(Missamy Charm POV)
Lumabas si Jeff na naayos ko na sa sahig yung mga iginuhit ko.
“Para saan yan Missamy?” Mga kilay niya nagkasalubungan. Dahil nga nagkalat ako sa sahig.
“Laro para sa hihiga sa kama ngayong gabi. Ang matalo sa sofa at manalo sa kama.”
Bakit di na lang ako icheck in sa ibang room eh?
Ngumisi siya sa akin.
And I explain the mechanics. Since dalawa lang ang paa namin at dalawang kamay. Ang unang magkaroon ng consecutive three rows yun ang panalo.
Nagsimula na kaming maglaro. At aba naman magaling siya.
Siya nanalo sa unang round.
Atleast three times na manalo. Kanya muna ang unang round.
“Ang daya-daya mo kasi Jeff! Tinitake advantage mo masyado ang haba ng binti mo?! Di ka ba talaga nakokonsensya?”
“Why? I let my opponent to win against me Missamy? Ikaw ang naghamon diba? Ginagawa ko lang naman ang best
(Jeff POV) Nakita ko yung bedsheet na may mansya ng dugo. Tss. Here we again Missamy, dito ka pa talaga magkakalat ng dugo mo. “Jeffffffffffffffffffffff!” narinig kong tawag ni Missamy. Lumapit ako sa pinto ng banyo. Kumatok. “What it is?” At talagang asikaso ko ang babaing to. Anong nangyayari sayo Jeff? “Pahiram boxer short saka underwear! Kung hindi please si Chin, kailangan ko ng underwear!” Napaka-highblood ng babaeng to. Kumilos na ako at kinuha ang hinihingi niya. Saka kumatok ulit ako sa pinto at inabot kailangan niya. “Ayoko dagdagan pa ng ingay ang silid ko Missamy. Tiisin mo muna yan.” Walang tugon na kinuha niya. Napangiti na lang ako sa ideya na medyo bastos. Brief ko isusuot ni Missamy? Napaubo ako sa sarili ko, dahil labis na namumula ang pisngi ko. What's wrong with me?
(Missamy Charm POV) Lumapit na ako kay Jeff. Naupo ako sa harapan ng mukha niya. At piniltik ko yung ilong nito. Instant nagising si Jeff at mahahampas niya ako ng unan nang napa April Boy mode ako. Di ko kayang tangapin, na magagawa mo ito sa akin! Cross hand na sagang. Wag ang mukha kong maganda ang pagtripan niya. “What the f*ck Charm!” Huh? Hindi na yung second name ko ang nabangit niya kundi yung pangatlo. Di na ako magugulat kung baling araw, Maria na. Dahil ang tatlong pangalan na yan, may mga unique characteristic. Kung karamihan tawag sa akin Missamy, normal lang na parang makulit lang naman na babae. Maria, yung pinaka malabirhen Maria kong pag-uugali at Charm, yun naman ang pinakamakulit na pagkatao ko. Kaya Maria Missamy Charm Opiana, kapag pinagsama-sama mo yan, sabog ang buhay mo. “Sowey. Late ka na kasi my labs.” Napatitig siy
(Missamy Charm POV) “Uhmmm, di pa. Nakakalimutan ko.” Pwede din naman humirit ng second chance kay Jeff, baka pumayag na. At gagawin ko ang lahat basta pumayag ang lalaking yun. “Sana pumayag siya.” “Para sa grade papayag yun Jude.” Napabuntong hininga si Jude, at hinarap ulit ako. “May sasabihin ako sayo Missamy.” “Tungkol saan?” Di mapakali si Jude, at napakamot pa siya sa batok niya. “Tungkol sa asawa mo. Talaga bang mahal ka niya? O pinilit ka lang na maging asawa niya?” Medyo di ko alam ang isasagot ko, dahil sa totoo naman talaga, walang nagmamahal sa amin ni Jeff. Pareho lang kaming nakikipaglaro at niloloko ang mga taong nasa paligid namin. Pinilit ako ni Kuya, at kailangan ko gawin yun, para sa aming dalawa. “Syempre naman Jude, mahal niya ako. At walang nangyari na pilitan, dahil mahal ko d
(Missamy Charm POV) “Anong nangyari?” agad na tanong sa akin ni Jude. Merong pag-alala sa boses niya dahil siguro sa ginawa ni Jeff kanina. “Kailangan na kasi ng asawa ko yung device.” “Akala ko kung ano na. Di naman kayo nag-away diba?” Galing mangsense ni Jude. “Hindi. Busy lang talaga sa negosyo niya Jude.” Ibaba na sana ni Jude, pero hindi ako papayag na si Jeff lang ang merong katawagan, dapat pareho lang kami. Kaya ininsit ko kay Jude na ipagpatuloy sa akin idetalye yung pinag-usapang project. Habang ako nga ikinulong ng masamang si Jeff dito sa mataas na gusali. At kailangan ako matagpuan ng Prince Charming ko. (Jeff POV) “Kailangan ko tapusin ang event Ivy, saka andito si Missamy dahil natatakot ako na may makarating na di magandang balita sa Elder.” “I
(Missamy POV) Missamy Charm, concern lang talaga si Jeff sa larong ginagawa ninyo. Kaya makinig ka na lang para wala nang sirain na bagay na mahalaga sayo si Jeff. Nagmamadali akong kumain dahil uunahan ko na si Jeff sa higaan. Since natulog siya kagabi sa sofa. Ngunit siya itong nauna dahil kung ano-ano ang nilagay sa pingan ko. Wag daw ako aalis sa mesa kung di ko mauubos ang nasa pingan ko. Kaya naman heto, parang di na ako makahinga at masusuka na. Ginagawa ito ni Jeff dahil di daw ako kumain ng pananghalian. Kung di pala ako kumain ng tatlong araw, good for three days din ang kakainin ko sa isang meal? Ahahaha. Baliw na ang lalaking yun. Sabagay nasa kontrata nga ang tungkol sa kalusugan ko. He just sticks with the contract. Kaya ikaw din dapat Missamy Charm, kung ayaw mo nang takutin ka niya. Alalahanin mo parati ang tungkol sa kontrata.
(Missamy Charm POV) Si Jeff na akay yung isang batang babae at yung akin batang lalaki. “Not bad.” Tukoy niya sa nakalakip na caption. The New Generation Couple of Lee Chan Family was truly kind and simple. “Anong simple at mabait sayo Jeff? Natatawa ka dahil mali sila.” Reklamo ko sa kanya ng kinuha na niya yung tablet. “Save mo yung image.” Sinunod niya ang utos ko. “The elder will love this.” “Bakit kasi di na lang kayo gumawa ng baby nang Jowa mo Jeff. Nang maging tuluyang masaya yung Elder.” Ngunit paglingon ko, yung mata niya naiinis sa sinabi ko. Problema ng lalaking to? Ibinalik nga ako ni Jeff sa tinutuluyan namin. No comment na sa sinabi kong gumawa sila ng Baby ni Ivy. At ako sana yung ninang. Yan, di ako makakapanuod ng Korean drama dahil wala
(Jeff POV) Naidampi ko ang palad ko sa pisngi niya. Pinaglaruan ang mukha niya ng daliri ko. Atleast diba Charm, di ko ginuhitan yung mukha mo. Ngunit natigilan ako, dahil di tama ang ginagawa ko. Talagang mahuhulog ako sa kanya. Dahan-dahan ko siyang inihiga sa sofa at kinuha yung kumot. Saka kinumutan siya. Sino naman kasi ang bumili ng dress na yan at napakaikli? Tsk. Tinawagan ko si Jay. “Make a reservation to a nearest restaurant. Doon kami maghahapunan ni Missamy.” Bago ko ibinaba pinakingan muna ang kumpirmation ni Jay. “Yes, master Jeff. Pero kailangan niyo bumalik for closing program.” Yun pa pala, nakalimutan ko ng dahil kay Missamy. “Babalik din ako.” Napatitig ulit ako kay Missamy. Iiwan ko siya dito na mag-isa? Walang malay? Eh, kung may masamang mangyari sa kanya? Binuhat ko siya papunta sa kama, at pinatawag ko s
(Missamy Charm POV) Nauna na ako sa paglalakad dahil parang pinapasyal lang na parang aso ako ni Jeff. Ayoko naman ng ganoon. May makakasalubong kaming bike, at kampante ako na di naman ako mabubundol, kaya lang ng tumitig sa amin yung sakay. Muntikan na akong matumbahan kung di ako hinigit kaagad ni Jeff. Nakayakap ako kay Jeff. Ang lakas ng tibok ng puso ko, o puso niya? Nagkatitigan kami ni Jeff, kaya lang siya ng bumitaw na parang highblood at pinagsabihan si Kuyang napa-pabike. Hinila ko na si Jeff na kala niya may nawala sa akin. Yung lalaki nga ang nasaktan diba? Imbes na tulungan tumayo, hindi. Kundi nang-apak pa na parang asong ulol. Ikaw yung agrabyado? Inis naman niyang hinila pabalik sa kanya yung kamay. Kala naman niya gusto kong hawakan yun till the rest of my life. Tss. Asa ka din talaga Jeff. Iyong-iyo ang kamay mo. Nau
(Jeff POV)“Nathaniel.”Narinig ko ngang tinatawag ni Missamy ang anak namin. At bumukas ang pinto. Bumungad sa akin ang matamis na ngiti ng anak ko.“Shhh…” Isang daliri niya sa kanyang labi.“Hide me Dad please.”Ang mga mata niyang innosente na itatangi ko din sa kulit nito.“What did you do?”“Just hide me Dad.”Saka nga napatago sa ilalim ng desk ko.Bumukas ulit ang pinto, at iniluha ang asawa ko.“Wag na wag mong kakampihan si Nathaniel.”Ngumiti lang ako.Alam ni Missamy na nasa ilalim ito ng mesa ko.“Anong ginawa niya?”“Yung cake na ginawa ko para kay Icy at Seven, sinira niya!”“Ahhh…“
(Shin POV)May mga taong nagsasabi na wag natin pakingan ang sinasabi ng iba. Ngunit pilit man natin magbingi-bingihan sadyang nakakadepress ang mga sinasabi nila. Kaya paniwalaan ang sariling kakayanan. Wag na wag kang sisiksik sa sulok na kala mo di ka mumultuhin ng mga kinakatakutan mo.Face your fear kung baga. Dahil pagkatapos nito, masasabi mo na lang sa sarili mo kapag na-overcome nga.“Yun ba ang kinakatakutan ko? Ang tanga ko naman para katakutan ang bagay na yun?”Yeah. Tandaan. Ang maaring tumaboy for a lifetime ng mga kinakatakutan natin ay yung tapang na di talikuran ito.Let the fear of your na matakot sayo.Di rin ako naniniwala sa swerte at malas.Jeff, lahat ng tao sa mundong ito, may nakakalamang at nakaka-higit kahit sino pa man yan.Yung kwentong merong lalaki na naglalakad at mabuti pa daw yung nadaanan niyang merong bisekleta.
(Jeff POV)Dahil nga walang magawa ang midwifesa katigasan ng ulo ni Missamy.Narinig ko ang ere niya. Baka may masamang mangyari sa panganganak niya dahil sa gantong position.This is my first touch for a long time na di ko nga siya nakita.I miss her.Bakas sa mukha niyang nagulat sa pagdating ko nga.Yeah, everything is in right timing Missamy.Lagi na lang diba?Pinagtatagpo tayo sa mga oras na di naman natin inaasahan.But I am here right now Missamy.Naihiga ko siya.Hinawakan ang kamay niya.“Listen to them okey?”Di siya makapagsalita.Even me Missamy, ngunit…“You’re doing this Missamy for the baby. Wag kang matulala. Mamaya na yan.”Nagulat na lamang ako ng umire si Missamy. May kasama pang i
(Jeff POV)Tumigil kami sa tapat ng elevator, naghihintay nga.Hangang sa bigla na lang nagkagulo yung ilang stuff ng hospital dahil nga sa…Narinig ko ang tahol…At bumukas ang elevator. Papasok na sana ako ng marinig ko…“Pimplesssss!”Pimples? Tahol?At ang resulta ng isipan ko ang binili naming aso ni Missamy.Nakita ko nga sa hallway ang mabuhok na kulay puting aso.Tinahulan ako at parang sa akin ang punta niya.Hinarang ito ni Shin at hinuli nga saka binigay sa mga staff na naghahabol.“Parang yung aso lang na binili niyo ni Missamy.”Muling tinapunan ko ng paningin ang aso, saka nga tumahol ito pabalik sa akin habang nilalayo sa amin.Napailing na lamang ako.Saka napapasok na nga ng elevator, at narinig ko na lamang…“Thank you
(Shin POV)“Si Missamy?”“Yes Dad.”“Asaan sila?”“Uhmmm. Nasa labor room?”“Labor room?!”“Oo.” Maingat kong sagot.“Anong ibig sabihin nito Shin!”“Uhmmm. Meron na kayong apo kay Jeff. Dad, kailangan niyo gawin ngayon. Ayusin ang marriage contract nila ni Jeff. At kapag nalaman ng panganay niyong anak ang tungkol nga sa ginawa niyong pakiki-alam. Dad, alam niyo na.”“Binabantaan mo ba ako?”“Hindi, binabalaan lang. In case na kumilos nga kayo.”“Wag mo akong pinagbibiro Shin!”“Di ako nagbibiro Dad! Edi sana may ‘joke lang’ na pahabol diba?”Hangang sa binabaan ako nito.
(Jeff POV)Na-igalaw ko na ang aking mga katawan. Sinusubukan magsalita.Bulol na naiinis ako ng sobra.Sinusubukan ko I type nga sa screen ang tanong ko kung nasaan ang aking asawa.At sa pagpapagod ko na magawa yun. Nakahinga ako ng matapos ko.Binasa ito ni Shin.Napayuko ito.Anong ibig sabihin nito?Nagulat ako sa desisyon ng Elder.Masaya na diba dahil gising na si Jeff at lakas loob naman itong nire-recover ang sarili. Kaya lang…“Malinaw na naalala ni Jeff kung sino-sino tayo. At darating ang oras na tatanungin ni Jeff ang tungkol sa asawa niya. Sabihin niyong patay na ito.”Halos maibuga ko ang iniinom ko.“Dad. Tigilan niyo ito. Ako na mismo ang tumatangi sa gusto mong mangyari.”“Di na natin mahanap si Missamy. Ibig lang sabihin nito patay na s
(Missamy POV)“Pero…”“Kuya, oras na para sipain ang mga toxic na taong kagaya niya.”“Mahal ko si Jeff! Mahal din niya ako! Bakit—.”“Hindi mo mahal ang anak ko Missamy!”Nagulat akong pahayag ng Elder. Parang aatakihin na naman ito.“Ikaw!” tawag niya sa kanyang secretarya.“Tulungan mo si Missamy na ayusin at tapusin kaagad ang divorce nila!”“Dad!” sigaw ni Jean.At naglakas loob na akong magsalita.“Oo, nagsimula kami sa kontrata. Sa laro ng anak niyo. Pero maniwala man kayo o hindi, mahal ko ang anak niyo!”“Nang dahil sayo Missamy napapahamak si Jeff. Tangapin mo na ang katotohanan na hindi kayo para sa isat-isa. Madumi na ang pangalan ng pamilya namin ng dahil sa inyo.”&nbs
(Jeff POV) Naramdaman ko ang mabigat at mainit na bagay na siyang bumaon sa aking katawan. Hangang sa huli kong ngang narinig ang boses ng asawa ko. Ang nakikita ko ngayon ang chessboard na minsan na namin nilalaro ni Juan Carlos. At pag-angat ko nga ng aking paningin, siya nga. May ngisi sa labi. Napailing sa akin. Inilahad ang board na tanging yung king at horse na lang ang natitira sa kanya. Yung horse piece na itinago noon ni Missamy sa kanyang kapatid. Ulit napatitig ako sa kanya. “You don't need to end your game here Jeff. Your rook and king were your last chance to avoid the checkmate.” Saka nga tinuro niya ang kabayo. Tinitigan ko, saka ngumiti sa akin. Umiling at tumayo. Napamulsa saka tahimik na ngang lumabas ng basement sa pamamahay ko. Agad kong sinundan ngunit ang tumampad sa akin ang isang napakadilim na walang ha
(Jay POV)“Master Jeff, patayin niyo na ako. Wala akong kwentang sekretarya.”Saka nga niya ako hinila sa harapan niya.Napa-kwelyo…“Ngunit Master Jeff, sa huling pagkakataon, nailigtas ko naman ang asawa niyo bilang regalo sa inyo.”Ngumisi ako sa kanya.“Anong ibig mong sabihin Jay…”“Matatapos na ang paghihirap niyong dalawa. Wala nang Jude na mamagitan sa inyo. Wala nang Montiveros na mahilig nga mam-blackmail ng mga tao. Kaya lang Master Jeff…”Saka nga naiyak na ako.“Kailangan ko ng lisanin ang mundong ito dahil sa mga kagagawan ko.”Saka lumapit ako sa mesa at kukunin na sana ang baril, nang binaril ito ni Master Jeff.Nang napalingon ako sa kanya at sumalubong nga ang kamao sa akin. Ginulpi ako.“Wala kang karapatan na mamatay Jay! Wala! Walanghiya ka! In