“You know my Anastasia?” I asked the old man who sat with us.He averted his gaze at me. I could feel the sharpness in his eyes. I could tell the disdain on his face behind that gold mask he was wearing. He was looking at me as if I’m a predator and he was acting like a lion protecting his cub.I flinched when a feathery thing tickled my neck as a slender arm wraps around. It was Drizelle and on her hand was her gold feathery mask. She caught my eyes and a mischievous smile brushed over her lips as she slowly bend and sat on my lap. She lend over to my ear and whispered, “why are you looking at a mere servant when you’re in front of a princess?”I felt a strange glare in my direction. I immediately distanced myself and looked at the old man who sat with us but it wasn’t the glare I was looking for. It was even sharper. I averted my gaze and on the corner of my eyes I saw a pair of peering eyes behind the old man percing at me deep down my soul.I cursed at the back of my head. I slow
Hindi ako umimik at nagpatuloy lang sa pag-inom. “Son.” He called again but I answered him with silence. “Xeonne.” His voice was firm and filled with warning. I raised my head and looked around clueless. I pointed at myself. “Were you calling me?” “May iba pa bang Xeonne rito?” Nawala ang tikas niya at napalitan ng inis. “Maybe.” I shrugged. “I’m just Xeonne and not your son. Don’t you ever call me that.” I grimaced. “Malay ko bang may iba kang anak dito sa dami-dami ng babae mo.” “Don’t act like you’re different. You’re just like me. Kung makapagsalita ka parang hindi iba-iba ang babaeng dinadala mo sa kama ahh.” Tumaas ang boses niya. Pagdating sa ganitong usapan ay lagi siyang talo dahil laging pinapangunahan ng inis at galit. A person like him will absolutely turn the table around because they never admit defeat. Ang hindi nila alam na habang tumatagal ng pagbabaliktad nila ng usapan ay umaamin na sila nang hindi nila nalalaman. “At least now you admit it.” I scoffed and rea
Even with the mask on I know who she is. I know every inch of her body. I know how she moves. I know how she smells. Lastly, she’s the only person who makes me feel like I’m in cloud 9. Habang tumutunog ang kampana ay muling tumugtog ang musika. Hinigit ko ang bewang niya papalapit. Muli kaming sumayaw nang sinasabayan ang romantikong tugtog. “Whatever happens I want you to trust me,” mahinang sabi ko. Hindi siya sumagot. “I saw you dancing with another girl and she looked so happy,” pag-iiba niya ng usapan. “Are you mad?” nalungkot ako. Umiling siya at ngumiti.“Of all ladies here she deserved a dance the most. You didn’t just gave her a memory to remember. You made her remember.” Inabot niya ang mukha ko. “I’m proud of you.” Napangiti ako. Hindi ko na maalala ang huling pagkakataon na narinig ko sa ibang tao ang salitang ipinagmamalaki ako. Nakakataba ng puso. Hinila ko siya at niyakap. “I love you, Wife,” bulong ko. Saktong huminto ang kampana at tugtog. Humiwalay kami mula
“Pinasusundan mo ba ulit ako sa mga tao mo?” hindi ko inaasahang tanong ni Anastasia.Napalunok ako. “What do you mean?” Sandali ko siyang sinulyapan at agad binaling ang tingin kay si Xenon na pumapagitna sa ‘min at patalon-talon na naglalakad.“I’m just not comfortable these days. I could feel someone is following me. Hindi gaya nang dati na kahit pakiramdam ko ay pinapanuod ang bawat galaw ko pakiramdam ko ay masligtas ako,” kuwento niya.“Don’t worry, wife. Before this day ends I will find you a bodyguard,” sagot ko nang hindi pa rin makatingin nang diretso sa kaniya.Umiling siya. “I will feel uncomfortable.”“Alright then,” I surrendered.“Mama, car. Car!” Bumitaw si Xenon at tumakbo sa mga laruang sasakyan.Sinundan naman ito ni Anastasia. Sa sulok ng mga mata ko ay napansin ko ang mga tao kong nakakalat sa loob ng Toy Store. Maya’t maya ang pagsulyap ng mga ito sa mag-ina ko. Halata sila masyado. Siguradong mabubuking sila ni Anastasia kapag magpapatuloy sila nang ganito. Bab
ANASTASIA’S POV“Good morning, Hubby!” Sinalubong ko siya ng yakap.Niyapos ko ang braso sa bewang niya at tingkayad para sana halikan siya ngunit umiwas siya. Ni hindi niya ako ginantihan ng yakap o bati lang man. Inalis niya ang braso ko at tahimik na iniwan ako. Sinundan ko na lamang siya ng tingin.Huminga ako nang malalim bago pumasok sa silid ni Xenon. Lumapit ako sa anak ko na mahimbing pa rin ang tulog. Binaling ko ang tingin sa kamang katabi ng crib ni Xenon. Ang gulo nito. Halos nahuhubaran na ng punda ang mga unan, hindi natupi ang kumot at nagkalat din ang labahan niya kung saan-saan. Nakakapagtataka dahil hindi naman ganito si Xeonne. Lagi niyang nililigpit at sinisiguradong nasa ayos ang mga bagay-bagay.Sinimulan kong damputin ang mga hinubad niyang damit. Natigilan ako nang may mapaansing kakaiba sa mga kilos niya. Nitong mga nakaraang gabi hindi siya natulog sa tabi ko. Maspinili niyang matulog dito sa silid ng anak namin. May isang gabi pa ngang katabi kong natulog s
Nilabas ko ang maliit na maleta at sinimulang mag-impake. Inuna ko ang mga gamit ni Xenon. Hindi ko sinama ang mga galing kay Xeonne. Sunod kong nilabas ay ang malaking maleta. Mabilis kong pinasok ko ang mga damit ko at wala nang tupi-tupi.“Whatever happens I want you to trust me.”Umalingawngaw ang boses ni Xeonne. Natigilan ako. Binaba ko ang tingin sa nakatumpok na mga damit sa maleta. Alam ba niyang mangyayri ‘to? May dahilan ba kaya niya nagawa ‘to?Huminga ako nang malalim at hinintay na humipa ang inis at galit na nararamdaman ko. I should be calm. I couldn’t think well when I’m overwhelmed by my emotions.I ruffled my hair in annoyance. “Gago ka talaga, Xeonne.”Umupo ako sa sahig at kahit ilang beses pa akong mag-inhale exhale ay ni katiting hindi naibsan ang inis na nararamdaman ko. Hinabol-habol ako rati tapos binitawan ako nang gano’n lang? Masmatimbang ba ang rason mo kaya nagawa mo akong saktan?Umaapaw ang inis na nararamdaman ko. Napasabunot ako sa sarili. Hindi ko m
“You both have a seat,” sabi ko sa dalawa sabay upo sa sofa.“Is this some kind of a joke? Where is Mr. Morales?” Padabog na umupo si Drizelle sa sofang pang-isahan na nakapwesto sa harap ko.“Straight English ahh... Mabuti at grumaduate ka na sa ka-oa-han ng pagka-conyo mo.” Nginisihan ko siya.“Ano’ng ginawa mo sa office ni Mr. Morales?” Umupo si Zander habang iniikot ang paningin sa silid na pina-renovate ko.“Office ko, Zander,” pagtatama ko rito sabay dekwatro.“Oh talaga ba, Anastasia?” Umismid si Drizelle.“That’s Madame Ave to you, Ms. Agoncillo.” Ginamit ko ang maawtoridad na boses nang nakaangat ang kilay at matalim ang titig. “Anyways I called you both here so I wouldn’t embarrass you any further since you’ve been embarrassing yourselves these past few years.” Mapang-insulto akong tumawa.“Ano’ng pinagsasabi mo?” Nginiwian ako ni Drizelle.“In other words you’re fired.” Nakangiti ko siyang tinuro sabay taas-baba ng isang kilay.“Wala kang karapatang tanggalin siya. She’s my
“Wais din ang Xeonne na ‘yon eh. Kung kailan ako tulog saka umuuwi at umaalis. Wala rin siya kanina sa office,” naiinis kong kuwento kay Reneigh sa phone.“Baka naman may rason siya. Sa loob nang tatlong taon na nakasama ko siya nakita at naramdaman ko kung gaano ka lalim ang pagmamahal niya sa ‘yo,” panglubag loob ni Reneigh.Bumalik na naman sa isipan ko ang gabing sinabi niya na kahit ano’ng mangyari ay pagkatiwalaan ko siya. Pagkatiwalaan at pagkakatiwalaan ko naman talaga siya kahit hindi pa niya sabihin. I genuinely trust him but it doesn’t mean I won’t get hurt. Seeing him with other girls is drowning me with what if’s and why’s.“Huwag ka nang mag-overthink jan. Isipin mo na lang na patay na patay siya sa ‘yo to the point na hinalughog niya ang buong Pilipinas at karatig bansa mahanap ka lang,” she assured me. “Anyways igagala na namin si Xenon,” dagdag niya.She was more likely informing me than asking permission.“Teka...” Natigilan ako nang may mapagtanto. “Namin? May kasam
Natigilan si Drizelle sa narinig.“Ate Cee?” mahinang bulong niya.Binaba niya ang kamay na may hawak na kutsilyo. Ngumiti siya at nilingon ang nagsalita. Tumayo siya para salubungin ang ate niya.“Ate Cee!” Masaya niyang inunat ang dalawang kamay sa direksyon nito.Nilampasan ni Ella si Drizelle at dumiretso sa ‘kin.“Ella, ano ang ginagawa mo rito?” nangangambang tanong ko.“Sinundan ko si Mom at Dad sa bahay ng mga Monteverde. Nagkakagulo na ro’n. Tapos may natanggap akong mensahe kung nasaan ka.” Tinulungan ako nitong tumayo.“Kailangan nating tumakas. Dala mo ba ang kotse mo?” mahinang tanong ko.“Hindi, nag-taxi lang ako kasi hindi ko kabisado ang daan. Ayaw ding pumasok ng taxi kaya naglakad pa ako ng ilang metro,” paliwanag nito.“Paano na ‘to?”“Huwag kang mag-aalala kakausapin ko siya.” Akmang lalapitan na nito si Drizelle na nakatayo at nakatalikod sa ‘min.Hinawakan ko ang braso nito at pinigilan. Umiling ako. Marahan nitong tinanggal ang pagkakahawak ko at ngumiti.“Dee,
Umiling ako. “H-Hindi ko piniling palitan ka, Drizelle. Bata lang ako noon. Wala akong kamuwang-muwang. It didn’t even cross my mind to replace anyone, especially not you.”“Shut up! Shut up!” Tinakpan niya magkabilang tenga. “Huwag kang bait-baitan! Hindi mo ako maloloko!” “Lahat ng sinabi ko sa ‘yo totoo. Lahat nang pinakita ko, pinaramdam ko.” Uminit ang mga mata ko. Bumalik sa isip ko ang mga pinagsamahan namin noong kolehiyo. Siya lagi ang kasama ko pag-break time, sa lunch at sa uwian kahit na magkaklase kami ni Ella. Ella was surrounded by girls our age while I felt like an outcast but everything changed when I met Drizelle. She made feel like I belong, like I’m not alone. She even defended me from Ella.“I-Ikaw lang ang tinuring kong kaibigan, Drizelle. Ikaw lang ang naging kakampi ko. Parang kapatid na nga kita-”“It’s because of my hardwork. I only befriended you to know you, to know your weaknesses. Dahil do’n I was able to make everyone envy you, hate you. Especially Ell
Nakahinga ako nang maluwag nang ginawi niya ang ulo sa direksyon ng silid na nakasara ang pinto.“I’m coming, Anastasia…” Pinihit niya ang doorknob.Napatakip ako ng bibig nang bigla niyang hampasin ang pinto nang mapagtantong naka-lock ito. Marahas at paulit-ulit niyang pinihit doorknob. Napaungol siya sa inis at sapilitang binuksan ang pinto gamit ang mga sipa.“Lalo akong nasasabik sa pgapapahirap mo, Anastasia,” aniya pagkatapos matagumpay na nabuksan ang pinto. “I’m coming, Anastasia...”Sumilip ulit ako at nakitang hinalughog niya ang kuwarto. Hindi niya pinalampas loon ng aparador at ilalim ng kama hanggang sa isang lugar na lang ang natura. Ang banyo.“Nandito na ako, Anastasia.”Napatayo ako nang tuwid nang bigla niyang pagsaksakin ang pinto ng banyo habang tumatawa na parang banyo.“Nanginginig kana ba sa takot? Ha? Anastasia?” Patuloy siya sa pagsaksak ng pinto.Dahan-dahan akong lumabas ng kuwarto habang naaaliw pa sa kahibingan niya si Chase. Sinenyasan ko si Drizelle na
Hininto ko ang sasakyan sa harap ng malaking gate na gawa sa metal at binalot ng baging. Hinayaan kong bukas ang ilaw ng kotse na nakatutok sa mansyon bago lumabas. Tinulak ko ito pabukas. Nangangalit ang mga ngipin ko dahil sa langitngit na tunog nito.Binalik ako sa sasakyan at nagmaneho patungo sa malaking abandonadong mansyon. Wala akong makita sa paligid maliban sa nagtataasang ligaw na mga halaman patunay sa matagal na panahon na napabayaan.I stopped the car at the towering mansion infront of me. It is twice bigger than the Monteverde’s. I went out with the duffle bag in my hand. I pushed the giant dusty door open and was welcomed by an empty huge living room. Napapikit ako nang biglang bumukas ang ilaw. Napamulat ako dahil sa walang tigil na ungos. Sa gitna ng silid ay si Drizelle na nakaupo at nakagapos sa silyang gawa sa sa makapal na tabla. Wala siyang panyapak at may busal ang bibig . Namumula ang pisnge at magulo ang buhok. Nagpupumiglas siya at may nais sabihin sa ‘kin.
ANASTASIA’S POVNaghihintay ako sa perang pinahanda ko nang nakaraang linggo. Napatingin ako sa cellphone nang may matanggap na mensahe mula sa cellphone ni Drizelle. Video iyon ni Drizelle na nakagapos at pinagsasampal ng lalaking naka maskara at may tattoong ahas na nakapulupot sa rosas sa braso. Nag-ring naman agad ang cellphone na hawak ko at bumungad sa screean ang pangalan ni Drizelle. Sinagot ko ang tawag.“Forward the video I just sent to Tremaine Sullivan,” utos niya.Nagsalubong ang mga kilay ko sa narinig. Ano ang gusto niyang mangyari? Ano ang gusto niyang palabasin?“Now!”Napamura ako sa likod ng isipan sa biglaan niyang pagsigaw kasabay niyon ang pag-iwas ko ng cellphone sa tenga. Agad kong pinasa ang video kay Tremaine nang walang pag-alinlangan. Wala na akong pakealam kung ano ang isipin nito dahil una pa lang ay maspinili na nitong
“Is this a new trick? You can’t use her mother to get her so you’re making up stories?” I sneered.“I’m telling the truth. Why don’t you ask your parents? They knew my son and daughter-in-law very well.” He diverted his eyes to mom and dad who were standing behind me.“What is he talking about?” My brows furrowed at them.“H-Hindi ko alam,” pagtatanggi ni Dad. Hindi ito makatingin nang diretso sa mga mata ko.Alam kong nagsisinungaling ito. Napayukom ako ng palad. Sasayangin lang ba niya ang pangalawang pagkakataong ibinigay ko sa kaniya?Tumawa si Don Hildegarde. Umigting ang panga ko. Pinaglalaruan niya ba ako?“Alam kong itatanggi mo kaya naman nagbaon na ako ng ebidensiya.” Binaling niya ang tingin kay Lucero.Lumapit sa ‘kin si Lucero at b
The phone Lucero gave me rang. The words bank manager appeared in the screen. My brows furrowed. We just talked awhile ago. I answered the call.“Xeonne…”I froze hearing her voice. My heart pounded fast against my chest. “Where are you, Wife?”Hindi niya sinagot ang tanong ko at nagsalita. “Tumawag ako para sabihing huwag kang maalala-”“Paanong hindi ako mag-aalala when you’re walking towards a trap? The kidnapping is a bait, Anastasia.” Tumaas ang boses ko.“I know-”“You know? What do you mean you know?” Napahilot ako sa sintido.“I just want some answers, Xeonne,” mahinang sagot niya.“I have almost all the answers to your questions, Anastasia. I’m telling you everything just come back here please.” I begged.“Alam kong patuloy ang pag-iimbestiga mo, Xeonne, pero gusto kong malamaan kung bakit niya ‘to ginagawa. Gusto kong malaman kung bakit gano’n na lamang ang galit niya sa ‘kin. Gusto kong manggagaling mismo sa bibig niya ang lahat-lahat,” kontra niya.Bumuntong-hininga ako. “
Bumusina ako para kunin ang atensyon ni Anastasia pero nagmamadali siyang pumasok sa taxi habang may kausap sa cellphone. Tinapakan ko ang gas at binilisan ang pagmamaneho para hindi mawala sa paningin ang taxi. Kinabisa ko ang plate number nito.Napasulyap ako sa monitor ng sasakyan nang makitang tumatawag si Lucero. Nagsalubong ang mga kilay ko. Does he know Victoria?Mabilis kong sinagot ang tawag at binalik ang tingin sa harap.“I located Faker,” bungad niya.“And?” tanong ko nang hindi inaalis ang tingin sa taxi.“Pagmamay-ari ni Ella ang sapatos na nasa crime scene,” sagot niya.“Tell me there’s more to it, Lucero. Hindi pwedeng may kinalaman si Ella sa nangyari four years ago.” Humigpit ang hawak ko sa manibela. “Ikadudurog ito ni Anastasia.”Sandaling natahimik si Lucero. Dinala ng katahimikan niya sa isipan ko ang mukha ni Anastasia’ng umiiyak at nasasaktan. Fuck. I hate seeing her cry. Thinking of her hurt is hurting me.“Yes, there’s more to it,” biglang salita ni Lucero.“
XEONNE’S POV “Anastasia!” I called but she ignored me.I ran after her but Luciano ordered his men to stop me. Two men grabbed me and the other two blocked me with their bodies.“Anastasia!” I called again but she kept going she didn’t even look back.I tried to escape but I was outnumbered. They pin me down. I heard bewildered murmurs from guests. I feel their disgusted stares of judgements. Whatever they say, whatever they think of me doesn’t matter. What I worry most was Anastasia’s thought of me. “Mama!” my son cried out.His cry was painful. I felt a pang on my already hurting chest. I clenched my fist. “Let me go!” I screamed forcing myself on my feet and pushed off one of the men.“Let him go,” my grandfather commanded.“No,” Luciano opposed.The other three loosened their grasps. Wala pa sa kalingkingan ng matanda ang awtoridad ni Luciano. He couldn’t even over power me and he really think he could surpass the old man? His audacity is making him stupid. I pulled my arms off