"You are not?" Bigla ang pagdaloy ng lungkot sa mga mata ng bata. Hindi niya na talaga malaman kung ano ang iisipin niya sa sinasabi sa kan'ya ng mga magulang niya. They are not having a baby, but his father is insinuating that another member will be added to their family, so does this mean that his parents are adopting? "You are adopting! That’s great! I don't care if you adopt. I want a sibling." Muli na nabubuhay ang saya sa kan’yang mukha, ngunit agad naman iyon na pinutol ng kan’yang ama. "No, Dreik. We are not adopting." "Then what is it?" He said it frustratedly this time. Hindi niya mahulaan ang itinatakbo ng usapan, kaya unti-unti na rin siya na naiinis. Kanina ay ang pagtupad sa hiling niya na hindi na maibibigay ng ama ang tema ng usapan nila, tapos napunta sa pagdagdag ng isa pa na miyembro sa pamilya nila. Ano ba ang ibig sabihin ng lahat ng iyon? "I am confused, dad. Please, just tell me what’s wrong." Nagkatinginan pa muli ang mga magulang niya bago siya sinagot ng am
The day has finally arrived for the two fathers to meet their sons. Pareho na aligaga sina Kenji at Arden sa nakaambang na paghaharap nilang lahat. The conversations they had with their sons were not perfect, of course, but they went well, much better than what they had expected. And as they had initially assumed, a lot of questions were thrown their way, some of which they were able to answer, but the rest they chose not to further explain. Both their sons are still too young to understand the complications that they have faced in their lives. Kung paano ang kaba na nararamdaman ng mga ama ay ganoon din ang pangamba na nasa puso ng dalawang bata. Ang mga anak na sa murang isipan nila ay kinakailangan nila na intindihin ang masalimuot na buhay na pinagdaanan ng mga magulang nila. It was difficult for them both to comprehend why their fathers had been exchanged in this manner. And it was also a question that they both asked but failed to get answers to because they are still too young
They were all just blankly staring at each other, walang kahit na ano na salita ang kanilang masabi. Sobra ang bilis ng tibok ng puso ni Kenji habang kaharap na niya ngayon ang kan’yang anak. Ang tagal niya na inasam-asam na mangyari ito, at ngayon ay nasa harapan na niya. Nasa kabilang silid na rin sina Arden at Kiro upang makapag-usap at magkakilala, habang naiwan silang tatlo nina Reiko at Dreik dito. He cleared his throat, trying to steady his voice, and said, "Hi, Dreik, I am Kenji." Inilahad niya ang kan’yang kamay sa harapan ng anak niya upang pormal na maipakilala ang kan’yang sarili. Napatingin naman si Reiko sa magiging reaksyon ng anak nila na buhat kanina ay hindi pa nagsasalita. It was the second time that Kenji introduced himself to Dreik, but just like the first time, Dreik just continued to stare at the man in front of him. "Dreik." tawag niya sa kan’yang anak. Nag-aatubili man ay inabot ni Dreik ang kamay ng kan'yang ama. At ramdam niya na pareho sila na nanlalamig
"Dada, why are we here?" Ito agad ang bungad na tanong ni Kiro kay Kenji matapos sila na maihatid ng waiter sa pribado na silid sa restawran na iyon. "Am I meeting Papa Arden today?" "Yes, your papa will be here in a while." sagot naman ni Kenji. Nasasanay na rin naman kasi si Kiro na nakakasama si Arden sa nakalipas na mga linggo simula nang magkakilala ang mag-ama. Sa ngayon kasi ay kay Kenji pa rin naman nananatili si Kiro, and if he is not around, he ensures that Kiro stays with his parents. Gano’n din naman ang set-up niya kay Dreik. He gets to visit his son whenever he likes, at hindi siya pinagbabawalan ni Reiko. He also plans for Dreik to meet with his parents, pero bago niya gawin iyon ay kailangan muna nila na ayusin ang sitwasyon nina Arden at Kiro. "But aside from your Papa Arden, we will be meeting your mama first." Tipid na ngiti lamang ang naibalik ni Kiro sa ama na si Kenji. Whether he admits it or not, he is better off without his mother. Sa katunayan nga ay mas m
Napapikit si Ica sa kan’yang narinig buhat sa asawa niya. She had waited for this time to happen, and she almost thought she lost him to that mistress, pero ngayon na si Kenji na mismo ang nagsasabi na nais niya na ayusin ang lahat sa pagitan nila, hindi mapagsidlan ang kaligayahan na nararamdaman ni Ica. Dumilat siya at tinitigan ang asawa niya. Hindi niya alam kung ano ang nagbago para maging bukas na ang isipan ni Kenji na ayusin ang relasyon nila. Is it the threats that she made to Cassandra? If that's the case, she is glad that she gave them to her mother-in-law without remorse. Hindi niya inakala na may magiging epekto iyon, pero pasasalamat na rin niya na mayroon pala talaga. Marunong pa rin naman pala na matakot ang isang Kenji Jarvis. "Is this for real?" Hindi niya mapigilan na magtanong. "Do you really want to fix things between us now?" "I do, Ica." Seryoso pa rin na nakatingin sa kan’ya si Kenji. "I have always wanted to fix things between us." If this is the case, then
Napalunok muna siya at pilit na pinatatag ang kan'yang boses. "Anak mo si Kiro. Bakit mas kinikilala mo na ba ang bastardo mo sa kabit mo para sabihin na anak ng iba ang anak mo? Ang kapal mo, Kenji!" Dahil sa sinabi niya ay gigil na gigil si Kenji na ibinato sa kan’ya ang papel. "Fuck, Ica! Stop lying because this paper clearly says the truth. Anak ng best friend mo si Kiro. You got pregnant, and you pin the responsibility on me. How dare you?!" "How dare you cheat on me with his girlfriend?!" sigaw pa ni Ica pabalik sa kan’yang asawa. Alam niya na kailangan niya na gumawa ng paraan para mailihis ang isyu sa pagkatao ni Kiro, pero paano? Hindi siya makagawa ng mga hakbang niya dahil hindi maaari na lumabas ang katotohanan tungkol sa tunay na ama ni Kiro. And what she is fearing the most is Arden knowing the truth about Kiro now. "How dare you cheat on me and get pregnant by her boyfriend?!" balik-tanong sa kan’ya ni Kenji. "But you don't need to answer, because I don't care about w
Nanginginig ang mga kamay ni Kiro habang nakahawak sa kamay ng kan'yang ama na si Arden. Hindi niya inaasahan ang tagpo na iyon kanina sa pagitan ng kan’yang ina at dalawang ama. At mas lalo na hindi niya inaasahan ang bagong buhay na kakaharapin niya ngayon. Hindi niya nga rin alam kung ano ang tama na emosyon na dapat na mayroon siya ngayon. He was told that he'd be staying now with his real father, Arden Montero. And he is ecstatic about really spending time with his biological father. But what he is fearing now is Tita Reiko and Dreik’s presence. Will they accept him as part of their family, or will things be different now that he has to live with them? "Kiro?" Tumigil sila sa paglalakad at sumulyap si Arden sa kan’yang anak habang papasok sila ng kanilang bahay. Ramdam niya ang panginginig at panlalamig ng kamay nito at alam niya ang rason kung bakit. And he wanted to comfort his son as much as he could, because this is how everything was supposed to be in the first place. "You
"Dreik, you’re leaving again?" Mababakas sa reaksyon ni Arden ang pagkagulat nang makasalubong at makita si Dreik na may bitbit na naman na bag at mukhang aalis na naman. At alam na alam na rin naman niya kung saan ang punta ng anak niya. "Yes, dude." Nakangiti na tugon pa nito sa kan’ya na halata ang pagkasabik sa pag-alis. "I’m spending the weekend with dad." Nangunot ang noo niya sa kan'yang narinig. Ang usapan kasi nila ni Reiko kagabi ay ipapakilala lamang ni Kenji si Dreik sa mga magulang nito, and not anywhere in that conversation did they talk about Dreik spending the weekend with Kenji's family. Hindi naman sa ayaw niya na payagan ang bata, hindi lamang talaga siya mapalagay sa katotohanan na unti-unti nang napapalayo sa kan’ya ang anak niya at napapalitan na ni Kenji ang papel niya sa buhay nito. And what's even more irritating is that he knows so well that he can't do anything about it. Tunay na ama ni Dreik si Kenji, at kahit na ano pa ang gawin niya ay wala siyang laban
Maraming, maraming salamat po sa lahat ng tumangkilik sa istorya nina Reiko at Kenji. Natapos na po ang kuwento ng pag-iibigan nila at sana po ay nagustuhan ninyo. Sobrang thank you po sa lahat ng patuloy na sumusuporta sa mga stories ko. This means so much to me. Sana po ay suportahan ninyo rin po ang iba ko pa na kuwento sa GN: Completed Stories: The Invisible Love of Billlionaire (Taglish) Married to the Runaway Bride (Taglish) My Back-Up Boyfriend is a Mafia Boss (English) Ongoing Stories: The Rise of the Fallen Ex-Wife (Taglish) Entangled to the Hidden Mafia (Taglish) The Dragster's Mafia Heiress (English) The Runaways' Second Chance Mate (English)
Aligaga siya habang naghihintay ng abiso sa kan'ya. Hindi niya alam kung ano ang mararamdaman niya sa mga oras na iyon. She had been waiting for this day to come, and now that it is here, she doesn't really know if this is still what she wants. She doesn't really know if there is still something or someone out there for her when she goes out. Tatlong taon mahigit din na nakulong si Ica. Matapos siya na tuluyan na pabayaan ng kan’yang mga magulang at talikuran ng dating asawa niya, natutunan na niya ang mamuhay na mag-isa sa piitan. Hindi na nga niya inisip pa na mabibigyan pa siya ng pagkakataon na makalabas muli buhat sa mundo na ito, pero isang anghel ang dumating at binigyan siya ng isa pa na pagkakataon na ayusin muli ang buhay niya. Mahigit isang linggo na ang nakakaraan nang sadyain siya ni Reiko sa kulungan. That visit was unexpected, but it was something that they both needed to find closure on everything that happened between them. —-- "Ano ang ginagawa mo rito?" Iyon agad
"Dad, do you think she’ll like this?" Nag-aalinlangan na tanong ng anak sa kan’yang ama habang palipat-lipat ang tingin sa dalawang cake na nasa harapan niya. Malalim ang pag-iisip na ginagawa niya kung ano ba ang nararapat niya na piliin. "She will definitely like anything that you choose for her, son." Paninigurado naman ng ama niya sa kan’ya. "Are you sure? I’m not certain if this is her favorite or not." "More than the cake, it is your presence that will clearly matter for her, Kiro." Nakangiti na tugon ni Arden sa kan’yang anak. "Okay, let’s buy this one then." Sabay turo nito sa korteng puso na cake sa staff ng shop na iyon na agad naman na tumugon sa kan’ya at inayos ang order niya. Napapa-iling na lamang si Arden habang binabayaran ang kinuha na cake ng anak niya. Hindi niya alam kung matatawa ba siya o mag-aalala sa nakikita na pagka-aligaga sa kan’yang anak. He is not really sure because he is feeling the exact same way as Kiro is feeling at this exact moment. Pareho
"Hey, you’re in deep thought." Ang boses na iyon ng asawa ko ang nagpaputol sa akin sa pag-aalala ng amin nakaraan at nagpabalik sa akin sa kasalukuyan. Nakangiti siya habang papalapit sa akin, pero ang mga mata niya ay napupuno ng mga katanungan. "What are you thinking? May problema ba? May masakit ba sa'yo?" Hindi ko maiwasan ang mapangiti dahil sa nakikita ko na pag-aalala niya para sa akin. Everything is still as surreal for me as it can be. We may have been married already, but the butterflies in my stomach that she always makes me feel are still indescribable and unfathomable. Kalalaki ko na tao pero hindi ko maiwasan ang pagsirko-sirko ng puso ko sa asawa ko, lalo na kapag nakikita ko ang sobra rin na pagmamahal niya para sa akin. What we have is different from my past relationships. She is way different from all the other women that I’ve come across. And what we have will always be something that I'll treasure. "Pinapakilig mo na naman ako, misis ko. Alam mo naman na hindi
The set-up was going well for both of us. Hindi ko inakala, pero maayos naman ang naging usapan namin ni Reiko kung ano ang mangyayari sa kontrata. At gaya nang sinabi ko kay Reina, iyon din ang sinabi ko sa kan'ya. Ang lahat ng ito ay pagpapanggap lamang. Hindi namin kailangan na maging intimate sa isa't-isa. Wala akong plano na sirain ang relasyon namin ng asawa ko. Ginagawa ko lamang ito para mabawi siya sa pagkahumaling niya sa matalik na kaibigan niya. Matapos ang unang paghaharap namin nina Ica, I knew that I was back in the game. Alam ko na tama ang naging plano na ito ni Gray para muli ko na makuha ang pagmamahal ng asawa ko. Ayaw ni Ica sa kompetisyon, at nakita ko ang pagkabahala niya nang makita niya kami na magkasama ni Reiko sa restawran. And just as we have expected, Ica cannot bear the threats she sees in Reiko, and it is all the more fulfilling to see that in just a matter of days, I know this plan will succeed. And it should be, dahil hindi maaari na tumagal pa ang
I couldn’t keep the smile off my face as I watched the two most important people in my life enjoy our time together. It’s been a month since Reiko and I got married, and being married to her is the most wonderful feeling I have ever felt. I never thought I could still have the chance to find my happy ending in love. I never even believed that there was still somebody out there for me after Ica, but indeed, the right person will come at the right time. Habang pinagmamasdan ko ang mag-ina ko habang nagtatampisaw sila sa tabing-dagat, hindi ko naman mapigilan ang sarili ko na balikan ang aming nakaraan. Ang hindi ko inakala na pagmamahal na mararamdaman ko sa babae na pilosopa na naabutan namin ni Gray sa bahay ni Reina noon ay siya pala na makakasama ko sa habang-buhay ngayon. And who would have thought that I would even end up marrying the woman who got on my nerves the first time I saw her? Totoo nga siguro ang kasabihan na "the more you hate, the more you love", dahil ang pagmamaha
Paulit-ulit ko na sinasabi sa sarili ko, that for months I was already okay. I had been okay with the life that Kiro and I managed to have, or at least that’s what I have thought so and made myself believe. But guess what? I was so wrong to say that. Paulit-ulit ko na binabalikan ang balita na iyon na nasa feed ng social media account ko. Pilit ako na ngumingiti kahit na ang totoo ay durog na durog ang puso ko. Gusto ko na maging lubos na masaya para sa kan’ya, pero hindi ko pa rin magawa hanggang ngayon. Kahit na ano pa ang pagsisinungaling at pagtatago ang gawin ko, hindi maikakaila na hanggang ngayon ay nasasaktan pa rin ako. At mas masakit na malaman na hinding-hindi na talaga siya magiging akin kailanman. Tuluyan na siya na naagaw sa akin ni Kenji Jarvis, at sa balita na iyon, muli na gumuho ang mundo ko. Kenji and Reiko had gotten married. Kahit na noon pa man nang magkapatawaran kami ay alam ko na rito rin hahantong ang lahat sa kanila. Pero sa kabila noon ay hindi pa rin ak
For months, I was already okay. I had been okay with the life that Kiro and I managed to have. Nang umalis kami sa Maynila ay nagpasya ako na magpunta kami na mag-ama sa Canada upang muli na makapagsimula at ayusin ang buhay namin. Mabuti na lamang din at hindi naging mahirap ang paglipat ko sa branch ng kumpanya namin dito sa ibang bansa. And it was as if everything had fallen into place for the first time. But the decision to leave the country was the hardest decision that I had to take. It was necessary for me to leave to be able to start anew with my and Kiro’s lives. Kinailangan ko na umalis at lumayo upang tuluyan ako na makakalimot sa lahat ng mga hindi maganda na nangyari sa amin sa Pilipinas, at para makabangon ako buhat sa lahat ng sakit at mga pagkakamali sa buhay ko. And in my desire to genuinely fix everything before we move on with our lives, a day before we left, nagpasya ako na dalahin si Kiro sa kan’yang ina sa kulungan upang pormal nang makapagpaalam. Hindi man nag
"Are you ready for me, cupcake?" Nang-aakit na tanong sa akin ng asawa ko habang dahan-dahan siya na papunta sa akin sa may kama. "Handa ka na ba, Misis Jarvis, sa magdamagan na mangyayari sa atin ngayon honeymoon natin?" "Paki-ulit mo nga ang sinabi mo." Utos ko sa kan’ya habang pilit na pinipigil ang ngiti na nais na kumawala sa akin. Pinagtaas-baba niya ang kilay niya habang nakakagat-labi pa, tinapunan niya ang kabuuan ko ng malalagkit na tingin saka inulit ang sinabi niya kanina na, "Handa ka na ba sa honeymoon natin? Handa ka na ba na mapuyat at mapagod?" Napasimangot ako habang umiiling-iling pa sa kan'ya, kaya naman nagsalubong ang kilay niya sa akin. "Hindi iyan ang pinapa-ulit ko. Ulitin mo ang sinabi mo kanina, ‘yun isa." Bahagya siya na natigilan sa paglapit, saka na naman na nangunot ang noo niya sa akin. Panandalian siya na nag-isip, then he smiled sweetly at me as he seductively tried to reach me again. "Are you ready for me, Mrs. Jarvis?" And a genuine smile swept