(Missamy Charm POV)
At speaking heto nga siya sa sala, hinihintay na ang kapatid niya. Kinakausap si Jay na kahit-ano-ano na naman ang pinagsasabi tungkol sa negosyo.
Okey. Sila na yung payaman, kami naman itong nagsisipag para yumaman sila.
“Dexs, pakikuha ng laptop ko sa may study table.” Tumango ito sa akin. Naupo na lang ako sa sofa na tinapunan nga lang ako ng isang titig ni Jeff. Saka no comment. Patuloy silang nag-usap ni Jay.
Nagmumukha na nga silang kambal dahil laging magkasama at kausap. Sa isang araw, ilang oras kaya sila nagsasama. Di ba nagsasawa sa isa’t-isa?
Nakita kong naka-on yung phone ni Jeff. So, meaning may hotspot.
Lagot ka sa akin.
Bumaba si Dexs na dala nga ang maliit kong laptop, color pink. Ewan local lang din talaga. More on encode lang ang maaring gawin sa laptop kong ito, na sa mata ni Jeff, paniguradong basura.
Nang
(Missamy POV) Email ni kuya na puno ng drama ko. At dahil masarap yung pagkain na hinain sa akin ni Dexs. Kinuha ko yung bowl, at wala nang nagawa si Dexs ng dinala ko ito at pumunta kung saan naroroon si Jeff. Sa ganito ako sa bahay namin noon ni Kuya Carlos na manunuod nga ng TV. “Jeff, bawal yang ginagawa mo nga.” pagkukumbinsi ko sa kanya. Paupo na ako ng… “What are you doing Missamy?” Sa mga mata niya nakalimutan ko pala na sensitive si Jeff pagdating sa pag-organize ng mga bagay-bagay. Edi sorry na. Napa-pout na lamang ako. “Di pa naman darating si Shin, kaya okey lang na magpakatotoo ako sa sarili. Minsan mabuti rin na out ka muna sa mga kaugalian na pahinhin mode muna masyado. Magulo yung buhok mo, magpakabaliw at…” “Stop Missamy.” na siyang agad na ikinaturo sa akin na bumalik ako kung nasaan yung hapag kainan. Si Jay ng
(Jeff POV) Somehow ng dahil sa akin, at sa kanya ata din, parehong lumaki ang ulo namin at matapang na hinaharap ang mga taong akala namin talagang sila ang kaaway. Ngunit narealize ko lang sa larong to Missamy, na ang kaaway namin yung pagkatao namin na dapat di hinayaan na lumabas sa mundong ito. Kailangan namin simulan ang pagbabago sa sarili namin. Yeah, ako muna. Aayusin ko muna ang sarili ko. If ever na mahulog ka sa akin Missamy, let it. Sasaluhin naman kita. Kumplikado nga lang ang bagay-bagay ngayon lalo na tungkol sa kapatid mo na di ko man lang masabi-sabi ang kalagayan. Dahil ayokong mabura ang mga ngiti mo na kumpleto na ang araw ko kapag nasilayan ito. I miss laughing about nothing to you. Na mapapataas na lang talaga ang kilay mo sa akin saka mapapailing at maririnig ko ang Tsk. Yeah, then alam mo Kuya kung bakit kita lalaong namiss, kasi wala kayong ikinalayo ni Boss Jeff. Mga ubod snub na
(Missamy POV) Di ko na talaga maatim ang kinakain ko. Ano na kaya ang binabasa ngayon ni Jeff. Sobrang patay ka talaga Missamy, Bakit kasiubod ng paki-alamero mo Jeff! Sa umuusok na talaga ang ilong ko. Tinalo ko pa yung Taurus! Namumula ang pisngi ko na parang binisita lang ako ng dalawampung myembro ng Super Junior. Patay! Lee Min Ho my labs! Kasal ka na daw? May asawa ka na? Oh no! I’m so broken hearted. “Meron ka bang matamis na pang dessert riyan Dexs?” sa naglalaway ako at nabibitter ng husto kay Jeff. Maiihi na ewan! Tinalo ko pa yung nararamdaman ng isang broken hearted o buntis na manganganak na di mapakali. Kakahiya ka Missamy Charm Opiana! Pinahiya mo na naman ako. Okey lang na si Kuya ang magbasa noon, at least kuya ko. lam niyang may topak kapatid niya! “Buntis lang?” at saka
(Jeff POV) Kuya, umiiyak ako ngayon dahil talagang ang sinungaling ni Jeff. Kahit sa akin nagsinungaling. Pakibugbog na lang kuya si Jeff kapag umuwi ka. Hindi po ako buntis. Pinaglalaruan lang niya ako. Alam ko naman na di siya mahuhulog sa isang kagaya ko. Ngunit nakuha niyang magsinungaling ng ganito. Umasa ako Kuya. Alam mo naman na gustong-gusto ko nang madagdagan ang myembro ng pamilya natin. Pamilya na walang iwanan kahit anong mangyari. Ewan ko kung bakit ako naiiyak dahil wala naman talagang baby ang sinapupunan ko. Kuya! Nasasaktan ako. Umasa ako na totoo ang lahat ngunit fake lang pala. Nakakainis si Jeff. Ayoko nang magtiwala sa kanya. Sa ngayon sarap niyang paliparin sa Mars. Marami siyang sinira dahil sa kasinungalingan niya. Una yung tiwala ko, saka ang sinabi niya noong nasa pamamahay kami ni Jude,
(Jeff POV) “Let’s continue.” Masaya nga akong napaupo ulit sa upuan ko. Di ako makapag focus sa sinasabi nila dahil sa kakasilip ko sa peke kong mag-ina. Nahirapan pa ako na hilahin sumama kanina sa akin si Missamy. Gusto ba niyang maubos buhok niya ng dahil kay Ivy? Tsk. Well, dahil naging concern ako at kahit sinira nga ako sa kapatid niya, wala na din siyang magagawa dahil dinelete ko na lahat ng email. Pero bago yun, finorward ko na muna sa akin. Matapos ang pag-uusap, bumalik na kami ni Jay sa opisina ko. Sumalubong sa tenga namin ni Jay yung Rhyme Song. Naging lullaby pa dahil tulog na tulog yung tatlo sa sofa. Napangisi na lamang ako. “Pakilagay sa mesa ng lahat ng yan Jay, saka lumabas ka na.” Siyang ikinaupo ko na nga sa tabi ni Seven dahil pinagitnaan nila si Missamy. Matapos nga ipatong ni Jay ang mga folder na kailangan ko pirmahan kaagad, umalis
(Jeff POV) Naghintay ako sa sagot ni Missamy, ngunit tinulugan lang ako. Tss. Kaya dahil sa ginawa kong pag-aamin, di ko nakayanan yung nararamdaman ko, lumabas ako. Huminga ng malalim. Baliw ka na ba Jeff para umamin kay Missamy? Napaka wrong timing naman?! Nasapo ko ang noo ko, at napatitig na lamang ako sa tambak na papel na hinatid nga ni Jay. Andito ako para sa trabaho. Bakit ko nga ba naisipan na umamin kay Missamy? Buti na lang tulog yung tao. (Missamy POV) Paulit ulit na nagrereplay yung sinabi ni Jeff sa isipan ko. Mababaliw na ako dahil, napapangiti ako. Tapos mapapasimangot. Dahil nga Missamy ginugulo at pinaglalaruan ka lang ni Jeff. Tanga ka lang kung maniwala ka sa kanya. Focus nga sa trabaho mo! Bumabawi lang yun. Nabasa nga ng sira ulo yung mga sulat ko kay Kuya. Patay. Do
(Jeff POV) Napangisi na lamang ako at kamay niya itong kinuha ko saka hinila patayo. Tuluyan ko na ngang kinaladkad. Sumunod sila Icy at Seven. Ganoon Jeff? Siya ang pinipili mong makasama habang buhay? Napaka-LG ni Missamy. Tsk. Bahala ka ikaw din ang mahihirapan. I don't care, ang importante dito, mahal ko si Missamy. Siya ang gusto kong makasama habang buhay. Make sense na hindi lahat ng bagay dito sa mundo, kailangan na doon ka sa pinaka-komportable. Accept the challenge para fulfilling ang buhay. Napapalingon sa amin ang mga empleyado ko. Oo, baliw ang asawa ko. Mark that. (Missamy POV) Hahaha. Nawawala ang poise ko dahil sa pahila ng lalaking to. Napapangiti na lamang ako sa mga nadadaanan naming mga tao. Halos di makapaniwala na kami itong pamilya ni Jeff na makakasalubong nila. Napapa-wave
(Missamy POV) Nakakatakot din si Jeff talaga, kaya kung minsan kailangan mag-ingat sa nilalabas ng bibig ko. Akala ko makakalusot ako dahil wala naman talaga akong intension sabihin sa kanya na nakarating na ako dito. Nadulas lang ang dila ko. Dila na nagsisimula na din atang maging loyal kay Jeff. Jusko po, wag na wag kang magiging loyal sa umag na yun. Sinungaling lang naman siya at mangagamit dahil lang sa pera at kapangyarihan na inaasam. Lumapit si Dexs sa akin ngunit bago yun ako na itong kusang humabol kay Jeff. Nang nasa hapag kainan na nga kami. Parang wala lang yung paulit-ulit na pagbabanta niya sa akin. “Jeff, yung lobster ang gusto ko. Ano nga ang tawag doon? Basta yung may Lobster.” “Dahil yun ang pinakain ni Jude sayo?” “Ikaw na mismo ang bumangit.” “Mommy Charm! Inaaway mo ba si Dadd