Makalipas ang ilang araw gano’n pa din trato ng kambal iyon nga lang tuwing nasa bahay ay masaya si Sky dahil kasama si Avigail ngunit sa school naman malungkot siya dahil sa kambal.Nang makita niyang nag-eenjoy ang dalawang maliit na kuya niya kasama ang ibang mga bata ngunit hindi siya pinapansin, si Sky ay nag-ipon ng lakas ng loob at tumakbo papunta sa kanila.Nagtinginan ang dalawang maliit na bata at sinadyang tanungin siya ng seryosong mukha."Ano'ng ginagawa mo ngayon?"Hinawakan ni Sky ang kanyang maliit na palda na napangit at ang kanyang maliliit na kilay ay nagkunot. Tumingin siya sa kanila ng seryoso at nagbukas ng bibig para maglabas ng tunog ng matagal.Nakaramdam ng lungkot at kaba para sa kanya ang dalawang bata.Kung alam nila na kaya nang magsalita ng maliit na kapatid, hindi nila siya pipilitin!Matapos maghintay ng matagal, gusto na sanang mag-give up ng dalawang maliit na bata, ngunit bigla nilang narinig ang isang malambot na boses na kasing liit ng isang lamok
Si Dominic ay medyo abala kamakailan, ngunit patuloy pa rin siyang pumupunta sa pintuan ng condo ni Avigail araw-araw.Ang huling beses na nakita niya si Avigail at Daven na nagkikita ng pribado, pati na rin ang mga salitang tinanong siya ni Avigail, ay paminsang bumabalik sa isipan ni Dominic.Dahil sa huling pagtatalo, hiniling pa ni Avigail sa kanya na kunin na lang niya si Skylei sa puder nito. Dumaan si Dominic ng ilang beses, ngunit bihirang magpakita kay Avigail, nanonood lamang siya mula sa malayo habang ang apat ay nagkakasama.Nakita niyang mas lumalakas ang saya ni Sky araw-araw, kaya akala ni Dominic na baka gusto lang ng maliit na bata si Skylei, ngunit hindi niya inasahan na makakapagsalita na ang bata ngayon.Sa kabilang banda, mabilis na umalis si Lera mula sa trabaho at agad na pupunta sana opisina ni Dominic.“Pasensya na, Miss Ferrer ngunit kakaalis lang ni mr. Villafuerte.” sabi ni Henry na kakalabas lang ng trabaho at nakita niyang pinipindot ni Lera ang floor ng
Nagkasundo ang tatlo, napag-usapan nilang tawagan si Luisa, ang ina ni Dominic. Gusto nilang makausap ito ng maayos tungkol sa maaring kasal nila Dominic at Lera.Nang gabing iyon, nakipagkita sila sa isang mamahaling restaurant sa ayala.Pagdating ni Luisa at Arnaldo, naroon na ang pamilya ni Lera sa isang VIP room ng resto. Nakayuko si Lera at mukhang malungkot, at ang dalawang kasama niya ay mukhang hindi masaya.Nang makita nilang pumasok sila, bahagyang itinaas ni Lera ang kanyang mga mata at pilit na ngumiti. "Tito at tita, nandito na po kayo. Maupo nap o kayo."Pagkasabi niya, unti-unti ring nawala ang ngiti sa kanyang mukha, na para bang may malaki siyang dinanas na kalungkutan.“What happened to you my dear? Who hurt you? Sabihin mo sa akin, ako ang gaganti para sa iyo.” Nag-aalalang tanong ni Luisa.Hindi pa natatapos ang sinabi ni Luisa, narinig na mula sa kabilang dulo ang tinig ni Karlo.“Malaking kahihiyan ang ginawa ni Dominic. Lahat ng chismis ay si Lera ang sumasalo.
Sa loob ng pribadong kwarto, dahan-dahang inangat ni Lera ang kanyang ulo, na walang bakas ng luha sa kanyang mukha."Maghintay ka lang at makikita mo!" Sinabi ni Alliana habang mahigpit na kinagat ang kanyang ibabang labi.Ang tanging paraan para malutas ang mga tsismis, maliban sa pagkansela ng kasunduan, ay gawing totoo ang kasal!Naniniwala siyang pareho silang may ideya ni Luisa!...Kinabukasan, nang dumating si Dominic sa opisina, napansin niyang may kakaibang ekspresyon si Henry."Bakit? May nangyari ba?" tanong ni Dominic nang maguluhan.Nag-atubili si Henry ng matagal bago hindi na napigilang magtanong."Master, kayo po ba ni Miss Ferrer..."Medyo nagkunot ang noo ni Dominic, "Ako at siya? Anong ibig mong sabihin?" naguguluhang tanong ni Dominic kay Henry.Nang makita ang pagpapakunwaring mukha ng kanyang master, maingat na idinagdag ni Henry.“Kayo po bang dalawa ay talagang engage na?” nahihiyang tanong ni Henry.Pagkatapos nito, agad ibinaba ni Henry ang kanyang ulo.Nala
Matapos tumayo sa harap ng French window nang matagal, kinuha ni Dominic ang kanyang cellphone at tinawagan ang kanyang ama.Mabilis na sinagot ng kabilang linya."Domini? Napatawag ka? Anong nangyari?" Tanong ni Arnaldo. Hindi siya pumasok sa kumpanya ngayon at nakaupo sa bahay habang kumakain ng almusal. Nang matanggap ang tawag mula sa anak, tinitigan niya si Luisa na nasa kaniyang harapan.Nang marinig na tawag mula sa kanyang anak, naintindihan ni Luisa at itinaas ang kamay upang kunin ang telepono mula kay Arnaldo.Hindi siya pinigilan ni Arnaldo. Ibinigay niya ang telepono ayon sa kagustuhan ng kaniyang asawa na si Luisa.Sa kabilang linya, hindi alam ni Dominic ang nangyayari doon. Tanong niya nang malalim ang boses. "Ikaw ba ang nag-utos na ipalabas ang balita tungkol sa kasal?"Bagamat na-check na ni Henry ito, nais pa rin niyang marinig mismo mula sa kanyang ama.Hindi inaasahan, boses ni Luisa ang narinig niya sa kabilang linya."Ako ang nag-isip niyan, anong masama?" Tug
Samantala,Habang nag-aalmusal si Avigail, nakikinig siya ng balita tulad ng dati, sabay ang pag-aalaga sa tatlong bata habang pinapakinggan ang mga ulat."Patungkol sa kasal ng mga pamilya Villafuerte at Ferrer, ang kasunduan ng dalawang pamilya ay tumagal ng anim na taon. Kamakailan lamang, nakuha natin ang eksaktong balita. Magaganap na ang pormal na seremonya ng kasal ng dalawang pamilya."Isang boses na lalaki ang dumating sa pandinig ng mga tao.Habang kinukuha ni Avigail ang pagkain para sa mga bata, tumigil siya saglit, tahimik na nagmuni-muni ng ilang segundo, at pagkatapos ay ipinagpatuloy ang ginagawa tulad ng wala nang nangyari.Biglang nawalan ng gana sa pagkain sina Dale at Dane, at ang kanilang mga mukha ay parang nalungkot.Noong sila'y nasa ibang bansa, naging curious sila kung anong klaseng tao ang kanilang Daddy, at puno ng inaasahan ang kanilang mga puso.Pagbalik nila sa bansa, nakita nilang may anak na ang kanilang Daddy. Hindi nila ito nagustuhan at galit sila s
Narinig ni Dominic ang balita mula sa loob ng condo at alam niyang narinig na rin ito ng babae sa kanyang harapan. Tiningnan niya ang mukha nito, ngunit wala siyang nakitang anumang bakas ng emosyon.Makalipas ang ilang sandali, nagsalita na sa wakas si Dominic.Si Avigail naman ay nanatiling kalmado at hindi pinahalatang apektado siya sa announcement."Pumunta ako para makita si Sky. Kumusta na siya?" tanong ni Dominic.Tumabi si Avigail upang bigyang-daan siya. "Nasa taas siya. Tamang-tama, may gusto akong pag-usapan tungkol kay Sky." Sagot naman ni Avigail habang naglalakad sa likod nito.Pumasok sila sa sala nang magkasunod. Pinaupo ni Avigail si Dominic sa sofa at umupo siya sa single sofa sa tabi upang magbigay ng distansya.Mabilis na nagdala ng tsaa si Manang Susan para sa dalawa at umalis na rin agad nang makita niyang tila may mahalagang usapan ang mga ito."Ano iyon?" tanong ni Dominic nang makita ang seryosong ekspresyon ng babae.Makalipas ang sandaling pananahimik ay bu
Matapos ang mahabang katahimikan, malamig na binasag ni Dominic ng katahimikan. "Okay, sige kung iyon sa nais mo." Tumango lang si Avigail at umakyat upang tawagin si Skylei pababa. Ang tatlong bata ay nasa kwarto nina Dale at Dane, tahimik at malungkot ang mga mukha, at ang buong kwarto ay tila mabigat ang hangin. Naglalaro sina Dale at Dane ng robot model sa kanilang mga kamay, habang si Sky ay nakasubsob ang mukha sa tiyan ng kanyang manika, bawat isa ay tila nag-iisip. Nang marinig ang pagbukas ng pinto, sabay-sabay na tumingin ang tatlong bata sa pinto. Nang masalubong ang mga mata ng mga bata, lumambot ang puso ni Avigail. Ngunit sa pag-alala sa taong nasa ibaba, pinatigas niya ang kanyang puso at mahinahong nagsalita. "Sky, narito ang daddy mo para sunduin ka." Sa narinig, napako ang tatlong bata sa kanilang kinatatayuan. Blankong tumingin si Sky, hawak ang manika sa kanyang mga bisig, hindi gumagalaw. Ibinaling ni Avigail ang kanyang tingin at malamig na inulit. "Nag
Dahil siya ay tao ni Lee, at dahil ipinagkatiwala ni Martin ang trabahong ito sa kanya, ibig sabihin ay siya rin ay isa sa mga tauhan nito. Kaya’t hindi magiging mahirap kay Avigail na makipag-ayos sa kanya. Ang sinabi niya kanina ay isang paalala lamang na hindi basta-basta ang kanilang research institute at hinihikayat siyang mag-ingat sa mga susunod na pagkakataon.Napansin ni Manager Kian ito at napag-isipang magaan ang kanyang pakiramdam. Agad nitong hinawakan ang kamay ni Avigail at tumango nang paulit-ulit, "Oo, oo! Walang problema!"Ngumiti si Avigail nang magalang, "Kung ganoon, sana'y magpatuloy ang magandang samahan natin."Nagpunas ng pawis si Manager Kian mula sa noo at mabilis na tumango.Samantala, natapos na ni Jake ang pagbilang ng mga halamang gamot. Pinakuha na ang mga kahon upang mailipat sa loob ng research institute at nilapitan ang dalawa.Si Manager Kian, na sanay na sa ganitong mga gawain, ay agad na inabot ang listahan kay Jake nang makita siyang lumapit.Tum
Pagdating ni Avigail sa pintuan ng institusyon, nakita niyang binibilang ni Jake ang mga gamot na dumating. Kasama niya ang isang medyo matabang lalaking nakasuot ng suit. Hindi malinaw kung anong pinag-uusapan ng dalawa.Ang lalaki sa suit ay mukhang magiliw, pero may makikita sa ekspresyon ni Jake na tila hindi interesado. Karaniwan ay magaan at mahinahon ang pakikitungo ni Jake sa iba, kaya't bihira siyang makita na ganito ang itsura. Nilapitan ni Avigail si Jake, puno ng kalituhan."Doktor Jake, hindi ko po talaga sinasadya. Nang tawagan niyo ako kahapon, abala po ako sa isang pulong. Akala ko..."Nasa kalagitnaan ng pangungusap ang lalaki nang mapansin niyang tinitingnan siya ni Jake. Matapos itong makita, mabilis na ininterrupt ni Jake ang lalaki at malupit na ipinakilala si Avigail. "Siya ang namumuno sa aming institusyon, si Avigail. Doktor Avi, kung may mga bagay kayong nais pag-usapan, siya ang dapat kausapin."Nagulat ang lalaki at mabilis na tumingin kay Avigail, ang mukha
Nakita ni Avigail na malungkot ang mga bata, kaya't matagal siyang hindi nakapagsalita.Pero, mabuti na lang, alam din ng mga bata na hindi rin kayang iwan ni Mommy ang kanilang maliit na kapatid. Saglit lang silang malungkot, at pagkatapos ay tahimik na kumain ng kanilang pagkain.Pagkatapos ng hapunan, ramdam na ni Avigail ang pagod, at hindi na rin naisip ng mga bata na maglaro. Kaya't nagpunta na sila sa taas para magpahinga.Hinintay ni Avigail na makatulog ang mga bata, dahan-dahang hinaplos ang kanilang mga pisngi at mahinang sinabi, "Pasensya na kayo, mga anak."Dahil sa kanya, kailangan sumunod ng mga bata sa kanya sa murang edad.Dapat ay mayroon silang mas maginhawang buhay. Kung sinabi lang niya kay Dominic ang buhay ng mga bata, magiging mga batang may gintong kutsara sila, at magkakaroon ng lahat ng bagay.Ngunit sa selfish na dahilan, pinili niyang manatili sila sa kanyang tabi.Kahit na nagsikap siya sa mga nakaraang taon upang magbigay ng kabayaran sa kanila, sa kanya
Pagdating ng gabi, nang umuwi si Avigail, naroon na si Tita Kaye at sinundo na ang dalawang maliit na bata, at inihanda na ang hapunan.Nang makita si Avigail na pumasok, agad na nilapitan ng dalawang bata at nag-alala, "Mommy, are you okay? Mahirap bas a trabaho?”Habang nagsasalita, tinitigan ng dalawang bata si Avigail at napansin nilang mukhang pagod ang mukha ng kanilang mommy ngayong araw. Dahil dito, nagtinginan sila at nag-alalang nag-isip, alam nilang tiyak na mabigat ang trabaho ni Mommy ngayon.Si Avigail, na buong araw ay nagtakbo para makakuha ng mga medisina at pagod na, ay tumingin sa mga batang nag-aalala. Pinilit niyang ngumiti at niyapos ang kanilang mga ulo, "Salamat sa pag-aalala, mga anak."Pagkasabi nito, agad na tumakbo ang dalawang bata patungo sa kanya, kinuha ang mga slippers at inabot ito sa kanyang mga paa.Si Avigail ay ngumiti ng may kasiyahan.Matapos niyang hubarin ang kanyang coat, agad na tumakbo ang dalawang bata upang matulungan siyang isabit ito.A
Narinig ni May ang sagot ni Lera Gale at naguluhan siya.Puwede bang... may iba pa siyang plano?Sa pag-iisip na ito, nagtanong si May nang maingat, "Ate Lera, ibig mong sabihin, may ibang paraan pa bang pwedeng gawin laban kay Avigail?"Hindi na nakapagtimpi si Lera Gale. Iniisip niya na kahit may plano man, hindi na niya ito sasabihin kay May. Wala itong magandang idudulot, baka lalo pa magka-problema. Pero naisip din niyang magiging kapaki-pakinabang pa rin siya kay May sa hinaharap, kaya nagpakita siya ng pagpapalakas-loob."Don't worry, hindi ko hahayaan na manalo siya. Kung hindi siya dumating, hindi sana ikaw matutulungan ni Grandpa at ni Martin. Kahit para lang mapatanggal ang init ng ulo mo, hindi ko siya pababayaan!"Isang iglap, pinapawalan ni Lera Gale ang sisi kay Avigail sa nangyaring parusa kay May.Sumang-ayon si May at nagngalit, "Si Avigail! Simula nung makilala ko siya, palaging kinakalabit ako ng lolo ko at ng kuya ko. Ako pa nga ang pamilya nila, pero mas pinapabor
Hindi nagtagal, may kumatok sa pinto ng kwarto. Pumasok si May mula sa labas na may malungkot na mukha.“Ano'ng nangyari? Sino ang nanakit sa'yo?” tanong ni Lera Gale nang makita ang malungkot na hitsura ni May.Umupo si May sa tabi ng kama at walang gana na nagsimula magbalat ng mansanas. Inis na sinabi, “Si kuya at si lolo!”Nakita ni Lera Gale ang hindi makapaniwala na mukha ni May, kaya't kinuha niya ang mansanas at ang pambalat mula sa kanya. Hinanap niya ang dahilan, “Anong ginawa nila sa’yo?”“Alam nila na pinakiusapan ko si Manager Kian na huwag magbigay ng mga gamot kay Avigail!” Inis na sabi ni May habang tinitingnan si Lera Gale.Sa totoo lang, ang ideya ng pagpapahinto ng supply ng mga gamot kay Avigail ay galing kay Lera Gale. Kung hindi siya pinaalalahanan ni Lera Gale, hindi sana niya naisip na ang plano ni Luisa ay naglalayon laban kay Avigail. Nagkataon lang na hindi nila gusto si Avigail, kaya’t nagbigay ng suhestiyon si Lera Gale na sundan na lang ang galaw ng pamil
Sa kabilang banda, akala ni May na gumawa siya ng isang magandang bagay, ngunit pinuna siya ng kanyang kapatid at lolo, at pinagbawalan pa siyang makialam sa mga gawain ng pamilya Lee. Lalo siyang nainis habang iniisip ito.Habang nakita niyang umakyat si Mr. Lee at si Martin sa itaas, si May ay umupo sa sala ng matagal, paminsang pinapagalitan ang mga katulong.Ngunit hindi siya nakaramdam ng ginhawa, kaya tinawagan na niya si Lera Gale."Ate Lera, nasaan ka ngayon?"Si Lera Gale ay nakahiga sa ospital, at si Luisa ay nakaupo sa tabi niya. Nang matanggap ang tawag, lihim niyang binaba ang volume ng kanyang telepono. "Nasa ospital, anong nangyari?""Hindi ka pa ba nakakalabas?" nag-aalala si May.Alam din niya na nasugatan si Lera Gale at dinala sa ospital dahil sa pagliligtas kay Luisa. Madalas na siyang pumunta sa ospital nitong mga nakaraang araw, ngunit hindi niya inasahan na magiging malubha ang pagkakasugat nito.Pagkarinig nito, sinadyang tumingin si Lera Gale kay Luisa sa tabi
Pabalik sa itaas, napa-ubo si Mr. Lee, "Dapat mong bantayan si May sa mga susunod na araw. Masyado siyang padalus-dalos at natatakot akong magkamali siya ulit."Mabilis na tumango si Lee Martin, "Huwag po kayong mag-alala.""At saka, huwag mong isiping seryoso ang sinabi ni MAy. Ipapagpatuloy natin ang pag-supply ng mga gamot kay Dr. Avi. Kung may mga problema sa Villafuerte's, ako na ang bahala," wika ng matandang lalaki ng may kabigatan. "Ang Lee's ay laging tapat sa mga salita natin. Hindi namin pwedeng isakripisyo ang ating prinsipyo."Tumango si LMartin, "Tatawagan ko si Dr. Avi at ipapaliwanag ang sitwasyon."Tumango ang matandang lalaki at nagpatuloy, "Lumabas ka na, medyo pagod na rin ako. Gusto ko ng magpahinga."Dahil sa insidenteng pinagmulan ni May, labis na galit ang matandang lalaki ng araw na iyon. Nang maresolba ang isyu, nakaramdam siya ng pagkapagod sa katawan.Nag-antay si Martin na makapasok sa kwarto ang matandang lalaki bago siya tumayo at lumabas ng silid. Tinaw
Nararamdaman ni May na pilit siyang umiwas, ngunit patuloy niyang pinagtatanggol ang sarili, "Ano ang masama sa sinabi ko? Ang pamilya Lee ay itinataguyod na ng isang daang taon. Kung malalagay tayo sa panganib dahil sa pagtutol natin sa pamilya Villafuerte, magiging kalapastangan tayo sa pangalan ng pamilya Lee!"Nang marinig ito, ramdam ni Martin ang sakit sa ulo at nagngingitngit ang mga ngipin, "Alam mo ba kung anong batayan para magtagal ang pamilya Lee ng isang daang taon?"Tahimik na ibinaba ni May ang kanyang ulo at hindi nagsalita."Ang lahat ay tungkol sa reputasyon!" galit na sabi ni Martin habang tinitingnan siya ng may pagka-frustration, "Kung isusuko natin ang mga prinsipyo natin dahil sa kaunting personal na pagkakaibigan, anong karapatan ng Lee na manatili sa larangan ng medisina?!"Unti-unting kumupas ang kayabangan ni May at maingat niyang tiningnan ang matandang lalaki sa sofa. Bumisita siya sa tabi ng mga ito at nagpatuloy, "Kuya, ginagawa ko ito para sa kabutihan