(Missamy POV)
“Kumain na kayo?” tanong ni Jeff kay Seven, pa-akyat na nga sa hagdan. Tumango na ito at binitiwan ko na nga din si Icy.
“Sleep well my little angel. Goodnight.”
“Goodnight.” alalay na ng isang utusan sa kanya.
Naramdaman ko na lang napa-akbay sa akin si Jeff. Inalis ko naman.
“Ikaw, kamuntik nang mangyari kay Dexs ng dahil pinayagan mo yung dalawang bata sumama kay Jean. Sabi mo sa akin, matalik kayong magka-away? O bakit dinadamay mo si Dexs dito? Alam mo namang mahihirapan na gampanan ni Dexs yung trabaho niya.”
“Magka-agaw. Hindi magkaaway. Iba ang trato ko Missamy sa kaaway ko kaysa kaagaw. Gusto mo ng example? Si Jean, kaagaw ko, habang si Jude, kaaway na nga kaagaw pa.”
“Anong gusto mong iparating Jeff?” Pinaghila niya ako ng upuan at naupo na rin siya. Kumi
(Missamy POv)Bitaw ko nang kutsara at kumuha na ng isang basong tubig. Ininom yun. “Wag na wag mo akong pagtatangkahan Jeff. Makakatikim ka talaga kay Kuya.”“Yeah. At wala na din naman siyang magagawa. Don't worry alam ko naman na tinitreasure mo Missamy ang Virginity mo. I will collect it with respect and ikaw mismo ang bibigay sa akin.”Kinuha ko na yung isang basong tubig at isinaboy sa mukha ni Jeff.“Maligo ka ha! Siguraduhin mong maligo ka! Nang mawala yang kalasingan mo! Kayo!” titig ko sa mga katulong.“Wag na wag niyo na siyang pagbibigyan ng alak! Ako lang naman ang mara-rape ng gagong yan!” sabay titig ko sa kanya. Nakadikit parin sa labi nito ang isang matamis na ngiti.Haist naman Jeff. Haist.“Missamy.” tawag niya sa akin.Lumingon ako dahil ang landi ng boses niya.Pero nagulat na
(Jean POV)Halos mabasag ko ang mga mukha ng tauhan ko. Dahil nga hinayaan nilang makapasok ang mga tauhan ng Elder. Di pa nga ako nagsisimula na makipaglaro kay Dexs.Natitiyak kong ito ang plano ni Jeff kung kaya’t pumayag siya na isama ko ang mga anak niya.Sa mata ngayon ng Elder parang may masama akong gagawin.Nagpa-alam din naman ako kay Jeff, ah?Kaya wala akong nagawa ng kunin nila ang babaing halos limang taon na may kasalanan sa akin.Good Dexs. Pumanig ka nga kay Jeff.Pero wala na siyang magagawa kapag pinadukot na kita. Alam kong di si Jeff makakalapit sa kanyang ama, para lang sa pipitchugi niyang katulong. Tsk.“Master Jean, ang Elder.” Di nga ako nag-atubiling tangapin ang telephono.“Anong gagawin mo sa dalawang bata?”“Dad, wala akong gagawin sa bata. Nagpa-alam ako kay Jeff
(Ivy POV)Iniisip ko ngayon kung paano nga ba masisira ng tuluyan si Missamy at Jeff.Ang dami ng iniisip kong paghihiganti noon sa Zel Cantheliz pero tinabunan lamang ni Missamy. Dahil nga sumawsaw ang gaga.Nababaliw na ako.Desperada na ako na mamuhay ng tahimik. At si Jeff ang makakapagbigay noon sana sa akin.Alam ko naman na mahal niya ako. Kaya lang tuluyang nabulag ni Missamy.Sa tingin ko naman talaga may kasalanan ako kung bakit tuluyan si Jeff nahulog sa patibong ni Juan Carlos.Isa pa si Juan Carlos, siya ang unang sakit sa puso ko. Tungkol sa pag-ibig nga naman sa isang lalaki.Umamin ako sa kanya. At kapag tinangap niya ako, kakalimutan ko ang ginawa ng pamilyang Zel Cantheliz sa aking pamilya.Si Juan Carlos yung nakikita ko noong inspiration.Tao din ako, talagang nagmahal ako kahit paano.Nabigo nga lang. Di ako tinangap ni Juan Carlos sa buhay niya. Ayaw niya
(Missamy POV)“Who?”“Your ex-fiancée.” Ngumisi si Jeff.Senenyasan si Jay na wag yun i-entertain.Ayan na nga, may nagbabalik na Jeff. Sa nangigilka na sa akin eh. Baka nga ako pa ang pagkamalan mong Jowa.Nang ako na itong pwede na rin gumanti.“Yeah. May nagbabalik Jeff? Tama yan na ginawa mo. Decline muna. Pa-miss effect muna. Hangang sa sumugod na naman ang Jowa mo sa bahay at mag-magmakaawa sayo. Wag ka nga lang hard to get ulit Jeff.”Siyang di nga nagustuhan ni Jeff ang sinasabi ko.Ahahaha. Aim to ruin his heart. Bwahahaha! Bawian lang to Jeff!“Jay, make sure na palitan mo ang number mo.”“Master Jeff, changing my number will cause a problem.” Dahil nga sekretarya lang naman siya ng demanding na kompanya ni Jeff.
(Jeff POV)“I'm sorry. But the chairman right now is currently working.”Good Jay.Ayoko nang dumagdag pa sa problema ko si Ivy.I'm sorry. Damdamin ko sayo Ivy sa totoo lang, tuluyan nang naglaho.Again, I’m sorry. Sumobra ata ang pagmamahal ko sayo, kaya ngayon nadurog tayo.Magkasama kaming lumabas ni Jay sa opisina ko. Pinuntahan ang susunod na pagpupulong. Agad nagsitayuan sila ng makita nila ako.Di pa nga, pinagpapawisan na sila sa akin.Di naman ako nangangain ng tao.Ngumisi ako sa kanilang lahat. Dahil amoy na amoy ko ang takot nila.Good. Since ipinapakita nila na deserve nila ang katayuan sa kompanya ko.Iba nga naman ang strahiya ko sa pamumuno. Every CEO is different, take note that. They come to the top leadership position with a variety of backgrounds. And experiences. They have different outlook in li
(Missamy POV)“Nakikita mo ba ang tambak na container na yan? Laman lang naman, gasoline. Gusto mo marinig ang balak namin sayo? Dito dadanak ang dugo mo! At susunugin namin lahat ng ebidensya.”Na ako na ang natawa sa kanila.Mga sira ulo talaga. Bahala kayo.“Okey. Kung sa tingin niyo mamatay ako sa situation na yan.”Confident naman ako, kasi kahit paano tao sila. May puso. Tumitibok ito. At kasing lambot ng puso nila ang puso ko.Di ako natatakot.“Tignan mo nga naman, masyado kang kampante! Girls! Let's do it!”(Jude POV)Kaharap ko ngayon ang kapatid ni Jeff, si Jean.“Let's close the deal.”“Parang matagal na itong pinag-uusapan ninyo ng aking ama.”“Oo. Masyadong makitid
(Missamy POV)“Aanihin mo naman?” Parang ang selfish din ni Kuya. Kaya naman malaki ang pagbabago sa kanya ng yumao ang mga magulang namin.“Bibigay ko doon sa schoolmate ko na, binubully siya dahil walang proper hygiene.”Tapos wala nang feedback.Ngunit bago ako pumasok kina-umagahan,“Pangit na Charm.” tawag sa akin ni Kuya. May dala na ngang isang kahon. “Heto na yung pinaglumaan ko. Crush mo lang ata ang pagbibigyan mo niyan.” bagsak niya sa harapan ko ng kahon.“Hindi naman Kuya. Totoo sinasabi ko.” kasi ako yung kumuha ng white T-shirt niyang favorite nito. Sa na-tripan ko din. Nadumihan ko, at ayaw na gamitin ni Kuya. Ganyan talaga siya ka-arte.Pero kahit maarte man si Kuya, lumaki siya bilang isang responsible.Masaya akong may ibibigay nga ako sa batang pulubi. At ang saya ng bata
(Jude POV)“Jude!”Umiiyak ito sa ginawa ko. And I'm sure nagising sa ginawa niya.“Hindi mo naman sasabihin sa pamilya niya ang ginawa namin diba?”Siyang napaharap ako sa kanya. May narinig na lang kaming napadaan na malakas nga ang sirena ng bombero.“Anong ginawa mo kay Missamy?!”“Jude! kasi naman—.” At bago pa man siya makasagot, bigla ko na lang siya sinakal. Saka parang lata kong itinulak sa sahig.“You doom bitch!”Ngisi ko at tumalikod sa kanya.Tinawagan ko ang mga tauhan ko na pumunta sa lugar kung saan merong isunog. Dahil sa reaction ni Jocelle kanina, may konektion ito sa ginawa nila kay Missamy.Agad akong sumakay ng sasakyan at pumunta nga sa lumang Gymnasium na nasusunog.Magulo na ang mga tao. Hangang sa may stretcher na inilabas. Ibig la
(Jeff POV)“Nathaniel.”Narinig ko ngang tinatawag ni Missamy ang anak namin. At bumukas ang pinto. Bumungad sa akin ang matamis na ngiti ng anak ko.“Shhh…” Isang daliri niya sa kanyang labi.“Hide me Dad please.”Ang mga mata niyang innosente na itatangi ko din sa kulit nito.“What did you do?”“Just hide me Dad.”Saka nga napatago sa ilalim ng desk ko.Bumukas ulit ang pinto, at iniluha ang asawa ko.“Wag na wag mong kakampihan si Nathaniel.”Ngumiti lang ako.Alam ni Missamy na nasa ilalim ito ng mesa ko.“Anong ginawa niya?”“Yung cake na ginawa ko para kay Icy at Seven, sinira niya!”“Ahhh…“
(Shin POV)May mga taong nagsasabi na wag natin pakingan ang sinasabi ng iba. Ngunit pilit man natin magbingi-bingihan sadyang nakakadepress ang mga sinasabi nila. Kaya paniwalaan ang sariling kakayanan. Wag na wag kang sisiksik sa sulok na kala mo di ka mumultuhin ng mga kinakatakutan mo.Face your fear kung baga. Dahil pagkatapos nito, masasabi mo na lang sa sarili mo kapag na-overcome nga.“Yun ba ang kinakatakutan ko? Ang tanga ko naman para katakutan ang bagay na yun?”Yeah. Tandaan. Ang maaring tumaboy for a lifetime ng mga kinakatakutan natin ay yung tapang na di talikuran ito.Let the fear of your na matakot sayo.Di rin ako naniniwala sa swerte at malas.Jeff, lahat ng tao sa mundong ito, may nakakalamang at nakaka-higit kahit sino pa man yan.Yung kwentong merong lalaki na naglalakad at mabuti pa daw yung nadaanan niyang merong bisekleta.
(Jeff POV)Dahil nga walang magawa ang midwifesa katigasan ng ulo ni Missamy.Narinig ko ang ere niya. Baka may masamang mangyari sa panganganak niya dahil sa gantong position.This is my first touch for a long time na di ko nga siya nakita.I miss her.Bakas sa mukha niyang nagulat sa pagdating ko nga.Yeah, everything is in right timing Missamy.Lagi na lang diba?Pinagtatagpo tayo sa mga oras na di naman natin inaasahan.But I am here right now Missamy.Naihiga ko siya.Hinawakan ang kamay niya.“Listen to them okey?”Di siya makapagsalita.Even me Missamy, ngunit…“You’re doing this Missamy for the baby. Wag kang matulala. Mamaya na yan.”Nagulat na lamang ako ng umire si Missamy. May kasama pang i
(Jeff POV)Tumigil kami sa tapat ng elevator, naghihintay nga.Hangang sa bigla na lang nagkagulo yung ilang stuff ng hospital dahil nga sa…Narinig ko ang tahol…At bumukas ang elevator. Papasok na sana ako ng marinig ko…“Pimplesssss!”Pimples? Tahol?At ang resulta ng isipan ko ang binili naming aso ni Missamy.Nakita ko nga sa hallway ang mabuhok na kulay puting aso.Tinahulan ako at parang sa akin ang punta niya.Hinarang ito ni Shin at hinuli nga saka binigay sa mga staff na naghahabol.“Parang yung aso lang na binili niyo ni Missamy.”Muling tinapunan ko ng paningin ang aso, saka nga tumahol ito pabalik sa akin habang nilalayo sa amin.Napailing na lamang ako.Saka napapasok na nga ng elevator, at narinig ko na lamang…“Thank you
(Shin POV)“Si Missamy?”“Yes Dad.”“Asaan sila?”“Uhmmm. Nasa labor room?”“Labor room?!”“Oo.” Maingat kong sagot.“Anong ibig sabihin nito Shin!”“Uhmmm. Meron na kayong apo kay Jeff. Dad, kailangan niyo gawin ngayon. Ayusin ang marriage contract nila ni Jeff. At kapag nalaman ng panganay niyong anak ang tungkol nga sa ginawa niyong pakiki-alam. Dad, alam niyo na.”“Binabantaan mo ba ako?”“Hindi, binabalaan lang. In case na kumilos nga kayo.”“Wag mo akong pinagbibiro Shin!”“Di ako nagbibiro Dad! Edi sana may ‘joke lang’ na pahabol diba?”Hangang sa binabaan ako nito.
(Jeff POV)Na-igalaw ko na ang aking mga katawan. Sinusubukan magsalita.Bulol na naiinis ako ng sobra.Sinusubukan ko I type nga sa screen ang tanong ko kung nasaan ang aking asawa.At sa pagpapagod ko na magawa yun. Nakahinga ako ng matapos ko.Binasa ito ni Shin.Napayuko ito.Anong ibig sabihin nito?Nagulat ako sa desisyon ng Elder.Masaya na diba dahil gising na si Jeff at lakas loob naman itong nire-recover ang sarili. Kaya lang…“Malinaw na naalala ni Jeff kung sino-sino tayo. At darating ang oras na tatanungin ni Jeff ang tungkol sa asawa niya. Sabihin niyong patay na ito.”Halos maibuga ko ang iniinom ko.“Dad. Tigilan niyo ito. Ako na mismo ang tumatangi sa gusto mong mangyari.”“Di na natin mahanap si Missamy. Ibig lang sabihin nito patay na s
(Missamy POV)“Pero…”“Kuya, oras na para sipain ang mga toxic na taong kagaya niya.”“Mahal ko si Jeff! Mahal din niya ako! Bakit—.”“Hindi mo mahal ang anak ko Missamy!”Nagulat akong pahayag ng Elder. Parang aatakihin na naman ito.“Ikaw!” tawag niya sa kanyang secretarya.“Tulungan mo si Missamy na ayusin at tapusin kaagad ang divorce nila!”“Dad!” sigaw ni Jean.At naglakas loob na akong magsalita.“Oo, nagsimula kami sa kontrata. Sa laro ng anak niyo. Pero maniwala man kayo o hindi, mahal ko ang anak niyo!”“Nang dahil sayo Missamy napapahamak si Jeff. Tangapin mo na ang katotohanan na hindi kayo para sa isat-isa. Madumi na ang pangalan ng pamilya namin ng dahil sa inyo.”&nbs
(Jeff POV) Naramdaman ko ang mabigat at mainit na bagay na siyang bumaon sa aking katawan. Hangang sa huli kong ngang narinig ang boses ng asawa ko. Ang nakikita ko ngayon ang chessboard na minsan na namin nilalaro ni Juan Carlos. At pag-angat ko nga ng aking paningin, siya nga. May ngisi sa labi. Napailing sa akin. Inilahad ang board na tanging yung king at horse na lang ang natitira sa kanya. Yung horse piece na itinago noon ni Missamy sa kanyang kapatid. Ulit napatitig ako sa kanya. “You don't need to end your game here Jeff. Your rook and king were your last chance to avoid the checkmate.” Saka nga tinuro niya ang kabayo. Tinitigan ko, saka ngumiti sa akin. Umiling at tumayo. Napamulsa saka tahimik na ngang lumabas ng basement sa pamamahay ko. Agad kong sinundan ngunit ang tumampad sa akin ang isang napakadilim na walang ha
(Jay POV)“Master Jeff, patayin niyo na ako. Wala akong kwentang sekretarya.”Saka nga niya ako hinila sa harapan niya.Napa-kwelyo…“Ngunit Master Jeff, sa huling pagkakataon, nailigtas ko naman ang asawa niyo bilang regalo sa inyo.”Ngumisi ako sa kanya.“Anong ibig mong sabihin Jay…”“Matatapos na ang paghihirap niyong dalawa. Wala nang Jude na mamagitan sa inyo. Wala nang Montiveros na mahilig nga mam-blackmail ng mga tao. Kaya lang Master Jeff…”Saka nga naiyak na ako.“Kailangan ko ng lisanin ang mundong ito dahil sa mga kagagawan ko.”Saka lumapit ako sa mesa at kukunin na sana ang baril, nang binaril ito ni Master Jeff.Nang napalingon ako sa kanya at sumalubong nga ang kamao sa akin. Ginulpi ako.“Wala kang karapatan na mamatay Jay! Wala! Walanghiya ka! In