Narinig ni Avigail ang mga sinabi ni Dominic, kaya bahagyang itinaas ni Dominic ang kilay at tumingin pababa sa maliit na bata na hawak niya.Si Skylei ay nakayuko, may lungkot sa mukha, at ang kamay ni Dominic na humahawak sa kanya ay tila nagkaroon ng kaunting lakas, na may kabuntot na nerbiyos.Sumunod si Avigail sa direksyon ng mata ni Dominic at nakita ang malungkot na mukha ng bata, kaya't ang kanyang puso ay lumambot.Dati, laging masaya si Skylei tuwing makikita siya, pero ngayon, parang nag-aalangan at hindi lumalapit.Iniisip ni Avigail na marahil ay dahil na rin sa sinabi niya sa bata na aalis siya ng bansa at pinakiusapan siya na mag-ingat at wag maglapit.Simula nang mangyari iyon, tuwing umuuwi ang mga kambal, palagi nilang binabanggit si Skylei, kaya sigurado siyang miss na ng bata si Avigail.Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ni Avigail at lumapit kay Skylei. Pinatong niya ang kamay sa ulo ng bata at mahinahong sinabi, "Ayaw lang naman ni tita na mag-ala
Hinawakan ni Avigail ang schoolbag ng bata, ngunit iniwas ni Dominic ang kanyang kamay nang walang emosyon. Lumiko siya at naglakad papunta sa unahan, "Tara na."Avigail's hand fell empty, and the little guys around her carefully tugged at her sleeves. Nang bumalik siya sa katinuan, sinundan niya ang lalaki kasama ang mga bata.Sa may pintuan ng kindergarten, naroon na si Teacher Marga at naghihintay.Pagkakita sa kanila, ngumiti si Teacher Marga at binati si Avigail, "Miss Suarez, matagal na tayong hindi nagkita."Sa mga nakaraang linggo, si tita Kaye o si Angel na ang nagdadala sa mga bata, kaya si Avigail ay matagal nang hindi pumunta."Matagal na nga." Ngumiti siya at sinagot, "Kamusta naman po ang mga bata sa school, hindi naman po ba nagiging pasaway sa klase?"Itinaas ni Teacher Marga ang kanyang mga kamay, "Sila pa nga ang pinakamasunuring bata sa klase, huwag po kayong mag-alala."Sa narinig, napa-kalma si Avigail at inabot ang mga bata kay Teacher Marga.Ngunit mahigpit na h
“Hindi nakakapagtaka na tinanong mo ako tungkol sa pagpunta ni Dr. Suarez sa Davao City dalawang araw na ang nakakaraan. Akala ko’y hinihiling mo ako na gawin ang isang bagay, ngunit hindi ko inakalang may pansarili kang layunin!”Nang maisip ito, tiningnan ni Martin ang taong nasa harap niya na may halong pang-aasar. Si Dominic naman, nakatagilid na ang mata, ang mukha’y medyo malungkot.Oo, makasarili siya, ngunit hindi man lang pinahalagahan ng babae ang mga ginawa niya.Itinaas ni Martin ang kilay at nagtanong muli, “So, pumunta ka sa dinner na iyon. Kumusta? May nangyaring progreso ba sa relasyon ninyo?”Pagkasabi niya ng mga salitang iyon, nakita niyang lalong nagiging malamig ang mukha ng kanyang kapatid.Walang duda, hindi pa rin maganda ang relasyon ng dalawa.Nakita ito ni Martin at nagtaka siya.Pumunta si Dominic sa ganitong kalaking sakripisyo para habulin siya, pero bakit hindi man lang nagpakita ng kahit kaunting malasakit si Avigail?Ito na yata ang unang pagkakataon n
Narinig ni Dominic ang mungkahi ni Martin at unti-unting lumiwanag ang kanyang mukha.Alam ni Dominic ang ugali ni Avigail. Sa kanyang puso, ang medicine ay isa sa pinakamahalaga.Kung may ganitong pagkakataon, tiyak na pipiliin ng babae na manatili sa bansa at maghangad ng pagkakataon na makipagtulungan sa Hermosa."Ano sa tingin mo sa ideya ko?" tanong ni Martin, na may ngiti sa labi.Sumulyap si Dominic at hindi nagkomento, "Hindi masama, kung mapipilit kong manatili siya dito, may utang ako sa'yo."Hindi masyadong kasali ang pamilya Villafuerte sa industriya ng medisina at walang malalim na koneksyon sa Hermosa, kaya't wala silang magagawa.Kung sakali mang makipag-usap, baka mag-atubili si Avigail na tanggapin ang pagkakataon dahil sa kanya, kaya't hindi ito magandang hakbang.Mas mabuting si Martin na lang ang magmungkahi.Tumaas ang kilay ni Martin, "Wag na ang pabor. Pag nag-asawa kayo, huwag kalimutang bigyan ako ng malaking red envelope."Pagkasabi nito, hindi na naghintay n
Pagbalik mula sa bahay ng pamilya Lee, ang dalawang maliliit na bata ay naghihintay na sa bahay.Nang makita nilang pumasok si Avigail, hindi gaya ng dati, hindi sila lumapit upang salubungin siya. Sa halip, nakaupo sila ng malungkot sa sofa, na parang may iniisip, ngunit hindi maintindihan ni Avigail kung ano ito.Tumingin siya kay Tita Kaye ng may pagkalito.Si Tita Kaye ay helpless na nagsabi, "Ganyan sila nung pinick-up ko sila kanina."Naglalaro ang mga bata kasama si Skylei, ngunit nang makita nilang papalapit si Avigail, hindi na nila kayang tumawa.Sa buong biyahe, parang malungkot ang dalawang bata, at hanggang ngayon, hindi pa rin sila nakababangon mula sa kanilang kalungkutan.Bagamat puno ng pag-asa si Avigail sa libreng klinika ng pamilya Hermosa, nang makita niya ang kalagayan ng mga bata, nagbago ang kanyang mga nararamdaman. Mula sa pagkakaroon ng pag-asa, napalitan ito ng alalahanin."Ano ang nangyari? Nagkaroon ba kayo ng hindi pagkakaunawaan ng mga bata?" tanong ni
Matapos ibaba ang tawag, agad na binuksan ni Avigail ang forum na binanggit ni Miguel Tansa kanya.Mukhang luma na ang interface ng forum, ngunit marami ang bagong post—ilang minuto pa lamang ang nakalilipas—at halos lahat ay tungkol sa libreng klinika ng Pamilya Hermosa.Isa-isa niyang kinlik ang mga post at binasa ang nilalaman.Napansin niyang marami ang nagkakabit ng kanilang resume para lamang makakuha ng pagkakataong makasama sa libreng klinika ng Pamilya Hermosa. Halos lahat ng resume na nakita niya ay kahanga-hanga.Pagkatapos magbasa, napagtanto ni Avigail na kailangang magpursigi siya. Hindi niya kayang sayangin ang pagkakataong inaasam ng napakaraming tao.Habang patuloy na nagbabasa, nakita niya ang impormasyon tungkol sa nakaraang libreng klinika ng Pamilya Hermosa. May isang doktor na nakasali ang nag-post nito nang hindi nagpapakilala.Binasa niya ang post nang paulit-ulit at halos maisaulo na niya ang nilalaman.Ayon sa doktor, tuwing nagsasagawa ng libreng klinika ang
Chapter 1- Triplets Third Person’s Point of View "Dominic! Hindi ba pangarap mong makasama na si Lera? Pwede naman iyong mangyari kung ipapaubaya mo sa akin ang gabing ito. Ibibigay ko ang kalayaan na gusto mo ngunit magiging akin ka. Isipin mo na lang na kabayaran ito sa lahat ng nagawa ko sa iyo, sa pagmamahal ko. Ngayong gabi hinihingi ko na maging asawa kita, gawin natin ang bagay na tatlong taon mong pinagkait sa akin. Iyon lang sana Dominic.” mabilis na hinalikan ni Avigail ang lalaking nasa harapan niya. Despirado siyang hinalikan ito ng puno ng pananabik. Alam niyang hindi tama ang ginagawa niya ngayon sa kaniyang asawa. Sa mata ng lalaki ay nakakababa bilang isang babae. Ngunit matagal na niyang minamahal si Dominic, tatlong taon na din silang kasal kaya anong masama kung gustuhin niyang gawin nilang dalawa ang ginagawa dapat ng dalawang taong pinagtibay ng isang kasal. “Avigail!! Lasing ka ba? Ang lakas ng loob mo ah.” Nag-gagalaiti sa galit si Dominic. Hindi maipinta
Mabilis na pumasok si Avigail sa opisina ni Miguel Tan.Pagpasok niya, nakita niya ang kanyang dalawang anak na nakaupo sa sopa sa opisina ng professor, nakade-kwatro pa.Nang makita nila siyang pumasok, lumiwanag ang kanilang mga mata, at agad silang tumayo mula sa sopa at tumakbo papunta sa kanya, "Mommy, finally, nakalabas ka na sa isolation! Akala ko'y balak mong manatili sa research room na lang tumira!"“Pagod k aba Mom? Halika dito, maupo ka muna at hilutin ko ang iyong likod.”Sabi ng dalawang kambal at inalalayan pa ang kaniyang ina pa-upo sa sopa. Tumingin lang ang kanilang ina sa dalawang nagmamalasakit na bata at biglang naramdaman ang inis sa nabalitaan niyang ginawa ng dalawa.“Ang ganda ng acting ninyo ngayon. Bakit hindi ko nakita ang ganyang mukha habang hina-hack niyo ang computer ko?” bakas sa mukha ng professor na galit na galit ito dahil sa ginawa ng dalawa.“You can’t blame us! Ang dami niyong pinapagawa sa mommy ko, tingnan mo halos hindi na siya nakakain kaka-ov
Matapos ibaba ang tawag, agad na binuksan ni Avigail ang forum na binanggit ni Miguel Tansa kanya.Mukhang luma na ang interface ng forum, ngunit marami ang bagong post—ilang minuto pa lamang ang nakalilipas—at halos lahat ay tungkol sa libreng klinika ng Pamilya Hermosa.Isa-isa niyang kinlik ang mga post at binasa ang nilalaman.Napansin niyang marami ang nagkakabit ng kanilang resume para lamang makakuha ng pagkakataong makasama sa libreng klinika ng Pamilya Hermosa. Halos lahat ng resume na nakita niya ay kahanga-hanga.Pagkatapos magbasa, napagtanto ni Avigail na kailangang magpursigi siya. Hindi niya kayang sayangin ang pagkakataong inaasam ng napakaraming tao.Habang patuloy na nagbabasa, nakita niya ang impormasyon tungkol sa nakaraang libreng klinika ng Pamilya Hermosa. May isang doktor na nakasali ang nag-post nito nang hindi nagpapakilala.Binasa niya ang post nang paulit-ulit at halos maisaulo na niya ang nilalaman.Ayon sa doktor, tuwing nagsasagawa ng libreng klinika ang
Pagbalik mula sa bahay ng pamilya Lee, ang dalawang maliliit na bata ay naghihintay na sa bahay.Nang makita nilang pumasok si Avigail, hindi gaya ng dati, hindi sila lumapit upang salubungin siya. Sa halip, nakaupo sila ng malungkot sa sofa, na parang may iniisip, ngunit hindi maintindihan ni Avigail kung ano ito.Tumingin siya kay Tita Kaye ng may pagkalito.Si Tita Kaye ay helpless na nagsabi, "Ganyan sila nung pinick-up ko sila kanina."Naglalaro ang mga bata kasama si Skylei, ngunit nang makita nilang papalapit si Avigail, hindi na nila kayang tumawa.Sa buong biyahe, parang malungkot ang dalawang bata, at hanggang ngayon, hindi pa rin sila nakababangon mula sa kanilang kalungkutan.Bagamat puno ng pag-asa si Avigail sa libreng klinika ng pamilya Hermosa, nang makita niya ang kalagayan ng mga bata, nagbago ang kanyang mga nararamdaman. Mula sa pagkakaroon ng pag-asa, napalitan ito ng alalahanin."Ano ang nangyari? Nagkaroon ba kayo ng hindi pagkakaunawaan ng mga bata?" tanong ni
Narinig ni Dominic ang mungkahi ni Martin at unti-unting lumiwanag ang kanyang mukha.Alam ni Dominic ang ugali ni Avigail. Sa kanyang puso, ang medicine ay isa sa pinakamahalaga.Kung may ganitong pagkakataon, tiyak na pipiliin ng babae na manatili sa bansa at maghangad ng pagkakataon na makipagtulungan sa Hermosa."Ano sa tingin mo sa ideya ko?" tanong ni Martin, na may ngiti sa labi.Sumulyap si Dominic at hindi nagkomento, "Hindi masama, kung mapipilit kong manatili siya dito, may utang ako sa'yo."Hindi masyadong kasali ang pamilya Villafuerte sa industriya ng medisina at walang malalim na koneksyon sa Hermosa, kaya't wala silang magagawa.Kung sakali mang makipag-usap, baka mag-atubili si Avigail na tanggapin ang pagkakataon dahil sa kanya, kaya't hindi ito magandang hakbang.Mas mabuting si Martin na lang ang magmungkahi.Tumaas ang kilay ni Martin, "Wag na ang pabor. Pag nag-asawa kayo, huwag kalimutang bigyan ako ng malaking red envelope."Pagkasabi nito, hindi na naghintay n
“Hindi nakakapagtaka na tinanong mo ako tungkol sa pagpunta ni Dr. Suarez sa Davao City dalawang araw na ang nakakaraan. Akala ko’y hinihiling mo ako na gawin ang isang bagay, ngunit hindi ko inakalang may pansarili kang layunin!”Nang maisip ito, tiningnan ni Martin ang taong nasa harap niya na may halong pang-aasar. Si Dominic naman, nakatagilid na ang mata, ang mukha’y medyo malungkot.Oo, makasarili siya, ngunit hindi man lang pinahalagahan ng babae ang mga ginawa niya.Itinaas ni Martin ang kilay at nagtanong muli, “So, pumunta ka sa dinner na iyon. Kumusta? May nangyaring progreso ba sa relasyon ninyo?”Pagkasabi niya ng mga salitang iyon, nakita niyang lalong nagiging malamig ang mukha ng kanyang kapatid.Walang duda, hindi pa rin maganda ang relasyon ng dalawa.Nakita ito ni Martin at nagtaka siya.Pumunta si Dominic sa ganitong kalaking sakripisyo para habulin siya, pero bakit hindi man lang nagpakita ng kahit kaunting malasakit si Avigail?Ito na yata ang unang pagkakataon n
Hinawakan ni Avigail ang schoolbag ng bata, ngunit iniwas ni Dominic ang kanyang kamay nang walang emosyon. Lumiko siya at naglakad papunta sa unahan, "Tara na."Avigail's hand fell empty, and the little guys around her carefully tugged at her sleeves. Nang bumalik siya sa katinuan, sinundan niya ang lalaki kasama ang mga bata.Sa may pintuan ng kindergarten, naroon na si Teacher Marga at naghihintay.Pagkakita sa kanila, ngumiti si Teacher Marga at binati si Avigail, "Miss Suarez, matagal na tayong hindi nagkita."Sa mga nakaraang linggo, si tita Kaye o si Angel na ang nagdadala sa mga bata, kaya si Avigail ay matagal nang hindi pumunta."Matagal na nga." Ngumiti siya at sinagot, "Kamusta naman po ang mga bata sa school, hindi naman po ba nagiging pasaway sa klase?"Itinaas ni Teacher Marga ang kanyang mga kamay, "Sila pa nga ang pinakamasunuring bata sa klase, huwag po kayong mag-alala."Sa narinig, napa-kalma si Avigail at inabot ang mga bata kay Teacher Marga.Ngunit mahigpit na h
Narinig ni Avigail ang mga sinabi ni Dominic, kaya bahagyang itinaas ni Dominic ang kilay at tumingin pababa sa maliit na bata na hawak niya.Si Skylei ay nakayuko, may lungkot sa mukha, at ang kamay ni Dominic na humahawak sa kanya ay tila nagkaroon ng kaunting lakas, na may kabuntot na nerbiyos.Sumunod si Avigail sa direksyon ng mata ni Dominic at nakita ang malungkot na mukha ng bata, kaya't ang kanyang puso ay lumambot.Dati, laging masaya si Skylei tuwing makikita siya, pero ngayon, parang nag-aalangan at hindi lumalapit.Iniisip ni Avigail na marahil ay dahil na rin sa sinabi niya sa bata na aalis siya ng bansa at pinakiusapan siya na mag-ingat at wag maglapit.Simula nang mangyari iyon, tuwing umuuwi ang mga kambal, palagi nilang binabanggit si Skylei, kaya sigurado siyang miss na ng bata si Avigail.Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ni Avigail at lumapit kay Skylei. Pinatong niya ang kamay sa ulo ng bata at mahinahong sinabi, "Ayaw lang naman ni tita na mag-ala
Pagbalik ni Dominic sa mansyon, nakita niya si Skylei na nakahiga sa coffee table at naglalaro ng Lego. Matapos maglaro kay Dane at Dale, nahawa ang maliit na batang babae sa kanilang hilig at hilingin kay Dominic na bumili ng maraming Lego para sa kanya.Dahil tanging siya lang ang bata, mas maliit ang modelong Lego na binili ni Dominic para sa kanya kumpara sa mga Lego ng dalawa, at akma lang sa coffee table.Pagkakita sa kanya, tumingin si Skylei sa pinto, tumayo at nilapitan siya. Hindi nagsalita ang maliit na batang babae, kundi tumayo lang sa tabi ni Dominic at tinitigan siya. Nang makita ni Dominic ang batang babae, hindi maiwasang maisip si Avigail.Noong nasa eroplano, takot na takot ang maliit na babae, pero iniisip lang nito sina Dane at Dale. Hindi nito alam na si Skylei ay anak din niya.Naisip ni Dominic ang mga bagay na ito at iniabot ang kamay para haplusin ang ulo ng batang babae, na may kabuntot na lungkot sa kanyang puso."Tita," biglang tawag ni Skylei, na naging s
Narinig ni Avigail ang bata na lumapit kay Dominic. Kumunot ang kanyang noo at tinawag ito, "Dale, halika na, pumasok na tayo."Nang marinig ng bata ang sinabi ng ina, tumango ito nang masunurin, iniiwas ang mata kay Dominic, at naglakad patalikod papasok sa bahay, kasunod si Avigail.Maingat na tinulungan ni Angel ang kanyang kaibigan. Puno ng alala ang mga mata nito, "Talaga bang nahihirapan ka sa airsickness? Hindi ko pa ito nakikita sa iyo dati."Matagal na silang magkaibigan, at ito ang unang pagkakataon na nakita ni Angel na nahihirapan si Avigail dahil sa airsickness, at sobrang pagkalito pa.Nag-isip si Avigail tungkol sa mga bata sa paligid niya, ayaw niyang mag-alala sila, kaya't tumango siya nang magaan, "Medyo hindi lang maganda ang pakiramdam ko ngayon."Nang marinig ito, hindi na nagtanong pa si Angel at tinulungan na lang siyang makapasok sa loob ng condo.Pagdating sa pintuan ng condo, nakita ni Dominic ang likod nilang pumasok, at nagkaroon ng malalim na ekspresyon sa
Napansin agad ni Dominic na nagpapakitang-gilas si Avigail. Nang makita niyang malapit na itong matumba, mabilis siyang umabot para tulungan ito.Hawak ni Avigail ang braso niya.Walang sinuman sa kanilang dalawa ang gumalaw.Nang maramdaman ni Avigail na nabisto ang pagpapanggap niya, pilit niyang inangkla ang sarili sa braso ng lalaki. Yumuko siya nang matagal, saka dahan-dahang tumayo nang diretso at humingi ng paumanhin na tila walang nangyari."Pasensya na, kanina... hindi ako nakatayo nang maayos," sabi niya.Pagkatapos ay sinubukan niyang alisin ang kamay niya.Ngunit napansin ni Dominic ang intensyon niya. Dumilim ang tingin nito, at bago pa niya maalis ang kamay, hinawakan na nito ang kanyang kamay na nakapatong sa braso niya, walang tanong-tanong.Bahagyang kumunot ang noo ni Avigail."Katulad lang ng kanina, hindi mo kailangang magpakitang-gilas pa sa akin ngayon," ani Dominic, bahagyang nakakunot ang noo. Nang hindi nagbabago ang ekspresyon, inabot niya ang baywang nito at