[ CHAPTER 1 ]

Jasmine POV

Pagod na pagod akong humiga sa kama, kakarating ko lang galing opisina. Napakaraming pinapagawang report ni Dad about sa past review ng company. As if I care! Wala naman talaga akong pakialam kahit malubog kami sa utang at mawalan nang kompanya. I am Jasmine Kate Fuente, isang tiga sunod sa ama dahil hawak niya ang kapatid ko sa leeg. Wala akong choice kundi sumunod na parang aso sa kaniya.

Hindi naman kay Daddy ang company kundi kay mommy. Ipinasa lang iyon kay daddy dahil siya ang asawa pero kami talaga ni Janine ang taga pag mana. Kung buhay lang si mommy ngayon baka divorce na sila ni Dad, ever since palaging nahuhuli ni mommy na may kinakalankaring babae si daddy.

Unti-unti nang lumulubog sa utang ang kompanya nang mamatay si mommy dahil sa heart attack, kahit ako hindi ko na rin alam ang gagawin, hindi rin ako nakapag tapos ng college dahil walang mag tutustos ng tuition ko. Now I'm twenty five years old at ikakasal na sa taong hindi ko killala.

Hindi ito yung nababasa ko sa mga fairy tales at mga romantikong libro, ibang iba nga talaga ang totoong mundo na tinatapakan ko. I smiled bitterly, paano ko ba matatakasan ang mundong to kasama ang kapatid ko?

Huminga ako ng malalim at ipinikit ang mga mata. Biglang tumunog ang cellphone ko, walang gana ko itong sinagot.

[Get ready tomorrow night, we will have a dinner with my Business Partner.] agad na sagot ng kabilang linya. Napa mulat ako at napa irap sa hangin. Every time na tatawag siya sa akin palagi akong nawawalan ng mood. He's a negative vibe of my life na kailangan kong tapusin.

"Hindi ba pwedeng e' cancel?" bagot kong tanong.

[I'll text you the address, don't be late. Wear a nice dress, I'm warning you Jasmine.] at pinatay na nito ang tawag.

Mahigpit akong napahawak sa cellphone ko, I want to tear him into pieces right now. Argh!!!!

Bumangon na ako at pumasok sa banyo at naligo. It's already late pero gising pako, maaga pa naman ako bukas. Feeling ko parang zombie nako dahil sa puyat at stress. Nag blower agad ako ng buhok at umupo sa kama.

Napadako naman ang tingin ko sa picture frame na nasa ibabaw ng maliit na mesa. Masaya kaming tatlo na naka ngiti sa litrato. Naka akbay ako kay mommy habang karga niya si Janine. I really missed them.

Muli nanamang tumulo ang luha ko, bakit ganito kahirap? Kung pwede ko lang baguhin ang mundo at ibalik ang buhay ng mommy ko matagal ko na sanang ginawa, kaso hindi e'. Mahirap kapag mag-isang kang lumalaban lalo na kapag hindi mo alam kung mananalo ka, o may posibilidad bang manalo.

Humiga ako sa kama habang yakap-yakap ang litrato, di kalaunan ay dinalaw narin ako ng antok.

Bakit ganito ang lumalabas sa mga review? Bakit palaging kulang? Saan napupunta ang ibang pera ng kompanya?

I pressed the telephone monitor and spoke to my assistant to let her in, into my office.

"Sure kabang ito na na lahat? Eh yung 2018 at 2019 nasaan? Bakit nawawala?" reklamo ko. Pabalik balik na ako nang pag checheck about sa past years of report pero bakit kulang parin.

"Yes po ma'am yan napo lahat. Checheck ko po ulit if meron papong ibang report," Sagot nito. Bumuntong hininga nalamang ako.

"Okay, sabihan mo ako kaagad if may nakita ka. Ikaw na muna ang bahala rito, aalis na muna ako."

"Yes po ma'am."

Kinuha ko na ang bag ko at nag lakad palabas ng opisina, sumakay agad ako ng elevator pababa ng lobby. I need to get dress before 6 pm. Pag uwi ko ng condo ay agad akong naligo at nag bihis, nag lagay narin ako ng light make up. Pag dating ko sa senend na address ni Dad ay agad akong namangha, sikat itong restaurant at mahal ang reservation dito.

Huminga muna ako ng malalim bago tuluyang pumasok.

"Name of reservation ma'am?" tanong agad saakin ng staff.

"Ohh yes ahmm... reservation of Mr. Fuente?" pabalik na tanong ko. Baka kasi mamaya wala yung pangalan ni Dad tapos ako pa mag rereserve tapos mag babayad. I don't have much enough money.

"Mr. Fuente and Mr. Madrigal?"

Tumango nalamang ako.

"Follow me Ma'am," Agad naman akong sumunod sa kaniya.

Huminto kami sa magarang mesa, sa tingin ko pang VIP ito. Ganun ba ka importante ang kasama namin mag dinner ngayon at kailangan pa ng VIP reservation.

"Please wait for your companions, ma'am."

Habang hinihintay at tumingin-tingin muna ako sa paligid, parang bilang lang sa kamay ang tao na naririto.

Napa pitlag ako ng may dumating na tatlong lalaki at ang isa ay umupo paharap sa akin. Pamilyar ang dalawang lalaking may dalang mga armas at parang body guard. Sila yung naka sabay ko sa elevator nung isang araw, dumako ang tingin ko sa lalaking walang emosyon na naka tingin sa akin. Napa lunok ako sa pag titig nito. Parang pinapatay niya ako gamit ang mga mata niya. Parang naka ramdam ako ng kaba at panlalamig.

"H-hi," bati ko dito, pero parang wala itong narinig at patuloy parin sa pag titig sa akin. Ano bang problema niya? May dumi bako sa muka?

Pumikit ako at huminga ng malalim, tumingin ako sa mga mata niya at nilabanan ang ibinabatong tingin nito.

Ngayon ko lang napansin ang nakapa gwapong muka nito, his sharp nose, red and kissable lips, long eyelashes, brown and attractive eyes, and his perfect face. Feeling ko na aattract ako sa kaniya. Napa lunok nanaman ako ng mag tama ang tingin namin, parang may kung ano sa akin na ayaw kong umiwas sa mga titig na ibinabato niya.

"Mr. Madrigal you're already here. I'm  very sorry medyo na late ako, may inasikaso kasi akong mga papeles." Napa tingin ako kay Dad, ang lapad ng ngiti nito, tsk. Para siyang unggoy kung maka ngiti wagas. Umirap ako sa hangin, buti nalang at walang naka kita sa ginawa ko.

Umupo na ito sa tabi ko, umusog pa ako ng kaunti sa gilid para hindi ako madikit sa kaniya.

Uminom nalang ako ng tubig dahil sa inis na nararamdaman.

"I want us to get married next week." Pinigilan ko ang sarili kong maibuga ang ininom kong tubig. The hell!! What's wrong with this man, masyado siyang straight to the point.

Pero teka anong sabi niya? Next week? Hindi naman halatang nag mamadali siya.

"Of course Mr. Madrigal,"

Napa kunot noo ako sa mga nangyayari, ano to joke? Tiningnan ko ng masama si Daddy pero naka ngiting aso lang ito. Habang ang kaharap ko naman ay parang wala lang, ganun parin ang expression niya.

Tahimik lang kaming kumakain at biglang nag paalam si Dad na magbabanyo.

"Hindi ba pwedeng next month yung kasal?" mahinang tanong ko, alam kong narinig niya naman. Hindi naman siguro siya bingi.

"I can't wait to marry you." Seryoso nitong pag kakasabi at patuloy parin sa pag kain. What did he say? Can't wait? Baliw ba ang lalaking to?

"What?" I ask again.

Huminto ito at mariin akong tinitigan.

"I can't wait to give you my surname." and then he smirk.