KINABUKASAN...
Mahinang katok mula sa pintuan ng aking silid ang nagpagising sa akin. Sinipat ko ang orasan na nakapatong sa kabinet na nasa tabi ng aking higaan. Napabalikwas kaagad ako ng bangon ng makita ko na ang oras, pasado alas diyes na pala ng umaga. 'Patay!' Ngayon lang ako nagising ng matagal. Baka dumating na sila ninang. Nagmamadali kung tinungo ang pinto, wala na akong pakealam kung magulo ang aking buhok at pinagbuksan ang kanina pa kumakatok nito. Bumungad agad sa akin ang medyo nababagot na hitsura ni Analie.
"Kagigising mo lang ba?"
"Sorry," nahihiyang tumango ako rito. Iritado pa rin ang expression ng pagmumukha nito.
"Sumabay ka na sa aming mag-almusal ni ate Melleza. "
"Susunod na ako, magpapalit lang ako ng damit."
Maiksing tugon ko rito na tanging pagtango lamang ang naging tugon nito. 'Ang suplada naman nito.'
Paalis na sana ito ng bigla itong tumigil at lumingon, " ito raw muna ang susuotin mo, pansamantala." Sabay abot nito sa isang paper bag na dala-dala nito kanina pa. Matapos maibigay sa akin ang paper bag na hawak ay saka pa ito bumaba. Hindi na ito muling lumingon pa kaya isinara ko na ang pinto.
Pagkasara ko ng pintuan ay nagmamadali akong tumungo papunta sa banyo. Naghilamos lamang muna ako at nagmugmog kaagad.
Chineck ko ang laman ng paper bag na binigay ni Analie sa akin. Naglalaman ito ng isang pares ng pink cotton fanelah. May desinyong mga puting bulaklak ito na pinaresan ng kulay pink rin na cloth headband. Mas makulay kumpara sa suot ni Analie na isang plain na kulay pink na ternong uniform. . Sinuot ko kaagad ang damit na binigay na tamang tama lang ang sukat sa aking katawan.
Pagkatapos kong pagmasdan ang aking sarili sa harap ng salamin ay itinabi ko agad ang paper bag sa gilid ng aking higaan at nagmamadaling lumabas ng silid.
Bumungad ulit sa akin ang sala sa ikalawang palapag. Ginamitan nila ng neutral na paleta ang naturang sala na nakapagbigay ng malikhain na ilusyon para pagandahin pa lalo ang maliit na espasyo ng bahaging ito para pagmukhaing malawak. May apat na seater na sofa na kulay gray, sa ibabaw nito may apat na throw pillows. Dalawa ay hugis parihaba na pinaghalo ng kulay asul na turkesa at puti, ang dalawang unan naman na mas maliit sa dalawang unan at hugis parihaba ay pinaghalong kulay pula at pink. May maliit na bilugang kahoy na mesa sa gitna, na may malagong halaman at dalawang pirasong libro at isang bakanteng ashtray. Sa tapat ng apat na seater na upuan ay isang 77 inches flat screen na telebisyon. May dibisyon sa bawat gilid nito at may mga librong nakalagay, isang napakagandang painting, hugis araw na wall clock, at apat na klase ng indoor cactus. May asul na cotton carpet naman ang nakalatag sa sahig. Gawa sa kahoy ang tiles sa buong ikalawang palapag.
Pinagmasdan ko muna itong maigi bago ko napagdesisyonan na bumaba.
Pagkababa ko naman bumungad sa akin ang dining area nila Roger na nakapwesto lamang sa tapat ng malawak na lawn sa labas. Pang-six seater ang marmol na mesa, na may anim rin na wooden na upuan. Nakapatong sa ibabaw nito ang isang vase na puno ng bulaklak ng marigold at hinaluan ng orchids.
Lumiko ako sa isang pintuan kung saan matatagpuan ang kusina ng bahay.
Naabutan kong naghahanda na ng pagkain si ate Melleza habang si Analie naman ay nakatalikod na nag-aayos ng mga kubyertos. Nginitian agad ako nito nang mapansin niya ako na nakatayo sa gilid ng pinto.
"Magandang umaga sa'yo, ineng!" Bati agad nito sa'kin. Kagaya ni Analie ay plain rin ang mapusyaw na kulay pulang suot nitong uniform.
Nilingon agad ako ni Analie at pairap akong pinasadahan ng tingin.. Natatawa ako sa paraan nang pakikitungo nito sa'kin. Hindi ko nalang ito binigyan pa ng pansin bagkus sinagot ko ang pagbati sa akin ni ate Melleza, " magandang umaga rin po. Pasensya na po at late na po akong bumaba. "
"Naku, namamahay ka lang. 'saka hindi mo naman kailangang gumising ng maaga dahil si baby Reema lang naman ang aasikasuhin mo rito."
"Nakakahiya naman po kung hindi ako tumulong. " Aniya ko sa isang mahinhin na pagngiti.
"Sus, h'wag ka ng mahiya! Ang totoo, wala rin naman kaming masyadong ginagawa rito. " Sagot ni Analie sa akin na nauna nang pum'westo sa hapagkainan.
Sinenyasan ako nito na umupo na para kumain. Tumalima naman kaagad ako.
"Ang gagawin mo lang naman dito ay bantayan ng maayos si baby Reema. Minsan sinasama ka ni ma'am kapag may mga importanteng lakad siya, na kailangang kasama rin si baby Reema. Hindi mo na rin dapat problemahin ang paglalaba ng mga damit ng bata dahil tuwing sabado'y may pumupunta ritong labandera." Pagpapaliwanag ni Analie sa akin. Kahit medyo puno ang bibig nito habang nagsasalita ay naintindihan ko pa rin kahit papano.
Tumatango-tango ako sa mga sinasabi nito sa akin. "Maiba po tayo. Matagal na po ba kayo rito?"
"Si Ate Melleza ay dating yaya ni Sir. Kung hindi ako nagkakamali ay mahigit 35 years na siyang naninilbihan kay Sir, tama ba 'te?" Nilingon pa ito ni Analie upang bigyang kasiguraduhan ang naging tanong nito. Bilang pagtugon ay isang mahinhing mga ngiti naman ang ginawa ni ate Melleza at dahan dahang na tumango.
"Ikaw?"
Interesadong tanong ko na humarap naman sa kanina pa nagsasalitang si Analie..
"Two years pa lang ako rito. "
Parang kargador naman kung kumain ang babaeng 'to. Nakalimang sausage na siya samantalang ako ay dalawa pa lang ang aking naubos.
"Pero, matagal na akong naninilbihan kay Sir! Pinapaaral niya kasi ang dalawa ko pang nakababatang mga kapatid kaya ang kapalit n'on ay ang magtrabaho ako sa kanya bilang errand girl. " Dagdag pa nito. Habang nagsasalita ay wala ring tigil ang pagnguya nito.
"Errand girl? "
"Oo, 'yong tagaligpit ng mga gamit niya. Minsan inuutusan niya ako na magbayad ng mga bills; like kuryente, tubig o 'di kaya taga grocery. Mga gan'on..." Nilantakan naman nito ang mangga. " Tsaka, tagahatid ng mga regalo sa mga nililigawan niya! " Takip nito ng kamay sa bibig, kunware bumubulong ito para hindi marinig ni ate Melleza pero nahampas pa ito ng huli.
"Ah, 'yon pala 'yon!" Tango-tango ko naman habang inuubos ko ang pangatlong sausage na kinakain ko. Marami pala siyang nililigawan rito. Dismayado kong isinubo ang huling piraso ng sausage.
"Naku, ang daldal mo talaga Analie! Mam'ya niyan marinig ka pa ni ma'am!" Sita kaagad nito kay Analie.
"Wala pa naman si maam dito eh!" Napalabi pa nitong pangangatwiran.
"Kahit na! Baka nakakalimutan mo na si Sabrina ay inaanak 'yan ni ma'am! Lagot ka, isusumbong ka talaga niyan!" Pananakot pa nito kay Analie na ikinatawa ko na lamang.
Tiningnan naman ako ni Analie. Tinatant'ya kung ano ang susunod na sasabihin.
"Hindi naman mukhang balimbing itong si Sabrina, eh! Kung nagkataon na magsusumbong siya ay ako talaga ang makakalaban niya!" Irap pa nito sa akin. Tama naman siya dahil hindi talaga ako magsusumbong.
"Ayoko ng kaaway at mas lalong ayoko ng gulo." Pagpapaliwanag ko sa kanilang dalawa habang nakangiti..
"Mabuti naman at nagkakaintindihan tayo." Feeling proud pa itong napatango sa harapan namin. Nginitian ko lang ito. Mukhang marami itong alam tungkol kay Roger.
"Ano po ba ang trabaho ni ninang at kuya Roger?" Pag-iiba ko na naman sa pinag-usapan namin ngayon.
"Ay hindi pa pala nabanggit ni Sir sayo?" May pagtatakang tanong ni Analie sa akin. Umiling lang ako. Totoo naman na hindi pa naikwento ni Roger sa akin ang naging trabaho niya. Wala rin akong alam sa trabaho ni ninang. Ngayon ko lang din naisipan na mag-usisa tungkol sa trabaho nilang dalawa.
"Manager si ma'am sa isang boutique na pagmamay-ari ni ate Rochelle, habang si Sir naman ay isang property consultant."
Tumayo na si Analie habang nagpapaliwanag sa akin. Dumiretso ito sa harap ng lababo. Tapos na kaagad itong kumain.
"Kaano-ano nila si, Rochelle?"
"Nakatatandang kapatid 'yon ni Sir. Magkasing bait sila ni Sir. Mamaya makilala mo 'yon." Excited na wika pa nito sa akin.
"Eh si ninang hindi ba mabait?"
Nagkatinginan muna silang dalawa bago sumagot. Medyo alanganin pang ngumiti si Analie bago ito humarap sa akin. Pero akmang magsasalita na sana ito nang...Naagaw ang pansin namin nang makarinig kami ng malakas na busina mula sa isang sasakyan. At nakikita ko ang mga natatarantang hitsura nina ate Melleza at Analie.
"Ano pa ang tinutunga tunganga mo d'yan? Buksan mo na ang pinto, Analie! " Singhal ni ate Melleza rito, na kinaripas naman kaagad nito nang takbo papunta sa labas at upang pagbuksan ang gate ng bahay.
" Sabrina, magligpit ka na at magpapainit lang ako ng ulam dahil and'yan na si ma'am!" Taranta rin itong naghagilap ng gagawin.
Tumalima naman agad ako. Hindi ko maiwasang mapaisip. Pakiramdam ko ay parang may mali...
Anong klaseng babae kaya si ninang kapag kasama niya ang mga ito? Masama ba siya? O baka ayaw lang nila kay ninang para kay Roger? Halos hindi maipinta ang mga hitsura nila ng dumating si ninang. Kitang kita ko base nalang sa mga reaksyon ng mga mukha ng mga ito, lalo na ang kilos nila na may hindi talaga tama.
'Salbahi ba si ninang? Masama ba ang ugali nito? Bakit ganito na lang sila ka taranta ng malaman nilang dumating na si ninang. Hindi kaya?''
Pilit kung inalis sa isipan ko ang pag-isipan ng masama si ninang, na sana mali ako nang naiisip. Pero bakit ba ako nag-isip ng ganito kay ninang?
HI, 3 CHAPTERS PER WEEK ANG PAG-UPDATE KO.
TAHIMIK LAMANG AKONG NAKATAYO habang hinihintay ang mga bagong dating na pumasok. "Goodmorning, ma'am Rochelle. Goodmorning, Roxanne. Goodmorning, Jude.." Sabay-sabay na bati nina ate Melleza at Analie sa mga bagong dating. Naunang pumasok ang isang maganda at sopistikadang babae. Maiksi ang kulay blonde nitong buhok. Sa hinuha ko ito na siguro ang ate ni Roger. May akay-akay itong isang batang babae na aking tingin ay nasa edad na pito o walong taon na gulang. Nasa likuran naman nito ang isang balingkinitan na morenang babae na may karga na batang lalaki. Nang magawi ang tingin nito kina ate Melleza at Analie ay ngumiti ito nang pagkatamis-tamis. "Goodmorning , yaya Mel. Goodmorning, An." Masiglang bati nito bago ito nakangiting tumingin sa akin. "Hi, dear. Kumusta ka pala?" Nahihiyang tinangoan ko ito at binati rin ito ng, " magandang umaga rin po. Mabuti naman po." "Good. Yaya Mel pakibigyan nga po ng breakfast si Tine. " Malumanay na pakiusap nito kay ate Melleza. Kinuha
SUMAPIT NA LANG ang gabi pero hindi pa rin lumabas ng kaniyang silid si ninang. Nakaalis na rin sina ma'am Rochelle, Tine at ang dalawang anak nito, wala pa ring ninang ang bumaba. Maghapon din na wala sa bahay si Roger. Hindi ako na-inform na ganito pala ang kalakaran sa pamamahay na ito. Iba sa ini-expect kung mangyari. Ang akala ko ay kakausapin ako ni ninang katulad ng ginagawa niya sa tuwing bumibisita siya sa amin. Pero hindi nangyari iyon. Baka pagod lang siguro si ninang kaya gan'on. Inaliw ko na lang muna ang unang araw ko sa trabaho sa batang aking inaalagaan. May kalikutan ang batang si Reema. Pero hindi naman ito mahirap para sa akin dahil sanay na akong magbantay ng bata. Iniisip ko nalang na sarili kong kapatid ang aking inaalagaan. Pagsapit ng alas syete ng gabi ay nagtawag na si ate Melleza upang kumain na kami ng hapunan. Muli kong nilingon ang silid ni ninang. Nanatili itong nakasara. Hindi ba siya ang dapat na maunang kumain, o kahit tawagin man lang ito ng m
PAGKAGISING KO ay kaagad akong nag-ayos ng aking higaan. Namataan ko rin ang limang paper bag na nakalagay mismo sa may bandang paanan ng aking higaan. Ito na siguro ang sinasabi ni Roger sa akin kagabi bago ito lumabas. Kaagad kung chineck isa-isa ang laman ng mga paper bag. Tatlo sa mga paper bags ay naglalaman ng mga personal na gamit ko sa pang araw -araw. Nilakipan niya rin ito ng isang pares ng sapatos, dalawang t-shirt at isang pantalon. Ang laman naman ng dalawang natitira na paper bags ay mga damit ng aking alaga at laruan. Pagkatapos kung suriin ang laman ng mga paper bags ay maingat ko na itong sinalansan sa lagayan. Natuwa akong makita na may bago akong mga gamit. At baka madagdagan pa sa mga sumusunod na mga araw. Muli kung nilingon ang aking alaga. Mahimbing pa rin itong natutulog. Kabilin-bilinan pa naman sa akin ni Analie kahapon na hangga't hindi pa gumigising ang aking alaga ay hindi ako allowed na lumabas ng silid. Kaya habang naghihintay na magising ito ay n
"WELCOME to Kusina ni Crising!" Masiglang bati ng isang magandang babae na nakatayo sa may pintuang kahoy. Ang bubungan ng labas ng restaurant ay gawa sa nipa. Malikhain ang pagkaukit ng pangalang ng restaurant sa isang banig. Ang haligi naman ay gawa sa traditional na kawayan, o tinatawag na 'amakan o sawali.' Nakalambitin naman sa itaas ang dalawang malaking lampara. "Do you have any reservation, sir?" Magalang na tanong ng magandang babae sa asawa ni ma'am Rochelle habang dahan dahang binuksan ang kawayan na pintuan. "Yes, Rochelle Bernardino. 11 adults and 3 kids." Narinig kong sagot ni ma'am Rochelle. Hindi ko na masyadong naintindihan ang iba pa nilang pinag-usapan dahil abala na ang aking mga mata sa pagmamasid sa aming dinadaanan. Bumungad sa akin ang daanan na puno ng peebles at isang masining na paarkong mga kawayan na may mga dahon pa sa bandang itaas. Sa dulong bahagi naman nito nakatayo ang isang puno na may apat na nakalambitin na bamboo lights. "This w
MAGTAKIPSILIM na nang makarating kami. 'Sa wakas! Makapag-unat na rin.' Medyo namamanhid na rin kasi ang aking mga hita. Akala ko pa naman ay alas dos talaga kami makarating rito pero mukhang mali ata ng estimate ng oras si ate Melleza. "Daddy, I want to pee," aniya ng aking alaga kay Roger. Eksakto lang talaga na magbubukas si Roger sa pintuan ng kaniyang sasakyan. Mabuti nalang talaga at sinigurado ko na umihi muna kami d'on sa restaurant bago umalis. Kaagad na binuhat ni Roger ang aking alaga upang samahan sana ito papunta sa comfort room. Nagmamadali naman akong lumabas ng sasakyan upang tumulong sana kay ate Melleza. Ngunit pagkatapak ng aking paa sa semento ay bigla nalang na bumigay ang aking mga binti. "Aray ko po!" Napadaing ako sa pagkabigla. Napaupo ako ng wala sa oras sa semento. Napahiyaw pa ako lalo ng inalalayan ako ni kuya Oming na makatayo pero hindi ko man lang magawa na maigalaw ang aking mga paa. "Yaya Mel, pasuyo naman kay Reema," nabiglang wi
KANINA ko pa gustong lapitan ang ma'am Sol na may-ari ng resort na kasalukuyan na tinutuluyan namin ngayon. Ngunit, nagdalawang- isip rin ako na baka kahawig niya lamang si tiya Leda. Si tiya Leda ay ang matalik na kaibigan ni tiya Judith, katulad ng pagkakaibigan nila ate Sandy at ninang Marites. Natapos nalang kaming kumain ay hindi ko pa rin maiaalis ang tingin dito. "Yaya Sab, are you okay now? Can you able to carry me in the pool? I really wanted to swim but ate Mel is still busy," nagmamakaawa pa nitong pakiusap sa akin," please...""Sure baby. No problem. "Hinawakan ko ang maliit nitong kamay at inakay papalapit sa swimming pool na nakap'westo lamang sa harapan ng malawak na garden. Nakita ko na masayang naglalaro ang mga batang sina Bea at Roxanne. Parehong nakasakay ang mga ito sa salbabidang may mga cartoon characters pa na hugis. Nakaalalay kay Bea ang nanay nitong si ate Angie at sa tabi naman ni Roxanne si Maia. Sa kabilang bahagi naman ng pool nakalutang ang sa
ANG LIKURANG bahagi ng private resort ni ma'am Sol ay isang beach. Kasalukuyan kaming nakaupo sa buhangin. Nakabuo kami ng pabilog na hugis na pag-upo. Napagitnaan ako nina ate Angie at Maia. Nasa tapat ko naman nakaupo si Roger na abala makipagkwentuhan kay kuya Fred. "Sisimulan ko na ang ating palaro, guys!" May kalakasan na pag-anunsyo ni sir Joel sa lahat. Tama lang upang tumigil ang lahat sa ginawang pakikipagdaldalan. Inilabas nito ang isang bote ng alak na wala ng laman. Ipin'westo ito sa gitna namin at sinimulan na paikutin. Seryosong nakatutok ang lahat sa bote na umiikot. Nang tumigil ang pag-ikot nito ay sinundan namin kung kanino nakatapat ang ulo ng bote. Unang tumigil ang bote sa tapat ni Maia. Pinapili siya kung truth or dare. Ang pinili niya ay truth. Tinanong kami ni sir Joel kung sino ang gusto na magtanong kay Maia. Kaagad na nagtaas ng kamay si Analie. "Ako ang unang magtatanong. Papaano mo naging tatay si kuya Oming? Eh hindi naman sila nagkaanak ng na
WHEN ROGER kissed me back hungrily. Muling nagdagsaan ang lahat ng mga ala-ala ko sa kahapon na pilit ko nang kinakalimutan. Hindi ko na naman ito naagapan, dahil tuluyan nang bumigay ang depensa ko sa katawan. Bumabalik na naman sa akin ang mga alaala kung papaano nito nakamit ang aking first kiss. Nanumbalik na naman ang lahat.Simula ng unang tagpo namin sa balon ay napapadalas na ang pagdalaw ni Roger sa lugar namin. At ang palaging rason nito tuwing dumadalaw ay inuutusan ito ni ninang. Sa bahay nila tiyo Samuel ito palaging nagpupunta si Roger at tuwing dumadalaw ito ay hindi ito pumapalya sa pagdadala ng kung ano-anong mga pasalubong.Isang beses na tinanong ako nito kung ano ang pangarap ko sa buhay. Matapos ko sagutin ito ay palagi na akong dinadalhan nito ng iba't ibang klase ng libro, at mga magasin. Natatandaan ko pa ang sinabi nito na," hindi ito bigay ni Tess. Binili ko talaga iyan para palagi mo akong maalala."Hanggang sa namalayan ko nalang ang aking sarili
CANCEL ANG KLASE ko sa last subject. Pero bigla akong napaisip na masyado pang maaga para umuwi.. Kaya napagdesisyonan ko na lamang na magpalipas muna ng oras sa mall na malapit lamang sa aming university, tutal hindi naman ako naka-schedule na magbantay sa botique ngayon. Dumiretso kaagad ako papunta sa tindahan ng mga nagtitinda ng murang libro at mga magazines. Magmula kasi nang nakapagtrabaho na ako sa botique ay hindi talaga ako pumapalya sa pagbili ng libro o magasin na matipuhan. Hindi rin pinabayaan ni Roger ang aking pamilya sa probinsiya. Bale, siya na ang nagpatuloy sa pagpadala ng pera. Kahit na umayaw ako noong una sa nais niyang mangyari pero kalaunan ay napapayag din niya ako. Wala rin naman akong ibang pagpipilian kundi ang pumayag. Kaya ang natatanggap kong sahod mula sa pinagtrabahoan ko ay tinatabi ko na lamang, o 'di kaya ay pinambili ko ng mga ipapasalubong ko sa aking pag-uwi.Hindi pa ako naabutan ng ilang minuto sa pagtingin tingin ng mag
ILANG ARAW NA ANG LUMIPAS simula nang makauwi ako galing sa ospital. Matapos ang senaryong nangyari sa ospital kina ninang at Roger ay nagbago na ang pakikitungo ni ninang sa akin. Kung dati ay medyo mailap ito sa akin, ngayon ay naging mabait na ito. Hindi ako sigurado kung pakitang tao lamang ba itong pinapakitang kabutihan ni ninang, o talagang tuluyan na ba itong nagbago. Kaya unti-unti ko na rin ibinabalik ang dating pakikitungo ko sa kaniya. Ito na rin mismo ang nagrequest kay Roger na pag-aralin ako na ikinatuwa ko. Mantakin mo iyon hindi ko na kailangan na irequest pa kay Roger ito dahil si ninang na mismo ang nag-asikaso ng mga dokumento ko sa pagbabalik skwela ko. Malaki ang naging pasalamat ko sa kaniya dahil mabibigyan na ng sakatuparan ang aking mga pangarap. Kapalit ng libreng pag-aaral ko sa pamilyang Bernardino ay ang pagbabantay ko sa botique ni ate Rochelle. Habang tinutulungan ko si Analie sa mga gawaing bahay pagkauwi ko galing sa school. Tuwing umaga ay sumas
MAY MGA BULONG akong nauulinigan. Sa aking hinuha, nasa malapit lamang sila. Pinakinggan kong mabuti kung ano ang pinag-uusapan nila, kaso masyadong mabilis at pahina ng pahina ang mga boses. Kaya dahan dahan akong nagmulat ng aking mga mata. Bumungad naman sa aking paningin ang nakasisilaw na liwanag. Kumukurap kurap ako upang sanayin ang aking paningin sa liwanag. Kaagad na inilinga ko ang aking mga mata sa buong paligid. Nasa loob ako ng isang puting silid. Nakaramdam ako ng takot. Baka biglang dumating si Ian at kung ano na naman ang gawin nito sa akin.Kaagad kung hinanap si Roger pero hindi ko ito makita sa silid na aking kinahigaan. Nakarinig ako ng mga yabag na paparating. Nagmamadali akong umakyat sa hospital bed at mabilis na humiga at nagkunwaring nakapikit. Tama nga ako at sa silid ko papunta ang mga yabag na ito. Narinig ko ang malakas na pag-ingit ng bakal na pintuan. Pumasok sa silid ko ang mga yabag. Nang maisara ng kung sinong nagmamay-ari ng mga yabag ang pinto
NAALIMPUNGATAN ako sa malakas na kalabog mula sa labas ng pintuan. "Neng? Ayos ka lang ba dyan?" Malakas na sigaw ni ate Mel. Napadilat ako ng mata. Gusto ko sanang sumigaw kaso nakabusal ang aking bibig. Pinilit kung igalaw ang aking katawan pero hindi ko ito maigalaw. Nakatali sa magkabilaang bahagi ng headboard ang aking mga kamay pati na rin ng aking magkabilaang mga paa. Nakangising tiningala ako ni Ian na kanina ay abala kakahalik sa pribadong parte ng aking katawan. "Kahit ano pa ang gagawin mo. Wala ka nang magagawa kundi ipaubaya sa akin ang sarili mo." Nang-uuyam na halakhak nito na ikinagalit ko. Nandiri pa ako lalo ng dinilaan nito ang aking kaliwang dibdib. Nagpupumiglas ako sa pagkatali nito pero sobrang higpit, pero 'di pa rin ako nawalan ng pag-asa na matanggal ito. 'Roger, nasaan ka na? Umuwi ka na, please! Iligtas mo ako sa hayok sa laman na si Ian!'Napaiyak na lamang ako ng nakarating na si Ian sa bandang puson ko. Pinipilit ko pa rin na makawala sa pagk
NAGPUPUNAS AKO ng mga alikabok sa sala ng biglang sumulpot si Ian sa aking tabi. Napahawak ako sa aking dibdib dahil sa pagkabigla. " Nerbyosa ka pala, Sabrina." ani niya. "Hindi naman po." Matipid kong sagot dito. 'Sino ba naman kasi ang hindi magugulat kung bigla ka na lang sumulpot at magsalita?' Aburido kong pagrereklamo sa aking isipan. "Ready ka na bang gawin ang ipagawa ko sayo ngayon?" Makahulugan itong ngumiti sa akin. 'Magpalinis lang ng silid ang dami pang pasakalye nito.' Naiimbyerna na pagmamaktol ko sa aking isipan. "Ano po ba ang ipapagawa mo sa akin, sir?" Mahinahon na tanong ko pa rito. "Basta. Halika na, at nang maaga natin masimulan ang ipapagawa ko sayo.." Malambing na wika pa nito sa akin. Nangangaliskag ang mga balahibo ko sa katawan sa inakto nito. Hindi naman panget si Ian. Kung tutuusin ay may hitsura ito. Pero dahil sa manyakis ito kaya hindi nakakahalina ang katikasan nito sa aking paningin. Siguro kung ibang babae ay tiyak na mahuhumaling kaagad d
"AYOS KA LANG BA, neng?" Bungad salubong na bulong sa akin ni ate Melleza. Mahahalata sa boses nito ang labis na pag-aalala."A-ayos lang po ako," pilit kung pinapakalma ang aking boses dahil alam kong nakasunod sa akin si Ian. Makahulugan kong tinitigan si ate Mel at nakuha naman nito kaagad ang gusto kong iparating. Pagkapasok namin ay iniba nito ang usapan. Nag-utos si ate Mel ng mga maaari kung maitutulong sa kan'ya. Ang mga pinamili ko sa palengke ngayon ay ang stocks ng kakainin naming tatlo. Kahit papaano ay nawaglit sa isipan ko ang takot na naramdaman ko para kay Ian. Nagsimula nang magluto si ate Melleza, habang sinasalansan ko ang mga pinamili ko sa lagayan."Gusto mo bang sa kwarto ko muna matulog ngayong gabi, neng?" Biglang alok ni ate Melleza sa akin. Napalingon kaagad ako sa aking likuran bago ko tiningnan ang kinaroonan niya. Medyo nahimasmasan ang aking nararamdaman nang mapagtanto ko na hindi na pala sumunod si Ian dito sa kusina. "Sige po, te. Kukuha l
"UUTUSAN SANA KITA na mamalengke ngayon, Sabrina. Kaso, ikaw at si Ian ang magkasama. Kaya, ako na lamang ang aalis. Ikaw na muna ang bahala na magbantay rito, ha? H'wag kang basta-basta magpapasok nang mga hindi mo kakilala rito. Dahil hindi rin talaga safe. " Saad pa ni ate Melleza sa akin.Gusto ko sana na ako ang magstay rito na mag-isa kaso naisip ko rin na baka kung magpaiwan ako rito sa bahay, baka pagnanakaw naman ang ibebentang sa akin ni ninang. Kaya imbes na sang-ayonan ang sinasabi ni ate Melleza sa akin, ay nagpresinta na lamang ako na ang mamalengke."Sigurado ka na ba sa desisyon mo, neng?" medyo may pag-alinlangan pa na tingin sa akin ni ate Melleza."Opo. Ayos lang po ako. Mas mabuti po na ikaw ang magstay rito kasi mahirap na rin po na ako ang maiwanan dito. " aniya ko pa rito.Nababahala pa rin ang hitsura ni ate Melleza sa naging desisyon ko pero napapayag ko pa rin ito sa huli.Binigay kaagad ni ate Melleza sa akin ang listahan ng mga bibilhin. Tinawag nito si Ia
"BAKIT HINDI NINYO KAAGAD sinabi sa akin na may sakit pala si Roger?"Nakapameywang na tanong ni ninang sa amin. Kasalukuyan na tiningnan ng private doctor nila ito sa silid nito. "Kanina pa po kasi namin gustong ipaliwanag sayo 'yong totoong dahilan kung bakit hindi kaagad nasabi sa inyo ni Sabrina ang totoo." Malamig na sagot ni Malou kay ninang. Bagay lang talaga na si Malou ang napili ni Roger na maging kapalit ko. Mukhang hindi kasi ito basta basta na lang na maaapi. "Okay, I apologize for what I did. " Tagos sa ilong na paghingi pa nito nang paumanhin sa amin. Halata namang napipilitan lamang ito na humingi ng despensa. Pero malaki ang pasalamat ko kay Malou at denepensahan pa rin ako nito kahit na alam nitong puro kasinungalingan lamang ang sinasabi nito kay ninang. "By the way, Sabrina. Since nandito na ang magiging kapalit mo kay Reema ay pansamantala ka munang magstay sa room ni mang Oming dahil you can't stay in the guest room dahil nand'yan ang pinsan kong si Ian. "
MGA BANDANG ALA UNA na kami bumiyahe. Kinailangan pa kasi namin na hintayin matapos kumain ni Roger dahil alas onse na ito nagising. Mabuti na lamang talaga na tinulungan ako ng magkapatid na magligpit ng mga gamit namin. Kaya natapos kaagad. Habang nasa byahe ay walang ibang ginawa si Roger kundi ang matulog. Hinayaan na lang namin ni Malou ito. Nagkuwentuhan din kami ni Malou. Kailangan ko siya kausapin dahil baka bigla na lamang itong antukin sa byahe. Pare-pareho pa naman kaming puyat. Nagbukas ako nang paksa. Nakiusap ako sa kaniya na h'wag sabihin kay ninang na magkasama kami ni Roger ng ilang araw. Basta kapag tinanong siya nito, sasabihin lamang niya na sinundo nila ako sa terminal ng bus. Hindi naman ito nagtanong pa kung bakit, kaagad itong sumang-ayon sa pinakiusap ko rito. Tinanong ko rin ito tungkol sa sunog. Medyo may pag-alinlangan pa itong ngumiti sa akin bago nagsalita."Inggit ang dahilan sa sunog noon. At ang iginigiit ng nahuling salarin na si kuya Ben ang may