Mabilis na nakarating ang apat sa Enchanted Kingdom, puno ng kasiyahan at pananabik. Bagamat ang layunin ng kambal na sina Dane at Dale ay tulungan ang kanilang mommy na mag-relax, halata ring matagal na nilang gustong maglaro sa parke. Pinag-aralan nila nang mabuti ang gabay ng parke bago pa man dumating ang araw ng kanilang pagbisita upang masigurong sulit ang bawat puntahan. Pagkapasok pa lamang sa gate, agad nilang hinila si Avigail papunta sa Jurassic Park upang makita ang mga dinosaur. Napangiti si Avigail sa kanilang sigla at sinamahan silang maglibot sa lugar. Kitang-kita sa mga mukha nina Dane at Dale ang tuwa habang iniikot ang buong parke, pinagmamasdan ang mga life-sized dinosaur at interactive exhibits. Pagkatapos sa Jurassic Park, dumiretso sila sa Alien Cave, kung saan hinikayat ng kambal si Avigail na subukan ang space trip ride. Kahit medyo nagdadalawang-isip siya noong una, napasabay na rin siya sa kasiyahan ng mga bata. Halakhak at sigaw ang pumuno sa ride habang
Habang papasok sila sa madilim na lugar, ang kaguluhan at takot ni Avigail ay agad naramdaman. Ang dilim na naglalaman ng iba't ibang mga ilusyon at tunog ay nagpatindi sa kanyang kaba. Mahigpit niyang hinawakan ang mga kamay ng kanyang mga anak na sina Dale at Dane, habang si Angel ay nauuna sa kanila upang magbigay ng gabay.Habang naglalakad, Si Dale at Dane ay lihim na nagkakangitian, iniisip nilang hindi nila inaasahan na ganoon pala katakot ang kanilang Mommy sa mga multo. Napansin nila na ang takot ng Mommy nila ay tila natural at hindi nila inaasahan ang ganitong reaksyon mula sa kanya, lalo na't alam nila na peke lang ang mga multo sa lugar. Pero, sa kabila ng takot, naiisip nila na makakalimutan din nila ang mga problema na nangyari kanina sa pamamagitan ng pagkakaroon ng kasiyahan sa pagbisita sa lugar na ito.Habang ang dalawang bata ay masaya, Avigail ay patuloy nakakaramdam ng higit na takot. Mula pa pagkabata, hindi niya hilig ang maglaro o matuwa sa mga nakakatakot na
Nangingig si Avigail sa takot. Hindi niya mapigilan ang kaniyang katawan kaya bigla na lang siyang napayakap sa matinong braso na kaniyang nakasalubong.Napansin ni Dominic ang kanyang panginginig, kaya’t lumambot ang kanyang puso. Bahagyang kunot ang kaniyang noo. “Kung natatakot ka nang ganito, bakit ka pa pumasok?” sabi ni Dominic kay Avigail dahil siya ang nasalubong nito.Tumingala si Avigail sa lalaking nakasalubong. Naguluhan siya nang makita ito. Hindi mapakali si Dominic ng makita ang itsura ng babaeng sobrang nanginginig sa takot.“Okay sige. Ilalabas kita dito.” Buntong hininga ni Dominic dahil hindi na niya maatim ang kaniyang nakikita.Unti-unting bumalik ang wisyo ni Avigail. Ang pamilyar na tinig at amoy sa paligid ay nagdulot ng kaba sa kanyang dibdib. Dominic Villafuerte? Anong ginagawa niya dito? Tanong ni Avigail sa kaniyang isipan ng makita ang lalaking ito sa kaniyang harapan.Nag-angat ng tingin si Avigail, puno ng pagdududa, at nagtama ang kanilang mga mata,
Bigla na lang natawa si Avigail sa kaniyang sarili. Naalala pa rin niyang malinaw ang sinabi ni Dominic anim na taon na ang nakalipas—na hindi siya magpapakasal sa kahit sino maliban kay Lera. At dahil dito, naging malamig ang pakikitungo nito sa kanya, dahil daw sa "kinuha" niya ang lugar ni Lera. Ngayon, makalipas ang anim na taon, ang parehong lalaki ay malinaw na lumalayo kay Lera. Ano kayang magiging reaksyon ni Lera kapag narinig niya ito?Gayunpaman, kahit pa pinapakita ni Dominic ang distansya nila ni Lera, malinaw naman na sinusunod pa rin ng direktor ang mga utos nito. Kaya, buo na ang pasya ni Avigail—hindi na siya papayag na mapalapit muli kay Dominic. Kapag nangyari ito ulit, siguradong may kasunod pa. At hindi niya kayang hayaang ang dalawang anak niya ay mamuhay sa ilalim ng pananakot ng iba. Sa isiping ito, naputol niya ang mga iniisip niya. Hindi na niya nais makipagtalo pa kay Dominic. Kalma ngunit determinadong siya. "Narinig ko na ang paliwanag mo. Kung wala n
Pagkarinig ni Dominic sa tanong ni Avigail, bahagyang kumurap ang kanyang mga mata habang nakatitig sa mukha nito. Matagal niya itong pinagmasdan ngunit wala siyang makita ni kaunting bakas ng pagkukunwari. Bumitiw si Dominic Villafuerte sa kanyang pagkakatitig, nananatiling gulat at napuno ng pagdududa. Iniisip talaga ni Avigail Suarez na si Princess Skylei ay anak ni Lera Gale! Sa tagal ng panahon, naniniwala si Dominic na iniwan ng babaeng ito si Skylei nang walang awang paliwanag. Ang malamig na pakikitungo ni Avigail kay SKylei mula nang bumalik siya sa bansa ay nagpatibay sa paniniwala niyang ito. Ngunit ang ipinahiwatig ng mga salita niya ngayon ay tila hindi niya alam na si Skylei ay sariling anak niya. Ano itong nangyayari? Tanong ni Dominic sa kaniyang isipan.O baka naman, napakahusay ng pag-arte ng babaeng ito na pati siya ay nalinlang? Muli niyang tanong.Naguguluhan si Dominic. Matapos ang ilang sandali, unti-unti niyang itinabi ang mga iniisip niya. Mahigpit niya
Habang umaalis sina Avigail at ang kanyang mga kasama sina Dale, Dane at Ange, mabilis na sumunod si Li Boshen, hakbang-hakbang na lumalapit. Madali lang sanang makita ang labasan, ngunit dahil sa takot at pagkalito ni Avigail, tumakbo siya kung saan-saan hanggang sa mawala siya sa direksyon. Ngayon, unti-unting nagbalik ang kanyang katinuan, at sa wakas ay nakalabas siya ng haunted house. Ang nakakasilaw na sikat ng araw ay tumama sa kanyang mukha, dahilan upang siya’y bahagyang matulala. Nasa likuran lamang niya si Dominic, ang kanyang tingin ay nakatutok lamang sa kanya. Parehong tahimik ngunit magkaiba ang iniisip ng dalawa. Napansin ni Angel ang kakaibang tensyon sa pagitan nila, kaya't dahan-dahan niyang hinila si Avigail sa isang tabi at mahinang nagtanong."Ano'ng nangyari? Ano bang tulong ang hinihingi niya?" Nang marinig ito, parang natauhan si Avigail. Napatingin siya kay Dominic, na hindi kalayuan. Ang kanyang mukha ay puno ng pagkabalisa at pag-aalala. Naalala ni A
Tinutok ni Avigail ang kanyang mata sa itinuro ni Eurika, at nakita ang maliit na batang nakatukod sa isang sulok, nakayakap ang mga tuhod, ang mata'y tila walang buhay, parang isang marupok na manika na nawalan ng kaluluwa.Naisip niya ang matamis na ngiti ng batang iyon tuwing nakikita siya, at ang lungkot na naramdaman ni Avigail ay para bang hindi siya makahinga.Kanina lang, hawak pa ng maliit na batang ito ang kanyang palda na may kumikislap na mata, ngunit ngayon, nagmukha na itong ganito...Dahan-dahang lumapit si Avigail sa batang babae, lumuhod sa harapan nito, at malumanay na tinawag ang pangalan nito, "Skylei, andito si Tita."Hindi sumagot si Skylei.Nakita ito ni Avigail, at para siyang nawalan ng salita.Tahimik na nagsalita si Eurika mula sa likod niya. "Miss Suarez, si Skylei ay nagsara na ang puso at tuluyan nang iniiwasan ang mundo. Kailangan mo siyang kausapin nang mas madalas upang mailabas siya mula sa sarili niyang mundo. Magtiyaga ka sana."Narinig ito ni Avig
Halos buong araw nang magkasama sina Avigail at Skylei. Bagamat masinsin ang mga pagsisikap ni Avigail na magparamdam ng pagmamahal at pakikiramay, nanatiling tahimik ang batang babae, animo’y nasa sariling mundo.Habang papalubog ang araw, ramdam ni Avigail ang bigat ng pag-iwan kay Skylei, ngunit alam niyang kailangan niyang umuwi para sa kaniyang mga anak. May kirot sa kaniyang puso, ngunit pilit siyang ngumiti habang yumuyuko sa bata."Skylei, babalik si Tita bukas. Kailangan mong alagaan ang sarili mo, ha," wika ni Avigail na may lambing, bago yumakap nang mahigpit sa bata, para na ring ipinapaabot ang lahat ng hindi niya masabi.Kasunod nito, isa-isang nagpaalam ang dalawang anak niyang lalaki. Nagbigay rin sila ng yakap kay Skylei, na tila sinasanay ang bata sa pagdamang hindi siya nag-iisa.Nang paalis na ang pamilya, tila may nadamang pagbabago si Skylei. Sa unang pagkakataon, may naging tugon siya—hindi sa salita, kundi sa kilos. Hinila niya ang laylayan ng palda ni Avigail
Nang makita niya si Tita Lera na nagpapakita siya ng nakakatakot na ekspresyon nanlamig si Sky at gusto niyang bumalik sa kwarto ng kanyang daddy ngunit hinawakan siya ni Lera sa pulso at hindi siya nakawala.Tiningnan ni Lera ang bata nang malamig, "Kung ayaw mong magdusa, makinig ka sa akin at huwag akong galitin, naiintindihan mo ba?"Sa banyo, habang naghihilamos si Dominic, tinawagan niya si Avigail.Ang maliit na babae ay laging workaholic. Natatakot siyang baka pag punta nila Henry doon wala si Avigail at kung hindi makita ng bata si Avigail , baka malungkot na naman ito.Buti na lang at mabilis sinagot ng kabilang linya. "Dominic, may kailangan ba?" tanong ni Avigail na medyo magulo pa ang boses, mukhang bagong gising lang siya, o baka naman nagising siya ng tawag niya.Nang maisip ito, isang ngiti ang dumapo sa mga labi ni Dominic at humingi siya ng paumanhin ng mahinahong tinig, "Pasensya na at nagising kita."Si Avigail ay napahikab at umupo mula sa kama.“ok lang dapat
Kinabukasan ng umaga, pagkagising ni Dominic, narinig niyang may kumatok nang maingat sa pintuan ng kanyang kwarto.Ang tanging tao na kumakatok sa kanyang pinto ay ang kanyang anak. Pumunta si Dominic upang buksan ang pinto, at tulad ng inaasahan, nakita niya ang bata na nakatayo sa pinto ng kanyang kwarto na may masigasig na mga mata.Nang makita siya, binati siya ng bata ng malambing na tinig, "Good morning, Daddy!"Bahagyang tumango si Dominic at hinaplos ang ulo ng bata, "Bakit ka gumising ng maaga ngayon, may kailangan kaba?" Sumulyap ang bata sa kwarto ni Lera sa kanto, itinaas ang mata at tiningnan ang kanyang daddy. "Gusto ni Sky pumunta kay Tita Avigail, Daddy, isasama ni Daddy si Sky doon!" Talaga namang hindi nais ng bata na manatili kay Lera, kahit na magkasama lang sila para sa almusal, ayaw pa niyang manatili.Nang marinig ito, kumunot ang noo ni Dominic. Alam niya ang iniisip ng bata, at nauunawaan niya ito.Ngunit mayroong siyang isang mahalagang pulong na dadaluhan
Sa study room nakakunot ang noo ni Dominic habang tinitingnan ang hindi natapos na trabaho ngayong araw, nang bigla siyang makarinig ng mga yapak sa pinto.Maya-maya, kumatok ng malakas sa pinto. Inilipat ni Dominic ang kanyang mga mata mula sa screen ng computer at tiningnan ang pinto na may kunot na noo.Dati, sa oras na ito, ang mga katulong ng Villafuerte family mansion ay nagpapahinga na, at wala ni isa sa kanila ang maglalakas-loob na mag-abala sa kanyang trabaho sa study room.Bukod pa rito, ang malakas na katok ay nagmumungkahing ang tao sa pinto ay si Lera. Hindi niya alam kung ano ang ginagawa ng babaeng iyon.Nagpatuloy ang malakas na katok sa pinto. Matapos patagilid na patulugin si Sky, hindi nais ni Dominic na magising ang bata dahil sa katok, kaya't tumayo siya at binuksan ang pinto.Pagbukas ng pinto, nakita niya ang isang lasing na babae sa labas. Hindi niya alam kung gaano karami ang nainom nito, ngunit ang amoy ng alak ay masakit sa ilong at kumalat sa buong study r
Sa ibaba, nakaupo na si Lera sa dining table.Nang makita ang dalawa na bumaba, tumingin si Lera kay Sky at ang mukha nito ay puno ng paghingi ng paumanhin, "Sky, pasensya na, mukhang may nasabi na naman akong hindi maganda kanina."Hinawakan ni Sky ang kamay ni Dominic, itinaas ang mata at tinanong ang kanyang ama kung maaari ba niyang talikuran ang taong iyon.Hinaplos ni Dominic ang ulo ng maliit na bata at dinala siya sa kanyang tabi. Hindi pinansin ng mag-ama kay Lera.Sa isang saglit, ang atmospera sa mesa ay tila sobrang tensed. Pinapanood ni Lera ang mag-ama na nagsasalu-salo ng pagkain, ngunit ni hindi siya tinitingnan, para bang hindi siya nag-eexist. Puno ng galit ang puso niya, ngunit wala siyang magawa kundi magpasikat at magbigay galak sa maliit na bata."Sky, halika, bata ka pa, kumain ka nang marami para tumangkad ka pa." Ngumiti si Lera at kumuha ng piraso ng karne para sa maliit na bata.Nang makita ni Sky ang dagdag na karne sa kanyang mangkok, natigil siya.Nagkuno
Tinitingnan ni Lera ang likod ni Dominic habang siya ay umaalis, at dumilim ang mukha nito. Bagamat pumayag si Dominic na manatili siya sa mansyon, malinaw mula sa hitsura nito na hindi siya papansinin.Hindi siya papayag dito!Habang ito ay nangyayari, lumabas si Dominic mula sa kwarto, naglakad papunta sa pinto ng kwarto ni Sky, at kumatok, "Sky, buksan mo ang pinto."Sa loob ng kwarto, narinig ni Sky ang boses ng kanyang ama, at naisip ang mga sinabi ni Lera kanina. Agad siyang umiwas at nakatalikod sa pinto ng kwarto. Naghintay si Dominic ng matagal, ngunit walang sumagot. Alam niyang nagseselos na naman ang maliit na bata, at hindi niya maiwasang magka-headache.Gabi na at ang nanay at anak na babae ay nagpasakit sa kanya ng sabay... Matapos maghintay ng ilang sandali at walang narinig na galaw, nagdesisyon si Dominic na kunin ang susi at binuksan ang pinto upang pumasok. Pagpasok niya, nakita niya ang maliit na bata na nakaupo sa kama, nakatalikod sa pinto, at niyayakap ang kany
Si Sky ay nakatago sa likod ni Manang Susan, ngunit nang marinig niyang sinabi ni Lera na magiging mommy siya balang araw, agad nagbago ang ekspresyon ng bata, tiningnan siya nito ng galit at tumakbo papuntang taas gamit ang mga maiiksing mga paa.Nang makita ni Lera ang likod ng bata, agad niyang pinahid ang kanyang kilay at nagmukhang hindi kuntento.Si Manang Susan naman ay nakahinga ng maluwag nang makita niyang tumakbo ang bata, at nagsabi kay Lera, "Ang emosyon po ng little lady ay laging hindi stable, ma'am Lera, sana po ay maintindihan ninyo."Pagkarinig nito, nagbigay ng pilit na ngiti si Lera at nagsabing salamat.Habang nagagalit si Lera, narinig ang ingay mula sa pinto ng villa, at pumasok si Dominic mula sa labas."Dominic, umalis na ba si Tita Luisa?" mabilis na in-adjust ni Lera ang kanyang ekspresyon at tiningnan ang pinto nang may pagpapakitang awa.Itinaas ni Dominic ang kanyang mata at tiningnan siya, tumango ng walang kasamang komento, at pagkatapos ay tiningnan si
Alam ni Dominic kung ano ang nais sabihin ni Luisa, kaya't nagkunwari siyang hindi nakikinig, at hindi nagsalita, naghihintay na magsalita siya una."Paulit-ulit ko nang sinasabi, hindi madaling maghintay si Lera para sa'yo ng anim na taon, hindi mo siya dapat pabayaan!" seryosong sinabi ni Luisa.Maraming beses na nilang napag-usapan ito, kaya't nang marinig ito ni Dominic sumakit ang ulo niya at hindi na nagkaroon ng lakas ng loob na makipagtalo sa kanyang ina.Patuloy si Luisa sa pagsasalita, at tahimik lang si Dominic.Sa loob, tinitingnan ni Sky ang babae na nakaupo sa sofa, mahigpit na humahawak sa laylayan ng damit ni manang Susan, may pag-aalinlangan sa kanyang mukha.Napansin ni Lera ang pagtutol ng bata, at nakaramdam ng hindi magandang pakiramdam, ngunit nagkunwari pa rin siyang mabait, "Sky, tignan mo, may dalang regalo si Tita Lera para sa'yo."Sabay kuha ni Lera ng isang manika mula sa kanyang bag, "Tignan mo, gusto mo ba ito?" Walang pag-aalinlangan na umilibg si Sky. H
Gabing iyon, dinala ni Dominic si Sky sa bahay. Pagpasok nila ng pinto, nakita nila ang kanyang ina at si Lera na nakaupo sa sofa.Nang makita sila na bumalik, mukha pa ring galit si Luisa, ngunit nahihiya si Lera. Tumayo siya at binati sila, "Dominic, Sky, nakabalik na kayo."Tumango si Dominic sa kanya ng walang emosyon, tapos ibinaba ang mga mata at tumingin sa kanyang ina.Nang makita ni Sky si Luisa agad siyang umatras at nagtago sa likod ng kanyang ama at hindi man lang nagbigay-galang kay Luisa."Mom, bakit ka nandito?" hawak ni Dominic ang kamay ni Sky ng isang kamay, tahimik na inaalalayan ang maliit na bata, at nagtanong ng malalim na boses.Pagkarinig ng tanong mula sa kanyang anak, lalo pang dumilim ang mukha ni Luisa. "Bakit kami nandito? Ipinagkatiwala ko si Lera sa'yo. Okay lang na hindi mo siya dinala sa bahay, pero hindi mo man lang siya pinuntahan nang mag-recurr ang lumang sugat niya!"Hindi nakayanan ni Dominic at parang nag kasakit ng ulo siya. "Nagpadala na ako ng
Nang marinig ito, tumugon si Dominic ng malamig, "Kung ganun ipapadala ko na lang ang isa kung tao para dalhin ka sa ospital. Kung wala nang iba, maghahang up na ako, may meeting pa ako mamaya."Kinagat ni Lera ang kanyang mga labi at sinabi, "Sige, mauna ka na." Pagkabanggit niya nito, agad na pinatay ni Dominic ang tawag.Tinutok ni Lera ang kanyang tingin sa itim na screen ng telepono at kitang-kita sa kanyang mukha ang galit.Habang ito ay nangyayari, nagtatagilid na nagsalita ang waiter, "Miss, mas mabuti pang samahan kita sa ospital..."Bago pa matapos magsalita ang waiter, ininterrupt siya ni Lera ng malamig na boses, "Lumayas ka!"Nagulat ang waiter at nang itinaas niya ang kanyang mata, nakita niyang ang babaeng nagrereklamo tungkol sa sakit ng kanyang braso ay ginamit ang parehong braso para itapon ang pagkain sa mesa at pabagsakin ito sa sahig.Pagkalipas ng ilang sandali, ang sahig ay magulo. Lihim na nainis ang waiter, alam niyang nagkamali siya, ngunit wala siyang lakas n