Share

บทที่ 10

last update Last Updated: 2025-03-26 12:39:22

กระทั่งถึงเวลาแต่งหน้าทำผม เพลงขวัญก็นั่งนิ่งให้ช่างแต่งหน้าเนรมิตความสวยงามให้สมกับเจ้าสาวอย่างไม่อิดออด เพราะอิดออดไปยังไงเธอก็หนีงานแต่งงานนี้ไม่พ้นอยู่ดี กระทั่งแต่งหน้าแต่งตัวเสร็จและคนแรกที่ได้เห็นเพลงขวัญในลุคชุดไทยสีโอลด์โรสขับผิวขาวๆ ให้ยิ่งดูผ่องก็ถึงกับตาโต

“สวย…แกสวย”

“งั้นๆ” คนถูกชมแทนที่จะดีใจแต่กลับเฉยซะงั้น นั่นเพราะเวลานี้เธอไม่ได้มีอารมณ์ร่วมอะไรเลยทั้งนั้น ทำตามหน้าที่ลูกแค่ให้จบงานนี้ก็น่าจะพอแล้ว

“อ้าว! นี่ชมสวย เจ้าตัวบอกงั้นๆ”

“ก็งั้นๆ จริงนี่”

“ดูพูดเข้า เดี๋ยวพี่ช่างแต่งหน้าก็ใจเสียกันพอดี มาๆ ขอถ่ายรูปคู่เจ้าสาวคนสวยหน่อยสิ” เอ่ยจบนรากรที่เวลานี้แต่งตัวด้วยชุดไทยห่มสไบสีเขียวอ่อนแบบเรียบๆ ทรงผมง่ายๆ แต่งหน้าเบาๆ ตามสไตล์ของตัวเองแต่ก็สวยไปอีกแบบ นั่นเพราะเธอรับหน้าที่เป็นเพื่อนเจ้าสาวรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาถ่ายรูปคู่เพลงขวัญไว้ทันที

ก่อนที่ทั้งคู่จะแยกจากกันเพราะได้ยินเสียงประตูห้องถูกเปิดออก และคนที่เดินเข้ามาคือจิตรามารดาของเพลงขวัญนั่นเอง

“สวยจริงลูกแม่” จิตราเอ่ยชมบุตรสาวนั่นเพราะวันนี้เพลงขวัญสวยมากจริงๆ

“แม่ก็สวยค่ะ” คนฟังยิ้มรับต่อคำชมที่ได้ยิน

“พร้อมห
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 11

    ส่วนอชินั้นก็กำลังตกตะลึงกับความสวยของเพลงขวัญเช่นกัน ยอมรับว่าเธอสวยเมื่ออยู่ในชุดไทยแบบนี้ สวยกว่าที่เขาคิดไว้มาก แต่ก็มีอีกความคิดแวบเข้ามาในหัวเขาเช่นเดียวกัน คือผู้หญิงสวยๆ แบบนี้ยอมแต่งงานกับผู้ชายที่ไม่เคยรู้จัก ไม่เคยพบหน้ากันมาก่อนได้ยังไงถ้าไม่ใช่ผู้หญิงหัวอ่อนก็คงมีสาเหตุอื่น เช่นทำตัวเหลวแหลกจนครอบครัวจับใส่ตะกร้าล้างน้ำ เพราะสมัยนี้ผู้หญิงสวยแต่รูปแต่จูบไม่หอมมีออกถมเถไป รับรองได้ว่าหลังงานแต่งงานครั้งนี้จบลง ต่างคนต่างอยู่แน่นอน อชิอยากตกลงอะไรบางอย่างกับเพลงขวัญให้เข้าใจ แต่เขาแทบไม่มีจังหวะได้คุยอะไรกับเธอเลย นั่นเพราะภายในห้องตอนนี้เขากับเธอไม่ได้อยู่ด้วยกันตามลำพัง ไว้ค่อยหาจังหวะคุยทีหลัง “ดอกไม้ คุณต้องถือไว้แล้วเราจะเดินออกไปข้างนอกด้วยกัน” เอ่ยจบอชิก็ยื่นช่อดอกไม้ให้เพลงขวัญไปถือไว้ “ขอบคุณค่ะ” เสียงหวานเอ่ยรับ ก่อนที่นายพิธีจะเดินเข้ามาบอกให้ทั้งคู่ออกไปข้างนอกได้แล้ว ซึ่งทันทีที่เจ้าบ่าวเจ้าสาวปรากฏตัว เสียงปรบมือเสียงโห่ร้องก็ดังก้องขึ้นเพื่อต้อนรับ แม้แขกจะพากันแปลกใจว่าทำไมภายในงานแต่งงานถึงไม่มีรูปถ่ายของบ่าวสาวเลยก็ตามที พิธีการเริ่มต้นขึ้นทันที เริ่มต

    Last Updated : 2025-03-26
  • Finding Love พบรัก   บทที่ 12

    “นี่มันบ้าอะไรกัน” คนที่แอบฟังอยู่อุทานออกมา เพราะบทสนทนาที่ได้ยินก็ทำให้อชิตาสว่างขึ้นมาได้มาก เขาเปลี่ยนใจไม่พูดคุยเพื่อตกลงอะไรกับเพลงขวัญทั้งนั้น เพราะพูดไปก็คงไม่มีประโยชน์ สู้ทำตามแผนแรกที่เขาวางไว้ในหัวน่าจะดีที่สุด ก่อนที่เขาจะหันหลังกลับออกไปจากห้องของเพลงขวัญอย่างเงียบเชียบ “โอเค ตามนี้ล่ะ” ประโยคนี้อชิไม่มีโอกาสได้ยิน นั่นทำให้เขายังคงเข้าใจเพลงขวัญผิด “แกให้ฉันพูดอะไรเนี่ย ฉันก็บ้าพูดตามซะงั้น”“บทโฆษณาตัวใหม่ พอดีลูกค้าเขาขอมา”“มาของานตอนนี้เนี่ยเหรอ จะบ้าหรือไง”“งานด่วน” เพลงขวัญพยักหน้าให้ ส่วนนรากรได้แต่มองบนให้งานของเพื่อน งานเซลล์ก็ทำงานออแกไนซ์ก็รับ งานทุกอย่างทำหมด แต่บางทีก็ชวนสงสัยว่าเพลงขวัญทำงานอะไรกันแน่ ทำไมบางครั้งถึงดูมีลับลมคมในงานฉลองมงคลสมรสของอชิและเพลงขวัญเริ่มขึ้นเวลาหนึ่งทุ่มตรงของวันเดียวกัน ทว่าแขกเหรื่อนั้นต่างทยอยเดินทางมาร่วมงานตั้งแต่หกโมงเย็นแล้ว หลังจากเปลี่ยนชุดมาเป็นชุดแต่งงานสวยหล่อกันทั้งคู่บ่าวสาวของงานก็ออกมาต้อนรับแขกที่บริเวณหน้างานทันที ภายในงานซึ่งถูกตกแต่งไว้อย่างสวยงาม ยิ่งเปิดไฟเพิ่มแสงระยิบระยับยามค่ำคืนแบบนี้ด้วยแล้วก็ยิ่ง

    Last Updated : 2025-03-26
  • Finding Love พบรัก   บทที่ 13

    ในขณะที่อีกคนที่อยู่ในห้องน้ำก็เตรียมตัวที่จะหนีเช่นเดียวกัน ขืนชักช้าไปกว่านี้ก็จะไม่ทันการณ์เอาได้ นั่นทำให้เจ้าสาวคนสวยรีบคว้ากระเป๋าเป้ที่ซ่อนไว้ใต้เคาน์เตอร์ห้องน้ำออกมา สิ่งแรกที่เธอทำคือเปลี่ยนชุด ด้วยการหยิบเสื้อคลุมสีดำกับกางเกงยีนส์ขายาวสีน้ำเงินออกมาจากกระเป๋าเป้ จากนั้นก็จัดการถอดกระโปรงชุดแต่งงานฟูฟ่องแสนสวยออกแล้วยัดมันใส่กระเป๋าเป้แทนที่เสื้อคลุมสีดำกับกางเกงเพราะถ้าทิ้งมันไว้ก็กลัวจะมีคนสงสัย เพลงขวัญรีบสวมกางเกงตามด้วยเสื้อคลุมสีดำทับเสื้อเกาะอกลูกไม้สีขาว ที่คงไม่ค่อยสะดวกนักหากจะใส่เกาะอกแค่ตัวเดียวแบบนี้ จากนั้นก็คว้ารองเท้าผ้าใบพร้อมลุยอย่างดี ที่หาซื้อมากับนรากรซึ่งเธอซ่อนไว้หลังชักโครกออกมาใส่เช่นกัน เวลานี้เพลงขวัญต้องทำตัวเองให้คล่องตัวเข้าไว้ ตรวจเช็กของในกระเป๋าซ้ำอีกครั้ง เพราะในนั้นมีเงินสดและเอกสารส่วนตัวแม้อยากจะเอาของติดตัวไปมากกว่าของในกระเป๋าเป้ใบเล็กตรงหน้า แต่ก็ทำไม่ได้อย่างที่คิดเมื่อทุกอย่างพร้อมเธอก็คว้าสายเป้ขึ้นคล้องกับลำตัวไว้ เปิดหน้าต่างห้องน้ำออกให้กว้างที่สุด แล้วสูดอากาศเข้าปอดลึกๆ มองลงไปข้างล่างด้วยสายตาอันมุ่งมั่น “สูงเอาเรื่องอยู่เ

    Last Updated : 2025-03-26
  • Finding Love พบรัก   บทที่ 14

    “โอ๊ย…นี่มันวันมหาวิปโยคอะไรของฉัน ถึงต้องมาเจอคนแบบคุณซ้ำแล้วซ้ำเล่า ขนาดหนีมาก็ยังต้องมาเจอกันอีก ซวยจริงไม่อิงนิยาย” เพลงขวัญชิงโวยวายพร้อมกับมองบนใส่ชายหนุ่ม แถมยังเป่าลมออกปากหนักๆ อีกหลายครั้ง อชิเองก็ถอนหายใจออกมาหนักๆ เหมือนกัน นั่นเพราะไม่คิดไม่ฝันว่าหนีออกมาจากห้องหอแล้วแท้ๆ แต่ก็ยังได้มาเจอคนที่ไม่อยากเจอตรงนี้อีก จังหวะนั้นเขาก็กวาดสายตามองสำรวจเพลงขวัญไปด้วย เวลานี้เหมือนเธอสวมชุดแต่งงานครึ่งท่อน เพราะท่อนบนคือเสื้อเกาะอกสีขาวที่ถูกออกแบบมาอย่างสวยงามให้สมกับเจ้าสาวคนสวยของงานแต่งงานที่เพิ่งจบลงไปเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนแม้จะสวมเสื้อเชิ้ตทับแต่เขาก็มองออกว่าข้างในคืออะไรในขณะที่ท่อนล่างของเธอนั้นไม่ได้เป็นกระโปรงแต่งงานฟูฟ่องแต่หากมันคือกางเกงยีนส์สีน้ำเงินเข้ารูป มิหนำซ้ำเธอยังใส่รองเท้าผ้าใบพร้อมวิ่งอีกต่างหาก แบบนี้เธอเองก็คงเตรียมการหนีมาล่วงหน้าแล้วสินะ หึหึ…รู้แบบนี้เขาน่าจะอยู่เฉยๆ แล้วให้เธอหนีไปคนเดียวดีกว่า“ผมต่างหากที่ซวย” อชิที่เวลานี้อายุสามสิบสองปีหันกลับไปมองเจ้าสาวป้ายแดงของตัวเองด้วยแววตาระอาเช่นเดียวกัน นั่นเพราะเขาเองก็ไม่ได้ต้องการจะแต่งงานกับเธอเลยแ

    Last Updated : 2025-03-26
  • Finding Love พบรัก   บทที่ 15

    “กูจะไปรู้เหรอ” เมื่อหันมาตะคอกตอบลูกน้องเสร็จ ชายคนที่ถูกเรียกว่าพี่ก็หันมาถามแขกไม่ได้รับเชิญอีกครั้ง “แล้วทำไมต้องขึ้นมานั่งบนหลังรถกูด้วย”“คือเราสองคนแค่อยากจะติดรถไปด้วยจ้ะ แต่ถ้าพวกพี่ๆ ไม่สะดวกก็ไม่เป็นไร เรา...” ยังไม่ทันที่อชิจะได้เอ่ยจบประโยค เสียงของโตชายที่เป็นหัวหน้ากลุ่มก็แทรกขึ้น“แล้วมึงสองคนเห็นอะไรบ้างมั้ย”“ไม่เห็นอะไรเลยจ้ะพี่” คนที่เอ่ยตอบก็ยังคงเป็นอชิอยู่ ส่วน เพลงขวัญนั้นยืนนิ่งอยู่ข้างๆ ไม่ใช่ว่าเธอไม่อยากตอบ แต่ถูกอชิชิงตอบเสียก่อนต่างหาก แต่จะทำตัวก๋ากั่นไม่กลัวอะไรก็อาจผิดวิสัย เวลานี้เธอควรสวมบทบาทเป็นหญิงสาวผู้อ่อนแอเข้าไว้สิ จะได้ดูน่าสงสาร“เห็นหรือไม่เห็น เราก็ฆ่ามันเลยดีกว่ามั้ยพี่ เกิดมันเอาเรื่องของเราไปบอกตำรวจ เราก็จบเห่กันพอดี” ชายอีกคนเสนอ นั่นทำให้เพลงขวัญอดสงสัยไม่ได้ว่าคนกลุ่มนี้ไปทำอะไรมา ถึงได้กลัวเธอเอาเรื่องไปแจ้งกับตำรวจ แต่ดูจากอาวุธที่อยู่ในมือกันครบตอนนี้ก็พอจะเดาได้ไม่ยากว่าคงไม่ใช่เรื่องดีนักอชิเองก็เกิดความสงสัยเช่นเดียวกับเพลงขวัญ รวมไปถึงสงสัยในตัวผู้หญิงข้างๆ นี้ด้วยว่าเธอเป็นคนยังไงกันแน่ หนีออกจากห้องหอเหมือนเขาไม่มีผิด แถม

    Last Updated : 2025-03-26
  • Finding Love พบรัก   บทที่ 16

    “พอๆ หุบปากแล้วอยู่เงียบๆ ไหนมึงสองคนบอกชอบความตื่นเต้นก็นี่ไงกูกำลังจะพาไป รับรองสนุกตื่นเต้น ไม่เหมือนใครไอ้จ้อยไอ้ชัยเอ้ย! ไอ้เจษฎาพร มึงสองคนขึ้นไปเอาโทรศัพท์มือถือกับของใช้ส่วนตัวพวกมันสองคนมา”“จ้ะพี่” จ้อยกับเจษฎาพรขานรับอย่างหนักแน่นก่อนจะก้าวขึ้นท้ายรถมาคว้าโทรศัพท์ของเพลงขวัญไป ซึ่งของอชินั้นไม่มีเนื่องจากชายหนุ่มจงใจทิ้งไว้ในห้องหอ เมื่อคว้าเอากระเป๋าสะพายของทั้งคู่มาแล้วก็รีบเอามายื่นให้โต“นี่จ้ะพี่” เจษฎาพรยื่นทุกอย่างให้โตไป “เสร็จแล้วเอาผ้าใบออกมาคลุมท้ายรถไว้ด้วย คลุมเสร็จมึงสองคนก็ขึ้นไปนั่งคุมตัวพวกมันไว้ให้ดีๆ ถ้าพลาด กูเอามึงสองคนตายคาตีน” รับของมาเสร็จโตก็เอ่ยย้ำขึ้น“ได้พี่” จ้อยกับเจษฎาพรขานรับอย่างหนักแน่น ก่อนจะรีบเอาผ้าใบออกมาคลุมท้ายรถ เสร็จก็ขึ้นไปนั่งเฝ้าอชิและเพลงขวัญด้วยอาวุธครบมืออีกครั้ง รับรองงานนี้ไม่มีคำว่าพลาดแน่นอน ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก เร็วชนิดที่ว่าเพลงขวัญและอชิยังไม่ได้คิดหาทางหนีทีไล่ทางอื่น พวกเขาจำต้องเลยตามเลยไปก่อน ไว้ค่อยหาจังหวะหนีทีหลัง “เฮ้ย…ออกรถกลับบ้านกูคิดถึงเมียเต็มแก่แล้ว” เมื่อขึ้นไปนั่งหน้ารถเรียบร้อยแล้ว โตก็เอ่ยสั่งลูก

    Last Updated : 2025-03-26
  • Finding Love พบรัก   บทที่ 17

    “ใช่ๆ ขอสักสี่ห้าคนกำลังดี เราจะได้ไม่เหงา” สองเพื่อนรักคุยกันถูกคอและเออออในเรื่องเดียวกัน จิตราส่ายหน้าให้คนทั้งคู่ ก่อนจะหันมายิ้มให้สายปอ ที่วันนี้เป็นแม่งานใหญ่คอยดูแลความเรียบร้อยจนทุกอย่างลุล่วงไปได้ด้วยดี “วันนี้เหนื่อยมั้ยคะคุณสายปอ”“เหนื่อยแต่มีความสุขค่ะ คุณอชิเองก็เหมือนลูกแท้ๆ ของดิฉัน พอเห็นเป็นฝั่งเป็นฝากับหนูไหมแล้วแบบนี้ดิฉันก็ยินดีและสบายใจมาก เพราะมองมุมไหนหนูไหมก็ช่างเหมาะสมกับคุณอชิ”“ขอบคุณมากนะคะที่เอ็นดูลูกไหม”“ค่ะ” สายปอเอ่ยรับ แต่ในใจนั้นกลับคิดตรงกันข้าม เธอแค่รอจังหวะและเวลาที่จะเขี่ยเพลงขวัญออกไปจากเส้นทางชีวิตของอชิเท่านั้นเอง เพราะยังไงสมบัติทุกอย่างของสามารถก็ต้องเป็นของเธอกับลูกเท่านั้น คนอื่นไม่มีสิทธิ์เมื่อยืนให้กำลังลูกๆ ในห้องหอจนพอใจแล้ว ทั้งหมดก็แยกย้ายกันกลับไปพักผ่อน แต่ทันทีที่กลับมาถึงห้องพักแล้วเห็นสายป่านยืนถือมีดจ่อคอหอยตัวเองอยู่ สายปอก็ถึงกับรีบเดินไปปัดมีดออก“แกจะทำอะไร”“หนูไม่ได้จะฆ่าตัวตายหรอกแม่ แค่ซ้อมไว้ฆ่าใครบางคนก็เท่านั้นเอง” สายตาของสายป่านนั้นแสดงออกถึงความเกลียดชังที่มีให้ภรรยาของอชิอย่างไม่ปิดบัง “อย่าทำอะไรบุ่มบ่าม เ

    Last Updated : 2025-03-26
  • Finding Love พบรัก   บทที่ 18

    เพลงขวัญส่ายหน้าให้อชิ แม้เวลานี้เธอจะง่วงแสนง่วง เหนื่อยแสนเหนื่อยมากแค่ไหน แต่ก็ยังคงฝืนอาการเอาไว้ เพราะหากหลับไปอีกคนก็เกรงจะไม่ปลอดภัย กระทั่งจู่ๆ รถหกล้อก็จอด เพลงขวัญส่ายหน้าแรงๆ เพื่อไล่อาการอ่อนเพลีย “ถึงแล้วหรือจ๊ะพี่ๆ”“ยัง” เจษฎาพรหันมาตอบเสียงห้วน นั่นพลอยทำให้คนที่เผลอหลับสะดุ้งตื่น“ถึงแล้วเหรอคุณ”“ยัง” เพลงขวัญเอ่ยตอบคนงัวเงีย ส่วนอชินั้นพอได้พักสายตาก็รู้สึกดีขึ้นมาก แต่ดูเหมือนคนข้างๆ เขาจะยังไม่ได้นอน“ได้นอนบ้างหรือยังคุณน่ะ” เสียงทุ้มเอ่ยถาม ซึ่งอชิมั่นใจว่าเขาถามแค่ตามมารยาทเท่านั้น ไม่ได้คิดเป็นห่วงเป็นใยอะไรเพลงขวัญเป็นกรณีพิเศษทั้งนั้น “นอนไม่หลับ”“หาเวลางีบสักหน่อยก็ดี เพราะเรายังไม่รู้ว่าต้องไปที่ไหนและต้องเจอกับอะไรบ้าง” อชิเอ่ยเตือน นั่นเพราะต่อให้เขาไม่อยากเข้าใกล้เพลงขวัญมากแค่ไหน แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตอนนี้มันคงเลี่ยงอะไรไม่ได้ “อืม” เพลงขวัญเอ่ยรับแค่นั้น อันที่จริงเธอก็ง่วงแสนง่วง แต่ทำไมถึงนอนไม่หลับก็ไม่รู้ “พาพวกมันสองคนไปเข้าห้องน้ำห้องท่าให้เรียบร้อย เพราะหลังจากนี้ข้าจะยิงยาว ไม่หยุดรถอีก” เสียงของโตดังมาจากข้างๆ รถ “จ้ะพี่” จ้อยขานรับค

    Last Updated : 2025-03-26

Latest chapter

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 53

    “รู้แล้วๆ คุณนี่ขี้บ่นจริง” เพลงขวัญย่นจมูกให้คนตรงหน้า แต่ก็ยอมรับว่ารู้สึกดีที่รู้ว่าอชิห่วงเธอ ก่อนที่จะตกใจตัวเองที่ไปรู้สึกหรือคิดอะไรแบบนั้น ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้เธอกับเขาเหมือนคนแปลกหน้าที่มีเป้าหมายเพื่อหนีจากห้องหอด้วยกันทั้งคู่ แต่ทำไมตอนนี้ความรู้สึกในตอนแรกนั้นกลับเปลี่ยนไป และเปลี่ยนไปตั้งแต่เมื่อไหร่เพลงขวัญก็แทบไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ“นี่มันยังน้อยไป ตะกี้ถ้ากลับมาแล้วผมยังไม่เห็นคุณ ตั้งใจจะไปเหลาไม้เรียวมารอ” อชิเอ่ยขำๆ เพราะเขาไม่ได้ตั้งใจจะไปเหลาไม้เรียวอะไรทั้งนั้น แต่พูดไปเพื่อให้เห็นภาพเท่านั้นเอง วันนี้ทำไมความรู้สึกเป็นห่วงเพลงขวัญถึงได้มากมายนัก ชายหนุ่มเองก็ยังหาคำตอบไม่ได้“บ้า...ใครจะยอมให้คุณตีเหมือนเด็กๆ”“ถ้าไม่อยากถูกผมตี ก็ต้องทำตามที่สัญญา”“รู้แล้วค่ะ รู้แล้ว” เพลงขวัญเอ่ยรับปากอีกครั้ง ไม่ใช่เพราะกลัวจะถูกอชิตี แต่เพราะไม่อยากฟังชายหนุ่มบ่นมากกว่า และอีกอย่างคือทำไมเธอต้องแคร์ความรู้สึกเขาด้วย ทั้งๆ ที่มันไม่น่าจะจำเป็นนี่นา&

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 52

    “ทำตัวให้แข็งแรงรอวันที่ลูกเราจะกลับมาดีกว่า”“เมื่อไหร่ล่ะคะที่ลูกเราจะกลับมา”“ผมก็ยังให้คำตอบคุณไม่ได้ แต่มั่นใจเถอะว่าเราต้องได้ข่าวดีเร็วๆ นี้แน่ ถ้าลูกกลับมาแล้วเห็นคุณซูบผอมไปแบบนี้ ไหมคงโกรธผมแย่ที่ดูแลคุณไม่ดี ฝืนดื่มเสียหน่อยนะ” เอ่ยจบอาคมก็ยื่นถ้วยซุปไก่ให้จิตราอีกครั้ง มือเล็กของจิตราแต่ทว่ายังอุ่นและนุ่มทุกครั้งที่สัมผัสรับถ้วยซุปไก่ไปถือไว้ ก่อนจะตัดใจยกขึ้นดื่มจนหมดถ้วย นั่นทำให้อาคมยิ้มออก“ไปเดินเล่นในสวนมั้ย กุหลาบที่คุณปลูกไว้ ตอนนี้แข่งกันออกดอกสวยแล้วนะ”“ก็ดีเหมือนกันค่ะ” จิตราเอ่ยรับ เพราะไม่อยากนั่งๆ นอนๆ อมทุกข์อีกต่อไปแล้วเหมือนกัน ยิ่งไปกว่านั้นเธอยังทำตัวเป็นภาระให้สามีต้องมาดูแลอีก แทนที่จะเอาเวลาไปตามหาเพลงขวัญ คิดแล้วจิตราก็รู้สึกผิดที่แทนที่จะช่วยกลับสร้างปัญหา เธอจึงคิดใหม่ ทำใหม่ ต้องเข้มแข็งเพื่อรอวันที่ลูกกลับมาเพลงขวัญกับอชิยังคงอยู่ในหมู่บ้าน เพราะอยู่ในป่าในเขาจึงไม่มีใครได้ข่าวหรือพบเห็นคนทั้งคู่ แม้ทางตำรวจทั้งในและนอกเครื่องแบบจะออกสืบข่าวกันทุกทางแล้วก็ต

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 51

    “ไปๆ เข้าบ้านทั้งคู่นั่นแหละ” เอ่ยจบอรทัยก็ดันหลังลูกสาวคนเดียวให้เข้าบ้านไปก่อน ตามด้วยผายมือเชื้อเชิญให้ก่อสกุลเข้าบ้านอีกคนสองแม่ลูกขึ้นไปจัดห้องหับต้อนรับแขก ส่วนเดชนั่งคุยกับก่อสกุลอยู่ที่ห้องรับแขก ซึ่งก็คุยกันถูกคอจนนรากรหมั่นไส้“ก้อยกับแม่จัดห้องเสร็จแล้วจ้ะพ่อ”“ดีๆ งั้นเราก็แยกย้ายกันไปพักผ่อน พรุ่งนี้วันใหม่ค่อยว่ากัน”“ครับ” เสียงทุ้มของนายตำรวจหนุ่มเอ่ยรับ ก่อนจะเดินตามนรากรไปยังห้องรับรองแขก ของใช้ส่วนตัววางอยู่บนเตียงพร้อมกับเสื้อผ้าอีกชุด“ชุดของพ่อฉัน ยังไม่ได้ใส่ แม่ก็เลยเอามาให้คุณเปลี่ยนนอน”“ขอบคุณครับ” เสียงทุ้มเอ่ยรับ จู่ๆ นายตำรวจหนุ่มก็รู้สึกอบอุ่นขึ้นมาในหัวใจแปลกๆ“ระวังผีอำนะคุณ พอดีที่บ้านฉันผีค่อนข้างดุนะ”“ไม่เป็นไร ผมบวชมาแล้วพอจะสวดมนต์ได้หลายบทอยู่”“งั้นก็ขอให้รอดปลอดภัยนะคะ” เอ่ยจบนรากรก็กลับออกไปทันที เมื่อประตูปิดลงก่อสกุลก็คว้าข้าวของและเสื้อผ้าตรงเข้าห้องน้ำ นั่นเพราะเขาเองก็อยาก

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 50

    “อืม...พี่จะพูดกับพี่โตให้แล้วกัน”เจษฎาพรจำใจต้องรับปาก แม้ในอกนั้นจะเจ็บปวดอย่างสาหัสก็ตามที สำหรับกระแตแล้วไม่ว่ายังไงเขาก็คงชนะใจเธอไม่ได้สินะ และในเมื่อเธอไม่ได้รักเขา เขาเองก็ไม่อยากฝืนใจบังคับให้เธอต้องมาแต่งงานด้วยเช่นกัน“ขอบใจนะพี่ชัย” กระแตเอ่ยออกมา แม้จะหวิวๆ แปลกๆ อยู่ในอกบ้าง แต่ก็คิดเข้าข้างตัวเองว่าเธอคงแค่หิวข้าวเท่านั้นเองหลังจากตามหาตัวกระแตไปจนทั่ว จ้อยก็ตะโกนลั่นป่าเมื่อเห็นเจษฎาพรกับกระแตมาแต่ไกล โตรีบเข้ามาดูน้องสาวก่อนจะถามไถ่ว่าหายไปไหนมา โดยไม่ดุไม่ด่าอย่างที่กระแตกลัวมาตลอดทางเลยแม้แต่น้อย จากนั้นโตก็เดินนำทั้งหมดกลับเข้าหมู่บ้านเมื่อมาถึงย่าใหญ่ก็รุดมาดูข้อเท้าของกระแตทันที ก่อนจะให้คนไปเอายาสมุนไพรมาพอกให้ ส่วนแสงจันทร์ก็หาข้าวหาน้ำมาให้ทั้งสองคน อชิและเพลงขวัญก็พลอยโล่งอกที่เห็นทั้งคู่ปลอดภัยกลับมาในคืนนั้นเจษฎาพรก็หาเวลาไปคุยกับโตตามที่กระแตขอ ส่วนโตเองก็ยอมจำนน เพราะลึกๆ แล้วก็ไม่อยากบังคับน้องสาวเหมือนกัน คิดแล้วโตก็ได้แต่ถอนหายใจ ส่

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 49

    วันรุ่งขึ้นทุกคนออกไปกรีดผลฝิ่นเหมือนที่ผ่านๆ มา ผลฝิ่นที่กรีดก่อนหน้ามีลูกน้องของโตค่อยๆ รวบรวมเป็นก้อน ฝิ่นดิบถูกเก็บไว้เป็นอย่างดี เพื่อรอวันส่งมอบเพลงขวัญมีแผนการบางอย่างอยู่ในใจ เธอเล่าให้อชิฟังแต่กลับถูกชายหนุ่มสะกัดจนเธอหน้ายู่ โดยให้เหตุผลว่าการแอบสะกดรอยโตไปในวันส่งของนั้นอันตรายเกินไป รอโอกาสและจังหวะเหมาะๆ กว่านี้อีกสักหน่อยน่าจะดีกว่า แม้จะไม่เห็นด้วย แต่เพลงขวัญก็จำต้องยอมเพราะทุกคนมัวแต่ง่วนอยู่แต่กับงานตรงหน้า ทำให้แทบจะลืมสังเกตว่าตอนนี้กระแตได้หายไปแล้ว เจษฎาพรที่ละสายตาจากกระแตถึงกับหน้าซีด โตสั่งให้ทุกคนออกตามหาน้องสาว นั่นเพราะเวลานี้กระแตอาจคิดทำอะไรแผลงๆ เพราะถูกตนดุเรื่องอชิเมื่อคืน เจษฎาพรที่เก่งเรื่องแกะรอยเริ่มปลีกตัวไปตามหากระแตตามลำพัง เพราะถ้ารอคนอื่นจะยิ่งช้าร่องรอยบอกว่ากระแตกำลังเดินลงเขา ซึ่งที่นั่นมันอันตรายทั้งจากสัตว์ป่าและโจรป่า ที่ได้ข่าวว่าอย่างหลังปล้นฆ่าคนหาของป่าแบบไม่เลือกหน้ามานักต่อนัก“เอ็งอย่าเป็นอะไรไปนะกระแต” เจษฎาพรเฝ้าภาวนาประโยคนี้ซ้ำๆ ตลอดเวลาก็ว

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 48

    ภาพที่กระแตวิ่งร้องไห้ สักพักก็เห็นเจษฎาพรวิ่งตามมาอีกคน อยู่ในสายตาของอชิและเพลงขวัญเข้าพอดี ทั้งคู่หันมามองตากันปริบๆ ชวนให้สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น“เกิดอะไรขึ้นจ๊ะพี่โต” เพลงขวัญเอ่ยถามขึ้น“ข้าดุมันเรื่องไปวุ่นวายกับผัวเอ็ง”“ค่อยๆ พูดกันก็ได้นะพี่โต กระแตยังเด็ก ฉันไม่ถือสา” อชิเอ่ยขึ้น นั่นเพราะหากเขาไม่เล่นด้วย กระแตก็คงถอดใจไปเอง“เอ็งไม่ถือ แต่ข้าถือ เพราะมันจะเอาเอ็งทำผัวให้ได้ นี่ข้าขู่มันไปว่าถ้าไม่ตัดใจจากเอ็ง ข้าจะให้มันแต่งงานกับไอ้เจษฎาพร”“พี่โตอย่าบังคับกระแตแบบนั้นเลยนะจ้ะ” เพลงขวัญรีบบอก นั่นเพราะการถูกบังคับให้ต้องแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รัก มันไม่ใช่เรื่องน่าสนุกสักเท่าไหร่ ซึ่งอชิเองก็เห็นด้วย“ใช่จ้ะพี่ เอาเป็นว่าเรื่องกระแต เดี๋ยวผมไปคุยเอง”“เออ...ฝากเอ็งด้วยแล้วกัน” โตถอนหายใจออกมาหนักๆ ขณะที่อชิเดินตามไปหากระแตในป่ากระทั่งเห็นเจษฎาพรยืนอยู่จึงเดินเข้าไปหา เพร

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 47

    อชิและเพลงขวัญยังคงเข้าไร่ฝิ่นเพื่อกรีดผลฝิ่นในทุกๆ วัน แม้จะเป็นงานที่ไม่ต้องการแต่ทั้งคู่ก็หลีกเลี่ยงอะไรไม่ได้ กระแตเองก็ยังคงตามติดชายหนุ่มแทบจะตลอดเวลาก็ว่าได้ แต่พอเจอสายตาของพี่ชายรวมไปถึงสายตาของย่าใหญ่ที่คอยส่งมาปรามก็เบาลงไปบ้างเมื่อมีจังหวะกระแตก็เข้าหาอชิแม้บางครั้งกระแตจะพูดจาไม่เพราะกับเพลงขวัญแม้จะได้ชื่อว่าอ่อยแต่ก็อ่อยแบบเก้ๆ กังๆ ไปหมด“พี่อชิจ๋า พี่อชิ”“ฉันไปก่อนนะคุณ” ทันทีที่ได้ยินเสียงของกระแต เพลงขวัญก็รีบขอตัว แต่กลับถูกอชิคว้าข้อมือไว้ วันนี้โตสั่งให้ทุกคนพัก เพราะทำงานติดต่อกันมาหลายวัน“เดี๋ยว คุณต้องอยู่กับผมด้วย” สีหน้าของอชิดูระอากระแตเล็กน้อย แต่เลเวลการอ่อยของกระแตนั้นเหมือนจะเทียบไม่ได้กับที่เขาเคยพบเจอมาก่อนหน้านี้ เพราะสายป่านทำถึงขนาดแก้ผ้าเข้าหาเขามาแล้ว คิดๆ ดูอชิเหมือนจะหนีเรื่องนี้ไม่พ้น เพราะขนาดอยู่ในป่าก็ยังไม่เว้น“อะไร ฉันไม่อยากอยู่เป็นกอขอคองอ”“พี่อชิ” เสียงของกระ

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 46

    “ไปทำอะไรคะ”“ผมมีเพื่อนทำงานที่นั่น จะไปส่งข่าวและขอให้เขาช่วยอีกแรง”“อ้อ...ค่ะ” นรากรเอ่ยรับ เธอรู้สึกตัวเองคิดไม่ผิดที่มาพร้อมก่อสกุลจากนั้นนายตำรวจหนุ่มพร้อมเพื่อนเดินทางอย่างนรากรก็ตรงไปยังจังหวัดแม่ฮ่องสอนทันที ทั้งคู่แวะทำธุระส่วนตัวและทานอาหารง่ายๆ ระหว่างทาง เสร็จก็มุ่งหน้าไปยังจุดหมายต่อเมื่อมาถึง นรากรก็ได้พบนายตำรวจอีกคนหนึ่งที่เป็นตำรวจท้องที่ ซึ่งก่อสกุลแนะนำว่าเขาคือเพื่อนตำรวจร่วมรุ่น ที่คบหาเป็นเพื่อนกันมานาน นรากรฝากฝังตำรวจคนนั้นเรื่องคดีเพลงขวัญ ซึ่งเขาก็รับปากว่าจะตามข่าวให้มากที่สุดเมื่อคุยธุระกันเสร็จ ทั้งสองฝ่ายก็แยกย้าย“เป็นอะไรคุณ”“ฉันเป็นห่วงไหม ป่านนี้ไม่รู้จะเป็นยังไงบ้าง”“ผมเองก็เป็นห่วงอชิมากเหมือนกัน แต่ถ้าหากสองคนนั้นถูกจับไปด้วยกันจริงๆ ผมมั่นใจว่าอชิจะดูแลเพื่อนคุณได้”“อื้อ” นรากรเอ่ยรับสั้นๆ จากนั้นทั้งคู่ก็ขับรถหาที่พัก&nb

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 45

    นรากรนั่งจิบกาแฟอยู่ตรงพื้นที่ส่วนทานอาหาร ที่ถูกออกแบบเป็นระเบียงยื่นลงไปในสระบัวสายตานั้นทอดมองออกไปยังทุ่งกว้างตรงหน้า เธอกับก่อสกุลมาถึงที่ตากเมื่อช่วงกลางดึก แต่กว่าจะหาที่พักได้ก็ลุ้นแทบแย่ ที่นี่ตอนกลางคืนดูวังเวงน่ากลัวบอกไม่ถูก แต่พอเช้ามากลับสวยจนคาดไม่ถึงขณะที่กำลังคิดอะไรเพลินๆ ก่อสกุลก็เดินมานั่งข้างๆ อันที่จริงเขาตื่นนานแล้ว แต่ออกไปคุยกับชาวบ้านในพื้นที่มา“คุณหายไปไหนมาตั้งนาน”“ออกไปคุยกับคนในพื้นที่มาครับ”“สืบข่าวเหรอ” นรากรกระซิบถาม นั่นทำให้นายตำรวจหนุ่มยิ้มที่เธอรู้ทัน แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็เฉไฉทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้“ไปคุยครับ ไม่ได้ไปสืบข่าวอะไรเลย”“ก็ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย เออ...ผู้กองตอนนี้เราอยู่ห่างจากจุดที่พบสัญญาณโทรศัพท์ครั้งสุดท้ายของไหมมากมั้ย”“ไม่มากครับ” เอ่ยจบก็มองตรงไปยังเขาลูกใหญ่ที่ตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้า“งั้นเราไปกันเถอะ ฉันใจร้อนจะแย่

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status