หลังจากรับประทานอาหารร่วมกับคุณปู่และคนอื่น ๆ เรียบร้อย ฉันที่เดินคอตกตามหลังการ์เนทมาติด ๆ ในหัวก็คิดหาวิธีหนีจากสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น แต่ทำยังไงก็ไร้ปัญญา แกมันโง่ ยัยคิมปึก!"เจ็บ!" ฉันที่มัวแต่เดินก้มหน้ามองเท้าตัวเองไม่สนใจทาง ชนเข้าหลังของการ์เนทอย่างแรง เขาหันกลับมามองฉันที่ยืนกุมจมูกตัวเอง
(คงเป็นเสียงผีบ้านผีเรือนแล้วแหละ ตอนนี้อยู่คนเดียว)"อ๋อเหรอ ฉันจะไปไทยฝากบอกพ่อกับแม่ด้วยจะมีคนไปหา"(มาแล้วบอกเองได้มั้ย) พูดแบบนี้แสดงว่ามัน"ตั้งแต่ไปยังไม่ได้เข้าบ้านเลยใช่มั้ย แกอยู่คอนโด นอนกกผู้หญิงอยู่หรือไงคิน ตรวจเลือดหน่อยมั้ยน้องรัก"(น่ารำคาญ...แล้วใครที่จะมาหา) ฉันได้แต่เงียบและกดเปิ
"แล้วชอบห้องนอนฉันมั้ย"เพียะ!"ปล่อย" ฉันตีเข้าที่ต้นแขนเขา การ์เนทปล่อยพร้อมกับลูบต้นแขนตัวเองท่าทางจะแสบน่าดู"ก็แค่อยากรู้ ถ้าชอบจะได้พาไปอยู่""ไม่ชอบ" ฉันวางกระเป๋าลงบนโซฟาและเดินไปยังห้องครัว โดยมีการ์เนทเดินตามหลังมาติด ๆ"ถ้างั้นยิ่งต้องไปบ่อย ๆ จะได้ชอบเพราะเราต้องไปอยู่ด้วยกัน" ร่างเด็กบ้
สองวันต่อมาณ ประเทศไทย เวลา 21:00 น."นี่หน้าหนาวของประเทศไทยแล้วเหรอ""ช่าย~ได้แค่นี้แหละ""อิตาลีตอนหน้าร้อนยังเย็นสบายมากกว่านี้ิอีก""อันนี้ไม่เถียง"ฉันกับการ์เนทมาถึงไทยในเวลากลางคืน อย่างน้อยน้องชายสุดที่รักมันก็ส่งรถตู้มารับ ถึงจะทำให้แบบไม่ค่อยเต็มใจสักเท่าไหร่แล้วอีกอย่างถึงจะมาในเวลานี้
"ไอ้คิน" ฉันเรียกน้องตัวเอง อย่างน้อยมันก็คงจะช่วยฉันได้บ้าง"อะไร""คะแนนว่าที่พี่เขยติดลบอยู่ไม่ใช่เหรอ""อือ ติดลบแต่ได้ข่าวว่าส่งคนมาสืบประวัติไปได้ส่วนหนึ่งนี่หว่า ก็ไม่ธรรมดาดีนี่ ถือว่าลดคะแนนติดลบให้" ตัวช่วยที่คิดว่าช่วยได้ก็ดูจะตื่นเต้นที่มีคนสืบเรื่องของมันได้อีก"ขอบใจ" สองคนนี้นี่มันยัง
"มึงไม่รู้จักน้ำมะพร้าวปั่นเหรอ" คินพ่นสำเนียงอิตาลีใส่บุคคลที่ยืนอยู่ข้าง ๆ"รู้ แต่น้ำมะพร้าวปั่นที่อิตาลีไม่ใส่นม" การ์เนทตอบกลับด้วยภาษาเดียวกันกับที่อีกฝ่ายพูดและมองน้ำพร้าวที่กำลังถูกเทใส่แก้ว"ของแท้ต้องใส่นม""แล้วมันจะเรียกว่าน้ำมะพร้าวได้ไง มันก็ต้องเรียกนมมะพร้าว""เอางี้ น้ำมะพร้าวปั่นใส
"นี่ขนาดไม่อยากมานะ" การ์เนทพูดพร้อมกับมองไปยังของในถุงที่เริ่มทยอยมาวางเรียงกัน"จ่ายตังให้หน่อยสิว่าที่พี่เขย" คินพูดพร้อมกับยิ้มให้ รอยยิ้มที่น่าสยดสยอง"ได้สิ" การ์เนทหยิบกระเป๋าสตางค์ขึ้นมาพร้อมกับล้วงบัตรเครดิตสีทองยื่นมาให้"JP Morgan Chase เลยเหรอ" ฉันพึมพำและแบะปากให้กับความรวยของเด็กนี่ หม
หลังจากรับประทานอาหารกันเรียบร้อย พวกเราก็กลับมาที่สำเพ็งอีกครั้ง แต่รอบนี้ฉันพาเดินเข้าตรอกซอกซอย ลัดเลาะไปตามทางจนมาโผล่ที่โซนขายพวกกิ๊ฟต์ชอปมากมาย"เอาทั้งหมดที่มีค่ะ" ทั้งคินและการ์เนทหันมามองฉันอย่างพร้อมเพรียง"เอาไปทำไรเยอะแยะขนาดนี้" การ์เนทถามด้วยความสงสัย"เอาไว้ไปให้เด็ก ๆ ที่ศูนย์กำพร้าไ
ณ คลับการ์เบรียลล่าก๊อก ก๊อก ก๊อก"มีอะไร"ร่างสูงนอนเหยียดบนโซฟาแล้วตะโกนถามออกไปนอกห้อง สายตามองทอดยาวไปยังผู้หญิงขึ้นมาหาเขา ผู้หญิงเหล่านั้นก็แค่ของแก้เบื่อ เขาไม่ใช้ซ้ำและไม่เคยวนซ้ำกับใคร"กลุ่มคุณเฮเลนมาแล้วครับ""อือ" เขาขานรับอย่างไม่ใส่ใจ วันนี้เป็นงานแต่งของเธอ ตำแหน่งของเฮเลนก็เทียบเท่า
"ไม่มีไปที่ไหนเหรอครับวันนี้" การ์เนทเดินเข้าไปถามปู่ถึงในห้องทำงาน"อยากให้พาไปที่ไหนก็พูดมาเลย" เขาแกล้งพูดแหย่หลานตัวเอง ก็เดี๋ยวนี้การ์เนทดูจะอยากไปข้างนอกมากขึ้น เหมือนว่ารอจะได้ไปเจอใคร"เปล่าครับ""ถ้าอยากไปหาหนูคิมก็คงต้องรอไปก่อน" ปู่ของเขาพูดขึ้นในขณะที่หลานชายกำลังจะหันหลังเดินออกจากห้อง
"เจ้าบ่าวชื่ออะไร" เขาถามย้ำอีกครั้ง"...." ตาคมหันไปจ้องหน้าคนถาม ทำให้เขาเกิดอาการกลัวขึ้นมา"นี่ หยุดมองคนอื่นสายตาไม่น่ารักนะ" เสียงดุของผู้หญิงตรงหน้าทำให้เขาหันไปมองเธอ"....""เป็นเจ้าบ่าวต้องทำหน้าให้มีความสุขสิ ยิ้มน่ะยิ้ม" เธอเอานิ้วฉีกยิ้มปากตัวเอง เพื่อทำให้เขาดู"...." จำเป็นด้วยหรือไง
"งั้นเอาแบบนี้ ย่าขอทำนายให้หลานได้มั้ยจ้ะ""...ไม่เอาครับ""สักหน่อยนะ ย่าอยากดูให้หลาน"ย่าของเขาไม่ฟังคำปฏิเสธ เธอกางกระดาษเปล่าขึ้นมาและเขียนวันเกิดของเขาลงไปในนั้น"..." การ์เนทนั่งมองย่าของเขาขีดเขียนอยู่สักพัก ก่อนที่เธอจะเงยหน้าขึ้นสบตาเขาและส่งยิ้มกว้าง"มันพอดีกันเกินไป..." คำพูดของย่าทำให
"ฮึก ฮือ!"ย่าของเขาร้องไห้พร้อมกับกอดร่างไร้วิญญาณของลูกชายไว้แน่น ลูกชายของเธอก็คือพ่อของการ์เนท เขายืนมองร่างของพ่อที่ถูกคลุมด้วยผ้าสีขาวนอนราบอยู่บนเตียงของโรงพยาบาลตลอดระยะเวลาที่เกิดมา เขาจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าพ่อเคยคุยกับเขาบ้างหรือเปล่า ความผูกพันและความรัก เขาจึงไม่เคยได้รับมันเลยจากทั้งพ่อแล
"ดอกไม้แหละ..."เสียงแหลมเล็กดังมาจากด้านหลัง ทำให้การ์เนทสะดุ้งด้วยความตกใจ เขาหันหลังกับไปมองก็ต้องตกใจมากขึ้นไปอีก เมื่อหน้าของเธออยู่ห่างจากเขาไม่ถึงคืบ"คิม...ไม่เล่นแบบนี้" ผู้เป็นพ่อออกปากดุลูกสาวตัวเอง เธอส่งยิ้มกว้างให้เขาและยกมือไหว้คุณปู่"สวัสดีค่ะ" เด็กสาวยิ้มกว้างด้วยความสดใส ส่วนเด็กช
"ตอนเย็นการ์เนทไปกับปู่มั้ย" ปู่ของเขาถามขึ้นในขณะที่นั่งมองหลานชายของเขาเดินเลือกดอกไม้"ไปทำอะไรครับ" เขาถามกลับมาไป แต่ไม่หันไปสนใจปู่ของเขาสักนิด ถึงภายนอกจะเป็นแบบนั้นแต่ก็ไม่ได้เฉยชาจนไม่ได้ยินสิ่งที่คนอื่นถาม"ปู่จะพาการ์เนทไปงานวันเกิดของลูกสาวคนที่ปู่สนิท ไปด้วยกันนะ"เขาพยายามสุดความสามารถ
สามเดือนผ่านไปหลังจากที่เขามาอยู่ในความดูแลของปู่และย่า เขาก็มีสภาพจิตใจที่ดีขึ้น จากเด็กที่ไม่พูดก็เริ่มถาม เมื่อสิ่งนั้นทำให้เขาเกิดความสงสัยการ์เนทใช้วิธีศึกษาเล่าเรียนอยู่ที่บ้าน โดยทางปู่ของเขาจัดการจ้างครูมาสอนที่บ้านโดยเฉพาะในแต่ละวิชา เพราะเขารู้ดีว่าถ้าไปอยู่ในจุดที่คนเยอะและวุ่นวาย หลานข
เพล้ง เพล้ง!"คุณกล้าเอาอีผู้หญิงแบบนั้นขึ้นมาเหนือฉันเหรอ หา!""หุบปาก น่ารำคาญ!""เคยเห็นแก่หน้าฉันบ้างมั้ย หา!""บอกให้หุบปากไง!"พลั่ก!ร่างบางของผู้หญิงคนหนึ่งกระเด็นไปกระแทกกับผนังท้อง เธอล้มลงบนพื้นและนอนกุมท้องตัวเองเอาไว้แน่น อาการจุกบริเวณช่วงท้องทำให้เธอนอนตัวงอ ขยับไปไหนไม่ได้"แม่..."เ