Kumakabog ang puso ni Arden habang patungo siya sa silid nila ni Reiko. Ilan gabi rin siya na hindi natulog sa silid nila na iyon, at kahit sa bahay nila. At pilit niya na itinago kay Dreik ang bagay na iyon. Kapag nakapasok na sa silid niya si Dreik ay aalis na rin siya at pupunta sa kan’yang opisina, tapos babalik na lamang siya sa madaling araw upang hindi magtaka ang anak niya na wala siya. Kinailangan niya na magsakripisyo ng ilan araw para sa mag-ina na siyang buhay niya. Pero ngayon ay desidido na siya na tapusin ang pagtataguan at pag-iiwasan nila ng kan’yang kasintahan. Nakuha na niya ang kumpirmasyon kay Kenji. At hindi na niya kailangan pa ng DNA test para patunayan iyon, dahil sa puso niya, naramdaman din niya na anak niya si Kiro. And with that confirmation comes the need for acceptance. And he has found the strength to accept those things already. Ang hindi na lamang niya sigurado ay kung handa na rin ba si Reiko na tanggapin ang mga katotohanan niya. Nanginginig pa ang
Nakatitig lamang si Reiko sa calling card na iyon na nakalahad sa kan’yang harapan. She has expected this, of course. Nang dahil sa paglalaro ng tadhana ay nagkapalit ng kasamang anak ang pareho na lalaki na may malaking bahagi sa buhay niya. At hindi na niya kaya pa na pigilan ang kagustuhan ng dalawa na makilala at makasama ang mga tunay na anak nila. Then where would she come into the picture? Ina siya ni Dreik, pero sapat na dahilan na nga ba iyon upang pigilan niya ang kagustuhan ni Kenji na makilala ang sariling anak? "Hindi ko pinapangunahan ang mga desisyon mo, Reiks, at hindi ko rin sinasabi ito dahil gusto ko na makilala ang anak ko. Pare-pareho tayo na naging biktima ng sitwasyon natin dahil pare-pareho rin tayo na nagkasala sa nakaraan. And don't get me wrong—maybe I really started this problem, pero hindi noon mababago na lahat tayo ay may mga pagkakamali rin. And we are all victims of Ica’s lies, Reiks. I am not saying these things because of my own purpose, hindi para
Gaano nga ba kahirap tanggapin ang reyalidad ng sitwasyon nilang lahat? Paano nga ba na sa laki ng mundo ay nagkasala-salabat ang mga buhay nila ng hindi nila inaasahan? Ang sagot ay iisa lamang, ito ay sobrang mahirap. Hirap ka na nga sa pagtanggap ng mga katotohanan, hirap ka pa na muli na magtiwala. Ngunit hindi ba at tiwala ang pinaka-importante na pundasyon ng isang relasyon? And if trust is lost, how can they even continue? Hearing Arden verbalize things that Reiko is scared of admitting gave her all the more conflicting emotions. Alam niya na hindi siya perpekto at makakagawa at makakagawa siya ng mga pagkakamali, at ang lubos na nagbibigay sa kan’ya ng takot ngayon ay ang katotohanan na ang pinakamalaki na kasalanan na kinatatakutan niya na magawa niya ulit ay ang muli na pag-usbong ng damdamin na pilit niya na itinatago para kay Kenji. And that same fear that she has is the same fear that Arden has. Pareho nila na alam na si Kenji Jarvis ay isang malaking banta sa relasyon n
Hindi inaasahan ni Kenji ang natanggap niya na tawag sa umaga na iyon. Nasa airport pa siya dahil kalalapag-lapag lamang ng eroplano nila at balak sana niya na dumaan sa opisina ng mga magulang niya upang kamustahin si Kiro, but then the unexpected call from the unknown number came. And he can't stop the flood of emotions that rushed through him when he heard that voice saying, "Let’s talk." Dalawang salita lamang iyon, pero libo-libo na emosyon ang dumaloy sa kaibuturan niya. Finally, after the long wait and several years of hoping and praying, si Reiko na mismo ang nagkusa na tawagan siya upang makipag-usap sa kan’ya. And that alone brings warmth into his heart, knowing that Reiko is now ready for them to have a serious talk about everything between them. At ang pag-uusap na iyon ay isang senyales na may puwang pa siya sa puso ng babae na mulo noon at hanggang ngayon ay minamahal niya. At bukod sa nais niya na makilala at makasama ang anak niya, isa pa sa dahilan ng pagpupursigi n
As always, Reiko is fighting him and standing up to him. And Kenji is so used to Reiko being like this to him. Simula noon hanggang ngayon ay ipinapakita ni Reiko sa kan’ya ang tahasan nito na pagsuway sa mga nais niya, but that in itself makes him like Reiko all the more. Tandang-tanda pa ni Kenji na sa ganito na katangian din ng babae na nasa harapan niya ngayon siya unang nahulog. That attraction between them is simply hard to resist. Her fiery nature is what makes him like her more and more each time. "Fine. I’ll stop for now. But eventually, you can no longer resist me, Reiko. And we both know that." Of course he is lying, dahil bagama’t na iba ang nakikita niya sa mga mata ni Reiko, alam din niya kung gaano katigas ang babae na minamahal niya. And Reiko being Reiko, she will ultimately fight these feelings that Kenji is seeing in her. Kaya dinaraan na lamang ni Kenji sa lakas ng loob ang mga takot at pangamba na nasa puso niya. "In your dreams, Kenji." Pa-ismid na sagot pa ni
Tahimik lamang si Reiko na nakamasid sa luhaan na si Kenji. Alam niya kung gaano kasakit ang mga nagawa niya sa lalaki na minsan ay pinangakuan niya rin na ipaglalaban. Pero sadya lamang yata talaga na dumarating ang lahat sa punto na hindi mo na alam at masigurado kung karapat-dapat pa ba na ipaglaban ang isang bagay. And that’s what she felt back then. She gave up not because she stopped loving Kenji but because there was no hope for them back then. Is she regretting walking away and being completely out of his life when she had the option to tell him the truth? Honestly, she doesn't really know the answer to that, and there is also no point in going back to the past. Ang mahalaga ngayon sa kan'ya ay ang harapin nila ang ngayon at ayusin ang mga problema nila. "I am sorry, Kenji." And she meant every word of it. Hindi niya sinasadya na masaktan ang lalaki na minamahal niya, pero sadya lamang na mapaglaro ang tadhana at hindi umayon sa kanila ang pagkakataon. "Alam ko na wala akon
Once more, they are both engrossed in the kiss. The overwhelming, inexplicable sensation that they are back in each other's arms is just too much for them to resist, and it is taking precedence over all rationality in their minds."I miss you, Reiko. I miss everything about you." Kenji said in between their kisses.And Reiko misses him terribly, but what comes next for them? A question that she knows the answer to so well. Nothing is clearly next for them because, as much as she despises it, Kenji is still married, and she is still in a relationship with Arden.Pareho pa rin sila na nasa isang relasyon gaya ng dati. Walang pinagbago sa sitwasyon na mayroon sila noon, kaya hindi ang pakikipaghalikan kay Kenji ang dapat na ginagawa niya rito ngayon. They were supposed to talk about it and come to an agreement on how their son, Dreik, would be raised, pero sa paulit-ulit na pagkakataon ay lagi na lamang na nadadala sa tukso ang puso niya. And she needed to stop, because another wrong woul
"I hate you! I hate all of you!" Ang pagsigaw na iyon kasabay ang sunod-sunod na pagbagsak ng mga gamit sa silid ni Ica ang nagpataranta na naman sa mga kasama niya sa bahay. Kauuwi lamang niya sa bahay nila ni Kenji pero isang sulat buhat sa mga abogado ng asawa niya ang bumungad sa kan’yang pagdating. At simula nang mabasa niya iyon ay parang dinaanan na naman ng ipo-ipo ang bahay nila dahil mula pa lamang sa salas ay nagwala na siya kaagad at ilan gamit na rin ang agad niya na nabasag bago pa siya nagtungo sa silid niya at muli na nagbasag na naman ng mga kagamitan. At wala siyang pakialam kahit na maubos pa ang gamit sa pamamahay nila na iyon. Ang mahalaga sa kan’ya ay ang mailabas niya ang lahat ng galit na nasa dibdib niya ngayon. Galit na isang tao lamang ang tangi na dahilan. At iyon ay walang iba kung hindi ang kabit ng asawa niya. "Hindi puwede na makuha mo ang lahat-lahat sa akin, malandi na babae ka!" sigaw pa niya. At buhat sa labas ng kan'yang silid ay ang mga paran
Maraming, maraming salamat po sa lahat ng tumangkilik sa istorya nina Reiko at Kenji. Natapos na po ang kuwento ng pag-iibigan nila at sana po ay nagustuhan ninyo. Sobrang thank you po sa lahat ng patuloy na sumusuporta sa mga stories ko. This means so much to me. Sana po ay suportahan ninyo rin po ang iba ko pa na kuwento sa GN: Completed Stories: The Invisible Love of Billlionaire (Taglish) Married to the Runaway Bride (Taglish) My Back-Up Boyfriend is a Mafia Boss (English) Ongoing Stories: The Rise of the Fallen Ex-Wife (Taglish) Entangled to the Hidden Mafia (Taglish) The Dragster's Mafia Heiress (English) The Runaways' Second Chance Mate (English)
Aligaga siya habang naghihintay ng abiso sa kan'ya. Hindi niya alam kung ano ang mararamdaman niya sa mga oras na iyon. She had been waiting for this day to come, and now that it is here, she doesn't really know if this is still what she wants. She doesn't really know if there is still something or someone out there for her when she goes out. Tatlong taon mahigit din na nakulong si Ica. Matapos siya na tuluyan na pabayaan ng kan’yang mga magulang at talikuran ng dating asawa niya, natutunan na niya ang mamuhay na mag-isa sa piitan. Hindi na nga niya inisip pa na mabibigyan pa siya ng pagkakataon na makalabas muli buhat sa mundo na ito, pero isang anghel ang dumating at binigyan siya ng isa pa na pagkakataon na ayusin muli ang buhay niya. Mahigit isang linggo na ang nakakaraan nang sadyain siya ni Reiko sa kulungan. That visit was unexpected, but it was something that they both needed to find closure on everything that happened between them. —-- "Ano ang ginagawa mo rito?" Iyon agad
"Dad, do you think she’ll like this?" Nag-aalinlangan na tanong ng anak sa kan’yang ama habang palipat-lipat ang tingin sa dalawang cake na nasa harapan niya. Malalim ang pag-iisip na ginagawa niya kung ano ba ang nararapat niya na piliin. "She will definitely like anything that you choose for her, son." Paninigurado naman ng ama niya sa kan’ya. "Are you sure? I’m not certain if this is her favorite or not." "More than the cake, it is your presence that will clearly matter for her, Kiro." Nakangiti na tugon ni Arden sa kan’yang anak. "Okay, let’s buy this one then." Sabay turo nito sa korteng puso na cake sa staff ng shop na iyon na agad naman na tumugon sa kan’ya at inayos ang order niya. Napapa-iling na lamang si Arden habang binabayaran ang kinuha na cake ng anak niya. Hindi niya alam kung matatawa ba siya o mag-aalala sa nakikita na pagka-aligaga sa kan’yang anak. He is not really sure because he is feeling the exact same way as Kiro is feeling at this exact moment. Pareho
"Hey, you’re in deep thought." Ang boses na iyon ng asawa ko ang nagpaputol sa akin sa pag-aalala ng amin nakaraan at nagpabalik sa akin sa kasalukuyan. Nakangiti siya habang papalapit sa akin, pero ang mga mata niya ay napupuno ng mga katanungan. "What are you thinking? May problema ba? May masakit ba sa'yo?" Hindi ko maiwasan ang mapangiti dahil sa nakikita ko na pag-aalala niya para sa akin. Everything is still as surreal for me as it can be. We may have been married already, but the butterflies in my stomach that she always makes me feel are still indescribable and unfathomable. Kalalaki ko na tao pero hindi ko maiwasan ang pagsirko-sirko ng puso ko sa asawa ko, lalo na kapag nakikita ko ang sobra rin na pagmamahal niya para sa akin. What we have is different from my past relationships. She is way different from all the other women that I’ve come across. And what we have will always be something that I'll treasure. "Pinapakilig mo na naman ako, misis ko. Alam mo naman na hindi
The set-up was going well for both of us. Hindi ko inakala, pero maayos naman ang naging usapan namin ni Reiko kung ano ang mangyayari sa kontrata. At gaya nang sinabi ko kay Reina, iyon din ang sinabi ko sa kan'ya. Ang lahat ng ito ay pagpapanggap lamang. Hindi namin kailangan na maging intimate sa isa't-isa. Wala akong plano na sirain ang relasyon namin ng asawa ko. Ginagawa ko lamang ito para mabawi siya sa pagkahumaling niya sa matalik na kaibigan niya. Matapos ang unang paghaharap namin nina Ica, I knew that I was back in the game. Alam ko na tama ang naging plano na ito ni Gray para muli ko na makuha ang pagmamahal ng asawa ko. Ayaw ni Ica sa kompetisyon, at nakita ko ang pagkabahala niya nang makita niya kami na magkasama ni Reiko sa restawran. And just as we have expected, Ica cannot bear the threats she sees in Reiko, and it is all the more fulfilling to see that in just a matter of days, I know this plan will succeed. And it should be, dahil hindi maaari na tumagal pa ang
I couldn’t keep the smile off my face as I watched the two most important people in my life enjoy our time together. It’s been a month since Reiko and I got married, and being married to her is the most wonderful feeling I have ever felt. I never thought I could still have the chance to find my happy ending in love. I never even believed that there was still somebody out there for me after Ica, but indeed, the right person will come at the right time. Habang pinagmamasdan ko ang mag-ina ko habang nagtatampisaw sila sa tabing-dagat, hindi ko naman mapigilan ang sarili ko na balikan ang aming nakaraan. Ang hindi ko inakala na pagmamahal na mararamdaman ko sa babae na pilosopa na naabutan namin ni Gray sa bahay ni Reina noon ay siya pala na makakasama ko sa habang-buhay ngayon. And who would have thought that I would even end up marrying the woman who got on my nerves the first time I saw her? Totoo nga siguro ang kasabihan na "the more you hate, the more you love", dahil ang pagmamaha
Paulit-ulit ko na sinasabi sa sarili ko, that for months I was already okay. I had been okay with the life that Kiro and I managed to have, or at least that’s what I have thought so and made myself believe. But guess what? I was so wrong to say that. Paulit-ulit ko na binabalikan ang balita na iyon na nasa feed ng social media account ko. Pilit ako na ngumingiti kahit na ang totoo ay durog na durog ang puso ko. Gusto ko na maging lubos na masaya para sa kan’ya, pero hindi ko pa rin magawa hanggang ngayon. Kahit na ano pa ang pagsisinungaling at pagtatago ang gawin ko, hindi maikakaila na hanggang ngayon ay nasasaktan pa rin ako. At mas masakit na malaman na hinding-hindi na talaga siya magiging akin kailanman. Tuluyan na siya na naagaw sa akin ni Kenji Jarvis, at sa balita na iyon, muli na gumuho ang mundo ko. Kenji and Reiko had gotten married. Kahit na noon pa man nang magkapatawaran kami ay alam ko na rito rin hahantong ang lahat sa kanila. Pero sa kabila noon ay hindi pa rin ak
For months, I was already okay. I had been okay with the life that Kiro and I managed to have. Nang umalis kami sa Maynila ay nagpasya ako na magpunta kami na mag-ama sa Canada upang muli na makapagsimula at ayusin ang buhay namin. Mabuti na lamang din at hindi naging mahirap ang paglipat ko sa branch ng kumpanya namin dito sa ibang bansa. And it was as if everything had fallen into place for the first time. But the decision to leave the country was the hardest decision that I had to take. It was necessary for me to leave to be able to start anew with my and Kiro’s lives. Kinailangan ko na umalis at lumayo upang tuluyan ako na makakalimot sa lahat ng mga hindi maganda na nangyari sa amin sa Pilipinas, at para makabangon ako buhat sa lahat ng sakit at mga pagkakamali sa buhay ko. And in my desire to genuinely fix everything before we move on with our lives, a day before we left, nagpasya ako na dalahin si Kiro sa kan’yang ina sa kulungan upang pormal nang makapagpaalam. Hindi man nag
"Are you ready for me, cupcake?" Nang-aakit na tanong sa akin ng asawa ko habang dahan-dahan siya na papunta sa akin sa may kama. "Handa ka na ba, Misis Jarvis, sa magdamagan na mangyayari sa atin ngayon honeymoon natin?" "Paki-ulit mo nga ang sinabi mo." Utos ko sa kan’ya habang pilit na pinipigil ang ngiti na nais na kumawala sa akin. Pinagtaas-baba niya ang kilay niya habang nakakagat-labi pa, tinapunan niya ang kabuuan ko ng malalagkit na tingin saka inulit ang sinabi niya kanina na, "Handa ka na ba sa honeymoon natin? Handa ka na ba na mapuyat at mapagod?" Napasimangot ako habang umiiling-iling pa sa kan'ya, kaya naman nagsalubong ang kilay niya sa akin. "Hindi iyan ang pinapa-ulit ko. Ulitin mo ang sinabi mo kanina, ‘yun isa." Bahagya siya na natigilan sa paglapit, saka na naman na nangunot ang noo niya sa akin. Panandalian siya na nag-isip, then he smiled sweetly at me as he seductively tried to reach me again. "Are you ready for me, Mrs. Jarvis?" And a genuine smile swept