Sasabog na ang ulo ko at mag iiwan ng mga piraso ng karne na nakakalat sa buong sala ko. Hindi ako nagkaroon ng sandali ng kapayapaan.Patuloy ang pag iisip sa aking isipan. Hindi tumitigil. Hindi tumitigil. Ito ay nagtutulak sa akin na baliw, para sa kapakanan ng langit."Okay, ngayon gusto kong tumutok ka sa susi at sa mga insektong pinag aaralan natin," Sabi ko kay Mary, isa sa mga estudyanteng tinuturuan ko. "Kung gusto mong makabisado ang dichotomous key, kailangan magtuon sa dalawang iyon."Inaasahan ko na ito ay makagambala sa akin mula sa aking mga iniisip, ngunit ako ay nagkamali. Ang aking ulo ay patuloy na naliligaw sa bawat sumpa.Si Mary ay tumango, nagbibigay sa akin ng senyales na naiintindihan niya."Ang unang karakter ay may malalaking pakpak at may maliit o walang pakpak... Ano sa palagay mo ang sagot?"Pinag aaralan niya ang mga insekto sa libro bago bumaling sa akin. Sa una, tila hindi siya sigurado, ngunit sa huli ay ibinuka niya ang kanyang bibig at nagsalit
"Sa tingin ko ay wala"Palagi niyang tikom ang bibig tungkol sa ina ng kanyang anak. wala akong alam. Kasal ba sila, tapos hiwalay na? May relasyon lang ba sila? Gaano na sila katagal magkakilala?Duda ako na kusang loob niyang ibibigay sa akin ang impormasyong kailangan ko para pagsama samahin ang mga bagay bagay. Atsaka, ayokong masaktan siya. Parang bawat beses na banggitin ko siya, either naiinis talaga siya or nagagalit talaga.“Okay lang yan... Naiintindihan ko. Madalas, mas gusto ko na intindihin ang mga bagay ng sarili ko,” Huminto siya. "Ngunit hindi iyon nangangahulugan na hindi kita matutulungan dito," Itinuro niya ang maliit na hardin."Salamat," Ngumiti ako habang nakaluhod siya.Inabot ko sa kanya ang isang pares ng gwantes at sinundan niya ako."Ano ang ginagawa ng mga lalaki?" Nagtanong ako.“Paglalaro ng video games... Ito ay talagang gumulat kung gaano sila naging malapit. Talaga silang hindi mapaghihiwalay. Hindi ko man lang naisip ang ganitong senaryo sa akin
Rowan."Darating ba si Noah?" Tanong sa akin ng nanay ko.“Hindi ngayon, mom. Nakalimutan kong ipaalam kay Ava at ayaw ko na sabihin ito sa kanya ng biglaan," Sabi ko sa kanya habang naglalakad ako papasok sa bahay ni Kate.Ito ay ang aming buwanang pagsasama-sama. Katulad ng huli, ayoko na dito. Ang tanging dahilan kung bakit ako naroon ay dahil nangako ako kay Nanay na dadalo ako.“Na miss ko siya ng sobra at ganoon din si Kate. Gusto niya talagang makita siya." Huminto siya. "Ngayong hiwalay na sila ni Ava, ang tanging pagkakataon na makikita niya si Noah ay sa mga pagsasama sama na ito."Gusto kong maawa sa kanya, pero hindi. Ginawa ako nitong isang t*rantado, sigurado, ngunit naniniwala ako na lahat tayo ay nakakakuha ng nararapat sa atin. Ito ang parusa namin sa pagtrato namin kay Ava."Siguro sa susunod," Sabi ko habang nilalagpasan siya.Ilang taon ng magkaibigan sina Nanay at Kate. Gagawin niya ang lahat para sa bestfriend niya. Ang huling bagay na gusto ko o kailangan
"Hey Ro, natutuwa akong dumating ka." Hinalikan ni Kate ang magkabilang pisngi ko."Oo" ito ang tanging sagot na maaari kong makabisado, dahil hindi talaga ako natutuwa na narito.Naaabala siya ng aking mga magulang at nakikita ko iyon bilang pagkakataon kong makawala.Dumiretso ako sa kapatid ko.“Kumusta ang mga nangyayari?” Tanong niya pagkatapos ng paunang pagbati."Grabe" Bulong ko, naalala ang away namin ni Calvin noong weekend kanina.Hindi ito isa sa pinaka magandang sandali ko, pero pinaalala niya lang sa akin ang mga sandali na dati niyang hinahabol si Emma. Natakot ako dahil natatakot ako na ganoon din ang ginagawa niya kay Ava. Anuman ang lahat, si Calvin ay isang mabuting tao. Iyon, higit sa ano pa man, ay tumakot ng sobra sa akin dahil ibig sabihin nito na may pagkakataon talaga siya kung gawin niya ang gusto niya."Any progress so far?" tanong niya.“Wala. Ang tanging pag unlad ay nagawa kong asar lalo siya."Napabuntong hininga si Gabe. "Anong ginawa mo?"“Nak
EmmaNandito na ang araw na kinatatakutan ko. Natatakot akong lumabas ang katotohanan, ngunit hindi ko naisip na si Ava ang magbubunyag nito.Sinubukan kong ilihim ito. Ito ay aking kahihiyan upang tiisin at ngayon alam ng lahat. Alam ni Rowan. Sa lahat, siya ang hindi ko gustong malaman.“Ibig mong sabihin ang matalik na kaibigan ni Noah? Yung Gunner?" Tanong ni Gabe, nanginginig ang boses niya sa gulat.Napangiwi ako sa pangalan niya. Ginawa ko ang lahat ng aking makakaya upang panatilihing hiwalay ang aking buhay sa kanya. Para hindi madamay sa buhay niya. Ang lahat ay ngayon ay walang iba kundi isang gulo."Oo, Gabe. Hindi ba ito ay nagkataon lamang? Kung siya at si Cal ay hindi pa lumipat sa tabi namin, hindi ko malalaman iyon at si Emma ay nagpatuloy sa kanyang panlilinlang habang sinasaktan ang isang batang lalaki na naghahangad ng pagmamahal ng kanyang ina."Ramdam ko ang galit na nagmumula kay Ava. Napakainit noon. Kahit kailan sa buhay ko ay hindi ko nakitang tumingin s
Bumagsak si Nanay sa upuan pagkatapos ng pagpasok ko. Ang heartbroken na titig sa kanyang mga mata ay nagpapawalang bisa sa akin. Ang dismayadong tingin na binigay niya sa akin ay halos malaglag ako sa kinatatayuan.Bumitaw si Travis na kanina pa nakahawak sa akin na para bang sinunog ko siya. Dahan dahan siyang umaatras sa akin hanggang sa makalayo siya.Alam kong ang iba ay may iba't ibang antas ng pagkabigla, ngunit hindi sila mahalaga sa akin ngayon. Hindi kapag ang pamilya ko ay nakatingin sa akin na parang hindi nila ako kilala. Para akong estranghero."Pakisabi sa akin na pinaglalaruan mo ako ng masakit na biro," Pakiusap ni nanay. "Sabihin mo sa akin na wala kang anak at itinago siya sa amin sa lahat ng mga taon na ito."Gusto kong magsinungaling sa kanila para lang mawala ang heartbroken at disappointed na tingin sa mga mata nila. Alam kong hindi ko na kaya. Walang itinatago mula rito. Wala ng tatakbo mula sa katotohanan."Ako ay humihingi ng paumanhin. Kaya sorry" Umiiya
P*ta. Ito ay mahirap. Gusto kong huminto, ngunit ngayon higit kailanman, alam kong hindi nila ako papayagan."Tulad ng sinabi ko, ang mga bagay ay maayos sa loob ng ilang panahon. Hindi sila perpekto, ngunit matitiis nila. Ibig sabihin, hanggang sa gabing tinawag ako ni nanay para ipaalam na nanganak na si Ava ng isang sanggol na lalaki at na inlove si Rowan sa kanyang anak sa unang tingin. Lahat ng nasa paligid ko ay gumuho at lahat ng sakit na tinatago ko ay lumabas sa ibabaw." Sinubukan kong huminga sa sakit ng mga alaala, ngunit napakahirap.“Nasaktan ako at nagalit talaga ako. Galit sa sarili ko dahil tinanggihan ko ang proposal ni Rowan, galit kay Rowan dahil nalasing siya at natulog kay Ava, nagalit kay Ava dahil nabuntis at napangasawa ko ang lalaking minahal ko at nagalit sa sanggol dahil sa pagsilang niya."Nakarinig ako ng matalim na pagpasok ng hangin. Hindi ko na kailangang lumingon para malaman na galing ito kay Rowan. Nahihirapan pa rin akong makasama si Noah dahil ku
Hindi kumportableng napaungol si Rowan. “Pwede bang wag na nating pag usapan ito? Ilang taon na ang nakalipas.”“Para sagutin ang tanong mo, oo. Ako ay virgin pa din... Ano pa man,” Tumigil ako. “Sinabi ko kay Calvin ang tungkol sa baby. Hindi ko gusto ang bata at gusto kong tanggalin ito, ngunit hindi niya ako pinayagan.""Gusto mo ng abortion?" Tanong ni nanay, nanginginig ang boses niya sa takot at pagkabigo.Wala akong magawa kundi ang tumango. “Nagbanta si Calvin na sasabihin sa inyo ni dad kung itutuloy ko ang mga plano ko. Hindi ko nais na malaman mo ang tungkol sa aking pagkakamali, kaya pumayag akong dalhin ang sanggol sa termino at itikom niya ang kanyang bibig. Ito ang pinakamasamang panahon dahil napilitan akong dalhin ang isang sanggol na hindi ko gusto ngunit wala akong ibang pagpipilian.""Iyon ay noong panahong ganap kang lumayo." Bulong ni Travis. "Hindi mo man lang kami pinapayagan na bisitahin ka."Gumawa ako ng mga dahilan noong panahong iyon.Ng ako ay lumaki
Tawagin mo akong duwag, wala akong pakialam, pero hindi ko lang alam kung paano ko siya haharapin.Pagdating ko sa sala, tumawag ako at umorder ng almusal para dalhin sa kwarto namin bago umupo para maghintay.Alam kong ito ay isang kalamidad na naghihintay na mangyari nang sabihin ni Gabriel na magsasama kami ng isang silid. Akala ko makakatulong ang mga unan, pero niloloko ko lang ang sarili ko. Hindi ito nakatulong.May kumatok sa pinto kaya tumawid ako ng kwarto para buksan ito."Good morning, Madam" Bati ng isang waitress na may ngiti sa labi.“Good morning”"Saan ko dapat ilagay ito?" Tanong niya habang tumatabi ako para papasukin siya."Sa hapag kainan pwede na" Sagot ko sa kanya.Ipinilig niya ang kanyang ulo at tumungo dito. Katatapos niya lang mag almusal at aalis na, ng lumabas si Gabriel ng kwarto habang naka buttons ang shirt niya.Ang kanyang mga hakbang ay nabigla at siya ay halos madapa ng makita niya si Gabriel. Si Gabriel ay isang magandang specimen, kaya hin
Bwisit. Ang pag iisip lang ng gabing iyon kasama ang mga nangyayari ngayon ay sapat na para mabasa ako. Pumikit ako para kumportable at pigilan ang sakit sa pagitan ng mga hita ko. Hindi ito nakakatulong, sa katunayan, ito ay nagpapalala ng mga bagay habang ang aking pwet ay itinulak pa sa singit ni Gabriel.Isang malalim at seksing daing ang pinakawalan ni Gabriel. Isang katulad ng mga ginawa niya noong gabing iyon, sa tuwing binabatukan niya ako. Dumiretso ito sa aking clit, na pumigil sa aking pagtatangka na maging komportable.Inikot ko ang ulo ko, lumingon ako sa kanya, umaasa na tulog pa siya. Huminga ako ng maluwag ng makita na nakasara ang kanyang mata, pero ako ay nabihag sa kung gaano siya ka gwapo.Mukha siyang payapa na natutulog. Ang kanyang mahahabang pilikmata ay nagpapaypay sa kanyang pisngi at bahagyang nakaawang ang kanyang mga labi. Bigla akong nakaramdam ng ganang hawakan siya at halikan.Nalulunod ako sa lalaking bumihag sa puso ko ilang taon na ang nakakaraan.
Tahimik ang natitirang hapunan. May utang na loob siya sa akin, ngunit hindi ko alam kung ano ang sasabihin. Kung magiging tapat ako, hindi ko akalain na hihingi ng tawad si Gabriel sa akin. Kaya, ang gawin niya ito at habang tapat, ay hindi ako makapagsalita.Tinapos na namin ang hapunan at tumawag sa ibaba para kunin nila ang mga pinagkainan.“Matutulog na ako? May kailangan ka ba bago ko gawin?" Tanong ko ng nalinis na ang mga pinggan at umalis na ang mga tauhan ng hotel sa aming silid.Sa kaloob looban ko ay kinabahan ako sa pagkakaroon ng isang silid kasama si Gabriel, ngunit ang aking jet lag ay higit pa sa pagkabalisa."Matutulog na rin ako. Pagod na ako."Pinipigilan ko ang bugso ng gulat. Naisipan kong matulog sa harap niya gaya ng lagi kong ginagawa. Iyon ay magbibigay sa akin ng oras na kailangan kong magpahinga at magpahinga bago siya sumama sa akin. Inaasahan kong tulog na siya nang magpasya siyang humiga sa kama.Kinakagat ko ang aking mga ngipin sa inis at pagkadis
"Wala ng tao sa shower," Sabi ko kay Gabriel ng tumungo ako sa sala."Nag order ako, kaya malaya ka na magsimulang kumain ng hindi ako kasama" Lumagpas siya sa akin at pumasok sa kwarto.Hindi tama ang pakiramdam na kumain ng wala siya at hindi ako ganoon kagutom. Sa halip, kinuha ko ang aking phone at tingnan lamang ang aking mga email, pinag aaralan kung ano ang kailangang gawin bukas.Hindi na ako naghintay ng matagal dahil wala pang sampung minuto ay lumabas na ng kwarto si Gabriel na may suot na t-shirt at sweatpants."Hindi ka nagsimula?" Nakataas na kilay na tanong niya habang nakatingin sa pagkain."Hindi tama ang pakiramdam na kumain nang wala ka kapag ikaw ang nag order para sa atin."Umupo siya sa kanyang upuan at nagsimulang mag alis ng takip sa mga pagkain. Pagkatapos maghain ng maliit na bahagi, nagsimula na akong kumain. Pagod ako kahit natutulog ako sa eroplano. Hindi ko napigilan ang pagmuni muni sa kama. Nag aatubili akong matulog dito kasama si Gabriel, ngunit
Minutes later, nasa labas na kami ng suite namin and a sense of anticipation suddenly grips me. Binuksan ni Gabriel ang pinto at itinulak iyon.Inaanyayahan kami ng foyer ng makintab na marmol na sahig na kumikinang sa ilalim ng malambot na liwanag ng isang katangi tanging chandelier, na naglalagay ng masalimuot na pattern sa mga dingding.Bumungad ang isang malawak na living area, na pinalamutian ng mga malalambot na kasangkapan at mga floor-to-ceiling na bintana na nakaharap sa isang nakamamanghang cityscape, kumikinang na parang dagat ng mga bituin.Isang makabagong entertainment system ang nangako ng mga maaliwalas na gabi, habang ang gourmet kitchen ay may mga kumikinang na stainless-steel na appliances at isang maluwag na isla na perpekto para sa mga culinary adventure. Nagpakita ng init ang isang magandang dining area, na nagtatakda ng entablado para sa intimate gatherings."Akala ko gusto mo?" Tanong ni Gabriel sa tonong nangaasar.Tumango lang ako. Tulad ng sinabi ko, may
Huminto ang jet sa runway. Pinipigilan ako ng kamay ni Gabriel na humakbang pasulong ng lumapag ang eroplano.“Ayos ka lang?” Tanong niya, nakatingin ang mga mata niya sa akin."Oo"Matapos sabihin sa akin ni Gabriel ang tungkol sa babaeng minahal niya, walang nangyari pagkatapos. May dala siyang mga peklat na hanggang ngayon ay bumabagabag sa kanya. Mga peklat na nadungisan sa kanya.Kitang kita ko sa mga mata niya pagkatapos niyang sabihin sa akin ang lahat. Ayaw na niyang magsalita. May ibinunyag siya tungkol sa kanyang sarili na hindi alam ng iba. Kahit ang kambal niyang kapatid.Hindi ko na siya pinilit na magsalita pa tungkol dito. Hindi ko hiniling na sabihin niya sa akin ang nangyari pagkatapos niyang malaman ang totoo o kung ano ang nangyari sa babae. Pakiramdam niya ay mahina siya at naunawaan ko na kailangan niya ng oras para magkaisa, kaya binigyan ko siya ng space.Ginugol ko ang kalahati ng oras sa pagbabasa at ang kalahati ay natutulog. Nakabantay pa rin siya kahit
Hindi ba maganda ang pag ibig? Pero naramdaman kong may nangyari. May nagbago. Kung okay lang ang lahat, dapat kasama niya ito ngayon. Hindi niya sana ako pinakasalan.Paos ang boses niya habang nagpapatuloy. “Lahat ay perpekto. Nakakamangha lang siya at araw araw ay lalo akong nahuhulog sa kanya. Hindi ko pa siya naipakilala kay Rowan dahil gusto ko siya sa sarili ko. Hindi ko siya itinatago, ngunit gusto ko ng mas maraming oras sa kanya bago niya nakilala ang aking pamilya. Araw araw akong nagigising na iniisip kung gaano ako kaswerte na nakatagpo ako ng isang katulad niya. Alam mo ang mundo natin, Harper at alam mong hindi madali ang paghahanap ng kapareha ng pag ibig."Ganyan lang gumagana ang ating lipunan. Ang hirap humanap ng taong magmamahal sayo ng totoo. Ang ilan sa mga pag aasawa sa ating lipunan ay mga kasunduan sa negosyo at kakaunti ang batay sa pagmamahal at paggalang. Tapos yung mga gold digger. Ang pagpapakasal ay batay sa kung ano ang maaari mong makuha mula sa iyon
“Harper?” tawag sa akin ng boses niya."Oh, sorry, nawala ako sa pag-iisip saglit." Ipinilig ko ang ulo ko para malinisan ang isip ko. "Oo, tapos na akong mag-impake.""Mabuti, pagkatapos ay umalis na tayo."Makalipas ang isang oras, nakaupo na kami sa private jet ni Gabriel. This time though, sinasamahan ko siya to sign a business deal.“Ayos na ba ang lahat? may kailangan ka ba? Maaari kong kunin ang babaing punong-abala na dalhin sa iyo ang anumang gusto mo." Sabi ni Gabriel sa sandaling magsimulang lumipad ang kanyang jet.Tingnan mo ang ibig kong sabihin? Napaka-attentive niya.Noong ikasal kami, hindi siya. I don't think Gabriel ever did anything to make me happy. Sa katunayan, ito ay kabaligtaran. Wala siyang pakialam sa mga pangangailangan at kagustuhan ko. Wala siyang pakialam kung komportable ba ako o hindi. Wala siyang pakialam kung buhay pa ako o hindi. Hindi niya lang ako pinansin.Gayunpaman, iba na ang mga bagay ngayon, at iyon ang dahilan kung bakit nahihirapan a
"Kailangan mo ba talagang umalis mama?" Tanong ni Lilly, lumilipat ang mga mata niya sa pagitan ko at sa nakabukas na maleta sa aking kama.Kinasusuklaman ko ang mga huling-minutong pagmamadali, ngunit naging abala kami sa opisina nitong mga nakaraang araw, na sa tuwing uuwi ako, ang naiisip ko lang ay matulog. Pagod na pagod ako sa aking mga paa at wala akong lakas na gawin kundi kumain at matulog."Oo," mahinang sabi ko sa kanya. "Ito ay isang mahalagang deal at ang iyong ama ay kailangang nandiyan upang i-seal ito.."“Hindi ko pa rin maintindihan kung bakit hindi ako makakasama sa iyo? Gusto kong makita kung paano ito ginagawa ni daddy. Kung paano niya isinara ang isang deal."Tinupi ko ang huling piraso ng damit, na isang blusang asul na sutla, bago ito inilagay sa loob kasama ng iba pang damit. Kapag tapos na iyon, i-zip ko ang maleta ko bago ihulog sa sahig."Alam mo hindi mo kaya," sagot ko sa kanya habang nakaupo sa kama.“Bakit hindi?”“Kasi bata ka pa. kaya lang?”"Hi