(การ์เนท)หลังจากกลับจากการไปส่งคิมที่บ้าน เขาก็ตรงกลับบ้านตัวเองทันที รถสีดำแล่นเข้าจอดเคียงข้างรถหรูอีกคันที่จอดอยู่ก่อนแล้ว รถของบุคคลที่เขารู้ดีว่าเป็นของใคร 'เมเดีย' ตั้งแต่ที่เธอรู้เรื่องว่าที่นายหญิง เธอก็เริ่มอยู่ไม่นิ่ง ไม่อยู่ในส่วนของตัวเองอย่างที่ผ่านมา เธอเริ่มเข้ามาวุ่นวายในพื้นที่ของเ
"สวัสดีทุกคนค่ะ" น้ำเสียงของเธอที่ไม่ต้องหันไปมองก็รู้ว่าเป็นใคร"สวัสดีค่ะ คุณเมเดีย" เฮเลนกล่าวทักทายตามมารยาท"สวัสดีครับ" สามีของเฮเลนก็กล่าวทักทายเธอเช่นกัน"..." ผมเลือกที่จะไม่พูดอะไร"คนร่วมโต๊ะยังขาดอีกคนหนึ่งนี่คะ ใครกันนะที่มาสาย" เมเดียเอื้อมมือเปิดดูรายชื่อของบุคคลโต๊ะที่เรานั่งในไอแพดส
"ไม่ใช่นางบำเรอของการ์เนทแบบที่เธอพูดและแบบที่เธอเป็นอยู่ แล้วอีกอย่าง พูดต่อหน้าได้มั้ยคะ อย่าพูดลับหลังฉันไม่ค่อยได้ยิน ยัยขยะ..."พูดจบฉันก็ดันตัวเองกลับมายืนตรงและส่งยิ้มกว้างให้เธออีกครั้ง เมเดียกำมือตัวเองแน่น ไหล่สั่นด้วยความโกรธจัดแต่ยังคงปั้นหน้ายิ้มต่อไป"ฉันจำคุณได้ค่ะ จำได้ดี" เธอสวยนะ แ
"นี่ ๆ สองคนนี้" เฮเลนชี้นิ้วใส่เราทั้งคู่ เพราะเมื่อกี้เธอเพิ่งได้ยินคำพูดชวนขนลุกไป"อะไรเฮเลน" การ์เนทถามพร้อมกับหันไปมองหน้าเฮเลน"แกกล้าพูดอะไรแบบนี้กับการ์เนทเหรอคิม" เฮเลนมองค้อนใส่การ์เนทและหันมาพูดกับฉันแทน"มันมีอะไรน่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอ" เฮเลนทำหน้าประหลาดใจใส่ฉัน"แกลืมหรือเปล่าว่านั้นน
"ผู้ชายคนนั้นชื่อโจเซฟ" ฉันเป็นฝ่ายพูดก่อน"...""เป็นเพื่อนสมัยอยู่ไฮสกูล""..." เขาฟังอย่างเงียบพร้อมกับสูบบุหรี่ในมือ สายตามองตรงไปยังถนนตรงหน้า"ฉันเคยแอบชอบเขา"เอี๊ยด! ปิ๊น!!"กรี๊ด!" ฉันไม่น่าพูดคำนั้นออกไปเลยการ์เนทเหยียบเบรกกะทันหันจนรถด้านหลังบีบแตรกันดังระงม และเมื่อรู้ตัวว่าทำอะไรลงไปเข
"...""ถ้าบอกว่าใช่แล้วจะเป็นปกติใช่มั้ย" ฉันถามย้ำอีกครั้ง"ครับ" พูดจบริมฝีปากของเขาก็แตะสัมผัสริมฝีปากของฉันอย่างนุ่มนวลพึ่บ! เพราะตรงนี้คือหน้าบ้านฉันจึงดันตัวเขาออก คนถูกขัดใจแสดงอาการไม่พอใจออกมา"นี่หน้าบ้าน""ไม่เห็นต้องสนใจเลย""อย่าเอาแต่ใจตัวเอง แล้วจะเข้าบ้านได้ยัง""ถ้าเข้าแล้วไม่กลับบ
"ฉันก็ต้องไป" การ์เนทดูจะดีใจจนออกนอกหน้าเมื่อรู้ว่าฉันก็ต้องไปด้วย"เฮเลนไปมั้ย" ฉันถามขึ้นในขณะที่ตัวเองยังนอนอยู่ท่าเดิม"ต้องไปอยู่แล้ว" เหมือนเป็นเรื่องปกติของพวกเขา งานไหนมีการ์เนทก็จะมีเฮเลนด้วย เหมือนลำดับหนึ่งถึงสามจะไปด้วยกันแทบทุกงาน"แล้วนี่มันงานอะไร" ฉันเด้งตัวลุกขึ้นนั่งและหันมองพวกเข
ป๊อก ป๊อก ป๊อกนิ้วเรียวเคาะโต๊ะเป็นจังหวะอย่างใช้ความคิด ตลอดหลายวันที่ผ่านมาฉันไม่สามารถหนีจาก การ์เนทได้เลย ไม่ว่าจะไปที่ไหนก็จะเจอเขาหรือไม่ก็คนของเขา อย่างเช่นในตอนนี้ เขามาหาฉันที่บริษัทและนั่งอยู่ในห้องทำงานของฉันตลอดทั้งวัน และอย่าถามหาน้องชายของฉันมันหายหัวไปตั้งแต่เช้า"ฉันนั่งฟังเธอเคาะโต
ณ คลับการ์เบรียลล่าก๊อก ก๊อก ก๊อก"มีอะไร"ร่างสูงนอนเหยียดบนโซฟาแล้วตะโกนถามออกไปนอกห้อง สายตามองทอดยาวไปยังผู้หญิงขึ้นมาหาเขา ผู้หญิงเหล่านั้นก็แค่ของแก้เบื่อ เขาไม่ใช้ซ้ำและไม่เคยวนซ้ำกับใคร"กลุ่มคุณเฮเลนมาแล้วครับ""อือ" เขาขานรับอย่างไม่ใส่ใจ วันนี้เป็นงานแต่งของเธอ ตำแหน่งของเฮเลนก็เทียบเท่า
"ไม่มีไปที่ไหนเหรอครับวันนี้" การ์เนทเดินเข้าไปถามปู่ถึงในห้องทำงาน"อยากให้พาไปที่ไหนก็พูดมาเลย" เขาแกล้งพูดแหย่หลานตัวเอง ก็เดี๋ยวนี้การ์เนทดูจะอยากไปข้างนอกมากขึ้น เหมือนว่ารอจะได้ไปเจอใคร"เปล่าครับ""ถ้าอยากไปหาหนูคิมก็คงต้องรอไปก่อน" ปู่ของเขาพูดขึ้นในขณะที่หลานชายกำลังจะหันหลังเดินออกจากห้อง
"เจ้าบ่าวชื่ออะไร" เขาถามย้ำอีกครั้ง"...." ตาคมหันไปจ้องหน้าคนถาม ทำให้เขาเกิดอาการกลัวขึ้นมา"นี่ หยุดมองคนอื่นสายตาไม่น่ารักนะ" เสียงดุของผู้หญิงตรงหน้าทำให้เขาหันไปมองเธอ"....""เป็นเจ้าบ่าวต้องทำหน้าให้มีความสุขสิ ยิ้มน่ะยิ้ม" เธอเอานิ้วฉีกยิ้มปากตัวเอง เพื่อทำให้เขาดู"...." จำเป็นด้วยหรือไง
"งั้นเอาแบบนี้ ย่าขอทำนายให้หลานได้มั้ยจ้ะ""...ไม่เอาครับ""สักหน่อยนะ ย่าอยากดูให้หลาน"ย่าของเขาไม่ฟังคำปฏิเสธ เธอกางกระดาษเปล่าขึ้นมาและเขียนวันเกิดของเขาลงไปในนั้น"..." การ์เนทนั่งมองย่าของเขาขีดเขียนอยู่สักพัก ก่อนที่เธอจะเงยหน้าขึ้นสบตาเขาและส่งยิ้มกว้าง"มันพอดีกันเกินไป..." คำพูดของย่าทำให
"ฮึก ฮือ!"ย่าของเขาร้องไห้พร้อมกับกอดร่างไร้วิญญาณของลูกชายไว้แน่น ลูกชายของเธอก็คือพ่อของการ์เนท เขายืนมองร่างของพ่อที่ถูกคลุมด้วยผ้าสีขาวนอนราบอยู่บนเตียงของโรงพยาบาลตลอดระยะเวลาที่เกิดมา เขาจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าพ่อเคยคุยกับเขาบ้างหรือเปล่า ความผูกพันและความรัก เขาจึงไม่เคยได้รับมันเลยจากทั้งพ่อแล
"ดอกไม้แหละ..."เสียงแหลมเล็กดังมาจากด้านหลัง ทำให้การ์เนทสะดุ้งด้วยความตกใจ เขาหันหลังกับไปมองก็ต้องตกใจมากขึ้นไปอีก เมื่อหน้าของเธออยู่ห่างจากเขาไม่ถึงคืบ"คิม...ไม่เล่นแบบนี้" ผู้เป็นพ่อออกปากดุลูกสาวตัวเอง เธอส่งยิ้มกว้างให้เขาและยกมือไหว้คุณปู่"สวัสดีค่ะ" เด็กสาวยิ้มกว้างด้วยความสดใส ส่วนเด็กช
"ตอนเย็นการ์เนทไปกับปู่มั้ย" ปู่ของเขาถามขึ้นในขณะที่นั่งมองหลานชายของเขาเดินเลือกดอกไม้"ไปทำอะไรครับ" เขาถามกลับมาไป แต่ไม่หันไปสนใจปู่ของเขาสักนิด ถึงภายนอกจะเป็นแบบนั้นแต่ก็ไม่ได้เฉยชาจนไม่ได้ยินสิ่งที่คนอื่นถาม"ปู่จะพาการ์เนทไปงานวันเกิดของลูกสาวคนที่ปู่สนิท ไปด้วยกันนะ"เขาพยายามสุดความสามารถ
สามเดือนผ่านไปหลังจากที่เขามาอยู่ในความดูแลของปู่และย่า เขาก็มีสภาพจิตใจที่ดีขึ้น จากเด็กที่ไม่พูดก็เริ่มถาม เมื่อสิ่งนั้นทำให้เขาเกิดความสงสัยการ์เนทใช้วิธีศึกษาเล่าเรียนอยู่ที่บ้าน โดยทางปู่ของเขาจัดการจ้างครูมาสอนที่บ้านโดยเฉพาะในแต่ละวิชา เพราะเขารู้ดีว่าถ้าไปอยู่ในจุดที่คนเยอะและวุ่นวาย หลานข
เพล้ง เพล้ง!"คุณกล้าเอาอีผู้หญิงแบบนั้นขึ้นมาเหนือฉันเหรอ หา!""หุบปาก น่ารำคาญ!""เคยเห็นแก่หน้าฉันบ้างมั้ย หา!""บอกให้หุบปากไง!"พลั่ก!ร่างบางของผู้หญิงคนหนึ่งกระเด็นไปกระแทกกับผนังท้อง เธอล้มลงบนพื้นและนอนกุมท้องตัวเองเอาไว้แน่น อาการจุกบริเวณช่วงท้องทำให้เธอนอนตัวงอ ขยับไปไหนไม่ได้"แม่..."เ