เด็กผู้ชายคนหนึ่งยืนหลบฝนใต้ต้นไม้ใหญ่ จ้องมองเด็กผู้หญิงที่วิ่งผ่าสายฝนผ่านเขาไป ผมยาวสลวยสีดำ ใบหน้าหวานราวกับนางฟ้า เท้าเปล่าเปื้อนดิน ชุดสวยที่สวมใส่มอมแมมไปด้วยคราบเลือดและดินโคลน ในอ้อมแขนมีร่างแมวนอนหายใจรวยริน"เดี๋ยวมันก็ตาย" คำพูดของเด็กชายทำให้เธอหยุดและหันมาขมวดคิ้วมองเขา"หลานคุณปู่นี่.
"..." เธอเอาแต่หลบสายตา ทำให้เขายิ่งอยากแกล้ง การ์เนทขยับถอยออกอีกครั้ง"ถามว่าชอบหรือเปล่า" เขาเอามือจับผมที่ปกปิดใบหน้าสวยขึ้นเหน็บข้างหู"...อื้อ" เขาเผลอยิ้มมุมปากอย่างพอ ถ้าเธอไม่เมาคงไม่มีทางได้เห็นมุมนี้"อยู่รอดจนมาถึงอายุขนาดนี้ เพื่อมาเป็นของฉันสินะ..." เขากระซิบพูดอย่างเข้าข้างตัวเองแล
"อะไรอีกเนี่ย" ฉันหันกลับไปถามคนตัวสูงที่นอนเล่นโทรศัพท์ในมืออย่างสบายใจ"ฉันเตรียมมาให้เธอโดยเฉพาะเลยนะ เดี๋ยวจะมาหาว่าฉันดูแลเมียตัวเองไม่ดี" การ์เนทตอบกลับในขณะที่ก็ไม่ละสายตาจากโทรศัพท์เช่นกัน"ฉันไม่ใส่ชุดที่ไม่ตรงกับไซซ์ตัวเอง" ฉันจะทำตัวงี่เง่าเอาแต่ใจตัวเองจนนายรำคาญและเลิกยุ่งกับฉันไปเอง กา
"เห้อ~ อีกสองเดือนใช่ไหม เรื่องนายหญิงของอาเดรีย- โน่น่ะ" ฉันไม่อยากได้ยินคำนี้ การ์เนทมองมาที่พวกเราและเผยยิ้มบาง ๆ บนใบหน้า"อือ""กรี๊ด~" ไม่ ไม่ ไม่! ฉันจะบอกพ่อ ฉันจะฟ้องน้องฉัน ถึงมันจะไม่ค่อยเข้าข้างฉันก็เถอะ"แกต้องยอมรับแล้วคิม" เฮเลนเดินเข้ามาพูดใกล้ ๆ"ฉันไม่รู้หรอกนะว่ามันคืออะไรไอ้เรื
"ฉันชอบที่แกเป็นแบบนี้แหละ" เคทกระซิบพูดอยู่ด้านหลัง เฮเลนเองก็ยิ้มอย่างพอใจ"ค่ะ จะรอวันงานรับตำแหน่งของการ์เนทนะคะ" เมเดียพูดพร้อมกับส่งยิ้มหวานมาให้ สาบานเถอะว่าเธอพูดออกมาจากใจจริง ส่วนสายตามองฉันหัวจรดเท้า มีแค่คนที่อยู่เบื้องหน้าเท่านั้นที่จะมองเห็น"แล้วเจอกันค่ะ" ตอนนี้สิ่งเดียวที่ฉันต้องการ
"เธอเป็นบ้าอีกแล้วเหรอ" เสียงของการ์เนทช่วยเรียกสติให้คืนกลับมา ฉันหันไปปราดสายตามองเขา"เพราะนาย...""เพราะเธอต่างหาก ทุกอย่างเป็นเพราะเธอมานานแล้ว" ฉันถอนหายใจเพราะเหนื่อยเถียงกับเขา"ฉันจะเหมามันทั้งห้างเลย ให้สมกับความอึดอัดที่ได้รับหน่อย" ถึงจะพูดไม่ดังมากแต่คนหูดีอย่างการ์เนทก็ยังได้ยิน"ได้สิ
"ดอกคาร์เนชั่น" ทุ่งดอกคาร์เนชั่นขนาดใหญ่ที่ได้รับการดูแลอย่างดีบานสะพรั่งอยู่บริเวณหน้าคฤหาสน์"เธอชอบดอกไม้เหรอ""ฉันชอบดอกคาร์เนชั่น ฉันชอบความหมายของมัน...รักนิรันดร์""เธออยากมีรักนิรันดร์" การ์เนทหันมาถาม"รักนิรันดร์เหมาะกับผู้ที่สมควรจะได้รับมันเท่านั้น ไม่ใช่ใครที่จะได้รับมันง่าย ๆ" ฉันพูด
"เธอชื่อคิม คิมภัทรชา ประธานบริหารบริษัทเจทีกรุ๊ปประจำสาขาการดูแลทวีปยุโรป บริษัทนำเข้าและส่งออกลำดับที่หนึ่งของเอเชียกับยุโรป และลำดับที่สองของโลก ว่าที่เจ้าของแบรนด์เครื่องเพชรที่ดูแลเครื่องประดับให้ราชวังในหลายประเทศ น้องชายของเธอเป็นหนึ่งในสามผู้ถือหุ้นส่วนของกาสิโนที่ใหญ่ที่สุดในเอเชียและธุรกิ
ณ คลับการ์เบรียลล่าก๊อก ก๊อก ก๊อก"มีอะไร"ร่างสูงนอนเหยียดบนโซฟาแล้วตะโกนถามออกไปนอกห้อง สายตามองทอดยาวไปยังผู้หญิงขึ้นมาหาเขา ผู้หญิงเหล่านั้นก็แค่ของแก้เบื่อ เขาไม่ใช้ซ้ำและไม่เคยวนซ้ำกับใคร"กลุ่มคุณเฮเลนมาแล้วครับ""อือ" เขาขานรับอย่างไม่ใส่ใจ วันนี้เป็นงานแต่งของเธอ ตำแหน่งของเฮเลนก็เทียบเท่า
"ไม่มีไปที่ไหนเหรอครับวันนี้" การ์เนทเดินเข้าไปถามปู่ถึงในห้องทำงาน"อยากให้พาไปที่ไหนก็พูดมาเลย" เขาแกล้งพูดแหย่หลานตัวเอง ก็เดี๋ยวนี้การ์เนทดูจะอยากไปข้างนอกมากขึ้น เหมือนว่ารอจะได้ไปเจอใคร"เปล่าครับ""ถ้าอยากไปหาหนูคิมก็คงต้องรอไปก่อน" ปู่ของเขาพูดขึ้นในขณะที่หลานชายกำลังจะหันหลังเดินออกจากห้อง
"เจ้าบ่าวชื่ออะไร" เขาถามย้ำอีกครั้ง"...." ตาคมหันไปจ้องหน้าคนถาม ทำให้เขาเกิดอาการกลัวขึ้นมา"นี่ หยุดมองคนอื่นสายตาไม่น่ารักนะ" เสียงดุของผู้หญิงตรงหน้าทำให้เขาหันไปมองเธอ"....""เป็นเจ้าบ่าวต้องทำหน้าให้มีความสุขสิ ยิ้มน่ะยิ้ม" เธอเอานิ้วฉีกยิ้มปากตัวเอง เพื่อทำให้เขาดู"...." จำเป็นด้วยหรือไง
"งั้นเอาแบบนี้ ย่าขอทำนายให้หลานได้มั้ยจ้ะ""...ไม่เอาครับ""สักหน่อยนะ ย่าอยากดูให้หลาน"ย่าของเขาไม่ฟังคำปฏิเสธ เธอกางกระดาษเปล่าขึ้นมาและเขียนวันเกิดของเขาลงไปในนั้น"..." การ์เนทนั่งมองย่าของเขาขีดเขียนอยู่สักพัก ก่อนที่เธอจะเงยหน้าขึ้นสบตาเขาและส่งยิ้มกว้าง"มันพอดีกันเกินไป..." คำพูดของย่าทำให
"ฮึก ฮือ!"ย่าของเขาร้องไห้พร้อมกับกอดร่างไร้วิญญาณของลูกชายไว้แน่น ลูกชายของเธอก็คือพ่อของการ์เนท เขายืนมองร่างของพ่อที่ถูกคลุมด้วยผ้าสีขาวนอนราบอยู่บนเตียงของโรงพยาบาลตลอดระยะเวลาที่เกิดมา เขาจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าพ่อเคยคุยกับเขาบ้างหรือเปล่า ความผูกพันและความรัก เขาจึงไม่เคยได้รับมันเลยจากทั้งพ่อแล
"ดอกไม้แหละ..."เสียงแหลมเล็กดังมาจากด้านหลัง ทำให้การ์เนทสะดุ้งด้วยความตกใจ เขาหันหลังกับไปมองก็ต้องตกใจมากขึ้นไปอีก เมื่อหน้าของเธออยู่ห่างจากเขาไม่ถึงคืบ"คิม...ไม่เล่นแบบนี้" ผู้เป็นพ่อออกปากดุลูกสาวตัวเอง เธอส่งยิ้มกว้างให้เขาและยกมือไหว้คุณปู่"สวัสดีค่ะ" เด็กสาวยิ้มกว้างด้วยความสดใส ส่วนเด็กช
"ตอนเย็นการ์เนทไปกับปู่มั้ย" ปู่ของเขาถามขึ้นในขณะที่นั่งมองหลานชายของเขาเดินเลือกดอกไม้"ไปทำอะไรครับ" เขาถามกลับมาไป แต่ไม่หันไปสนใจปู่ของเขาสักนิด ถึงภายนอกจะเป็นแบบนั้นแต่ก็ไม่ได้เฉยชาจนไม่ได้ยินสิ่งที่คนอื่นถาม"ปู่จะพาการ์เนทไปงานวันเกิดของลูกสาวคนที่ปู่สนิท ไปด้วยกันนะ"เขาพยายามสุดความสามารถ
สามเดือนผ่านไปหลังจากที่เขามาอยู่ในความดูแลของปู่และย่า เขาก็มีสภาพจิตใจที่ดีขึ้น จากเด็กที่ไม่พูดก็เริ่มถาม เมื่อสิ่งนั้นทำให้เขาเกิดความสงสัยการ์เนทใช้วิธีศึกษาเล่าเรียนอยู่ที่บ้าน โดยทางปู่ของเขาจัดการจ้างครูมาสอนที่บ้านโดยเฉพาะในแต่ละวิชา เพราะเขารู้ดีว่าถ้าไปอยู่ในจุดที่คนเยอะและวุ่นวาย หลานข
เพล้ง เพล้ง!"คุณกล้าเอาอีผู้หญิงแบบนั้นขึ้นมาเหนือฉันเหรอ หา!""หุบปาก น่ารำคาญ!""เคยเห็นแก่หน้าฉันบ้างมั้ย หา!""บอกให้หุบปากไง!"พลั่ก!ร่างบางของผู้หญิงคนหนึ่งกระเด็นไปกระแทกกับผนังท้อง เธอล้มลงบนพื้นและนอนกุมท้องตัวเองเอาไว้แน่น อาการจุกบริเวณช่วงท้องทำให้เธอนอนตัวงอ ขยับไปไหนไม่ได้"แม่..."เ