Alam kong itinayo niya si Emma, ngunit nakakagulat pa rin ang pagdinig sa kanya. Paano siya magiging malupit? Kaibigan daw niya si Emma, pero hindi siya nagdalawang isip na traydorin siya para lang mailigtas ang kanyang balat. Anong uri ng tao ang gumagawa nito, maliban sa isang psycho?"Anong ibig mong sabihin sa 'Kami', Christine?" Nag aalalang tanong ko.Akala ko one-woman job lang, pero parang nagkamali ako. Malinaw na mayroon siyang tulong, dahil paano niya ito nagawang mag isa?Nagsisimula siyang maglakad na parang nabalisa. Sa totoo lang, hindi ko iniisip na nag iisip siya ng maayos. Siya ay mukhang nahuhubad sa mga tahi. Ang hindi ko sigurado ay kung ito ay isang bagay na matagal nang nangyayari o kung may kamakailang bagay na nagtulak sa kanya sa gilid."Kami ng tito ko," Nalilito niyang sagot. "Kasali siya sa tinatawag mong mafia. Siya ang aking tagapag alaga mula nang mamatay ang aking mga magulang at itinago namin ang aking link para magkaroon ako ng normal na buhay
"Pakawalan mo siya, o sinusumpa ko, Christine, papatayin kita."Sa galit, itinabi niya ako at nagsimulang sumigaw sa labas. “Mahal mo ako! Dapat ikaw ang nasa tabi ko, hindi siya. Sinasaktan mo ako sa pagpili mo sa kanya."Ipinagpatuloy niya ang pagbaril. Nakarinig ako ng ungol at sumpa, at tumindi ang aking puso at takot. Paano kung isa sa mga bala ang tumama kay Rowan?Napalitan ng takot ang galit, at bumangon ako. Hindi ko hahayaang takutin niya ako sa bahay ko o saktan ang lalaking mahal ko. Tama na. Natapos ko na siyang itulak ako. Magtatapos ito ngayong araw.Kinuha ko ang pinakamalapit na bagay sa akin at inilunsad ito sa kanya. Pagkatapos lang nitong matamaan siya ay napagtanto kong isa pala itong vase. Nakaramdam ako ng kasiyahan kapag nabasag ito sa kanyang ulo. Matalas siyang humarap para titigan ako na para bang hindi siya makapaniwala na ginawa ko lang ang ginawa ko.Bago pa siya magkaroon ng pagkakataong mag react, sinisingil ko na siya at tumalon. Nagulat siya at na
Anim na buwan na ang nakalipas mula noong araw na iyon at ang pagsasabi na masaya ako ay isang maliit na pahayag. Si Christine ay nasentensiyahan sa isang psych hospital habang buhay, ngunit siya ay misteryosong namatay pagkatapos ng ilang linggo doon. Ang kanyang tiyuhin ay hindi kailanman natagpuan, ngunit ang balita ay siya ay pinatay at ang kanyang katawan ay pinakain sa mga buwaya. Ang parehong mga kaso ay may nakasulat na Reaper sa lahat ng ito, ngunit sa ilang kadahilanan, hindi ito umabala sa akin.Nitong mga nakaraang buwan, itinuro sa akin ni Rowan kung ano ang kaligayahan. Ang puso ko ay lumaki at umunlad sa kanyang pangangalaga, at hindi ako nagsisisi na tumalon at bigyan siya ng pagkakataon.Maaari kong ipagpatuloy ang tungkol sa kung gaano ako kasaya, ngunit ang mga salita ay hindi man lang mabibigyang hustisya ang nararamdaman ko. Bawat araw binibilang ko ang aking mga pagpapala at bawat araw ay napagtanto ko na posibleng mas mahulog ang loob ko sa isang taong mahal mo
Uy, Loves, narating na natin sa wakas ang panghihinayang ng Ex-Husband. Gusto kong pasalamatan ang lahat ng nagbigay ng pagkakataon sa aklat na ito. Alam kong mahaba ito. Ito ang pinakamahabang naisulat ko, ngunit salamat sa pag iingat mo sa akin mula sa simula hanggang sa katapusan. Kayo ang pinakamahusay na mga mambabasa na maaaring magkaroon ng isang may akda. Salamat sa pagmamahal at suporta.Makakakita ka pa rin ng ilang mga sulyap kay Ava at Rowan sa aklat ni Gabe, ngunit hindi kami magtutuon ng pansin sa kanila. Ang unang kabanata ng aklat ni Gabe ay lalabas sa loob ng humigit kumulang dalawang linggo, dahil inilalagay ko lang ang mga huling pagpindot sa balangkas.Umaasa akong makasama ka sa pagsisimula ng paglalakbay ni Gabe, kung saan, tulad ng sinabi ko, makukuha rin natin sina Reaper at Connie at pagkatapos ay magpapatuloy tayo sa isang hiwalay na aklat tungkol kay Noah at isang side story sa Gunner. Sana makita kita sa susunod na kabanata.Nais ko sa iyo ng isang magand
Ava Ilang araw na ang nakalipas simula ng subukan akong patayin ni Christine. Hindi ako magsisinungaling, medyo kinilig pa rin ako. Sa sandaling bumaba ang adrenaline, dinurog ko ang aking mga mata. Hindi ko maintindihan kung paano naging napakasama, napakalupit at lahat dahil sinisi niya ako sa mga bagay na hindi ko kontrolado.Matapos siyang arestuhin, ipinadala ang isang warrant para sa pag aresto sa kanyang tiyuhin. Sa kaibuturan ko, alam kong hindi na nila siya mahahanap. Hindi pa rin buhay. Paano ko nalaman yun? Well simple. Nakatanggap ako ng tawag mula kay Reaper. Sinabi niya lang sa akin na hinding hindi ako mag aalala sa kanya. Iyon ay isinalin na papatayin niya siya kapag nahanap niya siya.Ginagawa ba akong halimaw na wala akong pakialam? Siguro ang pakikisama ko kay Reaper ay naging isang cold blooded psychopath. Wala akong pakialam kung nabubuhay man siya o hindi. Sa totoo lang, umaasa akong pahirapan siya ni Reaper bago tuluyang wakasan ang kanyang miserableng pag ex
Mature na ako ngayon para mas maunawaan si Rowan at ang kanyang mga aksyon. Nawala ang babaeng akala niya ay makakasama niya habang buhay. Kung ako ang nasa kalagayan niya, ganoon din ang magiging reaksyon ko. Ilalabas ko sana ang galit ko sa taong may pananagutan sa sakit ko, tulad ng sinubukan kong ilabas ang galit ko sa kanya pagkatapos ng hiwalayan namin sa pamamagitan ng pagtrato sa kanya ng walang iba kundi poot at pait."Pasensya na kung natagalan ako para makita kung gaano kita nasaktan noon" Bulong ko, nakaramdam ako ng labis. “Sa tagal kong naging bitter. Lalo na nang bumalik si Emma at napagtanto ko na hinding hindi ako maaaring maging kung ano ang gusto o gusto mo. Nagtagal ako at marahil kung hindi, ikaw at si Emma ay nagkaroon ng pagkakataon sa isang buhay na magkasama. Sorry talaga. Hindi mo malalaman kung gaano ako nagsisisi."Napaatras ako nang maramdaman ko ang malalakas na kamay sa braso ko. Nagulat ako nang makitang tumawid siya sa gilid ko at ngayon ay nakaupo sa
Pinutol ko ang halik, sinandal ko ang ulo ko sa kanya. "Pakisabi sa akin na gusto mo ito," Pakiusap ko na may tiyak na desperasyon.Matagal na, at ang aking katawan ay naghihingalo upang ibaon ang aking sarili sa kanyang mainit na puki."Talagang," Huminga siya habang hinihimas ang sarili sa katigasan ko.Ang mga salita ay halos hindi umalis sa kanyang mga labi ng tumayo ako at hinawakan ang kanyang kamay, hilahin siya hanggang sa kanyang kwarto.Hindi ako tumitigil pagdating ko sa pinto ng kwarto niya na halos sarado. Ginagamit ko na lang ang paa ko para sipain ito hanggang bukas. Napasandal ito sa pader dahilan para mapatalon si Ava.Ang aking katawan ay nakaabang at handa na, at ako ay naiinip. Walang bagay na pipigil sa akin na makuha siya ngayon, maliban kung sinabi niya sa akin na huminto. Ngunit may isang bagay na dapat kong linawin munaHumarap ako sa kanya, hinila ang shirt niya pababa sa mga braso niya at hinayaan itong mahulog sa sahig. Tumingala siya sa akin, ang kayu
Umabot siya pabalik at hinawakan ang aking puwet, hinila ako papasok sa kanya. “Pakiusap huwag tumigil. Gusto ko ito, Rowan," Daing niya.Iginalaw ko ang aking mga kamay at hinila ang kanyang camisole pataas, inilantad ang kanyang mga suso. Mula sa kanyang balikat, nakikita ko ang kanyang maliliit na kulay rosas na utong. Para silang mga seresa, at gusto kong dilaan, sipsipin, at lamunin. Kinurot at pinipihit ko sila hanggang sa maging matigas na maliliit na nubs.Itinaas niya ang kanyang ulo, para lamang ilapat sa balikat ko.Hinawakan ko ang isang dakot ng kanyang buhok na nasa batok pa rin ng kanyang leeg at pinaikot ang kanyang ulo sa gilid para mahiga at dilaan ko ang kanyang leeg. Hindi ako mapakali sa panlasa niya. Ang sarap niya kasing amoy niya. Hinawakan ko ang magkabilang tite niya sa mga kamay ko at pinisil. Itinulak niya ang kanyang dibdib at ibinalik ang kanyang pwet sa aking singit, halos sirain ang aking kontrol.Umatras ako ng isang hakbang sa kanya at masungit na
Katulad ng mga nakaraang umaga, nagising ako na nasa dibdib ko ang kamay ni Gabriel. Hindi ko alam kung ano ang tungkol sa kanya, ngunit para sa ilang kakaibang dahilan ay palaging nangyayari ito.Maglalakbay kami pauwi ngayon at hindi ako sigurado kung ano ang mararamdaman tungkol doon. Kahapon ay nalampasan ko ang isang linya ng pinayagan ko siyang bumaba sa akin. Pakiramdam ko ay wala nang urong ngayon.Huwag mo akong intindihin. Nagustuhan ko ang bawat minuto ng ginagawa namin. Gustung gusto ko ang bawat segundo ng paggugol ng oras sa kanya nitong mga nakaraang araw... ngunit mayroon lamang itong takot na walang totoo. Na malapit na akong magising at mapagtanto na ito ay walang iba kundi isang panaginip.May parte sa akin na gustong gusto ito kaya nasasaktan ako. At meron ang isa pang parte na nagdududa sa kung ano man ang nangyayari sa pagitan namin.Na para bang napansin ang aking iniisip, bumaba ang kamay ni Gabriel sa dibdib ko at pumulupot sa bewang ko. Hinila niya ako pal
Hinubad niya ang panty ko at naramdaman ko ang isang kamay niya na bumabalik sa tiyan ko at dumudulas sa pagitan ng mga hita ko. Nauutal ang puso ko, pero desperado pa rin ako sa haplos niya. Bumuka ang bibig ko sa halik niya, umuungol sa labi niya, habang itinataas ko ang balakang ko sa halik niya, nagmamakaawa na huwag siyang tumigil. Ang kanyang mga daliri ay dumudulas sa aking makinis na balat at humahaplos sa aking clit, na gumugulong sa bundle ng mga ugat.T*ngina, mabilis akong nilabasan. Nagsisimulang manginig ang aking mga paa sa kama, ang aking ulo ay nakatagilid pabalik sa kutson. Humalakhak si Gabriel sa aking balat bilang pagsang ayon, ang aking mga paa ay nakabuka ng malawak na nag aalok sa kanya ng isang tanawin hanggang sa aking katawan. Nanlaki ang mga mata ko, ang mainit niyang tingin sa mukha ko."Ang sexy naman nito." Gumalaw siya mula sa aking clit upang ipasok ang isang daliri sa loob, kinulot ito upang kuskusin ang aking G-spot.Nanginginig ang katawan ko, bum
Nakalapat sa akin ang bibig ni Gabriel sa ikalawang pagsara ng pinto sa likuran namin. Matigas ang halik niya at halos maparusahan."Walang hahawak sa kung ano ang akin at huwag kang magkakamali dahil ikaw ay akin, Harper," Ungol niya, puno ng galit ang boses.“Nagsasayaw lang ako nang lumapit siya sa akin,” Depensa ko sa sarili ko, “Sinubukan kong lumayo pero hinawakan niya ako.”Naging tense ang mga bagay sa pagitan namin ni Gabriel nitong mga nakaraang araw. Nakaka tense, hindi dahil masama ang mga bagay, kundi dahil maganda talaga. Walang ibang nangyari pagkatapos ng hapunan ng gabing iyon. Kumain kami, uminom at nagkwentuhan. Kahit na ang halik na iyon ang naging highlight ng gabi.Marami pang naghahalikan sa pagitan namin mula noon. Mga halik na mas gusto ko pa. Naging addiction ko na ang mga halik niya. Nakakabaliw, alam ko, pero hindi ko sila kayang pigilan. Sa sandali na hinalikan niya ako, natunaw ako.Apat na araw na ang nakalipas mula noong hapunan, hindi na ako naglag
Kumilos ako sa beat ng music pakiramdam ko lahat ng takot ko ay nahuhugasan. Sa totoo lang, hindi pa ako nakakapasok sa club. Hindi kailanman dumalo sa anumang party na hindi kasama ang mga party sa trabaho ng aking mga magulang. Ito ang una para sa akin.Ang aking mga magulang ay hindi mahigpit, ngunit wala akong mga kaibigan at ako ay napakaintrovert na walang sinuman sa paaralan na bago ako umiral. Hindi ako naimbitahan sa mga party simple dahil lagi akong magisa, malamang invisible ako.Ang sarap sa pakiramdam na uminom at makapagpahinga lang. Ngayon ang huling araw namin sa Tokyo at naging maayos ang lahat. Nakuha ni Gabriel na sumang ayon sila sa kanyang mga tuntunin sa deal.Nandito kami, sa magarbong club na ito dahil ang isa sa mga namumuhunan ay gustong ipagdiwang ang deal na ito, na kung saan ay isang malaking deal na magdadala ng bilyon bilyon sa Wood corporation.Nagpatuloy ako sa pag indayog sa music, nakapikit ang aking mga mata at nasa ere ang mga kamay. Bakit hindi
'Tulad ng malinaw na pagkahulog ko sayo.'Ang mga salita ni Gabriel ay paulit ulit na naglalaro sa aking isipan sa buong maghapon. Nagkaroon kami ng back-to-back na mga pagpupulong kasama ang iba't ibang mga mamumuhunan, ngunit hindi ako makapag focus sa anuman maliban sa pitong salitang iyon.Tulad ng nahulaan mo na, ako ay isang overthinker. Nag overanalyze at nag overthink sa lahat hanggang sa ito ay nagtutulak sa akin sa gilid ng pagkabaliw. Iyan ang ginagawa ko sa buong araw.Ano ang ibig sabihin ng mga salitang iyon? Posible ba talagang mahulog siya sa akin? Paano kung ito ay isang pandaraya? Paano kung pinaglalaruan niya ako? Dapat ba akong magtiwala sa mga sinasabi niya? At kung totoo man at ibig niyang sabihin ang mga salitang iyon, ano ang gagawin ko? Ano ang dapat kong gawin?Sobra kong gusto na tanungin siya, pero ayoko na magmukhang sabik o desperado.Tama ako kung tutuusin, pumapayag akong maging asawa muli ni Gabriel, ay ginugulo ako.“Okay ka lang?” Tanong niya, a
"Nabalitaan kong nagpakasal ka, ngunit hindi ko alam na ang iyong asawa ay isang kagandahan." Sabi ng isa sa mga partner pagkatapos ng meeting, habang nag iipon kami ng mga gamit namin. "Sana nakita ko muna siya."Hindi siya mukhang mas matanda kay Gabriel. Siguro nasa mid or late thirties siya. Hindi ako makasigurado.Bumaba ang kanyang mga mata sa aking katawan, na nagparamdam sa akin at hindi komportable. Lumipat ako para makalapit kay Gabriel, nandidiri ang mga mata niya sa akin.Kasala ako diyos ko po at nakaupo sa tabi ko ang asawa ko. Paano siya naging matapang? Nakakadiri."Kung hindi ka titigil sa paghuhubad sa asawa ko, Yishiro, dukutin ko ang mga mata mo gamit ang isang kutsarita, ihalo ang mga ito sa slush at pipilitin itong ibaba sa iyong lalamunan," Babala ni Gabriel sa tonong nagbabanta na nagpapanginig. aking likod.Napalunok si Yishiro, nababalot ng takot ang mukha niya sa banta ni Gabriel.Alam ko na hindi ito dapat turn on, pero ang katotohanan na si Gabriel ay
Tawagin mo akong duwag, wala akong pakialam, pero hindi ko lang alam kung paano ko siya haharapin.Pagdating ko sa sala, tumawag ako at umorder ng almusal para dalhin sa kwarto namin bago umupo para maghintay.Alam kong ito ay isang kalamidad na naghihintay na mangyari nang sabihin ni Gabriel na magsasama kami ng isang silid. Akala ko makakatulong ang mga unan, pero niloloko ko lang ang sarili ko. Hindi ito nakatulong.May kumatok sa pinto kaya tumawid ako ng kwarto para buksan ito."Good morning, Madam" Bati ng isang waitress na may ngiti sa labi.“Good morning”"Saan ko dapat ilagay ito?" Tanong niya habang tumatabi ako para papasukin siya."Sa hapag kainan pwede na" Sagot ko sa kanya.Ipinilig niya ang kanyang ulo at tumungo dito. Katatapos niya lang mag almusal at aalis na, ng lumabas si Gabriel ng kwarto habang naka buttons ang shirt niya.Ang kanyang mga hakbang ay nabigla at siya ay halos madapa ng makita niya si Gabriel. Si Gabriel ay isang magandang specimen, kaya hin
Bwisit. Ang pag iisip lang ng gabing iyon kasama ang mga nangyayari ngayon ay sapat na para mabasa ako. Pumikit ako para kumportable at pigilan ang sakit sa pagitan ng mga hita ko. Hindi ito nakakatulong, sa katunayan, ito ay nagpapalala ng mga bagay habang ang aking pwet ay itinulak pa sa singit ni Gabriel.Isang malalim at seksing daing ang pinakawalan ni Gabriel. Isang katulad ng mga ginawa niya noong gabing iyon, sa tuwing binabatukan niya ako. Dumiretso ito sa aking clit, na pumigil sa aking pagtatangka na maging komportable.Inikot ko ang ulo ko, lumingon ako sa kanya, umaasa na tulog pa siya. Huminga ako ng maluwag ng makita na nakasara ang kanyang mata, pero ako ay nabihag sa kung gaano siya ka gwapo.Mukha siyang payapa na natutulog. Ang kanyang mahahabang pilikmata ay nagpapaypay sa kanyang pisngi at bahagyang nakaawang ang kanyang mga labi. Bigla akong nakaramdam ng ganang hawakan siya at halikan.Nalulunod ako sa lalaking bumihag sa puso ko ilang taon na ang nakakaraan.
Tahimik ang natitirang hapunan. May utang na loob siya sa akin, ngunit hindi ko alam kung ano ang sasabihin. Kung magiging tapat ako, hindi ko akalain na hihingi ng tawad si Gabriel sa akin. Kaya, ang gawin niya ito at habang tapat, ay hindi ako makapagsalita.Tinapos na namin ang hapunan at tumawag sa ibaba para kunin nila ang mga pinagkainan.“Matutulog na ako? May kailangan ka ba bago ko gawin?" Tanong ko ng nalinis na ang mga pinggan at umalis na ang mga tauhan ng hotel sa aming silid.Sa kaloob looban ko ay kinabahan ako sa pagkakaroon ng isang silid kasama si Gabriel, ngunit ang aking jet lag ay higit pa sa pagkabalisa."Matutulog na rin ako. Pagod na ako."Pinipigilan ko ang bugso ng gulat. Naisipan kong matulog sa harap niya gaya ng lagi kong ginagawa. Iyon ay magbibigay sa akin ng oras na kailangan kong magpahinga at magpahinga bago siya sumama sa akin. Inaasahan kong tulog na siya nang magpasya siyang humiga sa kama.Kinakagat ko ang aking mga ngipin sa inis at pagkadis