IT'S BETTER LATE THAN NEVER. MEDYO CENSORED PART ANG CHAPTER NA ITO. ENJOY READING, WITCHES. GOODNIGHT.
MASAYA kaming umahon sa batis ni Roger matapos ang isang malupet at nakakapanghina na round. Magkahawak kamay rin kami habang naglalakad patungo sa kubo. Nang makarating na kami sa kubo ay hindi pa rin mapalis ang mga ngiti sa aking labi. Hindi ko kasi lubos maisip na ma-experience ko ang ganito. Pakiramdam ko ay nasa honeymoon stage kami ni Roger. Hindi ko na nga alam kung tama pa ba itong ginagawa ko, Pero isa lang ang alam ko, masaya ako sa piling niya. Alam kong mali ang magmahal ng taong pagmamay-ari na ng iba, ngunit, hindi ko maikakailang masaya sa pakiramdam na nakakatakot. Basta ang mahalaga sa akin ngayon ay masaya ako. Saka ko na siguro iisipin kapag nakabalik na ulit kami sa syudad. Susulitin ko muna ang pagstay namin dito. Pagkatapos namin kumain ng hapunan ay muling naglambing si Roger sa akin."Can I request for another round, boss?" Nagpapacute na ngumuso ito sa aking harapan. Pansamantala kaming nakaupo sa kubo upang magpababa ng kinain. "Ayoko nga. .Nakakaram
TULOG PA SI ROGER nang magising ako. Kaagad kong tinanggal ang braso nito na nakayakap pa sa akin. At dahan dahan na bumangon. Lumabas ako ng tent. Dumiretso sa ilalim ng kubo para maghanda ng lulutuin para sa almusal namin ni Roger. May dalawang klase ng lutuan sila dito. Isang maliit na stove at lutuan na kahoy ang panggatong. Ikatlo ang dala namin ni Roger na butane gas stove. Hindi na ako mahihirapan pa dahil marami akong pagpipilian. Pinili ko ang dalawang stove na paglulutuan dahil kapag 'yong lutuan na panggatong baka magising ko si Roger dahil sa usok na dulot nito. Isang sunny side up egg, scrambled egg na may onion leeks at kamatis, fried rice na may diced carrots, cabbage, green peas, shrimp paste at corn at syempre hindi nawawala ang bawang. Dinagdagan ko ng tocino, at adobong kangkong. Nagpainit na rin ako ng tubig para sa gatas at kape mamaya. Eksaktong kakatapos ko lang na mag-ayos ng mesa ng lumabas si Roger. "Hmm.. Smells good and tasty," yakap kaagad nito saak
NARINIG KO ANG papalapit na mga yabag ng binatang si Andoy sa kinaroroonan namin. Nababahala na ako dahil sa hindi pa rin inaangat ni Roger ang suot nitong pajama. Kanina ko pa ito sinenyasan na umayos pero hindi man lang ako nito pinansin. Tila ba ay wala itong narinig. Kaya nang makita ko na ang bulto ng binatang si Andoy na papunta sa kinaroroonan namin ay kaagad akong tumalikod. Nagkunwari ako na abala sa pagpitas ng mais. "Magandang umaga po, kuya Roger at ate Sabrina, " magalang na bati nito sa amin. Dahan dahan ko itong nilingon upang tugunin ang pagbati nito sa akin. "Magandang umaga rin sayo, Andoy, " nakangiting bati ko rito. Kaagad na hinagilap ng aking mata si Roger. Tahimik lamang itong nakatayo sa isang tabi. Nakaayos na ang suot nitong pajama. Kinabahan talaga ako kanina. Akala ko ay makipagmatigasan pa ito sa akin."Oo nga pala, muntik ko na po na makalimutan sabihin. Hindi muna kami mag-aani ng mais ngayon dahil pupunta kami sa bayan. " Nakangiting kwento nito
TUMAWAG ULIT SI NINANG habang abala si Roger kakasipsip sa aking magkabilaang dibdib. May pag-aalinlangan ko itong sagutin. Pero mukhang kakaibang experience kapag sinagot ko ang tawag ni ninang habang abala ang asawa nito sa pagpapaligaya sa akin. Nagpakawala muna ako ng isang nasasarapan na ungol bago ko pinindot ang answer button. "Hello po ninang." Kagat labi kong sagot kay ninang. Nilakasan ko ang volume ng tawag upang marinig din ito ni Roger. Napatingala pa nga sa akin si Roger ng sagutin ko ang naturang tawag pero hindi pa rin ito tumitigil sa ginagawa. "Nakahanap ka na ba ng magandang signal? " Untag tanong nito sa kabilang linya. Hindi ako nakasagot kaagad dahil sa ginawang paghagod ni Roger sa aking pagkababae. Hindi ko alam kung sasagutin ko ba ng ungol si ninang o pipigilan si Roger sa ginagawa. Sunod sunod na ang ginawang paghaplos ni Roger sa aking pearly shell na may tabon pa na panty. Napakagat labi na lamang ako at napanganga sa sarap dahil hindi ko magawang
ALAS KWATRO NG HAPON ay nagpasya akong umidlip, habang abala si Roger sa ginagawa nito. Pahiga nna sana ako ng may marinig akong sasakyan na paparating. Napaupo ako upang alamin kung sino ang mga nakasakay. 'Sana hindi si ninang. Kundi mananagot talaga ako sa pagsisinungaling ko rito.'Isang dyip na maraming banderitas ang dumating. Tumigil ito sa tapat mismo ng naturang kubo rito. Imposibleng si ninang ang nakasakay sa loob ng dyip dahil sa ilang buwan na pamamalagi ko sa kanila ay ni hindi ko pa ito nakitang sumakay ng dyip. Umibis mula sa harapan ng sasakyan ang pinsan ni Analie na si Malou. Sumunod ang apat na babae na galing sa pinakalooban ng dyip nakapwesto, at ang nagmaneho ng dyip na sinasakyan nila ay isang babae rin. Nakasuot ang mga ito ng maiiksing shorts at sexy na pang-itaas. Sa hinuha ko parang maliligo sila sa batis, may kaniya -kaniya rin kasi silang bitbit na halata namang mga pagkain. "Hi, ate Sab. Mga kaibigan ko pala. Magdespedida raw sila para sa akin
NILAPITAN AKO NI Roger pero hindi ko ito pinansin, bagkus, dumiretso kaagad ako papunta sa kinap'westuhan nila Charmee, Sweetie, Vivian, Lex at Malou.Sinundan ako nito. Habang nakabuntot din dito si Darleen.Pagkalapit ko sa kanila ay kaagad na inabutan ako ng baso ni Charmee na naglalaman ng alak. Malugod ko naman itong tinanggap."Susubo lang muna ako ha. Babalik pa naman na kami bukas. Mahirap na. " Aniya ko sa kanila. Mabuti na iyong sigurado, mahirap kasi uminom ng wala pang laman ang sikmura. Bukas pa naman na kami babalik. Ayokong makaabala kina Roger at Malou bukas."Sige lang, take your time, be. Tig-iisa naman tayo ng baso," nakangising sagot naman ni Vivian habang nagsasalin ito ng alak sa baso ni Sweetie. Ito ang tanggera ng barkada nila Malou."Anong oras nga pala kayo aalis bukas? " sabat naman ni Lexie sa usapan. Nakailang baso na rin ito ng alak pero tila ba chill lamang ito sa isang tabi. Halatang sanay na sanay na itong mag-inom."After lunch, siguro," sagot naman
MADALING-ARAW pa lang ng gumising ako. Medyo nakaramdam ako ng kunting pagkahilo ng bumangon ako, ngunit, hindi ko ito ininda dahil ang iniisip ko na kailangan ko pang mag-ayos ng mga gamit namin. Ngayon pa naman ang araw ng babalik kami. Nilingon ko si Roger sa aking tabi. Mahimbing pa rin itong natutulog. Mamaya ko na siguro itanong kina Malou tungkol sa sinasabi ni Roger kagabi na nilagay ni Darleen sa inumin nito. Maingat akong bumangon upang hindi ko madistorbo ang pagtulog ni Roger. Kinuha ko ang face towel na nakasampay at ipinatong ito sa aking balikat. Bumungad sa akin pagkalabas ko ng tent ang sobrang kalat. Nagkalat ang mga walang laman na bote sa kung saan saan. May mga damit pa na nasa lupa, hindi ko alam kung sino sa kanila ang may-ari nito. Basta ko na lamang na pinulot ang mga ito at nilagay sa itaas ng kubo. Ang mga bote naman ay isinilid ko sa maliit na sako. Habang ang mga ibang kalat ay sinilid ko sa trashbag na itim. Pagkatapos, kaagad na dumiretso ako sa hara
MGA BANDANG ALA UNA na kami bumiyahe. Kinailangan pa kasi namin na hintayin matapos kumain ni Roger dahil alas onse na ito nagising. Mabuti na lamang talaga na tinulungan ako ng magkapatid na magligpit ng mga gamit namin. Kaya natapos kaagad. Habang nasa byahe ay walang ibang ginawa si Roger kundi ang matulog. Hinayaan na lang namin ni Malou ito. Nagkuwentuhan din kami ni Malou. Kailangan ko siya kausapin dahil baka bigla na lamang itong antukin sa byahe. Pare-pareho pa naman kaming puyat. Nagbukas ako nang paksa. Nakiusap ako sa kaniya na h'wag sabihin kay ninang na magkasama kami ni Roger ng ilang araw. Basta kapag tinanong siya nito, sasabihin lamang niya na sinundo nila ako sa terminal ng bus. Hindi naman ito nagtanong pa kung bakit, kaagad itong sumang-ayon sa pinakiusap ko rito. Tinanong ko rin ito tungkol sa sunog. Medyo may pag-alinlangan pa itong ngumiti sa akin bago nagsalita."Inggit ang dahilan sa sunog noon. At ang iginigiit ng nahuling salarin na si kuya Ben ang may
CANCEL ANG KLASE ko sa last subject. Pero bigla akong napaisip na masyado pang maaga para umuwi.. Kaya napagdesisyonan ko na lamang na magpalipas muna ng oras sa mall na malapit lamang sa aming university, tutal hindi naman ako naka-schedule na magbantay sa botique ngayon. Dumiretso kaagad ako papunta sa tindahan ng mga nagtitinda ng murang libro at mga magazines. Magmula kasi nang nakapagtrabaho na ako sa botique ay hindi talaga ako pumapalya sa pagbili ng libro o magasin na matipuhan. Hindi rin pinabayaan ni Roger ang aking pamilya sa probinsiya. Bale, siya na ang nagpatuloy sa pagpadala ng pera. Kahit na umayaw ako noong una sa nais niyang mangyari pero kalaunan ay napapayag din niya ako. Wala rin naman akong ibang pagpipilian kundi ang pumayag. Kaya ang natatanggap kong sahod mula sa pinagtrabahoan ko ay tinatabi ko na lamang, o 'di kaya ay pinambili ko ng mga ipapasalubong ko sa aking pag-uwi.Hindi pa ako naabutan ng ilang minuto sa pagtingin tingin ng mag
ILANG ARAW NA ANG LUMIPAS simula nang makauwi ako galing sa ospital. Matapos ang senaryong nangyari sa ospital kina ninang at Roger ay nagbago na ang pakikitungo ni ninang sa akin. Kung dati ay medyo mailap ito sa akin, ngayon ay naging mabait na ito. Hindi ako sigurado kung pakitang tao lamang ba itong pinapakitang kabutihan ni ninang, o talagang tuluyan na ba itong nagbago. Kaya unti-unti ko na rin ibinabalik ang dating pakikitungo ko sa kaniya. Ito na rin mismo ang nagrequest kay Roger na pag-aralin ako na ikinatuwa ko. Mantakin mo iyon hindi ko na kailangan na irequest pa kay Roger ito dahil si ninang na mismo ang nag-asikaso ng mga dokumento ko sa pagbabalik skwela ko. Malaki ang naging pasalamat ko sa kaniya dahil mabibigyan na ng sakatuparan ang aking mga pangarap. Kapalit ng libreng pag-aaral ko sa pamilyang Bernardino ay ang pagbabantay ko sa botique ni ate Rochelle. Habang tinutulungan ko si Analie sa mga gawaing bahay pagkauwi ko galing sa school. Tuwing umaga ay sumas
MAY MGA BULONG akong nauulinigan. Sa aking hinuha, nasa malapit lamang sila. Pinakinggan kong mabuti kung ano ang pinag-uusapan nila, kaso masyadong mabilis at pahina ng pahina ang mga boses. Kaya dahan dahan akong nagmulat ng aking mga mata. Bumungad naman sa aking paningin ang nakasisilaw na liwanag. Kumukurap kurap ako upang sanayin ang aking paningin sa liwanag. Kaagad na inilinga ko ang aking mga mata sa buong paligid. Nasa loob ako ng isang puting silid. Nakaramdam ako ng takot. Baka biglang dumating si Ian at kung ano na naman ang gawin nito sa akin.Kaagad kung hinanap si Roger pero hindi ko ito makita sa silid na aking kinahigaan. Nakarinig ako ng mga yabag na paparating. Nagmamadali akong umakyat sa hospital bed at mabilis na humiga at nagkunwaring nakapikit. Tama nga ako at sa silid ko papunta ang mga yabag na ito. Narinig ko ang malakas na pag-ingit ng bakal na pintuan. Pumasok sa silid ko ang mga yabag. Nang maisara ng kung sinong nagmamay-ari ng mga yabag ang pinto
NAALIMPUNGATAN ako sa malakas na kalabog mula sa labas ng pintuan. "Neng? Ayos ka lang ba dyan?" Malakas na sigaw ni ate Mel. Napadilat ako ng mata. Gusto ko sanang sumigaw kaso nakabusal ang aking bibig. Pinilit kung igalaw ang aking katawan pero hindi ko ito maigalaw. Nakatali sa magkabilaang bahagi ng headboard ang aking mga kamay pati na rin ng aking magkabilaang mga paa. Nakangising tiningala ako ni Ian na kanina ay abala kakahalik sa pribadong parte ng aking katawan. "Kahit ano pa ang gagawin mo. Wala ka nang magagawa kundi ipaubaya sa akin ang sarili mo." Nang-uuyam na halakhak nito na ikinagalit ko. Nandiri pa ako lalo ng dinilaan nito ang aking kaliwang dibdib. Nagpupumiglas ako sa pagkatali nito pero sobrang higpit, pero 'di pa rin ako nawalan ng pag-asa na matanggal ito. 'Roger, nasaan ka na? Umuwi ka na, please! Iligtas mo ako sa hayok sa laman na si Ian!'Napaiyak na lamang ako ng nakarating na si Ian sa bandang puson ko. Pinipilit ko pa rin na makawala sa pagk
NAGPUPUNAS AKO ng mga alikabok sa sala ng biglang sumulpot si Ian sa aking tabi. Napahawak ako sa aking dibdib dahil sa pagkabigla. " Nerbyosa ka pala, Sabrina." ani niya. "Hindi naman po." Matipid kong sagot dito. 'Sino ba naman kasi ang hindi magugulat kung bigla ka na lang sumulpot at magsalita?' Aburido kong pagrereklamo sa aking isipan. "Ready ka na bang gawin ang ipagawa ko sayo ngayon?" Makahulugan itong ngumiti sa akin. 'Magpalinis lang ng silid ang dami pang pasakalye nito.' Naiimbyerna na pagmamaktol ko sa aking isipan. "Ano po ba ang ipapagawa mo sa akin, sir?" Mahinahon na tanong ko pa rito. "Basta. Halika na, at nang maaga natin masimulan ang ipapagawa ko sayo.." Malambing na wika pa nito sa akin. Nangangaliskag ang mga balahibo ko sa katawan sa inakto nito. Hindi naman panget si Ian. Kung tutuusin ay may hitsura ito. Pero dahil sa manyakis ito kaya hindi nakakahalina ang katikasan nito sa aking paningin. Siguro kung ibang babae ay tiyak na mahuhumaling kaagad d
"AYOS KA LANG BA, neng?" Bungad salubong na bulong sa akin ni ate Melleza. Mahahalata sa boses nito ang labis na pag-aalala."A-ayos lang po ako," pilit kung pinapakalma ang aking boses dahil alam kong nakasunod sa akin si Ian. Makahulugan kong tinitigan si ate Mel at nakuha naman nito kaagad ang gusto kong iparating. Pagkapasok namin ay iniba nito ang usapan. Nag-utos si ate Mel ng mga maaari kung maitutulong sa kan'ya. Ang mga pinamili ko sa palengke ngayon ay ang stocks ng kakainin naming tatlo. Kahit papaano ay nawaglit sa isipan ko ang takot na naramdaman ko para kay Ian. Nagsimula nang magluto si ate Melleza, habang sinasalansan ko ang mga pinamili ko sa lagayan."Gusto mo bang sa kwarto ko muna matulog ngayong gabi, neng?" Biglang alok ni ate Melleza sa akin. Napalingon kaagad ako sa aking likuran bago ko tiningnan ang kinaroonan niya. Medyo nahimasmasan ang aking nararamdaman nang mapagtanto ko na hindi na pala sumunod si Ian dito sa kusina. "Sige po, te. Kukuha l
"UUTUSAN SANA KITA na mamalengke ngayon, Sabrina. Kaso, ikaw at si Ian ang magkasama. Kaya, ako na lamang ang aalis. Ikaw na muna ang bahala na magbantay rito, ha? H'wag kang basta-basta magpapasok nang mga hindi mo kakilala rito. Dahil hindi rin talaga safe. " Saad pa ni ate Melleza sa akin.Gusto ko sana na ako ang magstay rito na mag-isa kaso naisip ko rin na baka kung magpaiwan ako rito sa bahay, baka pagnanakaw naman ang ibebentang sa akin ni ninang. Kaya imbes na sang-ayonan ang sinasabi ni ate Melleza sa akin, ay nagpresinta na lamang ako na ang mamalengke."Sigurado ka na ba sa desisyon mo, neng?" medyo may pag-alinlangan pa na tingin sa akin ni ate Melleza."Opo. Ayos lang po ako. Mas mabuti po na ikaw ang magstay rito kasi mahirap na rin po na ako ang maiwanan dito. " aniya ko pa rito.Nababahala pa rin ang hitsura ni ate Melleza sa naging desisyon ko pero napapayag ko pa rin ito sa huli.Binigay kaagad ni ate Melleza sa akin ang listahan ng mga bibilhin. Tinawag nito si Ia
"BAKIT HINDI NINYO KAAGAD sinabi sa akin na may sakit pala si Roger?"Nakapameywang na tanong ni ninang sa amin. Kasalukuyan na tiningnan ng private doctor nila ito sa silid nito. "Kanina pa po kasi namin gustong ipaliwanag sayo 'yong totoong dahilan kung bakit hindi kaagad nasabi sa inyo ni Sabrina ang totoo." Malamig na sagot ni Malou kay ninang. Bagay lang talaga na si Malou ang napili ni Roger na maging kapalit ko. Mukhang hindi kasi ito basta basta na lang na maaapi. "Okay, I apologize for what I did. " Tagos sa ilong na paghingi pa nito nang paumanhin sa amin. Halata namang napipilitan lamang ito na humingi ng despensa. Pero malaki ang pasalamat ko kay Malou at denepensahan pa rin ako nito kahit na alam nitong puro kasinungalingan lamang ang sinasabi nito kay ninang. "By the way, Sabrina. Since nandito na ang magiging kapalit mo kay Reema ay pansamantala ka munang magstay sa room ni mang Oming dahil you can't stay in the guest room dahil nand'yan ang pinsan kong si Ian. "
MGA BANDANG ALA UNA na kami bumiyahe. Kinailangan pa kasi namin na hintayin matapos kumain ni Roger dahil alas onse na ito nagising. Mabuti na lamang talaga na tinulungan ako ng magkapatid na magligpit ng mga gamit namin. Kaya natapos kaagad. Habang nasa byahe ay walang ibang ginawa si Roger kundi ang matulog. Hinayaan na lang namin ni Malou ito. Nagkuwentuhan din kami ni Malou. Kailangan ko siya kausapin dahil baka bigla na lamang itong antukin sa byahe. Pare-pareho pa naman kaming puyat. Nagbukas ako nang paksa. Nakiusap ako sa kaniya na h'wag sabihin kay ninang na magkasama kami ni Roger ng ilang araw. Basta kapag tinanong siya nito, sasabihin lamang niya na sinundo nila ako sa terminal ng bus. Hindi naman ito nagtanong pa kung bakit, kaagad itong sumang-ayon sa pinakiusap ko rito. Tinanong ko rin ito tungkol sa sunog. Medyo may pag-alinlangan pa itong ngumiti sa akin bago nagsalita."Inggit ang dahilan sa sunog noon. At ang iginigiit ng nahuling salarin na si kuya Ben ang may