Harper.Si Jackson, isa sa mga driver ni Gabriel, ang nagbukas ng pinto para sa akin at pumasok ako, si Gabriel ay nadulas sa tabi ko.Hindi pa rin ako makapaniwala na pumayag ako dito, ngunit sa kaibuturan ko alam kong may katuturan ito. Tama si Gabriel, walang mas magandang paraan para magkaroon ng karanasan sa pagpapatakbo ng kumpanya kaysa matuto mula sa pinakamahusay. Pagdating sa negosyo, sina Gabriel at Rowan ang pinakamagaling doon. Nalampasan pa nila ang kanilang dad na nagretiro na ngunit pinuno pa rin ng mga miyembro ng board.Ang tagal kong naghanda dahil hindi ako makapagdesisyon kung ano ang isusuot ko. Nagtrabaho ako mula sa bahay kadalasan at kapag ako ay nagpunta sa kumpanya, nagsuot ako ng casual na damit tutal medyo laid back ang company na pinagtatrabahuhan ko dati.Gusto kong magmukhang presentable at gumawa ng magandang unang impression. Wala akong masyadong damit pangtrabaho at nagplano akong mag shopping ngayong weekend. Mahigpit ang pera, ngunit magagawa ko
"Harper, lalabas ka ba sa kotse? Sinasayang mo ang oras ko", Bulyaw ni Gabriel sa akin.Inangat ko ang ulo ko at tumingin sa kanya. Nakakunot ang kanyang mga kilay at tila naiinip at naiirita. Bumuntong hininga ako bago lumabas. Ito ang Gabriel na nakasanayan ko. Nanlalamig, mayabang at masungit.Inayos ko ang palda ko bago kinuha ang handbag ko. Nagsimula siyang gumalaw at sinusundan ko siya tulad ng isang tupang dinadala sa katayan. Kinakabahan ako, pakiramdam ko lalabas na ang puso ko sa dibdib ko.Napunta ako sa mundo ni Gabriel. Sa kanyang domain. Ito ay medyo hindi komportable at nakakatakot na nasa isang lugar kung saan siya ay may ganap na kontrol sa bawat solong aspeto.Pinindot ni Gabriel ang button para sa elevator at bumukas ito. Pagpasok ko, tumabi ako sa kanya at pilit pinapalamig ang napakabilis na tibok ng puso ko."Ang tanging may access sa elevator na ito ay ang aking pamilya at dinadala kami nito ng direkta sa itaas na palapag kung saan naroroon ang aming mga op
Nagsimula na siyang maglakad at sumunod naman ako sa likod niya."Ito ang office ni Rowan" Sabi niya pagkatapos naming huminto sa harap ng isang pinto.Nakalagay doon ang pangalan ng kapatid niya. Tumango ako, hindi talaga sigurado kung bakit kailangan kong malaman iyon. Oo naman, magtatrabaho ako para sa kanya, ngunit kailangan ko ba talagang makipag ugnayan sa iba pang mas matataas na pinuno?"Ang opisina ko ay nasa tabi mismo niya, ngunit hayaan mo akong bigyan ka ng mabilisang paglilibot bago ko hayaan ang iba kong P.A na ipakita sayo ang iba pa at gabayan ka sa kung ano ang iyong gagawin."“Hindi naman talaga kailangan yun... sigurado ako na ang iyong P.A ay mabibigyan ako ng tour. Marami ka sigurong gagawin" Sabi ko sa kanya sa nakakahiyang boses.Si Gabriel ay sikat sa pagtulog kasama ang kanyang mga personal assistant at hindi pa niya talaga sinubukang itago ang maruming katotohanang iyon.Sobrang naabala ako noong kasal kami. Ayaw kong malaman na asawa ko siya, ngunit hi
"Natutuwa akong makilala ka, Mrs. Wood," Sabi niya pagkaraan ng ilang sandali, na binigyan ako ng isang nakakabulag na ngiti."Natutuwa din ako" Sagot ko sabay kamot sa kanya. "Tawagin mo na lang akong Harper.""Tutal ayos na ito, Christopher, si Harper ay magtatrabaho sa tabi mo. Kaialangan ko siya na matuto ng ilang bagay, kaya pakiusap ipakita sa kanya ang lahat ng kailangan malaman,” Sabi ni Gabriel, na inilabas ang atensyon sa kanya.“Sige Boss.”Tatalikod na sana siya pero tumigil din. "At pakiusap huwag mong sasabihin kahit kanino na asawa ko siya. Kung may magtatanong, manahimik ka na lang." Dagdag niya, bago inikot ang desk at umupo sa kanyang upuan.Lumipat ang mga mata ni Christopher mula sa akin kay Gabriel. May itsura ng pagkalito, ngunit hindi ko ito maalis para sa kanya. Napagkasunduan namin na hangga't hindi nalalaman ng mga magulang ni Gabriel, hindi kami mag aanunsyo ng kasal.“Pwede na kayong umalis pareho” Sabi ni Gabriel sa amin sa distracted na boses. Ang ka
Ng sabihin sa akin ni Gabriel na bibisitahin namin ang kanyang pamilya sa weekly barbecue nila, hindi ko akalain na magiging ganito kaaga.Hectic ang kahapon sa opisina. Malinaw na may entourage si Gabriel ng mga babaeng empleyado na gusto ng isang piraso sa kanya. Sa katotohanan, wala akong pakialam. Hindi niya maiwasan na mainit ang paninigarilyo niya. Ang nasa isip ko ay ang ilan sa mga mapoot at selos na tingin na nakuha ko mula sa ilan sa mga babaeng iyon.Kung naisip ko na si Milly lang ang gustong ipagtanggol ang kanyang pag aangkin, buti na lang nagkamali ako. Hindi ko masasabi sa iyo kung ilang beses akong pinigilan ng ilang babae noong pinababa ako ni Christopher para tapusin ang isang gawain.Tila, ang dalawang babaeng pinagalitan ni Gabriel ay may pananagutan sa pagpapakalat ng balita na ako ang bagong babae ni Gabriel. Sa tingin ko ang kanyang kamay sa aking lower back ang nagsabi ng lahat. Ang magandang balita ay naisip nilang lahat na ako ay isang panandaliang kabit a
Ako ay nasa ulirat habang pinupulot ang mug at dinala sa aking labi. Bweno, iyon ay hanggang sa tumama ang lasa nito sa aking bibig at sa wakas ay naidura ko ang likido.“Nakakadiri yan. Paano mo ito natitiis?" Tanong ko sabay punas sa bibig ko.Sa unang beses, narinig kong tumawa si Gabriel. Ito ay isang malalim at matamis na tawa na gumagawa ng mga bagay sa aking katawan. Yung tipong tawa na nakakalimot sa pangalan mo. Ako lang ba ang nakakaakit ng pagtawa?Nagkibit balikat siya, “Ito ay bagay na makukuha mo ang lasa pagdaan ng panahon. Hindi ito para sa lahat."Parang nawalan ako ng boses, kaya imbes na tumango na lang ako. Natigilan pa rin ako sa katotohanang tumawa si Gabriel. Ang kanyang tawa ay nauwi sa isang magandang tunay na ngiti. Isa na hindi ko pa nakikita. Ito ay mapang-akit at may bahagi sa akin na napopoot na binihag ako nito.“Okay ka lang ba?” Itinutulak niya ang sarili. "Mukha kang nabigla.""Ang ganda mong tumawa at ngumiti."Sa sandali na lumabas sa bibig ko
Nakatitig sa amin si Lilly, lumilipat ang mga mata niya mula sa akin patungo sa kanyang dad. Nakikita ko ang mga tanong sa kanila. Ang pagtataka na may ugnayan sa akin at kay Gabriel.Gaya ng sinabi ko, hindi ito dapat mangyari. Hindi dapat ako ma akit kay Gabriel matapos ang lahat ng mga taong magkalayo. Sa totoo lang, naisip ko na gusto ko ang aking pagkahumaling sa kanya. Na ang pakikitungo niya sa akin ilang taon na ang nakakaraan, ay pinatay ang lahat ng nararamdaman ko para sa kanya.Kung gaano ako naging mali. Heto ako, ilang taon na ang lumipas, muntik na siyang halikan. Pakiramdam ko ay kakila kilabot na pinahintulutan ko ang isang sandali ng kahinaan. Na hinayaan ko ang aking sarili na maakit ng mga pananabik ng aking katawan."Maghalikan ba kayong dalawa?" Inosenteng tanong ni Lilly, at hindi ko mapigilan ang matalim na paghinga na aking natatanggap.Ang gulo ng isip ko. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko sa kanya. Dapat ko bang sabihin sa kanya ang totoo? Ganun pa
Ang tawag ni Gabriel ay nagpalipat sa akin mula sa parehong lugar kung saan iniwan ako ni Lilly. Hindi pa rin ako makapaniwala na sasabihin niya iyon sa akin. Noong nabubuhay pa si Liam, tila hindi siya nag abala na wala siyang mga kapatid. Hindi siya kailanman humiling ng ganito, kaya nagtataka ako kung saan nanggaling yung biglaang pagbabago.Ngayon alam kong nagtataka kayo kung bakit hindi kami nagkaanak ni Liam sa kabila ng matagal ng kasal. Ang totoo, sinubukan namin. Laging gusto ni Liam ang isang pamilya, mga anak ng kanyang sarili. Alam kong mahal niya si Lilly tulad ng sarili niya, pero gusto rin niya ang sarili niyang dugo.Gusto kong ibigay sa kanya iyon. Gusto kong magpasalamat sa kanya dahil nandiyan siya para sa akin noong wala akong kasama. Para sa pagpapakasal sa akin at pagbibigay ng pamilya kay Lilly. Ang pagkakaroon ng kanyang sanggol ay hindi gaanong hinihiling at wala akong nakitang problema dito.Gaya nga ng sabi ko, sinubukan namin, pero walang nangyari. Hangg
Harper.Bumangon ako sa kama na parang nasagasaan ako ng track. Hindi ako nakatulog kahapon. Malalaman mo kung gaano ako katamad at bagal ngayong umaga.Pagtingin ko sa phone ko, nakita kong pasado alas singko na ng umaga. Alam kong hindi na ako makakatulog ulit kaya bumangon na lang ako. Sinabi sa akin ni Gabriel na may gym siya, kaya nagsuot ako ng leggings at isang sport bra at pagkatapos ay lumabas ng aking silid.Isang mahabang araw ang nauna sa akin. Ngayon ay Lunes, at ito ang unang araw ni Lilly sa paaralan. Nais kong ako ang kumuha sa kanya. Tila medyo kinakabahan siya nang matulog, ngunit sinubukan niyang bawasan ito.Ang tanging nakakapagpaginhawa sa kanya ay ang pagkaalam na makakasama niya si Noah. Sinabi niya sa akin na nangako si Noah na ipapakilala siya sa lahat ng kanyang mga kaibigan. Napakasweet at mabait sa kanya. Malinaw na pinalaki siya nang tama at kung gaano kabait si Ava sa akin, wala na akong inaasahan pa.Naglalakad ako sa madilim na pasilyo na sinusubuk
Calvin."Anong ginagawa mo sa bahay ko, Emma?" Sabi ko habang nagngangalit ang mga ngipin.Abala kami ni Gunner sa pagpipintura ng kwarto niya, bago tumunog ang doorbell. Ang huling bagay na gusto ko ay marinig niya akong sumisigaw at bumaba para lang makita ang asong ito.Sinamaan ko siya ng tingin habang nararamdaman ko ang galit ko sa loob ko. Nakakuyom ang aking mga kamao at ang aking panga ay mahigpit na nakaipit sa pagsisikap na pigilan ako sa pagsabog."Ako-ako" Hindi niya natapos ang pangungusap at mas lalo lang akong naasar.T*ngina nito! Lumabas ako ng bahay at isinara ang pinto sa likod ko. Kinailangan ko siyang paalisin."May tanong ako sayo, Emma!" Nagalit ako, nakakapit sa hawakan ng pintuan na parang vise grip, para lang pakalmahin ang sarili ko.Matapos ang lahat ng kalokohan na pinagdaanan namin ni Gunner sa kanya, may lakas ng loob siya ngayon na magpakita sa harap ng pintuan ko?Ang sakit at sakit sa loob ng mahigit halos isang dekada. Akala niya ba madali ko
Emma.“Sigurado ka ba dito?” Tanong ni Molly, ang nag aalala niyang mga mata ay nakatingin sa mukha ko. "Sigurado ka bang gusto mong gawin ito?"Sigurado ba ako? Ano ba. Hindi ko alam kung ano ang mangyayari. Hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon niya, pero may kailangan akong gawin, di ba?"Oo" Tumango ako, itinuwid ang aking likod sa determinasyon.Alam kong nagkamali ako ng malaki. Alam kong kasalanan ko ang nangyayari sa akin. Karma na ang humahabol sa akin, ngunit hindi ko ito hahayaang pigilan ako. Hindi ako maaaring umupo sa paligid ng paglilinis na nagnanais na iba ang mga bagay.Isinuot ko ang magandang sundress na napili ko. Kulay puti ito at may mga asul na bulaklak. Gusto kong magmukhang presentable, down to earth at mainit. Gusto kong magmukhang kaakit akit. Isang tao na magaan ang pakiramdam mo sa pamamagitan lamang ng pagtingin sa kanila. Ang mga sundresses ay palaging nagbibigay ng ilusyon na iyon."Napagtanto mo na maaari niyang isara ang pinto sa iyong mu
Tumango ako, saka humiga sa sofa habang binuhusan niya ako ng baso. Isa na kailangan ko.“Kailangan kong sumang ayon sa sinabi ni mom, si Lilly ay katulad mo. Nagulat ako sa sobrang talino niya. Kung paanong marami siyang alam pagdating sa pera.” Sabi niya pagkatapos lumagok sa baso niya.Napangiti ako ng may pagmamalaki. “Ganyan din si Noah na mini me mo. Napaka spot on niya pagdating sa pag alam kung aling mga kumpanya ang may potensyal."At ito ay totoo. Matalas si Noah pagdating sa mga potensyal ng kumpanya, tulad ni Rowan. Mababasa ni Rowan ang bagong potensyal ng kumpanya, kahit na ang mga nakatatag ng kumpanya.Ito ay dahil sa kanya na hindi kami gumawa ng isang masamang pamumuhunan kapag nakakuha ng isang bagong kumpanya.“Pakiramdam ko, dadalhin ng dalawa ang business world. Dadalhin nila ang korporasyon ng Woods sa mas mataas na taas. Katulad natin, magiging perfect duo sila." Binibigkas niya ang parehong bagay na iniisip ko.Kinuha ko ang aking baso, nilagok ko ang buo
Gabriel."Magiging okay ba kayong dalawa ngayong gabi?" Tanong ko habang binubuksan ang pinto ng sasakyan kina Harper at Lilly."Oo" Sagot niya at iniwas ang tingin sa akin. "Huwag kang magalala, baka makatulog na kaming dalawa pagpasok namin sa loob.""Okay", Umabante ako at hinalikan si Lilly sa pisngi. Mukhang handa na siyang bumaba. “Magandang gabi sweetheart.”"Goodnight daddy" Bulong niya.Bwisit. Sa tingin ko hindi ako masasanay na tinatawag niya ako ng ganoon. Gaya nga ng sinabi ko kanina, nung nalaman ko si Lilly, balak ko na gamitin siya bilang huling alas para makuha ang gusto ko mula kay Harper. Ngayon bagaman, ito ay isang ganap na naiibang kwento.Sa tuwing tinatawag niya akong ganyan, ngayon, kumikibo ang puso ko. Nakaramdam ako ng kung anong init na bumabalot sa loob ko. Kakaiba talaga. Wala akong naranasan dati.Sa isang maliit na alon at isang magandang gabi mula kay Harper, tumalikod sila at umalis. Matapos masigurado na ligtas na sila sa loob ng gusali, tumal
"Hi" Para sa kakaibang dahilan, nasabi ko ang salitang iyon.Ang pagharap kay Ava ay parang pagharap sa lihim mong crush. Bigla akong pinagpawisan at kinabahan.Sa halip na sumagot ay hinila niya ako ng mahigpit. Isang mainit na yakap iyon. Parang nakayakap sa malambot at malambot na teddy bear.“Natutuwa akong opisyal na makilala ka, Harper. Welcome sa pamilya.” Bulong niya kaagad bago siya humakbang palayo.Dinala ako ni Gabriel sa out-door setup na maraming pagkain sa mesa. Ginalaw niya ako kaya umupo ako sa tabi niya.Nakuha ba niya na kinaiinisan ko ang kalapitan niya ng may dahilan?Sa loob ng ilang segundo, lahat ay naghuhukay."Kung gayon, Harper, anong trabaho mo?" Tanong ng mom ni Gabriel.Napalunok ako, ng lumingon ang lahat. Naiinis ako kapag nakatuon ang atensyon sa akin."Ako’y isang interior designer," Sagot ko, habang sinusubukang panatilihin ang eye contact.Kung mayroong isang bagay na itinuro sa akin ng aking mom, ito ay ang pakikipag ugnay sa mata ay mahal
"Kasal siya kay Ava?" Tanong ko na lubos at lubos na nabigla."Oo" Sagot niya tapos nanliit ang mata niya. "Bakit parang gulat na gulat ka sa balitang iyan?"Nagkibit balikat na sagot ko. "Marahil dahil gulat pa din ako."At ako nga. Hindi ko kailanman nakita ang pagdating nito. Wala kahit kaunti. Tulad ng sinabi ko, kinasusuklaman ni Rowan si Ava, kaya paano siya napunta sa kanya? Paano ang mga bagay nagbago ng sobra na siya ngayon ay masaya at kung ano pa man?Ang Rowan na naalala ko ay moody, galit, bitter at may chip na kasing laki ng isang buong galaxy sa balikat. Panay ang pagsimangot niya sa mukha at bihira siyang ngumiti. Nangyari ang lahat ng pagbabagong iyon pagkatapos niyang matulog kay Ava at makipaghiwalay kay Emma.Itong bagong version niya ang nagpaalala sa akin noong kasama pa niya si Emma. Dati ay nagliliwanag ang mukha nito sa tuwing nakikita siya o malapit sa kanya. Panay ang ngiti niya na para bang ang presensya lang ni Emma sa buhay niya ang nagpapasaya sa kan
Mukhang masaya si Rowan ngayon, kaya gaya ng sinabi ko, iniisip ko na nagkabalikan sila ni Emma. Iyon lang ang posibleng senaryo. Mula sa sinabi sa akin noon ni Gabriel, galit na galit si Rowan kay Ava, tulad ng pagkamuhi sa akin ni Gabriel.Lumipat ang mata ko sa batang babae. Medyo pamilyar siya, pero hindi ko mailagay ang mukha niya. Marahil siya ay anak nina Rowan at Emma kahit na hindi siya katulad ng Emma na naalala ko. At muli, ang mga gene ay maaaring maging kakaiba kung minsan."At ang batang babae?""Ang pangalan niya ay Iris" Sagot niya, ang kanyang proximity ay gumagawa ng ilang mga kakaibang bagay sa akin.Paalis na, sinubukan kong panatilihing kaunti ang distansya sa pagitan namin.Pinagpatuloy ko ang panonood kay Iris, na isang bola ng enerhiya. Meron itong magandang asul na mga mata na nakikita kong kumikinang hanggang sa kinatatayuan ko. Hindi siya kamukha ni Emma, ngunit kung tama ang pagkakaalala ko, si Emma ay may asul na mga mata, kaya malamang na nakuha ito
Harper.Hindi ko na napigilan ang kaba kahit na sinundan namin ni Gabriel ang mga magulang niya. Sa totoo lang, naging mas maganda ang usapan sa opisina kaysa sa inaasahan ko. Hindi ko alam kung ano ang inaasahan ko, ngunit hindi ito ang kanilang kalmado, o marahil ito ay ang kalmado bago ang bagyo?Hindi ko rin maintindihan kung bakit hindi sinabi ni Gabriel sa kanila na kasal na kami noon. Sa kabila kung paano natapos ang aming kasal, ito ang pinaka makatuwirang gawin. Hindi ko ginusto na itinatago niya ang mga ito sa dilim.“Okay ka lang ba?” Hinila ako ng boses niya pabalik sa kasalukuyan.Tumingala ako sa kanya para lang makita ang kanyang mata na nakatitig sa akin ng seryoso. Sobrang tumatagos ang mga ito, parang binabasa niya ako hanggang sa kaluluwa ko. Iniwas ko ang mga mata ko sa kanya, tumutok ako sa harapan."Oo, medyo kinakabahan pa rin ako, hindi ko alam kung bakit," Totoo kong sagot.Ang pinakamasamang bahagi ay tapos na, kaya hindi ko alam kung bakit ako nababalis