suminghap ako. P'wede ko pa namang bawiin, hindi ba? Like, wala pa namang isang oras mula nang pumirma ako. I can just tear that sheet of paper and moved on with my life.

"Argh!" Umirap ako at pinadyak padyak ang paa sa magandang tiles.

Sa harap ko ay ang magandang garden at medyo maluwang na pool ng bahay ng kaibigan ko. May maliit na space na may bubong at parang maliit na living area, at dito ako nakaupo ngayon. Sa tapat ko ay si Leilani na nakabusangot at masama ang tingin sa akin.

"Alam mo, hindi ako matatapos lalo kung puro ka ganyan," aniya. "Ano ba ang problema mo? Pinipilit ka na naman ba nila tito na pumasok na sa kumpanya niyo?"

"Gosh," I grunted. "Mas malala ito, Lei! Mas malala!"

Binitawan niya ang hawak na lapis, nag-i-sketch kasi ito kanina. Ipinatong niya ang kamay sa armrest ng inuupuan niya at diniretso ang mga mata sa akin.

"Ano na naman, Ems? Naku! Huwag mo lang talaga mabanggit-banggit na may kalokohan ka na namang ginawa at talagang sasabunutan na kita. Ang dami ko ng stress na naipon sa linggong ito!"

Kinagat ko ang ibabang labi. Malalaman at malalaman din naman nila.

"Oh, ano'ng bagong chika?"

Sabay kaming napalingon sa kararating lang na si Kyra. Naka-hoodie at leggings ito. She probably just walked from her house to here. Magkalapit lang kasi sila ng bahay ni Lei, unlike sa akin na ilang kanto pa ang layo.

Leilani shrugged her shoulders off. Kapwa sila tumingin sa akin, nag-aabang kung anong mga salita at kalokohan na naman ang sasabihin ko. Kailan lang ako umuwi ng Pilipinas pero mukhang sawang-sawa na sila sa mga naririnig nila sa akin.

"Hi, girls!"

Great! Another one.

Umupo si Red sa tabi ko at ibinaba ang magazine na dala-dala niya sa center table sa harap namin.

"May new released na sila?" Lei's eyes glowed. Paborito niya kasi ang magazine brand na iyon, bukod sa accurate at maayos sila maglagay ng article, ay updated sila sa mga sikat na personalidad at maski sa mga bagay na tungkol sa business, designs, at maraming mga informative materials ang nasa loob.

I sometimes read, too, but I'm the type who would get bored easily.

"Obvious ba?" sagot ni Red.

"Sa sobrang obvious, talagang kinuha mo pa itong magazine sa kwarto ko para lang ipunta rito," ani Leila at ngumisi na tila ba nahuli ang kapatid sa isang kalokohan nito.

Ngumisi ako. Minsan talaga masyadong halata si Red, eh. He likes Kyra if it isn't obvious yet. Kaya sa halos lahat ng lakad namin ay kasama namin siya kahit hindi naman siya invited. Para-paraan para makasama si Ky. They know each other for years now at alam ko rin na matagal ng may gusto si Red kay Kyra, only that, the former is torpe and the latter is manhid.

Great combo, right?

Naagaw ng cover ng magazine na iyon ang atensyon ko. At the very center of it is the gorgeous face of Kier Montenegro. Seryoso at tila walang pakielam sa camera ang kuha na iyon. Medyo naka-side view pero halatang-halata pa rin ang rahas ng bawat detalye ng kanyang mukha. His beautiful lips look so expensive.

How could a man be this gorgeous?

"And of course, ang apple of the eye niya ngayon, Kier Montenegro," ani Kyra na kahit hindi ko kita ay alam kong umiikot ang mata.

"Montenegro?" Humalakhak si Lei. "Naku, tigilan mo na ang ilusyon mo, Ems, alam kong mayaman ka rin pero kahit ano'ng gawin mo ay hindi ka papansinin niyan at mas lalong hindi ka papatulan. Ang daming sikat, magaganda, at mga sexy na modelo ang nakapila para lang mapansin niya."

Nagkibit ako ng balikat at misteryosong ngumiti. Nawala ang mga mapang-uyam na ngisi sa mga labi nilang tatlo at naging seryoso ang reaksyon ng kanilang mga mukha.

Umayos ako ng upo. At bagaman mukha akong confident sa harapan nila ngayon ay kabaliktaran no'n ang nasa loob ko. Alam kong maiinis sila, magagalit, kokontra... at siguradong hindi matutuwa.

Ni ako nga ay hindi ko alam kung tama ba ang ginawa ko o hindi.

"Actually, guys..." Huminto ako para huminga nang malalim. Halos hindi kumukurap ang mga mata nila sa pag-aabang ng sasabihin ko. "I'm his new secretary."

Nanatili ang ganoon nilang reaksyon, seryoso at malalim ang iniisip, pero matapos ang mga sampong segundo ay halos sabay-sabay silang malaglagan ng panga.

"Damn it," dinig kong bulong ni Red na nakapaloob sa tono ang mensahe na isang malaking pagkakamali na naman ang ginawa ko.

"You..." Umiling-iling si Kyra. "You didn't... hindi iyan totoo."

"Fvck you, Chavez," malutong na mura naman sa akin ni Leilani. Pumikit ito nang mariin saka itinuro ako kay Kyra. "Kausapin mo iyang kaibigan mo."

Sumimangot ako. "Come on, guys, hindi ko na nga alam ang gagawin ko."

"Aba! Bakit ka naman kasi papasok na sekretarya ng lalaking iyon, eh, may sarili ka namang kumpanya. Ano ba ang pumapasok sa isipan mo, Emily!"

Napasabunot si Kyra sa kanyang buhok at tila ba napakalaking problema ang dinulot ko sa kanila.

"You know it's a good thing, too, marami akong matutunan sa kanya--"

"Like what? Sex positions? Kinds of kisses? Best brand of condoms? My goodness, Emily, sabi ko sa'yo, tigilan mo na iyan at hindi ka papatulan niyan," halos pasigaw na sabi ni Leila sa akin.

I pursed my lips together. Muntik na kasi akong matawa sa mga sinabi niya. For real? Hindi naman ako ganoon kabastos, ah? Nagkatinginan kami ni Kyra at sabay na buminghalit ng tawa. Si Red naman ay napailing-iling sa kapatid niya.

Tumayo si Red at tinuro si Leila. "Watch your words. Hindi magandang pakinggan ang mga lumalabas sa bibig mo," anito.

"Duh! This is Emily we are talking here, Red--"

Red rolled his eyes. Pagkatapos ay nagpaalam ito at gagawa raw ng meryenda namin. He probably knows that I would like to discuss this topic with the girls.

"At kayong dalawa, ano naman ang nakakatawa?" Pinagsiklop niya ang dalawang braso sa harap ng kanyang dibdib at nakairap sa amin.

"Come on, Lei, sex positions, really? Hindi naman ako manyak, ano! But thanks for the idea, I might as well ask him what's his preference--"

"Shut up, Emily!"

Humalakhak akong muli. Biro lang naman iyon pero pikon na pikon siya.

"So, balik na tayo sa topic, kailan ka magsisimula magtrabaho sa kanya? At paano mong napapayag ang dad mo?"

Kwinento ko sa kanila ang mga nangyari bago ang contract signing kanina. Of course, sa buong oras ng pagkukwento ko ay panay sila komento. But it's fun, medyo nabawasan ang bigat sa dibdib ko dahil sa kanila.

Mabilis na lumipas ang weekend. O baka dahil excited lang ako mag-Monday. And today is the day I will meet him again.

The cold billionaire. I wonder if he's excited to meet his new secretary, hmm?

"Good morning, Mom, Dad." Humalik ako sa pisngi nila pareho at nakisabay sa pagkain ng breakfast.

"You're early today," ani mommy.

Madalas kasi na hindi ako nakakasabay mag-breakfast sa kanila unless late silang papasok. Pero iba ngayong araw na ito, it will surely be a fun day.

"May pasok ako, mom," sabi ko dahil mukhang nakalimutan niya.

"Oo nga pala," aniya sa problemadong tono, hindi pa rin talaga siya sang-ayon sa desisyon ko.

"I hope you'll learn a lot from the man, anak," sambit ni daddy at tinanguan ko na lang dahil hindi ko na alam pa ang sasabihin.

I wore a mini daring bloody red dress for my first day. I partnered it with black stilettos, gold accessories, and black mini designer bag.

Red lipstick, check.

Minimal make up, check.

So, I guess, ready na ako.

Sumakay na ako sa sasakyan at mabilis na pinaharurot iyon patungo sa kumpanya. Montenegro Holdings, here I come.

"Good morning, Ma'am," kabi-kabilang bati ng mga naroon.

May mga bulungan akong narinig ag nagtatalo kung pumasok ba ako bilang partner ng kumpanya o secretary ng boss nila.

"Good morning, what floor is Mr. Montenegro's office?" magiliw na tanong ko sa front desk.

"Good morning, Miss Emily, seventh floor po. Should I go with you?"

"No, no, it's fine. Thank you!"

Napansin ko ang pag-iwas ng karamihan sa akin, of course, they probably think I'm a new boss. Pero hindi iyon ganoon. Pinilit kong makipag-usap pero medyo ilang sila at ending, wala pang sumabay sa akin sa elevator.

Ngumuso ako pero hindi ko hinayaan na makaapekto iyon sa first day of work ko.

"Good morning, Miss Emily," the red-haired lady greeted me.

"Good morning! Ano'ng name mo?"

"Shaira, I'm the administrative assistant"

"Oh, it's nice meeting you! I'm the new secretary, of course, I knew that you are aware."

Ngumiti siya ng matamis. "Karamihan ay mga highest ranking officers ang nakapwesto rito. Yung lalaki na naka-focus sa laptop niya banda roon ay si James, siya ang head ng engineering department. Then yung girl na medyo malapit sa gawi niya is si Sofia, siya ang project manager, then we have Kathy, our accountant, Ellie as business analyst, Clarence as general manager- siya na basically ang may hawak sa mga iba't ibang company under the holding, sa kanya na bumabagsak lahat ng mga informations and papers mula sa mga manager ng mga partner companies. Then we also have Ezra as our HR Manager. Sila lang ang nandito sa floor na ito aside kay Mr. Montenegro at sa Chief Financial Officer at Chief Marketing Officer natin."

"So, p'wede ako sa'yo magtanong kapag may kailangan akong malaman?"

She smiled sweetly, she really looks kind and at the same time, formal.

"Sure, Miss Emily, I will be glad to assist you."

"Cut the Miss. Emily na lang. So, I think I have a new found friend?"

She giggled. "Huwag lang tayo magkukwentuhan sa harap ni Mr. Montenegro, allergic iyon sa mga nag-uusap na hindi work-related dito sa opisina."

I winked at her. "Trust me, I know how cold that guy is."

"Oh, sige, pumunta ka na. Ay, teka, alam mo ba magtimpla ng kape o ako na muna?"

"Ako na," sabi ko at nagpaturo kung saan sila nagtitimpla ng kape.

I lived alone for quite some time kaya naman alam ko at marunong ako magtimpla ng kape.

I knocked at his door three times before opening it. Hindi niya ako pinansin o nilingon man lang. I was a bit stunned upon seeing him in his navy blue suit. Sobrang seryoso niya habang nakahawak ng mamahaling ballpen at may isinusulat na kung ano.

"Good morning!" I greeted.

Nag-angat siya ng mukha sa akin. Although nabasa ko ang gulat sa mga mata niya ay hindi niya iyon ipinahalata sa akin. I smirked. Nangunot naman ang noo nito at ibinabang muli ang ulo sa pinagkaka-busy-han.

"Here's your coffee pala," sabi ko at ibinaba sa mesa niya ang kape. Dahil curious ako ay lumapit ako ng kaunti sa kanya. "What are you writing?"

Tiningnan niya ako ng masama. "Step back, woman."

Ngumiwi ako. "Call me when you need me," sabi ko at kumindat sa kanya bago nag-walk out ng opisina.

Dumoble ang pagkakabilog ng mga mata ko nang makalabas sa opisina niya. Oh my gosh! Oh my!

Weird. And it feels weird because its weird. Gets niyo ba? Hindi ganito yung nasa isip ko, eh.

At... teka...

"I-arrange mo raw lahat ng files in accordance sa date ng project. Tapos i-summary mo lahat ng dates, investor, short details per project sa isang file."

"Okay, ilang weeks ko raw gagawin?"

Humalakhak ng kaunti si Shaira. "Anong weeks? Kailangan na iyan after lunch."

Nalaglag ang panga ko habang nakatingin sa sandamakmak na folder sa mesa ko. I looked back at the office and murmured a curse.

Hindi ba dapat pa-welcome party ko ngayon? Bakit ganito? Haist!