"Cupcake, how’s your day?"
Isang halik sa labi ang natanggap ko buhat kay Kenji nang puntahan niya ako sa isang coffee shop na malapit dito sa condo niya kung saan niya ako pansamantala na pinapatuloy. At ang kan’yang kilos na iyon ay ikinalaki ng mga mata ko.
“Sorry about the kiss, Reiko. I just have to do it, dahil mga kaibigan ni Ica ang nasa may dulong lamesa." Bulong pa niya sa akin bago tuluyan na lumayo at umupo sa katabi ng upuan ko.
Bigla na nanuyo ang lalamunan ko at hindi ako nakapagsalita dahil sa gulat sa paghalik na iyon. Hindi ko alam ang gagawin ko kaya sa nanginginig na mga kamay ay inabot ko na lamang ang order ko na frap na nasa may harapan ko at uminom do'n.
Napansin ni Kenji ang panginginig ko na iyon, kaya naman inilapit na naman niya ang katawan niya sa akin at bumulong sa tainga ko. "Are you okay? Masama ba ang pakiramdam mo? Or is it because of the kiss?"
I looked at him with a seductive smile, dahil nakikita ko sa gilid ng mata ko ang mga kaibigan ng asawa niya na pinagmamasdan kami at kinukuhanan pa ng litrato sa patago na paraan. Inilapit ko ang bibig ko sa tainga niya at bumulong din habang nakahawak pa ang aking kamay sa braso niya, "We didn’t talk about the fucking kiss. Next tima na gagawin mo iyan ay makakatikim ka na sa akin ng sapak, ora mismo."
Hinawakan niya ako sa balikat at hinapit papalapit sa kan’ya, muli siyang bumulong sa aking tainga, "I said, I am sorry. Tandaan mo, that this is all just an act. And you have to act accordingly, dahil sigurado ako na pinapapunta na ng mga iyan si Ica ngayon dito."
Pigil na pigil ang inis na nararamdaman ko para kay Kenji, pero wala naman ako na magagawa. I am bound by a stupid contract, dahil sa kagagawan ni Reina. Ikinuyom ko na lamang ang palad ko sa inis. Mabuti na lamang at hindi nagpupunta sa banda rito ang totoo na boyfriend ko, kung hindi ay paano ko maipapaliwanag na isa lamang ito na trabaho?
"Kenji." Mataray na tawag ng isang babae na nasa harapan na pala ng lamesa namin. Matatalim din ang mga tingin na ipinupukol niya sa akin habang magkakrus pa ang mga braso sa kan’yang harapan. "Kenji, what is the meaning of this? Who’s this bitch? Alam ba ni Ica na narito ka?" Dire-diretso na salita ng babae. Si Kenji ang kinakausap niya pero ang mga mata niya ay tutok na tutok na sa akin at hindi man lamang kumukurap dahil sa sobra na galit.
Hindi naman din nagpatinag si Kenji sa babae na kaharap namin at hindi umalis sa pagkakalapit sa akin. At upang mas lalo pa na galitin kung sino man itong m*****a na babae na ito ay idinikit pa niya ang mukha niya sa gilid ng mukha ko. "Dea, this is none of your business. Whatever I do is none of your business." sagot ni Kenji sa intrimitida.
Lalo naman na nainis ang babae sa ginawa na iyon ni Kenji kaya ako na mismo ang naging sentro ng pananalita niya at ang buong atensyon niya ay tutok na tutok sa akin. "You bitch! May asawa na ang lalaki na kinakalantari mo. Nauubusan ka na ba ng lalaki sa buhay mo kaya ang may asawa pa ang napili mo?"
"Dea, leave." Mariin na utos ni Kenji sa babae na Dea ang pangalan. Hindi man lamang siya kumilos at nanatili na nakatayo sa harap ng lamesa namin.
"Miss, I think you should leave. You’re actually making a scene here. And if you must know, this is a high-end coffee shop, at nakakahiya ang mga walang breeding na kagaya mo rito." mataray na sagot ko.
"How dare you, bitch?!" Gigil na gigil na sagot niya rin sa akin.
"That’s the second time that you’ve called me that. And trust me, you won’t like what I’ll do to you, kapag umabot pa ng pangatlo. At bago mo ako tawagin na bitch, maybe you should look at your own reflection in the mirror, bihis na bihis mo pa lamang ay mas mukha ka nang bitch sa akin." Tinaasan ko pa siya ng kilay at muli ko na itinuon ang atensyon ko kay Kenji.
"Please make her leave, Kenj. I can’t stand her. Who is she, by the way? Is she your wife's minion?" Maarte na pagka-usap ko pa kay Kenji upang mas lalo na maging kapani-paniwala ang pagganap ko na ito.
"Leave, Dea." Salubong ang kilay na utos ulit ni Kenji.
Nang makita ang galit na rumehistro kay Kenji ay walang nagawa ang babae kung hindi ang umalis sa harapan namin at sumenyas pa sa mga kaibigan niya tsaka nagdiretso sa labas ng coffee shop.
Napabuntong-hininga ako nang makalabas ang grupo ng mga babae. Sa totoo lang ay ilan linggo pa lamang kami sa pagpapanggap na ito, pero pagod na pagod na ako sa dami ng babae na gumigiyera sa akin. Nang tanggapin ko ang trabaho na ito dahil sa kagagawan ni Reina, ang buong akala ko ay asawa lamang ang makakalaban ko, hindi naman ako nasabihan na isang batalyon pala ang kaibigan ng asawa niya.
"I’m sorry about that." Muli na bulong ni Kenji sa tainga ko na nagpatindig na naman sa balahibo ko.
Kahit na nakalabas na ang mga babae ay hindi kami umaalis ni Kenji sa nauna namin na posisyon at nanatili kami na lapit na lapit sa isa’t-isa dahil alam namin na nasa labas lamang ang mga kaibigan ng asawa niya at patuloy na nagmamasid sa kilos namin.
"Hindi naman ako na-inform na isang batalyon pala ang back-up ng asawa mo. Baka sa susunod ay kailangan mo na ako na bigyan ng bodyguard dahil baka may bigla na lamang na sumaksak sa likuran ko sa dami ng mga babae na nanggagalaiti na sa akin nang dahil sa’yo."
"Do you want one? I can provide one for you, kung sasabihin mo na gusto mo ng bodyguard." tanong niya sa akin.
I am actually feeling conscious of our closeness right now, pero wala naman ako na magawa kung hindi ang tanggapin na lamang ito at masanay sa malapit na presensya ni Kenji sa akin. "OA ka! That’s sarcasm, if you must know." sagot ko sa kan’ya, kasabay nang pagrolyo ng aking mga mata.
Hindi na siya kumibo kaya naiiling na tumingin na lamang ako sa aking relo. May pasok ako mamayang gabi kaya kinakailangan ko na muna na makauwi sa condo niya upang makatulog para sa pagpasok ko. "I need to go. Are we done here? May pasok ako mamayang gabi, and I need to sleep." Pagpapaalam ko sa kan’ya.
"I’ll accompany you to the condo."
"What?!" gulat na tanong ko.
"Ica’s friends are still outside, at patuloy tayo na minamanmanan ng mga iyan hangga’t wala si Ica, kaya kailangan natin na patuloy na magpanggap. Huwag ka mag-alala, I told you this is all just an act."
Muli ko na nairolyo ang mga mata ko at wala na lamang nagawa kung hindi ang sumang-ayon sa gusto niya. Inalalayan pa niya ako na makatayo sa aking kinauupuan at bago pa man kami maglakad ay pumulupot na ang braso niya sa beywang ko.
"I need to show some possessiveness toward you. This is what Ica likes the most—me being territorial over her, at kapag nakita niya na ginagawa ko ang bagay na ito sa iba ay sigurado ako na magwawala siya." Pagpapaliwanag pa niya nang makita na naman niya ang nagtatanong na reaksyon ko.
Ipinulupot ko rin ang isang braso ko sa kan’yang beywang at sabay kami na naglakad palabas. Patuloy siya sa pagbulong sa akin hanggang sa makalabas kami ng coffee shop. "They’re still here, and I’m sure na susundan nila tayo."
Ngumiti ako ng malandi kay Kenji at inilapit ko pa ang labi ko sa pisngi niya upang palabasin sa mga kaibigan ng asawa niya na hinalikan ko siya. Nagpatuloy kami papunta sa condo kung saan ako pansamantala na tumutuloy.
Habang papunta kami sa unit ni Kenji ay para kaming totoo na lovers na mahal na mahal ang isa’t-isa. We are both acting so well, at kahit na sino man ang makakita sa amin, would easily believe that we are really in love.
Alam ko na may sumusunod sa amin ni Kenji at sigurado ako na ang mga kaibigan iyon ni Ica. Kaya naman lalo ko pa na ginalingan ang pag-arte na ginagawa ko. Nang marating namin ang unit niya ay hindi pa kami agad na pumasok ni Kenji.
Isinandal niya ako sa may pintuan at ikinulong ako sa dalawang kamay niya na itinaas niya sa may pintuan upang hindi ako makagalaw. Titig na titig ang mga mata niya sa akin at palapit nang palapit ang mukha niya. Bigla na dumagundong ang puso ko at pinandidilatan ko siya ng mata ko upang tigilan niya ang ginagawa niya.
"I’m sorry, Reiko, I know this is not part of the plan, pero kailangan ko ito na gawin. Sabayan mo lamang ako, and don’t worry, dahil babayaran ko ang dagdag na serbisyo na ito na hiningi ko sa'yo."
Bago pa man ako makasagot sa mga sinabi niya, the next thing I knew, his lips crashed into mine. At hindi gaya ng simple na halik niya kanina, this kiss is more real. Mas mapusok ng 'di hamak sa smack na ibinigay niya sa akin kanina.
Napapikit ako sa sensasyon ng halik na iyon at naramdaman ko na lamang na awtomatiko na pumulupot ang mga kamay ko sa leeg niya. Idiniin pa niya ako sa may pintuan at mas lalo na naging mapaghanap ang halik na iyon. Naliliyo ako sa pakiramdam na iyon at unti-unti ko na tinugon ang halik niya.
His hands started to grip me tighter around my waist, at hindi ko alam kung parte pa rin ito ng pag-arte niya, o kagaya ko ay nadadala na rin siya sa kakaiba na init na lumulukob sa amin.
"Kenji!" Isang sigaw ang pareho na nagpabalik sa amin sa katinuan.
And there we saw Ica, glaring daggers at me. Nakita ko pa ang bahagya na pagrehistro ng awa sa mukha ni Kenji para sa asawa niya, pero mabilis niya iyon na napalitan ng kunyari na pagkagalit. At sigurado ako na sa nakita ni Ica ay titigilan na niya ang mga kalokohan na ginagawa niya sa asawa niya.
She needs to stop so that I can also stop with this stupid job as well. I can’t continue having these random kisses with Kenji. I can't, and I shouldn’t, dahil kapag hindi pa ako tumigil ay baka pati ang sarili ko na relasyon ang malagay na sa bingit ng alanganin.
"I miss you, Reiky. But I’m really sorry that something came up with work, kaya hindi kita mapupuntahan ulit. At bago mo sabihin, yes, I know, I haven’t been spending so much time with you, naging sunod-sunod lang talaga ang tambak na mga trabaho ko. I’ll make it up to you." "I understand, Ards. I just miss you." "Why don’t you resign? Paulit-ulit ko naman kasi na sinasabi sa’yo na mag-resign ka na riyan sa call ceter at maghanap ng regular day work. I even gave you the option of not working anymore. I can fully provide for your needs, but as usual, ayaw mo na makinig sa sinasabi ko." "We talked about this, Arden. Ayaw ko na umasa sa’yo. I am perfectly capable of working for myself, at hindi mo kailangan na saluhin ako, all the time." "You know how much I love you, right? And besides, do’n din naman tayo papunta, once we get married. Think about it, Reiko, or better yet, think about my offer na lumipat ka na lang sa condo ko, para kahit paano ay magkita tayo araw-araw." "You know
Hindi malaman ni Kenji kung ano ang mararamdaman niya ngayon lalo na at napapansin na niya na umuubra na ang mga plano nila ni Gray. Ayaw niya na masyado umasa, pero sa mga nakikita niya na inaakto ng asawa niya na si Ica ay lubos na nagdiriwang ang puso niya. He knows he’ll have her back in no time. Gusto na rin niya na matapos ang pagpapanggap nila ni Reiko dahil naaawa na rin siya sa babae. Kanina ay mabuti na lamang at sakto siya sa pagbukas ng pintuan kung hindi ay baka kung ano na ang nagawa nina Ica at Dea kay Reiko. Nakasaad pa naman sa kanilang kontrata na hindi maaari na saktan ni Reiko physically si Ica in the process. Pagkarating niya kasi buhat sa flight kagabi ay rito siya dumiretso sa condo niya dahil alam naman niya na may pasok si Reiko sa gabi. Gusto niya na lalo na maghinala sa kanila si Ica. Aabangan niya sana si Reiko sa may coffee shop kaya naligo muna siya pero narinig niya nga ang komosyon sa labas ng unit niya kaya hindi pa man siya nakakapagbihis ay tiningna
Narito pa rin ako sa condo ni Kenji kahit na may ilan araw na rin siya na hindi kumokontak sa akin. And a part of me is relieved about it. Kailangan ko talaga ng distansya buhat sa kan’ya dahil masyado na siya na nakakaapekto sa akin. And this is so not me. It’s never easy for anybody to get my attention, lest it affect me in any way, pero mabilis iyon na nagawa ni Kenji, just because it all started with a fucking kiss. And I was regretting that day that I let him do it. May parte ko ang naiinis sa sarili ko dahil hinayaan ko lang siya at hindi ko man lang siya sinaktan nang gawin niya iyon sa akin na walang paalam. I hate everything about it because that fucking kiss changed a lot of things for me. Focus Reiko! This is just a job for you, at hindi kailangan na hinahaluan ng personal na emosyon ang trabaho. Never ko na dinala ang problema ko na personal sa trabaho, at hindi kaibahan ang trabaho na ito bilang isang kabit. I am an employee, and Kenji is my employer, at sigurado ako na
"Kenji, baby, I’m coming." Nang marinig iyon buhat sa asawa ay lalo na ginanahan si Kenji, at ibinigay pa niya lalo ang lahat ng lakas niya para sa ikatlong round nila na ito. At walang iba na maririnig sa apat na sulok ng silid na iyon kung hindi ang mga ungol at halinghing na nagmumula buhat sa kanilang mag-asawa. And with just a few more thrusts from him, both of them reached ecstasy. He slowly kissed her on the forehead and gently slipped out of her. Humiga siya sa kama at yumakap kay Ica. He closed his eyes and savored the moment with his wife. Naramdaman niya ang pagyakap ni Ica sa kan’ya at ang pagdantay ng asawa sa kan’yang dibdib. Idinilat niya ang kan’yang mga mata at nakita niya na nakapikit na ang asawa. Inabot niya ang kumot at binalot iyon sa hubad pa na katawan ni Ica. He left another kiss on her forehead, at saka siya tumayo at pinulot ang mga nagkalat nila na damit. Dumiretso siya sa banyo at nag-shower. He has a flight in exactly three hours, at kailangan na niya
Everything was going smoothly, or at least that’s what Reiko thought. Up until three weeks ago, when she felt something was different, She felt as if Arden was slowly drifting away from her, at hindi niya alam ang tunay na dahilan. Akala niya ay patuloy na magiging maayos ang lahat sa kanila. It has been almost three months since her contract ended, and she was able to move on from that chapter of her life. Kinalimutan na ni Reiko ang lahat ng patungkol sa naging trabaho niya na iyon. But now she feels that something is wrong with her relationship with Arden. Hindi niya sigurado kung dahil ba sa nawawalan na sila ng oras sa isa’t-isa. Hindi niya rin masisisi si Arden dahil alam niya ang ginagawa na effort nito para sa relasyon nila, and she can’t help but blame herself. Arden is very persuasive in pushing her to find a new job. Nais ng nobyo niya na maghanap na siya ng ibang trabaho para mas magkaro’n sila ng oras para sa isa’t-isa. But she is not willing to give in to him just yet.
And just like that, Reiko got her job back. Hindi niya alam kung tama ang desisyon niya na iyon, pero kung tutuusin ay wala naman siya na naging desisyon dahil hindi na siya binigyan pa ng ibang option ni Kenji. She was threatened with the contract again, and she was left with no choice but to agree to it. Sa nakalipas na mga araw ay naging abala si Kenji sa sunod-sunod na flights kaya hindi sila nakapag-usap sa magiging plano nila. Ang tangi lamang na inutos ni Kenji sa kan'ya ay ang bumalik na siya sa condo unit nito at mamalagi na ro’n pansamantala. Reiko didn’t give in right away. Kapag lumipat kasi siya sa condo ni Kenji ay lalo lamang siya na mapapalayo kay Arden. And she wants to spend as much time as she can with him, dahil sigurado siya na may tsansa na naman na muli na magulo ang isip niya. And she needs to reassure herself of her love for her boyfriend. At ngayon, pagkatapos ng tatlong araw na pagmamatigas niya ay narito na siya sa unit ni Kenji. Sinabi kasi ni Kenji na n
Nang magmulat ng kan’yang mga mata si Kenji ay mabilis siya na lumingon sa kan’yang tabi. He is expecting to see Reiko beside him, but she is nowhere to be seen. Pinakiramdaman pa niya ng maigi kung nasa banyo lamang ba ang babae, pero tahimik na tahimik ang paligid niya. Bumagon siya at umupo sa kama habang patuloy na hinihimas ang ulo niya. He knows that he was drunk last night, at ito ang dahilan ng matindi na hung-over na nararamdaman niya ngayon. Napasulyap siya sa mga damit niya na nagkalat pa sa sahig at hindi niya maiwasan na alalahanin ang nangyari sa nagdaan na gabi. Yes, he was drunk, but he could very well remember how passionate that was for him and Reiko. He took a deep breath, at muli niya na ipinikit ang mga mata niya. Last night was something he wasn’t expecting. Hindi niya rin alam kung ano ang pumasok sa isip niya at nagawa niya ang mga bagay na nagawa niya kay Reiko. Hindi matanggap ng pagkalalaki niya na paulit-ulit siya na ginagago ni Ica, at sa kabila ng katot
I am at work, but my mind is nowhere here. Ilan gabi na rin ako na wala sa wisyo kapag narito sa aking trabaho, at alam ko na napapansin na rin ako ng aking mga ka-opisina. I am sinking into the pit of infidelity, and as much as I want to stop, I just can’t. Not when Kenji is always around me. After that fateful night, paulit-ulit namin na nilulubog ni Kenji ang mga sarili namin sa kasalanan. At hindi ko na alam kung makaka-ahon pa ako. I am giving myself to him over and over again, at sa bawat pagkakataon na iyon ay lalo lamang na napapalapit ang loob ko sa kan’ya. Pinupunuan niya ang pagkawala ni Arden sa aking tabi. Pinupunuan niya ang pananabik ng puso at isipan ko para sa nobyo ko. It has been almost three weeks, at hindi pa rin bumabalik si Arden. His job was extended, at ang tangi na nagagawa niya ay ang tawagan ako. He made a total of three calls in the past three weeks, one call per week. Iyon lang ang nagagawa niya, while Kenji has been with me every morning since that nigh
Maraming, maraming salamat po sa lahat ng tumangkilik sa istorya nina Reiko at Kenji. Natapos na po ang kuwento ng pag-iibigan nila at sana po ay nagustuhan ninyo. Sobrang thank you po sa lahat ng patuloy na sumusuporta sa mga stories ko. This means so much to me. Sana po ay suportahan ninyo rin po ang iba ko pa na kuwento sa GN: Completed Stories: The Invisible Love of Billlionaire (Taglish) Married to the Runaway Bride (Taglish) My Back-Up Boyfriend is a Mafia Boss (English) Ongoing Stories: The Rise of the Fallen Ex-Wife (Taglish) Entangled to the Hidden Mafia (Taglish) The Dragster's Mafia Heiress (English) The Runaways' Second Chance Mate (English)
Aligaga siya habang naghihintay ng abiso sa kan'ya. Hindi niya alam kung ano ang mararamdaman niya sa mga oras na iyon. She had been waiting for this day to come, and now that it is here, she doesn't really know if this is still what she wants. She doesn't really know if there is still something or someone out there for her when she goes out. Tatlong taon mahigit din na nakulong si Ica. Matapos siya na tuluyan na pabayaan ng kan’yang mga magulang at talikuran ng dating asawa niya, natutunan na niya ang mamuhay na mag-isa sa piitan. Hindi na nga niya inisip pa na mabibigyan pa siya ng pagkakataon na makalabas muli buhat sa mundo na ito, pero isang anghel ang dumating at binigyan siya ng isa pa na pagkakataon na ayusin muli ang buhay niya. Mahigit isang linggo na ang nakakaraan nang sadyain siya ni Reiko sa kulungan. That visit was unexpected, but it was something that they both needed to find closure on everything that happened between them. —-- "Ano ang ginagawa mo rito?" Iyon agad
"Dad, do you think she’ll like this?" Nag-aalinlangan na tanong ng anak sa kan’yang ama habang palipat-lipat ang tingin sa dalawang cake na nasa harapan niya. Malalim ang pag-iisip na ginagawa niya kung ano ba ang nararapat niya na piliin. "She will definitely like anything that you choose for her, son." Paninigurado naman ng ama niya sa kan’ya. "Are you sure? I’m not certain if this is her favorite or not." "More than the cake, it is your presence that will clearly matter for her, Kiro." Nakangiti na tugon ni Arden sa kan’yang anak. "Okay, let’s buy this one then." Sabay turo nito sa korteng puso na cake sa staff ng shop na iyon na agad naman na tumugon sa kan’ya at inayos ang order niya. Napapa-iling na lamang si Arden habang binabayaran ang kinuha na cake ng anak niya. Hindi niya alam kung matatawa ba siya o mag-aalala sa nakikita na pagka-aligaga sa kan’yang anak. He is not really sure because he is feeling the exact same way as Kiro is feeling at this exact moment. Pareho
"Hey, you’re in deep thought." Ang boses na iyon ng asawa ko ang nagpaputol sa akin sa pag-aalala ng amin nakaraan at nagpabalik sa akin sa kasalukuyan. Nakangiti siya habang papalapit sa akin, pero ang mga mata niya ay napupuno ng mga katanungan. "What are you thinking? May problema ba? May masakit ba sa'yo?" Hindi ko maiwasan ang mapangiti dahil sa nakikita ko na pag-aalala niya para sa akin. Everything is still as surreal for me as it can be. We may have been married already, but the butterflies in my stomach that she always makes me feel are still indescribable and unfathomable. Kalalaki ko na tao pero hindi ko maiwasan ang pagsirko-sirko ng puso ko sa asawa ko, lalo na kapag nakikita ko ang sobra rin na pagmamahal niya para sa akin. What we have is different from my past relationships. She is way different from all the other women that I’ve come across. And what we have will always be something that I'll treasure. "Pinapakilig mo na naman ako, misis ko. Alam mo naman na hindi
The set-up was going well for both of us. Hindi ko inakala, pero maayos naman ang naging usapan namin ni Reiko kung ano ang mangyayari sa kontrata. At gaya nang sinabi ko kay Reina, iyon din ang sinabi ko sa kan'ya. Ang lahat ng ito ay pagpapanggap lamang. Hindi namin kailangan na maging intimate sa isa't-isa. Wala akong plano na sirain ang relasyon namin ng asawa ko. Ginagawa ko lamang ito para mabawi siya sa pagkahumaling niya sa matalik na kaibigan niya. Matapos ang unang paghaharap namin nina Ica, I knew that I was back in the game. Alam ko na tama ang naging plano na ito ni Gray para muli ko na makuha ang pagmamahal ng asawa ko. Ayaw ni Ica sa kompetisyon, at nakita ko ang pagkabahala niya nang makita niya kami na magkasama ni Reiko sa restawran. And just as we have expected, Ica cannot bear the threats she sees in Reiko, and it is all the more fulfilling to see that in just a matter of days, I know this plan will succeed. And it should be, dahil hindi maaari na tumagal pa ang
I couldn’t keep the smile off my face as I watched the two most important people in my life enjoy our time together. It’s been a month since Reiko and I got married, and being married to her is the most wonderful feeling I have ever felt. I never thought I could still have the chance to find my happy ending in love. I never even believed that there was still somebody out there for me after Ica, but indeed, the right person will come at the right time. Habang pinagmamasdan ko ang mag-ina ko habang nagtatampisaw sila sa tabing-dagat, hindi ko naman mapigilan ang sarili ko na balikan ang aming nakaraan. Ang hindi ko inakala na pagmamahal na mararamdaman ko sa babae na pilosopa na naabutan namin ni Gray sa bahay ni Reina noon ay siya pala na makakasama ko sa habang-buhay ngayon. And who would have thought that I would even end up marrying the woman who got on my nerves the first time I saw her? Totoo nga siguro ang kasabihan na "the more you hate, the more you love", dahil ang pagmamaha
Paulit-ulit ko na sinasabi sa sarili ko, that for months I was already okay. I had been okay with the life that Kiro and I managed to have, or at least that’s what I have thought so and made myself believe. But guess what? I was so wrong to say that. Paulit-ulit ko na binabalikan ang balita na iyon na nasa feed ng social media account ko. Pilit ako na ngumingiti kahit na ang totoo ay durog na durog ang puso ko. Gusto ko na maging lubos na masaya para sa kan’ya, pero hindi ko pa rin magawa hanggang ngayon. Kahit na ano pa ang pagsisinungaling at pagtatago ang gawin ko, hindi maikakaila na hanggang ngayon ay nasasaktan pa rin ako. At mas masakit na malaman na hinding-hindi na talaga siya magiging akin kailanman. Tuluyan na siya na naagaw sa akin ni Kenji Jarvis, at sa balita na iyon, muli na gumuho ang mundo ko. Kenji and Reiko had gotten married. Kahit na noon pa man nang magkapatawaran kami ay alam ko na rito rin hahantong ang lahat sa kanila. Pero sa kabila noon ay hindi pa rin ak
For months, I was already okay. I had been okay with the life that Kiro and I managed to have. Nang umalis kami sa Maynila ay nagpasya ako na magpunta kami na mag-ama sa Canada upang muli na makapagsimula at ayusin ang buhay namin. Mabuti na lamang din at hindi naging mahirap ang paglipat ko sa branch ng kumpanya namin dito sa ibang bansa. And it was as if everything had fallen into place for the first time. But the decision to leave the country was the hardest decision that I had to take. It was necessary for me to leave to be able to start anew with my and Kiro’s lives. Kinailangan ko na umalis at lumayo upang tuluyan ako na makakalimot sa lahat ng mga hindi maganda na nangyari sa amin sa Pilipinas, at para makabangon ako buhat sa lahat ng sakit at mga pagkakamali sa buhay ko. And in my desire to genuinely fix everything before we move on with our lives, a day before we left, nagpasya ako na dalahin si Kiro sa kan’yang ina sa kulungan upang pormal nang makapagpaalam. Hindi man nag
"Are you ready for me, cupcake?" Nang-aakit na tanong sa akin ng asawa ko habang dahan-dahan siya na papunta sa akin sa may kama. "Handa ka na ba, Misis Jarvis, sa magdamagan na mangyayari sa atin ngayon honeymoon natin?" "Paki-ulit mo nga ang sinabi mo." Utos ko sa kan’ya habang pilit na pinipigil ang ngiti na nais na kumawala sa akin. Pinagtaas-baba niya ang kilay niya habang nakakagat-labi pa, tinapunan niya ang kabuuan ko ng malalagkit na tingin saka inulit ang sinabi niya kanina na, "Handa ka na ba sa honeymoon natin? Handa ka na ba na mapuyat at mapagod?" Napasimangot ako habang umiiling-iling pa sa kan'ya, kaya naman nagsalubong ang kilay niya sa akin. "Hindi iyan ang pinapa-ulit ko. Ulitin mo ang sinabi mo kanina, ‘yun isa." Bahagya siya na natigilan sa paglapit, saka na naman na nangunot ang noo niya sa akin. Panandalian siya na nag-isip, then he smiled sweetly at me as he seductively tried to reach me again. "Are you ready for me, Mrs. Jarvis?" And a genuine smile swept