Makalipas ang isang oras ay nasa helipad na sila nang Monteclaro Hospital. Sa di kalayuan ay naghihintay ang kanyang tito na si Doktor Amando Monteclaro. Ang ama ni Abegail Monteclaro na bunsong kapatid ng ama ni Steve. “Good evening tito, how’s Miss Loisa Sanchez?” Agad na tanong ni Steve sa kanyang tito matapos siyang bumati dito. Kasalukuyan silang nasa elevator pababa sa palapag kung saan naroon si Loisa. “Good evening too, iho about the lady she’s under observation right now. Hindi pa rin siya nagigising mula nang dinala siya rito sa ospital,”sagot naman ni Doktor Amando. “Bakit hindi pa po siya nagigising tito?” Tanong ni Steve. Hindi na maitago pa sa kaharap ang kabang nadarama ni Steve at batid ‘yon ng kanyang tiyuhin. Kaya minarapat na rin ng doctor na sabihin sa pamangkin kung ano ang tunay na kundisyon ng babae nang ito ay dalhin sa ospital. “Actually nagkaroon siya ng internal bleeding that night they brought her here, mabuti na lang at naagapan agad,” sabi ng doctor
“How’s is she tito?”Kinakabahang tanong ni Steve sa kanyang tito ng makabalik na ito sa kanyang opisina. Matapos maka-usap ni Steve ang kanyang abogado ay bumalik na rin siya sa opisina ng tiyo. Tahimik silang pareho ni Abegail na naghihintay sa muling pagbalik ng doctor. Ngayong nakabalik na nga ito mula sa operating room ay tarantang tumayo si Steve at sinalubong agad ng tanong ang tiyuhing doctor. “Calm down, Steve, she’s gonna be fine. She’s so brave I’m glad you find her,”nakangiting sabi ni Doktor Amando. “Thank’s God, thank you tito,”sabay hawak sa kamay ng tito. Niyakap na lamang siya ng kanyang tito upang kahit papaano ay maibsan na rin ang kanyang pag-aalala. “Hey, wait what did you said dad? He find, what!?”Nakangiting usisa ni Abegail sa ama sabay turo kay Steve. “Talagang tsismosa ka ‘no, bumalik ka na nga sa upuan may pag-uusapan tayo,”ngayon ay nakangiti nang sabi ni Steve. “Not until you explain what I heard from dad’s mouth,”naka cross-arms pa nitong sabi. “Ok
Pasado na alas tres ng madaling araw nang marating ni Atty. Miguel ang ospital. Mabuti na lang kahit papaano ay nakaidlip rin naman siya habang nasa byahe. “Bigyan mo ako ng mainit na kape ng magising naman itong mga dugo ko sa pinag-gagawa mo sa akin,”sabi ni Miguel kay Steve. Nasa lobby ng ospital si Steve noon at inaabangan na ang pagdating ng kaibigang abogado. Idlip lang din ang ginawa niyang pagtulog, hangga’t maaari gusto niyang gising siya bente kwatro oras ng mbantayan niya ng mabuti ang babae. Ngunit pinakiusapan siya ng kanyang tito na magpahinga at umidlip kahit saglit nang sa ganon pag-gising ni Loisa ay maliksi pa rin siya. Tumalima naman siya ngunit sa bandang huli nga lang ay medyo sumakit na ang kanyang ulo dahil hindi na siya dinalaw pa ng antok. “Heto pinabili ko na, mainit-init pa ‘to,”nakangiting sabi ni Steve. Sabay angat ng dalawang tumbler ng mainit-init pa na kape. “Salamat naman kung ganon,”wala pa ring buhay na sabi ni MIguel. “Ayaw mo ‘ata e,”sabi ni
Halos mahigit isang oras din ang biniyahe nina Steve papunta sa sinabing lumang bodega ng kanilang tauhan. Sa videong ipinadala sa kanila ni Berdugo habang nasa biyahe pa sila ay kitang-kita nina Steve at Miguel kung papaano pinahihirapan nang mga ito ang isang lalaki. Halos hindi na maimuklat ang mga mata nito dahil sa sobrang maga at basa na rin ng sariling dugo ang mukha nito.“Sino ba kayo, ano ba ang kasalanan ko sa inyo?”Nanginginig sa takot na sabi ng lalaki.Wala ni isang sumagot sa mga tanong ni Roy. Naka-maskara ang grupo nina Berdugo kaya litong-lito talaga ang lalaki kung sino ang mga taong nambubugbog sa kanya.Sa di kalayuan nakatayo sina Steve at Miguel na parehong nakamaskara rin tulad ng iba pang mga tauhan.“Kamusta ka?”Bati ni Steve.“S-sino ka? Para n’yo na pong awa pakawalan n’yo na po ako,”pagmamakaawa ni Roy.“Wala po akong pera, k-kung g-gusto po ninyo ‘yong ina na lang po ng anak ko maganda po si Loisa sa inyo na lang po,”kandautal-utal na sabi ni Roy.Steve a
“Oh my, ano ba naman ‘yan caz,”sigaw ni Abegail. Inakala nitong naghahalikan sina Steve at Loisa nang mabungaran ang dalawa sa loob ng silid. “What the heck, hindi ka ba marunong kumatok?”Galit na sabi ni Steve ng dahil sa gulat. Idinaan niya na lamang sa sigaw at galit ang hiyang nararamdaman nang inakala ng kanyang pinsan na hinahalikan nito si Loisa. “Excuse me, malay ko ba na nandito ka na. Ang sabi mo sa akin may lakad kayo ni Miguel,”sabi ni Abegail. “Good morning po sir,”sabad naman ni Ciara. “Di ba Gail ang sabi ko kanina papuntahin mo si Ciara para mabantayan ang isang ‘to,”sabi ni Steve sabay turo kay Loisa. “Bakit ngayon ka lang Ciara?”Inis na tanong nito sa dating sekretarya. “Let me explain okay,”sabi ni Abegail na hinarang pa ang sarili kay Ciara. “Sobrang aga pa kanina at napuyat kaya kami sa pakikipaglaro sa dalawang bata, isa pa caz may mga nurses naman na titingin kay Loisa,”dagdag pang sabi ni Abegail. “Kahit na iba pa rin ‘yong kayo ang nagbabantay kung
Panglimang araw na ngayon ni Loisa sa ospital at personal siyang inaasikaso ni Steve. Nahihiya man pero kinapalan niya na rin ang kanyang mukha. Batid niya sa sarili na kailangan nilang mag-ina ang tulong ng lalaki at ng pinsan nito. Gayundin ang ama ni Abegail na kanyang doktor na personal ding nag-aasikaso ng kanyang health status ayon sa kahilingin ng pamangkin nitong si Steve. “Sir, maraming salamat nga po pala sa tulong ninyo sa aming mag-ina,”sabi ni Loisa. Ngunit hindi siya narinig ng kanyang among lalaki dahil abala ito sa kanyang ginagawa. “Ah, Sir mukhang pagod na rin po kayo at mukhang inaantok na rin po,”dagdag pa nitong sabi. Basag ni Loisa medyo naaasiwa na kasi siya sa presensya ni Steve na nasa kanyang silid mula pa kaninang pagkagising niya. Nasa sofa ito at kasalukuyang tinitiningnan ang kanyang laptop upang makita ang mga report ng kumpanya. Kahit naka indefinite leave siya ay hindi pa rin naman pinababayaan ni Steve ang kanyang kumpanya. Lalo pa ngayon na ang
Akmang tutulungan na sana ni Loisa si Ciarang magligpit ng mga gamit nito ng sinaway siya ng huli. “Ano ka ba Loisa, ako ng bahala sa mga gamit mo,”sabi ni Ciara. Napagkasunduan nilang pareho na hindi na masyadong maging pormal ang kanilang tawagan sabagay magkaibigan na rin naman daw ang kanilang turingan. Ngunit kapag nasa kanilang opisina sisiguraduhin na lamang raw nila na i-a-address ng tama ang co-worker na naaayon sa polisiya ng kumpanya. “Humiga ka na lang muna diyan pwede, habang hinhintay natin ang pagdating ni sir Steve,”dagdag pa nitong sabi. “Nakakahiya na kasi sa iyo, Ciara ang laki na ng naitulong mo sa akin,” Matapos kasi ang halos kalahating buwan niyang pananatili sa ospital ay sa wakas pinayagan na rin siya ng kanyang doktor na umuwi na sa kanilang bahay. Meron pa rin namang gamutang mangyayari sabi ng kanyang doktor ngunit pwede na rin naman itong gawin sa bahay ang importante hindi makakaligtaang inumin ang mga gamot upang mas mapadali pa ang paghilom ng
Lubos ang kasayahang nadarama ni Loisa ng pumarada na sa garahe ng mansion ang kanilang saksakyan. “Sa wakas makikita ko na rin ang anak ko,”nakangiting bulong niya sa sarili. Sa unang pagkakataon ngayon lang nangyari sa kanilang mag-ina ang magkawalay nang matagal kaya sobrang saya niya ng masilayan ang masayang mukha ng anak. “Inay! Inay!” Masayang salubong ni Loyd sa ina. “Oh, dahan dahan iho baka madapa ka,”saway naman ni Nanay Marie na halos patakbong nakasunod sa bata. “Mommy!” Nakangiti ring salubong ni Bianca. Mabilis na lumabas si Loisa ng sasakyan nang makita ang dalawang bata na masayang tumatakbo papunta sa kanilang direksiyon. “Oh, dahan-dahan kids,”sabi ni Loisa. Ibinuka ni Loisa nang malapad ang dalawang kamay upang sabay na masalo ang dalawang batang nag-uunahang mayakap siya. Nang halos magkasabay na napayakap ang dalawang bata sa kanya ay muntikan pa siyang ma-out of balance, mabuti na lamang at mabilis na umalalay si Steve sa kanyang likuran. Napayakap na r
Alas singko na ng hapon ng matapos ng makapag-ayos sina Loisa at mga bata, maging si Aling Marie ay handa na rin.“Nasaan na po ba si Miguel, anong oras raw po tayo susunduin nanay Marie?” Tanong ni Loisa sa matanda.Sa pagkaka-alam kasi ni Loisa ay iniimbitahan sila ni Miguel na kumain sa mamahaling restaurant sa siyudad. Hindi niya na to nakausap kanina dahil inasikaso niya muna ang mga kambal. Kahit ayaw niya munang umalis ng bahay ng dahil sa nangyari ay napilitan pa rin siya ng mga kasama sa bahay.“Nariyan na raw sa labas, halina na kayo at medyo mahaba pa raw ang biyahe natin,” sabi naman ni Aling Marie. “Sabi ko naman po kasi Nanay, pwede naman po sa makalawa o sa susunod na linggo na lang po, kasi hindi pa po tayo nakakarecover sa nangyari kahapon,” sabi ni Loisa.“Naku, ano ka ba pagbigyan na natin si Miguel, alam mo namang bilang lang ang bakasyon nong tao,” sabi pa ng matanda.“Segi na nga po,” tanging nasabi na lamang ni Loisa.Hindi na nagtagal dumating na rin sila sa v
“Salamat sa Diyos at ligtas kayong lahat lalo na ang mga bata,” maluha-luha bati ni Aling Marie.“Nanay Marie,” masayang salubong ng kambal sa kanilang lola.“Mga apo ko, kamusta kayo siguro nagugutom ang mga bata hali kayo may pagkaing inihanda ang lola,” masayang bati ng matanda sa mga bata.Bumaba na rin si Steve sa kanyang sasakyan at tahimik lamang na nakatayo sa likod nina Loisa.“Daddy Steve,” sigaw ni Loyd.Mabilis na lumapit ang bata sa lalaki ng mapagkilanlan ang kinilalang pangalawang ama.Masayang nagyakap ang dalawa. Saglit pa tumulo ang kanyang luha ng mahigpit siyang niyakap ni Loyd, sobrang miss na miss niya na ang kanyang mag-ina.Maging sina Loisa ay naluha din sa nakita kahit siya rin naman ay sobra niyang na mi-miss ang lalaking kanyang minahal. Ngunit ng dahil sa nangyari kilangan niya munang pag-ukulan ng atensiyon ang kanyang mga kambal.“Kamusta ka na anak?” Masayang sabi ni Steve kay Loyd.“Okay lang po ako daddy Steve,” nakangiting sabi ni Loyd.“Kayo po kamu
“Ano ba ang kasalanan ko sa iyo, Kimberly at pati mga anak ko ay ipinagkanulo mo kay Crystal?” Galit na tanong ni Loisa kay Kimberly.Matapos maipakilala ni Loisa ang kambal sa kanilang Tita Abegail ay nauna na ang mga ito na lumabas ng bahay. Samantalang nagpa-iwan si Steve at Loisa upang kausapin ng masinsinan sina Arnel at Kimberly.“Patawarin mo ako Loisa masyado akong nasilaw sa perang ibinigay ni Crystal,” sabi ni Kimberly.“Noong nalaman ni Crystal na merong karelasyon si Sir Steve sa opisina ay hindi niya matanggap,”kwento pa nito.“Kinausap niya ako at sinabi niyang babayaran niya ako sa tuwing meron akong magandang balita na ibibigay sa kanya,” sabi pa ni Kimberly.“Nong una masaya ako kasi sino ba naman ang ayaw sa pera, Loisa pero kalaunan nong nalaman kung tatangayin niya ang mga kambal at ituturing niya na parang sariling anak niya, doon na ako umalma,” naluluhang sabi pa niya.“Hindi mo ba naisip na masakit sa isang tulad ko ang mawalay sa mga anak kahit segundo lang, K
Nakagapos ng inilabas si Crystal sa lumang bahay na pinagdalhan sa mga bata. Hindi pa man siya nakapasok sa sasakyan ng mga awtoridad ay sinalubong agad siya ni Loisa ng mag-asawang sampal.Samantalang sabunot naman ang inabot niya kay Abegail.Dali-daling namagitan sina Steve at Miguel sa pagitan ni Crystal at ng dalawang babae.“Nanahimik ako Crystal nagpakalayo-layo kami ng mga anak ko, pero bakit mo kami ginulo,” galit na tanong ni Loisa kay Crystal.“Ano ang kasalanan ko sa ‘yong babae ka bakit pati ang mga anak ko dinamay mo sa galit mo sa akin,”umiiyak pero pilit na inaabot ang babae.“Tama na po misis kami na po ang bahala sa kanya,” awat naman ng isang pulis.“Segi na boss pakidala na sa presento ang babaeng ‘yan,” sabi naman ni Steve.“Tahan na sweetie, maaayos din ang lahat,” sabi naman ni Steve sabay yakap kay Loisa.“Ang mga anak ko, nasaan ang mga anak ko?” Tarantang tanong ni Loisa kay Steve ng hindi makita ang mga bata.“Kumalma ka nasa loob sila kasama ng mga tauhan k
Pagkatanggap ni Steve ng lokasyon kung saan dinala ang kanyang mga anak ay wala na silang sinayang na oras. Nagunit napagtanto nila na hindi ganon kadaling lusubin ang grupo ng mga taong dumukot sa mga bata. Kahit marami sila, nariyan ang mga grupo ng sarhento, mga pulis at ang kanyang mga tauhan.Sanay siya sa bakbakan pero hindi niya pwedeng isa-alang alang ang buhay ng kanyang mga kambal. “Anong sitwasyon dito?” Derestsahang tanong ng lalaki sa sarhento.Matapos malaman ni Steve ang buong detalye ay maingat na ibinato sa mga tauhan kung ano ang kinakailangan nilang gawin.“Ayaw ko ng bulilyaso kung ayaw n’yong pati kayo ay ibaon ko sa hukay,” galit na sabi pa ni Steve.“Copy, sir,” sagot naman ng mga tauhan. Kusa ng naghanda ang mga lalaki na tila animoy sanay sa ganitong gawain.Tantiyado ang bawat kilos.Nakahanda na ang lahat, tanging ang hudyat na lamang mula kay Steve ang hinihintay ng lahat para lusubin ang kinapupwestuhan ng mga taong dumukot sa kambal nila ni Loisa.Nan
Nang dahil sa ilang araw na pagod at puyat upang maisakatuparan ang plano ay medyo napahimbing ang kanilang mga tulog.Nagulat na lamang si Arnel nang pagbuka ng kanyang mga mata ay nasa harapan na ng kama si Crystal at kampanteng nakaupo habang nakatoon sa kanila ang paningin.“Ma’am Crystal, kanina pa po ba kayo diyan?” Gulat na tanong ni Arnel.“Mukha yatang napagod ka sa party kahapon at hindi mo napansin ang pagdating ko, Arnel,”nakangising sabi ni Crystal.Saka naman naalimpungatan si Kimberly para lang magulat sa presensiya ni Crystal.“Ma’am Crystal,” gulat na sabi ni Kimberly.“Good morning, Kimberly how’s your sleep,” nakangising bati ni Crystal sa babae.Wala sa loob na niyakap ni Kimberly ang mga bata, halata sa kanyang pagkatao ang panginginig ng kanyang buong katawan ng dahil sa takot.Kinakabahan kasi siya sa posibleng mangyari matapos makuha ni Crystal ang kambal. Duda niya narinig ng mga ito ang pinag-usapan at plano ni Arnel.Paano na lang ang mga bata kapag malayo n
Bigla ay lumuwang ang pagkakahawak ni Loisa sa baywang ni Steve. Mabuti na lang ay maagap si Steve kung hindi malamang matutumba ang babae.Ang malapitang pagkabuwal ni Loisa ay epekto ng gamot na ibinigay sa kanya kanina ng nurse. Binuhat siya agad ni Steve at dinala sa bakanteng kwarto upang makapagpahinga.“Umamin ka nga, Miguel ginalaw mo ba si Loisa?” Seryosong tanong ni Abegail sa lalaki habang nasa labas sila ng kwarto ni Loisa.“Of course not, hindi si Loisa ang tipo ng babae na madaling ikama, Abe,” depensa naman ni Miguel.“Subukan mo nang paglamayan ka namin,” singit ni Steve.Nasa bungad na pala siya ng pinto ng marinig ang pag-uusap ng kaibigan at pinsan.“Bro, I’m sorry hindi ko talaga alam na si Loisa ang hinahanap mo,” hinging-paumanhin ni Miguel kay Steve.“Kaya pala caz, nong kausap ko si Miguel ay naulinigan ko ang boses na para bang boses ni Loisa iyon pala siya nga ang babaeng mahal mo,” sabi ni Abegail.“Kasi naman ikaw Miguel ilang beses kong sinabi sa’yo na gu
“Talaga bang nasundan mo ang address na nandito sa mensahe, caz?” Inis na sabi ni Abegail sa pinsan.Kanina pa sila paikot-ikot at pabalik-balik sa kanilang mga dinaanan. Dahil gabi na medyo nahirapan si Steve na malocate ang saktong daan base sa address na ibinigay. “Hindi ko nga maintindihan, caz kung bakit hindi ko matumbok ang exact location,” nakasimangot ang mukha na sagot ni Steve sa pinsan.“Tawagan mo nga ‘yang kilala mo baka mamaya pinaglalaruan tayo, sabihin mo sa kanya umayos siya kung ayaw niyang paglamayan siya bukas,” inis pa niyang sabi.“Heto na, kumalma ka na diyan,” sabi naman ni Abegail.Dahil sa kasalukuyang nangyayari batid niyang kayang tutuhanin ng pinsan ang mga pinagsasabi nito. Kaya dali-dali niya na ring tinawagan ang sarhento upang makakuha ng tamang guide kung nasaan ang kinaroroonan ni Loisa.Ilang minuto pa ay natunton na nina Steve ang kinaroroonan ng babae.Hindi pa nga naiparada ng maayos ni Steve ang sasakyan ay dali-dali na siyang bumaba ng makita
“Loise, how’s the kids?” Natatarantang sabi ni Miguel pagkababa ng kotse. “Miguel tulungan mo kami, ang mga anak ko,” walang patid ang luha ng babae mula pa kaninang natangay ang mga anak nito.“Huwag kang mag-alala tinawagan na namin ang mga pulis, papunta na sila rito,” sabi naman ni Miguel.“Huwag, Miguel sinabihan ako ng kidnapper kapag tatawag ako ng pulis papatayin nila ang kambal ko,”lumuluha pa ring sumbong ni Loisa.“Miguel, hindi pa nila nakikita ang kanilang ama ikamamatay ko kung merong masamang mangyari sa kanila,” dagdag pa niyang sabi.Nagtaka si Miguel, tama ba ang narinig niya na hindi pa nakikita ng mga kambal ang kanilang ama? Ibig bang sabihin ay buhay pa ang ama ng dalawang bata? Bakit kaya inilihim ito ni Loisa? Mga katanungan gustong sabihin ni Miguel sa babae ngunit naisip niya ng hindi pa nanapanahong pag-usapan ang mga bagay na iyon.“Miguel, may balita na ba ang mga pulis kung nakita na nila ang mga apo ko?” Mangiyak-ngiyak rin tanong ni Aling Marie sa atto