Unti-unting tumigil ang pagyanig ng eroplano, ngunit nanatiling blangko ang isipan ni Avigail.Hindi siya agad nakabawi sa sarili hanggang sa tuluyang lumapag nang ligtas ang eroplano. Nang maalala ang nangyari, naramdaman pa rin niya ang kaba."Sabi ko na nga ba, ligtas tayong makakarating," narinig niya ang mababang boses ni Dominic sa kanyang tainga. "Pero ngayong nakalapag na tayo, maaari bang pakawalan na ako ni Miss Suarez?"Natigilan si Avigail.Sa sobrang kaba niya kanina, nakalimutan na halos niyang may lalaki sa tabi niya.Pakawalan? Ano ang ibig sabihin ng lalaki?Habang naguguluhan, naramdaman niyang may kumilos sa kanyang kaliwang kamay.Napatingin siya at nakita niyang magkahawak ang kanilang mga kamay ni Dominic, sa pagitan ng kanilang mga upuan.Hawak niya nang mahigpit ang malaking kamay ng lalaki, at may bakas pa ng kanyang mga daliri sa balat nito. Sa sobrang tigas ng kapit niya, hindi niya man lang napansin ito kanina.Nanlaki ang mga mata ni Avigail. Ilang segundo
Napansin agad ni Dominic na nagpapakitang-gilas si Avigail. Nang makita niyang malapit na itong matumba, mabilis siyang umabot para tulungan ito.Hawak ni Avigail ang braso niya.Walang sinuman sa kanilang dalawa ang gumalaw.Nang maramdaman ni Avigail na nabisto ang pagpapanggap niya, pilit niyang inangkla ang sarili sa braso ng lalaki. Yumuko siya nang matagal, saka dahan-dahang tumayo nang diretso at humingi ng paumanhin na tila walang nangyari."Pasensya na, kanina... hindi ako nakatayo nang maayos," sabi niya.Pagkatapos ay sinubukan niyang alisin ang kamay niya.Ngunit napansin ni Dominic ang intensyon niya. Dumilim ang tingin nito, at bago pa niya maalis ang kamay, hinawakan na nito ang kanyang kamay na nakapatong sa braso niya, walang tanong-tanong.Bahagyang kumunot ang noo ni Avigail."Katulad lang ng kanina, hindi mo kailangang magpakitang-gilas pa sa akin ngayon," ani Dominic, bahagyang nakakunot ang noo. Nang hindi nagbabago ang ekspresyon, inabot niya ang baywang nito at
Narinig ni Avigail ang bata na lumapit kay Dominic. Kumunot ang kanyang noo at tinawag ito, "Dale, halika na, pumasok na tayo."Nang marinig ng bata ang sinabi ng ina, tumango ito nang masunurin, iniiwas ang mata kay Dominic, at naglakad patalikod papasok sa bahay, kasunod si Avigail.Maingat na tinulungan ni Angel ang kanyang kaibigan. Puno ng alala ang mga mata nito, "Talaga bang nahihirapan ka sa airsickness? Hindi ko pa ito nakikita sa iyo dati."Matagal na silang magkaibigan, at ito ang unang pagkakataon na nakita ni Angel na nahihirapan si Avigail dahil sa airsickness, at sobrang pagkalito pa.Nag-isip si Avigail tungkol sa mga bata sa paligid niya, ayaw niyang mag-alala sila, kaya't tumango siya nang magaan, "Medyo hindi lang maganda ang pakiramdam ko ngayon."Nang marinig ito, hindi na nagtanong pa si Angel at tinulungan na lang siyang makapasok sa loob ng condo.Pagdating sa pintuan ng condo, nakita ni Dominic ang likod nilang pumasok, at nagkaroon ng malalim na ekspresyon sa
Pagbalik ni Dominic sa mansyon, nakita niya si Skylei na nakahiga sa coffee table at naglalaro ng Lego. Matapos maglaro kay Dane at Dale, nahawa ang maliit na batang babae sa kanilang hilig at hilingin kay Dominic na bumili ng maraming Lego para sa kanya.Dahil tanging siya lang ang bata, mas maliit ang modelong Lego na binili ni Dominic para sa kanya kumpara sa mga Lego ng dalawa, at akma lang sa coffee table.Pagkakita sa kanya, tumingin si Skylei sa pinto, tumayo at nilapitan siya. Hindi nagsalita ang maliit na batang babae, kundi tumayo lang sa tabi ni Dominic at tinitigan siya. Nang makita ni Dominic ang batang babae, hindi maiwasang maisip si Avigail.Noong nasa eroplano, takot na takot ang maliit na babae, pero iniisip lang nito sina Dane at Dale. Hindi nito alam na si Skylei ay anak din niya.Naisip ni Dominic ang mga bagay na ito at iniabot ang kamay para haplusin ang ulo ng batang babae, na may kabuntot na lungkot sa kanyang puso."Tita," biglang tawag ni Skylei, na naging s
Narinig ni Avigail ang mga sinabi ni Dominic, kaya bahagyang itinaas ni Dominic ang kilay at tumingin pababa sa maliit na bata na hawak niya.Si Skylei ay nakayuko, may lungkot sa mukha, at ang kamay ni Dominic na humahawak sa kanya ay tila nagkaroon ng kaunting lakas, na may kabuntot na nerbiyos.Sumunod si Avigail sa direksyon ng mata ni Dominic at nakita ang malungkot na mukha ng bata, kaya't ang kanyang puso ay lumambot.Dati, laging masaya si Skylei tuwing makikita siya, pero ngayon, parang nag-aalangan at hindi lumalapit.Iniisip ni Avigail na marahil ay dahil na rin sa sinabi niya sa bata na aalis siya ng bansa at pinakiusapan siya na mag-ingat at wag maglapit.Simula nang mangyari iyon, tuwing umuuwi ang mga kambal, palagi nilang binabanggit si Skylei, kaya sigurado siyang miss na ng bata si Avigail.Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ni Avigail at lumapit kay Skylei. Pinatong niya ang kamay sa ulo ng bata at mahinahong sinabi, "Ayaw lang naman ni tita na mag-ala
Hinawakan ni Avigail ang schoolbag ng bata, ngunit iniwas ni Dominic ang kanyang kamay nang walang emosyon. Lumiko siya at naglakad papunta sa unahan, "Tara na."Avigail's hand fell empty, and the little guys around her carefully tugged at her sleeves. Nang bumalik siya sa katinuan, sinundan niya ang lalaki kasama ang mga bata.Sa may pintuan ng kindergarten, naroon na si Teacher Marga at naghihintay.Pagkakita sa kanila, ngumiti si Teacher Marga at binati si Avigail, "Miss Suarez, matagal na tayong hindi nagkita."Sa mga nakaraang linggo, si tita Kaye o si Angel na ang nagdadala sa mga bata, kaya si Avigail ay matagal nang hindi pumunta."Matagal na nga." Ngumiti siya at sinagot, "Kamusta naman po ang mga bata sa school, hindi naman po ba nagiging pasaway sa klase?"Itinaas ni Teacher Marga ang kanyang mga kamay, "Sila pa nga ang pinakamasunuring bata sa klase, huwag po kayong mag-alala."Sa narinig, napa-kalma si Avigail at inabot ang mga bata kay Teacher Marga.Ngunit mahigpit na h
“Hindi nakakapagtaka na tinanong mo ako tungkol sa pagpunta ni Dr. Suarez sa Davao City dalawang araw na ang nakakaraan. Akala ko’y hinihiling mo ako na gawin ang isang bagay, ngunit hindi ko inakalang may pansarili kang layunin!”Nang maisip ito, tiningnan ni Martin ang taong nasa harap niya na may halong pang-aasar. Si Dominic naman, nakatagilid na ang mata, ang mukha’y medyo malungkot.Oo, makasarili siya, ngunit hindi man lang pinahalagahan ng babae ang mga ginawa niya.Itinaas ni Martin ang kilay at nagtanong muli, “So, pumunta ka sa dinner na iyon. Kumusta? May nangyaring progreso ba sa relasyon ninyo?”Pagkasabi niya ng mga salitang iyon, nakita niyang lalong nagiging malamig ang mukha ng kanyang kapatid.Walang duda, hindi pa rin maganda ang relasyon ng dalawa.Nakita ito ni Martin at nagtaka siya.Pumunta si Dominic sa ganitong kalaking sakripisyo para habulin siya, pero bakit hindi man lang nagpakita ng kahit kaunting malasakit si Avigail?Ito na yata ang unang pagkakataon n
Narinig ni Dominic ang mungkahi ni Martin at unti-unting lumiwanag ang kanyang mukha.Alam ni Dominic ang ugali ni Avigail. Sa kanyang puso, ang medicine ay isa sa pinakamahalaga.Kung may ganitong pagkakataon, tiyak na pipiliin ng babae na manatili sa bansa at maghangad ng pagkakataon na makipagtulungan sa Hermosa."Ano sa tingin mo sa ideya ko?" tanong ni Martin, na may ngiti sa labi.Sumulyap si Dominic at hindi nagkomento, "Hindi masama, kung mapipilit kong manatili siya dito, may utang ako sa'yo."Hindi masyadong kasali ang pamilya Villafuerte sa industriya ng medisina at walang malalim na koneksyon sa Hermosa, kaya't wala silang magagawa.Kung sakali mang makipag-usap, baka mag-atubili si Avigail na tanggapin ang pagkakataon dahil sa kanya, kaya't hindi ito magandang hakbang.Mas mabuting si Martin na lang ang magmungkahi.Tumaas ang kilay ni Martin, "Wag na ang pabor. Pag nag-asawa kayo, huwag kalimutang bigyan ako ng malaking red envelope."Pagkasabi nito, hindi na naghintay n
Habang papunta sa kumpanya, nakita ni Dominic ang kanyang anak na babae sa rearview mirrorat napakunot ang noo."Si Daddy ang maghahatid sa iyo," sabi ni Dominic nang may seryosong tono.Plano niyang utusan si Henry na ihatid ang bata mamaya, ngunit nang makita ang kalagayannito, naisip niyang baka hindi kayanin ni Henry na alagaan siya.Pagkatapos nito, direktang tinawagan ni Dominic si Henry.Mabilis na sinagot ang tawag sa kabilang linya, “Yes Master gaano katagal bago kayodumating?"Kumunot ang noo ni Dominic at sinabing, "Ipagpaliban ang pulong sa umaga sandali."Nagulat si Henry nang marinig ito.Mahalaga ang pulong sa umaga, ngunit sinabi ng kanyang Master na ipagpaliban ito..."Mga isang oras lang naman," dagdag pa ni Dominic. "Ihahatid ko muna si Sky."Sumang-ayon si Henry.Sa paglipas ng mga taon, nasanay na siya. Sa kanyang Master ang lahat ay kailangangmagbigay-daan para sa batang babae.Matapos ibaba ang telepono, binago ni Dominic ang direksyon ng kanyang sasakyan at
Pagkaraan ng ilang sandali, dinala ni Dominic si Sky pababa. Nasa mesa na si Lera at nakaupo na.Nang makita silang pababa, pinigilan ni Lera ang kanyang pagkadismaya at ngumiti sadalawa. Tinuro ang upuan sa tabi niya at sinabi kay Sky, "Sky, halika, papakainin ka ni Tita ngagahan."Inisip niyang pagkatapos ng pagbabanta kanina, magiging masunurin ang bata.Ngunit sa kabila ng kanyang ngiti, tila hindi narinig ng bata ito at hinawakan lang ang damit niDominic, sinundan siya hanggang sa makaupo siya sa tabi ng kanyang ama.Nakita ni Lera na hindi siya pinapansin ng mag-ama, kaya't nanigas ang ekspresyon niya."Dominic, kailangan mong pumasok mamaya, di ba?" Pagkalipas ng ilang segundo, nagsalita siLera ng pilit.Tumango si Dominic nang walang komento.Nakita ni Lera na may kaunting tugon, kaya't humupa ang kanyang galit at ngumiti, "Sky,hayaan mong samahan ka ni Tita ngayon! Tiyak na magiging masaya tayo mamaya!"Nang matapos ang sinabi, nakita niyang tinitigan siya ng bata ng may
Nang makita niya si Tita Lera na nagpapakita siya ng nakakatakot na ekspresyon nanlamig si Sky at gusto niyang bumalik sa kwarto ng kanyang daddy ngunit hinawakan siya ni Lera sa pulso at hindi siya nakawala.Tiningnan ni Lera ang bata nang malamig, "Kung ayaw mong magdusa, makinig ka sa akin at huwag akong galitin, naiintindihan mo ba?"Sa banyo, habang naghihilamos si Dominic, tinawagan niya si Avigail.Ang maliit na babae ay laging workaholic. Natatakot siyang baka pag punta nila Henry doon wala si Avigail at kung hindi makita ng bata si Avigail , baka malungkot na naman ito.Buti na lang at mabilis sinagot ng kabilang linya. "Dominic, may kailangan ba?" tanong ni Avigail na medyo magulo pa ang boses, mukhang bagong gising lang siya, o baka naman nagising siya ng tawag niya.Nang maisip ito, isang ngiti ang dumapo sa mga labi ni Dominic at humingi siya ng paumanhin ng mahinahong tinig, "Pasensya na at nagising kita."Si Avigail ay napahikab at umupo mula sa kama.“ok lang dapat
Kinabukasan ng umaga, pagkagising ni Dominic, narinig niyang may kumatok nang maingat sa pintuan ng kanyang kwarto.Ang tanging tao na kumakatok sa kanyang pinto ay ang kanyang anak. Pumunta si Dominic upang buksan ang pinto, at tulad ng inaasahan, nakita niya ang bata na nakatayo sa pinto ng kanyang kwarto na may masigasig na mga mata.Nang makita siya, binati siya ng bata ng malambing na tinig, "Good morning, Daddy!"Bahagyang tumango si Dominic at hinaplos ang ulo ng bata, "Bakit ka gumising ng maaga ngayon, may kailangan kaba?" Sumulyap ang bata sa kwarto ni Lera sa kanto, itinaas ang mata at tiningnan ang kanyang daddy. "Gusto ni Sky pumunta kay Tita Avigail, Daddy, isasama ni Daddy si Sky doon!" Talaga namang hindi nais ng bata na manatili kay Lera, kahit na magkasama lang sila para sa almusal, ayaw pa niyang manatili.Nang marinig ito, kumunot ang noo ni Dominic. Alam niya ang iniisip ng bata, at nauunawaan niya ito.Ngunit mayroong siyang isang mahalagang pulong na dadaluhan
Sa study room nakakunot ang noo ni Dominic habang tinitingnan ang hindi natapos na trabaho ngayong araw, nang bigla siyang makarinig ng mga yapak sa pinto.Maya-maya, kumatok ng malakas sa pinto. Inilipat ni Dominic ang kanyang mga mata mula sa screen ng computer at tiningnan ang pinto na may kunot na noo.Dati, sa oras na ito, ang mga katulong ng Villafuerte family mansion ay nagpapahinga na, at wala ni isa sa kanila ang maglalakas-loob na mag-abala sa kanyang trabaho sa study room.Bukod pa rito, ang malakas na katok ay nagmumungkahing ang tao sa pinto ay si Lera. Hindi niya alam kung ano ang ginagawa ng babaeng iyon.Nagpatuloy ang malakas na katok sa pinto. Matapos patagilid na patulugin si Sky, hindi nais ni Dominic na magising ang bata dahil sa katok, kaya't tumayo siya at binuksan ang pinto.Pagbukas ng pinto, nakita niya ang isang lasing na babae sa labas. Hindi niya alam kung gaano karami ang nainom nito, ngunit ang amoy ng alak ay masakit sa ilong at kumalat sa buong study r
Sa ibaba, nakaupo na si Lera sa dining table.Nang makita ang dalawa na bumaba, tumingin si Lera kay Sky at ang mukha nito ay puno ng paghingi ng paumanhin, "Sky, pasensya na, mukhang may nasabi na naman akong hindi maganda kanina."Hinawakan ni Sky ang kamay ni Dominic, itinaas ang mata at tinanong ang kanyang ama kung maaari ba niyang talikuran ang taong iyon.Hinaplos ni Dominic ang ulo ng maliit na bata at dinala siya sa kanyang tabi. Hindi pinansin ng mag-ama kay Lera.Sa isang saglit, ang atmospera sa mesa ay tila sobrang tensed. Pinapanood ni Lera ang mag-ama na nagsasalu-salo ng pagkain, ngunit ni hindi siya tinitingnan, para bang hindi siya nag-eexist. Puno ng galit ang puso niya, ngunit wala siyang magawa kundi magpasikat at magbigay galak sa maliit na bata."Sky, halika, bata ka pa, kumain ka nang marami para tumangkad ka pa." Ngumiti si Lera at kumuha ng piraso ng karne para sa maliit na bata.Nang makita ni Sky ang dagdag na karne sa kanyang mangkok, natigil siya.Nagkunot
Tinitingnan ni Lera ang likod ni Dominic habang siya ay umaalis, at dumilim ang mukha nito. Bagamat pumayag si Dominic na manatili siya sa mansyon, malinaw mula sa hitsura nito na hindi siya papansinin.Hindi siya papayag dito!Habang ito ay nangyayari, lumabas si Dominic mula sa kwarto, naglakad papunta sa pinto ng kwarto ni Sky, at kumatok, "Sky, buksan mo ang pinto."Sa loob ng kwarto, narinig ni Sky ang boses ng kanyang ama, at naisip ang mga sinabi ni Lera kanina. Agad siyang umiwas at nakatalikod sa pinto ng kwarto. Naghintay si Dominic ng matagal, ngunit walang sumagot. Alam niyang nagseselos na naman ang maliit na bata, at hindi niya maiwasang magka-headache.Gabi na at ang nanay at anak na babae ay nagpasakit sa kanya ng sabay... Matapos maghintay ng ilang sandali at walang narinig na galaw, nagdesisyon si Dominic na kunin ang susi at binuksan ang pinto upang pumasok. Pagpasok niya, nakita niya ang maliit na bata na nakaupo sa kama, nakatalikod sa pinto, at niyayakap ang kany
Si Sky ay nakatago sa likod ni Manang Susan, ngunit nang marinig niyang sinabi ni Lera na magiging mommy siya balang araw, agad nagbago ang ekspresyon ng bata, tiningnan siya nito ng galit at tumakbo papuntang taas gamit ang mga maiiksing mga paa.Nang makita ni Lera ang likod ng bata, agad niyang pinahid ang kanyang kilay at nagmukhang hindi kuntento.Si Manang Susan naman ay nakahinga ng maluwag nang makita niyang tumakbo ang bata, at nagsabi kay Lera, "Ang emosyon po ng little lady ay laging hindi stable, ma'am Lera, sana po ay maintindihan ninyo."Pagkarinig nito, nagbigay ng pilit na ngiti si Lera at nagsabing salamat.Habang nagagalit si Lera, narinig ang ingay mula sa pinto ng villa, at pumasok si Dominic mula sa labas."Dominic, umalis na ba si Tita Luisa?" mabilis na in-adjust ni Lera ang kanyang ekspresyon at tiningnan ang pinto nang may pagpapakitang awa.Itinaas ni Dominic ang kanyang mata at tiningnan siya, tumango ng walang kasamang komento, at pagkatapos ay tiningnan si
Alam ni Dominic kung ano ang nais sabihin ni Luisa, kaya't nagkunwari siyang hindi nakikinig, at hindi nagsalita, naghihintay na magsalita siya una."Paulit-ulit ko nang sinasabi, hindi madaling maghintay si Lera para sa'yo ng anim na taon, hindi mo siya dapat pabayaan!" seryosong sinabi ni Luisa.Maraming beses na nilang napag-usapan ito, kaya't nang marinig ito ni Dominic sumakit ang ulo niya at hindi na nagkaroon ng lakas ng loob na makipagtalo sa kanyang ina.Patuloy si Luisa sa pagsasalita, at tahimik lang si Dominic.Sa loob, tinitingnan ni Sky ang babae na nakaupo sa sofa, mahigpit na humahawak sa laylayan ng damit ni manang Susan, may pag-aalinlangan sa kanyang mukha.Napansin ni Lera ang pagtutol ng bata, at nakaramdam ng hindi magandang pakiramdam, ngunit nagkunwari pa rin siyang mabait, "Sky, tignan mo, may dalang regalo si Tita Lera para sa'yo."Sabay kuha ni Lera ng isang manika mula sa kanyang bag, "Tignan mo, gusto mo ba ito?" Walang pag-aalinlangan na umilibg si Sky. H