Kalalapag pa lamang ng eroplano ni Kenji sa paliparan at hindi pa man sila tuluyan na nakakababa ni Gray ay sinalubong na agad sila ng ilan sa mga nagkakagulo na ground attendants. "Captain Jarvis, there has been an emergency." Nagkatinginan agad sila ni Gray nang marinig iyon habang pareho rin nila na hinihintay ang susunod na sasabihin ng kanilang mga kaharap. "Please proceed to Allied Medical immediately. Your mother called and said that it is a must that you go straight to the hospital once your flight has landed." "What?!" Sabay pa sila ni Gray na napataas ang boses sa kanilang kausap. Pareho ang kaba sa puso nila nang mabanggit ang salita na ospital. "What happened? Why are they in the hospital?" tanong pa ni Kenji habang mabilis na naglalakad papunta sa main building ng airport kasunod si Gray at ang ilan sa ground attendant. "Your wife, Captain. Something happened to your wife." singit naman ng isa pa na crew. Napahinto sa paglalakad si Kenji at nanlalaki ang mga mata na nap
I need to leave right away. Hindi ako maaari na maabutan ni Kenji sa apartment ko dahil ito ang unang lugar na pupuntahan niya kapag dumating siya sa condo niya at nalaman na niya na umalis na ako. And I really can't afford to see him anymore, dahil baka hindi ko na magawa pa na layuan siya kapag nagkataon. Patuloy na nagtatalo ang isip at puso ko pa rin kahit na alam ko kung ano talaga ang nararapat na maging desisyon ko, at sigurado ako na kung sakali na magkita pa kami, muli na naman ako na hindi makakatalikod sa pangako ko sa kan'ya. Pagdating ko sa apartment ko ay mabilis ako na nag-empake. Tatawagan ko na lamang ang may-ari ng bahay at sasabihin na matagal-tagal ako na mawawala. Sanay na rin naman siya siguro na hindi kami umuuwi rito ni Reina at wala siyang pakialam doon, basta tuloy ang pagbabayad namin. Pero saan pa nga ba ako kukuha ng pambayad pa rito kung hindi na ako makakapasok pa sa opisina dahil tiyak ako na pupuntahan din ako ni Kenji roon? Wala na akong tiyak na pa
"Dahil iyon ang tama na gawin ko. Kailangan ko na itama ang mga pagkakamali na nagawa ko. Kailangan ko na ituwid ang maling direksyon na pinatutunguhan ng buhay ko. I need to leave so I can pick up my lost self again. I need to so that I can pay up for the mistakes that I made, not just to you but to his wife." "His wife?" Gulat na gulat si Arden sa tinuran ko. And I guess this is the point where I just have to be completely honest with him about a lot of things. Kung gusto ko na maayos ang mga problema at ang buhay ko, kailangan ko na maging matapang na aminin ang lahat ng mga pagkakamali ko. Nakakahiya man ang mga katotohanan, I have to be honest about it so I can move on with my life. "I am having an affair with a married man, Arden." Napayuko ako nang sinabi ko iyon dahil ayaw ko na makita ang panghuhusga sa mga mata ni Arden. Hindi ako handa na pati si Arden ay huhusgahan ang mga naging kabaliwan ko. "Reiko." "Katangahan, Arden, at alam na alam ko na isang malaking katangaha
Gulat na gulat si Cassandra Jarvis nang matanggap niya ang tawag na iyon. Hindi niya inaasahan, pero lubos niya na ipinagpapasalamat na nangyari iyon. Walang kasiguraduhan, pero may bahagi niya na hindi nawawalan ng pag-asa. At ngayon nga ay naghihintay siya sa isang restawran na malayo sa lugar kung saan sila madalas na magtagpo. She left the hospital when Kenji and Gray arrived. Sinadya niya na gawin iyon upang mapilitan si Kenji na magbantay sa asawa sa ospital. Kailangan niya na gawin ang lahat ng paraan para masigurado na maaayos na ang problema na ito nina Kenji at Ica. Cassandra is feeling positive about all of this. Despite Ica’s attempt to kill herself, something good came out of it. What Ica did was not a very wise decision. She herself was mad at her daughter-in-law for even doing such a thing, but still, Cassandra is looking at the brighter side of things. There is indeed a silver lining in this scenario. "Tita Cassandra." Boses ni Reiko ang pumutol sa pagmumuni-muni ni
"Where is she, Gray? Saan siya nagpunta? Bakit bigla na lang siya na umalis? When I got back to the condo, wala na siya roon, at wala rin siya sa apartment niya. I even stayed the whole fucking night at her workplace, para lamang maghintay sa kan’ya. But guess what? Wala rin siya roon. Where can she be? Is she mad at me because I wasn't able to text her or call her? Hindi ko rin naman sinadya na unahin si Ica sa kan'ya, wala lamang ako na ibang pagpipilian. Pero iyon ba ang ikinagagalit niya? Kung iyon man, bakit hindi man lamang niya ako binigyan ng pagkakataon na magpaliwanag sa kan'ya?" Dire-diretso na litanya ni Kenji sa kaibigan niya na si Gray. Pagod na pagod na siya sa kahahanap sa nawawala na nobya niya. Pagkagaling kasi nila ni Gray sa ospital kahapon ay nagdiretso siya sa condo unit niya upang ipaalam kay Reiko ang mga nangyari kay Ica. Kenji doesn't want to lie to Reiko anymore, at ang gusto niya ay alam ng nobya niya ang lahat ng mga nangyayari, lalo na kung kasangkot si
"Don't continue to be selfish, Kenji. Hindi na kasiyahan mo lamang ang pinag-uusapan natin dito. Sa tingin mo ba ay hindi rin nasasaktan si Reiko ngayon? Maybe she is hurting, and you know what’s worse? She is enduring all the hurt and pain alone. Pero ikaw, may asawa ka pa, Kenji, at may anak ka pa na babalikan pagkatapos ng lahat ng ito. You are not alone." "What if her fucking boyfriend takes her back? Paano kung hindi siya mag-isa ngayon at kaya siya umalis ay dahil mas pinili lamang niya na talikuran ako para bumalik sa tarantado na lalaki na iyon?" Ang sakit na nararamdaman ni Kenji ay lalo lamang na nadadagdagan pa ngayon ng galit sa tuwing naiisip niya na tinalikuran siya ni Reiko para muli na ayusin ang relasyon nito sa tunay na nobyo. "Then maybe that’s what’s best for all of you. Iyon naman talaga ang nararapat na mangyari. Ikaw ay para kay Ica, at si Reiko ay para sa boyfriend niya. It was supposed to be that way until you made a mess out of all of this. Let her go, Kenji
Dalawang linggo na buhat nang makalabas si Ica sa ospital matapos niya na pagtangkaan ang kan'yang sariling buhay. At sa loob ng dalawang linggo na iyon ay dalawang beses lamang din niya na nakita si Kenji sa kanilang bahay. Ang akala niya na solusyon at paraan para muli na bumalik sa kan'ya ang pagtingin ng kan'yang asawa ay lalo lamang na naging dahilan upang layuan siya nito. Her husband chose to take international flights despite her situation. Her husband chose to work instead of taking care of her. Mas malimit pa nga na si Cassandra ang kan'yang nakakasama kaysa kay Kenji. At mas lalo lamang ang sakit na nararamdaman niya sa patuloy na pambabalewala sa kan'ya ng naturingan na asawa niya. At kahit na sa dalawang araw na iyon na pinuntahan siya ni Kenji, hindi man lamang siya nito nagawa na kausapin at kamustahin man lamang. Nagawa lamang nito na sumilip sa kanilang silid at nang makita na gising siya ay mabilis din na lumabas at umalis. And a week after fully recuperating, I
"What?!" Gulat na gulat si Ica sa mga salita na iyon na lumabas buhat kay Kenji. Mabilis na nangilid ang luha sa kan’yang mga mata at agad siya na napahawak sa kan’yang dibdib. Hindi niya maisip kung saan nagmula ang mga ganito na pananalita ng asawa niya para sa kan’ya. "Kenji, what are you even saying? Of course not. Why would I? This is our child. I would never risk the baby’s life." "Stop acting and stop your drama, Ica." Madidilim ang tingin sa kan’ya ni Kenji at nanggigigil na naman ang boses nito sa kan’ya. "You have already risked the baby's life. You almost killed the baby when you tried to kill yourself. At sa tingin mo ba ay palalampasin ko na lamang iyon na gano’n na lamang? You are stupid to believe that I will just accept your crazy antics." "Kenji!" Ica is getting frustrated, pero kailangan niya pa rin na pigilan ang kan’yang sarili. "I would never do something like that. Ganyan na ba kasama ang tingin mo sa akin? The baby is a product of our love for each other, kaya
Maraming, maraming salamat po sa lahat ng tumangkilik sa istorya nina Reiko at Kenji. Natapos na po ang kuwento ng pag-iibigan nila at sana po ay nagustuhan ninyo. Sobrang thank you po sa lahat ng patuloy na sumusuporta sa mga stories ko. This means so much to me. Sana po ay suportahan ninyo rin po ang iba ko pa na kuwento sa GN: Completed Stories: The Invisible Love of Billlionaire (Taglish) Married to the Runaway Bride (Taglish) My Back-Up Boyfriend is a Mafia Boss (English) Ongoing Stories: The Rise of the Fallen Ex-Wife (Taglish) Entangled to the Hidden Mafia (Taglish) The Dragster's Mafia Heiress (English) The Runaways' Second Chance Mate (English)
Aligaga siya habang naghihintay ng abiso sa kan'ya. Hindi niya alam kung ano ang mararamdaman niya sa mga oras na iyon. She had been waiting for this day to come, and now that it is here, she doesn't really know if this is still what she wants. She doesn't really know if there is still something or someone out there for her when she goes out. Tatlong taon mahigit din na nakulong si Ica. Matapos siya na tuluyan na pabayaan ng kan’yang mga magulang at talikuran ng dating asawa niya, natutunan na niya ang mamuhay na mag-isa sa piitan. Hindi na nga niya inisip pa na mabibigyan pa siya ng pagkakataon na makalabas muli buhat sa mundo na ito, pero isang anghel ang dumating at binigyan siya ng isa pa na pagkakataon na ayusin muli ang buhay niya. Mahigit isang linggo na ang nakakaraan nang sadyain siya ni Reiko sa kulungan. That visit was unexpected, but it was something that they both needed to find closure on everything that happened between them. —-- "Ano ang ginagawa mo rito?" Iyon agad
"Dad, do you think she’ll like this?" Nag-aalinlangan na tanong ng anak sa kan’yang ama habang palipat-lipat ang tingin sa dalawang cake na nasa harapan niya. Malalim ang pag-iisip na ginagawa niya kung ano ba ang nararapat niya na piliin. "She will definitely like anything that you choose for her, son." Paninigurado naman ng ama niya sa kan’ya. "Are you sure? I’m not certain if this is her favorite or not." "More than the cake, it is your presence that will clearly matter for her, Kiro." Nakangiti na tugon ni Arden sa kan’yang anak. "Okay, let’s buy this one then." Sabay turo nito sa korteng puso na cake sa staff ng shop na iyon na agad naman na tumugon sa kan’ya at inayos ang order niya. Napapa-iling na lamang si Arden habang binabayaran ang kinuha na cake ng anak niya. Hindi niya alam kung matatawa ba siya o mag-aalala sa nakikita na pagka-aligaga sa kan’yang anak. He is not really sure because he is feeling the exact same way as Kiro is feeling at this exact moment. Pareho
"Hey, you’re in deep thought." Ang boses na iyon ng asawa ko ang nagpaputol sa akin sa pag-aalala ng amin nakaraan at nagpabalik sa akin sa kasalukuyan. Nakangiti siya habang papalapit sa akin, pero ang mga mata niya ay napupuno ng mga katanungan. "What are you thinking? May problema ba? May masakit ba sa'yo?" Hindi ko maiwasan ang mapangiti dahil sa nakikita ko na pag-aalala niya para sa akin. Everything is still as surreal for me as it can be. We may have been married already, but the butterflies in my stomach that she always makes me feel are still indescribable and unfathomable. Kalalaki ko na tao pero hindi ko maiwasan ang pagsirko-sirko ng puso ko sa asawa ko, lalo na kapag nakikita ko ang sobra rin na pagmamahal niya para sa akin. What we have is different from my past relationships. She is way different from all the other women that I’ve come across. And what we have will always be something that I'll treasure. "Pinapakilig mo na naman ako, misis ko. Alam mo naman na hindi
The set-up was going well for both of us. Hindi ko inakala, pero maayos naman ang naging usapan namin ni Reiko kung ano ang mangyayari sa kontrata. At gaya nang sinabi ko kay Reina, iyon din ang sinabi ko sa kan'ya. Ang lahat ng ito ay pagpapanggap lamang. Hindi namin kailangan na maging intimate sa isa't-isa. Wala akong plano na sirain ang relasyon namin ng asawa ko. Ginagawa ko lamang ito para mabawi siya sa pagkahumaling niya sa matalik na kaibigan niya. Matapos ang unang paghaharap namin nina Ica, I knew that I was back in the game. Alam ko na tama ang naging plano na ito ni Gray para muli ko na makuha ang pagmamahal ng asawa ko. Ayaw ni Ica sa kompetisyon, at nakita ko ang pagkabahala niya nang makita niya kami na magkasama ni Reiko sa restawran. And just as we have expected, Ica cannot bear the threats she sees in Reiko, and it is all the more fulfilling to see that in just a matter of days, I know this plan will succeed. And it should be, dahil hindi maaari na tumagal pa ang
I couldn’t keep the smile off my face as I watched the two most important people in my life enjoy our time together. It’s been a month since Reiko and I got married, and being married to her is the most wonderful feeling I have ever felt. I never thought I could still have the chance to find my happy ending in love. I never even believed that there was still somebody out there for me after Ica, but indeed, the right person will come at the right time. Habang pinagmamasdan ko ang mag-ina ko habang nagtatampisaw sila sa tabing-dagat, hindi ko naman mapigilan ang sarili ko na balikan ang aming nakaraan. Ang hindi ko inakala na pagmamahal na mararamdaman ko sa babae na pilosopa na naabutan namin ni Gray sa bahay ni Reina noon ay siya pala na makakasama ko sa habang-buhay ngayon. And who would have thought that I would even end up marrying the woman who got on my nerves the first time I saw her? Totoo nga siguro ang kasabihan na "the more you hate, the more you love", dahil ang pagmamaha
Paulit-ulit ko na sinasabi sa sarili ko, that for months I was already okay. I had been okay with the life that Kiro and I managed to have, or at least that’s what I have thought so and made myself believe. But guess what? I was so wrong to say that. Paulit-ulit ko na binabalikan ang balita na iyon na nasa feed ng social media account ko. Pilit ako na ngumingiti kahit na ang totoo ay durog na durog ang puso ko. Gusto ko na maging lubos na masaya para sa kan’ya, pero hindi ko pa rin magawa hanggang ngayon. Kahit na ano pa ang pagsisinungaling at pagtatago ang gawin ko, hindi maikakaila na hanggang ngayon ay nasasaktan pa rin ako. At mas masakit na malaman na hinding-hindi na talaga siya magiging akin kailanman. Tuluyan na siya na naagaw sa akin ni Kenji Jarvis, at sa balita na iyon, muli na gumuho ang mundo ko. Kenji and Reiko had gotten married. Kahit na noon pa man nang magkapatawaran kami ay alam ko na rito rin hahantong ang lahat sa kanila. Pero sa kabila noon ay hindi pa rin ak
For months, I was already okay. I had been okay with the life that Kiro and I managed to have. Nang umalis kami sa Maynila ay nagpasya ako na magpunta kami na mag-ama sa Canada upang muli na makapagsimula at ayusin ang buhay namin. Mabuti na lamang din at hindi naging mahirap ang paglipat ko sa branch ng kumpanya namin dito sa ibang bansa. And it was as if everything had fallen into place for the first time. But the decision to leave the country was the hardest decision that I had to take. It was necessary for me to leave to be able to start anew with my and Kiro’s lives. Kinailangan ko na umalis at lumayo upang tuluyan ako na makakalimot sa lahat ng mga hindi maganda na nangyari sa amin sa Pilipinas, at para makabangon ako buhat sa lahat ng sakit at mga pagkakamali sa buhay ko. And in my desire to genuinely fix everything before we move on with our lives, a day before we left, nagpasya ako na dalahin si Kiro sa kan’yang ina sa kulungan upang pormal nang makapagpaalam. Hindi man nag
"Are you ready for me, cupcake?" Nang-aakit na tanong sa akin ng asawa ko habang dahan-dahan siya na papunta sa akin sa may kama. "Handa ka na ba, Misis Jarvis, sa magdamagan na mangyayari sa atin ngayon honeymoon natin?" "Paki-ulit mo nga ang sinabi mo." Utos ko sa kan’ya habang pilit na pinipigil ang ngiti na nais na kumawala sa akin. Pinagtaas-baba niya ang kilay niya habang nakakagat-labi pa, tinapunan niya ang kabuuan ko ng malalagkit na tingin saka inulit ang sinabi niya kanina na, "Handa ka na ba sa honeymoon natin? Handa ka na ba na mapuyat at mapagod?" Napasimangot ako habang umiiling-iling pa sa kan'ya, kaya naman nagsalubong ang kilay niya sa akin. "Hindi iyan ang pinapa-ulit ko. Ulitin mo ang sinabi mo kanina, ‘yun isa." Bahagya siya na natigilan sa paglapit, saka na naman na nangunot ang noo niya sa akin. Panandalian siya na nag-isip, then he smiled sweetly at me as he seductively tried to reach me again. "Are you ready for me, Mrs. Jarvis?" And a genuine smile swept