Envenomed

Envenomed

last updateLast Updated : 2022-03-26
By:  AdjaxxentCompleted
Language: English_tagalog
goodnovel16goodnovel
10
2 ratings. 2 reviews
43Chapters
2.3Kviews
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

Synopsis

National Police Officer Priam Evans La Galliene has done something from the past but has a duty to fulfill. In order to do it, he flew back to the Philippines. He found the girl named Yashrie Millen Relavamonte, the ex-girlfriend of his twin brother, Phantom Ares La Galliene. Little did he know, someone is after his life. Thing that he never knows what's the main reason for.

View More

Chapter 1

Prologue

Mabilis ang pintig ng aking puso. Waring lalabas na ito sa kaniyang kinalalagyan. Nanlalambot na rin ang aking mga tuhod dulot ng kanina pang pagtakbo upang takasan ang mga lalaking kaklase ko na tinaguriang bully ng campus. 

Anumang oras ay maaari na akong sumalampak sa sahig, magalusan sa tuhod at hindi na kayanin pang tumakbo. No, I won't let them chase me! 

“Iyon!” Nabuhay ang pag-asa kong makapagtago at matakasan sina Zurich at Gabby nang matanaw ang isang Mercedes Benz na nakaparada sa labas ng LPU Campus Main gate. 

Tumatakbo, nilingon ko ang mga lalaki sa likod ko. Laking pasasalamat ko sa likod ng gusaling nilabasan ko at hindi pa sila nakakalabas mula roon. 

Binilisan ko pa lalo ang aking pagtakbo upang nang sa gayon ay makasakay ako sa Mercedes Benz upang magtago mula sa mga ito. Bahala na! 

Nang makapasok sa sasakyan, agad kong itinungo ang aking ulo, itinago ang katawan sa ilalim upang hindi makita nila Zurich at Gabby. 

“Aria Chantelle Yniguez! Bullshit! Hanapin mo nga ang lintek na babaeng 'yon, Gab!” 

Si Zurich iyon! Damn. Papalapit na sila sa sasakyang pinagtataguan ko! Please, God. Don't let them see me. 

Kapag nahuli ako ng mga ito ay siguradong tatakutin nila ako o hindi kaya naman ay sasaktan kahit pa babae ako, huwag ko lang silang isumbong sa mga guro namin. 

I am not that stupid! They broke into the faculty room one night to steal the answer keys in our first quarter exam for Pete's sake! Napakahunghang. 

Habol ang sariling hininga, pinagpapawisan ng matindi, itinakip ko ang aking palad sa aking bibig upang masigurong hindi nila ako maririnig.

“Putangina, Rich. Mayayare tayo nito kapag hindi natin napigilan ang babaeng iyon sa gagawin niyang pagsusumbong. Punyetang babae,” mura ni Gabby.

Ramdam ko ang pagtulo ng aking pawis. Nanginginig rin ang aking labi, tuhod at kamay sa takot. Shit.

“Badtrip. Paano ba kasi nalaman ng babaeng iyon na pumuslit tayo roon, ha? Punyeta talaga.” Pigil ang gigil na tanong ni Rich kay Gabby.

Hindi nakasagot si Gabby. Gusto ko silang tingnan at silipin sa pamamagitan ng bintana kaya lang kapag ginawa ko iyon, mahuhuli nila ako.

I heard Gabby's smirk already. No doubt, they're one step closer to where I am hiding. Oh, God. Humigpit ang pagkakayakap ko sa aking bag, pinipigilan ang sariling maluha. Natatakot ako.

Ipinapanalngin ko na sana'y biglaang pumasok ang may-ari nitong sasakyan at dagliang imaneho paalis para makatakas na rin ako.

Ilang minutong katahimikan. Wala na akong naririnig na usapan sa labas. Did they leave already? Hopefully, yes.

Naghintay pa ako ng ilang minuto upang kumpirmahin na umalis na nga sina Rich at Gabby. Hanggang sa magpasiya akong dahan-dahang iangat ang aking ulo at umayos ng upo sa backseat ng sasakyan.

Dinungaw ko ang bintana. Inilinga sa kaliwa't-kanan ang mga matang pinangingiliran ng luha. Madilim na ang paligid at wala na talagang tao. Lahat ng estudyante ay nagsiuwian na. 

Mas maaaga silang makakauwi kaysa sa akin dahil hindi naman sila Student Assistant ng school. Ako SA kapalit ng free tuition ko. 

Pinakiramdaman ko ang paligid ko. Mukhang ako na nga lang talaga ang tao. Mukha kasing tuluyan na ngang umalis sina Rich at Gabby.

Napahinga ako. “Thanks, God.” 

Pinunasan ko ang aking mukha at noo. Isinukbit nang maayos ang aking bag bago maingat na lumabas ng sasakyan.

Pigil ang hininga kong muling sinuyod ang paligid. I'm just checking if they really are gone.

“Huli ka!” 

Nawala ako sa balanse nang gulatin ako ni Rich mula sa aking likod. Napasalampak ako sa sementadong sahig, dinamdam ang tinamong galos sa aking binti.

May takot sa aking mata nang tingnan ko si Rich at Gabby na nakatayo sa harapan ko, nakangisi ngunit kita ang gigil sa bagang.

Napasinghap ako nang biglaang maupo sa harapan ko si Rich at mariing hawakan ang baba ko. “Ayaw mo naman sigurong masaktan, hindi ba? Huh, Arci?” Nagbabantang tanong niya.

I shoved his hand away. “Hindi mo 'ko matatakot, Rich Salvero. Ang mga gaya niyong mag-aaral ay dapat tinuturuan ng leksyon!” Sigaw ko sa mukha niya.

Natawa sila ni Gabby. Nagkatinginan pa bago nagmake-face. Mukha silang unggoy!

“O, e, ang labas dadaanin ka na lang sa dahas? Ikaw rin.” Kibit-balikat na aniya.

Hindi ko ipinakita ang pag-usbong ng aking biglaang takot dahil sa tinuran. Paano ko sila matatakasan? Sana ay may maligaw sa pwesto namin at sitahin sila.

“Pare, masyadong matuwid si Miss SA. Gusto lahat ay nasa tama. Ikaw na maghatol.” Makahulugang ani Gabby, tumawa.

Animo'y manyak si Rich nang ako ay sipatin mula ulo hanggang paa. Nang bumalik sa aking mukha ang mga mata niya, “Bibigyan kita ng magandang pagpipilian, Miss SA.” Aniya.

Sinamaan ko siya ng tingin, hindi nagsasalita. Baka manginig ang tinig ko kapag ginawa ko iyon. Maging dahilan pa upang mas lalo nila akong takutin.

“Hindi ka kakanta o...dadalhin kita sa kama?”

Halos mapugto ang aking hininga dahil sa sinabing iyon ni Rich sa akin. Hindi ko na halos magawang ikurap ang aking mga mata. No way...

“Sumagot ka!” Panggugulat bigla ni Gabby. Napakislot ako ng bahagya. “Pft. May kinatatakutan, pare.”

With trembling lips, “D-Don't do this, please.” I pled, teary-eyed.

Hinaplos-haplos ni Rich ang aking pisngi. Nanghilakbot ako dahil sa hawak niya. Oh, God. Please, end this. Inilayo ko ang aking mukha ngunit hindi ko inaasahan na hahablutin nito ang aking batok. “Hindi mo kami isusumbong hindi ba?”

Napalunok ako. “R-Rich...” May takot sa tinig ko. Hindi ako makakalaban sa mga ito pero hindi pwedeng hindi ako lalaban pagdating sa mali. 

Nag-igting ang kaniyang panga. “Hindi ba, Miss SA?” Pagdidiiin niya pa. Nais niya talaga na hindi ako makapagsumbong.

“Oo nga, Miss SA. Ipinapangako namin na hindi na ito mauulit. Una at huli na 'to—”

I cut Gabby off, glaring. “Hindi ako maniniwala sa inyo.” I roared. 

Ang mga sumunod na pangyayari ay hindi ko inaasahan. Marahas akong hinila patayo ni Rich. Kulang na lang ay matagtag ang aking braso sa sobrang lakas ng pagkakahila niya roon. 

Napaawang ang labi ko nang walang modo niya akong itulak sa pinto ng Mercedes-Benz. Tumama ang aking likod sa hawakan kaya hindi ko napigilang mapadaing kasabay ng pagtulo ng aking luha.

“A-Ah,” daing ko. 

Muling hinawakan ni Rich ang aking mukha, mahigpit at nakakasakit. “Isang maling sagot, makakatikim ka, Miss SA—”

Hindi nito naituloy ang pagbabanta sa akin nang makarinig kami ng napakalamig na tinig mula sa lalaki na biglaang sumulpot.

“Move.”

Halos magkakasabay kaming tatlo na nilingon ang lalaking nagmamay-ari ng malamig na tinig.

Halos mapatulala ako sa lalaking may shaved ang kanang kilay. May napakatikas na pangangatawan. Matangkad din at napakagwapo...pero halatang may pagkasuplado.

“Sino ka naman, ha? Pakielamero ka, dude.” Suyang tanong ni Gabby. 

Hindi nag-abalang tingnan siya ng lalaki. Imbes, diretso akong tiningnan nito. Halos mangilabot ako sa tindi ng lamig ng titig niya. Namamasok hanggang kalooban! 

“This is my car. So, move.” He coldly ordered. 

Napapalatak sina Gabby at Rich. Just then, Rich faced him. “Yabang mo, a? Anong pinagmamalaki mo—”

Out of impatience, the cold guy suddenly took out his Heckler and Koch USP Compact 9x19mm gun and pointed it to Rich's forehead. Oh, God. Bakit may baril?!

“Move.” He ordered menacingly. “Too loud, tss.” 

Nasaksihan ko kung paano lumunok ang dalawa. Wala sa sariling naiatras nila ang mga paa, igting ang panga at nagsusumiklab ang galit sa mga mata.

Sinulyapan ako ni Rich. “Huwag mo akong subukan, Arci. Malaman lang namin? Gulo buhay mo.” Makahulugang banta niya. “Tara, Gab.” Yaya niya sa kasama bago tuluyang nanakbo palayo.

Sapo-sapo ko ang aking dibdib, hinahabol ang animo'y nawala kong hininga dulot ng nangyari ngayon. I'm safe now.

“And you? What are you still doing here? Leave.”

Wala sa sariling tinitigan ko ang lalaki. Sa tantya ko ay mas matanda siya sa akin ng apat na taon. Hindi lang halata dahil ang gwapo niya talaga. Ang angas. 

“H-Huh?” Natatanga kong tanong.

His brows furrowed. “I said leave, Miss. Paano ako makaka alis kung nakasandal ka pa riyan?” Tone of somewhat irritated, he asked.

Napagtanto ko naman agad ang kaniyang sinabi kung kaya't umalis ako sa pagkakasandal sa Mercedes-Benz niya, tumindig nang ayos sa harapan niya.

“P-Pasensya na, Sir.” Paumanhin ko.

“Tss.” Singhal niya, itinago muli ang baril na dinukot niya kanina lang.

Pinanood ko siyang maglakad pasakay sa kaniyang sasakyan. Hindi man lamang ba siya magtatanong kung anong nangyari? Bakit ako tinatalo ng mga iyon? 

“A-Ah, Sir!” Bagi pa man siya tuluyang makaalis, humarang ako sa daraanan niya.

Naalala kong wala na akong uuwiang bahay. Pinalayas sa inuupahan kong apartment dahil hindi ako nakakabayad. Tapos kakatanggal lang sa akin sa trabaho ko. Nag-aaral pa ako at kailangan ko ng mapagkukunan kahit man lang pambaon o panggastos sa miscellaneous ko sa school. Siguradong mayaman siya dahil sa istilo at pananamit niya.

Magbabaka sakali akong magagawa niya akong tulungan. I need to support myself. Lalo na at nag-iisa na lang ako sa buhay.

“S-Sir...” I uttered. 

Dumungaw siya sa bintana ng sasakyan niya. He looked at me coldly. “What?” Grumpy, he asked. 

I bit my lip. “P-Pwede ho bang makisabay?”

Sobra ang hiyang nararamdaman ko nang itanong iyon pero kung papairalin ko ang hiya, walang mangyayari sa akin. Baka pulutin ako sa kangkungan. 

Halos mapataas ang kilay niya. “Bakit ko gagawin? Do I even know you?” Masungit talagang tanong niya.

I gulped. “H-Hindi po. Pero—”

“So, why should I? Don't block my way, kid. Leave.”

Yanong sungit naman. Gusto ko sanang magtaas ng kilay kaya lang naalala kong ako ang may kailangan dito. Dapat mapagkumbaba.

Huminga ako nang malalim. “S-Sir, ang totoo po kasi ay wala akong mauuwian. G-Gabi na po at gustuhin ko mang maghanap ng apartment na tutuluyan ay hindi ko rin po magagawa.”

“Why?” Pasungit na tanong niya. 

“Wala na po akong pera.” Pag-amin ko, nahihiya. Wala ka bang puso, Sir? Gusto kong itanong kaya lang hindi akma sa sitwasyon.

“Is that my fault why you don't have money left, kid?” He retorted. “Ako rin wala ng pera, nagreklamo ba ako?” 

Sungit. Medyo napahiya ako. Humigpit ang pagkakahawak ko sa strap ng bag ko. Paano ba 'to? Ang sungit-sungit naman kasi niya.

Umiling ako. “H-Hindi naman, Sir. Pero kasi...” 

He scoffed. “Don't fool me, kid. Nag-aaral ka rito sa LPU na may halos 60 thousand tuition fee, tapos sasabihin mo wala ka ng pera?” Sarcastically, he questioned. 

I bit my lip. “H-Hindi naman ho kasi ako nagbabayad ng tuition diyan. Libre po. Kapalit niyon ay magiging Student Assistant ako.” I explained. 

Abot-abot na talaga ang hiya ko sa kaniya. Mukha pa naman siyang naiirita na dahil hindi pa rin ako umaalis sa harapan ng magara niyang sasakyan. 

Isa pa, hindi niya naman ako kilala pero kung makapag-demand ako rito, wagas na. Walang-wala na ako, e. Desperada na rin. Kung hindi niya ako tutulungan ngayon ay baka sa kalsada ako matulog. 

Nadinig ko ang hindi tagalog niyang pagsasalita, mukhang napapamura? Damn. 

“Mierda.” 

Naglakad ako papalapit sa bintana ng sasakyan niya. “S-Sir, kung hindi mo ako tutulungan ay baka matulog ako ngayong gabi sa kalsada.” Sabi ko. 

Malamig ang mga mata at salubong ang kilay niya akong tiningnan mula ulo hanggang paa. “E, ano naman?” Walang kwentang tanong niya.  

Wala na. Wala na talaga akong hiya sa katawan ko. Bahagya kong iniyuko ang aking ulo. “Pasensya na po, Sir. S-Salamat na lang ho.” Wika ko. 

Bagsak ang balikat, iniinda ang humahapding galos mula sa aking binti at kumakalam na ang sikmura, pinili kong talikuran ito at mag-umpisang humakbang paalis. 

Ganoon na lamang ang pagtalon ng puso ko nang marinig ang sasakyan nitong sumasabay sa aking paglalakad. Mabagal lang ang takbo niyon kaya napantayan niya ako. 

Tumigil ako sa paglalakad upang sana tingnan siya. Kaya lang, nilampasan na ako ng sasakyan niya. Lalong bumagsak ang balikat at mata ko. Wala na. Kalsada ako matutulog ngayong gabi. Kung sanang may kaibigan ako. Wala din. 

Halos mapakislot ako sa aking kinatatayuan nang marinig ang pagbabalik ng sasakyan nitong paatras niyang iminaneho. Muling tumigil sa tapat ko!

“Get in.”

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

Comments

user avatar
Eva Harlowe
excellent start. I hope you keep going. you have a very strong narrative voice in your character, Arci.
2021-03-10 14:09:47
1
user avatar
Eva Harlowe
too bad... I thought Arci would be the heroine. She's more interesting than Yash. Good luck with the rest of the book.
2021-03-10 15:33:22
1
43 Chapters
Prologue
Mabilis ang pintig ng aking puso. Waring lalabas na ito sa kaniyang kinalalagyan. Nanlalambot na rin ang aking mga tuhod dulot ng kanina pang pagtakbo upang takasan ang mga lalaking kaklase ko na tinaguriang bully ng campus. Anumang oras ay maaari na akong sumalampak sa sahig, magalusan sa tuhod at hindi na kayanin pang tumakbo. No, I won't let them chase me! “Iyon!” Nabuhay ang pag-asa kong makapagtago at matakasan sina Zurich at Gabby nang matanaw ang isang Mercedes Benz na nakaparada sa labas ng LPU Campus Main gate. Tumatakbo, nilingon ko ang mga lalaki sa likod ko. Laking pasasalamat ko sa likod ng gusaling nilabasan ko at hindi pa sila nakakalabas mula roon. Binilisan ko pa lalo ang aking pagtakbo upang nang sa gayon ay makasakay ako sa Mercedes Benz upang magtago mula sa mga ito. Bahala na! Nang makapasok sa sasakyan, agad kong itinungo ang aking ulo, itinago ang
last updateLast Updated : 2021-01-25
Read more
Chapter 1
WorkTiningala ko ang shop na may dalawang palapag. Sa pinakataas ng pinto nakasulat ang Gravi-tea, pangalan ng shop. Samantala doon sa pinakatuktok naman ng shop mababasa ang pagkakakilanlan.“La Galliene,” mahinang basa ko roon, nakatingala at tutok ang mga mata.Napansin ko ang paninitig ni Sir kung kaya't mabagal ko siyang tiningnan mula sa likod. Napalunok ako nang magtama ang mga mata namin.  Sa tuwing titingnan ko siya, parang tutulo ang laway ko. Ang gwapo kasi masyado at napakaangas ng dating. Bawasan lang ang kasungitan. “What are you standing for? Don't you want to leave?”Bahagya akong nataranta sa tanong niya. “A-Ah, Sir. Kasi gusto kong mag-work sa café mo kahit waitress?” Alangang sambit ko.His forehead knitted. “What? How old are you?” He asked in the most intimidating way. “You're too young, kid.” I gulped as
last updateLast Updated : 2021-01-25
Read more
Chapter 2
Lovely “Class dismissed.” Ang salitang iyon ng aming guro ang dahilan upang mabilis na magsikilos ang mga kaklase ko. Niligpit nila ang kaniya-kaniyang gamit. Nag-polbo, naglagay ng liptint at nagpabango pa. Samantalang ako ay nagliligpit din ng aking mga gamit ngunit hindi nagpapaganda. Real beauty doesn't need artificials. Matapos kong ayusin ang mga gamit ko ay nauna na akong lumabas ng room. Pupunta pa akong Gravi-tea. Ngunit kung minamalas ka nga naman. Sina Rich at Gabby, nasa may labas ng pinto ng room namin, halatang inaabangan ako. Ngumisi si Rich. “Nagmamadali ka yata, Miss SA? Saan lakad natin?” Tanong niya; napalunok ako kasabay ng paghawak nang mahigpit sa libro ko. Natawa si Gabby. “Wari ko'y takot si Arci, dude.” Pang-aasar niya. “A-Ano bang kailangan niyo, ha?” Matatag ang tinig kong ta
last updateLast Updated : 2021-01-25
Read more
Chapter 3
Friends Sumilip-silip ako mula sa labas ng shop ni Priam. Ang alam ko ay nakabalik na si Dall mula sa Spain kahapon kaya gusto ko siyang makita. Tamang-tama, ang klase ko pa ay 10 am. Sisilay muna kay crush. I prevented myself from smiling so wide when I saw him walking past the customers and directed to one of the coffee tables with a coffee in his hand and sat there comfortably. He wears black shades, forest green polo sleeves and the first three button was opened. Likewise, his polo sleeves was folded up to his elbow. Busy siya sa kakatipa sa phone niya at hinihiling ko na hindi sana ibang babae ang ka-text o kausap via social media!Halos magbuhol-buhol ang aking ugat sa katawan nang marinig ang malamig na boses mula sa aking likuran."Why don't you come in, Miss Yashrie Millen Relavamonte? Dall is there." Si Priam!
last updateLast Updated : 2021-01-25
Read more
Chapter 4
Important“Baby, wake up.”Unti-unti kong iminulat ang aking mga antok pang mga mata nang marinig ang panggigising ng aking kuya. “H-Hmm?”He kissed my forehead. “Wake up, Yash. Baka ma-late ka sa klase mo.” He said in a soft voice. Kinusot ko ang aking mga mata, bumabangon. Nakanguso akong tumingin sa kaniya. “I'm still sleepy, Kuya Kiel.” He chuckled. “Hindi ganiyan ang magiging alagad ng batas, Officer Yashrie Millen Relavamonte. A police officer is always aware. Hindi patulog-tulog.” He mocked. I winced. Bawal ba matulog ang mga iyon, kung gano'n? “Bangon na. I'd cook your breakfast already.”Nginisihan ko siya. “Magte-thank you na ba ako ha, Kuya?” Asar ko sa kaniya. “A simple hug will do, baby. Come one, hug me.”  He opened his arms. Lumapit ako rito bago yumakap nang mahigpit.
last updateLast Updated : 2021-01-25
Read more
Chapter 5
Worried“Hey, Aria! Come join us here.” Anyaya ko kay Aria nang mapatapat siya ng paglilinis sa katabi lang naming table ni Kuya Kiel.Inaya kasi ako ni Kuya Kiel na magpunta rito sa shop ni Priam dahil dito raw niya sinabi sa ka-meeting niya ang meet-up. Hindi pa lang dumarating. Sumama ako dahil gusto kong sumilay kay Dall. Kainis lang dahil nakita ko nga siya pero may kasama namang babae! Nasa mini-restaurant sila. “Ah, Yash. Hindi pwede, e. Naka-duty ako. Thank you na lang.” Nahihiyang sagot niya.Kuya Kiel intruded in our conversation. “Yes, Aria. Come and join us. I can talk to your boss.”Mabilis na umiling si Aria. “Hindi na po. Next time na lang, Yash. Salamat. Balik na muna ako sa kusina.” Paalam niya bigla.Nakanguso kong sinundan siya ng tingin hanggang sa tuluyang makapasok sa kusina. “I didn't know that you're friends with her, Yash. Since
last updateLast Updated : 2021-01-25
Read more
Chapter 6
Happy“Mom, dad?” I trailed off. We're in the middle of eating but I called them just to ask something. They stopped chewing their foods even Kuya Kiel who's wiping his lips using table napkin. They all looked at me innocently.“Yes, baby?” My dad asked after seconds.I breathe. “Dad? Can you give me part time job so I could earn money?” I hesitantly asked.I want to help Aria, this is why. In order to do that, I should be having my own money from my hardwork. Not the money that my parents gave me because I am their daughter. Not that way.Perplexed, “Why?” Dad asked.I smiled scarcely. I want to buy Aria clothes, books, foods and other stuffs. So she will not pick a peso from her salary. Instead, use them in her studies or other miscellaneous.“Yashrie Millen? Why?”I bit my lips when mom called my first and second name. “I w
last updateLast Updated : 2021-01-25
Read more
Chapter 7
SmileYawning, I get up on my bed with frowsy messed up hair. Walk straight towards the bathroom with half-eyed open. Geez. Ito ang problema kapag umaga, pahirapan bumangon at kumilos. I stared myself in front of the mirror. My eyes widen upon seeing...a cute person in it! I held my chest. “Ako lang pala!” Nagpa-cute ako sa salamin upang matanggal ang aking antok. I was laughing in my mind due to craziness. Geez. Nagbabad ako sa bathtub at doon nagpalipas ng ilang minuto upang punan ang natitira ko pang antok. Sabado ngayon, walang pasok. Kaya naman ang gising ko ay alas diyes na. Hindi naman din ako nakatulog agad dahil sa ginawa ni Priam bago siya umuwi kagabi. “Yash,” he called me softly. I looked innocently at him when I stand properly in front of him. “Why?” He then moved closer to me. Napalunok ako ng halos isang dangkal na
last updateLast Updated : 2021-01-25
Read more
Chapter 8
Goodnight “Yow, Yash. What are you doing here? Visiting Priam?” Bati ni Dall.Naupo siya ng ayos sa kaharap kong upuan at inilapag din ang hawak na Oreo Milkshake pati phone niya. Tinitigan ko siya. “Of course not.” Tugon ko, humigop sa in-order kong latte. Bakit ko naman bibisitahin ang taong 'yon, ha?He let out an audible smirk. “Aha! Akala mo ay hindi ko alam? Pft. My cousin is starting to court you, am I right?” He guessed.I arched my right brow, narrowing my eyes. “Paano mo naman nalaman agad 'yon, ha?” I asked. Sana ay hindi ako tunog defensive. He moved his face way closer to mine. I almost gasped when the tip of our nose touched! Veggie. My heart, oh no. He smiled. “I can sense it, Yash. You like him already, huh? Real quick.” He teased. My eyes widen in disbelief. I slightly distance my face away from him, gulping. “S-Sense? Do you
last updateLast Updated : 2021-01-25
Read more
Chapter 9
IgnoredBuong gabi akong hindi pinatulog ng konsensya ko sa magkasunod na gabi dahil hindi sinasadyang narinig ni Priam ang usapan namin ni Kuya Kiel. Hindi ko sigurado kung narinig niya ba lahat, sana ay hindi. Sana ay hindi sa bahagi na may binabanggit akong tao. The one that resembles like him. Dahil doon, pakiramdam ko ay nawalan ako ng lakas sapagkat napuyat ako. But that's not what matters. I need to apologize to Priam. I don't mean it, anyway. It just came out from my dirty mouth. Geez. “Mom, Dad, Kuya, I got to go.” I bid after wiping my lips using table napkin. Kuya looked meaningfully at me. “Keep safe, Yash.” “Honey, drive carefully.” Si Dad. “Yash, study well.” Si Mom. I showed them a thrift smile. “Yes po.” I said.Nilapitan ko silang tatlo upang bumeso bago tuluyang lumabas ng
last updateLast Updated : 2021-01-25
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status