Chapter Five

Malayo pa lang ay kita na niya si Emily na palakad-lakad sa labas ng bahay ng mga ito na tila hindi mapakali.

Nagtaas siya ng kilay. Kung hindi lang dahil sa katabi ay tinakbuhan na niya ng pagitan nila para sabunutan ito. Iniwan ba naman siya!

"S-Serene!"

Agad itong inihakbang ang mga paa papunta sa kanya. Ngunit napatigil rin ng makita kung sino ang kanyang kasama.

"Ahm, may kasama ka pala."

Matalim niya itong inirapan.

'Humanda ka sa akin mamaya!

Hilaw itong ngumiti saka pilit na ibinaling ang atensyon kay Dylan.

"Magandang gabi, Dylan. Salamat at inihatid mo rito si Serene." Sabi nito.

Dylan smile "It's my pleasure to walk her home. You're Emily, right?"

Sunod-sunod na tumango ang kaibigan.

"Oo. Ikinagagalak kitang makilala." Mas lalo pang lumapad ang ngiti nito ng maglahad ito ng palad at tanggapin iyon ng lalake.

"Me too, Emily." Sagot nito saka idinako ang mga mata sa kanya. "It's already late, babalik na ako ng resort."

She licked her lips and nodded. "Hmm, salamat sa paghatid at sa..." Nakagat niya ang kanyang labi. "At sa hindi mo pagreport sa management ng resort ang ginawa ko." She said it with emphasis. Saglit niya pang tiningnan si Emily na noo'y agad namang iniwas ang tingin.

"It's okay. Just promise me that you won't do it again. It's really dangerous."

Hilaw siyang tumango ulit.

Dylan, again smile. Sandali pa siyang minasdan bago nagpaalam ulit.

"Alis na ako. Good night to the both of you."

"Good night, Dylan.." agad na sagot ni Emily sa excited na boses. Siya naman ay ngumiti lang.

Tumalikod na ito. They watched him go. He was midway when he stop and look back.

"I had a wonderful time talking to you, Serie. And I can't wait to be with you again tomorrow."

Pagkasabi niyon ay muli na itong tumalikod at inihakbang ang mga paa sa daan pabalik ng resort.

They stay there watching him until he's back gone into na darkness.

Sundot sa gilid niya ang nagpabalik sa kanyang kamalayan. Nang bumaling siya, nakangising Emily ang nasilayan ng kanyang mga mata.

"Ano iyon hah? Sandaling oras lang at mukhang nagkamabutihan na kayo ni Dylan ah? Anong nangyari?" Pilyang tanong nito.

Imbes na sagutin ito, tiningnan niya ito ng masama.

"Bruha kang babae ka! Akala mo nakalimutan ko na yung ginawa mo?"

Lumapit siya at akmang aabutin ito. Pero nahulaan yata nito ang gagawin niya kaya umatras ito at nagtatakbong tinahak ang entrada papasok ng bahay ng mga ito.

"Humanda ka sa akin! Sasabunutan talaga kita!"

Sumunod siya rito at naabutan niya ito bago pa man nito nailock ang pinto ng kwarto nito.

"Uy Serie, natutulog na si inay. Huwag kang maingay." Natawa nitong sabi.

Pigil na pigil man ang sarili na mag-ingay, hindi niya pa rin ito pinalampas. Inabot niya ito at kinurot ng pinong-pino.

"Ouch! Uy tama na!" Natatawa itong umiwas. "Serie, natutulog si inay!"

"Ang sama mo! Bakit mo ako iniwan doon? Alam mo bang kahiya-hiya yung nangyari? At si Dylan pa talaga ang nakahuli sa akin! Kakalbuhin talaga kita!" Gigil niyang sabi.

Sinubukan niya ulit na abutin ito. Pero dumako ito sa kabilang bahagi ng kama.

"Mabuti nga si Dylan ang nakahuli sayo, dahil kung ang guwardiya, baka naireport ka na sa management. Mas nakakahiya kung nabulgar--"

"Ah ganoon. Dahil si Dylan iyon, okay lang. Alam mo bang halos manliit ako kanina sa harap niya? Ilang beses kong hiniling na bumuka ang lupa at lamunin nalang ako ng buhay. Parang ibinala mo ako sa kanyon sa ginawa mo. Napapaisip tuloy ako, kaibigan ba talaga kita?" Taas kilay niyang tanong.

Ngumuso ito.

"Serie, intindihin mo nalang yung ginawa ko please? Wala naman talaga akong balak na iwan ka kanina. Kaso natakot ako. Magsisimula na akong magtrabaho sa resort sa lunes, kapag nalaman ng management na nahuli akong pumupuslit, baka hindi pa man ako nag-uumpisa, sisante na ako agad. Kaya please... intindihin mo nalang ako, hmm?"

Inirapan niya ito.

"At saka, parang blessing in disguise naman yung nangyari di ba? Nagkaroon ka ng pagkakataon na makita at makausap si Papa Dylan."

She smirked again. "Nilunok ko nalang yung hiya ko. Wala na rin naman akong choice." Sabi niya saka sumampa sa kama at humiga. "Hmp! Nagsisisi talaga akong nagpadala ako sayo."

Natatawang sumampa rin ito at humiga sa tabi niya. She then hug her.

"Maaari mo bang i-kwento sa akin kung ano ang nangyari sa inyo ni Dylan? At ano yung sinabi niyang excited siyang muli kang makasama bukas?" Interesado nitong tanong.

But then she turn her back.

"Huy Serie, ikwento mo naman..."

"Hmp!" Umirap siya at nagtalukbong ng kumot.

"Serie, sige na.. huy.." pagpumilit ito. Bahagya pa itong bumangon pagkunwa'y minasdan siya.

Pero nagkunwari na siyang hindi niya ito naririnig. She close her eyes. Pero sa gilid ng kanyang mga labi ay naroroon ang ngisi.

<<<<-->>>>>

"N-Nandito na siya, Serene..."

Nakangiti at tila kilig na kilig na sabi ni Emily habang ang mga mata ay nakatingin sa labas.

Mula sa kinatatayuan niya ay kita niya si Dylan na naglalakad papunta sa direksyon ng bahay. Nakasuot lang ito ng khaki shorts at puting t-shirt, pero napasinghap pa rin siya sa taglay nitong kakisigan.

"Yummy'ng yummy ang dating. Suwerte mo talaga." Nakangising bulong ng kaibigan bago lumabas.

Iiling-iling na sumunod siya rito. Dylan smile immediately as he saw them. Kumaway pa ito sa kanila.

She smile back, si Emily naman ay tila binudburan ng asin na buong galak na gumanti ng kaway.

"Imbes na magalit, dapat magpasalamat ka pa sa akin. Kung hindi kita pinilit kagabi na umakyat sa mga batong iyon, hindi sana kayo nagkita at nagkausap. Wala sana kayong date ngayon." Bulong nito.

She make a face. "Anong date sinasabi mo diyan?" She said in between teeth.

Makahulugan siya nitong tiningnan. "Kunwari ka pa." Sabi nito at agad ring ibinaling ang tingin sa harap. "Hi Dylan.." bati nito sa kakarating na lalake. "Ang aga natin ah."

"Well, I want to spend more time with your friend." Sabi nitong nakatingin sa kanya.

Lihim siyang siniko ni Emily.

"Ah, kanina ka pa nga niyang tanghali hinihintay eh."

What the--?

Hindi makapaniwalang sinulyapan niya ito. She just smile naughtily at sa ikinagulat niya ay marahan siya nitong itinulak.

"Sige na Serie, umalis na kayo.." Sabi nito.

When she look at her, she form something on her lips. At nanlaki ang kanyang mga mata ng makuha niya kung ano ang sinabi nito.

"Huwag kang umuwi ng hindi mo siya nahahalikan..."

Isang matalim na tingin na lamang ang tangi niyang ginawa rito.

"Nakakatuwa yung kaibigan mo. You're really that close huh?"

Habang naglalakad sila ay sabi nito.

"Magkaibigan na kami mula pa noong mga bata pa kami. Ako lang kasi ang nakatiis sa ugali non eh." She said jokingly. "Alam mo bang magtatrabaho na rin siya sa resort sa lunes?"

Ikiniling nito ang ulo.

"Oh, really? Kung ganoon, magiging magkatrabaho na pala kami."

Tumango siya. "Uhm.." maikli niyang sagot. Sa gilid ng kanyang mga mata ay lihim niya itong minasdan.

Sa totoo lang, hindi pa rin siya makapaniwala sa sinabi ni Emily na nagtatrabaho ito bilang waiter sa resort. Looking at him now, parang wala sa aura nito na ganoon ang trabaho nito. The way he moves, the way he talks, na may pa english-english pa, pakiramdam niya hindi talaga ito isang ordinaryong tao.

Totoo kaya ang sinabi ni Emily na waiter ang trabaho nito?

"Serie.. are you with me?"

"Huh?"

Bahagya pa siyang nagulat ng sa pag-angat niya ng tingin ay nasa harapan niya ito. Bahagyang nakayuko at kunot-noong nakatitig sa kanya.

"You're spacing out. Are you not feeling well?"

"Huh? ahm.. hindi naman. May naisip lang akong bigla. Pero hindi naman importante." Pinilit niyang ngumiti.

She wanted to asked him more about him, but she's afraid he'll think that she is crossing the line.

"You didn't answer my question."

May tinanong ba ito? Hindi niya narinig.

"Ahm, pasensiya na. Medyo nawala ako sa sarili ko. Ano nga ulit yung tanong mo?"

Ngumiti ito saka nagkibit ng balikat. "Saka nalang." Makahulugan nitong sabi saka ipinagpatuloy na ang paglalakad.

Taas-kilay niya itong sinundan ng tingin. Nang hindi marahil nito naramdaman ang pagsunod niya ay bumalik ito at sa ikinabigla niya ay hinawakan nito ang kanyang kamay pagkunwa'y hinila.

"Halika na.."

"T-Teka... Saan ba talaga tayo pupunta?" Tanong niya na ang mga mata ay nasa kamay niyang mahigpit nitong hawak.

Hindi niya napigilan ang mapalunok sa init na hatid niyon sa kanyang sistema. Pakiramdam niya, dumaloy iyon hanggang sa kanyang puso.

Pero hindi na nito iyon nagawang sagutin. Hindi na kailangan, dahil ilang saglit lang nasa harap na niya ang sagot.

And she can't help but to open her mouth in awe.

"I always want to watch the sunset with someone special.."

Napapitlag siya ng maramdaman ito sa kanyang likod.

"Sabi ko sa sarili ko, balang araw dadalhin ko ang taong iyon dito.."

Napa-angat ang kanyang tingin sa nagkukulay kahel na langit at karagatan. At nang maramdaman niyang marahan nitong iniyakap ang braso sa bandang tiyan niya ay mariin siyang napalunok.

"And I'm glad that it was you, Serene." Paos nitong sabi nang yumuko ito sa bandang taynga niya.