รถยนต์สีดำวิ่งผ่านประตูรั้วขนาดใหญ่เข้ามาจอดยังประตูคฤหาสน์ กลุ่มคนชายชุดดำต่างยืนรอรับผู้มาเยือน ร่างสูงก้าวลงจากฝั่งคนขับพร้อมกับหญิงสาวที่ลงจากรถจากอีกฝั่ง"สวัสดีทุกคน" รอยยิ้มของเธอทำเอาพวกเขาต่างตกตะลึง ความสวยของผู้เป็นว่าที่นายหญิง"สวัสดีครับ!!" พวกเขากล่าวทักทายและก้มหัวให้เธอเล็กน้อย"เวล
"เธอคือ..." ในที่สุดก็ทนความสงสัยไม่ไหว เมื่อได้โอกาสก็หันไปถามเขาทันที"เธอเป็นลูกบุญธรรมของคุณลุง เป็นลูกพี่ลูกน้องฝ่ายพ่อ เธอมาจากปารีส""อ๋อ" ฉันพยักหน้าด้วยความเข้าใจง่ายโดยไม่มีข้อสงสัยใด ๆ แต่ถึงแบบนั้นการ์เนทก็ยังไม่เลิกทำหน้าเครียด"คิม..." ฉันตกใจเล็กน้อยที่เขาเรียกชื่อฉันเฉย ๆ โดยไม่มีคำว
เขายืนนิ่งไม่ขยับ ไม่แม้แต่หันมาสบตา ฉันเหลือบสายตามองผ่านกระจกรถที่กำลังถูกเลื่อนขึ้นปิด เขามองตรงไปยังกีอา เธอมีสีหน้าที่หวาดกลัวอะไรบางอย่างแต่ฉันก็ไม่สนใจทั้งคู่รถยนต์ถูกขับผ่านพวกเขาโดยที่ฉันไม่หันไปมองอีก อะไรที่ทำให้ฉันรู้สึกจุกจนพูดไม่ออกขนาดนี้ ลูกพี่ลูกน้องที่เป็นมากกว่าลูกพี่ลูกน้องงั้นเ
การ์เนทยิ่งกว่าวิญญาณซะอีก) ใช่ ฉันรู้สึกว่าการ์เนทเองก็กังวลใจเรื่องของเธอไม่น้อย"งั้นก็ปล่อยไปละกัน เวลาอีกเกือบเดือนฉันไม่ได้ซีเรียสอยู่แล้วเพราะที่ผ่านมาก็ไม่ได้สนใจเรื่องแฟนหรือเรื่องแต่งงาน" เสียงหัวเราะในลำคอของเฮเลนดังเล็ดลอดมาให้ฉันได้ยิน(แกไม่ซีเรียสแต่มีคนซีเรียสจนคลั่งแน่ เอาล่ะต่อจาก
"..." เขาเงียบ"จะไม่พูดใช่มั้ย ฉันจะได้ไป""อย่าไปนะ อย่าไป" การ์เนทกอดฉันไว้แน่น เขาพูดคำเดิมซ้ำ ๆ พร้อมกับกระชับอ้อมแขนรัดแน่นยิ่งขึ้น"ก็เห็นว่าไม่พูดเอาแต่เงียบ แล้วทำไมไม่ขึ้นไปนอนที่ห้อง""กลัวพี่คิมไม่กลับมา" น้ำเสียงของเขาบ่งบอกได้ว่าเขากลัวมันจะเป็นแบบนั้นจริง ๆ"ปล่อยก่อน" ยิ่งพยายามแกะมื
"พี่คิมเก่งจังเลยค่ะ ทำอาหารเป็นด้วย น้ำส้มอร่อยมากเลยค่ะ พี่คิมเก่งมาก ๆ เลย"ตั้งแต่ลงมานั่งที่โต๊ะอาหารกีอาก็ยังไม่หยุดพูด เธอลงมาในจังหวะที่ฉันกำลังทำน้ำส้มเองตามปกติทุกวัน ฉันแค่ชอบทำอะไรเองในส่วนของอาหารเช้าง่าย ๆ ที่กินไม่ค่อยจะเหมือนชาวบ้านเขาจึงขอทำเอง ซึ่งไม่จำเป็นต้องพึ่งพาพ่อครัวของบ้านก
"...ครับ" ไม่ปิดบังจริง ๆ ด้วย"อื้อ" ฉันพยักหน้าอย่างเข้าใจและมองตรงไปยังถนนด้านหน้า มือเล็กทั้งสองข้างบีบกำแน่นเพราะพยายามข่มใจตัวเองเอาไว้"แต่นานแล้ว ตั้งแต่ก่อนอายุยี่สิบ""อื้อ""แค่ครั้งเดียวนะ ตอนนั้นเมา" ฉันหันไปจ้องหน้าเขาทันที เมื่อกี้หูฝาดหรือเปล่าเขาเมางั้นเหรอ"เมา""ใช่เมา ปาร์ตี้เรีย
ณ ตึกองค์กรฉันก้าวเท้าลงจากรถและเดินไปทางประตูบานใหญ่ ทุกสายตาจับจ้องมาทางฉัน พวกเขามีทั้งยิ้มให้และก้มหัวให้ฉันเล็กน้อย ฉันเองก็ทำกลับตามสิ่งที่พวกเขาทำด้วยความนอบน้อมจนกระทั่งมาถึงลิฟต์ติ๊ง!เสียงประตูลิฟต์เปิดออก ฉันก้าวเท้าเข้าไปยืนด้านก่อนที่กดเลือกชั้นบนสุดของอาคาร ประตูลิฟต์กำลังปิดลงก็ถูกก
ณ คลับการ์เบรียลล่าก๊อก ก๊อก ก๊อก"มีอะไร"ร่างสูงนอนเหยียดบนโซฟาแล้วตะโกนถามออกไปนอกห้อง สายตามองทอดยาวไปยังผู้หญิงขึ้นมาหาเขา ผู้หญิงเหล่านั้นก็แค่ของแก้เบื่อ เขาไม่ใช้ซ้ำและไม่เคยวนซ้ำกับใคร"กลุ่มคุณเฮเลนมาแล้วครับ""อือ" เขาขานรับอย่างไม่ใส่ใจ วันนี้เป็นงานแต่งของเธอ ตำแหน่งของเฮเลนก็เทียบเท่า
"ไม่มีไปที่ไหนเหรอครับวันนี้" การ์เนทเดินเข้าไปถามปู่ถึงในห้องทำงาน"อยากให้พาไปที่ไหนก็พูดมาเลย" เขาแกล้งพูดแหย่หลานตัวเอง ก็เดี๋ยวนี้การ์เนทดูจะอยากไปข้างนอกมากขึ้น เหมือนว่ารอจะได้ไปเจอใคร"เปล่าครับ""ถ้าอยากไปหาหนูคิมก็คงต้องรอไปก่อน" ปู่ของเขาพูดขึ้นในขณะที่หลานชายกำลังจะหันหลังเดินออกจากห้อง
"เจ้าบ่าวชื่ออะไร" เขาถามย้ำอีกครั้ง"...." ตาคมหันไปจ้องหน้าคนถาม ทำให้เขาเกิดอาการกลัวขึ้นมา"นี่ หยุดมองคนอื่นสายตาไม่น่ารักนะ" เสียงดุของผู้หญิงตรงหน้าทำให้เขาหันไปมองเธอ"....""เป็นเจ้าบ่าวต้องทำหน้าให้มีความสุขสิ ยิ้มน่ะยิ้ม" เธอเอานิ้วฉีกยิ้มปากตัวเอง เพื่อทำให้เขาดู"...." จำเป็นด้วยหรือไง
"งั้นเอาแบบนี้ ย่าขอทำนายให้หลานได้มั้ยจ้ะ""...ไม่เอาครับ""สักหน่อยนะ ย่าอยากดูให้หลาน"ย่าของเขาไม่ฟังคำปฏิเสธ เธอกางกระดาษเปล่าขึ้นมาและเขียนวันเกิดของเขาลงไปในนั้น"..." การ์เนทนั่งมองย่าของเขาขีดเขียนอยู่สักพัก ก่อนที่เธอจะเงยหน้าขึ้นสบตาเขาและส่งยิ้มกว้าง"มันพอดีกันเกินไป..." คำพูดของย่าทำให
"ฮึก ฮือ!"ย่าของเขาร้องไห้พร้อมกับกอดร่างไร้วิญญาณของลูกชายไว้แน่น ลูกชายของเธอก็คือพ่อของการ์เนท เขายืนมองร่างของพ่อที่ถูกคลุมด้วยผ้าสีขาวนอนราบอยู่บนเตียงของโรงพยาบาลตลอดระยะเวลาที่เกิดมา เขาจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าพ่อเคยคุยกับเขาบ้างหรือเปล่า ความผูกพันและความรัก เขาจึงไม่เคยได้รับมันเลยจากทั้งพ่อแล
"ดอกไม้แหละ..."เสียงแหลมเล็กดังมาจากด้านหลัง ทำให้การ์เนทสะดุ้งด้วยความตกใจ เขาหันหลังกับไปมองก็ต้องตกใจมากขึ้นไปอีก เมื่อหน้าของเธออยู่ห่างจากเขาไม่ถึงคืบ"คิม...ไม่เล่นแบบนี้" ผู้เป็นพ่อออกปากดุลูกสาวตัวเอง เธอส่งยิ้มกว้างให้เขาและยกมือไหว้คุณปู่"สวัสดีค่ะ" เด็กสาวยิ้มกว้างด้วยความสดใส ส่วนเด็กช
"ตอนเย็นการ์เนทไปกับปู่มั้ย" ปู่ของเขาถามขึ้นในขณะที่นั่งมองหลานชายของเขาเดินเลือกดอกไม้"ไปทำอะไรครับ" เขาถามกลับมาไป แต่ไม่หันไปสนใจปู่ของเขาสักนิด ถึงภายนอกจะเป็นแบบนั้นแต่ก็ไม่ได้เฉยชาจนไม่ได้ยินสิ่งที่คนอื่นถาม"ปู่จะพาการ์เนทไปงานวันเกิดของลูกสาวคนที่ปู่สนิท ไปด้วยกันนะ"เขาพยายามสุดความสามารถ
สามเดือนผ่านไปหลังจากที่เขามาอยู่ในความดูแลของปู่และย่า เขาก็มีสภาพจิตใจที่ดีขึ้น จากเด็กที่ไม่พูดก็เริ่มถาม เมื่อสิ่งนั้นทำให้เขาเกิดความสงสัยการ์เนทใช้วิธีศึกษาเล่าเรียนอยู่ที่บ้าน โดยทางปู่ของเขาจัดการจ้างครูมาสอนที่บ้านโดยเฉพาะในแต่ละวิชา เพราะเขารู้ดีว่าถ้าไปอยู่ในจุดที่คนเยอะและวุ่นวาย หลานข
เพล้ง เพล้ง!"คุณกล้าเอาอีผู้หญิงแบบนั้นขึ้นมาเหนือฉันเหรอ หา!""หุบปาก น่ารำคาญ!""เคยเห็นแก่หน้าฉันบ้างมั้ย หา!""บอกให้หุบปากไง!"พลั่ก!ร่างบางของผู้หญิงคนหนึ่งกระเด็นไปกระแทกกับผนังท้อง เธอล้มลงบนพื้นและนอนกุมท้องตัวเองเอาไว้แน่น อาการจุกบริเวณช่วงท้องทำให้เธอนอนตัวงอ ขยับไปไหนไม่ได้"แม่..."เ