Nanginginig ang mga kamay ni Kiro habang nakahawak sa kamay ng kan'yang ama na si Arden. Hindi niya inaasahan ang tagpo na iyon kanina sa pagitan ng kan’yang ina at dalawang ama. At mas lalo na hindi niya inaasahan ang bagong buhay na kakaharapin niya ngayon. Hindi niya nga rin alam kung ano ang tama na emosyon na dapat na mayroon siya ngayon. He was told that he'd be staying now with his real father, Arden Montero. And he is ecstatic about really spending time with his biological father. But what he is fearing now is Tita Reiko and Dreik’s presence. Will they accept him as part of their family, or will things be different now that he has to live with them? "Kiro?" Tumigil sila sa paglalakad at sumulyap si Arden sa kan’yang anak habang papasok sila ng kanilang bahay. Ramdam niya ang panginginig at panlalamig ng kamay nito at alam niya ang rason kung bakit. And he wanted to comfort his son as much as he could, because this is how everything was supposed to be in the first place. "You
"Dreik, you’re leaving again?" Mababakas sa reaksyon ni Arden ang pagkagulat nang makasalubong at makita si Dreik na may bitbit na naman na bag at mukhang aalis na naman. At alam na alam na rin naman niya kung saan ang punta ng anak niya. "Yes, dude." Nakangiti na tugon pa nito sa kan’ya na halata ang pagkasabik sa pag-alis. "I’m spending the weekend with dad." Nangunot ang noo niya sa kan'yang narinig. Ang usapan kasi nila ni Reiko kagabi ay ipapakilala lamang ni Kenji si Dreik sa mga magulang nito, and not anywhere in that conversation did they talk about Dreik spending the weekend with Kenji's family. Hindi naman sa ayaw niya na payagan ang bata, hindi lamang talaga siya mapalagay sa katotohanan na unti-unti nang napapalayo sa kan’ya ang anak niya at napapalitan na ni Kenji ang papel niya sa buhay nito. And what's even more irritating is that he knows so well that he can't do anything about it. Tunay na ama ni Dreik si Kenji, at kahit na ano pa ang gawin niya ay wala siyang laban
"Are you ready, Dreik?" Masaya na tanong ni Kenji sa kan’yang anak habang nagmamaneho siya papunta sa mansyon ng mga magulang niya. "More than ready, dad. I am excited to meet them." Sagot agad ni Dreik sa kan'ya na kanina pa rin talaga hindi mapagsidlan ang saya na nararamdaman niya. "I am glad that we are all here." Napasulyap naman si Kenji sa kan’yang tabi nang sabihin iyon ng kan’yang anak. Wala man kibo si Reiko sa tabi niya ay saya pa rin ang nararamdaman niya ngayon. Of course, everything worked out according to his plan again. Pinilit niya kasi si Dreik na pasamahin ang ina nito para maging isang buong pamilya sila sa harap ng mga magulang niya. Nais niya na maintindihan ng magulang niya, lalo na ng ina niya na si Reiko talaga ang nais na niya na makasama. "Are you alright, Reiks?" tanong niya kay Reiko. Bahagya naman siya na nilingon ng babae, saka sumulyap sa likuran na bahagi ng sasakyan upang tingnan ang anak nila. "Yeah. I will do everything for Dreik." tugon ni Rei
Kanina pa hindi mapakali si Cassandra at abalang-abala sa paghahanda sa pagdating ng kan’yang apo ngayon araw. Tumawag si Kenji sa kan'ya kanina at sinabi na paputa na sila. Sabik na sabik siya sa pagkakataon na ito na makilala na ang tunay niya na apo. She may have seen Reiko’s son once, but she didn’t get to meet him personally as her grandson, and now she is excited about finally meeting him and letting him know about their family ties. Kung ano ang nararamdaman ni Cassandra, ay gano’n din ang nararamdaman ng asawa niya na si Kenny. Lubha siyang nagulat sa balita na hindi tunay na anak ng kan’yang anak si Kiro, pero hindi pa rin naman nawala ang pagmamahal at pag-aalala niya para sa bata. Pero ganoon pa man ay nasasabik na rin siya na makilala ang tunay na apo niya sa babae na pilit na inilayo kay Kenji ng asawa niya dahil iyon ang tama na gawin. Hindi niya lubos na alam ang istorya sa pagitan ng anak niya at ng anak-anakan ng asawa niya. All he knew was that whatever Kenji has wi
"Reiko, are you leaving already?" Napalingon si Reiko sa boses na iyon ni Cassandra habang papalabas siya ng mansyon at papunta sa bakuran. Nais niya sana na tumawag sa coffee shop dahil iniisip niya na baka dumaan doon si Arden at makita na wala pa rin siya. Wala rin naman siya na lakas ng loob na tawagan ang kan’yang nobyo upang sabihin na narito pa siya sa mansyon ng mga Jarvis dahil sigurado siya na pagtatalo na naman ang kahahantungan nila. "Tita Cas, may tatawagan lang ako, pero paalis na rin ako mamaya lang." "Do you have time? Can we talk?" Muli na tanong sa kan’ya ng ina ni Kenji. And Reiko knows deep inside her that she is not ready for whatever conversation Cassandra has with her again. The main reason she is here is because of Dreik, and that’s all there is to it about this, kaya ano pa ba ang nais ni Cassandra na pag-usapan nila? Nag-aalinlangan siya nang sagutin niya ang matanda. Ayaw man niya na tahasan na tanggihan ang nais nito pero wala na rin naman talaga sila na
"Bakit ngayon ka lang? You were supposed to come home two hours ago, Reiko. Ano ang ginawa mo? Nagkaroon ba kayo ng family reunion kasama ng pamilya ng ama ng anak mo? Or, better yet, meet the parents na ba kayo? What’s next? An engagement, then perhaps a wedding?" Sunod-sunod ang birada ni Arden sa kapapasok lamang na si Reiko. Hindi pa man nito nagagawa na ilapag ang kan’yang bag ay sinimulan na agad siya ng nobyo niya na ratratan ng kung ano-ano. "What is wrong with you?" Inis na singhal din niya sa nobyo niya pabalik. Hindi rin nagugustuhan ni Reiko na kakapasok lamang niya sa kanilang silid ay panay walang kapararakan na naman ang sinasabi sa kan’ya ni Arden. "You are crazy to even think and say those things to me!" "Am I really Reiko?" sagot sa kan’ya ni Arden. "Wala ba talaga ako na dapat na ikabahala at ika baliw sa mga ginagawa mo ngayon? Am I really just thinking about this, or does what I am thinking have a basis? You'll have to tell me then!" The last thing that Reiko wa
Palakad-lakad si Ica sa may sala ng kanilang bahay. Napapakuyom na lamang siya ng kan’yang mga kamao habang patuloy ang mabilis at malalakas na dagundong ng kan’yang puso. She has been like this ever since Arden and Kenji worked against her, and she cannot, for the life of her, admit to losing to those two men in her life. Siya ang dapat na nagpapa-ikot at hindi siya ang dapat na pinapa-ikot, kaya naman gagawin niya ang lahat para mabawi ang pagtingin na iyon sa kan’ya ng dalawang lalaki. But Ica knows that this fight is not going to be easy; it is not just a walk in the park, especially in her husband’s case. Sobra-sobra na ang galit ni Kenji sa kan’ya, kaya malabo na makuha pa niya ang atensyon nito, idagdag pa ang presensya ng mahadera na kabit nito, and that leaves her with Arden as her most viable choice at the moment. Arden values their friendship more than anything else, at nagawa na rin naman niya na pilitin ang kaibigan sa mga nais niya noon, kaya nga sila nagkaro’n ng isang
Aligaga si Kenji at hindi mapakali habang nasa restawran na iyon. Kanina pa siya narito dahil sa may importante raw na ibabalita sa kan’ya ang kan'yang abogado na nais na sabihin sa kan'ya ng personal. And this is a make-or-break day for him, and he is hoping to have the best answer he could ever receive. At sa pagkakataon na ito, ang tangi na hiling niya ay sana naman ay umayon naman sa kan’ya ang pagkakataon at pagbigyan naman siya ngayon. He needed to hear good news. At kahit na malakas naman ang kutob niya na papabor na sa kan’ya ang araw na ito, ay hindi pa rin niya magawa na lubusan na magdiwang hangga't hindi pa siya sigurado sa tunay na resulta ng ipinaglalaban niya. Ayaw niya na magsaya agad upang malungkot lamang din siya at maging luhaan sa huli. "Kenji Jarvis." Nakangiti na bati sa kan’ya ng abogado niya na kadarating lamang. "What is the sullen face about? Huwag mo sabihin sa akin na iba ang nais mo sa ninais ko na maging resulta ng kaso natin?" Ang kanina na hindi ma
Maraming, maraming salamat po sa lahat ng tumangkilik sa istorya nina Reiko at Kenji. Natapos na po ang kuwento ng pag-iibigan nila at sana po ay nagustuhan ninyo. Sobrang thank you po sa lahat ng patuloy na sumusuporta sa mga stories ko. This means so much to me. Sana po ay suportahan ninyo rin po ang iba ko pa na kuwento sa GN: Completed Stories: The Invisible Love of Billlionaire (Taglish) Married to the Runaway Bride (Taglish) My Back-Up Boyfriend is a Mafia Boss (English) Ongoing Stories: The Rise of the Fallen Ex-Wife (Taglish) Entangled to the Hidden Mafia (Taglish) The Dragster's Mafia Heiress (English) The Runaways' Second Chance Mate (English)
Aligaga siya habang naghihintay ng abiso sa kan'ya. Hindi niya alam kung ano ang mararamdaman niya sa mga oras na iyon. She had been waiting for this day to come, and now that it is here, she doesn't really know if this is still what she wants. She doesn't really know if there is still something or someone out there for her when she goes out. Tatlong taon mahigit din na nakulong si Ica. Matapos siya na tuluyan na pabayaan ng kan’yang mga magulang at talikuran ng dating asawa niya, natutunan na niya ang mamuhay na mag-isa sa piitan. Hindi na nga niya inisip pa na mabibigyan pa siya ng pagkakataon na makalabas muli buhat sa mundo na ito, pero isang anghel ang dumating at binigyan siya ng isa pa na pagkakataon na ayusin muli ang buhay niya. Mahigit isang linggo na ang nakakaraan nang sadyain siya ni Reiko sa kulungan. That visit was unexpected, but it was something that they both needed to find closure on everything that happened between them. —-- "Ano ang ginagawa mo rito?" Iyon agad
"Dad, do you think she’ll like this?" Nag-aalinlangan na tanong ng anak sa kan’yang ama habang palipat-lipat ang tingin sa dalawang cake na nasa harapan niya. Malalim ang pag-iisip na ginagawa niya kung ano ba ang nararapat niya na piliin. "She will definitely like anything that you choose for her, son." Paninigurado naman ng ama niya sa kan’ya. "Are you sure? I’m not certain if this is her favorite or not." "More than the cake, it is your presence that will clearly matter for her, Kiro." Nakangiti na tugon ni Arden sa kan’yang anak. "Okay, let’s buy this one then." Sabay turo nito sa korteng puso na cake sa staff ng shop na iyon na agad naman na tumugon sa kan’ya at inayos ang order niya. Napapa-iling na lamang si Arden habang binabayaran ang kinuha na cake ng anak niya. Hindi niya alam kung matatawa ba siya o mag-aalala sa nakikita na pagka-aligaga sa kan’yang anak. He is not really sure because he is feeling the exact same way as Kiro is feeling at this exact moment. Pareho
"Hey, you’re in deep thought." Ang boses na iyon ng asawa ko ang nagpaputol sa akin sa pag-aalala ng amin nakaraan at nagpabalik sa akin sa kasalukuyan. Nakangiti siya habang papalapit sa akin, pero ang mga mata niya ay napupuno ng mga katanungan. "What are you thinking? May problema ba? May masakit ba sa'yo?" Hindi ko maiwasan ang mapangiti dahil sa nakikita ko na pag-aalala niya para sa akin. Everything is still as surreal for me as it can be. We may have been married already, but the butterflies in my stomach that she always makes me feel are still indescribable and unfathomable. Kalalaki ko na tao pero hindi ko maiwasan ang pagsirko-sirko ng puso ko sa asawa ko, lalo na kapag nakikita ko ang sobra rin na pagmamahal niya para sa akin. What we have is different from my past relationships. She is way different from all the other women that I’ve come across. And what we have will always be something that I'll treasure. "Pinapakilig mo na naman ako, misis ko. Alam mo naman na hindi
The set-up was going well for both of us. Hindi ko inakala, pero maayos naman ang naging usapan namin ni Reiko kung ano ang mangyayari sa kontrata. At gaya nang sinabi ko kay Reina, iyon din ang sinabi ko sa kan'ya. Ang lahat ng ito ay pagpapanggap lamang. Hindi namin kailangan na maging intimate sa isa't-isa. Wala akong plano na sirain ang relasyon namin ng asawa ko. Ginagawa ko lamang ito para mabawi siya sa pagkahumaling niya sa matalik na kaibigan niya. Matapos ang unang paghaharap namin nina Ica, I knew that I was back in the game. Alam ko na tama ang naging plano na ito ni Gray para muli ko na makuha ang pagmamahal ng asawa ko. Ayaw ni Ica sa kompetisyon, at nakita ko ang pagkabahala niya nang makita niya kami na magkasama ni Reiko sa restawran. And just as we have expected, Ica cannot bear the threats she sees in Reiko, and it is all the more fulfilling to see that in just a matter of days, I know this plan will succeed. And it should be, dahil hindi maaari na tumagal pa ang
I couldn’t keep the smile off my face as I watched the two most important people in my life enjoy our time together. It’s been a month since Reiko and I got married, and being married to her is the most wonderful feeling I have ever felt. I never thought I could still have the chance to find my happy ending in love. I never even believed that there was still somebody out there for me after Ica, but indeed, the right person will come at the right time. Habang pinagmamasdan ko ang mag-ina ko habang nagtatampisaw sila sa tabing-dagat, hindi ko naman mapigilan ang sarili ko na balikan ang aming nakaraan. Ang hindi ko inakala na pagmamahal na mararamdaman ko sa babae na pilosopa na naabutan namin ni Gray sa bahay ni Reina noon ay siya pala na makakasama ko sa habang-buhay ngayon. And who would have thought that I would even end up marrying the woman who got on my nerves the first time I saw her? Totoo nga siguro ang kasabihan na "the more you hate, the more you love", dahil ang pagmamaha
Paulit-ulit ko na sinasabi sa sarili ko, that for months I was already okay. I had been okay with the life that Kiro and I managed to have, or at least that’s what I have thought so and made myself believe. But guess what? I was so wrong to say that. Paulit-ulit ko na binabalikan ang balita na iyon na nasa feed ng social media account ko. Pilit ako na ngumingiti kahit na ang totoo ay durog na durog ang puso ko. Gusto ko na maging lubos na masaya para sa kan’ya, pero hindi ko pa rin magawa hanggang ngayon. Kahit na ano pa ang pagsisinungaling at pagtatago ang gawin ko, hindi maikakaila na hanggang ngayon ay nasasaktan pa rin ako. At mas masakit na malaman na hinding-hindi na talaga siya magiging akin kailanman. Tuluyan na siya na naagaw sa akin ni Kenji Jarvis, at sa balita na iyon, muli na gumuho ang mundo ko. Kenji and Reiko had gotten married. Kahit na noon pa man nang magkapatawaran kami ay alam ko na rito rin hahantong ang lahat sa kanila. Pero sa kabila noon ay hindi pa rin ak
For months, I was already okay. I had been okay with the life that Kiro and I managed to have. Nang umalis kami sa Maynila ay nagpasya ako na magpunta kami na mag-ama sa Canada upang muli na makapagsimula at ayusin ang buhay namin. Mabuti na lamang din at hindi naging mahirap ang paglipat ko sa branch ng kumpanya namin dito sa ibang bansa. And it was as if everything had fallen into place for the first time. But the decision to leave the country was the hardest decision that I had to take. It was necessary for me to leave to be able to start anew with my and Kiro’s lives. Kinailangan ko na umalis at lumayo upang tuluyan ako na makakalimot sa lahat ng mga hindi maganda na nangyari sa amin sa Pilipinas, at para makabangon ako buhat sa lahat ng sakit at mga pagkakamali sa buhay ko. And in my desire to genuinely fix everything before we move on with our lives, a day before we left, nagpasya ako na dalahin si Kiro sa kan’yang ina sa kulungan upang pormal nang makapagpaalam. Hindi man nag
"Are you ready for me, cupcake?" Nang-aakit na tanong sa akin ng asawa ko habang dahan-dahan siya na papunta sa akin sa may kama. "Handa ka na ba, Misis Jarvis, sa magdamagan na mangyayari sa atin ngayon honeymoon natin?" "Paki-ulit mo nga ang sinabi mo." Utos ko sa kan’ya habang pilit na pinipigil ang ngiti na nais na kumawala sa akin. Pinagtaas-baba niya ang kilay niya habang nakakagat-labi pa, tinapunan niya ang kabuuan ko ng malalagkit na tingin saka inulit ang sinabi niya kanina na, "Handa ka na ba sa honeymoon natin? Handa ka na ba na mapuyat at mapagod?" Napasimangot ako habang umiiling-iling pa sa kan'ya, kaya naman nagsalubong ang kilay niya sa akin. "Hindi iyan ang pinapa-ulit ko. Ulitin mo ang sinabi mo kanina, ‘yun isa." Bahagya siya na natigilan sa paglapit, saka na naman na nangunot ang noo niya sa akin. Panandalian siya na nag-isip, then he smiled sweetly at me as he seductively tried to reach me again. "Are you ready for me, Mrs. Jarvis?" And a genuine smile swept