Agad akong naalimpungatan nang narinig ko ang pagbukas ng pinto ng kwarto ko. Napatingin ako sa orasan sa gilid ng kama ko, it's 9:06 PM. Nakatulugan ko na ang paghihintay kay Rio kanina dahil ang tagal niyang umuwi.
Nakita ko siyang pumasok at pasuray suray na naglakad papunta sa kama ko.
"Rio, kararating mo lang?"
Napalingon agad siya sa'kin. Tinanggal muna niya ang coat niya bago ako sinagot.
"Y-Yeah, sorry to make you wait."
Napabuntong hininga ako nang marinig ang lasing na boses niya. Tumayo ako at pinuntahan siya.
"Let me," utas ko at ako na mismo ang nagtanggal ng necktie niya.
Lasing siya... So, uminom silang dalawa ng ex-fiancee niya? Akala ko ba usap lang?
Seryoso niya akong tinignan habang tinatanggal ang kanyang necktie. Nang matapos ay sinimulan ko na ding tanggalin ang butones ng polo niya, amoy alak siya.
"You're so beautiful, wife."
Hinaw
"You have a conference meeting at 2:30, two investors will meet you at Hanna's Cafe at exactly 4:00 PM for the discussion of your upcoming project and lastly, my parents just scheduled a dinner for us tonight at 7:00," basa ko sa panghapon niyang schedule.Katatapos lang ng mga appointments niya ngayong umaga at habang nagla-lunch kami ay pinapaalala ko na sakanya ang mga naka set para mamaya.I didn't know that my parents scheduled a dinner tho, maybe they missed me. It's been weeks since I didn't see them, they're too busy with the company and so do I with my job. Sa tawag nalang kami halos nag-uusap."Okay, I'll take you to the conference meeting but after that, go home. Get yourself ready for the dinner, I'm gonna meet the investors alone, I can handle it."Tumango nalang ako sa sinabi niya at nagpatuloy sa pagkain.Naging maganda naman ang resulta ng pag-amin namin sa isa't isa, we've decided to be in a relationship tho
"Mom, I don't need a party. A simple dinner with you and some relatives will do!"Nandito ako ngayon sa kwarto ko at kausap si Mommy. Sa isang buwan kasing pagpaplano niya sa magiging ganap sa 20th birthday ko, hanggang ngayon ay pinipilit ko pa rin siyang wag na ituloy. Napaka gastos lang no'n, tsaka hindi talaga ako sanay sa mga parties. Although medyo nasasanay naman na ako makihalubilo sa mga empleyado ni Rio sa company, hindi pa rin talaga ako totally sanay na madaming tao.Narinig ko ang pagbuntong hininga niya."Honey, it's your 20th birthday. Napag-usapan na natin 'to, right? Even your husband agreed, pinayagan na kita sa hiling mo nung graduation mo. This time, I want a birthday party for you."Napahilamos nalang ako ng mukha."B-But, Mom. Hindi ba't busy din kayo sa company? Hassle lang ang ganyan," utas ko."We can han
Halos magda-dalawang oras na akong naghihintay dito sa living room, natapos na lamang sila Manang Loli na kumain, wala pa ring Rio na dumating. Nakailang tawag na rin ako. Halong pag-aalala at inis ang nararamdaman ko ngayon sakanya, kanina pa ako pinipilit nila Julius na kumain na at baka raw magutuman ako sa kakahintay pero umayaw ako. Wala silang magawa nang sabihin kong mauna na silang matulog. It's already quater to 9:00 at hindi ko na alintana ang gutom.Napabuntong hininga ako. Nasaan ka na ba, Rio?Tumayo ako mula sa kinauupuan ko at napagpasyahang ligpitin na ang mga natirang pagkain para sa amin ni Rio. Pagod na ako sa halos ilang oras na pag-upo, pagod na rin akong maghintay. Aakyat na ako para matulog, wala na akong ganang kumain, gusto ko nalang magmukmok sa kwarto ko. Nasayang lahat ng effort namin ngayon dahil sa hindi niya pagdating.Kasalukuyan kong nililigpit ang mga nasa lamesa nang makarinig ako ng ugong ng sasakyan sa labas
Nagising ako sa init na tumatama sa aking balat, napamulat ako at agad na nasilaw sa sinag ng araw na nagmumula sa aking bintana.What time is it? Bakit ganito nalang kasakit sa balat ang tama ng araw? Tanghali na ba? Naguguluhan kong ani sa utak ko.Agad akong napabangon sa kinahihigaan ko nang maalala ang mga nangyare kagabi. Julius injected me something that makes me sleep and Rio... My husband...Dali dali akong tumayo at bumalikwas ng bangon bago tumakbo palabas ng aking kwarto.I need to know if they are already here and I want to make sure that Rio is safe...Tumakbo ako pababa ng hagdan at nakita si Kira kasama ang isa pang kasambahay na may mga dalang pagkain.Kira looked at me. "Gising ka na pala, your breakfast is re–""Where's my husband, Kira? Nakauwi na ba sila? Is he okay? Tell me, nasaan na
Sa isang linggong burol ng Mommy ni Rio, wala siyang ginawa kundi tumayo sa harapan ng kabaong nito. Seryoso at halos walang nagtatangkang lumapit, kahit ako ay hindi siya makausap ng maayos.Akala ko okay na siya kahit papaano, hindi pa pala. Kahit mga bisita na dumadating at nakiki-simpatya sa pagkamatay ng Mommy niya ay hindi man lang niya pinaunlakan kahit isang lingon.Napahugot nalang ako ng malalim na buntonghininga sa isiping napagaan ko naman ang pakiramdam niya nung isang araw, mukhang mali ako. Nagising akong wala siya sa tabi ko no'n, nalaman ko nalang kay Julius na umalis siya first thing in the morning. Kahit ang mga pinsan niyang nasa mansyon ay hindi alam kung saan siya nagpunta.Dumating siyang madilim ang mukha at bakas ang sobrang galit sa mukha, wala siyang pinansin ni isa sa amin at nag-utos lang na simulan na ang pagtanggap ng bisita sa burol ng Mommy niya. Naging malamig ang
Kasalukuyang tahimik ang lahat habang dinidinig ang panalangin ng pari nang may pumaradang limousine sa harap mismo ng chapel kung nasaan kami. Naagaw nito ang atensyon ng lahat, pwera kay Rio na nanatiling nakayuko at nakapikit.Lumabas ang ilang bodyguards mula sa limousine at binuksan ang pinto sa bahaging likuran. Lahat ay nagulat nang lumabas ang isang matandang lalake na kasing edaran ata ni Daddy. Kasabay ng isang babaeng nakapula at may suot na parang pompoms sa leeg hanggang sa mga braso.Agad na lumapit sa amin si Tito Leonardo at tinapik si Rio sa balikat."They're here, son."Agad na nagmulat si Rio at nag sign of the cross muna bago nakapamulsang naglakad pasalubong sa mga bagong dating.Who are they? And she's wearing a sexy red dress, seriously? Disrespectful."They are associates, a very influential mafia lord is here," ani Tito Leon ng mabakas sa mukha ko ang pagtataka. "Go with Rio, accom
Ilang araw na rin simula nang malibing ang Mommy ni Rio, balik normal naman na ang itsura niya. Hindi na masiyadong seryoso at balik trabaho na siya sa kumpanya niya. Ayos na sana ang lahat kung hindi lang siya masiyadong subsob sa trabaho at madalas umuuwi na ng dis oras ng gabi. I don't know if it still about business or what. Hindi na muna niya ako pinapasok sa kumpanya, he told me to just stay here in the mansion. I quickly understand what he's trying to do since nalagay din sa panganib ang buhay ko nang pinasok kami dito ng mga kaaway niya.Naiinip na lumabas ako ng kwarto at tinawagan si Damon, halos siya nalang ang nakakausap ko this past few days dahil busy ang parents ko sa paghahanda sa nalalapit kong birthday at si Ruru naman ay mas lumala raw ang kalagayan at mas humina raw ang immune system niya nitong mga nakaraang araw. I visited her yesterday, balak ko pa nga sanang pumunta mag-isa ng biglang sumulpot ang sampung bodyguard at si Julius sa labas ng gate a
Pagulong gulong ako ngayon sa kama ko habang hinihintay na dumating si Rio. Malapit nang mag-alas onse, inaantok na ako pero hindi ko magawang matulog dahil wala pa siya. Gusto kong makasigurado na pupunta siya sa birthday ko sa susunod na araw.Nag-iisip din ako kung bakit pumunta rito sa mansyon ang mga kamag-anak niya dahil bihira lang naman mangyare 'yon, pwera nalang kung may importante silang pag-uusapan. Hindi ko kase sila naabutan kanina, kahit ano pang pamadali ko kay Julius sa pagda-drive ay hindi pa rin namin sila naabutan.I tried asking Julius about their sudden appearance but he just said that it's confidential, which makes me more curious.Napaungol ako nang tumunog ang alarm ng cellphone ko, senyales na alas-onse na nga ng madaling araw."D*mn it, Rio! Where are you?"Inaantok na bumangon ako mula sa kama ko at napagpasyah
Nagising ako sa mga halik na dumadapo sa buong mukha ko. Nagmulat ako ng mata at natagpuan si Rio na pinapaulanan ako ng halik habang nakapatong sa akin ang kaniyang matipunong katawan. Napa-angil ako nang halikan niya ako sa labi at kinagat-kagat ang ibabang labi ko. "Rio, I'm still sleepy," asik ko sakanya at pumikit. "Then sleep, wife. Hindi naman kita pinipigilan–" "But you're kissing me, dumbass. Syempre magigising talaga ako," sinamaan ko siya ng tingin. He chuckled, "Ang ganda mo kahit nakasimangot," puri niya sa akin na ikinapula ng aking mga pisngi. "Oh, stop it, Rio. You're making me blush early in the morning." Tinakpan ko ang mukha ko ng dalawang kamay dahil wagas siya kung makatitig. Tumawa lang ulit siya at tinanggal ang kamay ko sa mukha. Ang tawa niya ay naging banayad hanggang sa seryoso na siyang nakatingin sa akin ngayon. I can see lust and hunger on his eyes. Bumaba ang tingin niya sa nakaawang kong labi. He didn't gave me a chance to talk and just claime
"Do we have the deal or not?" Kanina pa ako nangangating bunutin ang baril ko sa tagiliran at iputok ito sa ulo ng kaharap ko. I've been so patient ever since we got here. Kahit pa ramdam kong kumukulo na ang dugo ko sa loob. But I can't ruin my plan, I need to know if we have the deal first before I kill him. Nakapwesto na rin ang iba kong tauhan at hinihintay nalang ang signal ko bago sila gumalaw. "Of course, Folkvangr. Walang makakatanggi sa offer mo, nagtataka lang ako kung bakit mukhang nagbago ata ang pananaw mo sa amin?" Nakangiti pa ito at tila tuwang tuwa sa presensya ko sa harap niya. I smirked, "Because is business is business. I don't take it too personal, we both want the same, and that is power and money. Now that I'm giving it to you, we can be partners too," I lied just to get his trust. Kapag pumirma siya sa kontrata, mamatay man siya ay magiging valid pa rin iyon at matutupad ang deal namin, I already have my lawyer and my associates to do the work for me. Makuk
Life for me was so messed up. Sometimes, the thought of killing myself was crossing my mind. I've been miserable for these past few years. I have everything I want now, except for one. It took me long to kill those bastards because I changed my plan. They're wicked, they're good at hiding too. And I can't risk targeting them now without a concrete plan, may humaharang sa mga plano ko noon pa at alam kong bigatin din ang pumo-protekta sakanila. So instead of rushing myself to kill them, I made them chill for 4 fucking years. So if I ever attack them anytime now, they will not have the chance to escape. I'm preparing for my element of surprise. Now I'm leading two organizations, and opportunities are knocking on my door. Pero kahit anong pagbabago ang nangyayari sa akin ngayon, there's still one thing that I've been longing for, I cannot erase her on my mind and I don't have the plan to. Sa malayo ko lang siya tinatanaw. She's living in Paris, and I'm happy to see her with a smile
RIO YVL'S POV Lagapak ng sampal ni Loviere ang naging sagot niya sa ginawa ko matapos niyang makita ang umiiyak na imahe ni Lawliet na mabilis na umalis nang makita ang ginagawa namin. "What the hell, Yvl! Are you crazy?" I know how mad she is right now because she called me using my second name. Tumalikod lang ako sakanya at nagsalin ng alak sa baso ko na nakapatong sa office table ko. Kanina pa ako umiinom dito bago ko naisip na gawin ang eksenang ito. "Answer me! Damn it! Your wife saw us, Yvl! Wala ka bang gagawin?" She's shouting at me now. Inisang lagok ko muna ang alak sa baso ko at tumingin sa glass wall ng opisina ko. I saw her... I saw my wife running, she's talking to someone on her phone while crying. Mabilis din itong nagmaneho paalis ng kumpanya ko. Doon ko lang nilingon si Loviere at pagod na tinignan. "It's for the better, go home now–" "Fuck you, Yvl! You're using me for what? I'm here to bid my goodbye but you just put me into a scene that broke your wife's
"What are you doing here?" Hinawakan ko ang coat niyang nilagay sa balikat ko at sinubukan itong tanggalin pero pinigilan niya ako. He hold my hand to stop me so I look at him sharply. "I'm not cold–" "You're shivering, kanina pa kita pinagmamasdan. You can't lie to me, wife." "Can you please stop calling me wife? Why don't you go back inside and dance with your girlfriend all night?" Asik ko sakanya. Halata ang pagka-inis sa boses ko. I saw him smirked and fixed his coat on my shoulder. "You're jealous, right?" I moved away from him and rolled my eyes. "In your dreams, Mr. Folkvangr." "It should be– my husband. Stop the formality," natatawa niyang sambit. Naiirita ako sa pagtawa tawa niya. Mukha ba akong clown dito at kung makatawa e akala mo nagbibiro ako? Maglalakad na sana ako paalis nang hawakan niya ako sa braso para pigilan. "Hey, not so fast! Stay here," wika niya. I released a deep sigh before facing him. "What do you want, Rio? Nandito ako para magpahangin,
Pigil na pigil akong hindi tumingin sa kabilang side ng mga upuan dahil alam kong doon nakapwesto si Rio. Natapos na ang vows at kissing scene nila kaya naman oras na para sa picture taking. Pinauna muna ang parents ng mga ikinasal at sumunod na kaming mga pinsan at mga abay. Pumwesto ako sa gilid ni Ate Cannarie at binigyan muna siya ng halik sa pisngi bago humarap sa camera. "I'm sorry, I forgot to tell you. Mom said you almost tripped while walking on the aisle awhile ago, are you sure you're fine?" Pasimpleng tanong sa akin ng pinsan ko habang kinukuhaan kami ng picture. I can see on my peripheral vision that Rio is just beside Kuya Valerio's parents. Kaya naman tutok na tutok ang mata ko sa camera. "I'm fine, naapakan ko lang kanina ang gown ko kaya muntik na akong matumba. Don't worry about me, Ate. It's your day, let's just enjoy the party later," pabulong ko namang sagot. "Alright, just remember, hindi ka pwede sa kahit anong klase ng alak, drink water or juice will do,"
Kasalukuyan kaming kumakain nang tumunog ang cellphone ni Kuya Valerio at nakita ko ang paglitaw ng pangalan ni Rio. Katabi ko lang kase siya at nakapatong sa lamesa ang kaniyang cellphone. Napahinto ako sa pagkain at napatingin sakanya. "Excuse me, I will just answer this," paalam niya sa amin bago tumayo. Kumakain kase kami ng almusal, kasama ko sa hapag ang mga pinsan ko, at sila Ruru. Ako lang ata ang nakakita kung sino ang tumatawag. Mabilis kong tinapos ang kinakain ko at agad na sinundan sa labas si Kuya Valerio. Susundan pa sana ako ng nurse ko nang senyasan ko siyang huwag na. I don't need any assistance or a chaperone dahil hindi naman ako lalabas ng mansyon. Hinanap ng mata ko kung nasaan si Kuya at nang makita ay mabilis akong lumapit sakanya. Sakto namang pagbaba niya ng cellphone niya kaya humarap na siya at napatingin sa akin. "Are you done eating?" I nodded. "I saw who's calling. May gusto lang sana ako itanong," diretso kong sambit. "Sure, go ahead." "U-Uh
Now it makes sense. I already noticed the tension between Loviere and Demethri 4 years ago. Noong oras na pinatay ang mommy ni Rio at nandoon si Loviere sa hideout nila sa mansion at ginagamot ang asawa ko. I saw how mad Demethri was when he told Loviere to get out. Loviere's first love was Rio. But when she met Demethri, things changed. He pursued her, he flirt with her until Loviere fell inlove with him. Kaya pala noong pinatay ang daddy at ang kapatid ni Rio ay kinancel nalang ni Loviere ang nalalapit sana nilang kasal dahil hindi maatim ng konsensya niyang lokohin si Rio. Demethri told me everything. But what confused me is the scene on Rio's office where Loviere was begging him to talk, alone. I still remember that. Alam kaya ni Rio na tinalo ng pinsan niya ang kaniyang fiancee? Ano kaya ang naramdaman niya about doon? Mukha naman silang walang alitan noon, o bulag lang talaga ako that time at hindi ko makita? Also the reason why they broke up too. Kung bakit iniwan din siya
It's been two days since I visited Rio and Demethri is still out of contact, I don't know if he's avoiding me or what. Maybe Leuco told him that he already blew the whistle and maybe Dem thinks that I'm mad at him. I'm kinda mad though. Pero mas nangingibabaw ang pagkaka-ibigan namin at ang pagkaka-intindi ko sa lahat ng ginawa nila. If it's for my safety, I don't have the right to be mad at him. He took care of me, he kept me safe for 4 years, I think that's long enough to forget that he lied to me. Ngayong araw na rin ay naisipan kong kailangan ko nang bumalik sa kumpanya ko. The board of directors are asking my secretary about me, bakit daw bigla akong nawala for days. Sinabi ko nalang sa secretary ko na nasa overseas meeting ako at may kailangan muna akong ayusin at ngayon nga ang balik ko. Mabuti nalang at hindi naman na umangal sila Kuya Connor at pinayagan ako sa gusto ko. I'm feeling quite better now. Nagsuot lang ako ng isang royal whole body suit na may anim na butone