(Missamy POV)
“Nakikita mo ba ang tambak na container na yan? Laman lang naman, gasoline. Gusto mo marinig ang balak namin sayo? Dito dadanak ang dugo mo! At susunugin namin lahat ng ebidensya.”
Na ako na ang natawa sa kanila.
Mga sira ulo talaga. Bahala kayo.
“Okey. Kung sa tingin niyo mamatay ako sa situation na yan.”
Confident naman ako, kasi kahit paano tao sila. May puso. Tumitibok ito. At kasing lambot ng puso nila ang puso ko.
Di ako natatakot.
“Tignan mo nga naman, masyado kang kampante! Girls! Let's do it!”
(Jude POV)
Kaharap ko ngayon ang kapatid ni Jeff, si Jean.
“Let's close the deal.”
“Parang matagal na itong pinag-uusapan ninyo ng aking ama.”
“Oo. Masyadong makitid
(Missamy POV)“Aanihin mo naman?” Parang ang selfish din ni Kuya. Kaya naman malaki ang pagbabago sa kanya ng yumao ang mga magulang namin.“Bibigay ko doon sa schoolmate ko na, binubully siya dahil walang proper hygiene.”Tapos wala nang feedback.Ngunit bago ako pumasok kina-umagahan,“Pangit na Charm.” tawag sa akin ni Kuya. May dala na ngang isang kahon. “Heto na yung pinaglumaan ko. Crush mo lang ata ang pagbibigyan mo niyan.” bagsak niya sa harapan ko ng kahon.“Hindi naman Kuya. Totoo sinasabi ko.” kasi ako yung kumuha ng white T-shirt niyang favorite nito. Sa na-tripan ko din. Nadumihan ko, at ayaw na gamitin ni Kuya. Ganyan talaga siya ka-arte.Pero kahit maarte man si Kuya, lumaki siya bilang isang responsible.Masaya akong may ibibigay nga ako sa batang pulubi. At ang saya ng bata
(Jude POV)“Jude!”Umiiyak ito sa ginawa ko. And I'm sure nagising sa ginawa niya.“Hindi mo naman sasabihin sa pamilya niya ang ginawa namin diba?”Siyang napaharap ako sa kanya. May narinig na lang kaming napadaan na malakas nga ang sirena ng bombero.“Anong ginawa mo kay Missamy?!”“Jude! kasi naman—.” At bago pa man siya makasagot, bigla ko na lang siya sinakal. Saka parang lata kong itinulak sa sahig.“You doom bitch!”Ngisi ko at tumalikod sa kanya.Tinawagan ko ang mga tauhan ko na pumunta sa lugar kung saan merong isunog. Dahil sa reaction ni Jocelle kanina, may konektion ito sa ginawa nila kay Missamy.Agad akong sumakay ng sasakyan at pumunta nga sa lumang Gymnasium na nasusunog.Magulo na ang mga tao. Hangang sa may stretcher na inilabas. Ibig la
(Jeff POV)“Arghhh! Mapapatay ko ang Jude na yan!”Siyang ikinalabas ko na nga.Sumugod na ako sa emergency room, ngunit bumukas na ito, at inilabas na si Missamy.Di ako makahinga ng makita ko ang katawan niyang walang malay. Mukha ni Missamy na maraming pasang natamo at labi niyang nagkasabugsabug dahil sa pambubugbog.Loko ang gumawa nito kay Missamy. Mapapatay ko siya!Nadapa pa nga lang si Missamy naging OA na ang concern ko. Ano pa kaya ang magagawa ko sa kanila ngayon.“Who's the family of the patient.” humarap ako sa doctor. Ngunit narinig ko yung nurse na,“Naghihintay sa lodge Doc yung kapatidniya.”Kapatid niya? Nasa ibang bansa si Juan Carlos at nakaratay ang katawan niya roon.Sinong kapatid?!Papunta na sana sila doon, ng hinarang ko ang doctor.“Asawa a
(Missamy POV)Yet still others saw me as something that was unworthy and needed to be erased.Mga taong di ako welcome sa buhay nila. Kahit di ko naman inaano may gustong gawing masama sa akin.Okey lang na si Jeff, may gawin sa akin dahil sa pinipikon ko parati. Eh yung ibang tao? Inaano ko ba sila?Naramdaman ko biglang sumakit ang balikat ko saka likuran.Hinahanap-hanap ko si Kuya sa malawak na kakahuyan.Opo kayo na ang magandang dandelion at kung saan man kayo padparin, tumubo sana kayo ng maayos.Halamang gamot ka na minsan wild weeds lang. Nakadepende talaga sa mga tao ang role mo dito sa mundong ito.And advice ko lang be yourself na lang. Kung ano nga ba ang purpose mo dito.Asaan na si Kuya?(Jeff POV)Alam na ni Jay ang gagawin niya, titig ko pa lang sa kanya.&ld
(Jocelle POV)“All connected.” sagot ng isa pa niyang tauhan.Tumayo na si Jude.Lumapit sa akin. At pinisil ang pisngi ko.“Thanks to your precious treasure.”At ang ibig lang sabihin niya ang sinuko kong…“All of you.” Mga tauhan niya ang kanyang pinagsasabihan.“Enjoy them as much as possible.”Na siyang di ako makapaniwala sa narinig ko.Anong ibig sabihin ni Jude?May nagsilapit na ngang tauhan sa ilang kong kasama.“Anong—. Judeeeeee!” sigaw ko na ng may humila din sa akin.At si Jude nakangising lumabas sa silid.“Maaaaaaaaaaaaaaaaaa! Tulungan mo kami!”Ngunit ang aking ina, walang nagawa kundi yumuko sa harapan ng screen.Nagpupumiglas kami.Ngunit walang puso ang mga tauhan ni Jude na ginawa ito sa amin. Sa h
(Jeff POV)“Masaki ang katawan mo. Ang dami mong natangap na pag-aabuso sa katawan. And this is a sh*t Missamy. Alam mo ba?”Ang tugon sa akin. Matamis na ngiti.F*ck Missamy. Bakit nagagawa mo pang ngumiti?!Napabuntong hininga ako. I am happy to see her smile again. Wag na wag kang magtatangka Missamy na gayahin ang kapatid mo.“Bukod sa katawan Missamy, ano pa masakit sayo?”“Ako yung nagtatanong Jeff.”“Don't be hard-headed. Unahin na muna natin ang kalagayan mo.”“Uhmmm. Medyo masakit ang ulo ko. Ano bang nangyari?”“Wala kang natatandaan?”Nagkatitigan kaming dalawa.Nang, nanlaki ang mga mata niya.“Jeff.”Ngumisi ako sa kanya.“Natatandaan mo ba yung natamo
(Jay POV)“Calypso?”Agad na nai-konekta ko nga ang lahat na nagyayari sa mafia group ng Montiveros.“Ayoko sanang magkwento, ngunit binaboy nila sa harapan namin ang mga anak namin!” Iyak na ng Ginang.“Please, tulungan niyo kami na ibalik nila ang mga anak namin.”“Mga anak?”“Oo, marami sila. Kaya marami kaming mag-fifile ng kaso sa grupo na yan. Bakit kasi nagkakaroon ng pribadong grupo dito sa bansa?! Please hulihin niyo sila! Hindi sila mga tao!”Nagpaalam na kami ng makuha ko nga ang detalyeng yun.Ngayon nakatitig ako sa numero ng batang Montiveros.Si Jude.Tinawagan ko na ito.“Hello Mr. Montiveros. I'm Jay, Master Jeff secretary kung natatandaan niyo pa.”“At ano ang maipaglilingkod ko sa sekretarya
(Jeff POV)“Hala.”“Wag na wag kang magpapahuli sa Elder Missamy lalo na sa laro nating dalawa. Be smart.”“Parang ang hirap naman maging matalino ngayon Jeff. Sakit ng likod ko. Di ako makahinga. Feeling ko bali-bali mga katawan ko Jeff. Next month ko na lang kausapin ang Daddy mo. Okie.”Nagdadahilan na si Missamy.Gusto na nito mahiga kaya inalalayan ko na.“Please Jeff. Kinakabahan ako sa Daddy mo.” pinisil ko na lamang ang ilong niya.“Matulog ka na.”“Ibig sabihin nito next month ko na makakausap Daddy mo?”“Tomorrow.”“Jeff naman.”“At pag-isipan mo kung itutuloy mo pa ba ang makipag relasyon sa Jude na yan. I'm willing to catch you Missamy.”Di ko alam kung ma
(Jeff POV)“Nathaniel.”Narinig ko ngang tinatawag ni Missamy ang anak namin. At bumukas ang pinto. Bumungad sa akin ang matamis na ngiti ng anak ko.“Shhh…” Isang daliri niya sa kanyang labi.“Hide me Dad please.”Ang mga mata niyang innosente na itatangi ko din sa kulit nito.“What did you do?”“Just hide me Dad.”Saka nga napatago sa ilalim ng desk ko.Bumukas ulit ang pinto, at iniluha ang asawa ko.“Wag na wag mong kakampihan si Nathaniel.”Ngumiti lang ako.Alam ni Missamy na nasa ilalim ito ng mesa ko.“Anong ginawa niya?”“Yung cake na ginawa ko para kay Icy at Seven, sinira niya!”“Ahhh…“
(Shin POV)May mga taong nagsasabi na wag natin pakingan ang sinasabi ng iba. Ngunit pilit man natin magbingi-bingihan sadyang nakakadepress ang mga sinasabi nila. Kaya paniwalaan ang sariling kakayanan. Wag na wag kang sisiksik sa sulok na kala mo di ka mumultuhin ng mga kinakatakutan mo.Face your fear kung baga. Dahil pagkatapos nito, masasabi mo na lang sa sarili mo kapag na-overcome nga.“Yun ba ang kinakatakutan ko? Ang tanga ko naman para katakutan ang bagay na yun?”Yeah. Tandaan. Ang maaring tumaboy for a lifetime ng mga kinakatakutan natin ay yung tapang na di talikuran ito.Let the fear of your na matakot sayo.Di rin ako naniniwala sa swerte at malas.Jeff, lahat ng tao sa mundong ito, may nakakalamang at nakaka-higit kahit sino pa man yan.Yung kwentong merong lalaki na naglalakad at mabuti pa daw yung nadaanan niyang merong bisekleta.
(Jeff POV)Dahil nga walang magawa ang midwifesa katigasan ng ulo ni Missamy.Narinig ko ang ere niya. Baka may masamang mangyari sa panganganak niya dahil sa gantong position.This is my first touch for a long time na di ko nga siya nakita.I miss her.Bakas sa mukha niyang nagulat sa pagdating ko nga.Yeah, everything is in right timing Missamy.Lagi na lang diba?Pinagtatagpo tayo sa mga oras na di naman natin inaasahan.But I am here right now Missamy.Naihiga ko siya.Hinawakan ang kamay niya.“Listen to them okey?”Di siya makapagsalita.Even me Missamy, ngunit…“You’re doing this Missamy for the baby. Wag kang matulala. Mamaya na yan.”Nagulat na lamang ako ng umire si Missamy. May kasama pang i
(Jeff POV)Tumigil kami sa tapat ng elevator, naghihintay nga.Hangang sa bigla na lang nagkagulo yung ilang stuff ng hospital dahil nga sa…Narinig ko ang tahol…At bumukas ang elevator. Papasok na sana ako ng marinig ko…“Pimplesssss!”Pimples? Tahol?At ang resulta ng isipan ko ang binili naming aso ni Missamy.Nakita ko nga sa hallway ang mabuhok na kulay puting aso.Tinahulan ako at parang sa akin ang punta niya.Hinarang ito ni Shin at hinuli nga saka binigay sa mga staff na naghahabol.“Parang yung aso lang na binili niyo ni Missamy.”Muling tinapunan ko ng paningin ang aso, saka nga tumahol ito pabalik sa akin habang nilalayo sa amin.Napailing na lamang ako.Saka napapasok na nga ng elevator, at narinig ko na lamang…“Thank you
(Shin POV)“Si Missamy?”“Yes Dad.”“Asaan sila?”“Uhmmm. Nasa labor room?”“Labor room?!”“Oo.” Maingat kong sagot.“Anong ibig sabihin nito Shin!”“Uhmmm. Meron na kayong apo kay Jeff. Dad, kailangan niyo gawin ngayon. Ayusin ang marriage contract nila ni Jeff. At kapag nalaman ng panganay niyong anak ang tungkol nga sa ginawa niyong pakiki-alam. Dad, alam niyo na.”“Binabantaan mo ba ako?”“Hindi, binabalaan lang. In case na kumilos nga kayo.”“Wag mo akong pinagbibiro Shin!”“Di ako nagbibiro Dad! Edi sana may ‘joke lang’ na pahabol diba?”Hangang sa binabaan ako nito.
(Jeff POV)Na-igalaw ko na ang aking mga katawan. Sinusubukan magsalita.Bulol na naiinis ako ng sobra.Sinusubukan ko I type nga sa screen ang tanong ko kung nasaan ang aking asawa.At sa pagpapagod ko na magawa yun. Nakahinga ako ng matapos ko.Binasa ito ni Shin.Napayuko ito.Anong ibig sabihin nito?Nagulat ako sa desisyon ng Elder.Masaya na diba dahil gising na si Jeff at lakas loob naman itong nire-recover ang sarili. Kaya lang…“Malinaw na naalala ni Jeff kung sino-sino tayo. At darating ang oras na tatanungin ni Jeff ang tungkol sa asawa niya. Sabihin niyong patay na ito.”Halos maibuga ko ang iniinom ko.“Dad. Tigilan niyo ito. Ako na mismo ang tumatangi sa gusto mong mangyari.”“Di na natin mahanap si Missamy. Ibig lang sabihin nito patay na s
(Missamy POV)“Pero…”“Kuya, oras na para sipain ang mga toxic na taong kagaya niya.”“Mahal ko si Jeff! Mahal din niya ako! Bakit—.”“Hindi mo mahal ang anak ko Missamy!”Nagulat akong pahayag ng Elder. Parang aatakihin na naman ito.“Ikaw!” tawag niya sa kanyang secretarya.“Tulungan mo si Missamy na ayusin at tapusin kaagad ang divorce nila!”“Dad!” sigaw ni Jean.At naglakas loob na akong magsalita.“Oo, nagsimula kami sa kontrata. Sa laro ng anak niyo. Pero maniwala man kayo o hindi, mahal ko ang anak niyo!”“Nang dahil sayo Missamy napapahamak si Jeff. Tangapin mo na ang katotohanan na hindi kayo para sa isat-isa. Madumi na ang pangalan ng pamilya namin ng dahil sa inyo.”&nbs
(Jeff POV) Naramdaman ko ang mabigat at mainit na bagay na siyang bumaon sa aking katawan. Hangang sa huli kong ngang narinig ang boses ng asawa ko. Ang nakikita ko ngayon ang chessboard na minsan na namin nilalaro ni Juan Carlos. At pag-angat ko nga ng aking paningin, siya nga. May ngisi sa labi. Napailing sa akin. Inilahad ang board na tanging yung king at horse na lang ang natitira sa kanya. Yung horse piece na itinago noon ni Missamy sa kanyang kapatid. Ulit napatitig ako sa kanya. “You don't need to end your game here Jeff. Your rook and king were your last chance to avoid the checkmate.” Saka nga tinuro niya ang kabayo. Tinitigan ko, saka ngumiti sa akin. Umiling at tumayo. Napamulsa saka tahimik na ngang lumabas ng basement sa pamamahay ko. Agad kong sinundan ngunit ang tumampad sa akin ang isang napakadilim na walang ha
(Jay POV)“Master Jeff, patayin niyo na ako. Wala akong kwentang sekretarya.”Saka nga niya ako hinila sa harapan niya.Napa-kwelyo…“Ngunit Master Jeff, sa huling pagkakataon, nailigtas ko naman ang asawa niyo bilang regalo sa inyo.”Ngumisi ako sa kanya.“Anong ibig mong sabihin Jay…”“Matatapos na ang paghihirap niyong dalawa. Wala nang Jude na mamagitan sa inyo. Wala nang Montiveros na mahilig nga mam-blackmail ng mga tao. Kaya lang Master Jeff…”Saka nga naiyak na ako.“Kailangan ko ng lisanin ang mundong ito dahil sa mga kagagawan ko.”Saka lumapit ako sa mesa at kukunin na sana ang baril, nang binaril ito ni Master Jeff.Nang napalingon ako sa kanya at sumalubong nga ang kamao sa akin. Ginulpi ako.“Wala kang karapatan na mamatay Jay! Wala! Walanghiya ka! In