XEONNE’S POV“Do you have your eyes on her?”“As crystal clear,” sagot ni Lucero mula sa kabilang linya.“Don’t lose her. I’m on my way,” I instructed him and hung up the call. I kept my phone inside my pocket and leaned against the car seat. I clenched my jaw and let coldness conquer me. I averted my gaze towards my driver through the rearview mirror and nodded. He nodded back and stepped on the accelerator.Anastasia’s playful face flashed in my mind. She walking away while looking back at me. My heart race seeing Tremaine Sullivan walking in rage in our direction.“Anastasia-”“Anastasia Veda Sullivan!” Tremaine roared cutting me off.The moment Anastasia averted her attention at he. She shocked my little wife with a resounding slap.I gritted my teeth and clenched my fist. Tremaine slapping my Anastasia kept on playing in my mind. It angered me and hurt me at the same time. I am angry at Tremaine for slapping my woman and angry at myself for failing to protect her.“Sir…” my driv
“Keep an eye to all three musketeers. Never underestimate women,” paalala ko kay Lucero. “In my job a mere child could be a threat. You don’t have to remind me I know what to do,” he responded and he didn’t even stutter. His words rang a bell in my ears and his tone rang it louder. I nodded to my driver using the rearview mirror. He nodded back and stopped the car. “What the?!” mura ni Lucero pagkatapos masubsob dahil sa biglaang pagpreno ng driver ko. “That’s what you get for not wearing your seatbelt,” malamig kong pangaral sa kaniya. “Ayan ka na naman sa mga pakulo mo ehh,” reklamo niya. “Magte-trenta ka na uyy…” Umiling-iling siya. Bumaba ang driver ng sasakyan at umikot papunta sa pintuang nasa tabi niya. BInuksan nito ang pinto. Mabilis niya akong nilingon. “Seryoso ka?” hindi makapaniwalang aniya. “Baba,” maikling sabi ko na ikinamot niya ng batok. “Ang pikon naman nito.” Wala siyang nagawa kundi ang bumaba. “Hoy bata joke joke lang ‘yon-” Natigilan siya dahil sa bigla
“Good morning, Wife.”Hinalikan ko siya sa tuktok ng ulo bago umupo sa tabi niya. “Good morning, Hubby. Ang schedule mo ngayong araw–” “Aww,” d***g ko sabay takip ng mga mata. “Ano’ng nangyari? Napuwing ka ba? Patingin,” sunod-sunod niyang tanong na puno ng pag-alala. Hinarap niya ako. Tinanggal niya ang kamay kong nakatakip sa mga mata at binaba Ito. “So bright.” Mabilis kong binalik ang pagkakatakip sa mga mata at umiwas ng tingin. “You’re beauty is blinding me,” dagdag ko. Nagitla ako nang bigla niya akong hampasin. Mabilis kong inangata ang kamay para harangin ang mga hampas niya. “Akala ko kung ano na. Gag* ka talaga.” Hindi siya tumigil sa paghampas. “Ayy wow! Respeto naman sa single,” singit ni Lucero na nakaupo sa harapan ni Anastasia. “Na miss ko tuloy harutan namin ni Xeanndiralia,” komento naman ni Lolo na nakaupo sa pinakadulo ng parehabang mesa. Pinaghalong lungkot ang yumani sa boses nito. Yumuko ito at napatitig sa singsing na suot. Ito’y kaniyang hinaplos bago
“Keep an eye of these three ladies. Never allow them inside Mont de Corp, Mont Hotel, Sakura, and especially Monteverde’s mansio. In public places, make sure they stay fifty meters away from Mrs. Monteverde,” Lucero instructed to his men. I felt I am inside an antique cenima sitting at the very back while watching a black and white movie. The white huge room is occupied by men in black suit including Lucero. I crossed my legs and just watched them listening to Lucero’s words, my orders. It’s about time to increase security. If five personal guards are not enough might as well hire ten times more. I tapped the ear piece on my ear and saw Lucero pause and held on the ear piece he was wearing. “Inform them to blend with the crowd. My wife have keen eyes make sure they won’t get caught. I don’t want my wife to feel uncomfortable with eyes watching her. Make their disguise as believable as possible,” I said through the earpiece I was wearing. Tumingin sa direction ko si Lucero at tuman
“Wife, it has been a week since you started ignoring me.” Pangungulit ko.Nakatayo ako sa harapan ng desk niya habang siya naman ay buong umagang nakatitig sa computer at nagpapaka-busy.“I’ll do you all night.” Sandali niya akong tiningnan at agad ding binalik ang atensyon sa monitor.Simula nang mabasa niya ang mensahe ng babaeng ‘yon ay walang oras na hindi niya ito inuulit-ulit. Isang linggo na rin akong hindi nakakabinyag at tanging nakikipagtuos lang kay Mariang Palad.“Wife, she’s part of my past and I swear I have nothing to do with her anymore,” sabi ko.Maraming beses din akong nagpaliwanag pero ayaw niyang making. Minsan ay nagbibingi-bingihan, minsan ay nagwo-walkout, minsan ay tinitingnan ako nang masama, minsan ay sasagutin ako gamit ang mensahong pinadal ng babaeng ‘yon at minsan naman ay titingnan ako nang masama.Napangiti ako nang tumayo siya at lumapit sa ‘kin. Sabi ko na ng aba hindi niya rin ako matitiis. Inangat ko ang kamay para aboutin ang pisnge niya pero mabi
Inabot ko ang dalawang kamay niya at hindi inalis ang mga titig sa kan’ya sabay labi, “I was the City of Elites’ Playboy. I f*ck girls of my standard as a pass time.”Hindi siya sumagot. Ni hindi siya kumurap. Namumuo na ang kaba sa dibdib ko dahil sa reaksyon niya. Masgugustuhin ko pang sigawan niya ako, hampasin niya ako, sampalin niya ako kay sa ganito siya, tahimik. Napalunok ako. Parang ayaw nang bumuka ng bibig ko. Inipon ko ang lahat ng lakas ng loob na meron ako.“I used to say I don’t–”“F*ck the same woman twice?” tinuloy niya ang linya ko at pinaikutan siya nang mga mata.“Alam mo?”“Alam ko? Alam ng lahat!” bulalas niya. “Who wouldn’t? City of Elites is not that big for me not hear. Isa pa, linggo-linggo ka kaya laman ng Celebrity-Chismis na palabas.” Nginiwian niya ako.“Wife, listen. Ang totoo ay I...” Hindi ko napigilang mautal.“I?” Kinumpas-kumpas niya ang kamay bilang senyas na magpatuloy ako.“I did f*ck someone not just twice that I lost count!” I rushed closing my
“I want you to be there, Wife,” sabi ko sa hindi na mabilang na pagkakataon.“I’m not invited, Xeonne,” aniya nang hindi inaalis ang tingin kay Xenon na mahimbing na natutulog.“Ako bahala sa ‘yo. You’ll be my date tonight.” Lumapit ako at niyapos siya sa bewang mula sa likuran.“Walang magbabantay kay Xenon,” rason niya.Pinatong ko ang baba sa sa balikat niya. Inangat niya ang kamay at dinala ito sa buhok ko. Sabay naming pinanuod si Xenon.“Hindi na lang ako tutuloy. I’d rather be here than anywhere else.” Siniksik ko ang mukha sa leeg niya.Binaba niya ang kamay sa mga braso kong nakapulupot sa kaniya at marahan itong tinanggal. Hinarap niya ako.“You didn’t attend the ball for three years because of me. Tonight you should be there. You’re Mont de Corp’s CEO.” Inayos niya ang kwelyo ng suit ko.“But–”“No buts. It’s good for the business.” Inayos niya kurabata kong sinabit ko lang kanina. Hinuli niya ang mga mata ko. “And remember you are there for business,” she said tightening t
“You know my Anastasia?” I asked the old man who sat with us.He averted his gaze at me. I could feel the sharpness in his eyes. I could tell the disdain on his face behind that gold mask he was wearing. He was looking at me as if I’m a predator and he was acting like a lion protecting his cub.I flinched when a feathery thing tickled my neck as a slender arm wraps around. It was Drizelle and on her hand was her gold feathery mask. She caught my eyes and a mischievous smile brushed over her lips as she slowly bend and sat on my lap. She lend over to my ear and whispered, “why are you looking at a mere servant when you’re in front of a princess?”I felt a strange glare in my direction. I immediately distanced myself and looked at the old man who sat with us but it wasn’t the glare I was looking for. It was even sharper. I averted my gaze and on the corner of my eyes I saw a pair of peering eyes behind the old man percing at me deep down my soul.I cursed at the back of my head. I slow
Natigilan si Drizelle sa narinig.“Ate Cee?” mahinang bulong niya.Binaba niya ang kamay na may hawak na kutsilyo. Ngumiti siya at nilingon ang nagsalita. Tumayo siya para salubungin ang ate niya.“Ate Cee!” Masaya niyang inunat ang dalawang kamay sa direksyon nito.Nilampasan ni Ella si Drizelle at dumiretso sa ‘kin.“Ella, ano ang ginagawa mo rito?” nangangambang tanong ko.“Sinundan ko si Mom at Dad sa bahay ng mga Monteverde. Nagkakagulo na ro’n. Tapos may natanggap akong mensahe kung nasaan ka.” Tinulungan ako nitong tumayo.“Kailangan nating tumakas. Dala mo ba ang kotse mo?” mahinang tanong ko.“Hindi, nag-taxi lang ako kasi hindi ko kabisado ang daan. Ayaw ding pumasok ng taxi kaya naglakad pa ako ng ilang metro,” paliwanag nito.“Paano na ‘to?”“Huwag kang mag-aalala kakausapin ko siya.” Akmang lalapitan na nito si Drizelle na nakatayo at nakatalikod sa ‘min.Hinawakan ko ang braso nito at pinigilan. Umiling ako. Marahan nitong tinanggal ang pagkakahawak ko at ngumiti.“Dee,
Umiling ako. “H-Hindi ko piniling palitan ka, Drizelle. Bata lang ako noon. Wala akong kamuwang-muwang. It didn’t even cross my mind to replace anyone, especially not you.”“Shut up! Shut up!” Tinakpan niya magkabilang tenga. “Huwag kang bait-baitan! Hindi mo ako maloloko!” “Lahat ng sinabi ko sa ‘yo totoo. Lahat nang pinakita ko, pinaramdam ko.” Uminit ang mga mata ko. Bumalik sa isip ko ang mga pinagsamahan namin noong kolehiyo. Siya lagi ang kasama ko pag-break time, sa lunch at sa uwian kahit na magkaklase kami ni Ella. Ella was surrounded by girls our age while I felt like an outcast but everything changed when I met Drizelle. She made feel like I belong, like I’m not alone. She even defended me from Ella.“I-Ikaw lang ang tinuring kong kaibigan, Drizelle. Ikaw lang ang naging kakampi ko. Parang kapatid na nga kita-”“It’s because of my hardwork. I only befriended you to know you, to know your weaknesses. Dahil do’n I was able to make everyone envy you, hate you. Especially Ell
Nakahinga ako nang maluwag nang ginawi niya ang ulo sa direksyon ng silid na nakasara ang pinto.“I’m coming, Anastasia…” Pinihit niya ang doorknob.Napatakip ako ng bibig nang bigla niyang hampasin ang pinto nang mapagtantong naka-lock ito. Marahas at paulit-ulit niyang pinihit doorknob. Napaungol siya sa inis at sapilitang binuksan ang pinto gamit ang mga sipa.“Lalo akong nasasabik sa pgapapahirap mo, Anastasia,” aniya pagkatapos matagumpay na nabuksan ang pinto. “I’m coming, Anastasia...”Sumilip ulit ako at nakitang hinalughog niya ang kuwarto. Hindi niya pinalampas loon ng aparador at ilalim ng kama hanggang sa isang lugar na lang ang natura. Ang banyo.“Nandito na ako, Anastasia.”Napatayo ako nang tuwid nang bigla niyang pagsaksakin ang pinto ng banyo habang tumatawa na parang banyo.“Nanginginig kana ba sa takot? Ha? Anastasia?” Patuloy siya sa pagsaksak ng pinto.Dahan-dahan akong lumabas ng kuwarto habang naaaliw pa sa kahibingan niya si Chase. Sinenyasan ko si Drizelle na
Hininto ko ang sasakyan sa harap ng malaking gate na gawa sa metal at binalot ng baging. Hinayaan kong bukas ang ilaw ng kotse na nakatutok sa mansyon bago lumabas. Tinulak ko ito pabukas. Nangangalit ang mga ngipin ko dahil sa langitngit na tunog nito.Binalik ako sa sasakyan at nagmaneho patungo sa malaking abandonadong mansyon. Wala akong makita sa paligid maliban sa nagtataasang ligaw na mga halaman patunay sa matagal na panahon na napabayaan.I stopped the car at the towering mansion infront of me. It is twice bigger than the Monteverde’s. I went out with the duffle bag in my hand. I pushed the giant dusty door open and was welcomed by an empty huge living room. Napapikit ako nang biglang bumukas ang ilaw. Napamulat ako dahil sa walang tigil na ungos. Sa gitna ng silid ay si Drizelle na nakaupo at nakagapos sa silyang gawa sa sa makapal na tabla. Wala siyang panyapak at may busal ang bibig . Namumula ang pisnge at magulo ang buhok. Nagpupumiglas siya at may nais sabihin sa ‘kin.
ANASTASIA’S POVNaghihintay ako sa perang pinahanda ko nang nakaraang linggo. Napatingin ako sa cellphone nang may matanggap na mensahe mula sa cellphone ni Drizelle. Video iyon ni Drizelle na nakagapos at pinagsasampal ng lalaking naka maskara at may tattoong ahas na nakapulupot sa rosas sa braso. Nag-ring naman agad ang cellphone na hawak ko at bumungad sa screean ang pangalan ni Drizelle. Sinagot ko ang tawag.“Forward the video I just sent to Tremaine Sullivan,” utos niya.Nagsalubong ang mga kilay ko sa narinig. Ano ang gusto niyang mangyari? Ano ang gusto niyang palabasin?“Now!”Napamura ako sa likod ng isipan sa biglaan niyang pagsigaw kasabay niyon ang pag-iwas ko ng cellphone sa tenga. Agad kong pinasa ang video kay Tremaine nang walang pag-alinlangan. Wala na akong pakealam kung ano ang isipin nito dahil una pa lang ay maspinili na nitong
“Is this a new trick? You can’t use her mother to get her so you’re making up stories?” I sneered.“I’m telling the truth. Why don’t you ask your parents? They knew my son and daughter-in-law very well.” He diverted his eyes to mom and dad who were standing behind me.“What is he talking about?” My brows furrowed at them.“H-Hindi ko alam,” pagtatanggi ni Dad. Hindi ito makatingin nang diretso sa mga mata ko.Alam kong nagsisinungaling ito. Napayukom ako ng palad. Sasayangin lang ba niya ang pangalawang pagkakataong ibinigay ko sa kaniya?Tumawa si Don Hildegarde. Umigting ang panga ko. Pinaglalaruan niya ba ako?“Alam kong itatanggi mo kaya naman nagbaon na ako ng ebidensiya.” Binaling niya ang tingin kay Lucero.Lumapit sa ‘kin si Lucero at b
The phone Lucero gave me rang. The words bank manager appeared in the screen. My brows furrowed. We just talked awhile ago. I answered the call.“Xeonne…”I froze hearing her voice. My heart pounded fast against my chest. “Where are you, Wife?”Hindi niya sinagot ang tanong ko at nagsalita. “Tumawag ako para sabihing huwag kang maalala-”“Paanong hindi ako mag-aalala when you’re walking towards a trap? The kidnapping is a bait, Anastasia.” Tumaas ang boses ko.“I know-”“You know? What do you mean you know?” Napahilot ako sa sintido.“I just want some answers, Xeonne,” mahinang sagot niya.“I have almost all the answers to your questions, Anastasia. I’m telling you everything just come back here please.” I begged.“Alam kong patuloy ang pag-iimbestiga mo, Xeonne, pero gusto kong malamaan kung bakit niya ‘to ginagawa. Gusto kong malaman kung bakit gano’n na lamang ang galit niya sa ‘kin. Gusto kong manggagaling mismo sa bibig niya ang lahat-lahat,” kontra niya.Bumuntong-hininga ako. “
Bumusina ako para kunin ang atensyon ni Anastasia pero nagmamadali siyang pumasok sa taxi habang may kausap sa cellphone. Tinapakan ko ang gas at binilisan ang pagmamaneho para hindi mawala sa paningin ang taxi. Kinabisa ko ang plate number nito.Napasulyap ako sa monitor ng sasakyan nang makitang tumatawag si Lucero. Nagsalubong ang mga kilay ko. Does he know Victoria?Mabilis kong sinagot ang tawag at binalik ang tingin sa harap.“I located Faker,” bungad niya.“And?” tanong ko nang hindi inaalis ang tingin sa taxi.“Pagmamay-ari ni Ella ang sapatos na nasa crime scene,” sagot niya.“Tell me there’s more to it, Lucero. Hindi pwedeng may kinalaman si Ella sa nangyari four years ago.” Humigpit ang hawak ko sa manibela. “Ikadudurog ito ni Anastasia.”Sandaling natahimik si Lucero. Dinala ng katahimikan niya sa isipan ko ang mukha ni Anastasia’ng umiiyak at nasasaktan. Fuck. I hate seeing her cry. Thinking of her hurt is hurting me.“Yes, there’s more to it,” biglang salita ni Lucero.“
XEONNE’S POV “Anastasia!” I called but she ignored me.I ran after her but Luciano ordered his men to stop me. Two men grabbed me and the other two blocked me with their bodies.“Anastasia!” I called again but she kept going she didn’t even look back.I tried to escape but I was outnumbered. They pin me down. I heard bewildered murmurs from guests. I feel their disgusted stares of judgements. Whatever they say, whatever they think of me doesn’t matter. What I worry most was Anastasia’s thought of me. “Mama!” my son cried out.His cry was painful. I felt a pang on my already hurting chest. I clenched my fist. “Let me go!” I screamed forcing myself on my feet and pushed off one of the men.“Let him go,” my grandfather commanded.“No,” Luciano opposed.The other three loosened their grasps. Wala pa sa kalingkingan ng matanda ang awtoridad ni Luciano. He couldn’t even over power me and he really think he could surpass the old man? His audacity is making him stupid. I pulled my arms off