RYDERYEARS AGO"Ryder!" tawag sa akin ni Sister Mallen pero hindi ko s'ya nilingon. Nakapako lang ang tingin ko kay Casper na wala nang buhay sa harapan ko. Inuuod at naagnas na ang katawan n'ya kaya amoy na amoy ko ang umaalingasaw na masamang amoy mula sa katawan n'ya.Si Casper ay ang alaga kong itim na pusa. S'ya ang naging matalik kong kaibigan dito sa bahay ampunan sa loob ng sampung taon. Dapat ay umiiyak ako sa pagkamatay n'ya dahil matagal ko s'yang nakasama pero mukhang nasanay na ako sa pang-iiwan nila sa akin. "Jusko!" usal ni Sister Mallen. Nakatakip ang isa n'yang kamay sa ilong at diring-diri sa nakikita. "Anong nangyari kay Casper?" tanong n'ya sa akin pero nagkibit-balikat lang ako. Tatlong araw s'yang biglang nawala at heto nga't bangkay na s'ya ng makita ko sa playground."Sister, ililibing ko lang po muna si Casper. Papasok po kaagad ako pagkatapos ko," paalam ko kay Sister. Tumango lang s'ya at kaagad na umalis. Hindi n'ya siguro kinaya ang mabahong amoy
YEARS AGO"Ryder? W-Wait, sorry. Anak ka ba ni Ryder? Kamukhang-kamukha mo s'ya," pahayag ng matandang lalaking humarang sa akin. Kung hindi ako nagkakamali ay nasa mid 40's and 50's na ang edad n'ya."Koby?" bulong ko. "You knew me, kid?" puno ng pagtatakang tanong n'ya sa akin. Of course, I knew him. His my friend. Hindi lang naman pusa ang kaibigan ko, meron rin namang tao pero bilang lang sa daliri ko.Tumangkad at kumulubot lang ang mukha n'ya pero hindi ko makakalimutan ang mga mata n'ya. S'ya ang matalik kong kaibigan sa bahay ampunan noon. Nakasama ko s'ya ng limang taon hanggang sa isang pamilya mula sa State ang umampon sa kanya. He was 10 years old that time. Hindi ko akalaing magkikita ulit kami. He aged while here I am, still the same. Hindi tumatanda at mukha pa rin sampung taon gulang na bata, well in fact, I'm already 101 years old.Yup. I'm 101 years old with a face of a child. What I am? That's the answer I have been looking for so long."Y-Yes. Naikwent
Nagising akong wala na si Thana sa tabi ko. "Thana?" I called her. Pupungas-pungas pa akong bumangon sa kama at lumabas ng kwarto para hanapin s'ya pero mukhang nakaalis na s'ya. Dinampot ko ang post it note na nakadikit sa mesa at binasa iyon. 'Eat up. This is a thank you breakfast for taking care of me last night.' Nalipat ang tingin ko sa fried rice, egg and bacon na nasa mesa kaya kaagad na gumuhit ang ngiti sa labi ko. Simpling putahe lang ang mga ito pero alam kong nag-effort s'yang ipagluto ako. Hmm. Pero mas masarap sana ang umaga ko kung s'ya ang unang bumungad sa akin paggising ko at kasabay kong kumain ngayon. Naupo ako at maganang kinain ang inihandang breakfast sa akin ni Thana. Gusto ko pa sanang matulog dahil napuyat ako kakatitig sa kanya kanina pero mas pinili kong kumain at ubusin ang mga pagkaing nasa harapan ko. Ayokong sayangin ang effort n'ya. Ito ang nang beses na may babaing nagluto para sa akin kaya hindi ko ito papalampasin.*** "I JUST stayed with
FANA"Ahh," daing ni Reiner nang makagat ko ang ibabang labi n'ya. Hinalikan ko ulit s'ya para malasahan ang dugo mula sa sugat na nagawa ko. The bite was unintentional. I promise.Kahit pa sabik na sabik akong malasahan ang dugo n'ya sa tuwing nagkikita kami ay ayoko naman s'yang saktan pero dahil sa panggigigil ko sa labi n'ya kaya nangyari 'yon. I bit him but not on purpose."Sorry. Nakakagigil ka kasing halikan," kinikilig na saad ko. Nakaupo ako sa kandungan n'ya ngayon.Damn! Ang landi ng posisyon namin. Nandito pa rin kami sa loob ng kotse ko. Parang ayoko nang bumalik sa University at iwanan si Reiner. Gusto ko na lang s'ya landiin buong araw. Huwag na lang kaya akong umalis?Ang rare kasi ng moment na 'to para sa akin. Akalain n'yo 'yon, si Reiner na ang nagi-initiate na halikan ako. Naaakit na ba s'ya sa akin?"Hindi ka pa ba aalis? May klase ka ba, di ba?" tanong n'ya sa akin kaya naman napasimangot ako.Gusto ko kasing pigilan n'ya ako pero heto na naman s'y
Wala pang bente quatro oras matapos ang nangyaring insidente ay nailathala na sa lokal na TV at radyo ang patungkol sa pagkamatay ni Greg. Humarap sa mga reporters ang ama nitong George Eleazar na isa palang Congressman. Hindi sinabi ang patungkol sa autopsy at dahilan ng pagkamatay ni Greg bago ito bumagsak sa pangalawang palapag ng building pero kung sisihin at ipa-human hunt nito si Ryder ay parang siguradong-sigurado s'yang ito ang may kasalanan."Good morning, Ms. Fana," bati sa akin ng mga estudyante ko.Hinanap ng mga mata ko si Reiner pero wala s'ya sa pwesto n'ya. Meron na lang s'yang limang minuto bago magsimula ang klase ko. Nagtatampo ba s'ya dahil hindi ako nakapunta sa bahay n'ya kagabi? Pero tinext ko naman s'ya 'e. Tinulungan ko kasi si Thana na maghakot ng mga gamit kaya hindi ako nakapunta sa kanya para harutin s'ya. Maling desisyon ata na pumasok ako bilang propesor dito sa University. Hindi ko naman pala oras-oras na makikita ang boyfriend ko. Nasa kalag
"Damn it Fana!" "What?" I asked, giggling. Ramdam ko ang matigas n'yang erection nang upuan ko ito. Gusto kong alisin ang tuwalya nakatakip sa kaselanan n'ya pero natutuwa pa akong pagtripan s'ya. Papasakitin ko muna ang puson n'ya.Nakaangat na ang suot kong mermaid skirt kaya nakalantad na sa kanya ang mapuputi kong hita. Mula sa bewang ay dinala ko ang kamay n'ya sa magkabila kong hita saka ko idinikit ang hubad kong katawan sa dibdib n'ya. He groaned. Kahit ako ay napa-ungol nang magtampo ang hubad naming katawan. He's so warm. Parang gusto kong gan'to na lang parati ang posisyon naming dalawa.Sinimulan kong halikan ang leeg pababa sa matipuno n'yang dibdib. Mas lalong napaungol si Reiner nang matagpuan ng labi ko ang nipples n'ya. I lick him using the tip of my tongue then sucked it. Naramdaman ko ang paghaplos nang maiinit na kamay ni Reiner sa hita ko paakyat sa gilid ng dibdib ko. Impit akong napaungol nang mahawakan n'ya ang malulusog kong dibdib. Inilatag ko an
REINER"I'm Private Detective Bruman. I was hired by Mr. Eleazor to investigate his son's death. Ang kahapon na kumausap at nag-interview sa'yo na si Detective Derek ay ang unang rumesponde sa nangyaring insidente kahapon. Hiwalay ang trabaho namin dahil mismong kay Congressman George ako nagre-report," pahayag ng lalaking kaharap ko."Kung tatanungin mo ako kung nasaan ngayon si Ryder ay iyon ang hindi ko masasagot. I'm also looking for him. Hindi na rin ako nakapasok kanina dahil pinuntahan ko ang posibling lokasyon n'ya pero sa kasamaang palad ay wala s'ya 'ron," paliwanag ko. Hangga't maaari ay gusto kong paniwalain ang lalaking 'to nakikipagtulungan ako sa kanila sa paghahanap kay Ryder. Hindi pupweding mabuko ako ng mga 'to dahil sarili kong kaibigan ang maipapahamak ko. "Kelan kayo huling nagkita na dalawa?""Kahapon. Sa cafeteria.""Kamusta ang mood ni Ryder nang araw na 'yon? Was he agitated? Not in a mood? How can you describe his behavior that day?""He was in his
"Hmmmp." Mabilis akong napamulat ng mga mata nang may malaking kamay ang bigla na lang nagtakip sa ilong at bibig ko. Madilim ang loob ng kwarto ko kaya hindi ko makita ang mukha nang taong nasa harapan ko.Hindi s'ya magnanakaw dahil kung pagnanakaw ang motibo n'ya ay hindi na sana n'ya ako ginising. He's here for me, pero bakit? Anong kailangan nila sa akin?"Huwag ka nang manglaban bata dahil isang maling galaw mo, papasabugin ko 'tong ulo mo," pagbabanta sa akin ng lalaki. Naramdaman ko ang malamig na bagay na nakatutok sa sintido ko at doon palang ay alam ko nang bunganga iyon ng baril na hawak n'ya."Talian n'yo!" utos n'ya sa kung sino. Nalaman kong hindi lang pala s'ya ng nag-iisang tao ngayon sa kwarto ko. May dalawa pa s'yang kasama. "Sh*t!" mura ko nang hablutin n'ya ang kwelyo ko at ibalibag ako sa sahig. Mabuti na lang ay nagawa kong itukod ang dalawa kong kamay bago pa man ako humalik sa tiles.Dahan-dahan kong ibinangon ang sarili ko pero kaagad din akong bumal
So here's another cunning but not a vampire-ish story...***MANY YEARS LATERCHILDHOOD DAYS "Lumayo-layo ka sa akin kung ayaw mong tapusin ko ang buhay mong h*nayupak ka," pagbabanta ni Flavia nang maramdaman ang presensya ni Toby nang tumabi ito sa bakanteng swing na katabi n'ya. Kahit hindi n'ya ito lingunin ay sigurado s'yang ito ang lalaking kinamumunghian n'ya ng maraming taon. His scent is still the same. Walang pinagbago ang lalaki sa maraming taong paghihiwalay nila. "Stalking those kids again?" "Shut up," madiing saad ni Flavia. "Balita ko ay break na kayo ng long time boyfriend mo." Mabilis na napalingon si Flavia kay Toby dahil sa naging pahayag nito. Nakangiti ito sa kanya ng pagkalawak-lawak kaya hindi n'ya mapigilang mairita pa lalo sa pagmumukha nito. "Huh! Mukhang maling chismiss ang nasagap mo. Hawk and I are getting married soon. Oo, break na kami sa pagiging mag-boyfriend at girlfriend dahil magiging mag-asawa na kami." Pagmamalaking ni Flavia na nagpa-igtin
5 YEARS LATER"Fanessa!" Natigil ako sa dapat na pagpindot ng doorbell mula sa kaharap kong gate nang muling marinig ang pangalan na 'yon matapos ang limang taon. May epekto pa rin pala sa akin ang pangalan ni Fana. Nagagawa pa rin nitong patibukin ng mabilis ang puso ko kahit maraming taon na s'yang wala sa tabi ko.5 years had passed, pero s'ya pa rin ang laman ng puso ko. I never move on. Nakita ko ang isang batang babae na lumabas sa kaharap kong bahay habang yakap-yakap ang isang...uwak? Tama! Isang uwak nga ang yakap n'ya. Hindi ba delekado para sa batang katulad n'ya ang gan'yang hayop?Natigil lang s'ya sa pagtakbo nang makita ako. "Hi po. Ikaw po ba ang sinasabi ni daddy ka na bisita n'ya today?" Inosenteng tanong n'ya sa akin. "O-Oo. Ako nga. I'm your tito ninong Reiner.""Tito ninong! Yehey! Kita na kita." Hagikgik n'ya. S'ya na mismo ang nagbukas ng gate. Binitawan n'ya ang hawak n'yang uwak saka n'ya hinawakan ang kamay ko. Hinila n'ya ako papasok pero kaaga
'You're stronger than you think, Reiner. Kahit wala ako sa tabi mo ay alam kong magagawa mong tumayo sa sarili mong mga paa. Lagi mong tatandaan, mahal na mahal na mahal kita.' – Gustuhin ko man na sumunod sa kanya ay iyon naman ang paulit-ulit na nagpi-play sa utak ko sa tuwing sinusubukan kong kitilin ang sarili kong buhay.Hindi ko alam kung paano ko sisimulan ang buhay ko ngayong wala na s'ya sa tabi ko. "Naayos mo na ba ang mga gamit na dadalhin mo, anak?" tanong sa akin ni mama pagpasok n'ya sa kwarto ko."Opo," tipid kong sagot–walang kabuhay-buhay ang boses ko at walang emosyon ang mukha ko. "Kung ganun ay ibaba mo na ang mga maleta mo. Mayamaya lang ay nandito na 'yon si Ryder para ihatid tayo sa airport." Tumango lang ako kay mama bilang sagot.Limang buwan na ang lumipas nang mamatay si Fana pero para sa akin ay parang kahapon lang nangyari ang lahat. Masakit pa rin. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin alam ang gagawin ko para maibsan ang sakit na nararamdaman ko sa
REINER"Fana! Wait!" sigaw ko habang hinahabol ang papalayo n'yang bulto. Kanina pa ako tumatakbo papalapit sa kanya pero hindi ko s'ya magawang abutin. "Fana!" pagtawag ko ulit sa kanya. Nagbabakasakaling lingunin n'ya ako pero nagpatuloy lang s'ya sa paglalakad palayo sa akin.She can't hear me.Napahawak ako sa magkabila kong tuhod habang hinahabol ang hininga ko dahil sa kapaguran. "Reiner."Mabilis akong napaangat nang tingin kay Fanessa ng tawagin n'ya ako. Nakaharap na s'ya ngayon sa akin pero dahil sa sinag ng araw na tumatama sa mukha n'ya ay hindi ko gaanong makita ang maganda n'yang mukha pero alam kong nakangiti s'ya sa akin. I can feel it."F-Fana, come here." Binuksan ko ang mga braso ko, naghihintay na tumakbo s'ya papunta sa akin at yakapin ako pero bumagsak ang mga balikat ko nang dahan-dahan s'yang umiling. "Kailangan ko nang umalis. Take care of yourself, Reiner. Habang wala ako ay gusto kong alagain mong mabuti ang sarili mo. I won't forbid you to fall
Napadaing ako nang idiin pa lalo ng bantay ang sibat sa leeg ko. Hinawakan ko ang handle at pinilit na ilayo ang talim sa laman ko pero nanalo pa rin s'ya sa pagbaon nito pabalik sa sugat ko. "Hahaha! Iyan ang mga napapala ng traydor na katulad mo! Isusunod ko ang kapatid mo kapag napatay na kita!"Muli akong namilipit sa sakit. Hindi ko magawang pagalingin ang sarili ko dahil sa paulit-ulit n'yang pagsaksak sa akin. Kapag ipinagpatuloy n'ya pa ito ay siguradong tuluyang hihiwalay ang leeg ko sa katawan ko.Nakangising lumapit sa akin si Oslo saka n'ya hinawakan ang buhok ko at hinila 'yon."Ahhhhh!" Nanggagalaiti kong sigaw sa kanya."Cut her throat–No. Cut her whole neck," utos n'ya sa bantay. Binunot ng bantay ang sibat sa leeg ko pero bago pa man 'yon muling dumikit sa balat ko ay mabilis nang nawala sa harap ko ang lalaki. Narinig ko na lang ang malakas na pagbitak ng mga pader sa dulo ng hallway kung saan nandoon ang bantay at nakahandusay.Bigla ring nawala si Oslo sa
"Fana!" tawag sa akin ni Thana nang makapasok ako sa kwartong pinagdalhan sa akin ni ama at Zel. Nasa loob si Fana, Ryder, Reiner at si ina na mukhang kanina pa naghihintay sa pagdating namin. "A-Anong ibigsabihin nito?" Naguguluhan kong tanong. Dapat ay kagabi pa sila umalis pero bakit nandito pa rin sila?"Sinalakay ng mga tauhan ni Supremo ang pinagtataguan nila kahapon. Mabuti na lang at nandoon din ako at si Zel kaya nagawa namin silang protektahan. Kung hindi siguro nag-cross ang landas namin ng apo ko ay baka nagawa na ni Supremo ang plano n'ya sa mga kaibigan mo," sagot ni ama.Mahigpit akong yinakap ni Thana nang makalapit s'ya sa akin. "Pinag-alala mo ako." Iyak n'ya kaya naman ginantihan ko rin s'ya nang mahigpit na yakap. "Thana, kakausapin ko lang muna sina ama." "S-Sige." Bumaling ulit ako kay ama at Zel nang bumalik si Thana kina Ryder. Hindi ko na tinapunan pa ng tingin si Reiner dahil ramdam ko ang masama ng n'yang tingin sa akin. "Ano nang manyayari ngay
"R-R-Reiner," utal kong tawag sa kanya nang tanggalin ko ang pangil ko sa leeg n'ya. Mabilis na bumagsak ang mga luha ko nang tuluyan kong mapagtanto kung ano ang ginawa ko sa kanya. Nanginginig ang mga kamay kong hinaplos ang malamig n'yang pisngi saka ako sumigaw nang sumigaw."H-Hindi! P-Please wake up! Reiner! H-Hindi ko sinasadya!" Hagulgol ko. Mahigpit kong yinakap ang wala n'yang buhay na katawan at muling sumigaw dahil sa matinding lungkot at galit para sa sarili ko.I-I killed him. Naulit na naman ang mga nangyari noon. Namatay s'ya katulad nang ginawa kong pagpatay kay Reign at Rei.***MABIBIGAT ang mga talukap ng mga mata ko nang unti-unti ko iyong idilat. Natulog lang naman ako pero bakit pagod na pagod ang katawan ko? Muli akong pumikit para pakalmahin ang dibdib ko na puno ng kaba at takot.Alam kong panaginip lang ang mga nakita ko kanina na kagagawan ni Supremo pero bakit ang sakit-sakit? Para bang totoong-totoo ang mga nasaksihan at ginawa ko kay Reiner.Supremo
YEARS AGO "Bakit ka umaakyat sa puno?" puno ng pagtataka kong tanong kay Reign nang maabutan ko s'yang nag-aala unggoy."Mamimitas ako ng prutas," sagot n'ya sa akin. "Ako na lang gagawa nun. Baka mahulog ka. Mahihina pa naman ang mga buto n'yong mga mortal," pahayag ko na ikinatawa n'ya nang malakas kaya napasimangot ako. Ano namang nakakatawa sa sinabi ko? Totoo naman talagang mahihina ang mga buto nilang mga mortal. Ang bilis nilang mapilayan at masugatan hindi katulad saming mga bampira."Kung makapagsalita ka ay parang hindi ka mortal, binibini."Hindi naman kasi talaga ako mortal. Gusto ko 'yong sabihin sa kanya pero mas pinili kong itikom na lang ang bibig ko.Ipinagpatuloy n'ya ang pag-aktay sa puno. Hindi ko maiwasang mag-aalala dahil kitang-kita ko na nahihirapan s'yang abutin ang isang bunga. Isang maling galaw n'ya lang ay siguradong lalagapak s'ya sa lupa. Nag-abang ako sa ibaba para in case na mahulog s'ya ay ako na lang ang sasalo sa kanya."Mukhang hinog na
FANA"Where are they?" walang kabuhay-buhay kong tanong kay Toby habang nakatitig sa walang malay na katawan ni Reiner."Kasama nila ngayon si Flavia. Aalis sila mamayang hating-gabi kaya wala ka ng dapat pang ipag-alala. Makakaalis sila sa lugar na 'to nang hindi nalalaman ni Supremo o ni Oslo." Paninigurado sa akin ni Toby."Salamat." Naglakad ako palayo at naupo sa kama patalikod sa kanila. Doon ako tahimik na umiyak. Sobrang bigat para sa akin ng desisyon kong ito pero para rin naman sa kapakanan nila kung bakit ko kailangang isakripisyo ang sarili ko. "Aalis na kami."Tumango ako. "Takecare of them.""Okay," sagot sa akin ni Toby. Isinampa n'ya sa balikat n'ya si Reiner bago tuluyang lumabas nang kwarto ko. Nang mawala sila sa paningin ko ay doon na ako napasalampak sa sahig at humagulgol nang iyak. Abot kamay ko na ulit s'ya pero mas pinili kong pakawalan si Reiner sa pangalawang pagkakataon. Katangahan ba ang ginawa kong pagbitaw sa kanya? Katangahan ba ang ginagaw