"กรี๊ด!" ไม่ไหว จะกี่ครั้ง ๆ เด็กนี่ก็ไล่ต้อนฉันเสมอ ถุงยางก็ไม่ได้ใส่ เพราะฉันเองที่ปล่อยทำตามใจเขาและใจตัวเอง ต้องหาทางซื้อยาคุมแต่จะหลุดพ้นจากสายตาเขายังไงล่ะ"กรี๊ด!!"การ์เนทยิ้มให้กับประตูห้องน้ำและพยายามกลั้นขำ เพราะเสียงกรีดร้องของหญิงสาวที่อยู่ในห้องน้ำ ไม่ว่าเธอจะทำอะไรก็โดนเขาดักทางไปซะหม
ณ เกาะส่วนตัวของราชวงศ์สถานที่จัดงานวันเกิดของเจ้าชายลำดับที่สิบห้า แขกในงานต่างเป็นระดับวีวีไอพีทั้งสิ้น ฉันยืนกอดอกมองการ์เนทที่กำลังคุยกับเมเดียจากระยะไกล ไม่ได้หึงหวงอะไรหรอก แค่อยากรู้ว่าทำไมยัยนั่นถึงไม่มองหน้าฉันตั้งแต่มาถึง เหมือนไม่ใช่เธอยังไงก็ไม่รู้ ส่วนน้องฉันโดนผู้หญิงมาตีสนิทลากไปไหนก
"เธอรู้หรือเปล่าว่าพูดอยู่กับใคร" เธอจ้องเขม็งมาทางฉัน ใบหน้าสวยเริ่มเผยสายตาแข็งกร้าว"รู้" ไม่ใช่ฉันที่ตอบแต่เป็นเฮเลน"คุณเฮเลน" เธอเรียกชื่อเฮเลนพร้อมกับยิ้มมุมปากมองมาทางฉัน"ค่ะ""ฉันรู้จักคุณดีค่ะ แต่คนที่ฉันอยากรู้คือเธอคนนั้น" ว่าแล้วว่าเธอต้องมีปัญหาข้องใจกับฉัน ก็เล่นจ้องหน้าขนาดนั้น"ไม่
"ขอโทษจริง ๆ นะคิม ผมสำนึกผิดมาตลอด พอโตขึ้นทุกเรื่องที่ผมทำไปเพราะความโง่ของตัวเองล้วน ๆ ทำลายความจริงใจของเธอที่มีให้ ผมขอโทษ" โจเซฟเดินเข้ามาใกล้และเอื้อมมือจะมาจับมือ แต่ฉันถอยหลังห่างเขาอย่างไม่ไว้ฉันอะไรที่ทำให้เสียความรู้สึกก็ยากที่ได้รับกลับคืน แล้วหมอนี่ก็ทำฉันแสบมาก สิ่งที่แค้นที่สุดคือกา
"เอ่อ เอ่อ" เขาได้แต่อ้ำอึ้งมองพวกเราสลับกัน"เฮเลน สั่งมาอีก" ฉันชูแก้วในมือให้เพื่อนเห็นและเฮเลนก็รีบสั่งมาให้ทันที แชมเปญสามแก้วถูกวางเรียงกันบนโต๊ะ"คุณคิม ทำไมมานั่งตรงนี้ล่ะคะ" เสียงบุคคลน่ารำคาญเพิ่มมาอีกหนึ่ง เมเดีย"...." ฉันปราดหางตามองเธอและลุกขึ้นยืนพร้อมกับหันไปด้านหลังจุดที่เมเดียยืนอย
เธอนี่ไม่รู้เลยสินะว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร อยู่ ๆ จะมาได้หัวใจคนอย่างการ์เนทไปง่าย ๆ ย่อมไม่ใช่อยู่แล้ว จะบอกเธอยังไงให้หยุดความพยายามที่ไร้ประโยชน์นี่ดีปึก!การ์เนทดันตัวฉันชิดผนังห้องเก็บของ สายตาดุจ้องมองหญิงสาวที่อยู่ภายใต้ร่าง"ขอฟังเหตุผลดี ๆ ที่ทำแบบนั้นต่อหน้าฉันหน่อย" น้ำเสียงบ่งบอกถึงความ
(ด้านการ์เนท)"จะทำอะไร"เสียงดุเอ่ยถามอย่างรู้ทัน เขายกแขนค้ำยันผนังเอาไว้ มืออีกข้างยกปิดปากเธอก่อนที่ริมฝีปากแดงจะแตะสัมผัสกับปากของเขา สายตามองไปยังหญิงสาวที่อยู่ภายใต้ร่าง และมองไล่ไปตามแขนเรียวที่คล้องคอเขาอยู่เมเดียจ้องมองเขาด้วยสีหน้าที่ตกใจ เขาปฏิเสธเธออย่างสมบูรณ์ ไม่มีแม้กระทั่งช่องว่างใ
"เปล่าค่ะ แค่ต้องต่อคิว คนต่อไปเป็นคุณค่ะ" คิมชี้ไปด้านหลัง ก่อนที่จะเดินเข้าไปจูงมือผู้ชายคนนั้นออกมาที่ยกมืออยู่ด้านหลัง"เอาแบบนี้ใช่มั้ย" เสียงพึมพำจากคนตัวสูงทำให้หญิงสาวยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดี"ต่อคิวสิคะ มาทีหลังก็ต่อคิว" ทั้งสองจ้องหน้ากันอย่างไม่มีใครยอม ฉันบอกแล้วไงคนที่คลั่งตายต้องไม่ใช่ฉั
ณ คลับการ์เบรียลล่าก๊อก ก๊อก ก๊อก"มีอะไร"ร่างสูงนอนเหยียดบนโซฟาแล้วตะโกนถามออกไปนอกห้อง สายตามองทอดยาวไปยังผู้หญิงขึ้นมาหาเขา ผู้หญิงเหล่านั้นก็แค่ของแก้เบื่อ เขาไม่ใช้ซ้ำและไม่เคยวนซ้ำกับใคร"กลุ่มคุณเฮเลนมาแล้วครับ""อือ" เขาขานรับอย่างไม่ใส่ใจ วันนี้เป็นงานแต่งของเธอ ตำแหน่งของเฮเลนก็เทียบเท่า
"ไม่มีไปที่ไหนเหรอครับวันนี้" การ์เนทเดินเข้าไปถามปู่ถึงในห้องทำงาน"อยากให้พาไปที่ไหนก็พูดมาเลย" เขาแกล้งพูดแหย่หลานตัวเอง ก็เดี๋ยวนี้การ์เนทดูจะอยากไปข้างนอกมากขึ้น เหมือนว่ารอจะได้ไปเจอใคร"เปล่าครับ""ถ้าอยากไปหาหนูคิมก็คงต้องรอไปก่อน" ปู่ของเขาพูดขึ้นในขณะที่หลานชายกำลังจะหันหลังเดินออกจากห้อง
"เจ้าบ่าวชื่ออะไร" เขาถามย้ำอีกครั้ง"...." ตาคมหันไปจ้องหน้าคนถาม ทำให้เขาเกิดอาการกลัวขึ้นมา"นี่ หยุดมองคนอื่นสายตาไม่น่ารักนะ" เสียงดุของผู้หญิงตรงหน้าทำให้เขาหันไปมองเธอ"....""เป็นเจ้าบ่าวต้องทำหน้าให้มีความสุขสิ ยิ้มน่ะยิ้ม" เธอเอานิ้วฉีกยิ้มปากตัวเอง เพื่อทำให้เขาดู"...." จำเป็นด้วยหรือไง
"งั้นเอาแบบนี้ ย่าขอทำนายให้หลานได้มั้ยจ้ะ""...ไม่เอาครับ""สักหน่อยนะ ย่าอยากดูให้หลาน"ย่าของเขาไม่ฟังคำปฏิเสธ เธอกางกระดาษเปล่าขึ้นมาและเขียนวันเกิดของเขาลงไปในนั้น"..." การ์เนทนั่งมองย่าของเขาขีดเขียนอยู่สักพัก ก่อนที่เธอจะเงยหน้าขึ้นสบตาเขาและส่งยิ้มกว้าง"มันพอดีกันเกินไป..." คำพูดของย่าทำให
"ฮึก ฮือ!"ย่าของเขาร้องไห้พร้อมกับกอดร่างไร้วิญญาณของลูกชายไว้แน่น ลูกชายของเธอก็คือพ่อของการ์เนท เขายืนมองร่างของพ่อที่ถูกคลุมด้วยผ้าสีขาวนอนราบอยู่บนเตียงของโรงพยาบาลตลอดระยะเวลาที่เกิดมา เขาจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าพ่อเคยคุยกับเขาบ้างหรือเปล่า ความผูกพันและความรัก เขาจึงไม่เคยได้รับมันเลยจากทั้งพ่อแล
"ดอกไม้แหละ..."เสียงแหลมเล็กดังมาจากด้านหลัง ทำให้การ์เนทสะดุ้งด้วยความตกใจ เขาหันหลังกับไปมองก็ต้องตกใจมากขึ้นไปอีก เมื่อหน้าของเธออยู่ห่างจากเขาไม่ถึงคืบ"คิม...ไม่เล่นแบบนี้" ผู้เป็นพ่อออกปากดุลูกสาวตัวเอง เธอส่งยิ้มกว้างให้เขาและยกมือไหว้คุณปู่"สวัสดีค่ะ" เด็กสาวยิ้มกว้างด้วยความสดใส ส่วนเด็กช
"ตอนเย็นการ์เนทไปกับปู่มั้ย" ปู่ของเขาถามขึ้นในขณะที่นั่งมองหลานชายของเขาเดินเลือกดอกไม้"ไปทำอะไรครับ" เขาถามกลับมาไป แต่ไม่หันไปสนใจปู่ของเขาสักนิด ถึงภายนอกจะเป็นแบบนั้นแต่ก็ไม่ได้เฉยชาจนไม่ได้ยินสิ่งที่คนอื่นถาม"ปู่จะพาการ์เนทไปงานวันเกิดของลูกสาวคนที่ปู่สนิท ไปด้วยกันนะ"เขาพยายามสุดความสามารถ
สามเดือนผ่านไปหลังจากที่เขามาอยู่ในความดูแลของปู่และย่า เขาก็มีสภาพจิตใจที่ดีขึ้น จากเด็กที่ไม่พูดก็เริ่มถาม เมื่อสิ่งนั้นทำให้เขาเกิดความสงสัยการ์เนทใช้วิธีศึกษาเล่าเรียนอยู่ที่บ้าน โดยทางปู่ของเขาจัดการจ้างครูมาสอนที่บ้านโดยเฉพาะในแต่ละวิชา เพราะเขารู้ดีว่าถ้าไปอยู่ในจุดที่คนเยอะและวุ่นวาย หลานข
เพล้ง เพล้ง!"คุณกล้าเอาอีผู้หญิงแบบนั้นขึ้นมาเหนือฉันเหรอ หา!""หุบปาก น่ารำคาญ!""เคยเห็นแก่หน้าฉันบ้างมั้ย หา!""บอกให้หุบปากไง!"พลั่ก!ร่างบางของผู้หญิงคนหนึ่งกระเด็นไปกระแทกกับผนังท้อง เธอล้มลงบนพื้นและนอนกุมท้องตัวเองเอาไว้แน่น อาการจุกบริเวณช่วงท้องทำให้เธอนอนตัวงอ ขยับไปไหนไม่ได้"แม่..."เ