Everything was going smoothly, or at least that’s what Reiko thought. Up until three weeks ago, when she felt something was different, She felt as if Arden was slowly drifting away from her, at hindi niya alam ang tunay na dahilan.
Akala niya ay patuloy na magiging maayos ang lahat sa kanila. It has been almost three months since her contract ended, and she was able to move on from that chapter of her life. Kinalimutan na ni Reiko ang lahat ng patungkol sa naging trabaho niya na iyon.
But now she feels that something is wrong with her relationship with Arden. Hindi niya sigurado kung dahil ba sa nawawalan na sila ng oras sa isa’t-isa. Hindi niya rin masisisi si Arden dahil alam niya ang ginagawa na effort nito para sa relasyon nila, and she can’t help but blame herself.
Arden is very persuasive in pushing her to find a new job. Nais ng nobyo niya na maghanap na siya ng ibang trabaho para mas magkaro’n sila ng oras para sa isa’t-isa. But she is not willing to give in to him just yet.
Unti-unti na niya na naaabot ang mga pangarap niya. She is set to be promoted in a few months, at hindi niya magagawa na iwan ang trabaho niya na iyon sa call center. Kaya kahit na nahihirapan ay pinipilit niya na maibigay ang oras na nararapat para sa nobyo niya.
But Reiko knows that it is not only her time that Arden is asking for. He wants her to give herself fully to him, which Reiko is not yet ready to do. Yes, they are almost two years into their relationship, but they haven't reached that point of intimacy yet.
The most that Reiko can give Arden are their make-out sessions. At kapag nararamdaman niya na hindi na makakapag kontrol si Arden ay tinitigilan na niya. Reiko is terrified of becoming pregnant unexpectedly. Despite how much she loves and trusts Arden, she cannot afford to be pregnant at this time.
Lumaki sila ni Reina na ulila at naranasan niya na ang sobrang hirap na buhay, at ayaw niya na maranasan iyon ng magiging anak niya. That’s why she can never give Arden what he hopes for. Not yet, not at this time.
Malalakas na pagkatok sa pintuan ng apartment niya ang bumasag sa pag-iisip ni Reiko. Napasulyap siya sa kan’yang relo, it’s almost seven in the evening, kaya nagtataka siya kung sino ang maaari na dumating. She is hopeful, though, that it is Arden.
Naglalambing siya kanina kay Arden para puntahan siya sa apartment dahil rest day niya, pero as usual, ay abala si Arden sa trabaho. He has been like this for three weeks now, at naiintindihan niya naman iyon. Pero hindi niya maiwasan na magtampo dahil sa tatlong linggo na hindi sila nagkikita ng nobyo ay napaka-bihira rin nito na mag-text at tumawag man lamang.
Muli ang malalakas na pagkatok sa pintuan ang narinig ni Reiko. Nagmamadali siya na lumabas ng silid at dumiretso sa pintuan. Kung sino man ang bisita niya o buwisita niya ay wala na naman pasensya na maghintay. Hindi naman siguro ang landlord niya ang dumating dahil kakabayad lamang naman niya noon isang linggo.
"Sandali! Atat ka lang!" sigaw pa ni Reiko sa kumakatok. Nang marating ang pintuan ay hindi na maiwasan ni Reiko ang mapasimangot sa inis sa kung sino man ang tao na iyon.
"Reiko." Namilog ang mga mata ni Reiko nang mabungaran ang tao sa harapan niya. She never expected to see him again. Not in her apartment, and not this time. Not ever.
Dire-diretso na pumasok si Kenji sa loob ng apartment ni Reiko na akala mo ay pag-aari niya ito. Napahalukipkip si Reiko sa ginawa ni Kenji, at naguguluhan man sa nangyayari ay hindi niya napigilan ang magtaray.
"What are you doing here? At bakit ka bigla na lamang na pumapasok sa bahay ko? Inimbitahan ba kita rito?" Sunod-sunod na tanong niya kay Kenji na nakaupo na sa may sala.
Hindi kumibo ang lalaki at nanatili na nakasandal lamang habang nakapikit ang mga mata. Gulong-gulo si Reiko na sumilip pa muli sa labas ng pintuan upang siguraduhin kung kasama ba nito si Gray, o nag-iisa lamang na pumunta rito.
"Ano ang ginagawa mo rito, Kenji? You're not supposed to be here." Direkta na salita ni Reiko na hindi pa rin kumikilos buhat sa kinatatayuan niya.
Dumilat si Kenji at nagpakawala ng malalim na buntong-hininga. Hinarap siya ng lalaki at hindi mawari ni Reiko ang mga emosyon sa mata nito. "I need help." Tatlong salita lamang ang sinabi nito, pero ang tatlong salita na iyon ay lubos na nagpagulo agad sa sistema ni Reiko.
"I need your help again, Reiko." muli na sabi ni Kenji.
Natilihan si Reiko. He needs help with what? Kahit panay ang tanong niya sa isipan niya ay may namumuo naman na kasagutan pa rin ang utak niya. He needs help with his wife again, isn’t it? "My help for what? And where is your friend? Bakit hindi ka sa kan’ya humingi ng tulong? We’re not friends, Mr. Jarvis, kaya hindi ko maintindihan ang mga dahilan mo kung bakit mo kailangan na humingi ng tulong sa akin."
"Reiko, Ica is doing it again. My wife is fucking her best friend behind my back again." Walang kagatol-gatol na sagot ni Kenji na nagpamaang kay Reiko. She was speechless. Hindi niya alam na matalik na kaibigan pala ng asawa ni Kenji ang dahilan sa kaguluhan sa pagitan ng mag-asawa.
"Then maybe you should just let her go. Hindi ko alam ang mga rason niya, pero baka naman ikaw na talaga ang may problema."
Nakita niya ang galit sa mga mata ni Kenji nang sabihin niya iyon. "What do you mean by that?" Pagtataas pa ni Kenji ng boses sa kan’ya.
"Huwag mo ako pagtataasan ng boses sa sariling pamamahay ko. At iyan, ang ugali mo na ‘yan, malay mo iyan ang problema ng asawa mo sa’yo."
Muli na sumandal si Kenji at tumingala na lamang, "I tried to give her everything that she wants. Kahit pagod na pagod na ako sa mga biyahe ko ay patuloy ko siya na binibigyan ng oras ko. Hindi ko na alam kung bakit patuloy niya na ginagawa ang lokohin ako."
Sa pag garalgal ng boses ni Kenji ay hindi maiwasan ni Reiko na hindi maawa para sa lalaki. This scenario is very uncommon for her. Kadalasan kasi ay ang mga lalaki ang nagloloko at ang mga babae ang walang nagagawa kung hindi ang umiyak na lamang, pero sa sitwasyon ni Kenji ay nabaligtad ang mundo.
Tanga yata talaga ang asawa ni Kenji para ipagpalit pa siya nito sa iba. He is perfect, well, almost perfect except for his temper, kaya hindi niya mapaniwalaan na makakapagloko pa si Ica. Not unless, ay mas guwapo at mas mabait kay Kenji ang best friend niya?
Nag-aalangan man ay tumabi siya kay Kenji. She feels sorry for him, and she wanted to help, pero hindi ni Reiko sigurado kung sa pagtulong ba niya muli kay Kenji ay siya na naman ang maaari na malagay sa alanganin.
"I can’t help you anymore, Kenji. Sa tingin ko ay wala ka na rin na magagawa pa kung hindi ang tanggapin na lamang ang katotohanan. Accept that you lost her to another man."
"I can’t, Reiko. I fucking love her so much. You need to help me. Let’s pretend once again. Just this once, please, Reiko."
Kahit na patuloy na magmakaawa sa kan’ya si Kenji ay iisa lang ang sagot niya. No. Hindi na niya muli na papasukin ang trabaho na iyon. Hindi na niya muli na hahayaan na magulo ang mundo niya, lalo na at kahit siya ay may problema na kinakaharap ngayon sa sarili niya na nobyo.
"Nagampanan ko na ang iniwan na trabaho ni Reina, Kenji. I can’t do the job anymore. Maghanap ka na lamang ng ibang babae na tatanggapin ang trabaho na iyon. I won’t do it anymore. I’m sorry." Naaawa siya kay Kenji, pero mas may awa siya para sa sarili niya. She is afraid because Kenji can ignite different emotions in her.
"Reiko, you have to help me, whether you like it or not, because you are still bound by the contract. Hindi pa natatapos ang anim na buwan na usapan natin. I don’t like to do this, but I am left with no choice, Reiko. You’re my only option. You need to be my contracted mistress again."
And just like that, Reiko got her job back. Hindi niya alam kung tama ang desisyon niya na iyon, pero kung tutuusin ay wala naman siya na naging desisyon dahil hindi na siya binigyan pa ng ibang option ni Kenji. She was threatened with the contract again, and she was left with no choice but to agree to it. Sa nakalipas na mga araw ay naging abala si Kenji sa sunod-sunod na flights kaya hindi sila nakapag-usap sa magiging plano nila. Ang tangi lamang na inutos ni Kenji sa kan'ya ay ang bumalik na siya sa condo unit nito at mamalagi na ro’n pansamantala. Reiko didn’t give in right away. Kapag lumipat kasi siya sa condo ni Kenji ay lalo lamang siya na mapapalayo kay Arden. And she wants to spend as much time as she can with him, dahil sigurado siya na may tsansa na naman na muli na magulo ang isip niya. And she needs to reassure herself of her love for her boyfriend. At ngayon, pagkatapos ng tatlong araw na pagmamatigas niya ay narito na siya sa unit ni Kenji. Sinabi kasi ni Kenji na n
Nang magmulat ng kan’yang mga mata si Kenji ay mabilis siya na lumingon sa kan’yang tabi. He is expecting to see Reiko beside him, but she is nowhere to be seen. Pinakiramdaman pa niya ng maigi kung nasa banyo lamang ba ang babae, pero tahimik na tahimik ang paligid niya. Bumagon siya at umupo sa kama habang patuloy na hinihimas ang ulo niya. He knows that he was drunk last night, at ito ang dahilan ng matindi na hung-over na nararamdaman niya ngayon. Napasulyap siya sa mga damit niya na nagkalat pa sa sahig at hindi niya maiwasan na alalahanin ang nangyari sa nagdaan na gabi. Yes, he was drunk, but he could very well remember how passionate that was for him and Reiko. He took a deep breath, at muli niya na ipinikit ang mga mata niya. Last night was something he wasn’t expecting. Hindi niya rin alam kung ano ang pumasok sa isip niya at nagawa niya ang mga bagay na nagawa niya kay Reiko. Hindi matanggap ng pagkalalaki niya na paulit-ulit siya na ginagago ni Ica, at sa kabila ng katot
I am at work, but my mind is nowhere here. Ilan gabi na rin ako na wala sa wisyo kapag narito sa aking trabaho, at alam ko na napapansin na rin ako ng aking mga ka-opisina. I am sinking into the pit of infidelity, and as much as I want to stop, I just can’t. Not when Kenji is always around me. After that fateful night, paulit-ulit namin na nilulubog ni Kenji ang mga sarili namin sa kasalanan. At hindi ko na alam kung makaka-ahon pa ako. I am giving myself to him over and over again, at sa bawat pagkakataon na iyon ay lalo lamang na napapalapit ang loob ko sa kan’ya. Pinupunuan niya ang pagkawala ni Arden sa aking tabi. Pinupunuan niya ang pananabik ng puso at isipan ko para sa nobyo ko. It has been almost three weeks, at hindi pa rin bumabalik si Arden. His job was extended, at ang tangi na nagagawa niya ay ang tawagan ako. He made a total of three calls in the past three weeks, one call per week. Iyon lang ang nagagawa niya, while Kenji has been with me every morning since that nigh
Galit na galit si Kenji at nagpupuyos ang kalooban niya, lalo na at narinig niya ang pagsasabi ni Reiko ng pagmamahal sa nobyo nito. He tried to suppress everything that he was feeling for her. Patuloy niya na sinasabi at iginigiit sa kan’yang sarili na tangi na pagnanasa lamang ang nararamdaman niya para kay Reiko. And that is his truth—the truth he wanted himself to believe. For fuck’s sake, he loved his wife! He loved her so much that he had this foolish idea of having a contracted mistress. But right now, Kenji is not so sure of himself anymore. He loves Ica, and that’s the truth, but he cannot stop developing feelings for Reiko in the process. It started that night when he took her virginity away. The guilt he is feeling is slowly being replaced by some unknown emotions that he is not yet ready to admit. Patuloy niya na nililinlang ang kan'yang sarili na ang lahat ng ito ay tawag lamang ng makamundo na pagnanasa niya. Ica is always too busy to satisfy him nowadays. Then here co
"Be with me, Reiko, be with me for real. Let’s start a relationship together." Mga salita na patuloy na gumugulo sa isipan ko. How can he just suddenly blurt out those things? At bakit ngayon pa, kung kailan na pabalik na si Arden? When I heard those words, ay wala akong nagawa kung hindi ang umiyak at mabilis na nagdiretso sa silid. Kailangan ko na lumayo kay Kenji para mas makapag-isip ako. I needed to be away from him, para mahimasmasan ako sa mga kabaliwan na pinapasok ko. And I am thankful that he has given me the space that I needed. Simula nang pumasok ako rito sa kuwarto ay hindi na niya ako muli na ginulo pa. Napabuga na lamang ako ng hangin at patuloy sa paglalakad paroo’t-parito sa loob ng silid. I am way too much in a deep shit, at sigurado ako na hindi na ako makaka-alpas pa. I should have stayed away. I should have made the right choice to walk away while I still could. How can I walk away right now when my heart is in chaos? Masyado nang nagdiriwang ang puso ko sa pro
"Surprise, Reiko-ko! Na-miss kita ng sobra, mahal ko." Nanlaki ang mga mata ko nang paglabas ko sa opisina ay nabungaran ko si Arden na naghihintay sa akin habang nakasandal sa kotse niya. And seeing him smile at me like that, all I can feel is remorse. I am remorseful for my actions. At pakiramdam ko ay ang dumi-dumi ko, lalo pa at iniwan ni Kenji ang mga marka niya hindi lamang sa katawan ko, kung hindi maging sa puso at isipan ko. Pinipilit ko na pigilan ang mga luha na nais na kumawala sa akin. Pinipilit ko na patatagin ang kalooban ko sa kabila ng matindi na pagkakonsensya na nararamdaman ko dahil sa mga kabaliwan ko. "Hey, mahal ko, Reiko-ko, come here. I miss you." Inilahad sa akin ni Arden ang nakabukas niya na mga bisig at hindi ko alam kung paano ako makakahakbang papalapit sa kan’ya. My mind is clouded with regret for all the things that I did. "Arden," Pangalan pa lamang niya ang nasasabi ko ay naglandasan na ang mga luha sa aking mga mata. I cannot live with the guilt a
It’s been more than a week, simula ng huling magkita kami ni Kenji. And I am thankful that he is not pressuring me into seeing him. I’ve been spending a lot of time with Arden, and it helps me overcome the guilt and remorse that I am feeling. But I am at a crossroads once again. Alam ko ang tamang gawin, pero kahit na alam ko ang tama ay iba pa rin ang isinisigaw ng puso ko. My heart is clouding my brain with different emotions that I don’t want to feel. Things have suddenly become so complicated ever since Kenji stepped into my life. "Reiko-ko, I am sorry." Napaharap ako kay Arden na kababalik lang sa lamesa namin matapos na sagutin ang tawag mula sa kanilang opisina. "Sorry for what?" Naguguluhan na tanong ko sa kan’ya. "I need to leave again. Business trip sa Cebu." Kaba ang una ko na naramdaman nang marinig ko iyon. Kinakabahan ako sa muli na pag-alis niya dahil sa malaking posibilidad na muli na naman ako na magkakasala sa kan'ya. "Again? Pero mahigit isang linggo ka pa laman
"Fuck, Reiks. So good." Tangi na mga halinging at pagyugyog ng kama ang maririnig sa apat na sulok ng silid. "Kenji! I’m coming." And those words that she uttered ignited more lust in Kenji. Patuloy sa paggalaw ang lalaki sa ibabaw ni Reiko, at sa bawat pagtirik ng mata niya sa sensasyon na nararamdaman niya ay tangi na si Kenji lamang ang nakikita niya. They once again reached their climax together. Hinalikan siya ni Kenji sa labi saka humiga sa tabi niya. Niyakap siya nito habang hinihimas-himas pa ang braso niya. Kenji enjoys their cuddles as much as Reiko does. Something that he never did with his wife but enjoys doing with Reiko. "How was work, cupcake?" Masuyo niya na tanong sa babae na nakayapos na rin sa kan’ya. "Fine. Ikaw, how was your flight?" balik-tanong ni Reiko. "Good. But more than anything, I missed you. Tumawag na ba siya?" Umiling si Reiko at ipinikit na lamang ang mga mata niya. Ito ang malimit na ginagawa niya kapag napupunta na ang usapan nila sa isang paksa
Maraming, maraming salamat po sa lahat ng tumangkilik sa istorya nina Reiko at Kenji. Natapos na po ang kuwento ng pag-iibigan nila at sana po ay nagustuhan ninyo. Sobrang thank you po sa lahat ng patuloy na sumusuporta sa mga stories ko. This means so much to me. Sana po ay suportahan ninyo rin po ang iba ko pa na kuwento sa GN: Completed Stories: The Invisible Love of Billlionaire (Taglish) Married to the Runaway Bride (Taglish) My Back-Up Boyfriend is a Mafia Boss (English) Ongoing Stories: The Rise of the Fallen Ex-Wife (Taglish) Entangled to the Hidden Mafia (Taglish) The Dragster's Mafia Heiress (English) The Runaways' Second Chance Mate (English)
Aligaga siya habang naghihintay ng abiso sa kan'ya. Hindi niya alam kung ano ang mararamdaman niya sa mga oras na iyon. She had been waiting for this day to come, and now that it is here, she doesn't really know if this is still what she wants. She doesn't really know if there is still something or someone out there for her when she goes out. Tatlong taon mahigit din na nakulong si Ica. Matapos siya na tuluyan na pabayaan ng kan’yang mga magulang at talikuran ng dating asawa niya, natutunan na niya ang mamuhay na mag-isa sa piitan. Hindi na nga niya inisip pa na mabibigyan pa siya ng pagkakataon na makalabas muli buhat sa mundo na ito, pero isang anghel ang dumating at binigyan siya ng isa pa na pagkakataon na ayusin muli ang buhay niya. Mahigit isang linggo na ang nakakaraan nang sadyain siya ni Reiko sa kulungan. That visit was unexpected, but it was something that they both needed to find closure on everything that happened between them. —-- "Ano ang ginagawa mo rito?" Iyon agad
"Dad, do you think she’ll like this?" Nag-aalinlangan na tanong ng anak sa kan’yang ama habang palipat-lipat ang tingin sa dalawang cake na nasa harapan niya. Malalim ang pag-iisip na ginagawa niya kung ano ba ang nararapat niya na piliin. "She will definitely like anything that you choose for her, son." Paninigurado naman ng ama niya sa kan’ya. "Are you sure? I’m not certain if this is her favorite or not." "More than the cake, it is your presence that will clearly matter for her, Kiro." Nakangiti na tugon ni Arden sa kan’yang anak. "Okay, let’s buy this one then." Sabay turo nito sa korteng puso na cake sa staff ng shop na iyon na agad naman na tumugon sa kan’ya at inayos ang order niya. Napapa-iling na lamang si Arden habang binabayaran ang kinuha na cake ng anak niya. Hindi niya alam kung matatawa ba siya o mag-aalala sa nakikita na pagka-aligaga sa kan’yang anak. He is not really sure because he is feeling the exact same way as Kiro is feeling at this exact moment. Pareho
"Hey, you’re in deep thought." Ang boses na iyon ng asawa ko ang nagpaputol sa akin sa pag-aalala ng amin nakaraan at nagpabalik sa akin sa kasalukuyan. Nakangiti siya habang papalapit sa akin, pero ang mga mata niya ay napupuno ng mga katanungan. "What are you thinking? May problema ba? May masakit ba sa'yo?" Hindi ko maiwasan ang mapangiti dahil sa nakikita ko na pag-aalala niya para sa akin. Everything is still as surreal for me as it can be. We may have been married already, but the butterflies in my stomach that she always makes me feel are still indescribable and unfathomable. Kalalaki ko na tao pero hindi ko maiwasan ang pagsirko-sirko ng puso ko sa asawa ko, lalo na kapag nakikita ko ang sobra rin na pagmamahal niya para sa akin. What we have is different from my past relationships. She is way different from all the other women that I’ve come across. And what we have will always be something that I'll treasure. "Pinapakilig mo na naman ako, misis ko. Alam mo naman na hindi
The set-up was going well for both of us. Hindi ko inakala, pero maayos naman ang naging usapan namin ni Reiko kung ano ang mangyayari sa kontrata. At gaya nang sinabi ko kay Reina, iyon din ang sinabi ko sa kan'ya. Ang lahat ng ito ay pagpapanggap lamang. Hindi namin kailangan na maging intimate sa isa't-isa. Wala akong plano na sirain ang relasyon namin ng asawa ko. Ginagawa ko lamang ito para mabawi siya sa pagkahumaling niya sa matalik na kaibigan niya. Matapos ang unang paghaharap namin nina Ica, I knew that I was back in the game. Alam ko na tama ang naging plano na ito ni Gray para muli ko na makuha ang pagmamahal ng asawa ko. Ayaw ni Ica sa kompetisyon, at nakita ko ang pagkabahala niya nang makita niya kami na magkasama ni Reiko sa restawran. And just as we have expected, Ica cannot bear the threats she sees in Reiko, and it is all the more fulfilling to see that in just a matter of days, I know this plan will succeed. And it should be, dahil hindi maaari na tumagal pa ang
I couldn’t keep the smile off my face as I watched the two most important people in my life enjoy our time together. It’s been a month since Reiko and I got married, and being married to her is the most wonderful feeling I have ever felt. I never thought I could still have the chance to find my happy ending in love. I never even believed that there was still somebody out there for me after Ica, but indeed, the right person will come at the right time. Habang pinagmamasdan ko ang mag-ina ko habang nagtatampisaw sila sa tabing-dagat, hindi ko naman mapigilan ang sarili ko na balikan ang aming nakaraan. Ang hindi ko inakala na pagmamahal na mararamdaman ko sa babae na pilosopa na naabutan namin ni Gray sa bahay ni Reina noon ay siya pala na makakasama ko sa habang-buhay ngayon. And who would have thought that I would even end up marrying the woman who got on my nerves the first time I saw her? Totoo nga siguro ang kasabihan na "the more you hate, the more you love", dahil ang pagmamaha
Paulit-ulit ko na sinasabi sa sarili ko, that for months I was already okay. I had been okay with the life that Kiro and I managed to have, or at least that’s what I have thought so and made myself believe. But guess what? I was so wrong to say that. Paulit-ulit ko na binabalikan ang balita na iyon na nasa feed ng social media account ko. Pilit ako na ngumingiti kahit na ang totoo ay durog na durog ang puso ko. Gusto ko na maging lubos na masaya para sa kan’ya, pero hindi ko pa rin magawa hanggang ngayon. Kahit na ano pa ang pagsisinungaling at pagtatago ang gawin ko, hindi maikakaila na hanggang ngayon ay nasasaktan pa rin ako. At mas masakit na malaman na hinding-hindi na talaga siya magiging akin kailanman. Tuluyan na siya na naagaw sa akin ni Kenji Jarvis, at sa balita na iyon, muli na gumuho ang mundo ko. Kenji and Reiko had gotten married. Kahit na noon pa man nang magkapatawaran kami ay alam ko na rito rin hahantong ang lahat sa kanila. Pero sa kabila noon ay hindi pa rin ak
For months, I was already okay. I had been okay with the life that Kiro and I managed to have. Nang umalis kami sa Maynila ay nagpasya ako na magpunta kami na mag-ama sa Canada upang muli na makapagsimula at ayusin ang buhay namin. Mabuti na lamang din at hindi naging mahirap ang paglipat ko sa branch ng kumpanya namin dito sa ibang bansa. And it was as if everything had fallen into place for the first time. But the decision to leave the country was the hardest decision that I had to take. It was necessary for me to leave to be able to start anew with my and Kiro’s lives. Kinailangan ko na umalis at lumayo upang tuluyan ako na makakalimot sa lahat ng mga hindi maganda na nangyari sa amin sa Pilipinas, at para makabangon ako buhat sa lahat ng sakit at mga pagkakamali sa buhay ko. And in my desire to genuinely fix everything before we move on with our lives, a day before we left, nagpasya ako na dalahin si Kiro sa kan’yang ina sa kulungan upang pormal nang makapagpaalam. Hindi man nag
"Are you ready for me, cupcake?" Nang-aakit na tanong sa akin ng asawa ko habang dahan-dahan siya na papunta sa akin sa may kama. "Handa ka na ba, Misis Jarvis, sa magdamagan na mangyayari sa atin ngayon honeymoon natin?" "Paki-ulit mo nga ang sinabi mo." Utos ko sa kan’ya habang pilit na pinipigil ang ngiti na nais na kumawala sa akin. Pinagtaas-baba niya ang kilay niya habang nakakagat-labi pa, tinapunan niya ang kabuuan ko ng malalagkit na tingin saka inulit ang sinabi niya kanina na, "Handa ka na ba sa honeymoon natin? Handa ka na ba na mapuyat at mapagod?" Napasimangot ako habang umiiling-iling pa sa kan'ya, kaya naman nagsalubong ang kilay niya sa akin. "Hindi iyan ang pinapa-ulit ko. Ulitin mo ang sinabi mo kanina, ‘yun isa." Bahagya siya na natigilan sa paglapit, saka na naman na nangunot ang noo niya sa akin. Panandalian siya na nag-isip, then he smiled sweetly at me as he seductively tried to reach me again. "Are you ready for me, Mrs. Jarvis?" And a genuine smile swept