"ฉันก็ต้องไป" การ์เนทดูจะดีใจจนออกนอกหน้าเมื่อรู้ว่าฉันก็ต้องไปด้วย"เฮเลนไปมั้ย" ฉันถามขึ้นในขณะที่ตัวเองยังนอนอยู่ท่าเดิม"ต้องไปอยู่แล้ว" เหมือนเป็นเรื่องปกติของพวกเขา งานไหนมีการ์เนทก็จะมีเฮเลนด้วย เหมือนลำดับหนึ่งถึงสามจะไปด้วยกันแทบทุกงาน"แล้วนี่มันงานอะไร" ฉันเด้งตัวลุกขึ้นนั่งและหันมองพวกเข
ป๊อก ป๊อก ป๊อกนิ้วเรียวเคาะโต๊ะเป็นจังหวะอย่างใช้ความคิด ตลอดหลายวันที่ผ่านมาฉันไม่สามารถหนีจาก การ์เนทได้เลย ไม่ว่าจะไปที่ไหนก็จะเจอเขาหรือไม่ก็คนของเขา อย่างเช่นในตอนนี้ เขามาหาฉันที่บริษัทและนั่งอยู่ในห้องทำงานของฉันตลอดทั้งวัน และอย่าถามหาน้องชายของฉันมันหายหัวไปตั้งแต่เช้า"ฉันนั่งฟังเธอเคาะโต
"คิดถึงเพื่อนหรือไง""รอลุ้นมันตายอยู่" แต่ละคน"บอกแล้วว่ามันตายยาก" ไปพูดถึงมันเดี๋ยวมันก็มา"เธอไม่ทำงานเหรอ"อยู่ ๆ เขาก็ถามขึ้น คงสงสัยล่ะสิว่านั่งมาจะทั้งวันไม่เห็นฉันทำอะไร"ทำแล้ว ฉันจัดการงานของฉันเสร็จไปก่อนที่นายจะมาอีก""ดูสบายดีนะ วันนี้จะหนีไปไหนหรือเปล่า" อยู่ ๆ เขาก็ถามขึ้นมา"ทำไม ไป
"พูดมาก ไม่ทำให้นะงานน่ะ""เออ พูดอะไรไม่ได้เลย จะไปไหนก็ไป""ครับ" แล้วเขาก็เดินออกจากห้องทันที มีสถานที่เดียวดักเธอได้ก็คือที่บ้านของเธอนั่นแหละ จะเอาอะไรมาหนีฉันอีกคิมณ บ้านของคิมรถลัมโบร์กินีสีแดงวิ่งผ่านรั้วบ้านเข้าจอดเทียบเคียงกับรถลัมโบร์กินีสีดำอีกคัน เธอหันไปมองด้วยความสงสัย"รถใหม่ไอ้คิน
"เฮเลนไม่ได้รู้จักฉันดีไปซะทุกเรื่องขนาดนั้น มีเรื่องที่คนอื่นไม่รู้อีกเยอะ ว่าแต่วันนี้..." เขาหยุดพูด ทำให้ฉันต้องเงยหน้าสบตาเขา การ์เนทไล่สายตามองไปตามชุดที่ฉันใส่ เขาเลียริมฝีปากและพยักหน้าเบา ๆ เหมือนคิดอะไรขึ้นมาได้"จะทำยังไงกับเมียที่ดื้อดีครับ ทำโทษให้จำหรือทำให้ขาดใจจนทนไม่ไหว" สายตาของเขา
"อือ"เสียงครางในลำคอบ่งบอกถึงความพึงพอใจ มือหนากดท้ายทอยไม่ให้คนตัวเล็กหันหน้าหนีริมฝีปากแดงกดทับจูบอย่างดูดดื่มเมื่อจูบจนพอใจก็ค่อย ๆ ผละออก ทั้งคู่สบสายตาก่อนที่คนตัวสูงจะถูกดันให้นอนราบลงบนเตียง โดยมีเธอขยับขึ้นคร่อมเขาเต็มตัวพึ่บ!กระดุมเสื้อเชิ้ตถูกเธอปลดออกหมด เผยให้เห็นแผงอกกว้างและรอยสักบ
คนตัวสูงขยับสะโพกเข้าออกช้า ๆ ก่อนที่จะขยับเร็วขึ้น อกอวบกระเพื่อมไปตามแรงเคลื่อนไหวของร่างกาย มือเล็กจิกผ้าปูที่นอนแน่น ใบหน้าเนียนหันหลบสายตาของเขาที่มองมาการ์เนทเอื้อมมือเปิดผมที่ปกปิดใบหน้าของเธอออก เผยให้เห็นใบหน้าสวยที่ปรือตาเหลือบมองมาทางเขา เขาโน้มตัวจูบริมฝีปากแดงสด สะโพกหนาบดสวบสะโพกของคน
"กรี๊ด!" ไม่ไหว จะกี่ครั้ง ๆ เด็กนี่ก็ไล่ต้อนฉันเสมอ ถุงยางก็ไม่ได้ใส่ เพราะฉันเองที่ปล่อยทำตามใจเขาและใจตัวเอง ต้องหาทางซื้อยาคุมแต่จะหลุดพ้นจากสายตาเขายังไงล่ะ"กรี๊ด!!"การ์เนทยิ้มให้กับประตูห้องน้ำและพยายามกลั้นขำ เพราะเสียงกรีดร้องของหญิงสาวที่อยู่ในห้องน้ำ ไม่ว่าเธอจะทำอะไรก็โดนเขาดักทางไปซะหม
ณ คลับการ์เบรียลล่าก๊อก ก๊อก ก๊อก"มีอะไร"ร่างสูงนอนเหยียดบนโซฟาแล้วตะโกนถามออกไปนอกห้อง สายตามองทอดยาวไปยังผู้หญิงขึ้นมาหาเขา ผู้หญิงเหล่านั้นก็แค่ของแก้เบื่อ เขาไม่ใช้ซ้ำและไม่เคยวนซ้ำกับใคร"กลุ่มคุณเฮเลนมาแล้วครับ""อือ" เขาขานรับอย่างไม่ใส่ใจ วันนี้เป็นงานแต่งของเธอ ตำแหน่งของเฮเลนก็เทียบเท่า
"ไม่มีไปที่ไหนเหรอครับวันนี้" การ์เนทเดินเข้าไปถามปู่ถึงในห้องทำงาน"อยากให้พาไปที่ไหนก็พูดมาเลย" เขาแกล้งพูดแหย่หลานตัวเอง ก็เดี๋ยวนี้การ์เนทดูจะอยากไปข้างนอกมากขึ้น เหมือนว่ารอจะได้ไปเจอใคร"เปล่าครับ""ถ้าอยากไปหาหนูคิมก็คงต้องรอไปก่อน" ปู่ของเขาพูดขึ้นในขณะที่หลานชายกำลังจะหันหลังเดินออกจากห้อง
"เจ้าบ่าวชื่ออะไร" เขาถามย้ำอีกครั้ง"...." ตาคมหันไปจ้องหน้าคนถาม ทำให้เขาเกิดอาการกลัวขึ้นมา"นี่ หยุดมองคนอื่นสายตาไม่น่ารักนะ" เสียงดุของผู้หญิงตรงหน้าทำให้เขาหันไปมองเธอ"....""เป็นเจ้าบ่าวต้องทำหน้าให้มีความสุขสิ ยิ้มน่ะยิ้ม" เธอเอานิ้วฉีกยิ้มปากตัวเอง เพื่อทำให้เขาดู"...." จำเป็นด้วยหรือไง
"งั้นเอาแบบนี้ ย่าขอทำนายให้หลานได้มั้ยจ้ะ""...ไม่เอาครับ""สักหน่อยนะ ย่าอยากดูให้หลาน"ย่าของเขาไม่ฟังคำปฏิเสธ เธอกางกระดาษเปล่าขึ้นมาและเขียนวันเกิดของเขาลงไปในนั้น"..." การ์เนทนั่งมองย่าของเขาขีดเขียนอยู่สักพัก ก่อนที่เธอจะเงยหน้าขึ้นสบตาเขาและส่งยิ้มกว้าง"มันพอดีกันเกินไป..." คำพูดของย่าทำให
"ฮึก ฮือ!"ย่าของเขาร้องไห้พร้อมกับกอดร่างไร้วิญญาณของลูกชายไว้แน่น ลูกชายของเธอก็คือพ่อของการ์เนท เขายืนมองร่างของพ่อที่ถูกคลุมด้วยผ้าสีขาวนอนราบอยู่บนเตียงของโรงพยาบาลตลอดระยะเวลาที่เกิดมา เขาจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าพ่อเคยคุยกับเขาบ้างหรือเปล่า ความผูกพันและความรัก เขาจึงไม่เคยได้รับมันเลยจากทั้งพ่อแล
"ดอกไม้แหละ..."เสียงแหลมเล็กดังมาจากด้านหลัง ทำให้การ์เนทสะดุ้งด้วยความตกใจ เขาหันหลังกับไปมองก็ต้องตกใจมากขึ้นไปอีก เมื่อหน้าของเธออยู่ห่างจากเขาไม่ถึงคืบ"คิม...ไม่เล่นแบบนี้" ผู้เป็นพ่อออกปากดุลูกสาวตัวเอง เธอส่งยิ้มกว้างให้เขาและยกมือไหว้คุณปู่"สวัสดีค่ะ" เด็กสาวยิ้มกว้างด้วยความสดใส ส่วนเด็กช
"ตอนเย็นการ์เนทไปกับปู่มั้ย" ปู่ของเขาถามขึ้นในขณะที่นั่งมองหลานชายของเขาเดินเลือกดอกไม้"ไปทำอะไรครับ" เขาถามกลับมาไป แต่ไม่หันไปสนใจปู่ของเขาสักนิด ถึงภายนอกจะเป็นแบบนั้นแต่ก็ไม่ได้เฉยชาจนไม่ได้ยินสิ่งที่คนอื่นถาม"ปู่จะพาการ์เนทไปงานวันเกิดของลูกสาวคนที่ปู่สนิท ไปด้วยกันนะ"เขาพยายามสุดความสามารถ
สามเดือนผ่านไปหลังจากที่เขามาอยู่ในความดูแลของปู่และย่า เขาก็มีสภาพจิตใจที่ดีขึ้น จากเด็กที่ไม่พูดก็เริ่มถาม เมื่อสิ่งนั้นทำให้เขาเกิดความสงสัยการ์เนทใช้วิธีศึกษาเล่าเรียนอยู่ที่บ้าน โดยทางปู่ของเขาจัดการจ้างครูมาสอนที่บ้านโดยเฉพาะในแต่ละวิชา เพราะเขารู้ดีว่าถ้าไปอยู่ในจุดที่คนเยอะและวุ่นวาย หลานข
เพล้ง เพล้ง!"คุณกล้าเอาอีผู้หญิงแบบนั้นขึ้นมาเหนือฉันเหรอ หา!""หุบปาก น่ารำคาญ!""เคยเห็นแก่หน้าฉันบ้างมั้ย หา!""บอกให้หุบปากไง!"พลั่ก!ร่างบางของผู้หญิงคนหนึ่งกระเด็นไปกระแทกกับผนังท้อง เธอล้มลงบนพื้นและนอนกุมท้องตัวเองเอาไว้แน่น อาการจุกบริเวณช่วงท้องทำให้เธอนอนตัวงอ ขยับไปไหนไม่ได้"แม่..."เ