Narinig ni Avigail ang tinig ng mga maliliit na bata at may kakaibang naramdaman sa kanyang puso, ngunit mabilis din itong napalitan ng isang pagkakasala.Ilang sandali lang ang nakalipas, nagkaroon siya ng hindi magandang pagtatalo sa mga tao sa paligid niya. Ngayon, isang simpleng laro lang ng mga bata, ngunit hindi siya makatatayo ng maayos at nahulog siya sa mga braso ng lalaki.Para sa iba, ang kanyang ginawa ay maaaring magmukhang sinadya, ngunit tanging si Avigail lamang ang nakakaalam na siya ay talagang naging pabaya.Pero kung ipapaliwanag niya ngayon, tiyak na lalala lang ang sitwasyon…Tumayo siya mula sa matigas na mga braso ng lalaki, naguguluhan ang kanyang puso.Sa kabilang banda, abala pa rin si Skylei sa laro, at iniutos pa sa kanila ng seryosong tinig, "Huwag kayong gagalaw!"Kaagad naman sumagot ang dalawang maliliit na bata.Hindi makapaghintay si Skylei na marinig ang sagot ng dalawang matanda, kaya tinitigan niya sila ng matalim."Oo nga po."Narinig ito ni Domi
Nararamdaman ng mga bata na hindi na sila interesado na magpatuloy. Umalis na rin si Avigail, kaya't wala nang dahilan para maglaro pa.Sa gilid, pinagmamasdan ni Dominic ang mga bata na nakaupo sa karpet na parang wala nang gana. Nakangiti siya ng kaunti at tiningnan ang itaas bago nagsimulang umakyat.Kailangan niyang makipag-usap ng maayos sa maliit na babae tungkol sa hindi pagkakaintindihan kanina.Inisip ng mga bata na nabigo na ang kanilang plano, ngunit nang tumingin sila, nakita nilang umakyat si Daddy.Agad nilang naisip na tiyak na pupunta siya kay Avigail!Dahil dito, muling naging interesado ang mga bata.Sa itaas, nakapagtago si Avigail sa kanyang kwarto, naguguluhan ang kanyang nararamdaman.Hindi niya maintindihan ang nangyari sa kanya kanina. Ipinakita ng kanyang galit kay Dominic, ngunit nang maglaro sila, nabulabog siya sa kalambutan ng mga mata ng lalaki.Habang iniisip ang nangyaring iyon, hindi maiwasan ni Avigail na mag-alinlangan sa sarili.Baka kasi dahil hind
Sa hagdan, narinig ni Dominic ang mga salita ni Avigail at medyo nagkunot ang kanyang noo. Lumingon siya at tiningnan ang maliit na babae sa pintuan ng kwarto ng magkahalong pagkalito at pag-aalinlangan.Bahagyang ibinaba ni Avigail ang kanyang mga kilay at nagkunot ang kanyang magandang noo, tila nagsisisi sa mga sinabi niya.Dahil dito, tumaas ang labi ni Dominic ng may kahulugan, "Miss Avi, huwag mong pilitin ang sarili mo. Hindi magbabago ang nararamdaman ko dahil lang sa isang hapunan."Pagkatapos nito, tumango si Dominic kay Avigail, at tumalikod na upang bumaba muli ng hagdan.Narinig ang tunog ng mga yapak, kaya tumingin si Avigail at tiningnan siya. Tahimik siyang nag-sigh at muling nagsalita, "Sama tayo sa pagkain. Kung aalis ka, tiyak na malulungkot si Sky."Ito ay sinabi ni Avigail kay Dominic at pati na rin sa sarili niya.Kanina, binanggit ni Dominic ang tungkol sa kanyang sarili anim na taon na ang nakalipas. Nang makita ni Avigail ang kanyang likod habang siya ay umali
Hindi makakatulong nang husto ang mga bata sa kusina, ngunit nang nandiyan sila, unti-unting humupa ang magulong pakiramdam ni Avigail.Matapos maghanda ng pagkain, nakita ni Avigail si Dominic na nakaupo sa sofa.Mukhang medyo pagod siya. Makalipas ang ilang sandali, nakatulog na ang lalaki, nakatagilid nang bahagya, kalahating nakasandal sa likod ng sofa. Kahit natutulog siya, napanatili pa rin niya ang kanyang pormal na anyo.Nang makita ito, hindi namalayang binawasan ni Avigail ang ingay ng kanyang mga galaw at gumawa ng senyas na maging tahimik ang mga bata.Sinundan ng mga bata ang tingin ni Avigail at nakita nila ang kanilang natutulog ang kanilang Daddy. Ang mga mukha ni Dale at Dane ay nagpakita ng kalituhan.Ang daddy nila na nakita nila kanina ay abala sa trabaho kapag may pagkakataon, pero ngayon, natutulog siya.Nabigla sila. Baka sobrang pagod siya sa trabaho nitong mga nakaraang araw?Tumingin ang dalawang bata kay Skylei na may kalituhan.Nang makita ni Skylei ang tao
Nang gabing iyon, magkasunod na nagtatalo o naglalaro ng mga laro ang dalawa at hindi na masyadong binigyan ng pansin ni Avigail ang hitsura ng lalaki.Ngayon, parang tila seryoso na ang insomnia ni Dominic sa mga nakaraang araw. Malinaw na makikita ang mga itim na bilog sa ilalim ng kanyang mga mata.Bukod pa rito, bihira lang na makakita ng lalaki na ganito kalalim ang pagkakatulog.Kahit na anim na taon na ang nakalipas, nang matulog sila sa parehong kama ng ilang beses, magaan na magaan lang ang tulog ni Dominic.Ganun ka-shallow ang tulog niya na kahit kaunting galaw lang ni Avigail ay agad siyang magigising at aalis sa kama nang malamig.Habang iniisip ang mga karanasan noong anim na taon, at tinitingnan ang natutulog na lalaki sa harap niya, nakaramdam si Avigail ng isang emosyonal na alon."Mr. Villafuerte?" Tinawag ni Avigail ng mahina ang pangalan ng lalaki para subukang gisingin siya at matulungan.Ngunit hindi tumugon si Dominic.Nagdalawang-isip si Avigail at pagkatapos a
Chapter 1- Triplets Third Person’s Point of View "Dominic! Hindi ba pangarap mong makasama na si Lera? Pwede naman iyong mangyari kung ipapaubaya mo sa akin ang gabing ito. Ibibigay ko ang kalayaan na gusto mo ngunit magiging akin ka. Isipin mo na lang na kabayaran ito sa lahat ng nagawa ko sa iyo, sa pagmamahal ko. Ngayong gabi hinihingi ko na maging asawa kita, gawin natin ang bagay na tatlong taon mong pinagkait sa akin. Iyon lang sana Dominic.” mabilis na hinalikan ni Avigail ang lalaking nasa harapan niya. Despirado siyang hinalikan ito ng puno ng pananabik. Alam niyang hindi tama ang ginagawa niya ngayon sa kaniyang asawa. Sa mata ng lalaki ay nakakababa bilang isang babae. Ngunit matagal na niyang minamahal si Dominic, tatlong taon na din silang kasal kaya anong masama kung gustuhin niyang gawin nilang dalawa ang ginagawa dapat ng dalawang taong pinagtibay ng isang kasal. “Avigail!! Lasing ka ba? Ang lakas ng loob mo ah.” Nag-gagalaiti sa galit si Dominic. Hindi maipinta
Mabilis na pumasok si Avigail sa opisina ni Miguel Tan.Pagpasok niya, nakita niya ang kanyang dalawang anak na nakaupo sa sopa sa opisina ng professor, nakade-kwatro pa.Nang makita nila siyang pumasok, lumiwanag ang kanilang mga mata, at agad silang tumayo mula sa sopa at tumakbo papunta sa kanya, "Mommy, finally, nakalabas ka na sa isolation! Akala ko'y balak mong manatili sa research room na lang tumira!"“Pagod k aba Mom? Halika dito, maupo ka muna at hilutin ko ang iyong likod.”Sabi ng dalawang kambal at inalalayan pa ang kaniyang ina pa-upo sa sopa. Tumingin lang ang kanilang ina sa dalawang nagmamalasakit na bata at biglang naramdaman ang inis sa nabalitaan niyang ginawa ng dalawa.“Ang ganda ng acting ninyo ngayon. Bakit hindi ko nakita ang ganyang mukha habang hina-hack niyo ang computer ko?” bakas sa mukha ng professor na galit na galit ito dahil sa ginawa ng dalawa.“You can’t blame us! Ang dami niyong pinapagawa sa mommy ko, tingnan mo halos hindi na siya nakakain kaka-ov
Palabas na ng airport si Avigail. Sobrang kaba at taranta ang kaniyang nararamdaman, panay lingon siya upang iwasan ang lalaking ayaw niyang makita at laking pasalamat na lang niya na hindi na niya ito nakita pa. Huminga siya ng malalim habang hawak ang kamay ng dalawang anak, napapansin ng dalawang bata ang kakaibang kilos ng kanilang ina ngunit hinayaan na lang niya at sabay silang nanahimik dalawa."Avi!! Avigail! Dane at Dale!"Isang pamilyar na boses ng babae ang narinig mula sa malayo.Nang itaas nilang tatlo ang kanilang mga mata, nakita nila ang isang babaeng bihis na bihis at kumakaway habang papalapit sa kanila nang may ngiti.Nang makita si Angel, ang puso ni Avigail ay unti-unting gumaan, at isang ngiti ang lumitaw sa kanyang mukha, “Angel! I miss you!"Si Angel ay ang matalik niyang kaibigan mula sa kolehiyo at isa na ring doktor. Ngayon, siya na rin ang may-ari ng sariling ospital.Lumapit si Angel sa mag-iina, niyakap si Avi, at ngumiti, "Ang tagal kong hinintay kayo!
Nang gabing iyon, magkasunod na nagtatalo o naglalaro ng mga laro ang dalawa at hindi na masyadong binigyan ng pansin ni Avigail ang hitsura ng lalaki.Ngayon, parang tila seryoso na ang insomnia ni Dominic sa mga nakaraang araw. Malinaw na makikita ang mga itim na bilog sa ilalim ng kanyang mga mata.Bukod pa rito, bihira lang na makakita ng lalaki na ganito kalalim ang pagkakatulog.Kahit na anim na taon na ang nakalipas, nang matulog sila sa parehong kama ng ilang beses, magaan na magaan lang ang tulog ni Dominic.Ganun ka-shallow ang tulog niya na kahit kaunting galaw lang ni Avigail ay agad siyang magigising at aalis sa kama nang malamig.Habang iniisip ang mga karanasan noong anim na taon, at tinitingnan ang natutulog na lalaki sa harap niya, nakaramdam si Avigail ng isang emosyonal na alon."Mr. Villafuerte?" Tinawag ni Avigail ng mahina ang pangalan ng lalaki para subukang gisingin siya at matulungan.Ngunit hindi tumugon si Dominic.Nagdalawang-isip si Avigail at pagkatapos a
Hindi makakatulong nang husto ang mga bata sa kusina, ngunit nang nandiyan sila, unti-unting humupa ang magulong pakiramdam ni Avigail.Matapos maghanda ng pagkain, nakita ni Avigail si Dominic na nakaupo sa sofa.Mukhang medyo pagod siya. Makalipas ang ilang sandali, nakatulog na ang lalaki, nakatagilid nang bahagya, kalahating nakasandal sa likod ng sofa. Kahit natutulog siya, napanatili pa rin niya ang kanyang pormal na anyo.Nang makita ito, hindi namalayang binawasan ni Avigail ang ingay ng kanyang mga galaw at gumawa ng senyas na maging tahimik ang mga bata.Sinundan ng mga bata ang tingin ni Avigail at nakita nila ang kanilang natutulog ang kanilang Daddy. Ang mga mukha ni Dale at Dane ay nagpakita ng kalituhan.Ang daddy nila na nakita nila kanina ay abala sa trabaho kapag may pagkakataon, pero ngayon, natutulog siya.Nabigla sila. Baka sobrang pagod siya sa trabaho nitong mga nakaraang araw?Tumingin ang dalawang bata kay Skylei na may kalituhan.Nang makita ni Skylei ang tao
Sa hagdan, narinig ni Dominic ang mga salita ni Avigail at medyo nagkunot ang kanyang noo. Lumingon siya at tiningnan ang maliit na babae sa pintuan ng kwarto ng magkahalong pagkalito at pag-aalinlangan.Bahagyang ibinaba ni Avigail ang kanyang mga kilay at nagkunot ang kanyang magandang noo, tila nagsisisi sa mga sinabi niya.Dahil dito, tumaas ang labi ni Dominic ng may kahulugan, "Miss Avi, huwag mong pilitin ang sarili mo. Hindi magbabago ang nararamdaman ko dahil lang sa isang hapunan."Pagkatapos nito, tumango si Dominic kay Avigail, at tumalikod na upang bumaba muli ng hagdan.Narinig ang tunog ng mga yapak, kaya tumingin si Avigail at tiningnan siya. Tahimik siyang nag-sigh at muling nagsalita, "Sama tayo sa pagkain. Kung aalis ka, tiyak na malulungkot si Sky."Ito ay sinabi ni Avigail kay Dominic at pati na rin sa sarili niya.Kanina, binanggit ni Dominic ang tungkol sa kanyang sarili anim na taon na ang nakalipas. Nang makita ni Avigail ang kanyang likod habang siya ay umali
Nararamdaman ng mga bata na hindi na sila interesado na magpatuloy. Umalis na rin si Avigail, kaya't wala nang dahilan para maglaro pa.Sa gilid, pinagmamasdan ni Dominic ang mga bata na nakaupo sa karpet na parang wala nang gana. Nakangiti siya ng kaunti at tiningnan ang itaas bago nagsimulang umakyat.Kailangan niyang makipag-usap ng maayos sa maliit na babae tungkol sa hindi pagkakaintindihan kanina.Inisip ng mga bata na nabigo na ang kanilang plano, ngunit nang tumingin sila, nakita nilang umakyat si Daddy.Agad nilang naisip na tiyak na pupunta siya kay Avigail!Dahil dito, muling naging interesado ang mga bata.Sa itaas, nakapagtago si Avigail sa kanyang kwarto, naguguluhan ang kanyang nararamdaman.Hindi niya maintindihan ang nangyari sa kanya kanina. Ipinakita ng kanyang galit kay Dominic, ngunit nang maglaro sila, nabulabog siya sa kalambutan ng mga mata ng lalaki.Habang iniisip ang nangyaring iyon, hindi maiwasan ni Avigail na mag-alinlangan sa sarili.Baka kasi dahil hind
Narinig ni Avigail ang tinig ng mga maliliit na bata at may kakaibang naramdaman sa kanyang puso, ngunit mabilis din itong napalitan ng isang pagkakasala.Ilang sandali lang ang nakalipas, nagkaroon siya ng hindi magandang pagtatalo sa mga tao sa paligid niya. Ngayon, isang simpleng laro lang ng mga bata, ngunit hindi siya makatatayo ng maayos at nahulog siya sa mga braso ng lalaki.Para sa iba, ang kanyang ginawa ay maaaring magmukhang sinadya, ngunit tanging si Avigail lamang ang nakakaalam na siya ay talagang naging pabaya.Pero kung ipapaliwanag niya ngayon, tiyak na lalala lang ang sitwasyon…Tumayo siya mula sa matigas na mga braso ng lalaki, naguguluhan ang kanyang puso.Sa kabilang banda, abala pa rin si Skylei sa laro, at iniutos pa sa kanila ng seryosong tinig, "Huwag kayong gagalaw!"Kaagad naman sumagot ang dalawang maliliit na bata.Hindi makapaghintay si Skylei na marinig ang sagot ng dalawang matanda, kaya tinitigan niya sila ng matalim."Oo nga po."Narinig ito ni Domi
Sa simula ng laro, ang dalawang bata ay nakatayo sa magkabilang gilid, habang si Avigail at Dominic naman ay nasa gitna."123, Mickey.. Mickey… Mouse…”Matapos maglakad ng kaunti, biglang lumingon si Skylei.Agad huminto ang apat.Medyo hindi pa matatag ang dalawang bata at medyo tumagilid sila bago nakatayo ng maayos.Buti na lang, si Skylei ay abala lang sa paglalaro at hindi pinansin iyon, kaya mabilis siyang humarap ulit.Nang magsimula silang maglakad ulit, hindi alam kung ang dalawang bata ay masyadong nagmamadali, kaya palaging nagsisiksikan sa gitna.Tumingin si Avigail kay Dale na nasa tabi niya, na parang hindi makapaghintay.Si Dale ay nakatutok lang kay Skylei na nasa gitna, mukhang determinado.Tila ang layunin ni Dale ay makalapit agad kay Skylei.Dahil dito, si Avigail ay napabuntong-hininga, at tahimik na gumalaw patungo sa gitna para magbigay daan sa bata.Sa kabilang banda, napansin din ni Dominic ang ginagawa ni Dane at parang may kakaiba sa kilos ng bata, pero hind
Naroroon mula sa pinto ng kusina ang sala.Tumingala ang batang babae at nakita ang kanyang daddy na nakakunot ang noo, mukhang medyo inis.Halata na nagsisisi siya sa inasta nito kanina sa kaniya at sa kaniyang tita.“Humph!” puffed up ang mga pisngi ng batang babae at naisip nang galit, "Karma lang niya 'yan, sino ba ang nagalit sa amin na walang kaalam-alam!"Anuman ang kanyang iniisip, pagkatapos magreklamo sa puso, naalala pa rin ng batang babae na gusto niyang ang kaniyang Tita ang maging mommy niya.Kaya, kung tutulungan niya ang daddy, tinutulungan din niya ang sarili niya.Sa pag-iisip nito, iniwasan ng batang babae ang kanyang galit at pinili na tulungan na ang daddy."Tita, laro tayo..." mahinang hinila ng batang babae ang damit ni Avigail at nagsalita ng malambing na boses.Magaling umarte ang batang babae. Nang magsalita siya, puno ng lungkot ang kanyang mukha, na parang hindi pa siya nakakabawi sa kalungkutan ng pagkuha sa kanya ni Dominic kanina.Nakita ni Avigail ang m
Muling iniabot ni Dale ang bulaklak, "Marami po ang mga lily sa bouquet ni Mommy kaya't nangahas akong kumuha ng isa."Pagkarinig ng mga salitang iyon mula sa bata, nagkunot ang noo ni Dominic at sa wakas ay naintindihan niya ang ibig sabihin ng bata.Ang bouquet ng mga bulaklak na dinala ni Avigail ay malinaw na ibinigay ng iba bilang pasasalamat.Muling nagkamali si Dominic sa pag-unawa sa sitwasyon.Hindi nakapagtataka kung bakit galit na galit si Avigail.Dahil dito, ang mukha ni Dominic ay nagbago at humupa ang galit. Tumingin siya sa direksyon ng maliit na babae na abala pa rin sa kusina, saka kinuha ang mga lily na iniabot ni Dale, "Pasensya na, nai-stress lang si Tito, maghihintay si Tito at si Sky ay kakain kasabay niyo."Nang matapos niyang sabihin ito, iniwasan ni Dominic si Skylei at binaba siya mula sa kanyang mga braso.Pagkababa ng maliit na bata, agad niyang tinitigan ang kanyang daddy nang galit at tumakbo patungo sa kusina para hanapin si Avigail.Sa sala, hawak ni D
Sa ibaba, napansin din ni Dominic ang mga bata na pababa ng hagdan.Nang mga bata ay magbabalak pang magsalita, nakita nila si Dominic na biglang tumingin kay Skylei at nagsalita ng walang emosyon: "Sky, bumaba ka na, kailangan na nating umuwi." Nang marinig ito, nagulat ang mga bata.Binuksan ni Skylei ang kanyang mga mata, naguguluhan, "Daddy..."Matapos niyang sabihin sa kaniyang Tita na mananatili siya para kumain ng pagkain na lulutuin ng kaniyang Tita, ano ibig sabihin ng kaniyang Daddy ng ganito?Kahit pa nag-away sila ng kaniyang Tita, hindi naman dapat siyang iuwi agad ng kaniyang Daddy.Pati nga ang kaniyang Daddy ang nagsabi na gusto niyang tulungan siya na pakalmahin ang kaniyang Tita.Kung siya pa ang gustong umalis agad, paano pa kaya nila masusuyo ang kanilang Tita?Hindi kumilos si Dominic, "May ibang kailangan gawin si Tita, at hindi natin alam kung may ibang bisita na darating mamaya, kaya huwag na nating guluhin si Tita."Habang nagsasalita siya, naglakad si Dominic