Mag-log inShare
Chapter 80
Huling Na-update:
2024-11-08 15:18:59Kaugnay na kabanata
Fate's Cruel Dance Chapter 81
Chapter 81 Kinabukasan, ang araw ay muling sumikat, ngunit para sa akin, ang liwanag nito ay hindi kayang tanggalin ang bigat na nararamdaman ko. Ang lahat ng nangyari—ang mga laban, ang mga pagkatalo, at ang katarungan na natamo—ay nag-iwan ng mga bakas sa aking isipan. Ngunit higit sa lahat, sa kabila ng lahat ng ito, ang tanging naiisip ko ay ang aking anak na si Aerol. Nagmadali akong umuwi. Ang mansyon na iniwan ko ilang linggo na ang nakalipas ay tila isang tahanan na puno ng alaala at mga lihim. Hindi ko alam kung ano ang nararamdaman ni Aerol—kung siya ba ay nag-aalala, o kung siya ba ay naghihintay sa aking pagbabalik. Ang alam ko lang ay nais ko siyang yakapin, nais ko siyang maging malakas para sa kanya, at higit sa lahat, nais ko siyang protektahan mula sa lahat ng mga trahedya at sakit na dumaan sa aming buhay. Nang makarating ako sa harap ng aming mansyon, ang mga tanawin ay tila pinalubha ng kalungkutan. Ang malalaking pinto ay hindi na katulad ng dati, ang ta
Fate's Cruel Dance Chapter 82
Chapter 82 Paglipas ng ilang araw, nagdesisyon kaming magtungo sa libingan ng aking asawa. Kasama ko si Aerol, ang aking anak, na sa kabila ng mga sugat at kalungkutan sa kanyang puso ay nagpupumilit pa ring magpatuloy. Hindi ko alam kung anong klase ng sagot o kapanatagan ang hinahanap namin sa lugar na iyon, ngunit alam ko na may mga bagay na kailangan naming harapin—hindi lamang para kay Mikaela, kundi para sa aming dalawa. Ang araw ay maluwang, ngunit ang hangin ay may kabigatan. Nang makarating kami sa libingan, ang tahimik na paligid ay naging saksi sa aming mga hakbang. Ang mga punongkahoy sa paligid ay tumatahak sa hangin, ang mga dahon ay nag-aalun-alon, at sa kabila ng lahat ng ito, ang katahimikan sa paligid ay puno ng mga hindi nasabing salita at mga tanong na hindi kayang sagutin ng sinuman. Dahan-dahan akong naglakad patungo sa nitso ni Mikaela, si Aerol ay sumunod sa aking tabi. Tumigil kami sandali sa harap ng bato ng libingan na may pangalan ng aking asawa. Si M
Fate's Cruel Dance Chapter 83
Chapter 83Habang naglalakad kami ni Aerol pauwi mula sa libingan, mas tahimik ang paligid kaysa dati. Parang ang buong mundo ay nakikiramay sa amin, pero alam ko na kailangan naming magpatuloy. Sa bawat hakbang na ginawa namin, naramdaman ko ang bigat ng mga alaala at ang masakit na katotohanan na hindi na kami buo. Pero alam ko na kailangan kong maging malakas para kay Aerol. Siya ang kailangan ko ngayon."Anak," sabi ko, "alam ko na mahirap ito, pero hindi natin pwedeng pabayaan ang isa't isa. Hindi natin pwedeng kalimutan ang mga magagandang alaala natin kay Mama, pero kailangan natin magpatuloy. Dapat tayong maging masaya, kahit pa paano," saad ko dito. Tumingin siya sa akin at ngumiti ng bahagya. "Oo, Dad," sagot niya, "magiging okay din tayo, hindi ba?" sagot niya na may patanong ang boses. "Oo, anak. Magiging okay tayo. Sigurado akong magiging malakas tayo, at magkakaroon tayo ng mga bagong alaala na magkasama. Kahit hindi natin siya makikita, alam kong lagi siya nandiyan sa
Fate's Cruel Dance Chapter 84
Chapter 84Agad kami nagtungo sa isang bahay na malapit sa kinaroroonan namin. Tinanong ko ang may tao doon kung sinong may-ari doon. Agad naman niya tinawagan ang may-ari buti na lang ay matagal na palang nais ibenta ang resort nito kaya mabilis ang proseso. "Masaya ka ba, anak?" tanong ko. "Sobra, dad!" ngiti niyong sabi. "Di'ba nais mong magtanim ng puno?" ngiti kong sabi. Agad itong tumango kaya agad kaming kumuha ng maliit na puno mula sa isang nursery malapit sa dagat. Inilagay namin ito sa isang malinis na lugar sa tabi ng dalampasigan, at si Aerol ang nagtakda ng maliit na plaque na may nakasulat na, "Para kay Mama. Ang puno ng pag-asa at pag-ibig."Habang tumitingin kami sa punong iyon, naramdaman ko na parang isang bahagi na ng buhay namin ang pagtanggap at pagpapatawad. Hindi ko na muling kayang baguhin ang nakaraan, ngunit natutunan kong yakapin ang bawat hakbang na patungo sa hinaharap."Anak, natutunan ko na mas maraming magagandang bagay ang naghihintay sa atin," s
Fate's Cruel Dance Chapter 85
Chapter 85Kinabukasan, habang nag-aalmusal kami ni Aerol, tanong ko sa kanya, "Anak, gusto mo bang mag-explore pa ng ibang lugar dito sa paligid? Parang marami pang pwedeng gawin, hindi ba?"Napansin kong napatigil siya saglit, tapos ngumiti. "Oo, Dad! Parang ang saya na makita pa natin yung mga ibang beach o kaya yung mga bundok dito.""Magandang idea yan," sagot ko, sabay abot ng tinapay. "Pero, bago tayo magtuloy-tuloy, gusto ko munang mag-usap tayo sandali. Yung tungkol sa... kung anong plano natin dito."Tumingin siya sa akin, seryoso na parang may iniiwasang tanong, pero naghintay lang siya na ipaliwanag ko. "Alam mo, anak, hindi ko alam kung gaano katagal tayo dito. Pero gusto ko lang sanang malaman mo na anuman ang mangyari, ikaw ang pinakamahalaga sa akin.""Alam ko po 'yan, Dad," sagot niya, habang pinipigilan ang ngiti. "Ikaw po ang dahilan kung bakit okay na ako dito. Basta't magkasama tayo, okay na ako."Tumango ako at sinubukang magpatuloy, "Mahalaga ang mga alaala na b
Fate's Cruel Dance Chapter 86
Chapter 86Lumipas ang mga taon, at habang patuloy na binabaybay namin ang buhay, natutunan kong tanggapin na ang bawat hakbang ay isang paglalakbay na hindi palaging madali. Sa kabila ng lahat ng pagsubok, unti-unting naging mas magaan ang bawat araw. Ang bawat hapon na magkasama kami ni Aerol, ang mga simpleng galak sa buhay—lahat ng iyon ay nagsilbing lakas para magpatuloy kami.Habang tumatagal, nakikita ko ang pagbabago kay Aerol. Mula sa batang puno ng kalungkutan, unti-unti siyang naging isang kabataang puno ng pangarap at pag-asa. Ang mga simpleng bagay na ginawa namin, tulad ng pagtulong sa mga proyekto ko, ang pagiging magkasama sa mga pagluluto sa kusina, at ang pagtatanim ng mga puno sa aming hardin, ay nagbigay sa kanya ng tapang na harapin ang kanyang mga pangarap.At ngayon, nakatapos na siya ng kolehiyo—isang masayang tagpo para sa aming mag-ama. Hindi ko akalain na darating ang araw na siya ay makakapagtapos, at ang mga pangarap na noon ay tila malayo ay naging realid
Fate's Cruel Dance Chapter 87
Chapter 87 Sa sumusunod na araw, agad nag-umpisa si Aerol ng isang negosyo. Matapos ang engrandeng pagdiriwang ng kanyang pagtatapos, hindi na siya nag-aksaya pa ng oras. Mabilis niyang naisipan na magtayo ng maliit na negosyo upang magamit ang lahat ng natutunan niya sa kolehiyo—lalo na ang mga kaalaman sa Business Administration na binuo niya sa mga taon ng pag-aaral. Alam kong matagal na niyang pinag-isipan ito, kaya nang magpasya siyang magsimula, hindi ko na siya pinigilan."Anak, anong negosyo ang plano mong simulan?" tanong ko nang isang araw habang kami ay nag-uusap sa aming opisina.Nagkatinginan kami ni Aerol, at nakita ko ang sigasig sa kanyang mata. "Dad, gusto ko pong magtayo ng maliit na online store na nagbebenta ng mga lokal na produkto. Gusto kong suportahan ang mga local artisans at maging bahagi ng pag-promote ng mga produkto natin sa ibang lugar. Naniniwala akong may potential ito, at magagamit ko ang mga natutunan ko sa marketing at management para mapalago ito."
Fate's Cruel Dance Chapter 88
Chapter 88Bilang isang ama, handa akong gumabay sa bawat hakbang na tatahakin ni Aerol. Ang negosyo niya ay hindi lang basta isang proyekto; ito ay isang pangarap—ang pangarap ng aking anak na nais magtagumpay at makatulong sa iba. Nakikita ko sa kanya ang sigasig at dedikasyon, at bilang magulang, tanging ang pagnanais kong mapadali ang kanyang tagumpay at maging bahagi ng kanyang pag-unlad ang nagpapalakas sa akin.Bilang isang ama, hindi ko lang tinutulungan si Aerol sa mga practical na aspeto ng negosyo. Sa bawat desisyon na kinakaharap niya—kung paano haharapin ang mga customer, paano mag-handle ng mga challenges, at kung paano magiging tapat sa kanyang mga prinsipyo—ako'y naroroon upang magbigay ng gabay, pati na rin ng suporta sa mga pagkakataong natatabunan siya ng pagod o pangarap na tila malayo."Anak," sabi ko sa kanya isang gabi habang tinutulungan ko siyang mag-review ng mga financial statements ng negosyo, "lagi mong tandaan na ang negosyo hindi lang tungkol sa pera. Ma
Pinakabagong kabanata
Fate's Cruel Dance Author's Note:
Author's Note: Mahal kong mga mambabasa, Una sa lahat, nais kong magpasalamat mula sa kaibuturan ng aking puso sa inyong walang sawang suporta at pagtangkilik sa kwentong ito. Ang inyong mga komento, pagbati, at pagbabalik-tanaw sa bawat kabanata ay nagbibigay sa akin ng labis na kaligayahan at inspirasyon upang magpatuloy sa pagsusulat. Ang kwentong ito ay hindi magiging ganito ka-makabuluhan kung hindi dahil sa inyo. Sa bawat pahina, ang inyong malasakit at pagpapahalaga sa mga karakter ay nagbigay ng buhay sa kwento. Lahat ng ito ay nagiging makulay dahil sa inyong pag-aalala at pag-unawa sa mga tema ng pagmamahal, pamilya, at pagtutulungan. Maraming salamat sa inyong patuloy na pagtangkilik. Hanggang sa susunod na kwento, nawa'y magpatuloy tayo sa paglalakbay ng mga kwentong nagbubukas ng puso at nagbibigay inspirasyon. Muli, maraming salamat at sana'y magpatuloy ang ating pagkakaibigan sa pamamagitan ng mga salita. Lubos na nagpapasalamat, Inday_Stories Morals Ang kwenton
Fate's Cruel Dance Chapter 119
Chapter 119Kinabukasan, maaga kaming gumising ni Ruby at Elias. Nagpasya kami na samahan siya ni Elias para sa check-up sa doktor. Excited kami dahil nais naming tiyakin ang kalagayan ng aking asawa at ng batang dinadala niya. Habang naghahanda si Ruby, hindi ko maiwasang mag-isip tungkol sa magandang balita na ibinahagi niya sa akin. Hindi lang ako magiging tatay ulit, kundi may bagong miyembro pa ng pamilya.Pumunta kami sa ospital, at nang makapasok kami sa clinic, agad kaming tinawag ng nurse. Kasama si Elias na masaya at excited na makakita ng doktor. Habang si Ruby ay nagpapa-checkup, hindi ko maiwasang magmasid sa mga ginagawa nila. Tahimik lang si Elias sa aking tabi, habang ang kanyang mga mata ay puno ng kuryusidad.Pagkatapos ng ilang minuto, dumating ang doktor at sinabi ang isang bagay na ikinagulat ko."Aerol, Ruby," sabi ng doktor, "Hindi lang isa ang baby na dinadala mo, kundi dalawa. Twins!"Habang naririnig ko ang mga salitang iyon, hindi ko agad matanggap. Dalawa?
Fate's Cruel Dance Chapter 118
Chapter 118Tinutok ko ang aking mata sa kanya, at nakita ko ang kaligayahan sa kanyang mga mata. "Ang pinakamahalaga, Ruby, ay yung magkasama tayo. Hindi ko na kayang mawalan pa ng ganitong buhay—ang buhay na puno ng pagmamahal at pagkalinga."Si Ruby ang naging ilaw ng buhay ko. Siya ang tumulong sa akin na baguhin ang mga maling pananaw ko. Siya ang naging katuwang ko sa lahat ng aspeto ng buhay—sa negosyo, sa pagpapalaki kay Elias, at sa lahat ng aspeto ng pagiging mag-asawa.Sa kabila ng lahat ng mga pagsubok na dumaan, ang pagmamahal namin ni Ruby ay naging matibay na pundasyon para sa aming pamilya. Hindi laging madali ang buhay, pero natutunan namin na magkasama, mas madali ang lahat. Ang bawat sakripisyo, bawat pagod, ay nagiging magaan dahil magkasama kami.Ngayon, habang nakaupo kami ni Ruby at tinitingnan si Elias na naglalaro sa sala, ramdam ko ang kabuuan ng buhay namin. Walang materyal na bagay na makakapantay sa kaligayahang nararamdaman ko ngayon. Si Ruby at Elias ang
Fate's Cruel Dance Chapter 117
Chapter 117Habang tinitingnan ko si Ruby, at ang anak namin na si Elias, ramdam ko ang kabigatan ng mga salitang iyon—ang lahat ng pagsubok, ang lahat ng sakripisyo na kami ay pinagdadaanan, ngunit sa kabila ng lahat ng iyon, alam ko na ang pinakamahalaga ay ang pamilya ko. Si Ruby, na hindi ko inisip na magiging kabuntot ko sa lahat ng laban ng buhay. Ang aming anak, si Elias, na hindi ko akalain na magiging pinagmumulan ng lakas ko sa mga oras ng pangangailangan.Minsan, iniisip ko kung paano kami nagsimula. Paano ba kami nagkakilala ni Ruby? Kung paano kami napadpad sa ganitong buhay na puno ng pagmamahal, sakripisyo, at pagtutulungan.Noong una, hindi ko inisip na magiging ganito kami. Nang una kong makilala si Ruby, hindi ko agad nakita ang lahat ng kahalagahan niya sa buhay ko. Isa siyang babaeng may sariling mundo, hindi nanghihingi ng kahit ano, at hindi madaling makuha ang atensyon. Nagsimula kami bilang magkaibigan, at unti-unti, nagbukas ang puso ko sa kanya. Hindi siya ka
Fate's Cruel Dance Chapter 116
Chapter 116Nasa buhay kami ni Aerol ang mga bagay na hindi kayang bilhin ng pera. May mga pagkakataon na naiisip ko kung gaano kahalaga ang bawat hakbang na ginagawa namin bilang mag-asawa at magulang. Ang pagiging magulang sa isang batang tulad ni Elias ay nagbibigay ng mas malaking kahulugan sa aming buhay. Hindi na kami nagmamadali; natutunan na naming tanggapin ang bawat hakbang at ang mga pagsubok na kasabay ng buhay."Masaya ako," sabi ni Aerol isang gabi habang nag-uusap kami sa sala. "Masaya ako na ang lahat ng ito ay nangyari. Hindi ko kayang maisip kung anong buhay ang mayroon tayo ngayon kung hindi tayo naging magkasama."Hindi ko alam kung paano ko sasagutin ang mga salitang iyon. Minsan, kahit gaano kahirap ang buhay, ang mga simpleng sandali ng kaligayahan ay sapat na. Ang mga simpleng yakap, ang pagtawa, ang pagkakasama sa araw-araw—lahat ito ay nagbibigay ng lakas sa amin upang magpatuloy. Ang tunay na kayamanan ay ang mga simpleng bagay na mayroon kami ngayon."Salam
Fate's Cruel Dance Chapter 115
Chapter 115 Habang tinitingnan ko si Elias na natutulog sa kanyang kama, hindi ko maiwasang magpasalamat sa lahat ng biyayang natamo namin. Minsan, mahirap paniwalaan kung paano mula sa simpleng pagkakakilala namin ni Aerol, nakarating kami sa puntong ito—isang masaya at buo na pamilya. Sa kabila ng lahat ng pagsubok, hindi kami nawalan ng pag-asa. Naalala ko pa noon, bago kami magpakasal, kung gaano kami kaligaya sa mga simpleng bagay. Madalas kaming maglakad-lakad sa parke, mag-kape sa isang maliit na kanto, at mag-usap ng mga bagay tungkol sa hinaharap. Hindi kami nagmadali. Pareho kaming nagnanais ng isang buhay na puno ng pagmamahal, hindi ng mga materyal na bagay. Si Aerol, kahit galing sa isang mayamang pamilya, ay hindi kailanman ipinagmalaki ang kanyang estado. Wala siyang pakialam sa mga materyal na bagay, ang mahalaga sa kanya ay ang pagmamahal at pagkakaroon ng magandang relasyon sa pamilya at mga kaibigan. Ang simpleng buhay na mayroon kami ay mas binigyan namin ng hal
Fate's Cruel Dance Chapter 114
Chapter 114 Ruby POV Habang nakaupo ako sa aming terasa, pinagmamasdan ang paglubog ng araw, hindi ko maiwasang magbalik-tanaw sa mga unang taon ng aming buhay ni Aerol. Minsan, naiisip ko kung paano nagsimula ang lahat. Kung paano kami nagtagpo sa isang mundong magkaibang-magkaiba, ngunit sa huli, nagtagumpay ang pagmamahal namin sa kabila ng lahat ng hadlang. Naalala ko pa noong unang beses kaming nagkita. Sa isang kasal ng isang kaibigan ko, si Aerol ay isa sa mga naging bisita. Hindi ko pa siya gaanong kilala noon. Siya ay tahimik, at may hindi matitinag na aura. Hindi ko maiwasang mapansin siya sa gitna ng maraming tao, dahil kahit na mayamang pamilya siya, hindi siya mayabang. Tila ba hindi siya interesado sa mga malalaking pag-uusap o social status. Siya’y isang lalaki na hindi nagpapakita ng kayabangan, kahit pa sa kanyang mga kasuotan o sa paraan ng pakikisalamuha sa iba. Noong magsalita siya sa isang maliit na grupo ng mga bisita, ang mga mata ng mga tao ay nagliwanag—
Fate's Cruel Dance Chapter 113
Chapter 113Pagkatapos ng araw na iyon, naglakad-lakad kami pabalik sa kotse, bitbit ang mga alaalang nabuo sa tabing-dagat. Nakita ko sa mga mata ni Ruby at sa ngiti ni Elias na mas lalo kaming nagiging maligaya sa mga simpleng araw na magkasama. Hindi na namin kailangan pang maghanap ng kaligayahan sa malalaking bagay. Ang kaligayahan ay nahanap namin sa bawat sandali ng pagkakasama at pagmamahal.“Nais ko lang sanang maging ganito lagi,” sabi ko sa kanya habang binabaybay ang daan pauwi. “Walang stress, walang takot, magkasama lang tayo.”“Hindi ko rin naisip na darating tayo sa puntong ito,” sagot ni Ruby. “Pero ngayon, alam ko na wala nang mas hihigit pa sa pagiging buo natin bilang pamilya. Walang mas mahalaga sa atin.”Pag-uwi namin, habang si Elias ay natutulog sa kanyang kwarto, kami ni Ruby ay nag-usap tungkol sa mga plano namin para sa hinaharap. “Mahal, siguro kailangan natin maglaan pa ng mas maraming oras para kay Elias,” sabi ko. “Gusto ko na maggrow siya na alam niyang
Fate's Cruel Dance Chapter 112
Chapter 112 Habang kami ay nagtutulungan sa mga gawain sa bahay, naramdaman ko na, sa kabila ng lahat ng pagod at pagsubok sa buhay, hindi na kami nag-iisa. Hindi ko na kailangang magsolo sa lahat ng laban. Kami ni Ruby, at si Elias, ay magkasama sa bawat hakbang, at sa bawat sandali. Habang natutulog si Elias, kami ni Ruby ay nag-uusap tungkol sa mga plano namin sa hinaharap, hindi na bilang mga indibidwal kundi bilang isang pamilya. “Mahal,” sabi ko, “ano kaya kung mas maglaan tayo ng mas maraming oras para sa ating sarili? Hindi lang sa trabaho o negosyo. Dapat tayong mag-focus sa magkasama tayo bilang pamilya.” “Tama ka,” sagot niya. “Ang mga sandaling ito, yun ang nagpapaalala sa atin na ang tunay na tagumpay ay hindi nasusukat sa materyal na bagay. Ang pagmamahal at oras na binibigay natin sa isa’t isa ang tunay na yaman.” Dahil sa mga simpleng bagay na ito, natutunan kong tanggapin na hindi ko kailangan maging perpekto. Wala nang mas hihigit pa sa kasiyahan ng magkasama kam
