Sa nangyaring iyon, si Shayne pa rin ang pinakamasakit ang loob. Dahil wala siyang alam, pakiramdam niya ay nilalaro lang siya ni Eldreed—noong mahal siya, halos habulin siya ng todo. Pero ngayong parang hindi na siya mahal. Naalala niya ang nalaman niya tungkol kay Eldreed bago siya makipag-blind dShayne dito. May girlfriend si Eldreed na may sakit kaya sigurado siya na iyon ang tinutukoy ng balita.Mula noong araw ng pag-aaway nila, pinatay ni Shayne ang kanyang cellphone at tuluyan nang hindi nagparamdam kay Eldreed. Pero sa halip na gumaan ang pakiramdam niya, mas lalo lang siyang nasaktan. Yung pakiramdam na gusto mong kalimutan pero hindi mo magawa, parang sinusunog ang puso niya sa sakit.Para hindi na siya laging malungkot sa tuwing maiisip si Eldreed, sinubukan ni Shayne na abalahin ang sarili araw-araw. Naghanap siya ng maraming ginagawa para punuin ang araw niya at hindi na siya mag-isip pa.Napansin ito ng kapatid niyang si Andeline. Ilang araw na niyang nakikitang mataml
Nang makita ni Shayne kung gaano ka-determinado si Andeline, natuwa na siya. Para sa kanya, hindi na ganoon kahalaga kung makita man nila ang damit o hindi."Andeline, kung wala na talaga, huwag mo na masyadong isipin. Damit lang naman ‘yon. Baka nabili na rin talaga ng iba," sabi ni Shayne."Hindi puwede! Nangako 'yong saleslady sa akin na itatabi nila ‘yon ng isang linggo. Nagbigay pa ako ng halos kalahating deposit noong araw na ‘yon. Paano mawawala ‘yon bigla?""Ha? Nagbigay ka ng deposit? Eh di tanungin mo sila. Dapat may record sila no’n."Sa sinabi ni Shayne, parang saka lang natauhan si Andeline. Napailing siya, sabay tawa, "Ay oo nga pala! Baka nasa likod na nila ‘yon, tinabi na para sa atin!""Ano pa hinihintay mo? Tanungin mo na!""Oo!" sagot ni Andeline at dali-daling lumapit sa cashier.Tanghali na kaya kaunti lang ang staff sa store—isa o dalawa lang ang naiwan, 'yong iba nag-lunch break.Paglapit ni Andeline sa cashier, agad siyang tinanong ng saleslady, "Hi, ma’am! May
“Lorraine! Akala mo ba palalagpasin kita? Matagal na kitang gustong turuan ng leksyon. Tignan natin ngayon kung sino ang mas matapang,” galit na sigaw ni Andeline habang inaambang sugurin si Lorraine para ipagtanggol ang ate niyang si Shayne.Pero si Lorraine, na sanay lang sa arte at sosyal na pamumuhay, hindi niya kayang tapatan si Andeline na may alam sa self-defense. Ilang saglit lang, bagsak na siya sa sahig, hingal at walang kalaban-laban. Pakiramdam ni Andeline, parang bata lang ang kinaya niya.Nang makita ni Shayne si Lorraine na nakaupo sa sahig at naghahabol ng hininga, dali-daling hinawakan ang kamay ni Andeline para pigilan siya. “Andeline, damit lang ‘yan, hayaan mo na!”Pero sumingit si Lorraine at ngumisi pa, “Heh. Kanina, galit na galit ka, tapos ngayon pa-angel ka na naman? Ang arte mo rin minsan.”Tahimik lang si Shayne, pero si Andeline, di na nakatiis sa pang-iinsulto. Pilit siyang kumawala sa pagkakahawak ng ate niya, lumapit kay Lorraine, saka ito tinadyakan. “W
Ayaw sagutin ni Shayne ang tanong ni Andeline. Sa halip, nilampasan niya ito at diretsong lumabas ng mall. Balak niyang puntahan agad ang ospital para tingnan ang kalagayan ni Jerome."Ay, dahan-dahan lang, hintayin mo ako!" sigaw ni Andeline nang mapansing bigla na lang nawala si Shayne. Agad siyang nagmadaling humabol.Pero hindi bumagal si Shayne kahit pa patuloy na tinatawag siya ni Andeline. Sa halip, mas lalo pa siyang bumilis. Pagkalabas niya ng mall, agad siyang sumakay ng taxi at nagpahatid sa ospital, iniwang tuluyan si Andeline.Habang nasa biyahe, mabigat ang pakiramdam ni Shayne. Hindi niya alam kung ano ang madadatnan niya kay Jerome. Kapag nagising ba ito, magiging katulad pa rin ba ng dati—dominante at maangas? O nagbago na?Pagdating sa ospital, sinundan niya ang direksyon ng staff at natunton ang ward ni Jerome. Sa tapat ng pintuan ng Room 605, bigla siyang napatigil nang makarinig ng malakas na tunog ng nabasag na salamin mula sa loob.Napatingin siya sa numero ng s
“Jerome, tama na. Huwag mo na akong pilitin. Sa ngayon, ang mahalaga ay gumaling ka. Yung tungkol sa kanya—bahala na,” mariing sabi ni Shayne. Mas importante sa kanya ngayon ang kalagayan ni Jerome kaysa sa alitan nila ni Eldreed.“Pero Shayne, alam mo namang ang gusto ko lang ay ang maging masaya ka. Ako, huwag mo na akong intindihin,” sagot ni Jerome, na tila sinadya ang pagpapakababa para magtuluy-tuloy ang pagkonsensya ni Shayne. Ginamit niya ang sariling kalagayan para manatili ito sa tabi niya.At epektibo ito—lalo lang nalungkot si Shayne. Bumalik sa alaala niya ang tagpong duguan at walang malay si Jerome sa ospital. Hindi niya kayang kalimutan ang sakit na nakita niya sa mga mata nito, at ang kaba habang hinihintay niyang magising ito.Sa puntong iyon, nagpasya si Shayne. Hahayaan na muna niya ang tungkol kay Eldreed. Ang mahalaga ngayon ay si Jerome—ang responsibilidad niya sa taong nasaktan para sa kanya. Hindi niya mapapatawad ang sarili kung pababayaan niya ito.Sa mga su
Nang marinig ni Dr. Robles ang tarantang boses ni Eldreed, napatawa siya. Akala ni Eldreed ay pinagtatawanan siya nito kaya agad siyang umalma.“Hoy, Stinky Stone, anong pinagtatawanan mo d’yan? Akala mo hindi ko alam ha?” inis niyang tanong.“Kung alam mo naman pala, bakit ka pa nagtatanong?” sagot ni Dr. Robles habang natatawa pa rin. Nakakatuwa para sa kanya si Eldreed sa ganoong itsura.“Eh kasi naman, hilo na ako sa stress dito! Imbes na tulungan mo ako, pinagtatawanan mo pa ako? Sabihin mo na lang kung tutulungan mo ako o hindi. Kung hindi, hahanap na lang ako ng iba!”“Relax ka lang, Young Master. Sa sobrang pagka-agresibo mo, baka pati ‘yung babaeng mahal mo, hindi mo na kayang hawakan,” tugon ni Dr. Robles, sabay ngiting may laman.Napaisip bigla si Eldreed. May iba ba itong tinutukoy? Parang may alam si Dr. Robles na hindi niya alam. Hindi niya mapakali.“Stone, may nangyari ba diyan sa Pilipinas? Sabihin mo nga!”“Ha? Wala naman…” umiwas si Dr. Robles. Ayaw niyang magsinung
Pagkaabot ni Eldreed ng susi at bubuksan na sana ang pinto, napansin niyang hindi ito naka-lock. Nang hawakan niya ang doorknob, kusa itong bumukas.Bakit bukas ang pinto? May tao ba sa loob? Nagtaka siya.Habang nag-iisip, biglang may lumabas na babae mula sa loob—nakabalot lang sa towel si Shayne, basang-basa pa ang buhok. Nagmamadali itong lumapit at aksidenteng nabangga si Eldreed, na buhat-buhat si Divina.“Shayne, hindi mo na naman nilock ang pinto? Delikado ’yan! What if some stranger came in? You could’ve been in danger,” sermon agad ni Eldreed habang pumapasok.Pero hindi siya pinansin ni Shayne. Nakatingin lang ito sa babae sa kanyang mga bisig—mahimbing na natutulog si Divina sa balikat ng lalaki.Nainis si Eldreed sa pagkakabaling ng atensyon ni Shayne. Medyo mas mabigat na ang tono niya nang ulitin ang sinabi.“Shayne, bakit ka ganyan? Ang tanda mo na, pero hindi ka pa rin marunong mag-ingat sa sarili. Sometimes I wonder how I even fell in love with you in the first place
Napilitan si Eldreed na itago ang tensyon sa sarili nang marinig ang sinabi ni Divina. Alam niyang hindi niya kayang mahalin si Divina, lalo na’t hindi niya kayang suklian ang inaasahan nitong damdamin. Kaya’t pinilit niyang panatilihin ang mahinahong tono.“Divina, gabi na. Hayaan mong ihatid na kita sa kwarto mo para makapagpahinga ka,” alok niya.“Okay,” mabilis na sagot ni Divina. “Pero samahan mo muna ako.”Napatigil si Eldreed at agad napansin ni Divina ang pagkailang nito. Napangiti siya, tila nagustuhan ang reaksiyon ng lalaki.“Don’t worry, I’m not asking you to sleep beside me,” sabi ni Divina, sabay tawa. “Besides, this is your house. May asawa ka. I wouldn’t ask you to ruin your image for me.”Bahagyang nakahinga ng maluwag si Eldreed. Ngunit agad na nadagdagan muli ang tensyon nang magsalita ulit si Divina.“Pero siyempre, kung gusto mo akong samahan… I won’t mind.”“Divina, it’s really late. Your health is fragile. You need rest,” mabilis na tugon ni Eldreed, pilit iniiw
Para kay Shayne, wala namang “misunderstanding” na nangyari. Kung ‘yung eksenang nakita niya kanina ay isa raw hindi pagkakaintindihan lang, paano naman ‘yung mga litrato noon? Lahat ba ng ‘yon ay aksidente rin?Tumitig siya kay Divina, malamig ang boses habang nagsalita. “Okay, Miss Divina. I don’t want to waste time explaining anything to fake people. Kung mahal mo talaga siya, I don’t mind giving him up. I sincerely wish you both happiness.”Ang tinig niya ay kalmado, pero tagos ang sakit.Biglang napakunot ang noo ni Eldreed. Give him up?Hindi ba siya man lang pinagsisihan ni Shayne? Wala man lang ba itong konting pagseselos o panghihinayang?Ang inakala niyang galit ng isang babaeng nagmamahal ay nauwi lang pala sa isang simpleng pagtalikod.Pakiramdam ni Eldreed ay parang sinampal siya sa mukha. Hindi niya matanggap na ganun lang siya kalamig tignan ni Shayne. Biglang pumasok sa isip niya si Jerome. Hindi ba’t magkasama ang dalawa halos araw-araw habang wala siya sa bansa?Bigl
Bigla na lang siyang niyakap ni Divina. Nahirapan si Eldreed—hindi niya alam kung paano kikilos. Ilang segundo siyang natigilan bago niya maingat na hinawi si Divina palayo, kunwari’y para tulungan itong tanggalin ang bra.Bitin na bitin si Divina sa sandaling pagkakayakap, kaya’t bahagya siyang nagtampo.“Eldreed, can I hug you a little longer? Matagal na simula nung huli kitang nayakap…”Hindi pa man nakakasagot si Eldreed, sumiksik na agad si Divina sa kanyang dibdib at mahigpit na yumakap. Para siyang lubid na nakapulupot sa baywang ng lalaki.“Late na. You should get some rest,” mahina niyang sabi.“Please, kahit sandali lang…”Nahulog ang loob ni Eldreed sa tinig ni Divina. Gusto niyang itulak ito palayo, pero parang hindi niya rin kayang bitawan. Nasa gitna siya ng gulo ng damdamin.Ngunit bago pa siya makapagdesisyon, bumukas ang pinto sa tapat na guest room. Lumabas si Shayne, naka-bathrobe, at mabilis na tumakbo papunta sa master bedroom.Sanay si Shayne matulog na naka-cott
Napilitan si Eldreed na itago ang tensyon sa sarili nang marinig ang sinabi ni Divina. Alam niyang hindi niya kayang mahalin si Divina, lalo na’t hindi niya kayang suklian ang inaasahan nitong damdamin. Kaya’t pinilit niyang panatilihin ang mahinahong tono.“Divina, gabi na. Hayaan mong ihatid na kita sa kwarto mo para makapagpahinga ka,” alok niya.“Okay,” mabilis na sagot ni Divina. “Pero samahan mo muna ako.”Napatigil si Eldreed at agad napansin ni Divina ang pagkailang nito. Napangiti siya, tila nagustuhan ang reaksiyon ng lalaki.“Don’t worry, I’m not asking you to sleep beside me,” sabi ni Divina, sabay tawa. “Besides, this is your house. May asawa ka. I wouldn’t ask you to ruin your image for me.”Bahagyang nakahinga ng maluwag si Eldreed. Ngunit agad na nadagdagan muli ang tensyon nang magsalita ulit si Divina.“Pero siyempre, kung gusto mo akong samahan… I won’t mind.”“Divina, it’s really late. Your health is fragile. You need rest,” mabilis na tugon ni Eldreed, pilit iniiw
Pagkaabot ni Eldreed ng susi at bubuksan na sana ang pinto, napansin niyang hindi ito naka-lock. Nang hawakan niya ang doorknob, kusa itong bumukas.Bakit bukas ang pinto? May tao ba sa loob? Nagtaka siya.Habang nag-iisip, biglang may lumabas na babae mula sa loob—nakabalot lang sa towel si Shayne, basang-basa pa ang buhok. Nagmamadali itong lumapit at aksidenteng nabangga si Eldreed, na buhat-buhat si Divina.“Shayne, hindi mo na naman nilock ang pinto? Delikado ’yan! What if some stranger came in? You could’ve been in danger,” sermon agad ni Eldreed habang pumapasok.Pero hindi siya pinansin ni Shayne. Nakatingin lang ito sa babae sa kanyang mga bisig—mahimbing na natutulog si Divina sa balikat ng lalaki.Nainis si Eldreed sa pagkakabaling ng atensyon ni Shayne. Medyo mas mabigat na ang tono niya nang ulitin ang sinabi.“Shayne, bakit ka ganyan? Ang tanda mo na, pero hindi ka pa rin marunong mag-ingat sa sarili. Sometimes I wonder how I even fell in love with you in the first place
Nang marinig ni Dr. Robles ang tarantang boses ni Eldreed, napatawa siya. Akala ni Eldreed ay pinagtatawanan siya nito kaya agad siyang umalma.“Hoy, Stinky Stone, anong pinagtatawanan mo d’yan? Akala mo hindi ko alam ha?” inis niyang tanong.“Kung alam mo naman pala, bakit ka pa nagtatanong?” sagot ni Dr. Robles habang natatawa pa rin. Nakakatuwa para sa kanya si Eldreed sa ganoong itsura.“Eh kasi naman, hilo na ako sa stress dito! Imbes na tulungan mo ako, pinagtatawanan mo pa ako? Sabihin mo na lang kung tutulungan mo ako o hindi. Kung hindi, hahanap na lang ako ng iba!”“Relax ka lang, Young Master. Sa sobrang pagka-agresibo mo, baka pati ‘yung babaeng mahal mo, hindi mo na kayang hawakan,” tugon ni Dr. Robles, sabay ngiting may laman.Napaisip bigla si Eldreed. May iba ba itong tinutukoy? Parang may alam si Dr. Robles na hindi niya alam. Hindi niya mapakali.“Stone, may nangyari ba diyan sa Pilipinas? Sabihin mo nga!”“Ha? Wala naman…” umiwas si Dr. Robles. Ayaw niyang magsinung
“Jerome, tama na. Huwag mo na akong pilitin. Sa ngayon, ang mahalaga ay gumaling ka. Yung tungkol sa kanya—bahala na,” mariing sabi ni Shayne. Mas importante sa kanya ngayon ang kalagayan ni Jerome kaysa sa alitan nila ni Eldreed.“Pero Shayne, alam mo namang ang gusto ko lang ay ang maging masaya ka. Ako, huwag mo na akong intindihin,” sagot ni Jerome, na tila sinadya ang pagpapakababa para magtuluy-tuloy ang pagkonsensya ni Shayne. Ginamit niya ang sariling kalagayan para manatili ito sa tabi niya.At epektibo ito—lalo lang nalungkot si Shayne. Bumalik sa alaala niya ang tagpong duguan at walang malay si Jerome sa ospital. Hindi niya kayang kalimutan ang sakit na nakita niya sa mga mata nito, at ang kaba habang hinihintay niyang magising ito.Sa puntong iyon, nagpasya si Shayne. Hahayaan na muna niya ang tungkol kay Eldreed. Ang mahalaga ngayon ay si Jerome—ang responsibilidad niya sa taong nasaktan para sa kanya. Hindi niya mapapatawad ang sarili kung pababayaan niya ito.Sa mga su
Ayaw sagutin ni Shayne ang tanong ni Andeline. Sa halip, nilampasan niya ito at diretsong lumabas ng mall. Balak niyang puntahan agad ang ospital para tingnan ang kalagayan ni Jerome."Ay, dahan-dahan lang, hintayin mo ako!" sigaw ni Andeline nang mapansing bigla na lang nawala si Shayne. Agad siyang nagmadaling humabol.Pero hindi bumagal si Shayne kahit pa patuloy na tinatawag siya ni Andeline. Sa halip, mas lalo pa siyang bumilis. Pagkalabas niya ng mall, agad siyang sumakay ng taxi at nagpahatid sa ospital, iniwang tuluyan si Andeline.Habang nasa biyahe, mabigat ang pakiramdam ni Shayne. Hindi niya alam kung ano ang madadatnan niya kay Jerome. Kapag nagising ba ito, magiging katulad pa rin ba ng dati—dominante at maangas? O nagbago na?Pagdating sa ospital, sinundan niya ang direksyon ng staff at natunton ang ward ni Jerome. Sa tapat ng pintuan ng Room 605, bigla siyang napatigil nang makarinig ng malakas na tunog ng nabasag na salamin mula sa loob.Napatingin siya sa numero ng s
“Lorraine! Akala mo ba palalagpasin kita? Matagal na kitang gustong turuan ng leksyon. Tignan natin ngayon kung sino ang mas matapang,” galit na sigaw ni Andeline habang inaambang sugurin si Lorraine para ipagtanggol ang ate niyang si Shayne.Pero si Lorraine, na sanay lang sa arte at sosyal na pamumuhay, hindi niya kayang tapatan si Andeline na may alam sa self-defense. Ilang saglit lang, bagsak na siya sa sahig, hingal at walang kalaban-laban. Pakiramdam ni Andeline, parang bata lang ang kinaya niya.Nang makita ni Shayne si Lorraine na nakaupo sa sahig at naghahabol ng hininga, dali-daling hinawakan ang kamay ni Andeline para pigilan siya. “Andeline, damit lang ‘yan, hayaan mo na!”Pero sumingit si Lorraine at ngumisi pa, “Heh. Kanina, galit na galit ka, tapos ngayon pa-angel ka na naman? Ang arte mo rin minsan.”Tahimik lang si Shayne, pero si Andeline, di na nakatiis sa pang-iinsulto. Pilit siyang kumawala sa pagkakahawak ng ate niya, lumapit kay Lorraine, saka ito tinadyakan. “W
Nang makita ni Shayne kung gaano ka-determinado si Andeline, natuwa na siya. Para sa kanya, hindi na ganoon kahalaga kung makita man nila ang damit o hindi."Andeline, kung wala na talaga, huwag mo na masyadong isipin. Damit lang naman ‘yon. Baka nabili na rin talaga ng iba," sabi ni Shayne."Hindi puwede! Nangako 'yong saleslady sa akin na itatabi nila ‘yon ng isang linggo. Nagbigay pa ako ng halos kalahating deposit noong araw na ‘yon. Paano mawawala ‘yon bigla?""Ha? Nagbigay ka ng deposit? Eh di tanungin mo sila. Dapat may record sila no’n."Sa sinabi ni Shayne, parang saka lang natauhan si Andeline. Napailing siya, sabay tawa, "Ay oo nga pala! Baka nasa likod na nila ‘yon, tinabi na para sa atin!""Ano pa hinihintay mo? Tanungin mo na!""Oo!" sagot ni Andeline at dali-daling lumapit sa cashier.Tanghali na kaya kaunti lang ang staff sa store—isa o dalawa lang ang naiwan, 'yong iba nag-lunch break.Paglapit ni Andeline sa cashier, agad siyang tinanong ng saleslady, "Hi, ma’am! May