EmmaNandito na ang araw na kinatatakutan ko. Natatakot akong lumabas ang katotohanan, ngunit hindi ko naisip na si Ava ang magbubunyag nito.Sinubukan kong ilihim ito. Ito ay aking kahihiyan upang tiisin at ngayon alam ng lahat. Alam ni Rowan. Sa lahat, siya ang hindi ko gustong malaman.“Ibig mong sabihin ang matalik na kaibigan ni Noah? Yung Gunner?" Tanong ni Gabe, nanginginig ang boses niya sa gulat.Napangiwi ako sa pangalan niya. Ginawa ko ang lahat ng aking makakaya upang panatilihing hiwalay ang aking buhay sa kanya. Para hindi madamay sa buhay niya. Ang lahat ay ngayon ay walang iba kundi isang gulo."Oo, Gabe. Hindi ba ito ay nagkataon lamang? Kung siya at si Cal ay hindi pa lumipat sa tabi namin, hindi ko malalaman iyon at si Emma ay nagpatuloy sa kanyang panlilinlang habang sinasaktan ang isang batang lalaki na naghahangad ng pagmamahal ng kanyang ina."Ramdam ko ang galit na nagmumula kay Ava. Napakainit noon. Kahit kailan sa buhay ko ay hindi ko nakitang tumingin s
Bumagsak si Nanay sa upuan pagkatapos ng pagpasok ko. Ang heartbroken na titig sa kanyang mga mata ay nagpapawalang bisa sa akin. Ang dismayadong tingin na binigay niya sa akin ay halos malaglag ako sa kinatatayuan.Bumitaw si Travis na kanina pa nakahawak sa akin na para bang sinunog ko siya. Dahan dahan siyang umaatras sa akin hanggang sa makalayo siya.Alam kong ang iba ay may iba't ibang antas ng pagkabigla, ngunit hindi sila mahalaga sa akin ngayon. Hindi kapag ang pamilya ko ay nakatingin sa akin na parang hindi nila ako kilala. Para akong estranghero."Pakisabi sa akin na pinaglalaruan mo ako ng masakit na biro," Pakiusap ni nanay. "Sabihin mo sa akin na wala kang anak at itinago siya sa amin sa lahat ng mga taon na ito."Gusto kong magsinungaling sa kanila para lang mawala ang heartbroken at disappointed na tingin sa mga mata nila. Alam kong hindi ko na kaya. Walang itinatago mula rito. Wala ng tatakbo mula sa katotohanan."Ako ay humihingi ng paumanhin. Kaya sorry" Umiiya
P*ta. Ito ay mahirap. Gusto kong huminto, ngunit ngayon higit kailanman, alam kong hindi nila ako papayagan."Tulad ng sinabi ko, ang mga bagay ay maayos sa loob ng ilang panahon. Hindi sila perpekto, ngunit matitiis nila. Ibig sabihin, hanggang sa gabing tinawag ako ni nanay para ipaalam na nanganak na si Ava ng isang sanggol na lalaki at na inlove si Rowan sa kanyang anak sa unang tingin. Lahat ng nasa paligid ko ay gumuho at lahat ng sakit na tinatago ko ay lumabas sa ibabaw." Sinubukan kong huminga sa sakit ng mga alaala, ngunit napakahirap.“Nasaktan ako at nagalit talaga ako. Galit sa sarili ko dahil tinanggihan ko ang proposal ni Rowan, galit kay Rowan dahil nalasing siya at natulog kay Ava, nagalit kay Ava dahil nabuntis at napangasawa ko ang lalaking minahal ko at nagalit sa sanggol dahil sa pagsilang niya."Nakarinig ako ng matalim na pagpasok ng hangin. Hindi ko na kailangang lumingon para malaman na galing ito kay Rowan. Nahihirapan pa rin akong makasama si Noah dahil ku
Hindi kumportableng napaungol si Rowan. “Pwede bang wag na nating pag usapan ito? Ilang taon na ang nakalipas.”“Para sagutin ang tanong mo, oo. Ako ay virgin pa din... Ano pa man,” Tumigil ako. “Sinabi ko kay Calvin ang tungkol sa baby. Hindi ko gusto ang bata at gusto kong tanggalin ito, ngunit hindi niya ako pinayagan.""Gusto mo ng abortion?" Tanong ni nanay, nanginginig ang boses niya sa takot at pagkabigo.Wala akong magawa kundi ang tumango. “Nagbanta si Calvin na sasabihin sa inyo ni dad kung itutuloy ko ang mga plano ko. Hindi ko nais na malaman mo ang tungkol sa aking pagkakamali, kaya pumayag akong dalhin ang sanggol sa termino at itikom niya ang kanyang bibig. Ito ang pinakamasamang panahon dahil napilitan akong dalhin ang isang sanggol na hindi ko gusto ngunit wala akong ibang pagpipilian.""Iyon ay noong panahong ganap kang lumayo." Bulong ni Travis. "Hindi mo man lang kami pinapayagan na bisitahin ka."Gumawa ako ng mga dahilan noong panahong iyon.Ng ako ay lumaki
Calvin.Maghihintay ako. Matiyaga akong naghihintay sa pagbabalik niya. Hindi ko alam kung saan siya nagpunta, ngunit maaari kong hulaan ang isang medyo mapahamak na magandang hula. Siya ay baliw. Naiintindihan ko iyon higit sa anupaman. Kung may maiinis at nasasaktan sa ginagawa ni Emma, ako iyon. Mas nasaktan niya ako at si Gunner kaysa sa gusto kong aminin.Narinig kong bumukas ang pinto, pero hindi ako gumagalaw. Hindi rin ako sigurado kung ano ang ginagawa ko dito. Nasa bahay ko ang mga lalaki kasama si yaya. For some reason, pakiramdam ko dapat nandito ako.Natigilan si Ava sa kanyang kinatatayuan. "Cal, hindi ko inaasahan na nandito ka pa."Namumula at namumugto ang kanyang mga mata. Siya ay umiiyak. Ang daming malinaw. Ang mga salita ay matapat na nabigo sa akin. Wala akong p*tanginang ideya kung ano ang sasabihin sa kanya."Akala ko hihintayin kita," Sabi ko habang nakaupo siya. "Saan ka nanggaling?"Alam ko kung saan siya nagpunta pagkatapos niyang mapagtanto na si Em
"Pumasok ako sa kolehiyo at patuloy na nagtatrabaho sa aking sarili. Naging hindi ako makilala. Nalunod ako sa college life. Ang mga babae, party at alak. Napakaganda ng buhay. Nagkaroon ako ng mga babae sa kabuuan ko. Pinili ko mula sa isang malaking pool. Hindi nagtagal, nakalimutan ko na si Emma. Walang kwentang iyakan ang babaeng ayaw sa akin kapag may iba na ako"Tumango si Ava bilang pag-unawa. Alam kong hindi siya nag enjoy sa college life. Hindi pagkatapos niyang mabuntis sa labing walong taong gulang. Siya ay naging isang ina at asawa. Wala siyang panahon na maging isang normal na estudyante sa kolehiyo na walang mga alalahanin o responsibilidad. Kahit papaano ay naranasan ko na iyon bago muling lumitaw si Emma sa buhay ko.“Naging maayos ang lahat hanggang sa na stroke ang lolo ko at naparalisa. Ang lolo ko ang nagpalaki sa akin pagkatapos mamatay ang mga magulang ko sa isang aksidente. Siya ang lahat na ibinigay ko. Wala akong nakilalang ibang miyembro ng pamilya na nabubu
Natakot ako, para sabihin. Hindi ko alam kung paano maging isang ama. Para sa kapakanan ng langit, hindi pa ako nakalapit sa sinumang sanggol. Napakalaki, ngunit alam kong mahal ko na ang sanggol.“Nais niyang magpalaglag. Hindi ko hahayaang mangyari iyon, kaya binantaan ko siya." Huminga ako ng malalim, naramdaman ko ang pagsara ng aking lalamunan laban sa mga namumuong emosyon. "Dinala ko siya sa bahay ng lolo ko. Inaasahan kong magiging mas mabuti ang mga bagay. Na matutunan niyang mahalin ang baby at ako, pero nagkamali ako.”"Impyerno na mabuhay kasama niya. Hindi ako magsisinungaling sayo. Noong panahong iyon ay nagse-sex pa rin kami ng sumagi sa kanya ang mood, ngunit hindi ito nakabawi sa pangit na pag uugali niya sa akin. Mumurahin niya ako, tatawagin ako sa kung anumang pangalan at paminsan sinasampal pa ako. Sinabi niya na sinira ko ang kanyang buhay at napopoot siya sa akin at sa sanggol."Tumingin ako sa sahig. Sinubukan kong intindihin na marami siyang pinagdadaanan. N
AvaAng aking mga selula ng utak ay ganap na pinirito.Nakaupo ako dito simula noong umalis si Calvin mga isang oras na ang nakalipas. Tinanong ko siya kung pwede bang mag overnight si Noah sa bahay niya ngayon at pumayag naman siya.Sinubukan ko pa ring abutin ang lahat ng natutunan ko ngayon. Ito ay masyadong maraming impormasyon ng sabay sabay. Hindi ko alam kung paano haharapin ang lahat ng ito.Nagri ring ang phone ko. Para sa isang segundo, iniisip kong hindi papansinin, ngunit magpasya laban dito. Baka emergency.Ini swipe ko ang screen ng walang nakikita. Inilagay ko ang gadget sa aking tainga, ngunit huwag sabihin ang isang bagay. Blanko talaga ang isip ko kaya hinihintay ko kung sinong nasa kabilang panig ang magsalita."Ava" Bumuntong hininga siya. "Salamat sa Diyos. Ayos ka lang ba? Sinabi sa akin ni Travis ang nangyari ngayon.”Agad kong nakilala ang boses niya. Si Letty."Sa totoo lang, hindi ako sigurado." Pabulong kong sagot.Hindi ko pa rin maintindihan kung p
Tawagin mo akong duwag, wala akong pakialam, pero hindi ko lang alam kung paano ko siya haharapin.Pagdating ko sa sala, tumawag ako at umorder ng almusal para dalhin sa kwarto namin bago umupo para maghintay.Alam kong ito ay isang kalamidad na naghihintay na mangyari nang sabihin ni Gabriel na magsasama kami ng isang silid. Akala ko makakatulong ang mga unan, pero niloloko ko lang ang sarili ko. Hindi ito nakatulong.May kumatok sa pinto kaya tumawid ako ng kwarto para buksan ito."Good morning, Madam" Bati ng isang waitress na may ngiti sa labi.“Good morning”"Saan ko dapat ilagay ito?" Tanong niya habang tumatabi ako para papasukin siya."Sa hapag kainan pwede na" Sagot ko sa kanya.Ipinilig niya ang kanyang ulo at tumungo dito. Katatapos niya lang mag almusal at aalis na, ng lumabas si Gabriel ng kwarto habang naka buttons ang shirt niya.Ang kanyang mga hakbang ay nabigla at siya ay halos madapa ng makita niya si Gabriel. Si Gabriel ay isang magandang specimen, kaya hin
Bwisit. Ang pag iisip lang ng gabing iyon kasama ang mga nangyayari ngayon ay sapat na para mabasa ako. Pumikit ako para kumportable at pigilan ang sakit sa pagitan ng mga hita ko. Hindi ito nakakatulong, sa katunayan, ito ay nagpapalala ng mga bagay habang ang aking pwet ay itinulak pa sa singit ni Gabriel.Isang malalim at seksing daing ang pinakawalan ni Gabriel. Isang katulad ng mga ginawa niya noong gabing iyon, sa tuwing binabatukan niya ako. Dumiretso ito sa aking clit, na pumigil sa aking pagtatangka na maging komportable.Inikot ko ang ulo ko, lumingon ako sa kanya, umaasa na tulog pa siya. Huminga ako ng maluwag ng makita na nakasara ang kanyang mata, pero ako ay nabihag sa kung gaano siya ka gwapo.Mukha siyang payapa na natutulog. Ang kanyang mahahabang pilikmata ay nagpapaypay sa kanyang pisngi at bahagyang nakaawang ang kanyang mga labi. Bigla akong nakaramdam ng ganang hawakan siya at halikan.Nalulunod ako sa lalaking bumihag sa puso ko ilang taon na ang nakakaraan.
Tahimik ang natitirang hapunan. May utang na loob siya sa akin, ngunit hindi ko alam kung ano ang sasabihin. Kung magiging tapat ako, hindi ko akalain na hihingi ng tawad si Gabriel sa akin. Kaya, ang gawin niya ito at habang tapat, ay hindi ako makapagsalita.Tinapos na namin ang hapunan at tumawag sa ibaba para kunin nila ang mga pinagkainan.“Matutulog na ako? May kailangan ka ba bago ko gawin?" Tanong ko ng nalinis na ang mga pinggan at umalis na ang mga tauhan ng hotel sa aming silid.Sa kaloob looban ko ay kinabahan ako sa pagkakaroon ng isang silid kasama si Gabriel, ngunit ang aking jet lag ay higit pa sa pagkabalisa."Matutulog na rin ako. Pagod na ako."Pinipigilan ko ang bugso ng gulat. Naisipan kong matulog sa harap niya gaya ng lagi kong ginagawa. Iyon ay magbibigay sa akin ng oras na kailangan kong magpahinga at magpahinga bago siya sumama sa akin. Inaasahan kong tulog na siya nang magpasya siyang humiga sa kama.Kinakagat ko ang aking mga ngipin sa inis at pagkadis
"Wala ng tao sa shower," Sabi ko kay Gabriel ng tumungo ako sa sala."Nag order ako, kaya malaya ka na magsimulang kumain ng hindi ako kasama" Lumagpas siya sa akin at pumasok sa kwarto.Hindi tama ang pakiramdam na kumain ng wala siya at hindi ako ganoon kagutom. Sa halip, kinuha ko ang aking phone at tingnan lamang ang aking mga email, pinag aaralan kung ano ang kailangang gawin bukas.Hindi na ako naghintay ng matagal dahil wala pang sampung minuto ay lumabas na ng kwarto si Gabriel na may suot na t-shirt at sweatpants."Hindi ka nagsimula?" Nakataas na kilay na tanong niya habang nakatingin sa pagkain."Hindi tama ang pakiramdam na kumain nang wala ka kapag ikaw ang nag order para sa atin."Umupo siya sa kanyang upuan at nagsimulang mag alis ng takip sa mga pagkain. Pagkatapos maghain ng maliit na bahagi, nagsimula na akong kumain. Pagod ako kahit natutulog ako sa eroplano. Hindi ko napigilan ang pagmuni muni sa kama. Nag aatubili akong matulog dito kasama si Gabriel, ngunit
Minutes later, nasa labas na kami ng suite namin and a sense of anticipation suddenly grips me. Binuksan ni Gabriel ang pinto at itinulak iyon.Inaanyayahan kami ng foyer ng makintab na marmol na sahig na kumikinang sa ilalim ng malambot na liwanag ng isang katangi tanging chandelier, na naglalagay ng masalimuot na pattern sa mga dingding.Bumungad ang isang malawak na living area, na pinalamutian ng mga malalambot na kasangkapan at mga floor-to-ceiling na bintana na nakaharap sa isang nakamamanghang cityscape, kumikinang na parang dagat ng mga bituin.Isang makabagong entertainment system ang nangako ng mga maaliwalas na gabi, habang ang gourmet kitchen ay may mga kumikinang na stainless-steel na appliances at isang maluwag na isla na perpekto para sa mga culinary adventure. Nagpakita ng init ang isang magandang dining area, na nagtatakda ng entablado para sa intimate gatherings."Akala ko gusto mo?" Tanong ni Gabriel sa tonong nangaasar.Tumango lang ako. Tulad ng sinabi ko, may
Huminto ang jet sa runway. Pinipigilan ako ng kamay ni Gabriel na humakbang pasulong ng lumapag ang eroplano.“Ayos ka lang?” Tanong niya, nakatingin ang mga mata niya sa akin."Oo"Matapos sabihin sa akin ni Gabriel ang tungkol sa babaeng minahal niya, walang nangyari pagkatapos. May dala siyang mga peklat na hanggang ngayon ay bumabagabag sa kanya. Mga peklat na nadungisan sa kanya.Kitang kita ko sa mga mata niya pagkatapos niyang sabihin sa akin ang lahat. Ayaw na niyang magsalita. May ibinunyag siya tungkol sa kanyang sarili na hindi alam ng iba. Kahit ang kambal niyang kapatid.Hindi ko na siya pinilit na magsalita pa tungkol dito. Hindi ko hiniling na sabihin niya sa akin ang nangyari pagkatapos niyang malaman ang totoo o kung ano ang nangyari sa babae. Pakiramdam niya ay mahina siya at naunawaan ko na kailangan niya ng oras para magkaisa, kaya binigyan ko siya ng space.Ginugol ko ang kalahati ng oras sa pagbabasa at ang kalahati ay natutulog. Nakabantay pa rin siya kahit
Hindi ba maganda ang pag ibig? Pero naramdaman kong may nangyari. May nagbago. Kung okay lang ang lahat, dapat kasama niya ito ngayon. Hindi niya sana ako pinakasalan.Paos ang boses niya habang nagpapatuloy. “Lahat ay perpekto. Nakakamangha lang siya at araw araw ay lalo akong nahuhulog sa kanya. Hindi ko pa siya naipakilala kay Rowan dahil gusto ko siya sa sarili ko. Hindi ko siya itinatago, ngunit gusto ko ng mas maraming oras sa kanya bago niya nakilala ang aking pamilya. Araw araw akong nagigising na iniisip kung gaano ako kaswerte na nakatagpo ako ng isang katulad niya. Alam mo ang mundo natin, Harper at alam mong hindi madali ang paghahanap ng kapareha ng pag ibig."Ganyan lang gumagana ang ating lipunan. Ang hirap humanap ng taong magmamahal sayo ng totoo. Ang ilan sa mga pag aasawa sa ating lipunan ay mga kasunduan sa negosyo at kakaunti ang batay sa pagmamahal at paggalang. Tapos yung mga gold digger. Ang pagpapakasal ay batay sa kung ano ang maaari mong makuha mula sa iyon
“Harper?” tawag sa akin ng boses niya."Oh, sorry, nawala ako sa pag-iisip saglit." Ipinilig ko ang ulo ko para malinisan ang isip ko. "Oo, tapos na akong mag-impake.""Mabuti, pagkatapos ay umalis na tayo."Makalipas ang isang oras, nakaupo na kami sa private jet ni Gabriel. This time though, sinasamahan ko siya to sign a business deal.“Ayos na ba ang lahat? may kailangan ka ba? Maaari kong kunin ang babaing punong-abala na dalhin sa iyo ang anumang gusto mo." Sabi ni Gabriel sa sandaling magsimulang lumipad ang kanyang jet.Tingnan mo ang ibig kong sabihin? Napaka-attentive niya.Noong ikasal kami, hindi siya. I don't think Gabriel ever did anything to make me happy. Sa katunayan, ito ay kabaligtaran. Wala siyang pakialam sa mga pangangailangan at kagustuhan ko. Wala siyang pakialam kung komportable ba ako o hindi. Wala siyang pakialam kung buhay pa ako o hindi. Hindi niya lang ako pinansin.Gayunpaman, iba na ang mga bagay ngayon, at iyon ang dahilan kung bakit nahihirapan a
"Kailangan mo ba talagang umalis mama?" Tanong ni Lilly, lumilipat ang mga mata niya sa pagitan ko at sa nakabukas na maleta sa aking kama.Kinasusuklaman ko ang mga huling-minutong pagmamadali, ngunit naging abala kami sa opisina nitong mga nakaraang araw, na sa tuwing uuwi ako, ang naiisip ko lang ay matulog. Pagod na pagod ako sa aking mga paa at wala akong lakas na gawin kundi kumain at matulog."Oo," mahinang sabi ko sa kanya. "Ito ay isang mahalagang deal at ang iyong ama ay kailangang nandiyan upang i-seal ito.."“Hindi ko pa rin maintindihan kung bakit hindi ako makakasama sa iyo? Gusto kong makita kung paano ito ginagawa ni daddy. Kung paano niya isinara ang isang deal."Tinupi ko ang huling piraso ng damit, na isang blusang asul na sutla, bago ito inilagay sa loob kasama ng iba pang damit. Kapag tapos na iyon, i-zip ko ang maleta ko bago ihulog sa sahig."Alam mo hindi mo kaya," sagot ko sa kanya habang nakaupo sa kama.“Bakit hindi?”“Kasi bata ka pa. kaya lang?”"Hi