Chapter Four

"Anong ginagawa mo rito? Bakit diyan ka dumaan sa mga batuhang iyan?" Kunot-noong tanong nito na saglit pang idinako ang mga mata sa batuhan sa likuran niya.

Mariin siyang naglapat ng kanyang mga labi. Nag-iinit ang kanyang pisngi sa kahihiyan.

"Ahm..."

Shit! Hindi niya alam kung ano ang ipapaliwanag niya.

She bit her lip hardly.

"K-Kasi--"

"By chance, are you trying to get inside the resort by climbing on that rock?" Nananantiya at taas kilay nitong tanong. In his lips was a ghost of smile.

Ah, Sana bumuka ang lupa at lamunin nalang siya.

She bit her lip again. Ini-angat at ibinaling niya ang mga mata sa batuhan. Sa kaibuturan ng kanyang puso, naroon ang hiling na sana magpakita si Emily para tulungan siyang magpaliwanag sa kaharap.

Mas madali, at mas hindi kahiya-hiya kung makita nitong hindi siya nag-iisa.

But there's no sound from Emily. Mukhang iniwan nga talaga siya nito doon.

Ah, she will going to skinned her alive later on.

"Are you with someone?"

Napabaling siyang muli sa katabi saka hilaw na ngumiti.

"P-Pasensiya na. Nagkatuwaan lang namin ni Emily ang umakyat sa mga batong iyan. Hindi talaga namin balak na--" she close her eyes and bit her lip more. "Gusto kasi kitang makita kaya ginawa ko ang bagay na ito!" She blurted that out of panic.

And as she realized what she just said, para siyang binuhusan ng nagyeyelong tubig.

Oh God.. baliw na nga siyang talaga!

Naroroon ang kagustuhan niyang  tumalikod at takasan ito, pero para naman siyang itinulos sa kanyang kinatatayuan. Hindi niya maigalaw ang kanyang mga paa. At isa pa, wala naman siyang matatakbuhan pa. Sa likurang bahagi ng lalake ay ang resort, sa gilid nila ay ang malawak na karagatan, at sa likod niya naman ay ang batuhan.

Mas lalo siyang kahiya-hiya kung babalik at aakyat siyang muli sa batuhang iyon.

Sa huli, wala siyang choice kundi ang harapin ito na noo'y tila naumid ang dilang nakatingin lamang sa kanya. He is looking at her in amazement. A ghost of smile was again on his lips. At ilang saglit lang, ang ngiting iyon ay naging halakhak.

"So you mean, dahil sa akin kaya ka umakyat sa mga batong iyan? Dahil sa kagustuhan mong makita ako?"

Ramdam niya ang pag-iinit ng kanyang mukha sa dag-dag na namang kahihiyan.

Awkward niyang iniyuko ang ulo. Ayaw na niyang magsalita pa, dahil baka kung ano na namang kahiya-hiyang bagay ang lumabas sa bibig niya.

She felt him walk closely towards her.

"You never ceased to amaze me, Serene." He chuckled. "Nagagalak talaga akong nakilala kita."

Ngumuso siya. "Nagagalak dahil ngayon ka lang nakakilala at nakakita ng babaeng umaakyat ng matarik na batuhan para lamang makita ka?"

But somehow, medyo nawala ang kaba niya sa sinabi nito.

He nodded amusingly. "Well, yes. Ngayon nga lang. Honestly, I was really caught off guard. But then, I'm glad Serie, I'm glad to know that you wants to see me. Dahil ganoon din ako. Gustong-gusto rin kitang muling makita."

Natigilan siya. Hindi niya iyon inaasahan. Unti-unti niyang ini-angat ang kanyang mukha.

"Alam mo bang habang naglalakad- lakad ako rito, ikaw ang nasa isip ko? My thoughts of you never end since earlier. And I have this fast beating of my heart. Tell me, did I fall inlove with you at first sight?"

"Huh?"

Her mind went blank. Ano itong sinasabi nito? It was exactly what she is feeling for him right now.

Nababasa ba nito ang isip niya? And because he can read it, kaya nasasabi nito ang lahat ng iyon? Because he can read it, kaya sinusubukan siya nito?

"Sinabi mong gusto mo rin akong makita, does it mean.. you feel the same way too?"

That was a really bold question. At hindi niya alam kung ano ang kanyang isasagot. Oo, at ganoon din ang kanyang nararamdaman. Hindi rin ito maalis-alis sa isip niya mula pa kanina and he make her heart beat faster, pero masyado naman yatang mabilis. Ni hindi pa lumilipas ang isang araw. At isa pa, hindi siya sigurado na totoo ang sinasabi nito. Maaaring sinasabi lamang nito iyon dahil nababasa nito ang kilos niya at ang kanyang isip at para lamang makaisa.

With his looks and aura, hindi malayong isa itong playboy.

She licked her lips. "H-Hindi ko alam. Hindi rin ako sigurado. Maaaring ganoon nga, pero maaari ring hinde. Or it could be that I was just grateful for all you've done for me earlier."

He look at her intently.

"Then why don't we find out?"

Muli na naman siyang natigilan. She look at him in puzzle.

"Let's get to know more about each other. Let's meet again and talk about ourselves. How about that, hmm?"

"By meeting again, do you mean.. here?" Sabi niya saka minasdan ang paligid, partikular sa batuhang nasa likuran niya.

Sinundan nito iyon ng tingin saka pilyong ngumisi.

"Why? Will you crossed that rock again to meet me?"

Hilaw siyang ngumuso. Looking at it now, her stomach is churning. Hindi niya talaga alam kung ano ang pumasok sa kanyang isip at pumayag siya sa kalokohan ni Emily.

"Silly you... Don't ever try to do it again. One wrong step, and you could fall and get injured or worst, maaari kang mamatay kapag napasama ang bagsak mo sa mga matutulis na mga batong iyan."

Imagining what he had said gave her an eerie feeling. Hindi niya na talaga uulitin ang ginawa niyang iyon. Never.

"Just tell me where's your friend address, pupuntahan kita doon."

Ikiniling niya ang ulo at ibinaling muli ang mga mata sa mukha nito.

"Seryoso ka ba talaga diyan sa mga sinasabi mo? I mean sa sinasabi mong magkita tayo muli at kilalanin ang isa't-isa?"

Kumunot ang noo nito.

"Bakit? Iniisip mo bang nagbibiro lang ako?"

Tumango siya. "Hmm.." tapat niyang sabi. Iyon naman talaga ang iniisip niya. "Maybe you're just playing with me. Hindi kasi kapani-paniwala ang mga sinasabi mo. You're a playboy right?"

Natawa ito. "What? Paano mo naman nasabi iyan?"

Nagkibit siya ng balikat. "Well, guwapo ka at matipuno. Lahat ng guwapo at matipuno na kilala ko, puro mga playboy. Ayoko lang na may biglang sumabunot sa akin."

"Well, you can put your mind at ease about that part. Walang gagawa non sayo, dahil wala akong girlfriend."

She raised her brows. "Sabi mo eh." Sabi niyang hindi lubos na naniniwala rito.

"So, let's go?" Inilahad nito ang daan.

"S-Saan?"

"Sa resort. Don't tell me, diyan ka ulit dadaan sa batuhan para makauwi sa bahay ng kaibigan mo?"

Naglapat siya ng labi. "Hindi ba tayo mahuhuli kapag sumama ako sayo sa resort?"

Nang biglang may pumasok sa kanyang isip. Ikiniling niya ang ulo at tiningnan ito.

"Teka, Wala ka namang balak na i-report ako sa guwardiya at sa management, di ba?"

"Bakit ko naman gagawin iyon kung naging masaya ako sa pagkikita nating ito? Just don't do crossed those rock again. Kung gusto mo akong makita, doon ka sa entrance ng resort pumasok."

Umirap siya. "As if naman napakadali niyon gawin. Bayad pa lamang sa entrance, isang buwan na suweldo ko na yata."

He chuckled. "Don't worry about it, I am an employee of the resort at may pribiliheyo ang mga empleyado rito. Libreng pumasok ang mga magulang o kapatid ng sino mang nagtatrabaho rito."

"So, ipapakilala mo akong kapatid mo ganoon?" Taas kilay niyang tanong.

Umiling ito. "Nope." And then his eyes became serious. "Not as a sister. Ipapakilala kita bilang girlfriend ko."