(Ivy POV)
“Pinapatawag niyo daw ako.”
“May ipapagawa ako sa iyo. Hindi lang si Missamy ang kailangan mong makunan ng larawan. Pati si Jeff, kapag nagsasama kaming dalawa.”
“Sigurado kayo?”
“Sa naninibago ako sa kanya. Yung makukuha mong larawan sa amin ni Jeff, siguraduhin mo na makakarating sa Elder. Isama mo na rin yung tungkol kay Missamy.”
“Yes Mam.” Tignan lang natin Jeff, kung manantili kang mananahimik at isawalang bahala ako. Sabagay, four months to go, tapos na din naman ang kontrata at masaya akong marinig na ikaw na nga ang pinipisil nilang maupo bilang Elder.
Good Job Jeff.
“How about us?” tanong niya sa akin. Ang photographer.
“Walang tayo Roderick.”
“Ikaw ang may gumawa nga aksidente sa nangyari sa lalaking tunay mong minamahal diba? Si Juan Carlos.”
 
(Jeff POV) At heto nga ang trip ni Shin sa pamilya namin, ang manuod sa theater room. Isang pelikulang pambata, na napapalambing nga yung dalawang bata sa lolo nila kunyari. Tss. They are good to take the opportunity na magkaroon nga ng kumpletong pamilya. Paano na lang kaya kung matatapos ang lahat nang ito? Dumating sila Missamy at Cassandra na may dalang popcorn. Tumabi sa akin si Missamy at share nga kami sa hawak niya. Pero pinandilatan ako na kanya lang ang pagkain na hawak niya. Edi ubusin mo. General Rating ang pinapanuod namin. Pambata talaga. Kaya namalayan ko na lang nakasandal na sa balikat ko ang ulo ni Missamy. Ang landi ng babaing to. Hangang sa matapos na yung Movie at nakatulog na yung dalawang bata. Kinuha na sila ni Jay at Butler Nang. Susunod na sana si Missamy palabas ng hinila ko siya pabalik. Dahil ang panunuorin lang namin suspend and horror. Kinurot
(Missamy POV) Lihim akong nagdasal na sana pagkatapos ng kontratang to, bumalik ang buhay ng bawat isa sa amin. Masaya naman akong nakilala si Jeff. May kapraningan din sa buhay niya. Sana mahalin siya ng jowa niya. At wag nilang papalipasin ang oras na walang pagmamahal sa isat-isa. Kasi kinakaligtaan nila ang isat-isa. Tipong hindi magjowa? Yun talaga ang nararamdaman ko sa kanila eh, pwera bitter mode, yun talaga. Wala silang nararamdaman sa isat-isa. Si Ivy yung parang gusto lang dumikit kay Jeff dahil no choice siya. Habang si Jeff, parang nakakalimutan ang fiancée niya at naalala lang kapag nagpaparamdam. Haist. Mapaglaro talaga ang tadhana eh. Eh ikaw Missamy, ano nararamdaman mo? Ako? Medyo naguguluhan dahil pafall ang masungit na Jeff. Ramdam ko naman na may mali kaya nga naguguluhan ako. Sa papansin si Jeff. Pero mabait siya. Di mo lang talaga mahahalata sa unang
(Missamy POV) Ang ganda ng panaginip ko, kaya nga nagulat na lang ako kung bakit nga ba nagising ako. At si Jeff, dahil pinabuksan na kay Chin yung kurtina na siyang hinaharang ang pagpasok tuluyan ng araw. May kausap si Jeff sa phone niya. Napabangon na ako at napaunat. Sarap ng tulog ko. Ang ganda ko super-duper! Thank you so much Papa God sa araw na ito. Naibaba na ni Jeff ang hawak niyang phone kaya naman, “Good Morning Jeff.” With ngiti sa labi ko. Parang may sanib na naman nga ako. Ano Charm, may balak ka bang pagtripan na naman si Jeff? “Morning.” Himala tumugon sa akin. Pumunta na ako ng terrace, at ang sarap sa feeling na maayos ang lahat. Ikaw din sana Kuya. Alam ko naman na gumagawa ka nang maayos riyan. Fighting sa ating dalawa. Uwi ka na please, bago pa man matapos yung five months contract ko kay Jeff. &nbs
(Missamy Charm POV) Yun di naman nakatitig sa akin dahil abala sa camera nito. Wow! May photographer ako! “Jeff, picturan mo ako.” Iniharap niya nga sa akin yung kamera, at pose mode Missamy. Yan nga Jeff, picturan mo lang ako. Teka, walang electric fan para yung effect lumilipad buhok ko. Yung porma ni Jeff simple din naman, parang kung saan kaming dagat pupunta. Hangang sa tinamad na nga si Jeff sa subject niya. “Ang pangit mo.” Sinabi na lang niya sa akin at pumunta na ng pinto para lumabas. Tumigil siya, at nilingon ako. “Ano pa ang ginagawa mo Missamy? Hinihintay nila tayo.” At nauna akong lumabas sa kanya. Una kong narinig ang hagikhik ni Missamy na parang kinikiliti na naman ni Shin. Nang bumaba na kami sa hagdan. Napalingon sila sa amin. “Good morning po.” Bati ko sa kanila. “Good morning Sis.” Nakangiting nakakaloka s
(Missamy Charm POV) “Hindi pa ako masyadong matanda.” “Sa umakyat kayo ng bundok. Malay ko na di sumakit ang mga tuhod niyo niyan.” Na parang sanay na si Jeff sa hampas nito. Kawawa naman siya. Pero naupo naman yung Elder. Parang alam ko na kung saan nagmana si Jeff. Sa Daddy niya na ubod mapride pero bibigay din naman pala. Pabebe silang dalawa pareho. Kita naman na pinapahalagaan nila ang isat-isa. Good Jeff. Kapag nagka-anak ka paniguradong di rin ka niya pababayaan. Ang sabi kasi kung ano ang siyang ipinakita mo sa iyong anak siya din gagayahin at ibabalik sayo sa pagtanda. At sana naman di makuha ni Jeff yung panghahampas ng baston dahil ako ang babali ng buto niya. Natawa ako sa sarili ko na ang laki akong asa. Feeling ko naman na kasama ko pa nga si Jeff sa pagtanda niya. Well, Missamy, hindi mo nga siya kasama. Inilapag na nila Jeff yu
(Missamy Charm POV) Maya-maya lang pabalik na yung apat at may nahuling isda. Si Shin at Jeff itong nag-uusap ng, mapansin ni Jeff ang hitsura ni Icy. “Anong nangyari sa'yo Icy?” tanong nito ng lumapit nga sa bata. Lumingon sa akin. “Nasugatan lang siya ng kutsilyo, sweetie.” “Lang?” yung tono ng boses niya parang nainis sa itinugon ko. Tinignan nga yung sugat na binalot na namin ni Mother-in-law ngbandage. “Look what have you done to yourself?!” galit niyang sabi sa bata. Magsasalita na sana ako sa ka-OA ni Jeff ng mauna siyang magsalita. “At hinayaan mo naman humawak ng matalim yung bata Charm?” Yung totoo? Naghahamon ba ng away si Jeff? Umiinit na din ang ulo ko, sa daming kaliskis itong nahuli nila. Napalingon ako sa kanya, yung mata naming dalawa pareho na ngang kasing tulis nang dulo ng kutsilyo. “It's okey Daddy. Mo
(Missamy Charm POV) Matapos kumain, nagtulong-tulong na kami magligpit nila Mother-In-law habang sila Jeff, abala na magtayo ng tent. Ganito pala sila mag-outing, hangang gabi. Eh kung may mangyari sa aming masama dito? Saka kawawa naman yung mga tauhan nila na nagmamasid lang sa buong paligid. Kung umulan saan ang mga yun sisiksik? Wala ba silang balak na patulugin ang mga yun. Mga taong to. Concern ka Missamy? Ibigay mo na lang yung tutuluyan mong tent sa tauhan nila. Wait. Speaking of tent, ibig sabihin na naman nito, magkatabi na naman kami ni Jeff?! Ano ba yan. Obvious Missamy. Sa mata nila, mag-asawa kayo. Wala nang malisya. Di ko talaga ini-expect na ganito ang mangyayari sa akin. Magpaka-asawa ka nga Missamy, para experience mo na in case na maging asawa mo nga ng tuluyan si Jude. Dinalhan ko ng maiinom si Jeff, kinuha naman niya. “Ang galing
(Missamy Charm POV) “Naalala ko lang si Kuya kung paano siya mag-alala sa akin. Kitang-kita ko sayo kanina. Relaxs lang. Ang importante ngayon Jeff,ligtas yung dalawang bata. Di sayo magagalit yung Uncle Jay nila.” “They are adopted children ni Jay.” Tumaas ang kilay ko. “Adopted? At hindi anak ng kapatid ni Jay?” Ngumisi sa akin si Jeff. “Isa lang ang kapatid ni Jay, si Dexs. Personal assistant ng fiancée ko.” Ouch. Biglang may sumakit sa akin ng marinig ko na naman yung salitang fiancée. Sana all, may fiancée. Napatango na lang ako. Bakit niya sinasabi ito sa akin? Nanadya ba siya? At bakit sira ang puso ko? At nakakaramdam na lang ako ng pananakip ng dibdib ko. Hala! May sakit na ba ako? Si Jeff kasi, lagi na lang ako ginugulat at tinatakot. Baka nga natruma na ng tuluyan ang puso ko. “So, meaning mahilig
(Jeff POV)“Nathaniel.”Narinig ko ngang tinatawag ni Missamy ang anak namin. At bumukas ang pinto. Bumungad sa akin ang matamis na ngiti ng anak ko.“Shhh…” Isang daliri niya sa kanyang labi.“Hide me Dad please.”Ang mga mata niyang innosente na itatangi ko din sa kulit nito.“What did you do?”“Just hide me Dad.”Saka nga napatago sa ilalim ng desk ko.Bumukas ulit ang pinto, at iniluha ang asawa ko.“Wag na wag mong kakampihan si Nathaniel.”Ngumiti lang ako.Alam ni Missamy na nasa ilalim ito ng mesa ko.“Anong ginawa niya?”“Yung cake na ginawa ko para kay Icy at Seven, sinira niya!”“Ahhh…“
(Shin POV)May mga taong nagsasabi na wag natin pakingan ang sinasabi ng iba. Ngunit pilit man natin magbingi-bingihan sadyang nakakadepress ang mga sinasabi nila. Kaya paniwalaan ang sariling kakayanan. Wag na wag kang sisiksik sa sulok na kala mo di ka mumultuhin ng mga kinakatakutan mo.Face your fear kung baga. Dahil pagkatapos nito, masasabi mo na lang sa sarili mo kapag na-overcome nga.“Yun ba ang kinakatakutan ko? Ang tanga ko naman para katakutan ang bagay na yun?”Yeah. Tandaan. Ang maaring tumaboy for a lifetime ng mga kinakatakutan natin ay yung tapang na di talikuran ito.Let the fear of your na matakot sayo.Di rin ako naniniwala sa swerte at malas.Jeff, lahat ng tao sa mundong ito, may nakakalamang at nakaka-higit kahit sino pa man yan.Yung kwentong merong lalaki na naglalakad at mabuti pa daw yung nadaanan niyang merong bisekleta.
(Jeff POV)Dahil nga walang magawa ang midwifesa katigasan ng ulo ni Missamy.Narinig ko ang ere niya. Baka may masamang mangyari sa panganganak niya dahil sa gantong position.This is my first touch for a long time na di ko nga siya nakita.I miss her.Bakas sa mukha niyang nagulat sa pagdating ko nga.Yeah, everything is in right timing Missamy.Lagi na lang diba?Pinagtatagpo tayo sa mga oras na di naman natin inaasahan.But I am here right now Missamy.Naihiga ko siya.Hinawakan ang kamay niya.“Listen to them okey?”Di siya makapagsalita.Even me Missamy, ngunit…“You’re doing this Missamy for the baby. Wag kang matulala. Mamaya na yan.”Nagulat na lamang ako ng umire si Missamy. May kasama pang i
(Jeff POV)Tumigil kami sa tapat ng elevator, naghihintay nga.Hangang sa bigla na lang nagkagulo yung ilang stuff ng hospital dahil nga sa…Narinig ko ang tahol…At bumukas ang elevator. Papasok na sana ako ng marinig ko…“Pimplesssss!”Pimples? Tahol?At ang resulta ng isipan ko ang binili naming aso ni Missamy.Nakita ko nga sa hallway ang mabuhok na kulay puting aso.Tinahulan ako at parang sa akin ang punta niya.Hinarang ito ni Shin at hinuli nga saka binigay sa mga staff na naghahabol.“Parang yung aso lang na binili niyo ni Missamy.”Muling tinapunan ko ng paningin ang aso, saka nga tumahol ito pabalik sa akin habang nilalayo sa amin.Napailing na lamang ako.Saka napapasok na nga ng elevator, at narinig ko na lamang…“Thank you
(Shin POV)“Si Missamy?”“Yes Dad.”“Asaan sila?”“Uhmmm. Nasa labor room?”“Labor room?!”“Oo.” Maingat kong sagot.“Anong ibig sabihin nito Shin!”“Uhmmm. Meron na kayong apo kay Jeff. Dad, kailangan niyo gawin ngayon. Ayusin ang marriage contract nila ni Jeff. At kapag nalaman ng panganay niyong anak ang tungkol nga sa ginawa niyong pakiki-alam. Dad, alam niyo na.”“Binabantaan mo ba ako?”“Hindi, binabalaan lang. In case na kumilos nga kayo.”“Wag mo akong pinagbibiro Shin!”“Di ako nagbibiro Dad! Edi sana may ‘joke lang’ na pahabol diba?”Hangang sa binabaan ako nito.
(Jeff POV)Na-igalaw ko na ang aking mga katawan. Sinusubukan magsalita.Bulol na naiinis ako ng sobra.Sinusubukan ko I type nga sa screen ang tanong ko kung nasaan ang aking asawa.At sa pagpapagod ko na magawa yun. Nakahinga ako ng matapos ko.Binasa ito ni Shin.Napayuko ito.Anong ibig sabihin nito?Nagulat ako sa desisyon ng Elder.Masaya na diba dahil gising na si Jeff at lakas loob naman itong nire-recover ang sarili. Kaya lang…“Malinaw na naalala ni Jeff kung sino-sino tayo. At darating ang oras na tatanungin ni Jeff ang tungkol sa asawa niya. Sabihin niyong patay na ito.”Halos maibuga ko ang iniinom ko.“Dad. Tigilan niyo ito. Ako na mismo ang tumatangi sa gusto mong mangyari.”“Di na natin mahanap si Missamy. Ibig lang sabihin nito patay na s
(Missamy POV)“Pero…”“Kuya, oras na para sipain ang mga toxic na taong kagaya niya.”“Mahal ko si Jeff! Mahal din niya ako! Bakit—.”“Hindi mo mahal ang anak ko Missamy!”Nagulat akong pahayag ng Elder. Parang aatakihin na naman ito.“Ikaw!” tawag niya sa kanyang secretarya.“Tulungan mo si Missamy na ayusin at tapusin kaagad ang divorce nila!”“Dad!” sigaw ni Jean.At naglakas loob na akong magsalita.“Oo, nagsimula kami sa kontrata. Sa laro ng anak niyo. Pero maniwala man kayo o hindi, mahal ko ang anak niyo!”“Nang dahil sayo Missamy napapahamak si Jeff. Tangapin mo na ang katotohanan na hindi kayo para sa isat-isa. Madumi na ang pangalan ng pamilya namin ng dahil sa inyo.”&nbs
(Jeff POV) Naramdaman ko ang mabigat at mainit na bagay na siyang bumaon sa aking katawan. Hangang sa huli kong ngang narinig ang boses ng asawa ko. Ang nakikita ko ngayon ang chessboard na minsan na namin nilalaro ni Juan Carlos. At pag-angat ko nga ng aking paningin, siya nga. May ngisi sa labi. Napailing sa akin. Inilahad ang board na tanging yung king at horse na lang ang natitira sa kanya. Yung horse piece na itinago noon ni Missamy sa kanyang kapatid. Ulit napatitig ako sa kanya. “You don't need to end your game here Jeff. Your rook and king were your last chance to avoid the checkmate.” Saka nga tinuro niya ang kabayo. Tinitigan ko, saka ngumiti sa akin. Umiling at tumayo. Napamulsa saka tahimik na ngang lumabas ng basement sa pamamahay ko. Agad kong sinundan ngunit ang tumampad sa akin ang isang napakadilim na walang ha
(Jay POV)“Master Jeff, patayin niyo na ako. Wala akong kwentang sekretarya.”Saka nga niya ako hinila sa harapan niya.Napa-kwelyo…“Ngunit Master Jeff, sa huling pagkakataon, nailigtas ko naman ang asawa niyo bilang regalo sa inyo.”Ngumisi ako sa kanya.“Anong ibig mong sabihin Jay…”“Matatapos na ang paghihirap niyong dalawa. Wala nang Jude na mamagitan sa inyo. Wala nang Montiveros na mahilig nga mam-blackmail ng mga tao. Kaya lang Master Jeff…”Saka nga naiyak na ako.“Kailangan ko ng lisanin ang mundong ito dahil sa mga kagagawan ko.”Saka lumapit ako sa mesa at kukunin na sana ang baril, nang binaril ito ni Master Jeff.Nang napalingon ako sa kanya at sumalubong nga ang kamao sa akin. Ginulpi ako.“Wala kang karapatan na mamatay Jay! Wala! Walanghiya ka! In