(Missamy POV)
May mensahe sa akin si Jude, pero di kayang buksan. Nang dumating si Dexs, may dala ngang isang bouquet ng bulaklak na galing kay Jeff.
Dami naman sa bakuran na bulaklak, napagastos pa tuloy si Jeff.
Maganda naman. Appreciate ko ang mga bulaklak.
Saka ko nga inilagay sa vase. Hinati ko sa dalawa, yung iba sa silid ni Jeff, at akin yung kalahati.
Ayan. Fresh.
Dumating si Jeff habang naghahapunan kami. Di ako kinibo pero dinaanan ako ng halik sa pisngi. Saka umakyan na parang chineck lang kung present ba kami.
“Mommy Missamy, kayo na ba ni Daddy Jeff?” pag-iintriga sa akin ni Icy.
“Uhmmm, medyo.”
“May baby na diba kayo?”
Napatango ako.
Inilapag nga ni Dexs ang bagong hugas na cherries. Medyo di ko na trip kainin. Nagbago na ata ang isipan ng pinagdadala ko na parang si Jeff lang.
Hangan
(Jeff POV) Hangang sa lumabas ako. Nakita ko na lang na tumatakbo si Icy at parating ang isang sasakyan na siyang ikinahila ko sa bata. Anong iniisip ng driver na ito? Agad lumabas ang driver ko. Lumapit sa amin si Missamy at kinuha yung bata sa akin. “Master Jeff.” “Anong iniisip mo?!” “Pasensya na po. Di ko nakita ang biglaan niyang pagtakbo.” “Jeff.” Alo sa akin ni Missamy, na ito na nga ang nagpaalis sa driver sa harapan ko at ipinark na maayos ang sasakyan. “Ki-aga-aga ang highblood mo. Muntik na naman ata mawalan ng trabaho si Manong. Tahan na Icy. Say thank you na kay Daddy Jeff.” “Thank you po.” Napahilot na lamang ako sa leeg. Kinuha ni Dexs ang mga bata. Naiwan kami ni Missamy. Inabot niya kamay ko, saka hinila ako sa upuan. “Relaxs.” Tapik niya sa balikat ko. Saka nga wala na akong ingay
(Missamy Charm POV) “Alam kong di ka sa akin maniniwala.” Di ko alam ang irereact ko. “Tanungin mo na lang yung asawa mo tungkol doon. O baka wag na. Baka kasi saktan ka pa niya. Minsan kasi kung sino pa yung may ginagawa sila pa yung mga agressibo. Andito lang ako Missamy sa tabi mo. Lumapit ka lang sa akin kapag merong problema. At kapag sakit na sakit ka na sabihin mo din sa akin, at ipagmumukha ko sa asawa mo na di mo deserves yung ginagawa niya sayo.” “Jude.” Bangit ko na lamang ng pangalan niya. “Anong ginawa niya sayo Missamy?” Inilayo ko ang paningin ko sa kanya. Napabuntong hininga ako. “Napaasa lang ako ni Jeff sa wala. Di ako buntis.” Ewan kung bakit ko ito sinabi na parang isang ina lang na sabik sa panganay niya. Ganoon naman talaga ang naramdaman ko. “What do you mean?” “Sinabi kasi niyang may—.” Nap
(Missamy POV) Pagkatapos namin kumain, tumawag ang Mama ni Jude. Nang biglang hinila na lamang niya ang kamay ko at pumara ng Taxi. “Saan tayo pupunta? Uwi na ako.” “Samahan mo na muna ako.” “Saan?” ngunit nanahimik na lamang ito at abalang nakikipag-usap sa kabilang linya. Tumapat yung sasakyan sa isang hotel. Bumaba kami ni Jude. “Anong gagawin natin riyan?” Ngunit hinila na lamang ni Jude ang kamay ko papasok. At bago pa man kami makapasok sa elevator may kamay na humila sa akin palabas. (Jeff POV) Habang nasa sasakyan hinihintay ko ang balita ni Jay. “Master Jeff please activate the app. Nalocate na namin siya.” Binuksan ko ang tablet at heto na nga. Halos napangisi ako sa galit dahil nasa hotel sila?! What the hell! Missamy ano ito?!
(Missamy Charm POV) “Yes. Para marealize niya na wag siya masyadong pabaya sayo. Anytime maaring may sumulot sayo.” Nalungkot ako sa ginagawa ni Jude. Dahil kala nga niya na mahal ko si Jeff. Gumagawa siya ng paraan kahit na masaktan ito. “Hiningi kasi ng tauhan niya ang numero ko. Nagsumbong kaagad sa akin ang taong pinaghingian, kaya naman ginawa ko talaga ang plano na yun Missamy.” “Jude.” “Okey lang ako. Hayaan mo kapag nakita ko si Jeff na may kasamang babae magkukunwari na lang din akong lalaki ng babae niya. Nagtanong ka na ba sa kanya tungkol sa sinabi ko sayo? Sa babae niya?” “Hindi pa Jude.” “Paaminin mo. Nasa sayo kung maniniwala ka sa akin Missamy.” Nang biglang bumukas yung pinto ng silid ko. Na nilock ko naman. Naibaba ko ang phone ko. Heto na naman siya. Hinablot yung biniling phone sa akin
(Jeff POV) Tumunog ang phone ni Jay. “Master Jeff!” saka lumapit sa akin at ipinakita ang suicidal note ni Ivy. Sh*t. Tumawag nga si Ivy sa akin. Napaka-emotional itong namamaalam. “Asaan ka?!” “Jeff, mahal na mahal kita. Di ko alam kung bakit mo ito nagawa sa akin. Gusto mong maging malaya sa akin. Sige, ibibigay ko. Alam kong kapag nanatili akong buhay dito sa mundong to, magugulo ko lang ang mga buhay ninyo. Kaya naman nararapat lang ito sa akin.” “Shut up! And tell me where the hell are you!” na agad ikinakilos na nga ni Jay na ipa-trace ito. Nang makabanga ni Jay si Dexs nanagmamadali din papunta sa akin na parang may sasabihin. Tumalikod na ako sa kanila at patuloy na kinakausap ang umiiyak na si Ivy. Kailangan na unahin ko ang babaing to. “Just wait with me okey? Pupunta ako. Let’s talk.”’ “Jeff…” patuloy ni
(Missamy Charm POV) “Sigurado kayo Miss?” Tumango ako. “Wala akong gana.” At bago ko pa nga masarhan yung pinto, nakita kong paakyat si Jeff at may kasamang babae. Namamalikmata ba ako? Na lakas loob kong sinara yung pinto, bago pa nila ako tapunan ng paningin. Nanghina ang tuhod ko sa nakita ko. Napaupo nga ako ng dis-oras sa sahig. Bakit ako ngayon nasasaktan? Dala parin ba ito ng panaginip ko? Missamy, ang bigat ng dibdib mo. Ang puso mo na siyang gustong kumawala sa sakit. Sabihin mo ngayon, bakit ka nasasaktan? Dahil ba iniisip mo yung sinabi ni Jeff kanina? Tapos ano itong magandang ugali na ipinapakita sayo ni Jeff? (Jeff POV) Agad na sinalubong kami ni Butler Nang ng twalya. Binigay ko kay Ivy. Mas kailangan niya ito, at nag-aalala nga ako na baka magkasakit. Inuwi ko siya
(Missamy Charm POV) Nakakalito talaga kapag tumatanda na. Neurons ko, wag naman kayo mga bobo. Wag tanga. Saka Kuya, parang babalik yung phobia ko. Sana di ako tuluyang kainin ulit. Tayo lang ang nakakaalam niyan simula nga ng makulong tayo sa isang truck na ewan kung saan tayo dadalhin. Miss na kita Kuya. Inoff ko yung laptop ko. Saka kumuha ako ng maiinom. Muling tinitigan ang pagkain. Wala talaga akong gana. Nahiga na lang din ako. Busog na ako sa titig na ginawa ko. Balik na nga ang lahat Missamy. Sa dalawang nasa kabilang kwarto, wag kayong magpaparinig na gumawa ng milagro. Tsk. Sipa ko sa dingding. (Jeff POV) “Sigurado ka ba Ivy na dito ka muna tutuloy?” tanong ko sa kanya, matapos kami kumain. Tumango ito sa akin. “Masasaktan ka kapagbigla na namang bumisita
(Jeff POV) “Huh? Bakit ko naman sa kanya sasabihin? Saka ang mga nilalabas ng bibig ko Jeff, totoo. Di ako nag-jojoke kung walang kasunodna, JOKE LANG. Wag bad mood ang ganda ng umaga.” Unat niya ng kamay. Parang ang saya sa ginawang 3 point shot sa basketball court. Sa sinabi niya, alam kong wala ngang alam si Jude. “So, bakit ang saya mo ngayon?” Nang tinulak niya ako, at natawang tumakbo. “Wag kang bad mood Jeff! Nililigo na yang ka-negatiban na yan! Fight! Laban lang.” Natigilan ako. Ang ganda ng mga mata niya kung kumislap. Totoong masaya siya. Hinahangin ang buhok nito na slow motion sa akin. Ipinapakita ang bawat detalye ng masaya niyang kinikilos. Pumasok na nga siya sa loob ng bahay. Napailing na lamang ako sa aking sarili. Saka sinundan siya pabalik ng bahay. Napaupo ako sa sala, habang naririnig ko ang boses ni Missamy. Sinusubukan niyang tumulong s