(Missamy Charm POV)
“Missamy.” Gising niya sa akin at ipinakita ang mga alitaptap na nagsisiliparan sa isang malaking punong kahoy.
Nagningning ang mata ko sa ganda nga nila.
Yung mga alitaptap kasi minsan na lang yan makita. Sana di sila mawala.
Ang ganda kaya nila sa gabi.
Hinila na ako ni Jeff paupo sa tabi niya, kaya naupo na ako. At siya na mismo itong nagsandal ng ulo ko sa balikat niya.
Hindi lang ang alitaptap ang pinagmasdan namin, pati rin ang butuin sa kalangitan.
Ang pakiramdam na nararamdaman ko ngayon ay di mo aakalain na darating kami ni Jeff sa point na ito.
No choice. Do it with the heart Missamy.
Mabilis na tumitibok ang puso ko. Dahil pakiramdam ko binubugbug na sa sobrang kilig. Hahaha.
Pafall si Jeff at meron pala siyang pagkataong ganito.
Sana nga lahat ng tao ganito ang nararamdamang pag-mamahal sa bawat isa. Hal
(Missamy Charm POV) Napaupo si Jeff sa malapit na sofa. Huminga ng malalim na kala mo naman kung saang marathon sumali. “Masakit ang kakulitan no Jeff?” “Killjoy naman talaga kasi ang matandang yun!” aburido niya. “Palit lang ako ng damit, hihilutin kita.” Tinignan ko nga yung hinatid na damit sa amin. Sleeping dress at yung isusuot bukas pauwi. Inahanda ko na din damit ni Jeff. Papasok na ako ng banyo na meaning lang, mag-isa ako. Ayoko. Baka mamaya niyan naliligo na lang ako sa dugo dahil pinaglalaruan ako ng multo! “Jeff!” balik ko sa kanya. “Gusto mo bang sabay na lang tayo maligo?” “Alam mo ba ang sinasabi mo Missamy?” Saka nga nagising ako sa iniisip ko. Natawa na lang ako. “Medyo.” Kagat labi na ikinangisi ni Jeff. “Sure.” “Maligo ka
(Jeff POV) “Jeff, di ka ba matatakot kung iwan kita?” “Hindi!” sigaw ko na lamang at baka nga mahila ko pa papasok si Missamy sa loob. “Okey, bihis na ako.” F*ck. Matapos ko maligo, nang lumabas ako sa banyo, agad sa akin inabot ni Missamy ang damit ko. “Wag kang pikon. Di kita inaano.” Bigay niya. Nang makapagbihis ako. Kalmado na naghihintay siya sa akin. Naupo na ako sa higaan, at syempre nag-iisa lang ang higaan namin0. “Okey lang na tumabi ka sa akin ngayon.” “So, meaning lang Missamy, kapag di ka natatakot di ako tatabi sayo?” “Hindi.” “I'll make an appointment for you sa isang family consultant. Para aware ka sa responsibility mo.” “No need. Para di dumami, kailangan na di tumabi sa asawa. Yun ang natural contraceptive natin. Diba Jeff?”
(Missamy POV) May mensahe sa akin si Jude, pero di kayang buksan. Nang dumating si Dexs, may dala ngang isang bouquet ng bulaklak na galing kay Jeff. Dami naman sa bakuran na bulaklak, napagastos pa tuloy si Jeff. Maganda naman. Appreciate ko ang mga bulaklak. Saka ko nga inilagay sa vase. Hinati ko sa dalawa, yung iba sa silid ni Jeff, at akin yung kalahati. Ayan. Fresh. Dumating si Jeff habang naghahapunan kami. Di ako kinibo pero dinaanan ako ng halik sa pisngi. Saka umakyan na parang chineck lang kung present ba kami. “Mommy Missamy, kayo na ba ni Daddy Jeff?” pag-iintriga sa akin ni Icy. “Uhmmm, medyo.” “May baby na diba kayo?” Napatango ako. Inilapag nga ni Dexs ang bagong hugas na cherries. Medyo di ko na trip kainin. Nagbago na ata ang isipan ng pinagdadala ko na parang si Jeff lang. Hangan
(Jeff POV) Hangang sa lumabas ako. Nakita ko na lang na tumatakbo si Icy at parating ang isang sasakyan na siyang ikinahila ko sa bata. Anong iniisip ng driver na ito? Agad lumabas ang driver ko. Lumapit sa amin si Missamy at kinuha yung bata sa akin. “Master Jeff.” “Anong iniisip mo?!” “Pasensya na po. Di ko nakita ang biglaan niyang pagtakbo.” “Jeff.” Alo sa akin ni Missamy, na ito na nga ang nagpaalis sa driver sa harapan ko at ipinark na maayos ang sasakyan. “Ki-aga-aga ang highblood mo. Muntik na naman ata mawalan ng trabaho si Manong. Tahan na Icy. Say thank you na kay Daddy Jeff.” “Thank you po.” Napahilot na lamang ako sa leeg. Kinuha ni Dexs ang mga bata. Naiwan kami ni Missamy. Inabot niya kamay ko, saka hinila ako sa upuan. “Relaxs.” Tapik niya sa balikat ko. Saka nga wala na akong ingay
(Missamy Charm POV) “Alam kong di ka sa akin maniniwala.” Di ko alam ang irereact ko. “Tanungin mo na lang yung asawa mo tungkol doon. O baka wag na. Baka kasi saktan ka pa niya. Minsan kasi kung sino pa yung may ginagawa sila pa yung mga agressibo. Andito lang ako Missamy sa tabi mo. Lumapit ka lang sa akin kapag merong problema. At kapag sakit na sakit ka na sabihin mo din sa akin, at ipagmumukha ko sa asawa mo na di mo deserves yung ginagawa niya sayo.” “Jude.” Bangit ko na lamang ng pangalan niya. “Anong ginawa niya sayo Missamy?” Inilayo ko ang paningin ko sa kanya. Napabuntong hininga ako. “Napaasa lang ako ni Jeff sa wala. Di ako buntis.” Ewan kung bakit ko ito sinabi na parang isang ina lang na sabik sa panganay niya. Ganoon naman talaga ang naramdaman ko. “What do you mean?” “Sinabi kasi niyang may—.” Nap
(Missamy POV) Pagkatapos namin kumain, tumawag ang Mama ni Jude. Nang biglang hinila na lamang niya ang kamay ko at pumara ng Taxi. “Saan tayo pupunta? Uwi na ako.” “Samahan mo na muna ako.” “Saan?” ngunit nanahimik na lamang ito at abalang nakikipag-usap sa kabilang linya. Tumapat yung sasakyan sa isang hotel. Bumaba kami ni Jude. “Anong gagawin natin riyan?” Ngunit hinila na lamang ni Jude ang kamay ko papasok. At bago pa man kami makapasok sa elevator may kamay na humila sa akin palabas. (Jeff POV) Habang nasa sasakyan hinihintay ko ang balita ni Jay. “Master Jeff please activate the app. Nalocate na namin siya.” Binuksan ko ang tablet at heto na nga. Halos napangisi ako sa galit dahil nasa hotel sila?! What the hell! Missamy ano ito?!
(Missamy Charm POV) “Yes. Para marealize niya na wag siya masyadong pabaya sayo. Anytime maaring may sumulot sayo.” Nalungkot ako sa ginagawa ni Jude. Dahil kala nga niya na mahal ko si Jeff. Gumagawa siya ng paraan kahit na masaktan ito. “Hiningi kasi ng tauhan niya ang numero ko. Nagsumbong kaagad sa akin ang taong pinaghingian, kaya naman ginawa ko talaga ang plano na yun Missamy.” “Jude.” “Okey lang ako. Hayaan mo kapag nakita ko si Jeff na may kasamang babae magkukunwari na lang din akong lalaki ng babae niya. Nagtanong ka na ba sa kanya tungkol sa sinabi ko sayo? Sa babae niya?” “Hindi pa Jude.” “Paaminin mo. Nasa sayo kung maniniwala ka sa akin Missamy.” Nang biglang bumukas yung pinto ng silid ko. Na nilock ko naman. Naibaba ko ang phone ko. Heto na naman siya. Hinablot yung biniling phone sa akin
(Jeff POV) Tumunog ang phone ni Jay. “Master Jeff!” saka lumapit sa akin at ipinakita ang suicidal note ni Ivy. Sh*t. Tumawag nga si Ivy sa akin. Napaka-emotional itong namamaalam. “Asaan ka?!” “Jeff, mahal na mahal kita. Di ko alam kung bakit mo ito nagawa sa akin. Gusto mong maging malaya sa akin. Sige, ibibigay ko. Alam kong kapag nanatili akong buhay dito sa mundong to, magugulo ko lang ang mga buhay ninyo. Kaya naman nararapat lang ito sa akin.” “Shut up! And tell me where the hell are you!” na agad ikinakilos na nga ni Jay na ipa-trace ito. Nang makabanga ni Jay si Dexs nanagmamadali din papunta sa akin na parang may sasabihin. Tumalikod na ako sa kanila at patuloy na kinakausap ang umiiyak na si Ivy. Kailangan na unahin ko ang babaing to. “Just wait with me okey? Pupunta ako. Let’s talk.”’ “Jeff…” patuloy ni
(Jeff POV)“Nathaniel.”Narinig ko ngang tinatawag ni Missamy ang anak namin. At bumukas ang pinto. Bumungad sa akin ang matamis na ngiti ng anak ko.“Shhh…” Isang daliri niya sa kanyang labi.“Hide me Dad please.”Ang mga mata niyang innosente na itatangi ko din sa kulit nito.“What did you do?”“Just hide me Dad.”Saka nga napatago sa ilalim ng desk ko.Bumukas ulit ang pinto, at iniluha ang asawa ko.“Wag na wag mong kakampihan si Nathaniel.”Ngumiti lang ako.Alam ni Missamy na nasa ilalim ito ng mesa ko.“Anong ginawa niya?”“Yung cake na ginawa ko para kay Icy at Seven, sinira niya!”“Ahhh…“
(Shin POV)May mga taong nagsasabi na wag natin pakingan ang sinasabi ng iba. Ngunit pilit man natin magbingi-bingihan sadyang nakakadepress ang mga sinasabi nila. Kaya paniwalaan ang sariling kakayanan. Wag na wag kang sisiksik sa sulok na kala mo di ka mumultuhin ng mga kinakatakutan mo.Face your fear kung baga. Dahil pagkatapos nito, masasabi mo na lang sa sarili mo kapag na-overcome nga.“Yun ba ang kinakatakutan ko? Ang tanga ko naman para katakutan ang bagay na yun?”Yeah. Tandaan. Ang maaring tumaboy for a lifetime ng mga kinakatakutan natin ay yung tapang na di talikuran ito.Let the fear of your na matakot sayo.Di rin ako naniniwala sa swerte at malas.Jeff, lahat ng tao sa mundong ito, may nakakalamang at nakaka-higit kahit sino pa man yan.Yung kwentong merong lalaki na naglalakad at mabuti pa daw yung nadaanan niyang merong bisekleta.
(Jeff POV)Dahil nga walang magawa ang midwifesa katigasan ng ulo ni Missamy.Narinig ko ang ere niya. Baka may masamang mangyari sa panganganak niya dahil sa gantong position.This is my first touch for a long time na di ko nga siya nakita.I miss her.Bakas sa mukha niyang nagulat sa pagdating ko nga.Yeah, everything is in right timing Missamy.Lagi na lang diba?Pinagtatagpo tayo sa mga oras na di naman natin inaasahan.But I am here right now Missamy.Naihiga ko siya.Hinawakan ang kamay niya.“Listen to them okey?”Di siya makapagsalita.Even me Missamy, ngunit…“You’re doing this Missamy for the baby. Wag kang matulala. Mamaya na yan.”Nagulat na lamang ako ng umire si Missamy. May kasama pang i
(Jeff POV)Tumigil kami sa tapat ng elevator, naghihintay nga.Hangang sa bigla na lang nagkagulo yung ilang stuff ng hospital dahil nga sa…Narinig ko ang tahol…At bumukas ang elevator. Papasok na sana ako ng marinig ko…“Pimplesssss!”Pimples? Tahol?At ang resulta ng isipan ko ang binili naming aso ni Missamy.Nakita ko nga sa hallway ang mabuhok na kulay puting aso.Tinahulan ako at parang sa akin ang punta niya.Hinarang ito ni Shin at hinuli nga saka binigay sa mga staff na naghahabol.“Parang yung aso lang na binili niyo ni Missamy.”Muling tinapunan ko ng paningin ang aso, saka nga tumahol ito pabalik sa akin habang nilalayo sa amin.Napailing na lamang ako.Saka napapasok na nga ng elevator, at narinig ko na lamang…“Thank you
(Shin POV)“Si Missamy?”“Yes Dad.”“Asaan sila?”“Uhmmm. Nasa labor room?”“Labor room?!”“Oo.” Maingat kong sagot.“Anong ibig sabihin nito Shin!”“Uhmmm. Meron na kayong apo kay Jeff. Dad, kailangan niyo gawin ngayon. Ayusin ang marriage contract nila ni Jeff. At kapag nalaman ng panganay niyong anak ang tungkol nga sa ginawa niyong pakiki-alam. Dad, alam niyo na.”“Binabantaan mo ba ako?”“Hindi, binabalaan lang. In case na kumilos nga kayo.”“Wag mo akong pinagbibiro Shin!”“Di ako nagbibiro Dad! Edi sana may ‘joke lang’ na pahabol diba?”Hangang sa binabaan ako nito.
(Jeff POV)Na-igalaw ko na ang aking mga katawan. Sinusubukan magsalita.Bulol na naiinis ako ng sobra.Sinusubukan ko I type nga sa screen ang tanong ko kung nasaan ang aking asawa.At sa pagpapagod ko na magawa yun. Nakahinga ako ng matapos ko.Binasa ito ni Shin.Napayuko ito.Anong ibig sabihin nito?Nagulat ako sa desisyon ng Elder.Masaya na diba dahil gising na si Jeff at lakas loob naman itong nire-recover ang sarili. Kaya lang…“Malinaw na naalala ni Jeff kung sino-sino tayo. At darating ang oras na tatanungin ni Jeff ang tungkol sa asawa niya. Sabihin niyong patay na ito.”Halos maibuga ko ang iniinom ko.“Dad. Tigilan niyo ito. Ako na mismo ang tumatangi sa gusto mong mangyari.”“Di na natin mahanap si Missamy. Ibig lang sabihin nito patay na s
(Missamy POV)“Pero…”“Kuya, oras na para sipain ang mga toxic na taong kagaya niya.”“Mahal ko si Jeff! Mahal din niya ako! Bakit—.”“Hindi mo mahal ang anak ko Missamy!”Nagulat akong pahayag ng Elder. Parang aatakihin na naman ito.“Ikaw!” tawag niya sa kanyang secretarya.“Tulungan mo si Missamy na ayusin at tapusin kaagad ang divorce nila!”“Dad!” sigaw ni Jean.At naglakas loob na akong magsalita.“Oo, nagsimula kami sa kontrata. Sa laro ng anak niyo. Pero maniwala man kayo o hindi, mahal ko ang anak niyo!”“Nang dahil sayo Missamy napapahamak si Jeff. Tangapin mo na ang katotohanan na hindi kayo para sa isat-isa. Madumi na ang pangalan ng pamilya namin ng dahil sa inyo.”&nbs
(Jeff POV) Naramdaman ko ang mabigat at mainit na bagay na siyang bumaon sa aking katawan. Hangang sa huli kong ngang narinig ang boses ng asawa ko. Ang nakikita ko ngayon ang chessboard na minsan na namin nilalaro ni Juan Carlos. At pag-angat ko nga ng aking paningin, siya nga. May ngisi sa labi. Napailing sa akin. Inilahad ang board na tanging yung king at horse na lang ang natitira sa kanya. Yung horse piece na itinago noon ni Missamy sa kanyang kapatid. Ulit napatitig ako sa kanya. “You don't need to end your game here Jeff. Your rook and king were your last chance to avoid the checkmate.” Saka nga tinuro niya ang kabayo. Tinitigan ko, saka ngumiti sa akin. Umiling at tumayo. Napamulsa saka tahimik na ngang lumabas ng basement sa pamamahay ko. Agad kong sinundan ngunit ang tumampad sa akin ang isang napakadilim na walang ha
(Jay POV)“Master Jeff, patayin niyo na ako. Wala akong kwentang sekretarya.”Saka nga niya ako hinila sa harapan niya.Napa-kwelyo…“Ngunit Master Jeff, sa huling pagkakataon, nailigtas ko naman ang asawa niyo bilang regalo sa inyo.”Ngumisi ako sa kanya.“Anong ibig mong sabihin Jay…”“Matatapos na ang paghihirap niyong dalawa. Wala nang Jude na mamagitan sa inyo. Wala nang Montiveros na mahilig nga mam-blackmail ng mga tao. Kaya lang Master Jeff…”Saka nga naiyak na ako.“Kailangan ko ng lisanin ang mundong ito dahil sa mga kagagawan ko.”Saka lumapit ako sa mesa at kukunin na sana ang baril, nang binaril ito ni Master Jeff.Nang napalingon ako sa kanya at sumalubong nga ang kamao sa akin. Ginulpi ako.“Wala kang karapatan na mamatay Jay! Wala! Walanghiya ka! In