Calvin. Ako ay pagod bilang impiyerno. Sa totoo lang, saludo ako sa lahat ng single mothers dyan. Ang pagiging solong magulang ay hindi madali.Bumagsak ako sa couch, feeling drained. Naging abala ang umaga noon. Sa pagkakaroon upang gawin ang lahat ng mga gawain at lahat ng bagay. Tumulong si Gunner, ngunit kailangan kong dalhin siya sa pagsasanay sa football ngayon.Ayaw niyang pumunta, at malinaw na malinaw sa kanya iyon. Hindi naman sa pinipilit ko siya sa isang sport na hindi niya gusto. Kaya lang alam niyang hindi naroroon si Noah gaya ng karaniwan niyang ginagawa.Pinaintindi ko sa kanya kung bakit. Nagising si Ava, kaya syempre gusto ni Noah na nasa tabi niya. Sigurado ako na magiging ganyan din yan for a while. Titigil na siya sa pagiging clingy pagkatapos matiyak na hindi pupunta si Ava.Sa wakas ay naunawaan ni Gunner, at tinanggap niya na pumunta lamang kung ipinangako kong gagawa kami ng mga kaayusan upang bisitahin siya sa lalong madaling panahon.Nataranta siya na
"Bakit ka tumigil?" Nagtatakang tumingin siya sa akin na parang hindi niya maintindihan."Ang lakas talaga ng loob mong tanungin ako niyan?" Ungol ko, sawa na ako sa pakikitungo niya sa akin. "Labas.""Hindi. Hindi ako aalis. Hanggang sa sabihin mo sa akin kung ano ang ginawa ko"Bwisit. Talaga bang wala siyang alam, o nagbibiro lang ba siya? Hindi ako makapaniwala na tatanungin niya ako ng ganyan. Wala ba siyang nakitang mali sa ginagawa niya? O kung paano niya ako tinatrato?"Calvin" Tawag niya at hinawakan ang kamay ko. Umatras ako at sinamaan siya ng tingin.Naiinis ako sa sarili ko. Hindi ako makapaniwala na pinayagan ko siyang tratuhin ako at si Gunner na parang tae sa loob ng maraming taon."Sabihin mo sa akin" Huminga ako ng malalim. "Mahal mo ba ako?"Tumingin siya sa akin ng ilang segundo bago siya umiwas ng tingin. Napakasakit. Napakarami, ngunit iyon ang kumpirmasyon na kailangan ko."May nararamdaman ka ba para sa akin maliban sa pagnanasa?" Ang aking boses ay maka
Ava. Gumising ako ng may panimula. Hindi ko alam kung ano ang ikinagulat ko. Marahil ito ay isang panaginip o isang alaala. Hindi ako sigurado. Ito ay malabo at ang mga larawan ay hindi malinaw.Inalis ko ang sarili ko kay Rowan at umupo. Isang pangalan ang patuloy na tumutunog sa aking isipan.Ethan.May kakilala ba ako? Isang taong dapat kong makilala? Mahalaga ba siya sa akin kahit papaano? Ang mga tanong ay walang katapusan habang sinusubukan kong malaman kung sino siya.Naiilawan ng buwan ang kwarto namin. Nagbigay ito ng nakakatakot na kapaligiran. Lalo na't nagising ako na kinilig sa kung ano mang bumabagabag sa isip ko. Binuksan ko pa rin ang mga ilaw. Sinusubukang itaboy ang mga goosebumps."Ava, may problema ba?" Ang kanyang inaantok na boses ay napalingon ako sa kanya.Ang sexy talaga niya. Ang kanyang mga mata ay inaantok, at ang kanyang buhok ay magulo. Dagdag pa, ang kanyang dibdib ay ganap na walang laman. Napalunok ako habang patuloy na naglalaway sa ibabaw niya
“Sinabi mo sa akin na hindi ako kailanman nandaya, kung kaya ano ang kwenta sa Ethan na ito? Paano ako nauwi sa kanya?"Since nasa topic na tayo, baka makuha ko na rin ang sagot sa tanong na nagpabaliw sa akin.Hindi siya sumagot saglit, at nanahimik na lang ako. Hihintayin ko siyang mag ipon ng mga iniisip niya. Alam kong mahal niya si Iris, pero masasabi ko rin na touchy subject niya si Ethan.Nagtataka ako ano ang ginawa ni Ethan na masama ang tingin ni Rowan sa kanya at bakit ako matutulog kasama niya. Isa ba itong paraan para makabawi ako kay Rowan sa hindi niya pagmamahal sa akin? Alam mo? Matulog sa lalaking hindi niya gusto.Hindi naman talaga ako mapaghiganti na tao, ngunit naiintindihan ko rin na ang sakit at pighati ay maaaring magtulak sa isang tao na gawin ang mga bagay na hindi nila karaniwang ginagawa."Ng bumalik si Emma, gusto ko siyang makasama," Panimula niya.Masakit pakinggan ang sinabi niya, pero alam kong laging ganito ang mangyayari kapag babalik siya. H
"So, ilang buwan kaming nagda date ni Ethan?" Nagtanong ako."Oo."“Kaya siguro natulog kasama niya sa mga panahong iyon, na magpapaliwanag kung paano ako nabuntis. Hindi ba tayo gumagamit ng proteksyon?" Sinabi ko ang aking mga naiisip, sobrang nalilito na nakalimutan kong nasa tabi ko pala si Rowan.Siya ay umungol, ang mga salitang lumalabas sa pamamagitan ng nagngingitngit na mga ngipin: "Ava, mangyaring huwag banggitin ka, ibang lalaki, at kasarian sa parehong pangungusap. Ayoko ng isipin pa."Ayaw ko kasing isipin ang mga kamay ng ibang lalaki sa katawan ko, kaya tumahimik ako. Mahirap pa rin para sa akin na tanggapin na may ibang lalaki na humipo at nakatikim sa akin. Mahirap tanggapin na may ibang lalaki sa loob ko.Umiling ako mula sa mga pag-iisip na iyon, tumuon ako sa kanya at itinanong ang tanong na kinatatakutan kong sagot.“Ano naman sayo? Natulog ka ba ni Emma?"Ang sakit ng tibok ng puso ko habang hinihintay ang sagot niya.Matalas na kulay abong mata ang tumag
"Iniisip ko pa rin na dapat akong manatili sa bahay kasama mo si Iris." Nag aatubili kong isinuot ang aking kamiseta ng lumapag ang aking mga mata sa mga brown na orbs ni Ava sa pamamagitan ng salamin.Nakaupo siya sa kama, nakasuot pa rin ng pantulog. Nakaalis na si Noah papuntang school. Nag aatubili din siyang umalis papuntang paaralan. Hindi sa may pagpipilian siya."Kailangan mong magtrabaho," Pagpupumilit niya habang siya ay tumayo at lumakad papunta sa akin.Bahagya niyang itinaas ang kamay niya sa dibdib ko bago niya sinimulang ibutton ang shirt ko. Ang pagkakaroon ng mga kamay niya sa akin ay bumabalik sa akin kahapon ng gabi.Ang sarap pa rin ng labi niya sa labi ko. Hindi ko maalis sa aking isipan ang imahe ng pagkiskis niya sa aking katigasan. Napakaganda at sexy niya noong mga oras na iyon. Wala akong ibang hinangad kundi hubarin ang kanyang napakaikling night gown at sipain siya hanggang sa wala sa amin ang makalakad.Ang tindi ng kung gaano ako nagnanasa sa kanya ay
Tinitigan ko ang mga papel sa harap ko, ngunit ang mga salita ay walang iba kundi isang malabo. Hindi ko maintindihan ang alinman sa mga ito, higit sa lahat dahil hindi ako makapag focus sa kahit ano.Bumalik ang iniisip ko kay Ava. Hindi ko maiwasang mag alala, kahit na may mga bodyguard akong nagpoprotekta sa buong compound.Paano kung may nangyari at wala ako roon para protektahan siya?Iyon ang pinakamalaking pag aalala ko ngayon. Nabigo ako sa kanya sa huling pagkakataon, noong siya ay binaril. Natatakot lang ako na may mangyari ulit sa kanya.Tumunog ang phone ko at sinilip ko iyon. Nadismaya ako ng makita kong lumitaw ang pangalan ni Reaper. Binili ko si Ava ng bagong phone ilang araw na ang nakalipas at umaasa akong siya ang tumatawag.Napabuntong hininga na sagot ko. "Ano?""Ano'ng gumugulo sa kalooban mo?" Reklamo niya pabalik.Hindi ko pa rin gusto ang bastard, at siguradong hindi niya ako gusto, ngunit para sa kapakanan ni Ava at Iris, magtutulungan kaming protektaha
Ava Ito ay opisyal. Sobrang miss ko na ang asawa ko. Ilang oras na lang mula nang umalis si Rowan at naghihingalo akong kunin ang phone at tawagan siya.Alam kong ako ang nagpumilit na dapat siyang pumasok sa trabaho ngayon, ngunit ngayon ay pinagsisisihan ko ito.Ginawa ko na ang lahat ng gawain sa bahay, na kung saan ay hindi gaanong dahil si Teresa ay nasa itaas na ng mga bagay. Nainis ako dahil wala akong magawa. Si Iris ay tulog halos lahat at si Teresa ay abala, kaya walang sinumang makakasama sa akin.Sinubukan kong mag bake, ngunit ito ay isang nabigong pagtatangka. Tulad ng mga pancake, nahirapan akong tandaan ang recipe at pati na rin ang pagsukat.Bumuntong hininga, kinuha ko ang baby monitor at pumunta sa likod bahay. Dumiretso ako sa magandang gazebo na napabuntong hininga nang makita ko ito.Hindi ko naaalala na nandoon ito dati, kaya malamang na idinagdag ito sa apat na nawawalang taon.Ang amnesia na ito ay kapwa biyaya at sumpa. Itinuturing kong biyaya ito dahi
'Tulad ng malinaw na pagkahulog ko sayo.'Ang mga salita ni Gabriel ay paulit ulit na naglalaro sa aking isipan sa buong maghapon. Nagkaroon kami ng back-to-back na mga pagpupulong kasama ang iba't ibang mga mamumuhunan, ngunit hindi ako makapag focus sa anuman maliban sa pitong salitang iyon.Tulad ng nahulaan mo na, ako ay isang overthinker. Nag overanalyze at nag overthink sa lahat hanggang sa ito ay nagtutulak sa akin sa gilid ng pagkabaliw. Iyan ang ginagawa ko sa buong araw.Ano ang ibig sabihin ng mga salitang iyon? Posible ba talagang mahulog siya sa akin? Paano kung ito ay isang pandaraya? Paano kung pinaglalaruan niya ako? Dapat ba akong magtiwala sa mga sinasabi niya? At kung totoo man at ibig niyang sabihin ang mga salitang iyon, ano ang gagawin ko? Ano ang dapat kong gawin?Sobra kong gusto na tanungin siya, pero ayoko na magmukhang sabik o desperado.Tama ako kung tutuusin, pumapayag akong maging asawa muli ni Gabriel, ay ginugulo ako.“Okay ka lang?” Tanong niya, a
"Nabalitaan kong nagpakasal ka, ngunit hindi ko alam na ang iyong asawa ay isang kagandahan." Sabi ng isa sa mga partner pagkatapos ng meeting, habang nag iipon kami ng mga gamit namin. "Sana nakita ko muna siya."Hindi siya mukhang mas matanda kay Gabriel. Siguro nasa mid or late thirties siya. Hindi ako makasigurado.Bumaba ang kanyang mga mata sa aking katawan, na nagparamdam sa akin at hindi komportable. Lumipat ako para makalapit kay Gabriel, nandidiri ang mga mata niya sa akin.Kasala ako diyos ko po at nakaupo sa tabi ko ang asawa ko. Paano siya naging matapang? Nakakadiri."Kung hindi ka titigil sa paghuhubad sa asawa ko, Yishiro, dukutin ko ang mga mata mo gamit ang isang kutsarita, ihalo ang mga ito sa slush at pipilitin itong ibaba sa iyong lalamunan," Babala ni Gabriel sa tonong nagbabanta na nagpapanginig. aking likod.Napalunok si Yishiro, nababalot ng takot ang mukha niya sa banta ni Gabriel.Alam ko na hindi ito dapat turn on, pero ang katotohanan na si Gabriel ay
Tawagin mo akong duwag, wala akong pakialam, pero hindi ko lang alam kung paano ko siya haharapin.Pagdating ko sa sala, tumawag ako at umorder ng almusal para dalhin sa kwarto namin bago umupo para maghintay.Alam kong ito ay isang kalamidad na naghihintay na mangyari nang sabihin ni Gabriel na magsasama kami ng isang silid. Akala ko makakatulong ang mga unan, pero niloloko ko lang ang sarili ko. Hindi ito nakatulong.May kumatok sa pinto kaya tumawid ako ng kwarto para buksan ito."Good morning, Madam" Bati ng isang waitress na may ngiti sa labi.“Good morning”"Saan ko dapat ilagay ito?" Tanong niya habang tumatabi ako para papasukin siya."Sa hapag kainan pwede na" Sagot ko sa kanya.Ipinilig niya ang kanyang ulo at tumungo dito. Katatapos niya lang mag almusal at aalis na, ng lumabas si Gabriel ng kwarto habang naka buttons ang shirt niya.Ang kanyang mga hakbang ay nabigla at siya ay halos madapa ng makita niya si Gabriel. Si Gabriel ay isang magandang specimen, kaya hin
Bwisit. Ang pag iisip lang ng gabing iyon kasama ang mga nangyayari ngayon ay sapat na para mabasa ako. Pumikit ako para kumportable at pigilan ang sakit sa pagitan ng mga hita ko. Hindi ito nakakatulong, sa katunayan, ito ay nagpapalala ng mga bagay habang ang aking pwet ay itinulak pa sa singit ni Gabriel.Isang malalim at seksing daing ang pinakawalan ni Gabriel. Isang katulad ng mga ginawa niya noong gabing iyon, sa tuwing binabatukan niya ako. Dumiretso ito sa aking clit, na pumigil sa aking pagtatangka na maging komportable.Inikot ko ang ulo ko, lumingon ako sa kanya, umaasa na tulog pa siya. Huminga ako ng maluwag ng makita na nakasara ang kanyang mata, pero ako ay nabihag sa kung gaano siya ka gwapo.Mukha siyang payapa na natutulog. Ang kanyang mahahabang pilikmata ay nagpapaypay sa kanyang pisngi at bahagyang nakaawang ang kanyang mga labi. Bigla akong nakaramdam ng ganang hawakan siya at halikan.Nalulunod ako sa lalaking bumihag sa puso ko ilang taon na ang nakakaraan.
Tahimik ang natitirang hapunan. May utang na loob siya sa akin, ngunit hindi ko alam kung ano ang sasabihin. Kung magiging tapat ako, hindi ko akalain na hihingi ng tawad si Gabriel sa akin. Kaya, ang gawin niya ito at habang tapat, ay hindi ako makapagsalita.Tinapos na namin ang hapunan at tumawag sa ibaba para kunin nila ang mga pinagkainan.“Matutulog na ako? May kailangan ka ba bago ko gawin?" Tanong ko ng nalinis na ang mga pinggan at umalis na ang mga tauhan ng hotel sa aming silid.Sa kaloob looban ko ay kinabahan ako sa pagkakaroon ng isang silid kasama si Gabriel, ngunit ang aking jet lag ay higit pa sa pagkabalisa."Matutulog na rin ako. Pagod na ako."Pinipigilan ko ang bugso ng gulat. Naisipan kong matulog sa harap niya gaya ng lagi kong ginagawa. Iyon ay magbibigay sa akin ng oras na kailangan kong magpahinga at magpahinga bago siya sumama sa akin. Inaasahan kong tulog na siya nang magpasya siyang humiga sa kama.Kinakagat ko ang aking mga ngipin sa inis at pagkadis
"Wala ng tao sa shower," Sabi ko kay Gabriel ng tumungo ako sa sala."Nag order ako, kaya malaya ka na magsimulang kumain ng hindi ako kasama" Lumagpas siya sa akin at pumasok sa kwarto.Hindi tama ang pakiramdam na kumain ng wala siya at hindi ako ganoon kagutom. Sa halip, kinuha ko ang aking phone at tingnan lamang ang aking mga email, pinag aaralan kung ano ang kailangang gawin bukas.Hindi na ako naghintay ng matagal dahil wala pang sampung minuto ay lumabas na ng kwarto si Gabriel na may suot na t-shirt at sweatpants."Hindi ka nagsimula?" Nakataas na kilay na tanong niya habang nakatingin sa pagkain."Hindi tama ang pakiramdam na kumain nang wala ka kapag ikaw ang nag order para sa atin."Umupo siya sa kanyang upuan at nagsimulang mag alis ng takip sa mga pagkain. Pagkatapos maghain ng maliit na bahagi, nagsimula na akong kumain. Pagod ako kahit natutulog ako sa eroplano. Hindi ko napigilan ang pagmuni muni sa kama. Nag aatubili akong matulog dito kasama si Gabriel, ngunit
Minutes later, nasa labas na kami ng suite namin and a sense of anticipation suddenly grips me. Binuksan ni Gabriel ang pinto at itinulak iyon.Inaanyayahan kami ng foyer ng makintab na marmol na sahig na kumikinang sa ilalim ng malambot na liwanag ng isang katangi tanging chandelier, na naglalagay ng masalimuot na pattern sa mga dingding.Bumungad ang isang malawak na living area, na pinalamutian ng mga malalambot na kasangkapan at mga floor-to-ceiling na bintana na nakaharap sa isang nakamamanghang cityscape, kumikinang na parang dagat ng mga bituin.Isang makabagong entertainment system ang nangako ng mga maaliwalas na gabi, habang ang gourmet kitchen ay may mga kumikinang na stainless-steel na appliances at isang maluwag na isla na perpekto para sa mga culinary adventure. Nagpakita ng init ang isang magandang dining area, na nagtatakda ng entablado para sa intimate gatherings."Akala ko gusto mo?" Tanong ni Gabriel sa tonong nangaasar.Tumango lang ako. Tulad ng sinabi ko, may
Huminto ang jet sa runway. Pinipigilan ako ng kamay ni Gabriel na humakbang pasulong ng lumapag ang eroplano.“Ayos ka lang?” Tanong niya, nakatingin ang mga mata niya sa akin."Oo"Matapos sabihin sa akin ni Gabriel ang tungkol sa babaeng minahal niya, walang nangyari pagkatapos. May dala siyang mga peklat na hanggang ngayon ay bumabagabag sa kanya. Mga peklat na nadungisan sa kanya.Kitang kita ko sa mga mata niya pagkatapos niyang sabihin sa akin ang lahat. Ayaw na niyang magsalita. May ibinunyag siya tungkol sa kanyang sarili na hindi alam ng iba. Kahit ang kambal niyang kapatid.Hindi ko na siya pinilit na magsalita pa tungkol dito. Hindi ko hiniling na sabihin niya sa akin ang nangyari pagkatapos niyang malaman ang totoo o kung ano ang nangyari sa babae. Pakiramdam niya ay mahina siya at naunawaan ko na kailangan niya ng oras para magkaisa, kaya binigyan ko siya ng space.Ginugol ko ang kalahati ng oras sa pagbabasa at ang kalahati ay natutulog. Nakabantay pa rin siya kahit
Hindi ba maganda ang pag ibig? Pero naramdaman kong may nangyari. May nagbago. Kung okay lang ang lahat, dapat kasama niya ito ngayon. Hindi niya sana ako pinakasalan.Paos ang boses niya habang nagpapatuloy. “Lahat ay perpekto. Nakakamangha lang siya at araw araw ay lalo akong nahuhulog sa kanya. Hindi ko pa siya naipakilala kay Rowan dahil gusto ko siya sa sarili ko. Hindi ko siya itinatago, ngunit gusto ko ng mas maraming oras sa kanya bago niya nakilala ang aking pamilya. Araw araw akong nagigising na iniisip kung gaano ako kaswerte na nakatagpo ako ng isang katulad niya. Alam mo ang mundo natin, Harper at alam mong hindi madali ang paghahanap ng kapareha ng pag ibig."Ganyan lang gumagana ang ating lipunan. Ang hirap humanap ng taong magmamahal sayo ng totoo. Ang ilan sa mga pag aasawa sa ating lipunan ay mga kasunduan sa negosyo at kakaunti ang batay sa pagmamahal at paggalang. Tapos yung mga gold digger. Ang pagpapakasal ay batay sa kung ano ang maaari mong makuha mula sa iyon